Friderici Heusingeri ... ab epistolis Commentatio de iure peculii aduenticii extraordinarii, tam Romanis quam Germanicis legibus atque moribus constituto

발행: 1752년

분량: 109페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

81쪽

ψ CAP. IIII. DE IVRIB. PATRIS At vero quo nomine tutela seu cura a patre in

hoc peculio suscepta erit appellanda 3 Filii et

nepotis emancipati bona patrem vel auum administrare in natiirlicher Vormundyphast, bona vero sillifamilias in isterlicher Gemali, aflirmat Bergerus. csb Unde colligo, tutelam curamue istam vocari posse eine natisti liche Vormundyphast,

Propterea, quod patri in aduenticiis irregularibus non plus iuris est, quam in bonis emancipati. Atque haec appellatio CarpZOuio quodammodo probatur. ct Illud quidem obstare videtur, quod filius, qui peculium aduenticium eXtraordinarium adquisiuit, adhuc sub patria est: potestate. Patrem vero non iure Patriae potestatis tutelam seu curam in eo gerere, id argumento est, quod testator, Vel donator, qui peculium adventicium irregulare constituit, alii administrationem committere potest; id quod ipsis verbis Iustiniani v) . docemur. Cuius legem, si Carp-κouius G euoluisset nam allegauit quidem, γ sed verba ipsa insipexisse non videtur non statuisset arg. l. vlt. C. de curat. Dan et t. q. C. de bonis

quae lib. vi patriae potestatis etiam in bonis adventiciis irregularibus, tutelam deferri, adeo- IIII.

s) oecon, iur. l. I. t. q. g. q. n. I. t Responsor. l. V. t. 8. r. 8 s. n. s. v Nou. CXVII. c. I.

. x responsor. l. V. t. 8. r. 8 n. s. seqssi l. c. n. 7.

82쪽

que patre inuito alienum tutorem eligi non posse.

Quoniam autem tutela, quae patri in his bonis desertur, Iegitima est, neque e patria Potestate oritur: ideo meliori ille conditione esse non Potest, quam tutor curatorve quicunque, Zb eamque ob causam eadem sere, quae de his sancita sunt, ad illum applicari oportet; id quod CX iis, quae nunc dicentur, facile erit intellectu. Primo itaque pater aeque ac tutor aliuS a magistratu est confirmandus abGNam Germaniae leges, quae de tutelis latae sunt, b) exigunt, ut OmneS tutores testamentarii et legitimi confirmentur, ideoque hi ante confirmationem valide non possunt administrare. c) Pater autem, Ut modo dictum, in legitimorum numero habetur. Accedit etiam illud, quod extra Saxoniam mater tutrix liberorum suorum confirmari soleat.

d) Atque hinc est , quod CarpZouit dissenti

entis auctoritas me non commoueat. IS enim

in contraria non esset opinione, nisi falsa persuasione inductus, ob patriam potestatem, hane tutelam vel curam deferri putasset. vI.

83쪽

76 CAP. IIII. DE IVRIB. PATRIS

Ex his proinde sequitur, ut pater tutor vel

curator liberorum nomine in iudicio agere nequeat absque tutorio vel curatorio. Id quidem

negat Carpetouius: cfὶ sed cum praecipua eius

sententiae ratio sit patria potestas, eam Veroiam refellerim, et reliqua , quibus Vtitur, argumenta de peculio aduenticio ordinario accipienda sint: non est, quod in diuersam tranSeam sententiam. Quoniam vero leges patrem sine mandatu agere permittunt, g) in primo termino, praestita cautione rati, vel, si filii nomine actionem patiatur, iudicatum solui, erit admittendus; id quod a patre peculium castrense administrante exigitur. clo Nescio vero,. an sora nostra iure recepto sint benigniora. Vbi autem Pate dimpeditur, quo minus ipse agat, actor constituendus est. Alia ratio est patris peculium adventicium ordinarium administrantis. Nam is Procuratorem constituit. ci VII. Atque ob eandem rationem ad repertorium, quod inuentarium vulgo appellatur, seu specificationem iuratam conficiendam est obligatus. l.

84쪽

uuae quidem in realia sentire videntur Mynsim gerus cl) et Engelbrechtius. At vero hos de peculio aduenticio ordinario agere, e legibus, quas subiiciunt, intelligitur. A bonis vero aduenticiis regularibus argumentum ducere non licet hac in quaestione, propterea, quod Paterea iure patriae potestatis administrat, fructus eorum percipit, eamque ob causam rationes non reddit. n At irregularia ipsius tanquam tu. toris legitimi administrationi subiiciuntur, et quia fructus non percipit, rationes reddere tenetur. co) . Eae stingula evidentissime docent, inuentarium a Patre eiusmodi res administrante iure meritoque exigi, praesertim cum leges eius consectionem omnibus ac singulis tutoribus et curatoribus legitimis iniungant p) et pater liberorum emancipatorum tutor ad idem sit obligatus. q) Pater quoque peculium aduenticium ordinarium male administrans, ut inuentarium edat, vel consignationem rerum peculiarium iureiurando confirmet, cogitur. r Neque

n. 29,

85쪽

que mater vel auia liberoruis tu trices a conse

ctione inuentarii sunt immunes. s) Quare nullum est dubium, quin Lauterbachio, ct Strykio v et Ludovico G adsentiendum sit, qui

a patre peculium aduenticium irregulare administrante inuentarium conficiendum esse existimant. In Saxonia tamen electorali aliud ius introductum. y Ceterum Vt a patre inuentarium exigatur, patriae nustrae antiquissimis legibus consentaneum est. Nam in legibus Wisigothorum haec sunt. suo sipater uouerca uperduxerit, quia valde indiguum est, ut sibi eius, patris potestato

Dei gubernatione relicta, in alterius tuitionem deueniant, filios suos pater ille, qui nouercam induxerit, non relinquat, stafilios et rcs eorum iuxta superiorem modum tuitionis ordine regat. Ita tamen, ut inuentarium δε rebus filiorum suorum manu sua confer tum coram iudice vel heredibus defunctae nimueris strenue faciat, et tali se placiti cautione in hor dum illorum nomino constringat, quibus tutela

ipsa pertinere , si pater defuisset , legitime poterat si nihil de rebus filiorum suorum euertat, sed filiorum florum vitam sollicito voto vel actu seruare imtendat,

86쪽

IN PECU L. ADVENTI C. EXTRAORD. 79 tendat, et res eorum absque aliqua perditionis diminutione tuendas accipiat; si tamen voluerit.

v III. Omisso autem inuentario rerum peculiarium consignatio iureiurando est confirmanda ; id quod etiam a matre tutrice exigitur. Z 'Iure vero Saxonico electorali aliud introductum, quippe quo liberi a patre sacramento firmatam designationem postulare prohibentur. a Quamvis vero, quae de specificatione iurata antea dixi, iuri ciuili tam fit consentanea, quam quae innime: pietatis tamen ratio suadere videtur, ut remisso cum matri, b) tum patri peculium irregulare administranti iureiurando,eius descriptioni soli fides habeatur. v IIII.

Pater vero, qui inuentarium edere, aut consignationem rerum peculiarium iureiurando firmare recusat, in ea conditione est , ut teneatur

in id, quod filii interest, quod ex iureiurando in litem aestimatur. Quod si enim hoc a pupillo

et minore contra tutorem et curatorem, c) a

filio

87쪽

SO CAP. IIII. DE IURIB. PATRIS

filio contra matrem tutricem praestari potest: d)nihil obstat, quo minus contra patrem 'm litem iuretur. Alia enim ratione fieri non potest, ut peculium filio sit saluum, atque ut demonstretur, quae res dolo vel culpa patris interierint. Illud vero non constat, utrum iuriiurando in litem veritatis tantum, an etiam affectionis aduersus Patrem locus sit. Quae quaestio ab iis, qui de iureiurando scripserunt, tacita Praetermissaque est. Quare, quae mea sit sententia, hic exponam. Iusiurandum in litem allectionis tum demum a iudice desertur cum reus ad rem praestandam, vel restituendam obligatus do

lum ce vel culpam latam commisit. f Leges

vero parentibus debitum honorem et reuerentiam adeo saluum esse volunt, Vt quaecunque remedia, quibus ob dolum aduersus alios e XPeriri licet, liberis denegent. Quare, ne a iuriS ratione aberremus, neue filius familias, cuius bona pater administrauit, hunc doli arguere videatur, sedulo cauendum puto, ne nisi de veritate iurare

permittatur, licet dolo vel culpa lata res interie

88쪽

IN PECU L. ADVENTI C. EXTRAORD. 81

Neque etiam a praestatione satisdatibnis eum omnino immunem esse , ex his cognostitur verbis. g Sed hoc causa cognita praetorem statuere debere melius est, utrum debeat satisdare PatronuI, liberique eius, an nou ut, si Persona honesta sit, remittatur ei satisdatio et maxime si substantia modica fit, si autem patroni persona uuia garis , vel minus honesta, ibi dicendum est, satiris

dationem Iocum habere, vi aut modus tutelae, aut persona, aut causa admittat satisdationem. Du-Pondiis enim notum est, iura Patronorum et Parentum in plerisque conuenire, Praesertim, ubi de reuerentia praestanda agitur. Cum it ue iure Romano OmneS tutores legitimos co

gi satisdare, rem fatuam pupillo fore, certumiit, chb neque Germaniae leges quemquam ab hoc onere exsoluant, ci) et Pater, qui Pe

culium aduenticium extraordinarium administrat, eadem, quae aliuS tutor, Praestare tenea

tur, kb recte concludere mihi Videor, patretionis immobilibus destituto hanc tutelam sus-F cipien-

89쪽

cipiente, satisdationem, vel mini iniim promissionem hodie esse exigendam. Νeque, quo minus exigatur, honos, qui parentibus a liberis habendus, prohibet. Non enim ipse filius, sed magistratus cauere iubet. cl) Otiosa videbitur quaestio haec iis, qui satisdationem ob hy- Pothecam tacitam, quam leges pupillo in bonis tutoris tribuunt, hodie cessare putant. m At non est otiosa. Nam qui in hac sunt opinione, eos sori nostri consuetudo tutelas et curas possessoribus praediorum Plerumque committendi decepit. n) Solent quidem magi- lstratus nostri homines bene peculiatos aliis Praeserre, quod possessione bonorum pupillus magis securus redditur, quam satisdationibus: haud raro tamen eos dant tutores, quibuS immobilia nulla sunt bona. Vnde etiam hoc casus satisdationem exigi testatur Bergerus co) et Strykius p) in iis locis, ubi cautio haec singulari lege vel consuetudine non esset remi Ssa, magistratum statuere debere, utrum cauendum sit, necne, affirmat. Quid i quod CarpZouius,

90쪽

IN PECU L. ADUENTI C. EXTRAORD.

q) Heeserus, cr) Lauterbachius cs) et Ber-gerus tb solidis docent rationibus, deficientibus bonis immobilibus, a patre bona aduenticia ordinaria male administrante, satis Peti.

Praeterea ossicium patris tutoris et curatoris P0stulat, ut rationes actus sui conficiat et filio reddat: va Quidni enim l:as reddat, qui reSalienas, e quibus usum fructum non Percipit, adiministrat 3 Praesertim cum in peculio aduenticio ordinario, non quidem de fructibus. sed tamen de substantia resipondere teneatur. X Quid est, quod patris conditionem meliorem esse statuamus, quam matris, quam a rationibus reddendis iura non liberant. cy)MVt itaque iure ciuili communi patrem ad rationes redendas F et obli

SEARCH

MENU NAVIGATION