Acta ss. d. n. Pii pp. 9. ex quibus excerptus est Syllabus editus die 8. Decembris 1864

발행: 1865년

분량: 290페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

221쪽

II1BITA IN CONSISTORIO SECRETO DIE XVIII MARTII ANNI MDCCCLXI.

VEXERABILES FRATRES Iamdudum cernimus i , Venerabiles Fratres, quo misero sane consti diu ob invicem pugnantia inter Veritatem et errorem , inter virtutem et vitium, inter lueem et tenebras principia, hac miserrima nostra praesertim aetate civilis exagitetur societas. Namque alii ex una parte luentur quaedam modernae, Illi appellant, civilitatis placita, alii ex altera ius liliae sanctissimaeque n0Strae Beligionis iura propugnant. Ac primi postulant, ut B0manus Pontifex cum Progressu, cum Liberalismo, uti vocant, ac recenti civilitate se reconciliel et componat. Alteri vero merito efflagitant, ut immobilia et inconcussa aeternae iustitiae principia integra elinviolata custodiantur, et saluberrima divinae nostrae Religionis Vis omnino servetur, quae et Dei gloriam amplificat, et opportuna lol malis, quibus humanum genus affligitur, asseri remedia, quaeque eSt unica Veraque norma, qua filii hominum in hac muriali vita omni virtulo instituli ad beatae aeternitatis portum perducuntur. Sed hodiernae civilitatis patroni huiusmodi haud aequiescunt, quandriuidem sese Veros ei Sinceros Religionis amicos agirmant Ad Nos fidem eis adhibere vellemus, nisi tristissima sane saeia, quae ante omnium oculos qu0li die Versantur, contrarium prorsus ostenderent. Et quidem una est Vera ac Sancta super terram religio ab ipso Christo Domino landala et instituta, quae virtutum

1 live referuntur Syllubi Propositiones 37 - 61 - 76 - 80.

222쪽

rum liberatrix Veraeque felicitatis index, appellatur Catholica. Α-posl0liea, H0mana. 0uid autem sentiendum de iis, qui extra hane salutis aream vivunt, iam alias dpelaravimus in Consistoriali Νο-stra Alloeulione diei 9 Decembris anni millesimi octingentesimi quinquagesimi quarti, atque hic eamdem doctrinam eonfirmamus. Iam vero ab iis, qui pro Religionis bono Nos ad hodiernae civili lati dexteram porrigendam invitani, quaerimus utrum saeta talia sint, quae Christi hic in terris Viearium ab Ipso ad eaelestis suae doctrinae puritatem luendam, atque ad agn0s ovesque eadem doetrina paseendas et eonfirmandas divinitus constitulum possini inducere, ut sine gravissimo e0nscientiae piaculo, et maximo omnium seandalo se eum hodierna civilitate confoetet, cuius opera tot nun tam salis deploranda eveniunt mala, tot telerrimae opiniones, errores

et principia promulgantur , quac catholicae Religioni eiusque doctrinae omnino adversantur. Atque inter haec laeta nemo ignorat quomodo Vel ipsae solemnes conventiones inter hanc Λpostolicam Sedem et Regios Principes rite init ad penitus destruantur. Veluti nuper Neapoli accidit. Qua quidem de re in hoc amplissimo Vestro consessu etiam atque etiam querimur, Venerabiles Fratres , et summopere reclamamus eo prorsus modo, quo contra similes ausus et violationes alias proles tali sumus.

Haec autem moderna ei vilitas dum cuique acatholico cultui lavet, ipsosque infideles a publicis muneribus obeundis minime prohibet, et catholicas scholas illorum filiis recludit, irascitur adversus Religiosas Familias, adversus Instituta catholieis scholis moderandis landala, adversus quam plurimos cuiusque gradus ecclesiasticos Viros amplissima etiam dignitate insignitos quorum n0n pauci vitam in exilio incerto aut in vinculis misero agunt, et adversus etiam spectatos laicos viros, qui Νοbis et huic Sanelao Sedi ad dieii Religionis iustitiaeque eausam alacriter defendunt. Haec civilitas dum aratholicis institutis ac personis subsidia largitur, eat holicam Ecclesiam iustissimis suis possessionibus spolial, et omnia adhibet consilia ae studia ad salutarem ipsius Εcclesiae estieaciam imminuendam. Insuper dum omnem tribuit li-

223쪽

hortalem quibusque Verbis et seriplis, quae Ecelesiam omnesque ipsi ex corde devolos aversantur, ac dum lirentiam animal, alit et Avel', eodem tempore se omnino mulam moderatamque exhibet in reprehendenda violenta et immiti interdum agendi ratione eo tra eos adhibita, qui optima vulgant scripta: et omnem in puniendo exereel severitatem, si ab his moderationis sines vel leviter praeteriri arbitretur. Huiusmodi igitur civilitati posset ne unquam Romanus Pomtiso amicam protendere dexteram, ei cum ea foedus eoueo iamque ex antino inire ' Vera rebus vocabula restituantur, ei ham Sancta Sedes sibi semper eonflabit. Siquidem ipsa verae civilii lis e linenter fuit patrona et altrix; atque his loriae monumenta eloquentissime testantur ae probant, omnibus aetatibus ab eadem Sanela Sede in disiunetissimas quasque et barbaras terrarum orbis regiones veram rectamque suisse invectam morum humania talem, disciplinam, sapientiam. At cum civili latis nomine velit intelligi systema apposite comparatum ad debilitandam ac sonasse etiam delendam Christi Ecclesiam, nunquam eerte quidem haec Sancta Sedes et Romanus Pontifex poterunt en in huiusmodi ei-Vilitato eonvenire. Ouae Mum, uti sapientissime et amat Apostolus, participalio iustitiae eum iniquitate, aut quae societas turi ad tenebras Uuae autem e rentio Christi ad Belial l dua igitur probitale perturbatores, et seditionis patroni Suam Vocem attollunt ad exaggerandos conatus frustra ab ipsis adhibitos, ni se cum Romano Ponliseo componani Hic enim, quimam omnem vim haurit ex aeternae iustitiae principiis, qu Bam pacis posset illa unquam deserere, ut sanctissima debit, letur fides, atque adeo Italia in discrimen adducatur amittendima imum suum splendorem et gloriam, qua undeviginti ab hine saeculis refulget ob centrum ei sedem, qua praestat, catholi eae veritatis' Aeque obiici potest, hanc Apostolieam Sedem in roebus' civilis principatus clausas habuisse aures ill0rum postes limibus, qui liberiorem administrationem exoptare significarunt.1 Epist. II. ad Corin h. e. VI. V. 14. 13.

224쪽

Ut vetera omittamus exempla, de hac nostra infelici aetate loquemur. Ubi enim Italia a legitimis suis Principibus liberi res iusti luliunes obtinuit, Nos palernum animum gerentes siliorum partem Ponti si ei ac Nostrae ditionis in civilem administrationem e00plavimus, et opportunas dedimus concessi0nes, pr0priis lamen prudentiae modis ordinatas, ne munus paterno anim0 Concessum per malorum hominum operam veneno inficeretur. Alvero quid inde laetum est Τ Εgraena licentia innocua Nostra largitale polita est, et Aulae, quo publici Ministri ac Depulati

convenerant, limina sanguine respersa, et impia manus in eum Saeri lege conversa qui beneficium concesserat. Quod si rece tissimis hisce temporibus consilia circa ei item procurali 0nem Nobis data suerunt, haud ignoratis, Venerabiles Fratres, illa a Nobis admissa suisse, eo lamen exestplo ae reiecto, qu0d non ad ei vilem administrationem respiciebat, sed eo spectabal, ut spoliationis parti iam patratae assentiremur. Nihil vero est eurde consiliis bene acceptis, deque Nostris sinceris ad illa exsequenda promissis l0quamur, eum usurpationum moderatores alla oce pro silerentur, Se n0n quidem reformaliones, sed absolutam Iibellionem, omnemque a legitimo Principe seiunctionem omnino velle. Atque ipsi erant gravissimi facinoris auct0res et an lesi, gnani, qui suis clamoribus omnia replebant, n0n vero repulus, ut de illis merito diei possit, qu0d Venerabilis Beda de Pharisaeis et Seribis Christi inimicis aiebal a : Non haee aliquide turba sed Pharisaei calumniabuntur eι Scribae, sicut Evans elisiae testantur.

Sed Rumani Ponti siealus oppugnatio n0n solum eo spectat, ulliaec Sanela Sedes et Romanus Pontifex legi limo suo civili pri ei patu omnino privetur, sed eo etiam tendit, ut infirmetur, et, si seri unquam posset, plane tollatur salutaris catholicae religionis Virtus: ac propterea impelii Dei ipsius opus . redempli 0nis D clum, et sanctissimam illam sidem, quae pretiosissima est haereditas in nos derivata ex inessabili sacrisicio, quod in Golgotha

1 Lib. I. c. 18. in c. II. Lucae.

225쪽

consum malum est. Atque ita se rem habere salis superque de-m0nstrant lum c0mmemorata iam saeta , tum ea quae in dies evenire videmus. duot enim in Italia Dioereses ob illata impedimenta suis Episcopis orbatae, plaudentibus modernae civilitatis patronis, qui tot christian0s populos sine pastoribus derelinquunt, et illorum bonis poliuntur, ut ea in pravos etiam usus eonvertanti duot saerorum Antistites in exilio versantur i Quot lcum incredibili animi Nostri dolore diei must apostatae, qui non Dei sed Satanae nomine loquentes, ac impunitate ipsis a fatali regiminis systemate concessa s dentes, et conscientias exagitant, et infirm0s ad praevaricandum impellunt, et misere lapsos in turpissimis quibusque doctrinis obfirmant, et Christi vestem lacerare eun- tendunt , cum minime reformident Nationales, uti dicunt, Leele- Sias , aliasque id genus impietates proponere ae suadere t Postquam vero ita religioni insultaverint, quam per ipserisim invitant ut cum hodierna civilitate eonveniat, nou dubitani pari cum hypocrisi 30s excitare ut cum Italia rec0nciliemur. Scilicet eum omni sero civili Nostro principatu spoliati gravissima Pontificis et Pringi pis onera sustineamus piis Catholicae Ecclesiae Iiliorum largitionibus quotidie amantissimo ad Nos missis, cumque gratis in xidiae et odii signum facti simus eorum ipsorum opera , qui conciliationem a Nobis postulant; id vellent praeterea, ut palam declararemus, usurpatas Ponliseiae Nostrae ditionis Prox incias in liberam usurpaturum proprie talem cedere. Qua sane audaciet hactenus inaudita postulatione quaererent, ut ab hac Λp0Sl0li ea Sede , quae semper fuit et erit veritalis iustitiaeque propugnaculum , Sanciretur , rem iniuste violenterque direptam pusse tranquille honesteque p0ssideri ab iniquo aggressure ; utque ila sal Sum c0ustitueretur principium, fortunatam nempe saeti iniustiliam nullum iuris sanctitati detrimentum asserre. Quae postulatio iis etiam repugnat Solemnibus verbis, qui in magno et illustri Senatu nuperrimis hiseo diebus declaratum est: Romanum Ponti ficem esse Repraesentatorem praecipuae vis moralis in humana societate. Ex quo illud consequitur, eum nullo m0d0 p0Sse Van dati eae spoliationi consentire, quin landamentum violet illius

226쪽

18 vastrii 1861. 201 moralis disciplinae, cuius ipse veluti prima forma et imago dignoscitur.

Iam vero qui eumque vel errore deceptus Vel timore perculsus praebere velit consilia iniustis perturbatorum civilis societatis volis consentanea, necesse est ut hisce potissimum temporibus sibi omnino persuadeat, illos nunquam e0n lentos lare , nisi viderintonano auctoritalis prineipium, omne religionis frenum, omnemque iuris iustitiaeque regulam de medio tolli. Atque huiusmodi subversores in civilis societatis calamitatem illud iam tum voce lumscriptis assequuti sunt, ut humanas mentes per erierint, m0ralem sensum debilitaverint, et iniustitiae horrorem eripuerint; atque omnia e0nantur ut eunetis persuadeant, ius ab honestis gentibus involatum nihil aliud esse, nisi iniustam voluntatem quae debeat omnino euntemni. Heu i vere luetit et ile luaest terrael infirmata est, dessuris orbis, infirmata est altitudo populi terrae. Et terra infecta est ab habitatoribus suis: quia transgressi sunt leges, mulaverunt ius, dissipaverunt foedus sempiternum 1. Verum in tanta tenebrarum obscuritate , qua Deus inserulabili suo iudicio gentes si nil offundi, Nos omnem Nostram spem fiduciamque plane collucamus in ipso clementissimo misericordiarum Patre et Deo totius consolatiun is, qui 30s consolatur in omni tribulati une Nostra. Ipse namque est, qui Vobis, Venerabiles Fratres , eoneordiae et unanimi talis inter Vos spiritum ingerit, et qu0lidie magis ingeret, ut Nobiscum arciissime aeque ae eoneo dissime coniuncti parali silis una Nobiscum sortem illam subire, quae arcano divinae Suao providentiae consilio cuique n0strum reservata sit. Ipse est, qui caritalis vinculo inter se, et cum huc catholicae veritalis ei unitalis centro coniungit sacrorum christiani orbis Antistiles. qui sideles sibi commiss0s evangelicae Veritalis doctrina instituunt, eisque iter in lania caligine luto sequendum m0nstrant, nuntiantes xirtute prudentiae populis sanctissima Verba. Ipse super omnes callioli eas gentes effundit spiritum procum, et acatholicis aequila lis sensum inspirat, ut reclum de h0

1 Is . cap. 21. V. l. 5.

227쪽

diernis eventibus serant iudicium. Haec autem iam mira in univers0 catholico orbe precum e0nsenSio , tamque unanimes erga os amoris signi sieali 0nes , lol sane variisque modis expressae

quod in anteaelis aetatibus haud facile queat inveniri J manifestissime ostendunt, quemadmodum hominibus recto animalis opus omnino sit tendere ad hane Beatissimi Principis Apostolorum Cathedram, lucem terrarum orbis. quae magistra Veritalis et nuntia salutis semper docuit, et usque ad consummationem saeculi immutabiles aeternae iustitiae leges docere nunquam desinet. Tantum vero abest, ut Italiae populi ab hisce luculentissimis filialis erga Apostolicam hane Sedem amoris et observantiae testimoniis abstinuerint, ut immo quam plura tentena ipsorum millia Nos amantissimis litteris adiverint non eo quidem consilio ut concla-

malam a vetera loribus redonciliationem peterent, sed ut Nostras molestias, poenas, angures summopere dolerent, Suumque erga Nos asseclum omnimodo confirmarent, et nefariam sacrilegamque

ei vilis Nostri eiusdemque Sedis principatus spoliali 0nem etiam alque etiam detestarentur. Cum p0rro ita se res habeant, antequam loquendi finem faciamus, euram Deo et h0minibus clare aperteque declaramus , Bullam prorsus adesse causam quare eum quopiam Ν0s reconditiari debeamus. 0uoniam vero, licet immerentes. Illius hic in terris ice iungimur, qui pro transgressoribus rogavit veniamque pellit, probe sentimus a Nobis parcendum iis qui Nos oderunt, ac pro ipsis orandum ut divinae gratiae auxilio resipiscant, atque ila illius, qui Christi hic in terris vicariam gerit operam, benedieli 0-Bem pr0mereantur. Libenter utiquo pro illis oramus, iisque, statim ac resipuerint, ignoscere ac benedicero parali sumus. Interim tamen non p0ssumus inertes haerere, veluti qui nullam de hum, nis calamitatibus curam capiunt; non p0ssumus non Vehementer commoveri et angi, ac uti Nostra non reputare maxima damna et mala iis nequiter illaia, qui pstaeculionem patiuntur propter iustiliam. Quoei rea dum in limo moerore eonficimur Deumque obse- eramus , gravissimum supremi Nostri Apostulatus munus implemus i uendi, docendi et damnandi quaecumque Deus Eiusque

228쪽

Ecclesia dueel et damnat, ut ita cursum Ν0Strum e0BSummemus, et ministerium Verbi, quod accepimus a Domino Iesu, testificari Evangelium gratiae Dei. I laquo si iniusta a Nobis petantur, praestare n0n P0SSU NUS: si vero pustuletur venia, illam ultro libenterque, uti nuper declaravimus, impertiemur. Ei autem huiusce veniae verbum eo proferamus m0do , qui Pontificiae Nostrae dignitalis sanctitatem omnino decet, ileelimus ante Deum genua, et triumphale nostrae redemptionis amplerientes vexillum, Christum Iesum humillime deprecamur , ut Ν0s eadem sua repleat caritate , ut eo prorsus modo ignuseamus quo ipse suis pepercit inimicis, antequam Sanctissimum suum spiritum in aeterni Patris Sui traderet manus. Atque ab Ipso impensissime exp0scimus, ut quemadm0dum post veniam ab Eo tribulam, inter densas tenebras , quibus universa terra fuit obducta , inimicorum suorum mentes illustraxi l. qui horrendi facinoris p0enitentes revertebantur pereulientes pectora sua, ita in hae lania nostrae aetatis caligine velit ex inexhaustis infinitae suae misericordiae thesauris caelestis ac triumphatricis suae gratiae effundero dona, quibus omnes errantes ad unicum suum ovile redeant. Quaecum quo autem sutura sint investigabilia divinae suae providentiae consilia, ipsum Christum Iesum Edelesiae suae B0mine rogamus, ut Vicarii sui eausam, quae Ecclesiae Suae causa esl, iudicet, eamque contra h0stium suorum conatus defendat, ac gl0riosa victoria ex0rnel et augeat. Ipsum item exim ramus ut perturbatae societati ordinem tranquillitalemque restilual, et optatissimam pacem tribuat ad iustitiae triumphum, quem ab Eo unite expeelamus. In tanta enim trepidatione Europae lo-liusque terrarum orbis , et eorum , qui arduo languntur munerem0derandi tapulorum sortes, Deus unus est, qui Nobiscum ei pro Nobis pugnare possit: Iudica nos. Deus, et diseerne causam no- Stram de gente non saneta: da pacem, Domine, in diebus nostris, quia non esι alius qui pugnet pro nobis, nisi tu, Deus Noster. in υν Corale

229쪽

ΛLLOCUTIO

Meminit unusquisque i vestrum, Venerabiles Fratres, quanto animi Nostri dolore in hoe amplissimo vestro consessu saepissimo lamentali simus gravissima et nunquam satis deploranda damna catholicae Ecclesiae, huic Apostolicae Sedi, Nobisque cum maximo ipsius et ilis societatis detrimento illata a Subalpino Gube ni0, atque a funestissimae rebellionis aueloribus et fautoribus in miseris praesertim Italiae regionibus, quas idem Gubernium iniuste aeque ac violenter usurpavit. Nunc vero inter alia innumerael semper gravi0ra vulnera sanctissimae nostrae religioni ab ipso Gubernio, et nefariae conspirationis hominibus indesinenter insticla, dulere cogimur, Dilectum Filium Νostrum clarissimum vestrum Collegam, ae vigilantissimum Neapoli lanae Ecelesiae Αγchiepiscopum pietate ac virlulo conspicuum, quem hic praeSentem intuemini, militari manu fuisse comprehensum, et a propri0 grege eum ingenii bonorum omnium luctu avulsum. Omnes autem norunt quom0do eiusdem Gubernii et rebellionis satellites omni dolo et sallacia pleni, atque abominabiles laeti in viis suis veterum haereticorum molitiones et furores renovantes, el eontra Sacra omnia debaechantes, Dei Ecclesiam, si sieri unquam posset, suum dilus evertere, et gallioli eam religionem, eiusque salutarem d01 liue refertur Syllabi Propositio 20.

230쪽

bus divinis humanisque proculcatis iuribus, et ecclesiasticis censuris omnin0 sprelis, Sacrorum Antistites audacius in dies a propriis Dioecesibus expulsi, atque etiam in carcerem missi, et quam plurimi fideles populi suis orbati pastoribus, et utriusque Cleri viri mi sorandum in modum divexati, omnibusque iniuriis exagitati, et Religiosae Familiae extinctae, earumque Sodales csuis Coenobiis eiecti, ad rerum omnium in0piam redaeli, et Virgines Deo Saerae panem emendicare coactae, et religiosissima Dei Templa spoliata, pollula, et in latronum Speluncas conversa , et sacra b0na direpta, et edelesiasti ea potestas , ac iurisdictio violata, usurpata, et Ecclesiae leges despectae et conculeatae. Hinc publicae depravatarum doctrinarum sch0lae e0nsli-lulae, et pestiferi libelli et ephemerides e tenebris emissae, ac late per omnia loca immanibus huius scelestae coniurationis sumptibus dissipatae. Quibus pernici0sissimis et abominandis seriplis sanctissima fides, religio, pietas, honestas, pudicitia, pudor, omnisque Virtus oppugnantur, ac vera et inconcussa aeternae

naturalisque legis, ac publici privatique iuris principia, praecepta evertuntur, ei legitima cuiusque libertas, proprietas impetitur, ac domesticae cuiusque familiae ei civilis societatis land menta labefaciantur, omniumquo bunorum fama salsis criminali nibus, maximisque laceratur eon telis, ei esstaenis vivendi, et quidlibet audendi licentia, omniumque Viliorum ei errorum impunitas maiorem in modum laxetur, pr0pagatur, ac promoVetur. Nemo vero non videt quam luctuosa omnium ealamitatum, scelerum, et exiliorum series ex hoe lanio impiae rebellionis incendio in miseram praesertim Italiam redundaverit. Etenim, ut Prophelae Verbis utamur: ο Maledictum. et mendacium, et homicidium, et et furtum, et adulterium inundarerunt, et sanguis sanguinemo tetigis i h Horret quidem refugitque dolore animus, et e0mmemorare reformidat, plura in Neap0lilano Regno oppida incensa

1 0seas cap. 4. V. 2.

SEARCH

MENU NAVIGATION