Acta ss. d. n. Pii pp. 9. ex quibus excerptus est Syllabus editus die 8. Decembris 1864

발행: 1865년

분량: 290페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

201쪽

alias quomod0libet qualisitatis, et specialem expressi0nem requirentibus sub quibuscumque Verborum lenoribus et sermis , ac eum quibusvis etiam derogat0riarum der0gatoriis, aliisque essiea-eioribus, emeaeissimis, et insolitis clausulis, irritantibusque, elaliis Beerelis , etiam motu i scientia, ei potest alis plenitudine similibus, et consistorialiter, et alias quomodolibet in contrarilim praemiss0rum concessis, editis, saetis ac pluries iteratis et quan-liseumque vicibus approbatis , eonfirmatis, et innovalis. 0uibus omnibus ei singulis , etiamsi pro illorum susti eienti derogatione de illis eorumque lolis lenoribus specialis , Spestifica , eXpreSSa. et individua . ac de verbo ad verbum , n0n autem per clausulas generales idem importantes, mentio , seu quaevis alia expressio habenda, aut aliqua alia exquisita serma ad hoe servanda laret, lenores huiusmodi, ac si do verbo ad verbum, nil penitus omisso, et forma in illis tradita observata, exprimerentur et insererentur, praesentibus pro plene et sussicienter expressis et insertis habentes, illis alias in su0 r0b0re permansuris, ad praemiss0rum esse-elum hac vico dumtaxat specialiter et expresse derogamus, elderogatum esse Volumus, ceterisque contrariis quibuseumque non obstantibUS. Cum autem eaedem praesentes Litterae ubique, ac praesertim in locis, in quibus maxime opus esset, nequeant lute publieari, uti nol0rie constat, volumus illas, seu earum exempla ad Valvas Ecclesiae Lateranensis, et Basilicae Principis Apostolorum , nec non Cancellariae Apostolieae, Curiaeque Generalis in Monte Cilatorio , et in Reio Campi Florae de Urbo, ut moris est, assigi et publicari, si eque publicatas et assixas 0mnes et singulos , qu0sillae e0ncernunt, perinde aretare, ac si unicuique e0rum n0min, lim et pers0naliter tuli malae fuissent. Volumus autem ui earumdem Litterarum Transumptis , seu

Exemplis, etiam impressis, manu alicuius Nolarii Publidi sub seriplis, et sigillo alicuius Personae in dignitale ecclesiastiea constitutae munitis, eadem prorsus fides ubique locorum et gentium Dissiligod by Gorale

202쪽

26 Minrii 1860. 1 II tam in iudicio, quam extra illud ubiquo adhibeatur, quae adhiberetur ipsis praesentibus, ac si serent exhibitae vel ostensae. Datum Ilo inae apud S. Petrum, sub Annulo Piscaloris, dio XXVI Mariti anno MDCCCLX. Pontificatus Nostri Anno Decimo

Quarto.

Anno a Xatie ilate Domini MDCCCLX. Indiet. III. die vero 29 Martii Ponti eatus ΝSitii in Christo Patris et Domini Nostri Domini PII distina proridentia PAPIE XoII anno XIV. praesentes Litterae Apostolieae ostiaeae et publieatae fuerunt ad ratras Basili earum Lateranensia et Vaticanae, Cancellariae Apostolieae, ae Magnae Curiae Innoeensianae atque in acie campi Florue per me Aloisium Serasini Apost. Curs. Philippus Ossani Magis. Cur .

203쪽

II 8

Venerabilis Frater. Salutem et Apostoli eam Benedioli0nem. Do- 'lore haud a medioeri litteris , quas nuper ad Ν0s dedisti. pe cepimus dissidia Calliolidorum per Antonii Gilii theri philos phiam enata, posteaquam Sedes Apostoli ea de huius seri pluris operibus et doctrina iudieasse l. nondum esse penitus exstineta; proptereaquod eum alibi tum in ista Vralistaviensi Academia etiam inter sacrae doctrinae Magistr0s reperiantur, qui non nulla saltem si uni heriana dogmata relinere atque defendere mullis ideantur. duorum unus, dileelus sellieel Filius Ioannes B. Ball-rer Uralistavi ensis Ecelesiae Canonieus, eum libellum , in quo de hominis natura disseritur, Tibi. Venerabilis Frater, tradidisset , precibus eius obseeundans, libellum eundem ad Ν0s transmisisti, r0gans, ut Nostro iudicio, quid de doctrina in e0 P0n- lenta sentiendum sit desiniretur. Ac Nos quidem Tuum, Venerabilis Frater, studium catholicae doctrinae luendae magnopere laudantes, atque pro muneris Nostri ossicio nihil magis curae habentes quam fidei depositum ubique terrarum in laetum custodire, interque Christi fideles serbare unitatem spiritus in risculo paeis, Bailreri scriptum nonnullis huius almae Urbis Theologis discutiendum tradidimus. Duorum fida relatione comperium N0bis est, in eo doctrinam eandem, quae in Guni heri libris

1 Bue refertur Syllabi Propositio 1 .

204쪽

lraditur et anto horum proscriptionem a Bali Iero qu0que pr pugnabatur, relineri, nihilque aliud agi, nisi ut haee doctrina demonstretur et Verbo Dei scripto ac tradito consurmis, nee ulla ratione contraria esso iis, quae SS. Concilia, nominatim Conc. Oeeumenicum VIII et Viennense sub Clemente V, statuerunt, aut

ipsi ἰΝ0s litteris ad dilectum Filium Ν0strum Cardinalem PresbFlerum De Geisset Archiepiscopum Col0niensem, die 15 Iunii 1857dalis, iudicavimus, dicentes hominem corpore et anima ita absolet, ut anima isque rationalis sit rera per se atque immediata corporis forma. At vero Xos non modo his verbis catholicam de ii mine doctrinam declaravimus, sed etiam hanc ipsam eatholicam doctrinam doctrina Guillheri laedi pronuntiavimus. Ad quod si Balirer animum advertisset, intellexisset sane, doctrinam de homine. quam in suo scripto prosiletur. tamquam ecclesiasticis dogmatibus consentaneam defendero idem esse atque Nos mel ineusare, quod . in Guillheriana doctrina iudicanda erraverimus. Nolatum praeterea est, Bailrerum in illo suo libello eum omnem controversiam ad hoc revocasset, sitne eorpori vilao principium, proprium ab anima rationali re ipsa discretum, eo temeritalis progressum esse, ut opp0Silam sententiam ei appellaret haereticam, et pro tali habendam esse mullis verbis argueret. duod quidem n0n possumus n0n Vehementer impr0bare, considerantes hanc sententiam, quae unum in homine ponit vitae principium, animam scilice lyali 0nalem, a qua Porpus quinub el motum et vitam omnem elsensum aecipiat, in Dei Ecclesia esse communissimam atque D ctoribus plerisque, et probatissimis quidem maxime, eum Ecclesiae dogmate ita videri coniunetam, ut huius sit legitima solaque Vera interpretatio, nec proinde sine errore in fide possit

negari.

Quae cum Tibi, Venerabilis Frater, ex certa scientia et molli proprio reseribimus, ardenter cupimus. imo silenter speramus lare, ut dilectus Filius Ioannes Balirer et celeri, qui huic aliisve Guni heri opinionibus a Nobis reprobatis qu unque modo adhaeserint, iam se erga hanc Ecclesiam, quam Christus Dominus reliquarum omnium Matrem ei Magistram esse voluit, dociles el

205쪽

180 LiITERAE DOLORE III D 30 1PRiLIs 1860. morigeros exhibeant, quemadm0dum et Baliger ipse et alii dudum laudabiliter sunt polliciti. Te vero, Venerabilis Frater, homlamur, ut Apostoli exemplo in captivitatem redigens omnem intellaetum in obsequium Christi, hane plenam submissionem ab iis praesertim, qui alios docent, auctoritate Tua postules, licentiam autem eorum, qui serie audire detrectant, potestate, quam dedit Tibi Deus, coerceas. Superest, ut Tibi, Venerabilis Frater, ac gregi universo luis cutis commisso Apostolicam Benedictionem luto eordis asseeluimpertiamur. Datum Romae apud Sanctum Petrum, die XXX Aprilis Anno MDCCCLX. Pontifidalus Nostri Anno Decimoquari0. Diuitigod by Corale

206쪽

ALLOCUTIO

Novos et ante i hunc diem inauditos ausus a Subalpino sit bernio contra Xos, hanc Apostolicam Sedem, et Catholicam Ecclesiam admissus denuo cum incredibili animi Nostri dolore vel moerore potius deplorare ae detestari cogimur, Venerabiles Fr, tres. Ipsum, uti n0stis, Gubernium victoria abutens, quam bellicosae magnaeque nati0nis opibus adiutum ex funestissimo bello reporta ii, suum per Italiam regnum contra omnia divina et humana iura extendens, populis ad rebellionem exei talis, legitimisque Principibus ex propria dominatione per summam inius liliam expulsis, aliquot Pontiliciae Nostrae in Aemilia ditionis provincias iniustissimo ac prorsus sacrilego ausu invasit et usurpavit. Dum autem universus Catholicus Orbis iustissimis gravissimisque Νostris respondens querelis contra hanc impiam usurpali 0nem vehementer clamare non desinit, idem Gubernium alias huius Sanctae Sedis provineias in Piceno, L mbria, et Patrimonio sitas sibi xi dicare constituit. At cum videret, earum provinciarum populos

omni perfrui tranquilli late, eosque Nobis fideliter adhaerere nec p0sse pecuniis largiter profusis, aliisque improbis adhibitis dolisa legi limo Nostro et huius Sanelao Sedis civili imperio alienari ac divelli, iccirco in ipsas provincias immisil lum perditorum hominum manum, qui turbas seditionemque ibi excitarent, tum ingen-1 IIve referuntur Syllabi Propositiones 62 - 6.

207쪽

lem Suum exercitum, qui easdem pro ineias hostili impetu arm rumque vi subiiceret. Optime nostis, Venerabiles Fratres, impudentes litteras a Subalpino Gubernio ad suum luendum latro inium Nostro Cardinali apublicis negotiis scriptas, quibus haud erubuit nuntiare, se suis copiis in mandatis dedisse, ut commemoratas Ν0stras provincias occuparent nisi dimitterentur exteri homines adseripli parvo Νostro exercitui, qui ceteroquin ad Pontificiae ditionis, eiusque populorum tranquillitatem servandam fueral instructus. Nec ignoralis, a Subalpinis copiis easdem provincias ipso sero tempore suisse occupatas, quo illae litteras accipiebantur. Equidem nemon0n putest magn0pere c0mmoveri, et summa allici indignatione

repulans mendaces eriminali0nes, variasque calumnias ei contumelias, quibus idem Gubernium haud pudet huiusmodi suam hostilem impiamque contra civilem B0manae Ecclesiae principatum aggressionem legere, Nostrumque Gubernium impetere. Ecquis enim non summopere miretur audiens. Nostrum reprehendi G bernium, propterea quod Nostro exercitui externi homines suerint adscripti, cum omnes nuseant nulli legi limo Gubernio denegari unquam p0Sse ius c00plandi in suas cupias exteros homines 3 duodquidem ius potiori quadam. ratione ad Nostrum et huius Sanelao Sedis Gubernium pertinet, eum Romanus Pontifex, veluti communis omnium catholicorum paler, non possit non libentissimo eos omnes calli0licus excipere, qui religionis studio impulsi V lini in Pontificiis copiis militare et ad Eeclesiae defensionem concurrere . Atque hie animadvertendum existimamus, huiusmodi

catholicorum exterorum concursum fuisse praesertim excitatum

illorum improbitate, qui civilem huius Sanctae Sedis principatum aggressi sunt. Nemo enim ignorat qua indignati0ne, et quo luctu universus catholicus orbis fuerit commotus ubi noxii tam impiam, iamque iniustam civili huius Apostolicae Sedis dominio aggressionem fuisse illatam. Ex quo porro factum est, ut quam plurimi ex variis christiani orbis regionibus sideles sua sponto ei summa alacritate ad Pontificiam Nostram ditionem eon Volaxerint, suumque nomen Nostrae militiae dederint, quo Nostra, huius Sanctae

208쪽

Sedis. et Leelesiae iura strenuo defenderent. Singulari autem malignitate Subal pinum Gubernium Nostris militibus mercenarii

nutam per summam calumniam inurere minime Veretur, cum non

pauci ex indigenis exterisque Xostris militibus nobili genere nati. et illustrium familiarum nomine conspicui, ae religi0nis amore unice excitati, sine ullo emulumento in Aostris copiis militare voluerint. Neque lalet Subalpinum Gubernium qua si de ei in legi ilato Noster exercitus praestet, cum eidem Gubernio persperium sit, irritas fuisse 0mnes dolosas artes adhibitas ut Nostri milites cor rumperentur. Nihil vero est eur immoremur in refellenda serit lis aceusatione Nostris copiis improbe illata, cum nullum plane argumentum obtrectatores , aleant adducere, quin potius huiusmodi criminatio in ipsos iure converti possit, quemadmodum vulgatae Subalpini exercitus Ducum truculentae pr0clamationes manifestissimo ostendunt. Hie autem animadvertere praestat. Nostro Gubernio minime suspicandum fuisse de huiusm0di hostili invasione, cum ipsi a

severatum esset Subalpinas copias prope territorium Nostrum accessisse non quidem invadeudi animo, immo vero ut inde pertur-halorum turmas arcerent. Hinc summus Nostrarum copiarum Dux ne cogitare quidem poterat, sibi cum Subalpino exercitu es- Se pugnandum. Verum ubi, rebus praeter omnem expectationem perperam immutatis, agnovit hostilem irruptionem ab illo exercitu sactam, qui sane pugnantium numero armorumque vi max me praevalebat, providum Suseepit c0nsilium se Anconam, ut peso arce munitam, recipiendi, ne Xostri milites iam satili mortis periculo exponerentur. Cum autem ingruentibus hostium copiis in itinere interciperetur , manus conserere coactus est, ut sibi mili-libusque suis viam aperiret. Ceterum dum meritas debitasque laudes tribuimus commem

rato Xostrarum copiarum Duel, ae illarum ductoribus . et mili libus, qui inspectata hostili irruptione lacessiti pro Dei, Ecclesiae, huius Apostolieae Sedis , ac iustitiae causa sortiter, viribus licet longe imparibus, dimicarunt; vix lacrimas eontineri possumus noscentes quot strenui milites , ac lectissimi praesertim iuvenes ia

209쪽

bad iniusta et crudeli invasione occubuerint, qui religi0so sane nobiliquo animo ad civilem . Romanae Ecclesiae principatum luendum advolarunt. Nos insuper summopere comm0 vel luelus, qui in illorum familias redundat. Utinam eisdem familiis stelum Nostris verbis abstergere possemust Considimus vero non levi ipsis solatio ei consolationi suturam honori sit ceu lissimam menti nem, quam de extinetis suis liberis et propinquis merito facimus ob splendidum sano eximiae e0rum erga Nos et hanc Sane iam Sedem silet, pietatis et am0ris exemplum, quod christiano orbi eum immortali eorum nominis laude exhibuerunt. Λlque in eam prosecto spem erigimur lare, ut ii omnes, qui gl0ri0sam pro Ecclesiae causa mortem obierunt, illam sempiternam assequantur pacem et beati talem, quam a Deo optimo Maximo apprecati sumus , et appreeari nunquam omittemus. Quo loco debilis quoque laudibus prosequimur dilectos Filius Praesides provinciarum , praesertim Urbin0-Pisaurensis, et Spoletanae, qui in hac tristissima lemporum vicissitudine suo munere sedulo constanterque perlaneti sunt. Iam vero, Venerabiles Fratres, quis ferre unquam p0lerit insignem impudentiam et hypocrisim, qua nequissimi invasores in suis programmatibus asserere nou dubitant, se Nostras aliasque Italiae adire provincias, ut ibi moralis ordinis prinei pia restituani Atque id ab eis temere a stirmatur, qui acerrimum Catholicao Ecelesiae, eius lud Ministris, ac rebus iamdiu bellum inserentes, et ecclesiasticas leges, censurasque plane despicientes ausi sunt specialissimos lum S. R. Ε. Cardinales, tum Episeopus, lum prγbalissimos utriusque Cleri Viros in vincula coniicere, Religiosas Familias e propriis Coenobiis expellere, Ecclesia bona diripere, et civilem huius Sanctae Sedis principatum vastare. Scilicet moralis ordinis principia ab iis restituentur, qui publieas cuiusque

salsae doctrinae scholas, et meretricias etiam d0mos tonstituunt, quique abominandis scriptis et scenicis spectaculis pud0rem, pudicitiam, honestatem, virtutem ossendere, eliminare, et sacrosancta divinac nostrae religionis mysteria, sacramenta, praeeepta, et instituta, sacrosque ministros, ritus, caerem0nias irridere, e0

210쪽

lemnere, omnemque iustitiae rationem do medio tollere, ac tum religionis tum civilis societalis landamenta labefactare ei evertere c0nnilunturi In hac igitur lam initista, iam hostili et horrenda ei vilis Νostri et huius Sanctae Sedis principatus aggressione et occupatione a Subalpino Rege, eiusque Gubernio e0ntra omnes iustitiae leges et universale gentium ius peracta, Nostri ostieii probe memores in hoc amplissimo Vestro eonsessu, et coram universo Catholico Orbe

Nostram vocem denuo vehementer altollimus, ae omnes nesari0S sacrilegosque eiusdem Regis ei Gubernii ausus repr0bamus, penitusque damnamus, omnesque actus plane nullos et irritos declaramus, decernimus, ac civilis, quo Romana pollet Ecclesia, principatus integritatem, eiusque iura, quae ad omnes ealbulieos pertinent, etiam atque etiam reclamamus, et reclamare nunquam

desistem US.

Verum dissimulare non possumus, Venerabiles Fratres, Summa Nos opprimi amaritudine, cum in lam se etesia et nunquam salis exsecranda aggressione alieni auxilii Opem. variis exortis dissicultatibus adhuc desideremus. Equidem notissimae Vobis sunt iteraiae declarati0nes Νtibis factae ab uno ex polentissimis Europae Prineipibus. Altamen dum illarum iamdiu expellamus ellae lum, non possumus non vehementer angi ac perturbari eum inspiciamus nefandae usurpali 0nis auctores fautoresque audacter insolenterque in nefario suo proposito persistero ac progredi, tamquam certo considentes neminem sibi reapse ad Versari.

IIaee aulem perversitas eo devenit, ut hostilibus Subalpini exercitus copiis ad moenia sero huius almae Nostrae urbis immissis, quaestumque fuerit implicata communiealio, publicae privataequo rationes in discrimen adductae, commeatus intercepti, ei, qu0dgraxissimum est, Summus lollus Leelesiae Pontifex in molestam redaelus dissieulla lem Ecelesiae ipsius negotiis, pr0ul res p0Stulat,

consulendi, proptereaqu0d maxime eoare letur Via cum Variis orbis partibus communicandi. Quamombrem in laniis Nostris angustiis, tantoque rerum discrimino vel satile intelligitis, Venerabiles Fratres, Nos tristi necessitate eo iam sermo impelli, ut vel inviti

SEARCH

MENU NAVIGATION