장음표시 사용
91쪽
obligari certum est: ita ius Saxonicum prouinciale contrarium sancire videtur his verbis, g Do aber der Vormund auch Erbe mit ist, se dars eraiiemanden des Rindes Gut herethnen, noth Lurgen feteten. CarpZouius, ca) qui verba ista de rationibus quotannis reddendis accipi vuIt, tutorem legitimum finita demum tutela rationibus obnoxium esse arbitratur. Glossa Germanica tunc demum rationes non esse reddendas dicit, si tutori indiuisum cum pupillo esset patrimonium. Ego Vero, ne hanc quidem eXplicationem sequendam, puto. Nam apud Saxones moris Olim erat, Vt tutor legitimus, praesertim si pupillo esset successurus, bonis pupilli frueretur. bb Ouare absonum videbatur, rationes ab eo eXigere, qui reliqua non restituebat. Sed id hodie usu non struatur, Pro- Pterea, quod tutela usu fructuaria olim subIata est. Atque hanc ob causam non est, quod ius Saxonicum a ciuili hodie dissentire putemus. XII.
Quae vero de confirmatione, setisdatione, inuentario et rationibus a me e Posita sunt, ea
92쪽
cessare puto, si Pater peculium aduenticiunt ordinarium administrans usumfructum filios milias remiserit. Licet enim hoc casu aduenticio ordinario qualitas extraordinarii concilietur, ut supra cc dictum est: ea tamen mutatio ratione fructuum tantum accipienda, in ceteris iura patris salua manere credendum est, quia omnis renunciatio est stricti iuris. Vt dolus creditoris, qui dissimuIato debito Curam minoris suscipit, nominis iamira vindi- Cetur, leges praecipiunt. cd An Vero poena
haec ad Patrem tutorem aut curatorem eXten-
denda sit, iis expresse non continetur. Attamen CarpZouio adsentiendum puto, qui ad patrem eam non pertinere arbitratur. ce Primo enim, matrem tutricem iacturam debiti non facere, dicitur: cf) deinde ratio legis, ne curatoribus decipiendi ci circumueniendi occasio Praebeatur, Paterno amori consentanea non est. Vt autem ex iis, quae ante a me dicta sunt, ap- Paret, leges parentibus, dolose agentibus, nul-ce e. II. β. 8.
d Nou. LXXII. e. 4. s. auth. minores C. qui dare tuti vel
curat. possce Responser. l. V. t. t. r. 88. n. 3.
f) auth. ad haec C. quando mulier ois tui. sungi poti
93쪽
Ium plane patrocinium praestare: ita, si de patris dolo constat, legum seueritas postulare videtur, ut poenae isti Iocus relinquatur. Idem de debito post susceptam tutelam, seu curam clam adquisito est statuendum. g Eadem
quoque est ratio tutoris et curatoris actionem aduersus pupillum seu minorem ementis. Nam eiusmodi emtionibus circumscriptionibus pu-Pillorum et adolescentum ansa praeberetur, nisi leges eas amissione nominis emti Coercerent.
h) Quia vero parentum fides siuspecta non est, recte Sandius statuit, ci) his actiones adversus liberos, quorum bona administrant, omnino di posse. XIIII. Quae cum ita sint, per se quisque facile pedispiciet, patris peculium aduenticium irregulare administrantis potestatem vix ab ea differre, quae cuique tuturi curatori que concessa est. Proinde ea libertate destituitur, quam patri adventicia ordinaria administranti Iustinianus Pe misit. χ) Res itaque filiisamilias peculiares Vendere , Permutare, donare non Potest, neque Pignoris
o Carpaou. l. c. n. 14. h Nou. LXKII. c. s.ci de actionum cessione c. IIII. n. et s.
λὶ i. s. a. i. vit. 3. 4. c. de bon. quae lib.
94쪽
IN PECU L. ADVENTI C. EXTRAORD. 87gnoris vel hypothecae nomine obligare, neque in fetidum vel emphyleusin concedere, neque se vitutem iis imponere. Verum alienatione ipsi non plane est interdictum, modo caueat, ne bona immobilia sine causae cognitione et iudicis decreto distrahantur; cl) id quod in alienatione rerum pupillorum et minorum necesse
XV. ' Patrem aduenticia re maria vendentem de
Cuictione cauere oportere, ob L. I. in f C debon. ma t. nonnulli statuunt.' n) Idem vero de Patre aduenticia irregularia vendente dicere dubito. Nam, ut CarpZouius obseruat, ob diversae sunt de aduenticiis regularibus I Ctorum sententiae. Negantes in lege modo dicta consilium tantum emtoribus rerum aduenticiarum dari, contendunt ', id quod admodum verisimule, ob verba: et emtori, si velit , fideiussorem lice-
l. 7. . a. D. de reb. eor. qui sub tui. I. 3. C. de praeda et al. reb. minor. Simoncell. de decretis l. III. i. g. n. I. adde n. I 3. Tiraquei l. ad l. si unquam C. de reuoc. donat, in praef. n. 3 I. p. m. is. Regnerus Cens Belgica ad l. 8. C. de bon. quae lib. min simoiiceli. de decret. praef. n. 86. CarpZ. P. II. s. II. d. a 8. Stryk. C. C. s I. e. 3. I 8. I9. nὶ Carpaou. responsor. l. V. t. 6 a. 43. Iu I , Ι .
95쪽
f8 CAP. IIII. DE IURIB. PAΤRIS bit accipere. Deinde pater aduenticia extraorcinaria non suo, sed sillifamilias nomine tanquam tutor vel curator Vendit. Tutores autem et curatores finito ossicio non conueniun
Ne quid vero de patre filiifamilias tutelam
seu curam gerente et peculium aduenticium e traordinarium administrante relinquatur indiscussum, aliam Proponam quaestionem, si is ces-1aucrit in distractione rerum, quae tempored pereant, aut Peculium aere alieno liberare siu-
persederit, an suum faciat periculum Tutores q) et patrem aduenticium ordinarium adminis Uantem damnum tali modo datum leaes expresse iubent resarcire. GaDubium ergo non eli, quin id, quod in peculio ordinario scri Utana est, et in extraordinario obseruandum Iit.. Atque cum tutor Q aeque ac mater, si qui pecuniam pupilli non crediderunt, quam-Vis esset, cui commode crederent, in usuras convenia-
p l. r. C. quando ex facto tui. vel curi q) I. I. I. D. de adm. et peric. tuti ri l. vlt. f. q. C. de bon. quae lib. s l. r. f. 3. l. II. β. I. D. de adin. et perie. tui. Strau. ynt. Hiri civ. eκ. XXXI. th. a I ' ..
96쪽
IN PECVL. ADVENTI C. EXTRAORD. 89
Veniatur, patrem quoque usuris plecteodum
familias foenori non dedit. XVII. Patri quoque transigere licet; γ seruata tamen distinctione inter bona mobilia et immobilia. Quod si enim res immobilis eaque, Ut Leysero placet, XJ a filio familias possessa pertransactionem in alium transferenda, magistratus decreto opus est, cy) sine quo neque permutatio aut donatio valet. g Simonellus quidem eoS vapulare putat, ca) qui sine decreto rem adolescentis donar, Posse negant; Pro- Pterea, quod minor sine iusta causa donare legibus prohiberetur, neque iusta aliqua posset fingi. Non est vero, quod erroris istos arguat.
Adsunt iustissimae causae, puta dotis, bb alimentorum, c remunerationis, d aliae que
97쪽
so CAP. IIII. DE IURIB. PAΤRIS
legibus probatae. ce) Piri modo a Patre tutore vel curatore compromittente iudex est adeundus, si de re immobili ad arbitrum ea- itur, quia idem tutoribus et curatoribus quibus. cunque iniunctum est. f Ac quoniam oppignoratio species alienationis est, eamque ob causiam tutores curatoresque rem pupilli vel
minoris pignori daturi magistratus decreto indigeant ; g) sequitur, ut patri eodem sit opus. Neque aliter sentiendum de datione in solutum, h ut et de cessione bonorum. i Tametsi vero patris potestatem, ab ea, qua
quicunque tutores et curatores Vtuntur, parum
differre dictum: inter hos tamen et illos hoc intercedit discrimen, quod patre alienante exactiori causae cognitione non est opus, sed praetor pronior esse debet. k Cuius legis non alia potest dari ratio, quam quod pater Omnem suam curam in salute liberorum defigere cre-
e l. I. β. a. D. de tui. et rationi b. dilirali. f) Simoncell. l. c. l. II. t. f. n. 7 I. Struv. syn iur. civ. X. III. th. 9ῖ. g tit. C. de praed. et reb. minor. tit. D. de reb. eoia qui sub tui. h Simoncell. l. c. l. II. t. s. n. I Q. seqq.
98쪽
ditur, cl) eamque ob causam peculiarium ho
norum magis rationem habere videtur, quam tutor aut curator eXtraneus. Maior tamen est
Potestas patris, qui rem ad peculium aduentucium ordinarium pertinentem alienat. Huic, si rem immobilem vendit, Vt peculium aere alieno liberet, decreto non opus est. m
Quoniam igitur ex iis, quae de patris peculium aduenticium irregulare administrantis potestate proposita sunt, apparet, certos ei limites iesse positos: sequitur, ut is iure Romano acCe-Ptum ferre nequeat, n) quia acceptilatio olim erat actus legitimus; ob nemo vero alieno nomine lege agere poterat. p) Ast cum haec
Romanorum ΙCtorum commenta in Germania nunquam Iocum inuenerint, sed pactum liberatorium apud nos acceptilationis vim habeat: q) hodie patrem aeque ac tutorem acceptum ferre
99쪽
ferre videtur. r) Non enim omnis donandi facultas tutori curatoriue ademta. s 1 Caueat Vero Pater, ne sit benignior, neue sine causa legibus probata serat acceptum. Quo resero, si Pater tutor 1 brorem aut fratrem filii sui inopia laborantem obligatione liberauerit, quia, ut his necessaria ad victum praestentur, aequitatis ra
XX. Pupillum auctore tutore adquirere, notissimares est. An ergo filiussamilias audiore patre Et magis est, ut iure Romano non adquirat, v quia pater ob ius adquirendi in rem suam auctor esse non poterat, X Vel, id, quod Bor-cholienio placet, cyb quia filio nulla aduersus patrem erat actio. Quia Vero peculiorum concessione ius antiquum mutatum est, Pater non ut pater, sed ut tutor legitimus bonorum adventiciorum, interposita auctoritate, filio adquirere
100쪽
IN PECVL. ADVENTI C. EXTRAORD. 93
rere potest, cZ id, quod inde clucet, quod filio
patre auctore hereditatem adire, legibus Codicis est concessum. ab uva de re hodie non est dubitandum, propterea, quod moribuS receptum, ut alius alii adquirat, atque ut tutores hodie omnia ipsi peragant. Quare, quod Stry-kius contracturo cum filiolamilias impubere suadet, b ut contractum a patre vel suo vel filii nomine iniri curet, ad Patrem tutorem pertinere non puto. Id vero iuri procul dubio magis est consentaneum, quod Tira quelitas monet, c) ut pater administrator bonorum filii contracturus, se ut administratorem contrahere declaret, quia in dubio quis actum Proprio nomine facere Putatur. Ceterum tutela haec curaue legitima iisdem fere modis tollitur, quibus alias tutela curaue dissolui solet, id est morte tam naturali, quam
ciuili, pubertate, aetate maiori. Vtrum Vero remotione finiatur, nec ne, in aprico non est. Tutores legitimos accusari Posse, Patronum