De Hesiodia scuti Herculis descriptione [microform]

31쪽

erate medideria in .rtis veribus Mace imagines sumptra me riva reontra tueri ter danis trari' intest nomeri reeordation a .i, Primum enim quae de Pallain aria tura proferuntur omnia opiosius enarrata poeta in revire potuit l. V ra vimini- mi adeo ipsis verbis Martis autem comitumque eius Histis et Pavoris ogitationem patet ortam esse e simillimorum verbori recordationem. XV IIs

coniuncio deinde Martem et Palladem saepissime apud Eoaee - b rarius, . IV 439. V. 43ο. XX. 25 Od. IV. Us et in ipsa mal

hillis deseriptione XvIII. Sis nise postremo Meedit, aras lina ima aes a praeeedentibus disserant, quod singuIa etiam Me omnia fere ad Homeri imitationem expressa sunt λ; ut iam obla, eontigerit in hae priore deseriptionis parte trium diversorem pom laeum operam dignoseere. Quorum cui sequentia adseribenda int ri in quaeramus. Versibus igitur MI os descritatur deorum a tantium edi or uvi , in quihus ApoIio κιθαριζει, Musae canunt. De huius a tem iniuinis deseribendi genere non Mest prius iudicium mari quam de eius genuina forma isepis additamento inquinata pro

εν δ' ἀγορὴ - περ δ' Vo ἀπειριτος ἀ-εφανωτο ἀθανάτων ἐν Θων apparet deorum saltationem et nusMum eantum, quae areis inter

M uuod quidem in martia magis e minus est veri simile gula eius figura antiquissimo tempore nondum erat tam orto desivit oertisquo signis exornata; qui ubi proelio interest vix a ceteris pugnantibus latium tur tmuller ηndb. d. Areli. s. n. O. ah Beschr. o. 4S.

32쪽

se eoniuncia esse debebant, molestissime divesu. In quibus aliis

praeterea ob eaasas superiores offenderunt loeumque vario modo sanare studuerunt. Primum tum verba θεῶν δ' εμ ἄγνος Ohvs - πος non essent Oniuneta eum praecedentibus nee ferri posse Ioes mmmemoratio tam sero posita, D. Heinsius, quem permulti etiam. reeentiorem secuti sunt, emendanda hae esse sic putavit m p

ἔδος αννυτ' resonabat 'Oλυμπος. Sed neque adhiberi ita tui αννυμαι verbum sine addita' eehus motione fef. s. re περὶ δέ σφισιν πνυτο uco neque hae soni signifieatio in Musarum, eant ferri potest '. . Relinquerentur etiam si gravissimae de ea quenti versu dubitationes. suo quidem emannus deseribi putavit forum in quo pretiosissima quaeque venirent; - coniunetum igi. tur eum antea fuisse eum sequenti portus deseriptione si quibus , omnibus una humanarum fortunarum imago efficeretur inde in . iusto Hoeo in librario quodam positum Sed huiusmodi forem a portu in quo pigeatoi sedeat diversissimum est. neque unam his rebus imaginem effici velle potuit poeta k quod ips diversissimus versuum numerus Oeere potuit mulierus eo versu denuo signi- Mari putavit deorum consessum Musarum tantum audientium quod Lehrsius ideireo fieri non posse recte monuit, quia ἀγορη non omnem consessum signifiearet sed eum qui consilii apiendi ausa niretur. Et hunc igitur et praecedentem versum Lehrsius volvit spurium haberi Sed eum verba χρυσει' φορμιγγι aptissima sint et vix deesse possint Apollinis ommemorationi contra verba ἀθανάτων - ἀγωνι 205. prorsus sint supressu et molestam repetitionem prae se ferant ἀγων - ἀγορή, ἀθανατων s. 2DI , si mihi vide

Μουσαι Πιεριδες λιγυ μελπομενης εἰκυῖαι si'.

Iam de deseribendi genere quaeri potest. Quod mihi videtur prioribus duabus Martis et inervae imaginibus similius esse quam Lapitharum pugnam; nam in universum quidem simplex est et imaginis rationem sequitur λιγυ μελπομενης εἰκυῖα 20s); sed primum

os Frigidissimum est quod Lenneptus Proposui εγγυς in unoc, Mue omnino ferri potest quod olim Guletus coni erat φγνυτ' uius nota s0 Eadem dicitur ab editoribus esse Bauermeister aententia obss. in Hea eam. p. 16, cuius libeIlo mihi uti non licuit.

33쪽

euhara tantum materia indieatur, non ipsarem personartim deinde quod Apollo ιμεροεν κιθαριζε, hoc certe in imagine non conspiciebatur; postremo miramur quod tam incerte iantum deorum ho- rum nominat, ubi is qui Lapitharum pugnam deseripsit sine dubio Vsinguloruin nomina numerasset. Iam intelleomu hic quoque eri ' tam imaginis formam poetae oeulis non esse obversatam, deser bendi autem illud genus imitando accommodatam esse argumento aliunde petito. am huius similes imagines e veterioris artis mo- . numentis non sunt eognitae, in , quibus eum Apollinem et Musas eantantes deinde deorum pompas' saepius exhibitas videamus, deorum tamen saltationem nunquam conspicimus. Immo veteriori imitatione hanc deseriptionem ortam esse et e duobus quidem a tiquiorum poetarum Ioeis, quos iam Rankius eoaeparaverat, quasib eonflatam. omnium mihi certissime videtur cognosci posse. Primum enim brevem illam saltationis deseriptionem quam Homerus indeis miae imagini addidit t. XVIII. μου - 572 ubi ei a puerum eanentem saltant teteri, respexisse nostrum similia verba εν μέσσοισι, ἱμεροεν κιθαριζε, φορμιγγι λιγει η ostendunt Saltationem autem eum ad deos referret. in animo habuit narrationem quam in hymno ad Apollinem s. 182-20 legimus, in qua prorsus estisdem aes nonnunquam eisdem verbis exponitur, R IS Avτους

Inde etiam explieari mihi posse videtur, quomodo ea quae M. 203. ao inserta leguntur irrepere potuerint; scilicet is, qui narratio

ea in Hesiodi deseriptione redditurus satis Insetis eam si immutavit

si Videmus eos nil e in area Cypsem, Rus V. IS. . f. o. ais Moh. Audi. p. o. Novem Musae In amphora Franςoislana pompae de rum intersunt ad Pelei et Thetidis nuptias euntium. In posteriore quodam vaseuIo descripto ab O. Jahnlo Mohr. No SDI habemus novem Musa et in inferiore area Lapitharum et Centauroriun pugnam; quas qui it compo-anli, respexi sine dubio estodiam deseriptionem qualem nos Iegimus. D. Q R MoI. Audi P. I S.

34쪽

Divisam autem quae in Olympo essent eogitationem sumpsit Ei hymn. Mero. 24s; verborram autem illorum περι δ' ολβος te agi ,. tamina Ieguntur hymn. ven. 20. Iam ex omnibus quae do hae imagine disputavimus apparint nihil obstare quominus eam ab eo dem poeta prolaetam esse eredamus qui superiores duas Mariis et Palladis magines composuerit: in quibus omnibus animadvertis quaeso aequalem quattuor versuum ambitum et adn. 53 ina ne quae sequItur exhibetur portus eum desphini s .i piscibus, in euius ripa piseator eum laevio sedet 207 2I5 . quam videmus eadem quae in superioribus habuimus vestigia simplicio in inius deseribendi generis prae se ferre, formulas κλυζομέν-

μελεα, ἀπορρι νοντι εοικώς. deinde materias accurate indicatas ubi tamen diversitatem aliquam habemus in eo consistentem quod angetur materiarum numerus; nam delphines argento, portus κασ-σres , pisces aere laeti dicuntur, eum in superioribus aurum tan- tum et argentum nominatum invenerimus Quare mihi hoc non e eertae mainis cogitatione suxisse med tantum eam is causam pro1atum esse videtur ut splendoris aliqua cogitatio augeretur. Certae deinde imagins neque quod pisees tremere dicuntur conve

nil neque epitheta ilia ευορμος et ἀμαιμάκετος Aecedat quod huiusmodi imaginem ex artis antiquae monumeritis non habemus eo gnitam, cuius ipsum argumentum eum non e mythica historia sede vi a quotidiana sumptum sit ab eis rebus differt quae antiquissimo tempore Ierumque ab artiseibus fingebantur. Id Homerieae eontra omparationis exemplum quae legitur It XXI. Ea hane imaginem et ipso argumento et singulis verbis expressam esse M'Ranksus observavit,

ss Verba ἐν δὲ λιμὸν εὐορμος praeterea leguntur Od. IV. BIS II . 136. Delude si revera versiis illi e fuanomachia servati Athen. VIII.

35쪽

Tisi vero admodum dubito de tribus postremis resibus ---5. Nam pri mi in Homeriecina comparatim unde haee ir----pta est, de Meritore nihil disim est; quod potin sanie sis de

suo addere. Deinde autem alae molesta est in his vermis selum bis repetita ominemoratio e- praeeessisset in res

Denique mihi vestigium superesse videtur unde hae verba inuti tione expressa esse dieantur, mulio illud quidem posterisma aet

tis. Nam simillimuit versii 2I initim habeam tu An hanis miti diagmento β' in quo hi verem remit

luro tu laisvi ipsis annietvibris allevin memoriae debere .

36쪽

οἰηθεις, μεγαλη οπάνη μιαν εῖλκου πέρκην. sane in verbo haud admodum vulgari ongruentiam casu accidisse nemo putaverit ab Antiphane autem euae verba illa aptissime sinteoniuncta eum ceteris, apud Nesiodum dativus χουσιν molestissse mus est et vix ferri potest. Hae igitur verba crediderim inserta esse ab aliquo multo posterioris aetatis poeta qui aenigmatis illius memor esset. Quae si reete disputavi, hanc quoque deseriptionem

apparet quattuor versibus terminatam Me εν δε λιμ, ενορμος μαιμακετοιο θαλάσσης ,

itaque omnibus numeris tribus superioribus respondere. Videtur ergo in hisce iam consilium unius alicuius poetae patefactum esse qui seriem imaginum eodem deseribendi genere versuumque ambitu deseriptarum exhibiturus esset. Venio ad omnium diiudieatu dimetuimam Persei festinantis deseriptionem, in qua mirum in modum permixta habemus diversissima describendi generarivs. 216 sq. . In cuius maiore parte certa imago simplieiter et perspicue deseribitur, materia plene in dicata nam Perseus ipse auro laetus gladium portat aeneum me. dusamque in argentea per aureis propendulis ornata formulaque σπευδοντι κα ερριγοντι ἐοικως vs. 22 adhibita. Ab hisee primum verba ο δ' ἄγε νυνὶμ ἐποτατο v. 222 discrepant, quae eo paratio imagini non convenit distant porro quaecunque s. 229 sq. de Gorgonibus Perseum persequentibus dicuntur, quibus a deseriptione ad narrationem transiri sentimus ἐρρωοντο, ἱέμεναι μαπέειν omatam grande sonantibus epithetis απλντος, ο φατος, tum de Gorgonum figura et amictu nihil proseratur, immo inserantur quae eum artis natura pugnent sus. 32. 235 . maxime autem a ceterorum simplieitate abhorret miram illud ommentum quod ill72Is de Perseo legitur .

Quae verba qui explicando ad artificii rationem referre eonati sunt si , poetae mentem mihi non intellexisse videntur, qui mira -6D Sohlictisoollius p. 6 de figuris ut in opere anaglypho multum

37쪽

Iuni prolane vivit ab humano artifim haud perficientiun eam -- . te ipsam ob causam hie Vestani mentio inieitur, qui in superio.

ribus nusquam erat numinatus. suo quidem lueuientissimo utimur argumento, postea additos esse hos versus cui praeterea accedit, quod eius poetae consilium qui hos versus composuit, quibus V uit eris volitationis eleritatem aliquo modo exprimere, differt a ceterorum ratione, quibu apertum' est voluisse poetam primum Muram Persei describere, tum vero demum de eius festinatione e 'onere v. 228. mi igitur versibus , quos qui inseruisse videatur postea indieabo resectis en mutatione eursum orationis sic re-

stituimus

ceterae illae difficultates priusquam removeantur, mihi quaerendum. videtur de fonte huius deseriptionis; quam eum magnam quidem, partem severum illud genus prae se e re appareat, iure nostro suspieamur ab artis operibus petitam esse. Perseum autem eo quo si deseribitur habitu post intersectam Medusam sugientem saepis- sime in veterrimae artis monumentis conspieimus Videmus eum in vaseuli Vulcei reperti imagine nigro colore pieta talaribus, stricta veste et ore galea indutum, κιβισιν et αρπην manibus tenentem et extentis pedibus fugientem praeterea Medusam abscisso

capite in terram proieetam, denique Palladem eum aegide gladioque Prorsus eodem modo repraesentatus est in eis imaginibus in quibus Gorgones eum persecuntur Huc pertinet vaseuli antiquis sim temporis si imago, in qua Perseum manibus pedibusque extentis fugientem et κιβισιν in tergo serentem sequitur primum Nereurius ipse festinans, deinde Gorgones duae horrenda facie, strictis vestibus indutae alisque praeditae quantumque possunt festinantes; postremo videmus ipsam Medusam in terra taeentem cum Pegasi apite. Eiusdem generis vaseuli imaginem Gerhardus publiei iuris' feeit ' in qua Perseus eodem corporis habitu, peIIe, alatis tala-

38쪽

ritas et ore rami indatas peramque hi tergo sinis per ema

nvolat, sematur autem eum me Gorgom prioribus il inmiti similes adsunt praeterea Minereti, Ne mus et interfecta. sae corpus Hanc autem imaginem frequentem fuisse antiquiminia aetate eo videmus quod etiam in area Cypseli fiet erat ommtius autem quas commemoravi maxinibus non prorsus aequalis argumenti eandem semper hab-- iurant Persei maim Mdes que eodem modo extendentis, deinde peram dem et ore galeam ubique ferentis et plerum- etiam satis talaribus incleueti, harpes autem raro manibus tenentis vvlbus 1 adduelmur ut peran de mus nobis de aliquo fugientis Persei figurae quasi arehetypo v re omnibus iliis retas instructae quae imaginibηgrinis eoinmunia essent. Talis autem operis inde quoque testimonium accipitaus quod a plui ribus scinius Perseum hoc modo fietum esse solum sine additis artis

figuris. Fecerat enim eum primum Pythagoras Rheginus I deli δε

Myron ' quorum opera plures posterioris aetatis arilsiees linitati

esse videntur cum hae igitur imagine apparet uestodiani

descriptionem tantopere convenire ut non possit non ex eius notia

tiarallaxisse; nam etiam te habemus festinantem Perseum omnibus illis rebus praeditum quas in operibus illis habuimus duo omito eertius clam poterit iudieari de eis deseriptionis nostrae parti ius,

quas Imaginis rationi haud convenire vidimus; quarum primum aecuratius consideremus postremam partem, qua corgones deseribuntur. Vidimus sane Gorgones Perseum persequentes saepe ab artifieibus repraesentatas esse unde Iiquis versus Inos apud a stodum sn esse sollicitandos existimaverit. Imaginem autem as artis operibus sumptam esse, hoc non ex eo solo eognoscitur quo

39쪽

i, eruuntur ei nori ope a geo deserisendi genus eis respondere opor tis; quod em Me Ioe uinx diversum esse a perioribus ruit ut hae ab eodem poeta prolaeta esse non potuerint. In nisne eonveniunt dem quae e Gorgonibus , disuntur eum operibus inis; mu eiu expeetemus de testinatione et amictu Gorgonum milite ut de Perseo aliquid dici, mihi eiusmodi legimus, nisi ue pertinere dixeris versum acti in quo Gorgones in sonis habere

ii araeones dicuntur; sed hoe Ipsum in artis operibus nusquam eo spiritur. Debido extitisse imaginea in quibus Perseus solus repra sentatus esset eum aliunde tum ex apsis tuis amplioris ambitus Imaginitias eognovimus Sed praeter deseribendi generis diversia iatem Meedunt ex ipsi verbia sumpta vestigia, quibus cognoseamus quomodo vilee ostea inseria sint β. Nam si ho ipsos versus a

saeuo sentimus ea suae versus is initio laguntur prorsus rasa supersua; nam Persei et nomen et stirps iam supra prolata erant; praeterea vocis αναώος priuia syllaba non recte produeitur Mee uia sino sibi eam ob causam inserta sunt ut sequentia eum superieribus e lungerentur, quorum antea diversa fuerat ratio ipsam autem vi se deseriptionem antea versu HS finitam fuisse eenseo ridis affineten No etiam Mis ἄπλητες veteruae poes Non conventer tem notionem, nisi aetrem omnia tu Diuus de tempore armiuia quaereretne incerta esse. Breviter tamen hoc loco almificabo quid mihi de hae voee sintuendum videatur. Atque duarum formarum nactor Ἀ- πλησros et an ληro an λατος eam nilqulor tempore videmun esse rationem, ut prior illa a πελάζω derivata habeatur Hes theog icii. M. p. l4Sὶ Itera ero um e λήρino notione conventat Theog. io res Hymn. Cer M. Almon stam de mu . D. Posteriore aetate prorsus inversam esse allonem et ἄπληστος eum ignisse re videmus qui satiari nequeat tTheogn ius. in M. Ag. m. Soph. m. tam ἄπλητο autem arre natat σε eiu ad quem nemo noeedero audeat Plud Pyth. I. l. XII. s. Aesch. Prom. 371. Soph. Al. 25s Trach. Iosa unde fluxit evehi interpretatio ἀπρόσιτος maelgitur notione quater in earmine nostro adhibitum egimus s. 147 23 3. Mo. M. Erravit autem Μuisellius, cum de emend theog. p. M sq. nλη-

auapte natura incertis

40쪽

quod eo etiam eonfirmatur quod forinviae suae εοικεος - e teriai

natae semper in fine sententiae leguntur '.' In hoc autem primum desideratur verbum finitum, praeterea verba αυτος δε satis sunt superflua, ae ne prorsus quidem recta nam si haec revera ita eoniun- gelida fuissent αυτος μεν requiri Lehrsius reete ensui Itaque non Ionge a vero aberrabimus si versum ab initio talem fuisse statuimus . Eπτατο δε σπευδοντι κα ερριγοντι εοικως . Iam restat ut de tota priore descriptionis parte quaeramus. In qua iam supra vidimus verba λ δ' eo ε δηι ι εποτατ huius illinginis rationi haud convenireri quae eam praeterea ob causam sic ut e guntur offensionem praebent, quia ineoncinne Persei amietus de seriptioni iam nune inseritur sestinationis commemoratio, quae re-- . . petitur s. 228. Aeeedit quod primum talarium 220 materia non indicatur. deinde contra imaginum quas comparavimus rationem ensem ire humerum ferre dieitur Perseus, quod in operum illo- rum uno habuimus Videmus igitur poetam in priore descriptis nis parte non certam imaginis formam tenerer quae prosecto me morabilis est deseribendi generis diserepantia. Deinde adspicias quaeso quam miris ambagibus versibus 223-225 Perseus narretur Medusae eaput auferre. Integro enim versu de apite quod non conspicitur exponit quod eum dieere vult in pera fuisse reconditum, artisieiose hoc ita exprimit seram illud ei reumdidisse, ψαφ δε μιν , νισι θεε Quibus omnibus accedit incommode in his versibus saepius repetita praepositio αμν' περι in us 220. 221. 224. m. suae eum lis eodem versus Oeo reperiatur, s. m. χρυσεος αμ pira et g. 224. Γοργους αμφ δε μιν certissimum

mihi hinc petendum videtur duplicis recensionis vestigium, quo laeto omnes istae dubitationes evanescunt Priorem igitur hos versus

χαλκεον εὐτελαμῶνος ὁ δ' ς τε νονγι επηειο in qua iam vides uestinationis commemorationem apte in fine esse eolloeat amn ipsius autem deseriptionis eam esse naturam ut neque

di mane vocem si propter v 222 non bene excomtatam putnueris, videbis contra illo quidem versu intrum in modum confirmari.