장음표시 사용
7쪽
DCCC XXV. PROPOSITAM. Quaeritur commentatio HistoricO-Antiquaria, in qua 1 expo- nantur, quaecunque ad EnSum Et EnSuram Romanorum em tinuerunt et 2 Fasti censorii exhibeantur, e quibus Nareat, accurate citatis eterum locis, quid a Censoribus, muneris sol ipsorum ratione habito, dignum memoratu peractum sit.'QUAE PREMUM REPORTAVIT DIE U OCTOBRIS M. DCCC XXIV.
8쪽
Antiquitatiim Romanarum rateria e limpidissimis Veterum sontibus haurienda. WYTTENBACHIUS.
9쪽
M omanarum Antiquitatum et jucundam esse doctrinam, et ad
omnes eruditionis Fartes utilem in Primi a necessariam , plures eaeque grarissima docent rationes. Nam, ut des Praeci uia dicamus, Oersatur tua doctrina cum in magna AEME isSimarum rerum Dari
tate, tum in Origine illius gentis, ej qtae Oribu exponendis, cujus
res gestas cum Omnium fers OFulorum, qui Asiam et Europam im oluerunt, historiis sunt conjunctae Praeterea satis intelligitur, quo magis elegantiae atque eruditionis laude gens aliqua censeatur, eo majorem illius Antiquitates habere commendationem. Quam etigantia atque eruditionis audem, licet minorem quam Graecos, magnam tamen et mirabilem habuissa Romanos, inter Omnes Constat. Ab eo igitur tempore , quo homines suum pectus iam idissimis antiquamum literarum fontibus irrigare coeperunt, iri eruditi exsti terunt, qui, ut omnes artes et disciplinas Veterum scriptis confirnatas, sic et Romanorum Metustam histOyiam, quam recentiores
10쪽
Antiquitatum nomine uim signi ant, suis Studiis complecterentur; qui e qui harum Octrinam maxima et referendam ad isti sortim intelligentiam, et ab e ducendam judicarent. Ergo tui, ut Antiquorum Iectionem expeditiorem ac faciliorem redderent, Ant
quitates in primis Romanorum sibi scrihendas et mandas susceFerunt et in eo multi ita Mersati sunt, ut ex eorum scriptis Romanaecioitatis res sio publicae De Priscitae Plane cognosci possint. Deinceps alii aliam harum Antiquitatum partem sibi uticandam sumserunt; suorum suisque aes in melius profecisse dicendus est, quo magis e Veterum uesis fontibus hauriendum existimaUerit Certe autem assismare posse mihi ideor, harumfere nullam aliam esse Partem, quam Censum et Censuram do quo tam multi iique trinae herlate et eleganti clari iri scripserint. E quorum numero
hic tantummodo eos intelligimus, qui de hoc argument peculiares disputationes scripserunt. Ex his itaque, qui proxime nobis adeundi erant, PraeciFue nominandi sunt incentius Grapina. Lipsius, Ferizonius. Ianus, Disius Thomasius, sui di οὐ etiam ratione, ut singulorum ferebat et doctrina et ingenium . de
Censu et censura commentati sunt. His ergo, uti et aliis recentiorum, ita usus sum, ut eos testes laudaperiri, quoties noui quid Protulerunt, aut errorem ab aliis commissum refutarunt. Ceterum in re emulgata eos non mem api, cum aptius huic meo scribendi
consilio judicarem, Antiquoi Auctores ipsos Audare, e quibus tui hauserunt, et unda PDrumque sua habent. Ceterum de ratione responsi instituendi, quam judices meos, Viros Clarissimos, PrMaturos esse magis opta, quam vero, aliquid μcendum idetur optimum judicasei quaestionem propositam quam Proxime equi. Atque ideo responsio duabus partibus continetur.