장음표시 사용
201쪽
per totum Orientem pridaretur : Et dicti patriarchaingnisi imaginem dignitatum suarum retinebant, quia magnitudo & maiestas Ecclesiae uniuersalis magno con mine ad dignitatem Papalcm Romanam deuoluebatur α trafferebatur,& ad hanc ipsam omnes Practati recurrebant,quando quinio & dissicultas quςdam dealiquo
Religionis puncto erat componenda S decidenda, id quod mirum in modum Pontificum augebat authoritatem: Nam Pontifices videntes se sibi tantam acquisiuis. se potestatem, ius& imperium in Episcopos sumebant& ipsis pro libitu fraenum inbciebant,de quo etiam Sanctus Cyprianus valde conqueritur: Et in Gallia ordo sacricolarum propterea obiurgauit Eleutherium,scutetia Sanctus Iremetus, Episcopus Lionensis victorem. Durantibus hisce temporibus Pontifices quidem omnem mouebant lapidem,ut sese cum insigni Episcoporum detrimento promouerent S extollerent, sed Imperatoribus & Regibus leges praescribere nedum cupiebant, nec etiam cogitabant. Verum , quemadmodum plures principes & Reges usi sunt Pontificum authoritate spirituali ad deprimendos S destruendos suos hostes;itaipsi hac ip occasione oblata tam bene suntvsi,ut postea potentissimis huius mundi Monarchis terrorem incut rent, Reges Regnis & impcrijs suis exuerent: Ta tum potescitis in nos habet religionis praetextus caute a mundanis usurpatus M applicatus: Et in hoc ipso Papa recte fuit agnitus. Sub prima Regum nostrorum linea quemadmodum Papae authoritas in Gallia non recognoscebatur,neque aestimabatur uta nemo ad ipsam etiam recurrere solebat: Nam omnςs quaestiones&dim cultates Ecclesiastice decidebantur & componebantur a synodis nationalibus &prouincialibus,quarum insti- .rutio & conuocatio a sola Regis authoritate depend baridi
202쪽
ibat,& confir*atio ipsius necessario requirebatur. Et hoc fiebat sine ulla nostratrum discordia,quantum ad fidem Ecclesiae Romanae attinet. Hanc Concilio formam ab Ecclesia primitiua desumpsimus& didicimus, S eamusque ad nostra tempora continuauinuis & propagauimus,& hanc ipsam formam Ecclesia uniuersalis ctiam approbauit, quamuis Pontificum authoritas non interuenerit. Sub secunda Regum nostrorum linea Pontifi- es inceperunt pedem huic Regno inferre &ibi potestatem suam introducere SI stabilire.Nam quo plus authoritatis ibi habebant, eo magis Pepinus confitinabat Regnum recenter familiae suae Zacliariae iussu de suasi,cum prioris ruina acquisitum. Ordines Romani, quos Carolus Magnus ibidem introduxit, Pontificibus magnam
autharitatem Conciliauerunt: Nam sirpius Romam erat
abeundum, ne ipsi, nempe Pontifices,tanquam oracula, de rebus dubi)s de ordinum obseruatione motis & propositis consulerentur: Et quoniam mediantibus hisce Conuersationabus&consultationibus sepius cum Gallis communicabant, tandcm sibi potestarcae super Reges SI Praelatos nostros vcndicauerunt:super priores, potestatem eos excommunicarissi&Regni priuandi sibi adscribendo;super posteriores, oos sibi simpliciter & tot liter subiaciendo, utpote qui ab ipsorum sola voluntate dependerent. Pro certo hoc dicere A assirmare possum, solam ambitionem S Regum & Praelatorum nostrorum hanc potestatem, quam hodie Pontifices in Galliavsurpant, causatam esse. In statu politico ambitio facit, Vt principes se accommodent omnibus, quae sibi utilia est. putant, & ut non considerent infortunia, quae exinde promanare possunt, sed tantum effectum suarum pretetentionum & propriam utilitateira. C. irolus C duus
primus fuit, qui factus Imperator per Iohannem Octa Bb uum
203쪽
TRACTAT V suum renunciauit electioni Pontificum & alijs rebuς, quas postea ille ad suum 3c succellorum suorum Commodam in Papatu applicauit. Vt vero aliquo modo hoc
beneficium reeognoscere videretur, Concilium con-uoCauit, Vbi ipse praesens fuit cum Lcgato Papae, qui in prima sessione curauit praelegi Bullas Apostolicas , in quibus Papa Concili, conuocationem permittebat: Etianihilominus praelati sese opponebant,licet Rex i pse prγsens csset,qui ctiam non poterat impetrare,quod ad Papae aut horitatem vel augendam vel confirmandam anxie quaerebat. Ulterius, id quod Pontificibus in Gallia
maximam authoritatem conciliauit, fuit hoc, quod a Caluo usque ad Capetum non cernebatur vera status fa-Cics, sed generalis praeparatio ad insignem N pestiferam
mutationem, qua durante Ecclesiae S Praelatorum authoritas decrescebat,e contrario Papet authoritas in tantum augebatur, ut ipsius traditiones, quales quales etiaestent, legis loco haberentur, de ut quilibet etia ad satisfaciendum ambitioni suae ipsis uteretur. Si praelatus aliquis a collega suo grauatus fuerat, ad sanctam Sedem confugicbat,ubi Papa eum humanissime excipiebat,defendens inferiores Ecclesi .is ficos contra superiores potentiores,ut hac ratione cuilibet ansa Papam laquam iudicem inuocandi daretur. Rebus dicto modo , sub duabus primis lineis transactis tertia successit, quae Pontificibus omnem authoritatem & potestatem confirmauit. Nam cum Ecclesia nosti a silmina confusion: inuoluta osset , per supinam Episcoporum negligentiam, perdisciplinae Ecclesiasticae neglectionem,per abbatias indifferenter laicis S secularibus datas,per plures Religiosorum ordines de nouo fundatos & inuentos,
per plura Collegia Canonica instituta, quorum quae iam Pontifices liberauerunt ab ordinario Magistra-
204쪽
DA POTESTATA PAPAE.eu, ut sese ipsorum protectioni subh terent: alsos a ct ecimis, quae iure naturali saChrdotibus persoliti debebanti per remissiones Λ indulgentias, quas Romae per cons r-mationem nouorum ordinum religiosoruin quaerebant: Per canonifationem animarum beatarum: per Conciliorum generalium promissam conuocationem , dc
per multa alia eiusdem farinae , quae Papis per beneficiorum resignationem SI alia media competere multi Credebano; propter quae etiam ad curiam Romanam Vel ad ordinarios recurrebatur : per beneficio-1um permutationem . pensionum super eos retentionem , propter quas similiter Romam multi cursita-hant: per dispensationem aetatum , pluralitatem beneficiorum: per mutati6nem Canonicorum in Regu- Iarra, &c. Et cum etiam Pontifices hanc potestate in in Gallia haberent; nostri Reges vel illi qui Regnum administrabant, erant etiam obiectum, quod indies ad se, trahere studebant. Nam Pontificibus Decimarum collectionem Regibus sub varijs praetextibus super Clericis permittentibus ipsi vicissim conniuebant in gratijs
expectatiuis & prouisionibus extraordinarijs Paparum super benesicia, de sacerdotia, S in actionibus, quae a beneficijs & sacerdoths requirebant, Clemens cauli1-tus veniens Auinionem inuitatione, & suasu Philippi
Pulchri, constituit confirmauit confusionem man datorum & gratiarum expectari uarum tam generalium , quam particularium, exactionum, Vilitationum.
Caducorum sacerdotiorum, commodorum, mortuorum , dimidiae partis census annui ab omnibus facerdoti; s ad status sui , de Cardinalium suorum sustentationem sub paena priuationis totalis sacerdotio-runta indicta omnibus , qui se opposituri essent : i-gem de Atresto bonorum mobilium & immobilium B h a. sacer
205쪽
quid placebat, nil vi reseruans neq; pro Ecclesiae repara tione, neq; pro debitis defuncti persoluendis: de censae primi anni, quem ad se recipiebat de omnibus sacerdoti)s vel per mortem, vel csignationem, vel permutatio-nem,uel alio aliquo modo vacantibus: Cum cinis inGal-lia omnes viderent onera & gratiamina intolerabilia quae velut agmine facto e curia Romanam Gallos de--
uoluebantur , Ludovicus Sanctus Philippus Pulcher,. Carolus Quintus, Sextus, Septimus & Nonus, Ludovi cus Undecimus M Duodecimus, de omne reliqui nostri,
Reges somno excitati tanquam proicctore S, conserua-vores,patroni &fundatores princip.des Ecclesiarum huius Regni conuocarunt secundum libertatem Cum hoc Regno natam Principes sanguinis,Praelatos SI Ecclesiasticos, & horum ope SI consilio sanxerimi δc constitue runt Sanctiones, Regulas, Statuta, Edicta, Leges, ut in-- posterum disciplina Ecclesiae Gallicanae in integritat: sua conseruaretur, S eis commodius & citius abusuidc
excessui incandalo, infidelitati praesa torum Ss impio Mnoxio sanctae Sedis conatui resisti posset. Et hic ordo bene obseruatus dedit occasioncm, ut Gallia postea fucri i vocata Regnum libertatis, A non odedientiae, ut siunta
Germania,Hispania,Italia, Anglia,Scotia, Lotharingi a S aliς Regiones & Nationes. Nam ex hac ipsa obedientia in prς dictis Regnis tot tumulius exorti sunt,qui postea funesto de tragico exim fuerunt finiti S se dati. Reges. ergo nostri aliorum periculi edocti semper defenderutimmunitates & libertates Ecclesiae Gallicanae, quos e iam in suis inaugurationibus suso conservaturos & de- sensuros esse sancte iurant. Et quandiu Ecclesia nostra: hoc modo gubernata fuit, ipsa retinuit veterem liberta- sim talem, qualis inverbo Dei & uniuersalibus Conci- sas, o Cota es
206쪽
ng po TESTATE PAPAE . I9τ s est descripta & proposita: Et nihil aliud quam ipsa
potestas absoluta Papae in hoc regno recepta S admissa Omne malum, quod Ecclesia sustinuit, excitauit. Et ut malo remedium quaeratur & Ecclesia intolerabili hoc feruitutis iugo liberetur, S quantum fieri potest, gaudeat, utatur & fruatur veteri libertate Canonica , semper recurrere fuimus soliti ad libertatesnostras,quas nos plena proprietate a Deo ipso Sc lacra scriptura & a nullo alio recepisse SI adhuc tenere expresse profitemur : Et Iibertates hae nihil sunt aliud, quam ius commune Mordinarium,restrictum perRegum nostrorum Edicta, Cui riae Arresta, SI per uniuersalis Ecclesiae decreta, quae et- iam concordant unice cum politia, regulis &statutis,is quae non tantum Apostoli, Verum etiam Patres praescrii pserunt Ecclesiae;& haec est vera,pura & naturalis liberi tas,quam Partamenta ad quatuor Concilia cecumenica, Malia ,iquae haec Coni man remiserunt citam unitates
nostrae sunt sequenoes : nempe, quod Rex solius Papae authoritate excommunicari non porcst : Quod Papa hoc neq; per se, neq; per suum legatum in congregatione Praelatorum Ecclesiae facere potest, quemadmodum hoc tribus vel quatitor exςmplis in historias nostris noratis probare M ad oculti demori suare possiimus: Quod Papa non potest interdicere nostrum Regnum', neque disponere de rebus temporalibus, neque depu tare quem- qua, qui cognoscat id, quod concernit iura , praerogati-uas S priuilegia Coronae Galliae & ipsius proprietatum; Et quando hoc in effectum deducere voluisivel in Capite ipso, vel in ultimis hisce casibus, ipsius Bullae S: Legati male excepti & tractati fuerunt. Quod Concilium genera se & uniuersale legitimo modo conuocatum est supra Papam: Quod immediate aut horitatem &potesta-mm suam a Deo habet, cum iure reformandi Ecclusiam. Bb , cami
207쪽
eam in capite, quam in membris, ubi etiam Papa comprehenditur 6c includitur,quem Concilium Ape deposuit Sc alium in ipsius locum substituit. Quod Reges nostri habent potestatem rc xmandi Ecclesiam,& conseruandi ius suum, quando Ecclesiastici non adhibent debitam diligentiam, puritatem, M sinceritatem in officiorum commissorum executione, dc quando legibus, Regulis de Canonibus vitam & ossicium non conformant. Et hanc authoritatem Reges sibi semper conseruarunt & reservarunt, conuocantes Concilia Nationalia vel Prouincialia,ut Corrigerentur & abrogarentur infideles multorum actiones Sc cosuetudines vitiosiae, quae successu temporis latenter in Ecclesiam irrepserant,
quemadmodum per Concilia nostra patet: Quod Papa
nihil potest facere vel incipere, quod quatuor ConciliJScecumenicis&alijs in Gallia approbatis, statutis S iuribus Regis,Regni consuetudinibus,turisdictioni temporali &: Curiat decretis contrariatur vel perniciosum esse
potest: Quod Galli ad causas suas agendum & iudicio
cum aliquo Contendendum e Gallia Romam euocari nec possimi nec dehct, sed hoc ipsum facere debent coram Iudicibus ordinari)s iure ipso ordinatis & ad hoc officium electis,& in catu appellationis coram iudicibus a
Papa in Regni parte deputatis.: Quod Papae Legatus no
potest ingredi in Galliam, nec uti suis facultatibus, nisi prius a Rege literas impetrarit, quς Cum literis suis com- me dati iijs in Curia vcrificari debet, audito generali Regis procuratore,ne aliquid fiat,quod possit derogare t an istis decretis,iuribus & priuileghs Regis,immunitatibus& libertatibus Ecclesς Gallicanat, statutis Regalibus de Curiae decretis : Finaliter, omnes nostrae libertates eo tendunt & hoc demonstrant, quod Papa non potest iudicare de rebus temporalibus ι &licet nos recognosca-
208쪽
Da po TESTATE PAPAE. I9simas ipsum pro summo capite in spiritualibus, in GalIta
tamen summa & absoluta eius potestas non recipitur, sed limitatur & restringitur per Canones antiquorum Eccles ς Conciliorum, in hocRegno hactenus reCcptorum & obseruatorum: Quod si etiam Papa aliquid velit
moliri contra allegatos Conciliorum Canoncs, contra libertatem, pacem & tranquillitatem Ecclesiae Gallica- nq,contra bonum publicum huiusRegni, contra sanctas M veteres Cor uietudines, contra contractus, leges, Vsus dc determinationes Ecclesiae,& curiae decreta,neq;RCX neq; erus subditi ipsi obedire tenentur. Nam quando Vni vel alteri cotraueniebant, antiquitus ad futurum gene
rate Concilium appellabatur,quod Bullarum Papalium effectum suspendebat. Postea appellabatur in omnibus, quς potius ad destructione quam Ecclesiς ςdificationem vergebant, & generaliter in omnibus, quae immunitatibus nostris erant contraria & damnosa. Hae appellationes in rei veritate nihil derogant praerogativis, vel potestatibus vel honoribus,quiPapς debentur,sed conseruant disciplinam Ecclesiae nostrae Gallicanae, SI impediunt.corrupissonem, quae alias ibidem latenter irrepere posset. Propterea eriam uuando Pontis Ces iidebat,quod nostri Reges omni stuato conabantur conueruare libertates nostras secundu leges &statuta,& quod
ipsi pertinaciter in hoc proposito persistebant id quod nihil aliud erat, quam impedire,ne Pontificos Galliς pecuniam & denarios Romam euocarent & transportarent) cu Galliae Regibus transigebant, & controuersias exortas decidebant. Ita Leo Decimus tandiu laborauit, donec Rex Franciscus Primus cum ipso cotractum erigerer,per quem quilibet habebat,quod quaerebat. Hcnricus II. illum etiam continuauit. in conuentu Aurelianensi prohibitum fuit, ex Gallia Romam aurum Vel
209쪽
argentum transmittere id quod sanctae Sedi intolerG1le est gravamen sed Carolus Nonus hoc iterum abrogauit. Ex eo tempore contractus ille semper fuit obsera tus,sed incomith sin ciuitateBlois institutis Anno I 377.
fuit decretum, quod ii Abbateiae quaedam Vacarent, per religiosorum electionem ibi prouideri deberet. Et quia dicto modo res transa fieruntvsque ad tempus praesens, existimo Papam & Regem inposterum ita viuere debere, prout antea etiam fecerunt: dc nihil quicquaia L. noui esse proponendum vel incipiendum,quiauterq; est Contentus. Post totum hunc dilcursum ego dico, quod nos in Gallia recognoscimus Ecclesiam Romanam pro prima,uniuersali δί Catholica in eo, quod fidem & religionem Christianam concernit: S nothrum Regem pro tali, qui dignitatem sacerdotalem& Regalem coniunctam habet cum inspectione super disciplina ni Ecclcsiasticam Ecclesiae Gallicanae, quoties Ecclesiastici offici usuum non faciunt :& quod etiam Rex noster, quando necessitas requirit, potest leges sancire quantum disciplinam attinet. Et propter hanc etiam rationem Papa S Rex, scientes id, quod quilibet facere S exequi debet, omnem debent mouere lapidem, ut non solum pax M
tranquillitas Ecclesiae conseruetur, sed Vt etiam contractus erectus, Confirmatus & continuatus eodem modo,
quo usq; ad tempus praesens,inposterum etiam inuiolate seruetur. Nam Papa frangens rumpens dictum contractum , irreparabile damnum affert non solum toti Christianismo,verum etiam principaliter sanctae suς Si di, cuius confirmatio & stabilimentum unice dependet a conseruatione S defensione Iurium S priuilegiorum Coronae Galliae. Persuasum habeo, quod si Papa bene considerat, quod tota haec disputatio non nisi temporagia concernit,dc non mores vel religionem ,,&quod in
210쪽
ssensibiliter omne nostrum aurum & argentu loco plum . bi e Gallia Romam asportat:id quod n zq; sub prima, ne que citam diu subsecunda Regum nostrorum linea fiebat, & quod haec omnia ad primam originem dc naturam reuocari & redigi possunt, ipsum permansitarum in ordine S statu, in quo ipseMRex noster vivunt.
Dequibus Gn actibus,quos Pont ces adstitim commodum tra- . here voluerunt,cum aduincto distursu verissimo de . absolutione Henrici nobi Magni.
NE TVo ne Pontifices Romani in futurum se efferant & extollant cum praeiudicio Regum nostro rum innixi Ceremon ijs, quibus usus est Papa Clemens Uctauus , cum daret benedictionem Henrico nostro Magno, cum se in Ecclesiae sinum reciperet; Sc ne reputent talem actionem pro titulo infallibili & actu postessionis irrefragabilis. Nam illa omnia, in quibus usque ad tempus praesens laborarunt, alium scopum praefixum no habuerunt, quam ut Pontifices ad summum authoritatis & honoris fistigium, in quo iam sunt constituti, peruenirent. Et prout vadde astuti& callidi fuerunt, nullus
est aistus, quem non cum multorum aliorum iactura Mdamno silcctilli,qui ipsorum consilia exequebantur,eo neq; per febrim, imo ncq; cominus neq; eminus cogitarent) ad suam utilitatem & eleuationem traxerint. Huius rei vobis hic quaedam specimina monstrabo. Regni Proceres a P cpino consucti&in sententiam ipsius tracti consuluerunt Papam Zacliariam,an dcberct Regem nullius precia possessione exturbare & Regnum ad .ihu quempiam ad regnandum idoneum transferre. Et postquam Zacharias ipsis sententiam suam communicasset, per Regni status fuit creatusRcx P cpinus,qui etiam una C c cum