De iure saeculari Romanorum pontificum M. Antonij Marcelli Veneti patritij, et senatoris liber. Cui adiectus ingenuus et liber discursus contra elationem et potestatem temporalem papæ pro defensione regis nostri christianissimi, & immunitatem ecclesi

발행: 1627년

분량: 224페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

61쪽

32 DE IURE SAECVLARTrarium misit, ut inde Constantinopolim Sergium Pontificem captiuum abduceret,quod Romani populi, caeterorumq; Italorum aures , animosq; grauiter perculit. Milites vero, qui in Exarchatus finibus contin Ebantur,ista perciti ob tantam contumeliam, quae Romanis, Italis M Pontifici inferebatur,arma corripuere,& Romam aduolarunt, e quorum, Me Romani populi furore Protospatarius euasurus sese in latebras coniecit. Pontifex ramen illum inde tuto eduxit , eductu, aliorsum itex feci . Tunc Romae magnum Pontificia auctoritas coepi incrementum. Sergio Ioannes s. successit, quo Pontince

AbZimarus ImpcTator Exarcam in Italiam misit Theophilogium, seu Theophilatium, qui cum non recta Rauennam sed,in Siciliam appulsu, Romam primὼ tende

ret, suspicio increbuit, ab eo nouas malorum originEscreatrim iri. Ideo cum iam, & Graecorum,S Constantinopolitant Imperatoris nomen Italis exosum esset, Iiates omnes ad Romam conuenerunt. Exarca, qui reuera multas ciuiu proscriptiones animo voluebat, re infecta, Pontificis hortatu, Rauennam se recepIto

Ioanni Ioannes 7. successit,qui Pontificum primus,-aIiquorum est sententia,dominatum humani iurasexeniacuit,& hic usq; magis in dies inualescere, quantum exaduerso Imperium Orientis in deterius ruere. Cum igitur nos hactenus scriptorum assentationes refellere studuerimus, nunc omnem in eoadhibebimus operam ,Vt rationem, & iura in medium ast eramus, quibus prouimciae, & ditiones multae in Romanae Ecclesiae manum i

ciderunt.

Platina in eius, quem superius nominaui, Pontificis vita inquit. Sunt qui scribant sine auctire amen) Mubper ium Longoba dorum Regem, religione motum, condonasse AL

62쪽

RO VANORUM PONTIFICUM. Η

pes Comas R. Petro, se quidquid a Taurinis , si Medullis Genuam et que,Lirusticamg. protenditur. t 6 autem affirmant, donationem ibam ab Arathperto confirmatam fuisse. Verum cum derivatione micerii habeatur ealeami Pontificu Iurasperiti appellent,quod nefrumento sit, nihilque Constantinianae eloquentia, ac dignitatis habeat, quomodo de consermatione constabit, recis Hactenus Platina,in Chronicis vero Martinianis nec verbum quidem in hanc rem. Quare videtur, poste non iniuria hanc Ecclesiastici iuris actionem in dubium re uocarI: licet ergo in opinionem inter utrumque constitu tam adducar; aliquid nempe veri de hac donatione, aut tale quid extitisse. Me vero in hanc sententiam trahit Pauli Diaconi, etiam Longobardi, temporum illo. rum , veI haud multo receiviorum scriptoris auctoritas, qui sic inquit, Hoc tempore Arithpertus Rex Longobardorum, nudonationem patrimonm Alpium Cottrarum, quae quondam ad λω pertinuerant Apostolicastris da Longobardis multo tem pore fuerant ablatae,restituit, hanc donationem aureis exaraaram litteris,Romam direxit.

Hucusque Diaconus. Hoc idem tenet Anastasius Bibliothecarius Apostolicus, qui sic in Ioanne 7. scribit, D. . PHis temporibus Arithpertus Rex Longobardorum donatronem patrimoni Alpium Cottiarum, quae longa per tempora a ture Ecclesiae prauata fuerat,vi ab eadem gente detinebatur,in litte- ris aureis exaratam,tureproprio B. opolorum Prancipis Petra reformauit. Et in Gregorior. addit. tempore Luiurandus Rex δε- G u nationemratrimon, AlpiumCottiarum, quam Arithpertus Rex

fecerat,bres repetierat Admonitione tantivVI, vel increpaIone redditam constrmami.

Nec est quod quis in hoc fidem Anastas; arguat: Fuit Gier a. enim plurium Pontificum a Secretis, de hs temporibus

63쪽

proximus. Alsuperius ostendimus Ecclesiarum Patrimo uia fundos fuisse,non iurisdictioncs. Quare,si quid coniecturacqnsequi licet, dc quod sentiam, afferre, nil hic mihi sub aspectum cadit de Constantina , sed de Patrimonia cujusda in Alpibus Cottias donatione : ut ex ipsis Auctorum verbis colligere est. Nam,si Rex ille religrone commotus omnia Ecclesiasticis restituere constituisset,quq iuris Ecclesiastici Constantinianς donationis Virtute fuerant, quidquid in Italia pollidebat, opus illi fuisset

restituere. Quandoquidem,ut ferunt,donation Cilla,& Italia, & Imperium omne occidentis cominebatur. Si vero ipsi tot prouincias eiusdem Ecclesiastici Iuris,cuius Alpes erant Cottiς,detinere religio non erarinon Video iane, cuius religionis stimulus eum ad unius illius partis restitutionem ageret. Sed haec disserendi causa. ω Hoc uitem Patrimonium fuisse a Ducibus occupatu,' credibile est, qui Longobardorum aduentu post Cleli, mortem, rerum potiti sunt, anno Luit prandi donatione circiter CCtesimo,trigesimo, ut ex eiusdem Diaconi ver ' bis coni)cere licet, qui sic inquit. Per hos Longobardorum Ducessieptimo anno ab aduentuAlbuum,cir totius gῆtueoliaris

sui, more segetum,excreuerant, extinctis, exceptis his reponibus , quas Albumn ceperat ,Dabam maxima parte capta, cse a

Longobardis subiugata est.

t 'r De inre, quod Pontiscibus in Alpes Coi,-

cΕ o , quo iure Alpium Cottiarum Patrimoniu ad Ec- - clesiam spectaret,utLongobardus,&Bibliothecarius M refertit, aut,quo tempore illud possederit, me scriptoru, Nemo e cuit Blondus, de quo seisitan innuit Platina, o . V rece

64쪽

fecenset, Cottias Alpes ab Ariperto fuisse Diuo Petro

donatas. Vt autem dignoscamus, quam late pateat harum Alpham dominatus, ne per opinionu ambages abripiamur,ipsius Diaconi descrIptionem afferem m. Σωρο- L4.1,. ra vero Prouincia Alpes Cotuae dicuntur, quae sic a Rege Cottio, v qui Neronis thpore fuit,appetiata sirent. Haec a Liguriam Eurnm versm, g. ad mareDrrenum extendItur,ab occiduo vero GaDDrumnibuου copulatur. In hac uis,ubi aqua calidae sunt, Deν-rona, o monasterium Bobium, Genua quoque, es Dona ciuita-us habentur.

In hac descriptione animaduertendum est, Cottium. - - ι illum, a quo nomen Alpes sumpserunt, Claudis tempo-libus extitisse, ab eoq; titulo regis fuisse in signi tum, veluti Dion Cassius,his verbis inquit. LI Intro Coino pater- Dionnum principatum,quem adt Alpes sui nominis habebat , adau-xu, tunc primAm Legem appe ans. Quin imo, Aunisto imperante,ib M. Crassi,& Gnci Cornelij consulatu, cum Alpium populi in scruitutem redacti fuerunt, quod quinquaginta septem annorum spacio ante contigit, iam tum etiam Cottius, qui Rex fuit appellatus,vitam agebat, SI is forsitan M. Iulio Cot-rio pater erat, de quo, Alpes Cottiae nominantur ,-a Marcellino praesertim. Ira a citere quidem austrati Tyrre- Ammim inno alluitur,or Galli ianam. qua coelesie spicit plantrum, eris Αἰ--igentibi sistentis distinguitur seni ubi Occidentalτ subiecta ex sideri, Oceano,s altitudine I remti,ut ad solis ortas attollitur,

aggeribus cedit Alpium Cotuarum, quas Rex CoIIIus,perdom ιιι Galliis solus in angustiis latens, inviaque Deorum a oret tauco sus, lenito tandem timoreis amicitiam Octa Iamreceptus principis, molibus magnis extruxit ad vicem memorabilis mu neris compendiarias, viantibuta onortunaF, meriau tutera

basalpes vetustas, M. Sed aduertendu est,exMarcellini descriptione colligi,. Cotti, q

65쪽

ine lib

tiarum Alpium finibus urbem Segusionem extitisse, m. qua, eodem Marcellino teste, eius est sepulchrum, & aqua Segusiani populi,quorum, Strabonis opinione, Lugdunum Metropolis est, nomen acceperunt. At Cottiarum Alpium fines aDiacono afferuntur Liguria, Mare Tyrrenum, & Gallia, mentione nulla facta

de eo,quod eis adiacet ab Oriente: Verum nos latere nodebet, Liguriae nomine non Ienuensem solummodo a grum,ut vulgo fertur,contineri, sed partem etiam Lon- Dio gobardiae,quam ipse ita describit. Secunda Prouincia Ligm2. Ha AE, O . in qua Mediolanum eis, o Turarus, quae alio nom ne Papia appetiatur , Haec et que ad Galgorum sises MIend μ tur,oc.

Cum igitur har Alpes in longitudine a Ianua usque ad

Varum, quod semper Italiae confinium extitit,& in latitudine saltem a Tortuna usq; ad mare peruenerint, magnam Pedemontis,& Ianuensis agri partem complect hantur: ideoq, Antoninus in Itinerario illas ex septendecim Italiae Regionibus unam recenset, & Plinius asserit, duodecim meis ciuitates fuisse, quarum unam Taurinum extitille Perigenius arbitratur Hornandes vero mu Geueio addit Volentiamquς Astio proxima fuerat. Sed - in quanam tantae regionis ora Patrimonium illud fuerinsitum, & quantum extiterito meam fallit cognitioncmis. Illud certum est, Donationem eam, seu Confirmationem annoa Christo nato circiter septingentesimo qua

Quo autem modo Alpes hae de Pontificum dominio

exciderint, inuestigare non est meum. In perquirendis porro rationibus, quibus Ecclesia ditiones reliquas acquisiuit, temporum ordine ad amussim seruato, dissererem, ni latius iudicarem de urbe Roma,quod Ecclesia- . - stici

66쪽

stici Regni caput,rem omnem primo expedire. Ea enim, cum ad hςc usque tempora, sub aliorum,quam sub Pontificis dominio fuisset, ad Ecclesiae manus peruenit, non Principis alicuius donatione,aut cessione,ut Cottig Alpes; non haereditate, ut de Ferraria, dc de Patrimonici perhibetur; non emptione, ut Auinio: non iure belli, ut de Flaminia ope Pipini contigit; no sacrorum armorum intentatione, ut Neapolitanum Regnum, sed perenni Pontificum inhabitatione, magnaque existimatione, SI auctoritate, qua primas ibi tenebant. Ad haec pelliano Romanorum regimine accedente,& Constantinopolitano Imperio ob Caesarum impietatem in perniciem corruente, quibus fiebat, ut nobilistima illa ciuitas Rectore indigeret. Quod quidem non repente,sed multorum annorum curriculo cessit. Indicabo itaq; , per quas in singula tempora vicissitudines ab hoc illa ad illud Regimensuerit multoties iactata; Ex quibus penitus innotescat ratio, qua tantae Vrbis Ecclesia est potita. Egregium profecto facinus, quod non minus Urbi profuit, ob incolumitatem,& summi sacerdoth in ea locatam si dem, quam ipsi Ecclesiae ob regni dignitatem, & splen

dorem

De Iure ;quo Pontifices Romanam Vrbem possident, at

quasique alias ditiones, ciuitatesque Italia.

AD illa igitur,quae superaus dixi, ea, quae modo dicturus sum,annectendo, iciendum cst,in Ioannis Pontificis p. locum Sicinium sustect u fuisse, qui ante omnia in id incubuit, ut Romanae Urbis moenia reficerentuta

sed voti compos non euasit: Vitam enim ille viginti ultra H dies

67쪽

8ies non protraxit. Attamen & hoc tempore IudiceGquos Exat cha miserat,Romae reperiebatur. Sicinio suc eessit Constantinus, qui lustimani Imperatoris postula tu sese Constantinopolim contulit. Tum Ioannes RiZc voZus, Imperatoris nomineExarcha,Romam adibi, Clerumq; Romanum, nouri imperatis oneribus,dcprimere est conatus: sed cum noaudiretur, Sacerdotes quatuor, qui Clcro, Pontificis absentia,praeerant,neci dedito Imperator victus,&interfectus,a Philippico fuit,qui Imperium occupauit,Imaginesque e templis asportari impie iussiti Sc Pontificem,hoc idem,ut faceret, admonuir scd eum Pontifex,uti schismate correptum,aqua,& igni interdixit. Et is Pontificum omnium primus Constantiis nopolitant Imperatoris praecepto sese pallam obuia ferro ausus est. Imperator paulo post cum morte vitam Commutauit. Et Anthemius, qui tres imperauit annos; Anthemio Theodosius 3. qui unti, Theodosio Leo Isaurus. ille acerrimus secraris imaginum hostis successit, is cum se ab obsidione liberasset, quatribus ipsis annis Saraceni Constantinopolim opprest erant,&magna pecuniarum inopia laboraret,nec eas aliunde, quam ex Italia costarosperaret, quae tamen ipsa penitus erat cxhausta, sibi in animum induxit, templa ornametis expoliare: sed eu, ut desisteret,admonuit Pontifex, ex Blondi opinione, Stephanus,ex Diaconi,&communi Gregorius a. Ano voris Domini D C CXXV .madauit Imperator,ut Pontifex CO- stantinopolim captiuus duceretur: si minus id agi posset, de medio tolleretur. Hoc eodem tempore in mandatis dedς Marino Spatario, qui tunc ab Exarcha missus Romano Ducatui praeerat,vi vel ferro,vel veneno Pontifigi vitam adimeret. Iam Dux sita tanti sceleris Basilium, Iordanem, Cariolarium, &Ioannem Lurnionem Subdiaconum, complices adsciuerat: sed apoplexia percul

68쪽

sus Constantinopolim est reuersus Quare Imperator de illius Consilio Romam Paulum Patritium Exarcham misit, qui coniuratorum manu Pontitici laethum inserret. Vcrum, dum scelesti Exarcam praestolantur, coniuratio detegitur: Populus Romanus indignatus Iordanc,& Lurnionem obtruncat,Bafilium in Coenobia claustra detrudit. Exarcha sese Rauennae Continere cogitur: CO dem tempore Spoletanus Dux, genere LongobarduS, Pontifice inuito Anarniam occupauit: quibus tamen de rebus, nulla Leo cura suscepta, totum animum ad Pontificis necem applicuit Spatarium misit,qui Exarc prς- sto esset,& utrique imperitavit . ut si facultas Pontificem interimendi adimeretur , eum de Pontificatu de Surbarent, aliumque eius loco sussicerent. Quod ut exe- Cutioni mandaretur, Exarca Spatario milites adiunxit, quibus Romae Pontificem opprimeret, sed Pontifici, numinis aeterni gratia, unde minime spes elucebat,salutis via protinus est patefacta. Longobardi enim inuorum erat in votis, Italiam ab Imperatoribus abducere, vi res facilius e consilio flueret confestim Romanis tutandi Pontificis causa in auxilium, lites, SI arma obtulerunt, miseruntque, quibus iter Exarchae Romam intrandi obreptum , 5 Rauennam regredi necessum fuit. Imperator,cum spes illum, SI cosilium fefellisset,li manius agere, Pontificiq; significare,si gratiam Imperatoriam inire velit, DiuorumImagines in Italia tota abroget,deleat,comburat,velut ipse in Orientis prouincijs iaeffecerat. At tantum abfuit, ut huic opinioni Pontifex adhaereret, quin in uniuersumChristianum orbem litteras dedit,ut nemo tam impijs madatis pareret:&Romanis,&Italicis interdixit,ne Imperatori tamquam imaniter impio,tributa persolueret: Cuius poenae,minarii inq; H i inten-

69쪽

6o DE IV RE SAECVLA Rr

intentatione Cum Leo ne latum quidem unguem a sententia recederet, Romam, Italiam, Nationesque Occiduas omnes SaCramento, quo citis imperio obedire tenebatur, Pontifex exonerauitano Domini DCCLXXIX.

licet Platina, his omnibus ad Gregorium tertium relatis,asserat,quod cum non Occidentali tantum, sed toto Imperio priuarit. In Martinianis Chronicis habetur , Leonem a Gregorio secundo aqua, ω igni misse interdictum, a Gregorio tertio defectione concitata fuisse, ordinari)s vectigalibus,tributis, Mobedientia totius ita,

hae orbatum .

Sed vivi seres habet, certum est, haec Pontificis de creta tanti fuisse ponderis, ut populus primo ,militesque Rauennates, deinde Tarui sint palam ab Imperatore, ab Exarca defecerint,tum capita cum Pontifice, SI cum Ceteris Italia gentibus conferentes, Romanum alique,. aut Italicum saltem, GradiciImperi j maiestate abrogata se in Imperatorem eligi petierint Is animorum motus usq; adeo intumuit, Vt tum primum post Imperi) inclinationem, Vrbes, di Oppida omnia, Exarcae Insignijs sublatis, proprios sibi magistratus, quos Duces appellabant, constituere coeperint. At Pontifex hanc Italorum cuprditatem, qua nouum Imperatorem eligere studeba0t, repressit spe nempe du- ctus , Leonem aliquando ab illa fi otiosa despientia cessaturum. Ille vero tetrius m dies furebat: italorum, defectio magis ingrauescebat ; Pontificis, & Ecclesiae auctoritas vehementius inualescebat. Marinus Spatarius,qui Romanae ciuitatis Dux erat,& Adrianuscius GIius sibi Latij populos adscisccre conati sunt:.qua re a Romanis percepta, utrumq; interemerunt,sibiq; in Ducem Petrum, virum insignem, elegerunt. Rauennatas. . paritec

70쪽

pariter hs,qiiς per Italiam gerebantur,cognitis,Paulum Exarcam neci dederunt. Hoc tempore Luitprandus Longobardorum Rex, cum Romam, Rauennamque Imperatoris ,& Exarcae praesidio casias inspiceret, Bononiam, Oppidaq; omnia Faventinatis agri,Fauentiam, Forum liui),ForlimpOpOlim, Cesenam, & Osimum occupauit. Interea Leo Imperator Patritium sacri Palatia Eunuchum misit, inspeciem,Vt Exarcatum si ciperet; re vera autem,ut Pontificem & Romam perderet. At cum primum Neapolim peruenit, detegitur scelus. Dum enim donis datis sibi Longobardos amicitia, Δί foedere copulare contendit, SI cmes Romanos aliquos in Pontificis, Δί procerum perniciem litteris sollicitat:per eosdem hoc ipsos ad Po-tificem defertur, &cuulgatur. Quare Pontifex Eunu-CIvim, populo acclamate,aqua, & igni interdicit, spemque illi omnem exercendi magistratum adimit. Eo igitur ventum erat,v t iam Romani nec Imperatoris animudemulcere, nec Longobardorum iniurias propulsare penitus possent.Re in consilium deducta Luitprandum precibus circumire statutum est, pacem l ab eo exorare: quam ipsis Rauennalibus est: elargitus, nulla tamen de restituendis ablatis mctione facta. Interca Leo Constantinopoli,& in locis finitimis in sacras Imagines saeuire, Gregorius Romanae V rbis moenia, de potissimum ci . uitatis veteris instaurare.

His hsdem temporibus Trasim udus Spoletanus Dux ab Rege Luitprando defecit, qui confestim instructis Cophs in eum irruit, et i, Ducatum, vicinaq) Oppida ab ripuit omnia- Trasimundus, qui paulo ante Romanis Gallicanum Oppidum, Anieni proximum, pretio accepto , restituerat, Romam confugit, ei publica fide per Stephanum Patritium Romae Ducem , praestita. Rex

SEARCH

MENU NAVIGATION