장음표시 사용
51쪽
scatur: Cum regnum exerceri non possitmisi prouinci)s gubernatores praeficiendo, leges rogando , fidelitatis iuramentum a populis exigendo,& ea demum peragendo,quae summus Pontifex hodie peragit, tunc iacta non fuere. Sed, bone Deus, quam ni transuersi rapiuntur; dum hanc sectantur opinioncm. Post enim longam dif-scrtationem adho usque effutienda concidunt. 0uocirca non mirum,si permittente,c conuenientς Sylvestro,mu trique Pontifcibus ,psu Constantinum in ItalIa Imperatores, qui res Occidentales moderentur,praefuerunt. Eos babuit Diue-Dr uti regni, Chriss crati,nninistros,habuit, se haberes probauit. Volens, or prudens passus es eos imperare, reiecti in eos cura gubernandi . Ostendebat tam n,9 fatebatur,ea Chri efs, Imperiumi illud religioni donatum Chrabro,or Petro a Compuntino.
Haec eorum sunt verba. Sed quid haec aliud ine,
quam sonitus sinere t cum, si fides illorum temporum, Historicis, qui per hominum manus deseruntur, est habenda, perspe mim planc sit, Imperatores Romam, cam terasq; prouincias eo iure pCni tus,quo propria regna, tenuisse; nec in Pont1ficibus vllam unquam humanarum, rerum Iurisdictionem agnoui si C. Et tamen Propugnatores hi prophanae in Ecclesia Dominationis usq; acleo, vel paulispcr lacessiti, exca descunt, ut magnam ab illis, qui contra stant, iniuriam, inferri Clit isto clamitent: Christianam Historiam huius assertionis fundamento innit Religionem, hoc adempto,corruere. At quidem hi dum humanum Ecclesiae regnum ni .mis attollunt, diuinum, quod veritate, non mendacio fulcitur,deprimere,&flocci facere videntur. Nam si humano Imperio Christianae Religioni opus fuisset, qui filius Dei eru, S quicquid regnorum habet orbis, nutu
52쪽
Versare poterat,a rcgno non abhorruisset: aut saltem, Cum euin populum in Regem eligere properatiit, sese popularibus μclamationibus non subduxis Ier. Fuerit aliq1iando Conitamini Donatio illa certe nullo unquam tempore effectum aliquem emortita. Tueamur Ecclesiς Regnu, quod modo, legibus,& ratione possidet:iura instaurem',ne vetusta ic collabascat: Actiones propalemus, tuae nuc illi maxima competunt: sed in nugas,&in tabulas petulater non excurramus. Ne Romanae potentiae hostes unica detecta falsitate caetera inde omnia labefactent:& illud Virgilianum intonent: Crimine ab uno iuste omnes. Ecclesia, quod res humanas attinet modo inopis,modo assi uentis, modo humilis, modo elatae, prout temporum vicissitudo exegit, facie hactenus induit, & ipsa suos passa manes: Aliquam modo harumvariationum seri cmattingam:& initium, & incremetum humani in ea regni breuiter euoluam. ECClesita igitur primis temporibus dominationem nullam, nec ulla us genCriS prouCntum aliquem habebat,sed Apostolorum morec bona venundabat, & pecunias ita condebat, ut illae in dies pro Cleriacorum,& egentium victu depromerentur. V rbano autem primo, qui anno ducentesimo vigesimo tertio tantam dignitatem cst nactus , Ecclesia possi dere bona Coepit,e quorum prouentu,q, erat usui, lericis,&ijs,qui Martyrum gesta litteris coi hcndabant, impertiebatur: Proximi ab eo Pontifices eosdem costis phs proinouendis operibus erogarunt: Nec peculia, de quibus in Epistolis Beatus Gregorius meminit,ex alio rerum cumulo fuerunt conflata. Labete sed tandem tepore Ecclesia tum Principii donatione , tum alio tituloiu genere ad alique imperiJ gradu sensim conscedit. Quod dein velPontificia dignitatu
53쪽
Conseruandi, vel haereticos reliquos Christiani nominis hostes coercendi, vel iusta demum alia causa retinere , visum est opportunum Quare ex his etiam licet iudicare aumanum Ecclesiae Regnum,quod Temporale dicunt, esse quid diuersum, & sua natura seiunctum λsacro,quo d spirituale appellatuta ut id,quamuis a Temporali penitus destitutum, idem sit, & eadem interna praeditum virtute,& potentia. Nec ei Temporale essα connexum,uti quid magis dignum, vel dignitate par,sed instar famuli ,&manciph. Porro cum huiuste eminem, tissimae spiritualis Iurisdictionis ergo sese Christiani Imperatores, & Reges aliquando Pontificibus demiserint- scriptorum nonnulli, qui nil nisi temporale dominium prae oculis habuere, hinc inverecundi potius, quam sese campo magnanimi intulerunt dicere ausi sunt, quoiuPontificesipirituali dominio, regna temporaliter subiecerinta Sed iam tempus exigit ut adillud reuertamur,vm
Deletis in Italia Ostrogotthis, rebusque Romae aliquanto compositis,Narsetes Romanorum Clericorum precibus sollicitatus Iustinianum rogauit, ut eis UigiliuPontificem, qai relegatus detinebatur, restitueret. Imperator Pontificem ad se , clericosq; accersivit; M i)s a
firmantibus , se non Pelagium , sed Visilium in Pontificem velle, Romam cu libertate remisit omnes. At cum in Siciliam appulissent, Vigilius vitam cum mortecomis mutauit. Quare ut Impera tori res grata fieret, pelagiu, qui legatus ad ipsum antea fuerat, Pontificem crearunt. Andreas Agnellus Rauennas, Historicus temporum,
quibus vixit, inquit, Iustinianum Principum Ostrogot- thorum bona, quae proscripserat Romanae Ecclesiae dono dedisse,& propterea Cathedrale Vrbis Templum, dc Monasteria amplissimos possidere prouentus in agriSomnibus,
54쪽
omnibus, qui ab Appenino intra Picenum,&Padam, Placentiam usque, quique ultra Padum ad Mincij ripas, Mad paludes,&ad Hadriam extendunturia Naristi in succes rem missus in Italiam Longinus fuit,ad Imperium post Iustiniani obitum,Ιustino assumpto Tunc Mediolanum,Ticinum,Brixia, Verona,aliae- quae ciuitates, dc oppida, quae prius ab uno Degisteo, lo-Cum Imperatori& tenente, gubernabantur, incceperunt
a populisipsisabs' Imperatorio Magistratu,-absqu
Prςiide regimouat Regiminis ratio Romam,& Italiam occupauitruvius vitio iant adeo dignitate, gloria, & exia stimatione urbes Italiae protinus diminutae,ut calamitates omnes,quibus centum,& septuaginta annorum spa-cio fuerant oppressae, si huic uni malo comparentur, minus obfuerint. Longinus nouo Exarchatus nomine in Italiamintroducto,quo summus magistratus appellabatur, instituit,non ut praeses aliquis integrae prouinciae,
aut regroni imperaret, sed ut quaeq; ciuitas, & oppidum propria Rectoris iussa sequeretur, quos Duces nominauit. Sic Roma caeteris Italiae urbibus oppidisq; aequiparata, honoris plusculam in eo tantum m illi impartitus, quod qui primo Romam est moderatus , Praesidem vocavit. At qui,. exinde sequutisunt,Ducum nomine, & iripsi fuerunzappellati. Quare eodem modo Ducatus Romanus,quo Ducatus Narniensis,autSpoletanus,dicebatur.Nec Roma post Basilium,qui una cum Narsete consul fuit, Consules, aut Senatum rite conscriptum vidit: sed a Duce Graeco, qui Rauenna ab Exarca mittebatur, diu gubernata est.Iustino Imperatore,Longino Exarca, Longobardi in Italiam irruperunt, cumq; nullum ostcnderent obicem, magna confestim illius parte sunt potiti, nec sibi tantum Cisalpinam Galliam, verum etiam ingentem Flavia ardalioq; portion m subieccrunt: Cal
55쪽
46 DE IV RE SAECVLA Rrbria tantum, Appulia, locisq; finitimis in Imperatoris fide persistentibus. Post Iustini obitum, Tiberius, ad Imperium euectus, bello cum Rositanis prospere gesto, MMauritio genero sibi in successorem electo nullam ad Italiae desensionem curam appellebat. Quare Pelagius,' Pontifex,& Germanus Romae Prauectus Romanos obsidione oppressos in illam pertraxere sententiam, ut a Longobardis inducias peterent, quas ipsis Longobardiob Gallicarum copiar una timorem, quae prope imminebant,non illibenter concesserunt. Pelagius, qui per illas turbas absq; Imperatoris decreto in Pontificem fuerat astum plus, Principis indignatione veritus, Gregorium,
Pontificis postmodum, & sancti nomine decorandum, Constantinopolim misit, qui sibi veniam obtineret, Scurbi Romae subsidium emagitaret. In huius Legati reditu Smaragdus, qui Longino successerat, Germanum Gregorio comitem natione Constantinopolitanunta
patritis ordinis virum Romam misit, & urbis Praefectum
Pelagio correoto Gregorius filii a Romanis in Pontificem electus. At ille, quippe in inuitum collocabatur dignitas,per litteras Imperatorem rogauit,ne se Decreto Pontificem confirmaret: Litteris autem a Romano, Vrbis Praefecto, interceptis, ali3sque datis, Gregorius est confirmatus. Smaragdo in Exarcatu Romanus genere, Graecus Mauriti3 Imperatoris nutu successi t, qui se cum exercitu Romam contulit; eaque munita finitimorum, locorum multa a Longobardis recuperauit: tamen post res illas bene gestas, sese viti)s omnibus polluere non est moratus. Longobardis, ut cuncta diriperent, habenas laxauit: cum eis confligere recusauit: populum Roma num cum ipsis, vel inducias, vel pacem inire vetauita
Quare Sebastiano Ceriniensi Episcopo de illo in haec
56쪽
verba litterae dantur.kb. 4. ep. 3 raum frater de inuo lib. . s. no ira domini Romam persona in hac Ierra patimur, loquimin/-i 'me valemus. Breuiter tamen dico, quia eius in nos mauria gla- ios Lon obardorum vicit, ita ut benigniores mdeantur hopes, qui nos interimunt,quam Reg. iudices,qui nos mauitasia, rapι-nis, ais fasiaci js in cogitatione eonsimunt. Hic animaduertendum est, quod Gregorius Magistratum Imperatoris appellat iudices Rei p. quoniamta
Reip. nomen superarat adhuc,ideoq; idem Gregorius in epistola si lybri 8. ad Leontium, ita refert. Hoc. n. inter Reges lib.8.eps.. gentium, o Imperatores Romanorum dilat; quia Reges gen- irium domini seruarum sum; Imperator vero Romanorum Dominus liberorum.
Et in ea,quam ad Focam tunc euectum ad Imperium dat lib. I r.eZ.3 sic ait. vi exeatselicissimis temporibus veF- lib. ΠΝ uniuersa Res'. Post Romanum Gallinicius,& ipse Constantinopoli, quartus Exarca mistus fuit, cuius interitum postquam Mauritius intellexit, rursus Smaragdum misit,cui Focas Theodorus etiam Patritius cognomine Caliopa, quem Heraclius nominauit Ante Gallinici obitum Romς commorabantur, Gal- .linici silasionibus ab Imperatore Mauritio illic missi, Gregorius Praefectus, de quo Diuus Gregoriusmeminit, Λ 'Castorius militum Magister,ambo Grςci. His custodie dae Urbis gratia mille circiter veterani milites adiuncti erant; quibus a Mauritio cum non tantum stipendia non persoluerentur, sed quidquid pccuniarum Romae poterat exigi , Rauennam mitteretur , Gregorius frumentum Ecclesiae publicum inter eos diuisier
Ioannem Lemigium Thracem in successorem institum Huic Eleuterius Patritius Constantinopolitanus succcD sit, Eleuterio Isiacus eiusdem ciuitatis Patritius , Isaco
57쪽
48 DE IV RE SAEc VLARI Cumque ab Aistu Ipho Longobardo,Tusciae Duce, pax
obtinere posset, Pontifex assensu Praefecti, Ss magistri militum litteras super hoc ad Ioannem Rauennatem Episcopum dedit, qui Smaragdum Compellaret. At Cum de his Smaragdus minimc laboraret, Gregorius pacem, duodecim Magistratibus in hanc ipsam euntibus sente-
etiam,CumLongobardis firmauit. QuareSmaragdus grauiter Pontificem apud Imperatorem accusauit: ImpCrator in Pontificem indignatione vehementi inflammatus magnam militum manum e Roma auocauit, bellum in Aistulphum reintegrari iussit, non tamen contra Vrbem quidquam est molitus. Ob simultates has , quae Pontifici cum Imperatore intercedebant, Aistulphus ad Longobardorum regnum elatus, Romam obsidione tentavit,quod taedium per annum solidum durauit. Vmbem vero Pontifex, Praesectus,mmilitum Magister, ut ipse Gregorius Mauritio Imperatori significat, sunt tutati. Nec tamen ex his,quae mmma fide,ex historicorum libris decerpsi,iudicium ferre licet,Romanae urbis ditionem, quemadmodum affirmat Genebrardus, Pontifice Gregorio,ad Ecclesiam spectasse. Patet. n. sub dominatione Imperatoris, & ab Imperatorijs magistratibus illa
fuisse gubernatam; Quod idem Diuus ipse Gregorius a-
, perte innuit, Cum Constantiam, Mauriiij uxorem, per litteras de pluribus Certiorem facit, praecipue vero d pecunijs,quas W. annorum spacto,dum ille Romae inter Longobardorum arma Versatus erat, Ecclesia pro Reip. usibus impenderat,nec estamen adhuc ab AErario,vi r tio postulabat,satis erat factum. Ad Donellum vero scribit de nouo vectigali, quo, ut militibus pro iceretur, Roma, praeter Imperatoris assensum,grauanaa erat. Nec obest huic veritati,quod in manumissione Monetani, dc Thomae tribus Praesbyteris, dc duobus Diaconiso testibus
58쪽
testibus facta,Pontifex asserit. Hos Montanum inique Thomamfamulos S.R. EMGae,cus Deo adiatore seruimus,bberos F ex hac diriciacis Romanos esserimus. Tollit enim omnem durit a Ionem ea, quae Socrates in Historia Triparrita , de legibus chrisianorum fauore a Magno Constantino promulgatu , narrat edum itisic ait. Iud quo nos relinquere dignum non μ' εν est, quod pro Gilitate an ritum in ramo, qui m Eaeclesiis-anumittuntur. Cum proptersubtilitatem legum,etiam in uti possessores dissicultatem paterentur circa danonem melioris tibem
tu, quam ciuiditatem Romanam vocant, Ires pWuIt leges, de ornens omnes in Ecclesiis manumissos sub te fimonio lacer δε- sum,per hanc prim adinuansionem Romana ciuilitate frui: c sus Iu dctum eraesens etiam tempusseruat.
Nec Historiae tantum hac de lege meminere , sed illa etiam in Codicem est relata. Quare beneficium hoc Imperatori potius quam Pontifici acceptum referri de
thet. Quo fit, ut vel ipse erubescam,dum, Genebrardum virum alioqui litteratum,hic non erubuisse,animadue to. Cum notum sit lippis , atq; tonsoribus seruos omnes ex manupissione, per quemvis dominum Dista, ius Romanς ciuitatis acquisiuillh: prout ex eodem Coclice pluribus in locis palam est videre. Quia lex non tantum Imperatorum; sed vetustissimis etiain Reip.tempora bus viguit, & a Servio Tullo Romanorum Rege sexto institu. ta, ciuitatis ampliandae Causa, populorum confluentia fuit, ut in Dionyso Halicarnufaeo maxime est videre, quod Cicero in oratione pro Cori Balbo his verbis exprimit. 'Sersos denique, quorum etsis,o fortunaeconditio in ma HI, ne de Rep. meritos sepe libertate,id est,ciuitare, pubdicerinara videbamus. Mauritio successit Focas, quo imperci rite,
cum Longobardis pax est inita Vsque. n.ab initio confruciationum Longobardicarum Gregorius, & succes rG. . . . . in id
59쪽
in id semper plurimum operae contulit,Vt Componeretatur, &miscrijs,quibus opprimebatur,Italia leuaretur. Focasis , Bonifacio Pontifice id c stlagitane, Roma nam Ecclesiam Ecclesiarum omnium Caput, & Princiapem declarauit. Cum vero ad Pontificatum Bonifacius quartus fuisset euectus, dono ab eo de Imperatore Par theona obtinuit,mira excellentia templum,a M. Agrippa croctum, de Dios omnibus dicatum. Quod Ponti rex Deipara: Virgini, SI Diuis cunctis denuo consecrauit. Id quod ipse etiamGenebrardus refert. Quare ipse vidcrit, qua fronte affirmare audeat, Romam tunc subPontificuimperio fuisse: cum pontifices nec in ipsa quidem teplanis tunc habuisse significet. Et annus tame a Christo n ' to Qxcclesimus undecimus voluebat , SI Romς omnes, paucis exceptis, Christianam religionem profitebantur. Honorius primus, pariter, qui paulo post assumpsit Pontificatum, pacis adminiculo sustultias, quae adhuc in
Italia colebatur,Romanae ciuitatis templa reparauir, Scornaum quorum tamen omnium operum nil iam super
est spectandum, praeter templi Diuo Petro dicati cutimen, citi metallum o Romuli Delubro HeracDj Imperatoras concessione, ablatum ingestit: sed& idem plura e
fundamentis erCXit-At, in vinis adhuc Herac Iio existente, Ilacium Exam cham cupiditas inuasit aurum omne, gemmas, caetera
pretiosiora,quae Regum,& Imperatorum dono in Lat ranensi Domicilio asseruabantur,abripiendi: Quod via consilium cum Mauritio Cariotaro homine Grςco, quia ipse Romam miserat, ut Vrbi,& militibus praeesset,contulit, Mauritius Magistratibus, pollicitatione sibi deuinctis in ψpinionem egit,ab Honorio Pontifice vehemetCr . ipsis inuisb, pecunias stipediorum ab Imperatore Roma.
Millas in Vaticano nisi eabstrusas,cosq; ut illas indu ege-
60쪽
rerent, est adhortatus. Gr corti auaritiς Seuerinus Pontifex qua potuit dexteritate, sese obuiam tulit: Exarcha tamen Romam vectus opes illas omnes absorbiit. χEx co tepore magnopere in Italia sublabi,dc retro re ferri Imperatorum fortuna coepit, quae pene iam in Asia penitus corruerat. Longobardorum vero Regnum usq; inualeseebat. Quare Constans Imperator Italiam, Romamq; petht: ubi re nulla praeclare gesta Vrbem orna- metiS omnibus, marmore, metalloq; nobilioribus expoliauit.Inde in Siciliam appulsus, ibi per quinquenniu est
Commoratus. At cum ipsum Siciliam, Calabriam, Afri- cam,& Sardiniam inauditorum vectigaliu pondere collideret , coniuratorum manu de medio est sublatus. Imperium, eo perepto, assumpsit Constantinius filius, qui Benedicto secti doPontifice,decreuit,quod qui cuiuiu posterti a Ciero, a Populo, & ab exercitu Romano in Pontificem cligeretur, is Imporatoris,aut Exarcae coit matione no.egeret. nec ideo obijci posset,quomiti' legi. time creat' habe te. Hoc igitur nouo electionis genere Omnui primus ad Pontificatu clat' fuit Ioan es Quintus. Constantino Iustinianus secundus, ei filius, successit, qui precibus, & suasionibus Cononis Pontificis motus Calabrum & Siculum Romanae Eccle Patrimonium plurium tributorum onere leuauit. Ab his cum Theodorus Exarcha satis concessiisset, eo munere Ioannes Platina functus est,qui, ubi Rauennam peruenit,magistratus, a quibus Urbs, Populus, S Erarium gubernarentur, Romam misit. Non multo ab hinc tepore,cum Concilium sexto fili Dset Costantinopoli cclebratu, sergius Pontifex subseri hercnolint sanctionibus quibus da ibi instituti vii a Catholicae Fidei ritu alienis. Quare Iustinianus Imperator indignatione correptus Romam Zachariam Protospa-G a Larium