De Hesiodia scuti Herculis descriptione [microform]

41쪽

eretis inruginis forinam neque viainino artificii rationein severis, nereti hae autem re et quattuor versuum ambitu eam aecedere eognosees ad priorum imaginum summam similitudinem quibus quin

in eodem poeta addita sit spero formi, ut di non dubites. quod uidem ipsa comparatione illa μ ν νοημα adiuvari videbis ineat mim ipsa verbum in hymni ad Apollinem se illo leguntur unde 'eorum eliori deseriptionem , fluxisse vidimus cogitavit autem erseum sine dubio ad Medusam sestinantem ut eam interficeret. - latus igitur laeseriptionis loco copiosior paulo et ad artis mon entorum similitudinem eonsormata substituebatur haeee

Aptissime iam vides de ipso Perseo, cuius tergum pera ireumaat, verba diei umpi δε μιν κιβισις αε η' ensem autem et aIata talaria haud aegre desiderabis, quae in pluribus imaginum illarum

non habuimus Medusae denique nomen quae non conspicitur recte omittitur. mae igitur deseriptiones postea versu 223 inserto eo iungebantur; quem unde sibi conformaverit consarcinator ille, in- fra videbimus lueulentum vestigium inveniri 3 Quinque igitur imaginum seriem aeeepimus ita inter se convehientium, ut ea ab uno poeta prolaetas habere nemo dubitaturus Osit, Martem, Palladem, deorum chorum, portum et Perseum quae et deseribendi genere inter se congruunt et aequali singulae quattuor versuum ambitu deseribuntur. Hisce autem praecedentes duas et inter se et in sequentibus diversissimas esse Mognovimus; de quarum ratione postea exponetur unc enim primum de earum imaginum serie quaeram, quae Persei deseriptioni additae eguntur; . uae quantope re ab omnibus superioribus diversae sint quamquam

E in uno verba videri possunt Homeri mulitione orta esse, II. II. 44S.

.. τε ἐκαro θυσαν ε παγχρυσεο ξερέθονται. So Gulettiis tam voluerat pronomen μιν de Perseo accipi quod ul- . - dem filo quomodo haec vuIgo coniuncta Ieguntur fieri non posse apparet.

mirum de his verbis extat testimonium in additamento quodam ad Abollodori II. 4. B. adscript6, quo et Pindaro et Hesiodo tribuuntur nisi forte verba illa corrupta sunt.

42쪽

puto a Lehrsio satis iurulenter vino tirisaeis eskR en a vixistione insertae illae et qua vi paulatim uetae sint villatur mihi pavIo certius definiri posse. Di a ram igitur u fh Lum ex Homerim aeuti Aehilus deseriptioneaumptarum primuit alteram volaptatibus vivere generis pianderistem 270-3133, quae apud Homerum prima est l. XVI I. 42 508 , considerabo. Atque duarum e re qua uomerus in ea ae cidere M rat, nuptiarum et litis civium priorem solam idem is nostrum imitatione expressisse . 272-2m ipsis plerisque vertis ex Homero petitis, pirono 274 - γίνεον om. -- αλμώων δαίδων 15 - δαίδων πο λαμπομενάων - - - νεμωμος. ορωρει 274 μ λ m, deinde a. 277 sq. in

conformatis ad exemplum Homerieorum a. 4s

Addita deinde brevi omissationis deseriptione 281-2M non ex uomero petita transit poeta ad enarranda ea quae ante urbis portas aesudant, ipso onsilio ab Homero alieno in quibus primum equitatum commemorat . m. deinde breviter reddit Homerie segetis messis et vindemiae imagine 287-3 , quarum unaquaeque apud illum propriam imaginem efficit 54I-14s, Ἀω ω, 56I-572 ubi rursus singulas voees illine petiit, αροτῆρες res - 142 βαλ ληis 288 5ω, ξριων αἰχμfς ἐξειησι m. 28 - ημων Ἀξείας δρεπαναι ἐν χερσιν ποντες es. m. MI Iis ελλεδανοισι δεον 29 - ω, τρυγων - - τρυμ πεν 566, ταλαροις φορευν - - πλεκτοῖς ἐν ταλαροων φέρον 562 μέλανες βοτρνες - - ω, αργυρεαι κάμακες - - μου, βριθου- μενος σταφυλῆσι 2M, - στοιπολῆσι βριλυσαν ἀλωπ MI 'euibus peractis adicit pugiIatvm et Iuctationem 301, venationem SM-304. denique curruum certamen si1-313, quorum omnium nihil apud Homerum legimus Haec vero omnia non ab uno homine res.

S2 Uidemus non prorsus firma memoria poetam illa unitatiun - qui haud perspicue distingueret, quae pust Homerum d divera pertinerent.

43쪽

.Mn eripis, ierin e in olla rerum diversissimamini eoaeervationeniarum ab nonrero Npilenae a ista ex ipsius poetae, ingenio nos larim, tum vero eo recte as nauius quod maxima em -- Muritate et neglegentia hae omnia e nimieta sunt Atque in eis rasarum qua extra uribem fiant tria maxime reprehendenda esse: Lehraias Metissime intes exit primum quod hae omnia, quae in Jrit se mox spere sint dixersa, tam diverso Mngina verborum ima deseritatiuiro deinde quod Mon sint oniuncia quae ipsius reia ilitudo eoniuncta esse postularerit; postremo quod nusquam fere aularum partum terminium certo dignoscantur. Hare duo quae

a ostri inliseo posui, in eis maxime locum habere apparet, quae is agrimituram pertinenti, visee enim primum divestiuitur equit m, pugilatus cluetati sol quae inter se similia sunt; tum ex in illis potissimum singularum rerum terminos hau emisse novi ieere possumus sesam. quibus aeredit quod agri-

Iturae descriptio ipsa ab Homero sumpta eis inserta degitur quae ab vomero aliena sunt Ipsam nune verborum coniunctionem si adspicimus vilemus agriculturae descriptionem sine ullo sententiae aut sus etionis dispendio eximi posse cuius rei iam teria verbis insunt vestigia ut eum: istis: offensionibus quas antea e prompa eoniuneta nihil dubitationis relinquant ' Verba enim quibus tertamina eontinuantur οἱ δ' ἐμαχοντο sol eodem versus Ioeo leguntur quo ea quibus agrieultura incipit, οἱ δ' ροτῆρες ma illa vero quae versus M initio Ieguntur 'or γε uti isράπεον, 'o δ' ἐρυον neque Homeri exemplo orta sunt et vindemiae descriptionem incommode augent diverso ab illa negotio. Quamobrem nullus du- bito quin omnibus iso ante omissis hae fuerit geninna ver -

quorum loe alius 'merie im illam agriculturae deseriptionem re

Ea orium etiam Me Mensit in vestigia indoinus adnot. ad h. I. det it primam s. 2.3 sa, auet mn orum Moo a. --2s tertiam pro 29S s. 30 exhibentem tus 29 ab optimis codicibus hest); quarum item id agi videtur tu prosaratur aliquid quod ad artificium a viet indicatur enim materia et mi anus acuti artifex nominatur. - Sed praeterea in hae agris

44쪽

ea quin ei quaeiani ac mi inmisimi ero quae extra urbem lari diu euntur ut genuina retinuimus rita: comparata sunt ut ea si ab aino homine exbibita esse redere possimus. In quibus summo eum iure Lehrsius diversum verborum ambitum notavit; nam cum primum equitatu . deinde Iugilatu et luetation vix singvi ver expleantur, leurruum certamen novem integris versibus i. scribitur cuius argumenti vis eo non infirmatur, quod hane d . scriptionem ab initio breviorem suisse pro eerto eognosci potest Nam si describendi generum diserimen illud.in ea adhibemus. in venimus quae sibi prorsus sint contraria; eum in prioribus versi hus certae imaginis eogitationem prorsus omitti orationemque ad

concitatam propemodum narrationem aecedere videamus MS. 30s ubi eurruum rotas sonasse adeo poeta diei contra imagipis natus ram 30s . eontra postremis versibus artificii cogitatisinem retinea mus materia indicata et Vulcano nominato. Quibus eum primum voeis αεθλον 305 3II deinde maxime neommoda verborum ἔχον πονον 305 3lo repetitio aeeedat, pro certo mihi effiei videtur duplicem hic recensionem huius imaginis coniunε tam esse utram que eodem versu incipientem, alteram versibus Bo5-3ω omprehenSam, 30 παρ δ' υτοις ἱππῆες εχον πονον αμφὶ δ' ἀέθλοις '

τοῖσι δὲ καὶ προυκειτο μεγας τρίπος εντος πανος , χρυσειος, κλυτα εργα περι φρονος Ηφαιστοι i. . quae cum coniungerentur, inserebantur quae versus 3I initio I guntur, in quibus primum αιδιος voeabulum piet poetis non Me usitatum observavit Hermannus, deinde molestissime contra metrum

89 et 313 inier se similIimos esse videbis.

45쪽

i ictatur ' nane autem inmitia em tantinia deserimonem etinarie ut Delmus in brevius eontinetam et versarum ambitu- et ipsa deseribendi ratioia a prioribus iIIis eris rubus distare vides ea

enim verbo tantae eommemorantis, eurruum' utem ertamen e

pisse deserit diuin quibus aeredit primina, quod his uertaminibus, .me eum inter se similia ess- eoni et esse debebant, non eo Huhe interponitu venatio, quae ferri posset in fine posita deinde quod e similiora inter se erant equitatus 2M et currum ceri men iππῆες quam quae ab uno poeta quasi diversa in una im

nonnulli εῖχον, eum in OI Mello eo . 'etu. FI . . Lem. Inseris partiovia, lagatur. Codex autem uis quamvis omnium qui carmen nostrum aervarint antiquissimus ait, haud tamen diei potest sincerius quam ceteri genuinae Iectionis testimonium praebere culus scribam cognoscere nee se ribus Iovis poetae verba suo ipsius arbitrio, plerumque metrorum restituendorum auan, Immutasse. uo pertinent verborum transpositiones ητους και Iao υἱός . 202 et in δεινοισιν δὲ καρένοις v. 236, quorum enuam molle e noscimus tum verba τε nερ v. 397, eum In libris traderetur re, veram autem Iectionemraet et firmatam vera II. II VI praebeat tarm. M. p. εω BS; plures denique Theogoniae Iovi maxime . 3 ὁφρα κλώοιμι pro is aeuo uas, corrupis ex ista κλείοιμι. Horum igitur numero etiam M ululv. I adscribendum est, quod metri restituendi causa inseruit huius codicis scriptor. De quo coelo pauca addam. Duarum enim acuti codicum ει- miliarum quas recte distinxit Ranklus p. 322sq. cum prima cui praeter Ranklanoa Iibros e Lenneplanis adnumerandus est mor. - Μed, Goetu. nonnuula Iocis Ita eonvenit ecl. 1. ut eum illorum exempI orcheu po communem fontem habuisse dicendus sit. Communes enim et sunt eum inlata P v lones αδληας pro αδλ α v. IM, omisa νυ Paru IR . IIs, διαπραθέειν pro πραθέειν v. 24o, δονέοντο pro ἐκλονέ-to v. Mτ, maxime autem memorabilia ἐερ agi pro δειδον Theog. m. cf. uisen. p. 3M eto. Propriae autem ipsi sunt corruptelae velut φευξαο ε pro φευξεσθαι v. IIs, Πιεριοδες pro Πιερίδες v. Bos , ἐλάειν pro ἐλέειν 337, missus a sis, omissum δειν ιν verbum M. M Eoo etiam confidetinus leoniecidere ausitae, si recte a Moeriso tam tribu Isus prioribus meordatum esse eertaminum tuorum quae om rus II. XXII 26 sq. 1 Patroci honorem celebent esse Mot, quorum relin sunt curruum certamen itan εύσνν οδώχεσιν 262), πυγμαχίη 6M et nαλαισμοσυνκ NM quam respexisse nostrum prodire videtur e voce ἔλκο-δύν, of ἔλκόιιενα l. 23. I. Tum enim si Pro curruum certamine no-ater equitatum substituit, certe non poterat iraeterea curruum ertamen

46쪽

trimem hi reee ionem rimose nistreatus est, quarum prima versus πέλ-28 et 2s2 sq. eontinuisset ubi tamen primum f. - haud apte nuptiis additur, euius diversa est notio, deinde agrievi turae deseriptio ab Homer petita divellitur. Aberam Mensionem η-preMMisae putat s. 27ωπ omis is verbis τοὶ δ' ανδρες-- εχον mutatisquo etsi μὴν α in τοὶ δ' ενδον, quae sponderent versu 2M deinde a. 222 et 284 2M vallo his litur nuptiamin

deseriptis, rimian πω eonveni maum poetam ab Homero tot mi. reeepisse. Tertiam denique eonstitisse volvit' versibus 2--27

28 et 28 sq. ubi ne sanatio omitteretur, ξρεαον in πέπληγον mutandum esβet gium quidem minime omnium ferri osse puto uim quae Guntur asty re uultu Mu νοβω ad Histinuem pertinexa; deinde sis qu*que agriculturae initium obseuratur. mihi utrae his rete iudi tur hi quoque aiatu uemlai M. vias

tu quae ab Homero petita sint, quae non sint L in his ulmi OMM.tissime phirium poetarum eonsilium perspieitur. Totum autem illudeonsilium addendorum talium quae extra urbem fierent vidimus ab Homero Ilenum esse; neque eum imaginis cogitatione nisi eam

ingentis magnitudinis suisse arbitramur apte eoneiliari posse videtur, sis in ipsa urbe nuptiae celebrantur, ante porta autem eius di-vem generi oblaetationes eoaspiuilintur. Nuse vero illsa eo in quanente urbem fiant deseriptio verbia πρ ν κιον e Terga ara re petitis introducitur, eis autem adduntur verba ita θαλι- τε χωροί τε versui 27 simillima, quibus praeterea breviter omprehendividentur quae Τν - 28 de saltatione dicta erant. Quibus reb eertissime mihi eosnose videtur duplex recensio. Prima enim e

47쪽

ve genuina inpium tracile fi bauturusve ad vinum res eorum aurea vae mea uom fierent uili Iegebatur altera vero saltatio 7 - mox mutebarur sive inus brevissime eorum reae. dedatur 284 , eontimae antea petatis , quae extra Tham si

brevem illam omissationis deseriptionem s. 28 sq. quam haud ommode cogitaveris inrapsa iam priore reeensione, in qua omnia ab Homero sumpta erant, additam esse quod eum argumenti diversitate, tum etiam nimis diverso versuum numero mihi eonfirmari videtur' tenuinam igitur e tota hae imagine nonnisi nuytiarum deseriptionem ab Homero petitam retinuimus. Itaque iam ad praecedentem imaginem pergamus, qua pug n de obsidenda urbe describituros. 236-2m si quoque in ter cetera ea secernenda erunt quae ad Homericorum verborem imitationem si XVIII. --540 expressa sint. Versibus primum 23 24o reviter comprehendi videri possunt quae apud Homerum multo opiosius narrantur, quamquam neque re neque verbis omni ex parte eum eis onveniunt comparare tantum possis πραθέειν 24 eum διαπραθεειν II. 18. II . quae deinde M. MI-24 de mulieribus in turribu clamantibus senibusque extra portas pretantibus exponuntur, his ea redduntur quae Homerus duobus versibus

48쪽

omnium denique quae s. --27 de numinibM in pugna pra sentibus dieuntur, nihil apud Homerum invenitur, qui tantum A. 535 5a de una Eere in pugna versante loquitur; unde sane e-silium deseribendarum erum sumpsisse videri potest noster. sed prorsus diversa ratione ipsisque verbis diversis hane rem persequi. .

βαλλ' ονυχας μεγάλους φυχὴ δ' 'ALMσδε κατο ει' obstare videntur quae et argumento ipso et voce νεουτατον ad Homericorum versuum exemplum conformata esse videntur. -- eurrunt autem in his versibus omplura quibus gravissime offenda- mus primum verbum βαλλ' v. 254 singulari numero exhibitum ubi posses Hermanni explieationem, ranam Kerem mutata tonstru- etione intellegi, sequi, nisi molestissimus tum rursus in sequenti. ' bus versibus sequeretur pluraIis numerus. Lehrsius singulari numero hoc significari suspicabatur, singulas fieres singulas sibi viros arripuisse quod Fereor ut omisso κάστη aut simili voeabulo diei potuerit. Tum vero in versibus illis πιπτοντα voeabulum non om mode repetitur post πιπτοντων 251 quibus cum aecedat, verba Ταρταρον ς κρυοενθ' is primum antiquior aetati non eonvenire Tartarus enim pro Bade simpliciter adhiberi non poterat 'i, deinde etsi possent ferri, prorsus tamen supervaeanea esse post verba ψυχὴ δ' 'λῖδοςδε κατηει, quae formula apud Homerum usitatissima semper in fine sententiae Iegitur: eertissime mihi ho Ioeo duplex . recensio cognosci videtur atque genuina quidem verborum coniuncti omissis illis quae ab Homero sumpta sunt hae fuisse

ubi commode restitutum vides oneinnum actionis deeursum, in quo

49쪽

tantini de omne bibendo dieatur horani autem Ioeo ab idio

quodam uomerem imitatur hae substituta esse i

κείμενον - πιπιοκτα νεουτατον, ἀμφὶ μεν--φ βάλλ' ονυχας μεγάλους φυχῆ δ' 'AHoςδε κατ εα ' νε μεμάρποι pro μεμάποιεν non omni ex parte mea coniectura eripsi sed codieum vestigiis insistens, quorum consensus ostendit an odie nostrorum archetypo fuisse Μικάρποιεν Singviarem ' em numerum Osuit Homerum secutus qui de una tantum Kere narraverat. Iam videmus totam hanc descriptionem in duas pam. tes dividi, pristrem et minorem ad Homeri exemplum pressam,

'interam et maiorem ab Homero alienam qua de beII numinibus rituri mane vero ipsam si ut Iegitur ab uno poeta non esse prosectam mihi persuasum est. Numinum enim illorum, enim MS ,--257 Parearum 25S-2M et αχλυος 264-27M etsi non pro

sus eadem sit significatio, in universum tamen inter se eonvenituit eo quod mortem significant quem homines in pugna patiantur; aiaque eres quidem mortem violentam hominibus infer int; Pareae eum de omnibus hominum sortibus tum etiam de mori eorum deee nunt, de qua pauI sane insoIenuus poeta dimicantes eas inducit' ' Aebbe denique, quae propria est nostro ne usquam alibi ita adhibita est, id potissimum agi videtur ut reis alimius et in terram prostrati exterea saries quam foedissime deseribatur'. mee

s Videtur ρMμάποιεν, si Goetvlngli silentio fides est, in oI Med. B., eo quo supra dixi, intare quae forma omnino prorsus In ullis eat, et M. - Ἀμαρπε p. 20s. μεμαρπώς. Tantum ubi redvpI1onuo omittitur, Ilueram missam Videmus, μαπέειν MI. et adverbium ἐμμαπέως M. Ἀμcliuiua etiam legisse se testatur μεμάρnorari cum in odio suo Venos in re restituendi gratia acripserit μάρποιεν. sa Versus M -26 pluris interpretum domeribus ille putaveri ;quihus eum tamen prorsus diversa pugnandi ratio quam in superioribus d scriberetur, Graius hi duplieem recensionem statui posse auspicatu est, quarum vitem ira sq. singulae,eres inguis albi viros arriperent coenanithoo propter clud verbum, de quo nobis aliter ludioandum visum est vitem 26I sq. omne de uno dimicarent. Huius postremae recensionis quae I rit genuin forma vix sine artificiis assequaris. Neque Terem notion eo veniret ut de uno viro dimicarent, quod tamen e Parearum pro in natura prodi uua quia putaverit non apto Pareas secum pugnante eontari, meminerit omnimo ab aIlla areas in heIIo praesentes haud nisoductas esse. sv f. Miur. p. IM Huius vo livi notionem non meis intellexe

50쪽

poeta in pugnae d-oripe a ooninmeta eaM. In laeselam αμ- in modum adiuvamur privium eo, quod hae partes semini gae non sunt Messario grammatieae vinetiIo ovi viae, deinde quod seribendi genere prorsus inter se differunt. Illiae Iueulenti sim in arearam deseriptione eonsples tam Hermannus Deo vii '', in qua eoni etionis parileuia aegre aremus. Al ser ensti et defremendi genus quod attinet, fierem deseriptionem videmis in fine nixrime ad Homerieum genus Medete quod in temporis emetiris versatur; initio autem eius eum stridere dentibus die turgeres, eontra imaginis naturam pereari quae eum in Parea rem deseriptione pauio aeeuratius servetur, hane rursus unusqvisque senile admodum esse ieiunam, impolitam et frustaeis undique eon- quisitis eompositam L Ab utraque autem ceterisque omnibus quae .

in hae deseriptione leguntur visi ἄχλοος deseriptio eo , quod

eonsulis in eam omnia onlecta leguntur quae taedium ieetori et . ' distidium moveant 'R. Iam eum satis luevienter patere videatur

si Q ut onm nonnisi versus 24S-mo ad Parem pertinere non retis putaret, dupIloem illo recensionem unoscere albi visus stat, quarum vitem tantum de eribus diceretur omissi M. 258-260, altera n lal de arula, ludat veratim 24ου, in ulva sua ac eadum Esae σι δὲ μεταυτις, ainum aequerentur a. --M et tum 6 sq. Prior in quam perri non possu usquisque videt. Metisum olim iam virum Ootum Ilqtiem totam Parea n acri lonem postea insertam h uisae testatur Holurishina pol Ἀ- in