장음표시 사용
11쪽
merum dia , ut rumo dicas Mitue Academ/ciae sinem se iorem me reddidisse. In te quoque quum eadem Macritas conviciatur, hoc tibi persurasum habeas, laudis aemulationem amicitiae
12쪽
SECTIO I. De cum bonorum 28. , II. Ne possessione ee usu amone. . . m. Sacetro I. Be testamenti factione activa. . . M. a II. De test. capi. eonfrmaso vel rupto. M. III. De subati tutionctus M.
13쪽
DE REBENPTIONE CAPTIVORUM APUD GRAECos. LCAPUT II. Sacrio I. Historia redemptionis αμ- Romanos M., II. De redemptis seo. Iuris Rom. principia IM.
14쪽
Constitutio hujus quaestionis. Praestantia juris Romani, in hunc usque diem merito celebrata, cum aliis in rebus cernitue , tum in eo eliam quaerenda est, quod diversa personarum jura pro varia earum conditione Iuculenter indicata et descripta exhibeat. Quum enim omne jus personarum causa constitutum sit, permuItum refert scire, quo diverso jure usi sint singuli. Et nobis quidem, qui integris sere IClorum libris ea remus, aliquam horum jurium coguitionem petere licet, partim ex illis auctoribus, qui historiam ei antiquitates illustraverunt, partim e fragmentis Ciorum, quae Iustiniani cura in unum corpus col- Iecia sunt. Hi ne intelligitur ea , quae ad cognoscondam variorum hominum conditionem faciunt,
15쪽
passim dispersa reperiri; quapropter o recentioribus multi non inanem operam Perse cisso censentur, sedulo colligentos Omnia, quibus certi cujusdam hominum generis jura contineantur. Nimirum ejus modi disquisitio Praeter alias, quas affert, utilitales , imprimis facit nil rccic aestimanda instituta moresquo Romanorum , ut sine ea omne judicium de illorum humanitate vacillet, Omnisque adeo interior civitatis Romanae cognitio imperseela sit. Longum sit eorum nomina excitare, qui, Sigonii. Spatali mii, aliorum ex cu Dium seculi, de juribus
civium, peregrinorum, eorumve, qui de conditione servorum, libertinorum, Statu liberorum commetitati sunt: Sed quum Cognata quaestio de postliminio multos invenerit interpretos, Captivorum lamen CDnditio nondum satis illustrata videtur. Nee tamen
dubium esse potest, quin gens continuis hellis dedita, ruique militaris studiosissima, Curaverit eorum conditionem, qui in hostium Dolestatem incidissent. quamvis e summi juris principiis , deminuti capite, abalienati jure civium, servi hostium lacti suerint I . Caveamus enim, ne contrarium colligamus ex Oratione M. Iunii, qui in senatu neminem ignorare dicit, nulli unquam civitati viliores fuisse captivos, quam suae, aut ex Livii verbis, civitatem celebrantis minime tu captivos jam inde antiquitus indulgentem: quibus verbis hoc tantum in
dicatur, Romanos maluisse audire, exercitus suos Caesos esse, quum Captos, nec faciles fuisse ad cap
16쪽
li vos de publico redimpndos. At utilitas publica jubebat interim prospicere familiae et bonis captivorum non minus , quam abSentium, furiosorum .
deportatorum. Fortasse de illis jam cautum fuit ineommentariis regum: id certum est, Praetores in Edicto cavisse sit, ne illorum jura violarentur; quosactum est, ut ICli, qui ad Edictum commentarios scripserunt, ea diligenter persecuti sint. Plura de illis sciremus, si Ulpiani et Pauli libri ad Edietum et ad Sabinum, ne alios memorem, integri ad nos perveni Ment: sed vel sic operae pretium duxi, ea colligere, quae imprimis in corpore juris Iustinianeide hoe argumento traduntur. Hoc quatenus ab aliis ante me factum sit, ignoro, quum frustra quaesivi illas de captivis disputationes, quae a Lipenio in Bibliotheca Iuridica citantur, quarum Proinde Consilium indicare et merita aestimare nequeo. Una Boecteri dissertatio, inseripla Mi es captivus, ad me delata est, quae tota versatur in explicanda quaestione, quo loco apud cives suos miles captivus esse debeat, quoties de eo redimendo agatur. AIiud est consilium Dostrae disputationis: omissis
scilicet omnibus iis, quae ad jus gentium pertinent. de quibus docte et accurate disseruit Hugo Grotius, do I. B. ac P. L. III., intra fines juris civilis mocontinebo, et agam de captivorum Romanorum juribus, quibus illi secundum ipsius juris eivilis principia gaudebant, quamdiu apud hostes essent, quaeque eorum apud hostes defunctorum fuisse finis guntur. Sed antequam ipsum opus aggredior.
17쪽
avortio moti tidum do i is , quac ad hujus loci illustralion om ni tulit Ani. Faber, cum in Conjecturarum L. X. imprimis, tum in durispr. I 'apin. tit. 12. Di in c. T-9. Illo enim multa, quae huc pertinent,
tam copioso Porsecutus cst, ut motis libellus, ad ejus xolum tua comparatus, exiguus et non satis laboratus videri possit: SP d quamvis non negaverim. acum ii iii illis cerni Plane singulare, et utilia subinde monori, sacpenum ro lam n nimio emendandi studio. ne dicam furor , abreptus tu errores
incidit gravissimos et diligentiam magis suam in colligenda materia , quam iudicium in disponenda ea nobis probavit: illud denique ussirmare ausim,
me ex spissis ejus communiariis minores aliquanto fructus Derc Pisse, quam SP raveram.
Exposui consilium hujus disputationis: pauca addenda sunt de ratione, quam tenui tu scribendo. Nemini dubium est, quin is optimo hujusmodi Io- cum explicaturus sit, qui his lorica ratione procedat, ac doceat, qui fuerit singulis aetatibus juris progressus. At vero quum jnielligerem, eam rationem infinitis dissic allatibus laborare si , adeo ut sere semper conjecturis, iisque Parum certis indulgendum laret,
aliam viam ingrcsssus Sum , Optimumque Visum eSt captivorum jura recensere secundum ordinem Instiliationum, facillimam eam et longo usu cognitam: itaque quantum sieri potuit, immunem me praestare studui ab eorum negligentia, qui Omnia temere miscendo rudem sere et indigestam molem Proserunt.
sti Ad nostrum nraii mentum applicati possunt, quae aeripsit cotis. Du3mnet vati Trit,i, in Comm. se peregrinis, p. t 7 sq.
18쪽
GPrimum igitur moneo, cives Romanos, qui apud hostes sunt, non minus diligenter a servis Romanorum Captivis secernendos esse, quam observatum suit in iis, qui capiebantur a Romanis I); tum cle cive Captivo ita nobis agendum esse. ut et, quo jure ipse utatur, appareat, et quid juris illis est, qui in ejus manu, potestate mancipiove'sunt. Deinceps igitur exponenda sunt captivorum jura, quae dicuntur Personalia, tum .rea Iia, praemissa AExplicatione ipsius vocabuli, qua tanquam landamento reliqua nostra disquisitio nitatur.
eis captivi signifleatio et iambiIus.
Nusquam apud veteres diserta captivi definitio occurrit; sed quum sedulo alios iis accensent, alios captivorum numero eximunt, aliqua sPes est, ut fim-hilus vocabuli juridicus probabiliter constitui possit. Pro captivis igitur non habentur capti in bello civili M, quum illud non magis hellum, quam dissensio civilis, discidium civile sit, in quo non ad exitium rei publicae, sed ad victoriam certatur, quo sit, ut humani victores civilibus proeliis captos in
PrBedam non Vertant, neque adeo Partes adversae sibi vice hostium suisse videantur. Quum Porro nemo
si Vid. Liv. III. I 8. . De eapii.is. ut quisque liber aut aer uaesset, suae fortunae a quoque sumtum arapplicium est.
19쪽
captivus sit, nisi Pervenerit in Dolcsialem hostium i. e. eorum, quibus Vel Populus Romanus, quive
ipsi populo Romano bellum publice decreverunt iij,
idque a latronibus, piratis, praedonibus fieri non possit, sequitur, ut neque hostes s. perduelles hihaheantur, neque igitur captus ab iis servus fiat,
sed liber maneat et civis 2ὶ . Atque hujus discriminis
Plura momenta ex silare Possim: Paucis defungar. Sic, quum in Edicto recensentur ii, qui in Dinculis, servi Iufe, hostiumve Potestate sunt, non otiosa sunt illa verba; sed illud ad eos pertinet, quia latronibus in vincula conjecti sunt, hae vero ad
captivos 33. Possunt quoque ii, qui apud latrones delinentur, jure sacere testamentum s4) et usucapere s5ὶ r quin hujus discriminis ratio tam late Patet,
ut principes a Cli negaverint, servum a latronibus ereptum, Postea ab hostibus redemptum, Posse usucapi ab emtore, quia ab initio non captus ab hostibus, sed subreptus suisset i03. Imprimis huc faciunt Ulpiani verba haec T): , Abesse non videtur, qui ab hostilius captus est, sed qui a latronibus detinetur : quibus verbis simul monemur, ne ea, quae de absentibus passim praecipiuntur, ad Captivos Protrahamus. Cernitur id, ut rem exemplo illustrem, in loco de tutela. Nam absens et a latronibus re
20쪽
lenius non modo non desinit esse tutori sed etiam
tutor dari potest si): tutor vero ab hostibus captus amittit tutelam s23, etsi eam postliminio reversus recipere possit 3ὶ. Captivum igitur, sive hostium politum 4ὶ, dicebant sine discrimine sexus aut status, Cum eum, quem hostes ex suis ceperant, intraque Praesidia sua perduxerant, tum eum, qui pervenerat ad gentem, neque amicitia, neque hospitio, neque foedere cum Romanis conjunctam, sive in acie ipsa captus sit, sive ex improviso in itinere: modo is redeundi copia utatur, adeoque re probet non fuisse sibi animum