Eudemiae libri VIII Janus Nicius Erythraeus

발행: 1637년

분량: 322페이지

출처: archive.org

분류: 시와 노래

141쪽

EvDEMI C LIB. IV mus attraxerit. Nam eo connubio mutuus

ille inter lindam Philotam amor nihilo remissior est factus atque omnibus horis Philotas ante aedes lindae conspiciebatur, non sine viciniae atque adeo gravi ipsius viri offensione qui per amicos Philotam admonendum curavit, ut nili malam rem quaereret, eas regiones prorsus effugeret. Erat in Philota, ut in plerit que nobilium, contemptor animus su-- perbia ergo negligere, ac pergere; illac progredi. Hac insolentia permotus vir lindae, die quadam transeuntem eum, neque dum tale aliquid suspicantem, lato gladio caedit, de in fugam conjicit. Nolite quaerere, quantas haec tam insignis injuria homini iracundo S in primis elato faces admoverit amenti similis domum accurrit, gladium arripit, revertitur, inimicum suum etiam tum in ostio stantem aggreditur, eundemque sortillime dimicantem sub oculis suae Olindae transverberat. Res illico in judicium adducitur, adolescens tota insula conquiritu: sed ille iam evolarat, atque huc recta contenderat. At judex quaestionis, impulsu astinium clamantium lindam fuisse illi caedi caput, cana abripi de in carcerem condi imperat ergo misera

142쪽

i3 JANI NICII ERYTHR. misera e complexu parentum ad tribunal judicis, egeniali thoro, in carcerem rapitur. Sed vix intro in carcerem pedem tulit, cum ad alterum eam saxum nova tempestas afflixit. Etenim non in misericordiam modo prolapsus est custodis carcerum animus, sed amore vinctae exarsit.scitis quam Noctu ad mulierem adit; ut sibi morigera sit, rogat; eam se ducturum uxo rem domum affirmat dexteram in id, quod spondebat, obliganda fidei causa, praebet. Respondet illa, non esse tum ei rei locum meque decere miseram, sordidatam, in judicium capitis adductam, ac devinculis dicere causam coactam, prope funestas nuptias facere Lexpectaret dum evinculis eximeretur. His sermonibus aegre ab ea homo ille repellitur. Sed, cum cupido magis instaret, ab amore seu potius a furore consilium mutuatur. Equum

comparat, Tonam cum viatico sumit, seque fugae cum Olmda committit. Ubi in quandam silvam ventum est, custos carceris, cui nihil longius videbatur quam dum in Olindae complexum irrueret, simulata lassitudine, ex equo descendit, seque in eam cupide rejicit. Illa eum a se re

pellere, neque adhue se esse liberam di

cere.

143쪽

E DEMIAE LIB. IV. 3scere. Ille orare ut sibi subveniret, ut ferret morienti auxilium multaque id genus addere; sed nihil proficere minari incipere tantundem. Ubi eam videt nihilo magis minis quam precibus permoveri, ad vim confugit, atque extorquere ab ea coitum nititur. Illa repugnat, unguibus ac dentibus petit Sed iniqua concertatio quae cum valentiore suscipitur Jam nulla ad resistendum ratio supererat, jam prope erat ut succumberet, cu nova res victoriam illi certissimam attulit, judicitiam in tuto constituit. Dum luctat antin advertit homini pugionem in zona pendere. Tum alacris, furtim eductum ejus lateri, quan

tum potest, infigit seque ita ambitiosissismis odiosi illius amplexibus expedit. Jam vero quid facias quid consilii capiat sola

est, mulier adolescentula nullus neque amicus, neque comes loca aspera, deserta, levia. Non despondet animum, non

abjicit; verum ad superius, alterum virilis audacis facinus addit. Muliebre vestimentum exuit, virile ex misero illo detractum induit, marsupium eripit, equum conscendit, atque amatorem suum, ubiubi ille sit, invenire constituit. Sed ad tantum iter viaticata admodum aestive erat. Etenim

144쪽

nondum ex insula pedem extulerat, cum pauxillulum illud nummorum, quod invenerat in marsupio, consumpserat, insuper equum vendiderat. Quamobrem suit

illi necesse homini cuidam nobili operas

suas pro ephebo locare. Ecce autem no-Vas tricas, nova incommoda Erat illi filia virgo nubili, forma non mala cujus ad oculos simul ac recens ephebi pulchritudo pervenit, tantum etiam cordi confecit ardoris quantum maximum capere pectus virginis potest sed illa nihil amabat sumum atque umbram persequebatur. At primo amorem tuum ephebo oculis, vultu significare. Olinda, in amoribus longe

robustioribus occupata, non animadvertere. Tum illa adolescentem existimans in amore rudem ac tardum, Oce exponere, quod vultu intelligeret minus, atque orare, ut sibi suppetias laboranti sufferret.

Olinda , quae sibi esset conscia auxilium quod expetebatur apud se non inveniri, risu dicta virginis excipere. Illa, se illudi existimans, Quid est, quit, quod rides ξnum propterea tibi deridiculo sum, quia

pereo fati ne saevi tantopere. Tum lin- da Ubi, inquit, me noveris, continuo

omnis de me amor effluxerit , Lamori odium

145쪽

EvDEMIAE LIB. IV. 37 odium successerit. Sed obsecro , si quid amas, ne patri, neq; cuiquam mortalium, indicium facias mihi non magis virilis sexus inest, quam matri tuae, quam tibi in manu tua est, quod minus credis, experiri. At, si, quid istuc ornati sit, quaeris, dicam; Amor me, capitis periculum, in has vestes conjecit, ac virum mentiri coegit. Ac protinus, unde esset, quem amaret, quem occidisset, quo tenderet, cuncta ordinenarravit. Postremo orare coepit, ut auxilium sibi nummarium, cujus esset in primis egens, afferret hoc est, ut se viatico juvaret huc properantem. Quid existimatisne eam, hac re tam inopinata percussam, spem vel amorem animo abjecisse nihil minus imo utrumque constantissime tenuit credo, quod in fabulis legisset vel ex aliqua anicula audisset, olim nonnullam ex foemina in viri fuisse conversam existimabat idem illi, quam amabat, posse contingere. Sed attendite quo progrediatur. Inclinda complexu ruens, assirmat, se sine ea nunquam unum diem esse victuram. Ecquae mihi vita, inquit, expetenda est, si a te divellari nulla quidem certe bono animo es; mihi certum ac deliberatum est, tecum una proficisci, eandemque

146쪽

i; IAN NI cI ERYTHR.demque fortunam subire Mulia dixit O-linda , quo virginem de sententia dejiceret sed laterem lavit. Quid multis moror' auro, argento, aliisque preciosis rebus convasatis, postridie, cum parens rusisset, una cum Olinda huc versus castra movit. Quo celeriter secundo anni tempore perveniunt, ad cauponem ambae divertunt. Licebat eas cernere virili cultu tota passim urbe pervagari, ac formae praestatia omnium ad se oculos rapere. Quam multos filisse putatis qui eas sub illo ornatu puellas esse contenderent Sed ejus inprimis facies enitebat, quae amatorem tuum quaeritatum advenerat. Sed jam omnia odoranti investigantique suboleverat, eum in hac urbe versari. Quamobrem,

hisce leviter pressis vestigiis, eum secuta, tandem, proh dolor, invenit jam aliquot

dies immersum in ganeo meretrici cuidam operam dare. Ergo dolore amens, Itane Philota, inquit, prorsus oblitus es mei ergo frustra tantum laborem, tantam infamiam cepi dum propter te patria carens impudicae cujusdam more perambulo; tu interea loci te oblectasti, ac meretricios amores nuptiis praeposuisti 3

Illico despondet animum, morbumque

147쪽

EvDEMIAE LIB. IV. 39 ex aegritudine contrahit. Rem incredibilem: Ubi haec aegra sit, continuo illa altera aegrotare incipit huic morbus augescit; fit illi etiam amplior postremo haec moritur mors itidem illam alteram occupat ambarumque cadavera eodem die, eodem funere, eodem feretro, in aedem Cupidinis, elata sunt, atque una eademque sepultura assecta, ut, quarum animos amor in vita junxisset, mors distrahere non potuisset, earum corpora unum atq; idem

sepulcrum baberet. Redeo ad Philotam, qui tantum mali insciens dederat. Qui, simul ac certior est factus, nam Olinda

ferme jam moriens rem omnem narra verat, continuo exanimatus ad aedes O-lindae contendit, commodum, cum ea

jam efferretur; dissus in lacrymas, Ergo mea voluptas tibi mortis causa fui nunquam me tantum a te amari intellexi me

miserum, non potuisse me tali ingenio fruia sed itidem de te aegritudo mihi vitam eripiet, praeclarum e vita discessum, si in tuo complexu anima illare licuisset. Atque ibat, ut sese inclindae cadaver abjiceret: sed aegre retentus, demum inde pro mortuo in domum amici ac popularis cujusdam sui refertur sed cum morbus augesceret,

148쪽

r o IAN Nic II ERYTHR.gesceret, nec satis diligenter curari videretur, idem amicus in hoc nos comium perserendum curavit,ubi viri nobiles apto in loco victu ac ceteris rebus quam commodis inae habentur verum, propter anni tempus grave, locum multitudine aegrotantium reserti invenerunt quamobrem tantisper, dum aliquis convalesceret, fuit eum necesse inter plebeculam collocare. homo nobilissimus, ac suae civitatis primus, cum se te fecem urbis conjectum

vidisset, tanta vi aegritudinis oppressus est , ut illo ipso die sit mortuus. Hic fuit finis

amantium. Itaque, ut videtis, Durius i. terris nihil e Z, quod vivat, amante; Nec modos vim quod minus esse vela.

Excierat nobis lacrymas funestus miserorum amanti im casus; atq; erat aliquid, quod volebam percontari sed praeripuit

eum mihi clamor puerorum, admonentium, appropinquare pompam funeris, quo dynasta mortuus es ferebatur Ad quas voces ille accurrit, ios etiam cupidos videndi secum attraxit. Erat totum illud agmen instructum hoc modo Anteibant pueri puellaeque, quarum magnus erat numerus, quas illius misericordia sustentabat sequebantur collegia varia, quae in ejus

149쪽

EvDEMIAE LIB. IV. I relus tutela latebant. Hos excipiebant candidati complures, qui inflexa ad miserabilem sonum voce diis manibus flebile carmen atque funestum canebant. Tum ad cereos circiter quadringentos esserebatur dynasta cadaver, in lecto purpura auroque constrato Funus, honoris gratia, prosequebantur dynasta ceteri, qui pra euntibus ipsorum familiaribus, ac praeterea magno assectatorum numero, bini ince- debant Ordinabant agmen designatores

non pauci stipati lictoribus atratis. Quacunque funus pergeret, personabant viae fetibus, percrepabat caelum ejusmodi

vocibus.

Nunc tempus cr)ms, nunc querimoniM, Et risti gemitio fundere carmine , Nunc tempus, nitida veste recondita, trum sumere pallium. Eheu praepropero funere concidit, Sicut sol rapido turbine sternitur, Ille ingens lexander, O inclytus

mas surgitis occidit.

Non se monte super condita prominet Vrbs velfax nitet, ut peritore candido

Illius, probitra justitia, s dei

Fulsit, nudaque verita . O mors, docta priusfalce recidere Indignos Obitu, inquerepsimos, Tu tantos potuisti fera cernere

Luctu incrimabilis

150쪽

Nec te longa piorum agmina civium Moverunt, querulis sedula vocibus Deplorantia, tolli sibi vem suis Fidam rebiti in arduu 'Clamabant alii quis tunicis dabit, lueu nudosue iant frigora corpori t stabant vidua, quis pueris patre Orbu prandia diυidet'

Haec atque alia his similia complura palam de eo praedicabat benevolens populus. Quamobrem omnium consensu tum

est judicatum, homini saepenumero ad gloriam plus prodesse fortunam , quam laborem vel industriam; siquidem vir ille, qui ta faustis vulgi acclamationibus mortuus exciperetur, sine multis litteris, nulla fere rerum gestarum gloria, sola opinione liberalitatis beneficentiaeq; eum sibi plausum consecisset. Sed inter cetera illud etiam felicitati ipsius tribuebatur, quod in

summa rerum omnium abundantia, nondum alteram fortunam expertus, exces.sisset e vita. Animadvertimus inter perpetuas publici luctus querimonias fratris filii laudes admisceri hunc vitae integritate elegantia, praeterea optimarum artium studiis, patrui dignitatem gloriam antecessu tum actabant.Sed diei tempus admonebat ut de coena cogitaremus quO-

circa

SEARCH

MENU NAVIGATION