Arnoldi Corvini à Belderen ... Ad titulum digestorum de verborum significatione. Commentarius locupletissima dote auctus ..

발행: 1668년

분량: 513페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

291쪽

in Dig. Tit. de Herborum Signis. 232

gesis enim, inquit Justinianus, earum non misereatur, propter obsequia, qua maritu prassante, propter partus periculum , ipsam liberorum procreationem. l. ult. Cod. qui potior. inpen. hab. Tergeminos peperit. c J Non eodem nixur Nec enim per naturam fieri potest, ut duo vel tres partus simul ac semel uterum egrediantur. I. Arescusa. Is . cum seq. de tu hom. Sed temgeminos edidisse censetur quae eos uno eodemque puerperio peperit: at non uno eodemque nixu: si quHem toties enitendi dolendique labore perfuncta, quot partus edit, totidemque liberorum patens facta. h. L-d. I. Arescusa.

l. 3. f. sed tres. se pars hered. petat. l. si pater. 36. in D. de solution. LEX CXXXVIII.

Idem Lib. IV. ad Legem Iuliam

Papiam .

HBeditatis ' appellatione bonorum quoque possessio continetur.

EXPLICATIO. Hereditatis. a J Bonorum possessio rectὶ dieitur hereditas, sed in genere , sicuti arrogatio dicitur adoptio in genere, sed non in specie. acon a Zacun. tib. 3. deaar. jur. i. r. 48. Est enim bonorum possessio hereditas quaedam praetoria, quae aeque atque hereditas cirilis coiri -

292쪽

232 ARN. CORVINI Commenti

moda & incommoda in se habet L 1 F de bon. possiss Quam etiam ob caussam Praetor bonorum possessorem in omni caussa habet loco heredis It 7. Is de div. Iur. Quippe qui in omnibus vice heredis sit: l. 1 de bon. pos . vel, ut loquitur. i r V. de posse s hereae petit. veluti heres: & bonorum possetar eadem delanisti bona nanciscitur, quae nainus fuisset Jure Civili heres. d. l. r. l. i . st de bon. puer.

LEX CXXXIX.

Ulpianis Lib. VII. ad Legem Iuliam

ct Papiam. ita Sisicia Romae a fieri etiam ea D videntur, quae in continentibus Roma adisiciis fiant. 'EXPLICATIO.

AEdisseia Roma. a J Ut Latini liberti Ius

Quiritium nanciscebantur aedificando Romae; Vlpian. infragment. rit. 3. ita& in continentibus aed: ficiis; quia Roma appellatio continentibus aedificiis finitur. l. h. l. 87. U. hic. Unde si aedificia Romae ultra certam altitudinem eri gi ptohibeantur , t 1. 2. C. de adisic. priv.

ad ea quae in suburbiis sunt, pertinebit.

IDEM

293쪽

m Dig. Tit. de Verborum Signis. 23;

IDEM M. I.

ΡErfecisse aedificium is videtur, qui

ita consummavit, , ut jam in usu '

esse possit.

EXPLICA TI o. In usu. aJ Pura qualem paterfamilias dos navit: nam omne aedificium, etiam imperfectum, potest aliquo in usu esse. Hinc heres theatrum municipibus facere jussus, illud se-eisse non intelligitur, nisi ei propriam formam, quae ex consummatione contingit dederit. LAM, qui. 8O. 3. I. sed let. Falciae

LEX CXL. Lib. VI. ad Legem taliam ct Papiam.

CDi se quis intelligitur, quamvis

alii adquisivit.

EXPLICATIO. Cepisse. aJ Licet rapisse non videatur, qui statim restituturus est; Laliud. 7 I. ghrc. tamen filiusfamilias, qui patri , servus, qui domino, ipsis relicta & praestita aequirunt, cepisse rectEdicuntur ; Quia jus acquisitionis ex filii & servi personacbsideratur: Pater enim & domi

294쪽

nus ex tui e subjechi sibi hominis nituntur. I. hominem. . quidem. F. desolation. Qui illud lus etiam potuerunt non agnoscere. l. cum proponm. . C. de hered. inuit. Iuris fictione pater cum filio , dominus cum servo eadem persona censentur ; unde delata his commoda, illis statim intelliguntur quaesita. I piacet. 79 de acquιr. hered. l. qui hominem. 3 . quidam. 8.desiolation. tiberat. vid. l. ult. Coae de usust. l. cum silio familias. II. de legat. I.

LEX CXLI Ulpiantu Lib. VIII. ad Legem iubam est Papiam. ΕTiam ea mulier cum moreretur, creditur filium habere, quaeso utero edere AE possit nec non etiam alio casu ι' mulier potest habere filium, quem mortis tempore non habuit: ut puta eum, qui ab hostibus remeavit

EXPLICATIO. Exciso utero edere. a J Propriὸ tamen no' dicitur peperisse. l. annicu . I t. 3. I JfEst enim aliud habere filium , aliud parere. Harmen .s 3 26. Filio caeso, omnia quae caeteris filiis indulgentur, competunt. I. quod

dicitur. F. de lib. o posthum. l. fin. C. da buuogit. l. 6. F. de in testam. Eum auspicatius nasci

295쪽

in Dig. Tit. de Verborum Signis. 23s

nasci inquit Plinius T. cap. 8. exemplo Scipionis Africani, Caesaris. Possit. bJ Imo infantem ediderit. Graeci:

εξhλθε Ergo Infans editus ad maternam hereditatem legitimam vocatur: l. i. stio. ad SC. Drusi. Patri sub conditione si, heres institutus, si praeteritus, te flamentum rumpit : In ossiciosi testamenti, etiam materni, querela agit: l quod dieitur. 11. deliber. posthum. t. ponthumus. 6. g. ILmili. de im*ι. tectom. t peu. Cod. de posthum. hereae inriit. Cum fratribus ad parentum succellionem admissus virilem partem auferet. l. 3. Cod. de in . tectam. Neque enim ab aliis natis differt, neque ulla in eo culpa arguitur, si non declinet ad monstrum. d. l. pen. Nec non etiam alio casu. cJ Id est, singulari, praeter communes ac vulgatas Iuris regulas. Hid. l. quium. 48. de furt. qua es L eum

qui. I 4. eod. exceptio.

Ab hombus remeavit. dJ Qoia ab hostibus

capti, servi eorum fiunt. I. I. ι. 12. f. i. f δε capi.'postlim. rem qui pro mortuis habe tur ; l. servituram. zo9. F. de div. reg. Iur. L in tercidit. 19. 3M. F. de cond. , demonstr. Reversi, jure poli liminii, omnia jura pristina recuperant , d. l. i 2. F. i. fingunturque tetIo in civitate semper fuisse. ιιέ. t. II. j. 1 - 1

296쪽

236 ARN. CORVINI Comment. LEX CXLII.

Paulus Lib. VI. ad Leg. μι ct Papiam. TR iplici ' modo conjunctio intelligi

tur. Aut enim re per se conjunctio contingit, aut re ct verbis, aut verbis tantum. Nec dubium est quin conjuncti tint, quos & nominum 5: rei complexus jungit. Veluti , Titiusvius ex parte dimidia heredes sumo. Vel itaJ Titius Mevi que heredes sunto.

Vel Titius cum Maevio ex parte dimidia heredes sunto. Videamus autem: ne , etiam si hos articulos. detrahas , ct,

qua, cum , interdum tamen conjunctos accipi oporteat. Veluti Lucius Titius , Publius Maevius ex parte dimidia heredes sunto. Vel ita, Publius Adavius, Lucιus Titius heredes sunto. Sem pronius ex parte dimidia heres esto. ut Titius & Maevius veniant in partem dimidiam , & re & verbis conjunctit videantur Lucius Titius ex parte dimidia heres esto. Sejus ex parte, qua ψLucium Titium heredem institui, heres

297쪽

in De. Tit. de Verborum Signis. 237

esto. Sempronius ex parte dimidia heresso. Julianus dubitari posse , tres seniisses Leti sint , an Titius in eundem semissem cum Cajo & Sejo institutus sit. Sed eo quod Sempronius quoque ex parte demidia scriptus est, verisimilius esse, in eundem semissem duos coactos, & conjunctim heredes scriptos

esse.

EXPLICATIO

Diplici aJ Triplex est conjunctio, ex quo Ituaccrescendi, i quo pars vacans cedit & accres cit parti occupatae. oritur. Nimirum sit vel verbis tantum, vel re tantum , vel re ct verbissimuL Eorum qui re verbis simul conjuncti sunt, tantum hic exempla dat Iurisconsultus; nos & aliorum, sed breviter pro instituto nostro, & materiae subtilitate , λbimus. Ilrbis ergo tantum sunt conjuneti ut si dicam Titio Seqo ex aquis partibus fundum Soanum da lego. l. re conjuncti. F. de legat. 3. Dicuntur verbis esse conjuncti, quia non videntur esse conjuncti in re, tanquam in toto. Cui uilibet enim sua portio, & intellectu & corpore attributa. Si Titius partem suam nolit, jam prius totum manet, & portio illa quae Titio debebatur, accrescit Sejo. I un. 3 his ita. C. de caduc. toli. Nisi sit usus fluctus legatus,

ubi, hoc casu, jus accreicendi cessat, LI

298쪽

vacans cum proprietate consolidatur. Re dicuntur conjuncti, cum duobus eadem res separatim legatur; ut Titio fundum Cornelianum do, lego, Sejo fundum Cornelianum do, lego. Hic

jus accrescendi non habet locum , cum in partibus sit occupatum; partes autem hic non fiant, nisi concursu. d. l. re conjuncti. 89. Concutis ergo non facto , res alteri in solidum jure potius non decrescendi cedet. d. l. un. I. sin vero. Re verbis conjuncti sunt, quibus idem, partibus nullis expressis , in eadem Οιatione, conjunctim relinquitur: ut Titim invius OS0m heredes sunto. aha exempla vide in lege. Inter hos jus accrescendi locum obtiner. Imo si plures sint, non tamen unius generis conjuncti, qui omnes jure accrescendi niti volunt, hi qui re & verbis conjuncti; caeteris praeseruntur. d. l. re conjuncti. 89. At inter simpliciter, putare aut verbis conjunctos, verbis con juncti praeferuntur re cin junctis. d. L re conjuncti.

Articulos. bl His particqlis alias plures inter se conjungi solent. viael J3 sq.ndeantur. cJ Ra ergo conjuncti sunt si testa. tor Titio O SHo leget fundum. Et enim articu

tus ex sua natura conjungit; Licet tacite, quod in materia conjunctionis, ubi an expresse eadem structura plures vocentur potissimum consideratur. nullius considerationis est. Bald L si fortidianum. 7. C. de legatis.ὶ per interpretationem viriliter distribuere censeatur. l. I. C. si

299쪽

in . Tit. de Verborum Signis. 2N

Ex parte qua. dJ Hic Titius & Sejus re conjunguntur; nec ulla fit partis ademptio, cum absurdum non sit in eadem parte duos institui: re & verbis a Sempronio dis junguntur. Dubitari. e J Ratio dubitandi. Sempronio dimidia expressum datur . nulla Titio expres sim: ad Sejum igitur pertinet dimidia, atqui Sejus ex ea parte heres institutus est, ex qua Titius: igitur ex dimidia, & ex consequenti

tres semisses facient. Ratio decidendi. Sempronius ex dimidia scriptus est nominatim , est igitur verisimilius Titium & Sejum ad alterum tantum semissem vocatos: nam ex asse si dimidium sustuleris , quod remanebit, erit alteri dimidio aequale. de hered. instit. Goth. innot. hic. '

LEX CXLIII. Ulpianus Lib. IX. ad Legem liam Papiam.

ID apud se quis habere videtur, de

quo habet actionem AE: Habetur enim

quod peti potest

EXPLICA T I O. Actionem. aJ Quod ex interpretatione introductum est. I Labeo. 14. 3 sin. g. hic. Impetrata enim ad rem petendam a filone rei accipiendae spes daturi quod si j. f. de petit.

300쪽

hered. de luris auctoritate. arg. g. tot. tit. Inst. de action. Tamen revera minus est actio nem habere quam rem. l. minm. de dire. regIur. Quia dubius est litis eventus, &sumptus in petendo maximi, l. quod debetur. S i . F. de pecul. l. 6. F. de minor. & cogitanda mora remporis , quod iudicatis datur c. quotiens. 2.qu. 6. Et nonnunquam inopia debitoris actionem inanem facit. l. nam . is. 6 st de dolo. namobrem certi & consulti Patresfam. lites laq-

quam scopulos ad quos fortunarum suarum multi faciunt naufragium j vel transigendo , vel cedendo, vel alia ratione qua possunt, illud judiciorum incertum vitant. l. 2. Coae de transa r. l. in summa. 6s. de condici. indeb. l. 4. de alienat. jud mutandi ea

Habetur quod peti potest. bJ Quod nos jure

possumus nancisci, proph est ut eam consecuti esse videamur. I siquM. II. detestam . tui.

l. 2. de hereae instit l. 4. Coae de inuit. ct substit.

Et contra: Amisi illi rem, cujus actionem habere desinimus i Labeo. t .mse hic. Regulae superiori ex adverso respondet. Non videri eum Cepisse, qui per exceptionem a petitione removeatur: vel an sit, id ipsum quod petit, alteri restituendum. l. non videtur. cepisse. I s. l. non videtur quisquam. 11. de reg. Iuris. Exempla. in l. i. de At. pr. g. l. 18. de legat. I. l. 1O. l. I 2.

. pen. de iv . testam.

SEARCH

MENU NAVIGATION