장음표시 사용
2쪽
l N Parte hujus operis tertia in medium protuli multiplices Panegyricorum in Sanctorum laudem instruendorum formas, a
que uberem rerum supellectilem singillatim pro iis, quorum passim celebrantur elogia; sed simul admonui fieri nequaquam posse, ut pro quolibet Sancto, cujus laudes sacro Oratori es.sent exornandae, in aliquibus locis, ubi Sancti illius dies sestus
recolimr, huc afferamus varia argumenta. Ut huic supplerem uel inui, ratus sum, mihi insistendum Ecclesiae Methodo, quae praeter Sanctos aliquot diversis Ordinis, & characteris, quorum celebrat officium per annum , Cum minime posset singularia pro caeteris elaborare, qui nimis multi sunt, satis esse censuit illis communia assignare pro variis eorum statibus, ac titulis, quibus decorantur; videlicet pro communi Apostolorum, quibus S. Paulus primum tribbuit locum, pro Communi Mariyrum, Doctorum, Pontificum, Virginum, qui
bus alia nonnulla adjiciemus eorum, qui praeter nomen generale Consessorum , quo nuncupantur, distinguuntur per titulos, & qualitates Poenitentium , Eremi,
rarum, Religiosorum, Abbatum, & Institutorum ordinis alicujus ; & denique Regum, & Principum sexus utriusque. Hunc mihi ordinem proposui in hoc Supplemento supellectilium pro Panegyricis orationibus; quod operis difficultas in causa fuit, ut diutius differrem; de credo me ipsum aliqua in parte hujus operis mei professum suisse, hoc inutile futurum: quandoquidem intellexi non deesse ' sis dicendi materiam pro variis id genus Elogioriim speciebus in iis collectaneis, quae in vulgus edidimus, in quibus Sanctus aliquis invenietur, qui rationem, ac similitudinem habeat cum illo
cujus celebratur memoria; quia omnes qui ejusdem sunt ordinis ad finem eundem pervenerunt eadem via; videlicet, easdem vinules exercuerunt, eadem obierunt munera, eadem sustin erunt praelia, eadem superaverunt pericula, ita ut ex
ceptis tantum ali Fibus actionibus particularibus, quibus supplere arduum non est, uti aliquis possit iisdem argumentis, eadem pinitione orationis propositis pro alio, qui idem vitae genus suerit amplexus, vel eidem responderit vocationi, quae illum insignem sanctitate virum essecerit. Fateor equidem rationem hanc satis validam mihi visam suisse, ut fidem meam liberarem, quam obligaveram illis, qui ad operis hujus finem me urgebant. Sed ex quo animadverti ad verum Sancti alicujus elogium concinnandum, satis non esse ostendere, vel supponere, illum praeclare persunctium suis. oficiis omnibus status,
aut vocationis ipsius, & illi tribuere laudem caeteris communem; quia quod commune est, non maximum impetum facit in Auditoribus, neque satis sublimem astruit conceptum illius Sancti, cujus meritum volumus extollere Sermone elabor,to, & qui derosos sapiat ungues. Illud igitur amplificandum est, secretas proserem do virtutes, actiones, quae licet communes in hominum oculis, magnae tamen visae sunt in oculis Dei, ostendendo constantem sedulitatem exhibitam in vita semcta, & regulari, atque in praxi bonorum operum, quae Sanctiis hic mortalium oc
si, iusto it &c. Clarius loquar. Si exempli gratia Apostoli, vel Apostolici viri exornatur elogium: neque satis exploratus est laborum esus cursus, praedicationes, & convers
nes ab illo in glorioso hoc ministerio peractae: eo in casu latius excurrere possumus in Zelum illius, qui censeri jure potest ardentissimus, quandoquidem eum meritus est Iocum, quem obtinet inter Sanctos: Celebrari potest ejus dexteritas, qua sibi viam in animos hominum aperiebat; referri possunt rationes variae, quibus fidei
3쪽
eonsonum est ipsum usum fuisse, ad animas ad fidem perducendas, vel illis vivrat mutationem suadendam, Proponi potest Exemplum ejus, quod ampliorem consecutum est effectum, quam verba, di hortationes, quas habuit in populo. In his, quae Sanctus, cujus celebratur elogium, habuit communia cum aliis Myostolis, diutius immorandum est; & haec applicanda sunt praeclaro quopiam loco, vel schemate satis insigni. Serr per tamen reditus faciendus est ad praecipuam Apostoli qualitatem, a qua nunquam recedendum est: & loquendum de aliis talentis, aut virtutibus, tanquam circumstantiis, occasonibus, subsidiis ad digne
ministerium suum obeundum. Hunc in usum non minimum conserent ea cou
elanea, quae in hoc Supplementum congessimus, quod distinctius connotatum est in singulos titulos, quibus peculiariter decorat Ecclesia Sanctium, in cujus la dem habendus est Sermo. Nihil est, quod adjiciam huic Supplemento, nisi sertasse; argumenta de quibus hic agitur nequaquam suppeditare valuisse nobis adeo uberem rerum copiam, ut hic Tomus alios mole exaequaret, ideoque mihi addendos fuisse sermones nonnullos, quibus uti licebit in texendis elogiis Samstorum, de quibus sermo est in hoc ipso volumine, di quorum nomenclatura adjicietur pro varietate sta- suum, conditionum, in quibus sanistificati fuerunt. s UmDuiligo d by Socrate
4쪽
DE CANONIZATIONE SANCTORUΜcum generatim, tum singillatim.
X quo in Christι ma reluisne in ira ferme Haereses oborta sunt, Quarum fluida cultum
s honorem impugnant, qui Sanctis auhibetur , ET idolorum cώιores vocant eos, qui Hosccuunt, cor in eam; Ecclesia Roma a nihil tinquam praetermisit , ut probaret hunc mu
tum, in quo haberi Iussit eos , at os eredis , ac asserit ad Cissem Itirlam perdienisse . propter se ulti sunt ritus Christiana Relitionis , in quibus plures aahibendas tutet cautiones, profecto hae est Sanctorum Apotheosis. AEquum sane est Mne 'noris gradum
Dei amicis decernere , ut eorum in Me mundo merita aliquibus praemiis aecoremur , cum in altero aeternam gloriam consequuntur. Ceterum eum agitur de hoc retigissio cultu
alicui Dea famulo praestando, Sancta Misi aveo sedula, ae diligens est iu ι nitituendis quaestionibus de LIius virturibus , ct adeo sediera est in iudicio ferendo , ut licet Dιυina destitueretur ope , fieri non posset , in iudicium ferendo secundum humasa prudentiae rei ii in id genus deris ovibus erraret ς
etenim minime eontenta virlute praeclara in iis, auos Sanctorum fastis adscribit, heroicam exigit f. ct quav- mmdiis summam adhibeat diluentiam ut de hac heroicit te constet. Utili hominum restimonium Dei ipsus Actoritate probari. Itaque non satis est. homines luterposiua iurisiurandi fide testari plures inuι hervicos βMimiam virtutum; opus G, in Deus illorum testimonium suis auctoritate confirmet, ct per miracula sente tiam δε m probet. Ceteram minime eredendum est a Sant a Sede quodvis miraeudorum genus sine elisition probari. Nuctum cautionis tenus est, quo non utatur , tit Dera a falsis secernat. Ex ferme centum miracu- iis, qua Sacra Ritutim Congregatιoni DeWe proposita pro Sancti unius nodiis morum horum saecudorum Cano nil tione, unum dumtaxat prob.rtum fuit; cr Congregatio expessandum censuit , donee Deo Facuisset ad Saulii Elius viri interest ovem reeentia miracula operiiri. Post has quaestiones , perquisitiones, ac testimoni negari Ecclesia non potest jus celebrandi festiam diem Sancti, ac praetermittendi usum rituum inorum huicelebritati inhaerentium. Verum qui em est, non semper Ecclesiam Ham fuisse hae norma in om ibus Sanctis, quos colit; ct plurimi sunt. qui popuIι tantum νου in Sanctorum album fuere relati', sed non defuere illi ea se is methodum imminandam. ct hane earemoniam celebriorem e ciendiam. His causas deinceps ει- furi sumus; modo satis sit. admirari ac venerari ejusdem consilium, eodem metu revereri Sanctos, quos tales appellat modo, ae ilios gQas ab antiquo venerata est.
P U D rthmeos non filii solum irridenda
superstitio, verum etiam impietas profana, o ae satis diu riguit in Graeeia, &Romae in deorum album reserendi Imperatores suos post obitum , & summos viros, quos invita veluti heroes fueram venerati. modi Apotheoses multis ritibus celebrabantur, ac tanta magnificentia, ut sucum homiliabus facererit, eisque Religionis sensum inunitterent erga homines iam viti sin, qui odium potius, & contemptum merebantur e eum, qui illis tanquam diis thura adolebant. Haec ins
rea eaeeitas, & Cultus wmno sublata suerunt a Relisio. ne Christiani; sed mirum est, quot deinceps suborti tu .int IIaeretici, qui perperam scandalo sibi verterunt , quod Melesti iuxta consuetudinem pristis etiam tempo
ribus usurpatam coluerit, atque in Sanctorum albo re--suetit Mirtyres, di eos, qui honorem hune prome
riti sunt vitae sanctitate pre aea miraeulis, l& auctoritate virorum fide dignorum, qui ad examen vocarunt ilia orum virtutes, praeclara sacta, & operam, quam Deo,& Ecclesiae praestiterunt. I ullam hanc ex pr rationem hodie ma quoque die Ecclesiae inserunt Haeterodoxi, iuum saltem insimulantes eultus superi itiosi, perinde sit idem ae Et linteae superstitionis reliquia, personataque
,dololatria, ouae nomine tenus mutata est, cum beatos
in Caelo Giaret, quos credidit vitam sancte in terris ....isso. Iure igitur quilibet fidelis, & verus eat holieus
ealumniam hane explodit, eum illi persuasum sit de enorismi diserimine, qui a inter emam Ethni eorum supersti tionem, de religiosum inter edit cultum adhibitum iis . qui Sancti habentur, & vocantur poli publicam solemianemque declarationem. Hoc enim sacere consuevit E Velia ad Sanctorum virtutes praemio afficiendis, ad FH deles vulgo exeitandos, ut eorum actiones imitentur scum e eontra Ethnicorum Caesarum, vel saepe etiam Fabulosorum Heroum Αpotheoseos fierent ad ambitiosorum Principum gratiam captaridam , qui nonnun- qiram essetebant, ut sibi divini honores statuerentur, di immortales voratentur in vita ipsa ab iis etiam, qui
tiales esse poterant mortis eorum. Me ι Aactis.
Iuditus svpl. Ei l. Tonu U. Tractatus hie de Sanctorum Canoni Eatione ad tria puncta refertur. Quorum primum est utrum Sancti sint
canoni Eandi, alterum, euius sit illo canonitare, ter-- M. tium utrum in hoc errare valeat Eeclesia. Sed ante v.
omnia sciendum est, quid se Carionietitio , ut aequus eiusdem eoneeptus animo imbibatur. Canoniratio iratur non aliud cst, quam publicum iudieium, & de elaruio ab iis peracta, qui prauunt in Eeelesia, de religioso cultu Sanctis , oui gloriam adepti sunt, deserendo. Causae, quae Melesiam aequissimam hanc rationem se vare eogunt , hae fere sunt ; r. Ut honoretur Deuxin Sanctis suis. i. Ut inde Ecclesia aedificetur. 3. Ut
Christiani magis magisque ad virtutem excitentur, η.
Ut perhibeatur testimonium Eeelesiae pro articulo fidei
tenentis Sanctorum communionem . Praeterea animad
vertendum est , honorem, qui Sanctis adhibetur, neque profanum, neque politieum fuisse , sed sacrum &Relisiosam, de octo praecipua puncta eompicci . I, Eum, qui Chri iratur, iri Sanctorum album inseri, eum mandato ad eos omnet , qui eonfitentur Melesiam , eredendi illum talem esse , de eodem loquendi, seribendique, eumque velut talem colendi . I. Hune in publicis precibus invoeari posse. 3. Hula extrui polla Templa , Saeella, Aras. & Monumenta in illius meia moriam, & sub titulo Nominis ipsius. 4. Eius officiumeeleisrari posse, de offerri Deci in illius honorem auia gustissimam Missae Sacrificium, Ze in gratiarum actio
nem gloriae, quae illi collata fuit . s. Dies sestox in eius Nomi te institui ptae . s. Fieri posse imagines& simulaeta, ae illi honorem adhiberi superiorem et . qui Ptineipum imaginibus adhibetur, in signum gloriae, Be beatitudinis , qua in Cos gaudet Divinitati
coniunctus. 7. Eius lypsuis eum honore asservari, aeproponi populo religioso ritu eolenda. Peregrinos omnes undinuaque eonfluere posse ad invisendum i eum, ubi humatus fuit, ad vota sua Deo vovenda, raservandos eos pietatis ritus , qui quisvis tempore erga Sanctos , quos hoc titulo eoauit Eeclesia , servatus fuit . Ex μαμibus Aa Inibus , f/ ρνσυλ ex Fare.
5쪽
6 Praelimin. De Canoniratione Sanctorum.
Deus, qui eertissimi est omnis iustitiae regula, in uir - arata. docet Testamento, aequum cite Gnonitare Sanctos: primum quidem ira Veteri per Melesiasticum, ubi ait r
set in numero Sanctorum omnes Patriarchas, & Pr plietas, propter eas qualitates , quibus Ornati erant , dum viverent. In novo autem Tel immici videmus ,
S. Lueam in Reiis Apostolorum smui pacto Canoni et re S. Stephanum, S. Iacobum NXjorem, S. Petrum , S. Paulum, Barnabam, & Silam, unde inferri potest , Deum Ecclesiae suae reliquisse potestatem utendi eodem modo eum illis, quos tali honore disnox teccnset . EA Udem e. . .. inficias ibit, honorem sequi virtutem, ut umbra sequitur corpus iniis neget honorem adhibere il- νεε lis, quos Deus habet in honore Quisnam poterit tan- honore prosequi Sanctos, quanto Deus illos prose
Ianis . quitur Quis ignorat quantum in animabus noliris valeant ad eas ad pietatem excitandas eorum exempla ,
qui nobis similes fuerunt Cum audimus, aut videmus in eorum ii mulaeris, imaginibus alii sique monumentis, quomodo superaverint Carnem, Mundum, & Satanam; quamvis iisdem septi essent inimicis, iisdem Obnoxii perieulis, iisdemque infirmitatibus circumdati, atque gratiae thesaurum in fictilibus vasis, ut Apostolus inquit , desertent Qii id cogitare possumus ρ Nonne eum illis unum, fle idem eorpus constituimus p Nonne hie sermo
est Apolloli ad Hebraeos, & Romanos scribentis: Moia
sid m. Iesus Christus h νI, o Maior ipso O in se a. mas diceret, Iesus Christus elle potest in v bis id , quod suit in illis i quemadmodum per haec alia
verba signifieat: cum ait: Miata -ωπ eo M Dmus in CMs , sutut rem alterius mean a. AEquum Lutem est secernere amicos Dei, quos Sanctos vocamus. Nodo
vero dieatur nobis tutus intersit debitos illis honores praecipere ' Utrum aequum sit, ut si gulorum libidini liceat id statuere; an Operae pretium minis sit id relinquere Eeelesiae, Λ iis , qui praesunt illi, ordinem tali in nesotiis constituendum ιδ Ex tiaribus Aa Dνώπι
o Sanctorum Cinoni titio vel partitulatis est, vel gene-
rilis. Particularis est eum aliquis Synctus declaratur Di Provincia aliqua, vel una tantum Diceeesi. Generalis vero, cum pro tali habetur in universo Mundo. Pti timodo quilibet Episeopus olun poterat in Dioecesi Maaliquem Canonia re, quemadmodum videmus apud Sanctum Cyprianum in Epistola sexta; tibi se celeriter asmoneri iubet, ubi Martyr aliquis pet sanguinis sui essi
sionem perhibuerit testimonium Ietu Christo; ut mem 'rii illius reeislatur, inquit, in oblationibus, & sacrificiis. verum cum pre nimiam Episcoporum facilitatem obrepsilient aausus aliqui in Tabulas, de Nomenclaturas Ecelesiarum pittieularium, Alexander III. itemque In noeentius III. Summi Ponti fieres edicto caverunt, ne
imposterum aliquis pro Sancto haberetur, nili Apostolicae sedis auctoritate probaretur. Ita hodierna die ricinalia est mnonitatio praeter generaIem, quae jure optimo pertinet ad Eeclesiam, vel Summum Pontilicem, qui eam repraesentat. Et conitat ratio: in dubiis enim ad Leelesiam eonfugiendum est, ut in iis, quae ad vitam, mores, & miracula Sanctorum referuntur. Ecclesiae ihitur est, videlicet Conciliorum, ubi cohi potiunt, alii, quin illius qui Coneilii caput est, & sine quo Contilium nequit et se legitimum, iudicium ferre, de deeisi
Neque ideo putes, Sanctos omnes, quos colit Eeel si a , semper Carionitatos sutile a Summo Ponti siee, quod nune fieri solet. Sancti enim Patres Basilitis, Gi gorius Naei arieterius, Ioannes Chrysostomus, Hieronymus, Ambrosius, Rugiistinus, ta generatim illi omnes, qui sextum praecesserunt saeculum, nonnis Praesulum apia probatione, & omnium Fidelium e sensu inter Sanetos adscripti fuerunt; Sed Cataoni Evio, quae hodierna die sit, diligentior est, Ze longe ea utius instituta, ita ut de sana mente deiectus habendus sit, qui Eeclesiae decisicinibus resistit post tot quaestiones, proeel us, ac telles , quos illa requirit, antequam aliquem in Sanctorum albo
Rationes caedem, qliae S. Mathiae probant Canonita- eum in Apollolorum numerum adlectus suit , .s ai de authenticam reddunt Salictorum apotheos , eum Eceleia u uis ut 1iae . de Apostoli eae Sedis oraculo tales declarantur; nam
c. I seuti Spiritus Sanctus tunc Apostolorum eoetui praeside-e bit, praesidet adhue coetibus succe erum ipsorum, qui si ' a b i filii Munt, similiter in dubium revocari potis, quidquid ab illis sanet tum est. Secundo fidei consonum non est, nobis audiendim esse Eeelesiam propasita anathema. tis poena, in iis controvetitu omnibus, quae de religi ne suboliti possent; in hae autem re tanti momenti, incere notus Ecclesiae iudieio obluctari, eique detrectare obedientiam. Tertio abhorret a fide, quia Divina velle Providentia talem in Ecclesia errorem permittere, di pati, a nobis eum coli, qui seipsum dede re asteeisset , di esset aternae iustiti v luae infelix objectum. Miracula etiam, quae operatur Deus ad Sanctorum invoeationem confirmant iudicium, quod fit in Sancti Petri Cathedrae quia his totidem sunt divim testimonia, quae nos fateriecistant Omnipotentem manum illius, qui unus cserari potest effectus, qui naturae vites excedant. Sed si unquam alligentia adhibetur in secernei dis veris miraculis
ab iis, quae falsa, & illusoria sunt; tune adhibetur πισ1esto ubi agitur de Sanciorum beatitudine statuenda. Cr dimus Alexandrum, Caesarem, Pompeiumque tales fuisse, qualcs Plutarchus narrat, simplici hujus auctoritati,ae uni Auetotis huius, & similium testimonio innixi sdubitabi Mis vero utrum admittendae sint,probationes .
quas Dres ipse. nobis suppeditat in iudicio, quod comstituit Beelasia 3 Ex plumibna Auctinis M. Ex his omnibus rationibus , ae Icstimoniis liquet . thri, quam ea ute Ecclesia Catholi ea nobis Sanctorum cultum lese proponat, di animadvertendum est, nullum esse interia inras negotium, cuius perquilitio si commendatior, &quaestio diligentior, quam de vita, moribus, Obitu, ta s. miraculis eorum, quos hoe nomine dignatur. Nam praeter inquisitionem , quae habetur in loeas, ab iis, qui ad M.
hoc negotium deputantur, praeter iuramentum, attestationes, uniformem consensum, ae humana Avinaque t stimonia, quae accuratissime ad examian mur , pra
ter haec, inquam, indicuntur hi inia, publicaeque preces, ut Deo placeat illuminare Ecclesiam suam, es aue adst in re tanti momenti, quam subsequitur verus cultus, vel saerilega superstitio, si in album Santiorum referret plures, quin antea illorum ortum, vitam, &mortem ad examen revocasset. Tamen ullo ne modo
probabile videri potest illis, qui eam fovere de Deo ,
eiusque Providentia opinionem, illum velle deteli quere Ecclesiam laim, eamque in tanti triomenti r2 sal lere tune veto, eum potissiimum illi pollieitus est Spiritum Sanctum, ar cum omnibus reeepit, se, ubi duo, aut tres congregati fuerint in nomi ae eius . in medio eorum se esse adfuturum Z Hine siesse potest inserat , fieri nequaquam polle, ut Eeelusia semetipsam deeipieris velit decipere fideles, pol quam etiam illorum P prascit sustrasta; ita ut unus, vi l duo salsi testes suis etcnt . ut plures annos disterretiar, di prohilaetetur Sancti unius Apotheosis. Quod accidit in Causa B. Roberti de A bri rella. Iludem. Theolosi hoe loeo quaestionem instituunt, de qua Uerum eis. operae pretium est auditores a Concionatoribus admoneri; utrum tenendum fit tanquam articulus de fide. San- x Ela crictum Sancta Sede consuetis formis, eurisque in Beat
rum , Sanctorumqtae nomenclaturam relatum, rei pia 2- 'ori.
tum este, ae in Caelo Dei vilione gaudere: δ Quaestioni temthule facilis patet responsio dieendo, quamquam vertim, ae eertissimum sit talem Sanctium N. . . . beatum cile , tamen hoc non ella objectum fidei divinae. Si enim Veiaritas hac in semetipsa perpendatur, cum minime sit o ieetum peculiariter revelatum, Eeclesii fideles non o ligat ad fidem hane, nisi cum iis, de quibus in Scripturis singularem habemus revelationem, euiusmodi sunt S. Ioarines Baptista, S. Steplianus, Sancta Elisabeth , aliique id genus. Sin autem veritas illaeonsideretur per principia, ex quibus infertur , N: per ratiocinium, The togatuinque ars umeri uni, de fide est, quemlibet Sanctum talem ab Ecclesia declaratum post Omnes resulas requisitas vere beatum este: quod autem tilis Sanctus
N. . . . metitus fuerit finalem an iratia perseverantiam.
In Dei amitaria obilite, & vitae genus ploreus sancte duxi illa, hoc nunquam pervenire posse ad certitudinem de fide, ideoque consequens, quod olieitur ex praemis. sis hujus arx imenti, nonniti de humani fide esse posse, iuxta Pit,losophorum et Mnem docentium, Syllosismi conclusionem semper sequi panem debiliorem, ex quaia educta est. Exempli gratia: in Altatis sacrificio de fide eli, Omnem consecratam Hostiam eontinere verum
corpus Salva ruris Mundi, & adorandam esse hostiam . quam Sacerdos missam celebrans elevat, sed de fide noti est, talem hostiam vere consecratam elle, vel Sacerdo tem, qui consecravit illam, vere saetis ordirubus fuisse initivum. Hoe ipsum direndum est de Canonititione cuiuslibet Sancti singillatim. De fide non est talem S,
ctum N .... est e in gloria, scd ex S. Bonaventurae seniatent a, terribilis, ac temeraria incredulitas estet de hoe
ambigete ; & sicuti tanquam haeretieus haberetur, qui nollet adorare holitam, quam Sacerdos sacris operatus elevat; similiter non deest et edendi locus, illum esse sensui Melesiae rebellem, qui renuit credere, Sanctum rite, & tecte inter Sanctos Iclatum, in Calis esse bea- r,sit, is retum. EA Theologis . his, 'Insgnis temeritas est instituere velle comparationem inter merita Sanctorum, & S. Hieronymus impruderites, & parum sat ae mentis insimulat eos, qui ad eximen vocare conabantur, uter e duobus sanctis maior estet 1 6.
6쪽
Praelitan. de Canonigatione Sanctorum.
eoum Deo , & uter alterum in gloriae statu praecederet.
Em S aereum merita Ira eo a vira . Verum citra immadentiae notam, immo sapienter comparari possunt O ..ra tu, & actiones Sanetorum, alias aliis magis meritorias, Deoque magis acceptas iudicando, quia Deus in seripturis nobis Canones qtiosuam proposuit, ut illas hoe pacto secernetemus, &cognosceremus. Nequ qu/m revelavit nobis, quis in Caelo maior sit, vel gloriosior ι sed exempli gratia revelavit o dieritiam Deo magis acceptam elle, quam Merificium: &ab altari esse recedendum , ut cum stati e redeamus in gratiam .
Cum Summi Ponti fiees animadverterint Episcopos ,& Metto litas, qui uti suo iure pergebant, norinuri
, M sano i qu m oscitantius sanctitatis probationes exigere, ita ut 2 .ria. identidem abusus obrepetent, evocaverunt tai
dem ad Apostolieam Sedem ius pios homines in Saniniat mei et in elorum altrum recensendi tanquam uriam ex causis maioribus, de quibus iudicium laeete cum esset; quod ta-
M ι-- meri non accidit nisi postquam variis subinde temporibus complurium sanctorum celebrata fuisset apotheotis . t triticii alleuius Can iratio fieret authentica, nequaquam eredebatur suscere, quod Summus Pontifex .ignaretur hoe vivae v is oraculo vel scripto confirmare, nisi religiosum hune ritum iis convestiret formis , & solemnitatibus, quae optimo iure constitiitae sunt. Hoc visum est Innoeentio III. qui Canonizationem respiciebat tamquam ius Sanctae Sedi devolutum. Pontifex hie per Bul
iam anno Iros. editam. vel potius per Encyclicam Epissiolam inscriptam Nobilitati quinque Provinciarum Galli , B. Petrum de Caste in Martyrem pro fide deel rat , addens ad eiusdem gloriam, operae fuisse pretium Ilium mortem oppetere, ne natio universa periret, &sanguinem illius niturum salutare lavaerum ad eluendas haresis sordes, smulque semen, quod maximos in .E clesia seu ius erat pariturum. Tamen quia supremus ille Ponti sex ibi substitit, passim ereditum est, huic Mam ti tribuendam non esse Sancti dignitatem, nMue g neratim ad Eeclesiam universam extendendum esse illius
cultum, qui peculiariter illi in patria, di Ordine ipsius
adhibetur. Ex Muri ore r. κου-- Usus iuris, quod Sancta sedes recens obtinuerat ad Feeusam sanctorum Cancinitationem, seu fuerit treeptus, seu in dubium vocatus , minime prohibuit quo minus aliquim initatis. Episcopi ius adhuc sibi vendicaverint Canonigandi sat II Peculiares eorum pertinebo Ecclesias , ... 1.M. cuius mi multa Eximi exempla . Romina Eeelesia nequaquam repudiavit hoc particularium Canonigatio umgenus, cujus effectus intra unius Diceresis, vel Provi eiae fines continebatur: verum nori diu haec viguit con suetudo, quo minus Omnis haec sanctifieandi ratio exesusve ad omnes, uni Romano Pontifiei reservandaeenset tur. Novus igitur ritus, quem Reatificationem dicimus,
institutus est . qui provitiinulis actus species est, &qumdam veluti dispoiuio ad generalem Canoninationem, Aetieultas interim in honore h1bendi Sanctum religioso cultu in particulari Ecclesia, de in Ioeo suis eaneellis
eo luis, puta in aliqua communitate, aut Ordine i to. Reeeris haec species tunc tandem invecta est, ubi exe visum est Sancturum Cano Irationes per diutinas temporum moras esse peragendas, ut diligentius, ac tutius constet de rei veritate per severissimas quaestiones. Re adhue integra tredit m est quinquaginta annorum spatium post uncti viri obitum susticere posse ad detegeridas malas artes, quibus sucus fieri polist Sanctae Sedi. sed quamprimum intellectum sitit seculi spatium requiri, neenon vita sunt quaestiones, ac proe est his Canoni- ratiociis ad ducentos fere annos proferri. Hae rationes expurgandi cultum Sanctorum in Ecclesia non solam compescuit immoderatam licenti m multiplicandi per temporum intervalla Sinctos ignotos , sed plurimum e tulerunt ad dignoscendos plures fictilios, quorum
memoria esset reprobanda . Ex Π - .m eun . Nemo unus dissentire debet t. Aliquem Canonia re, non esse hune Sanctum farere , sed talem deeratare ,
. eumque inserte in nomenclaturam eorum , quos eat oinore de quam Beatos colit Ecclesia, quae praecipit, ut quili te . - eum honorare valeat, & invocare. r. in υμ ii . . posita Sanctorum invocatione tanquam licita . ae situ rari; operae pretium esse, immo etiam necessum esse ,
ut Lelesia determinet eos, qui coli, invocarique possunt , ad auserendam cuililκt facultatem sibi ad arbitrium eonfingendi commentitias devotiones, d ad prohibendum omnibus superstitionibus aditum. 3. Sanctos triplici ratione tales haberi posse, vel scripturuum testimonio, quiles fuere Simeon, tithirias, Elisabeth , Immes Baptista , vel populorum eonsensu, quod a eicie in primis Ecclesiae Graecae , Latinaeque tempori-hus, S. Athanasio, S. Gregorio Nysseno, L Basilio , S. Ioanni Chrysostomo, S. Hieronymo, S. Ambroso , . S. Λugustino, aliisque; vel eandem diligenti, prudemae fideli perquisitione probationum , quae haberimi t de illorum sanctitate , & dum vivetent, di
postquγ' mortis sunt 3 praesertim vero per divina testimonia, O mentiri non possunt, ubi talia reperium Iur, qualia sunt miracula . H: ius generis suit Canor altis Sanctorum Frantisci , Domi mei, BO: aventurae , IDM T, L. L TOm. utrilis. ue Thomae Λquinatis, & Cantuarienfis, S. Ludovici Galliae regis, S. Franeisci Paularii, aliorumque , qui hodierna die in Catholica celebrantur Gelasia . . Fatebuntur omnes privatorum tum esse vera a saliasis seeemere miracula propter illusories Antie hiisti , quas Seriptura signa, & prodigia vocat mendatia . s. Adesse eos , quibus examen hoc Ecclesia committit . S: curam hane laniano Iesu Christi Vinatio esse re scrvatam. 6. Si quis velit allerere, Summum Pontifieem falli posse in Sancti approbatione , iure illi responderi posse, ipsum etiam falli poste in reprobatione vel Sancti, vel argumentorum Sanctitati, ipsius. r. Tutius esila pendere ex iudieio eorum , quos Salvator haurire iussit tanquam seipsum, quam ex suo. ideo eo magis ,
ut dictum est, ubi nulla humana veritas atterit us, at que curiosius ad examera voeatur, quam tum agitur denorma populis tradenda circa honorem, imitationem ,& invoeationem Sanctorum ; cum praesertim in tota
abione hae, nihil repugnet verbo Dei; & nemini vis afferatur, ut nolens confugiat ad Sanctos, dummodo non improbet aliorum pietatem , & eelebret sestox dies , quos celebrari iunet Eeelesia . Denique haut aegre fitebuntur omnes, Eeel etiam, quae in Caelis est , unum dumtaxat corpus eiscere eum illa , quae est in terris; & utramque invicem sibi esse coniunctam . Ex Faeultas homines in Sinctorum xlbum reserendi , 'ru -- Episeoporum auctoritati inhaerebat ; qui illam exercebant eum suffragiis , aut emisensione Cleti sui , sum di. rumque Ropulonim . Sed eorum constitutiones nonnisi in Eeelesia, vel dice si eorum locum habebat . Qua propter temporum omnium decursu rex in hoc statu pertransit , videlicet usque ad laeuli decim, finem , nulla habita suit generalis ea nonitatio . nisi forte , haee particularia Episcoporum, vel Synodorum iudicia probata, & recept 1 fuerint ab Ecclesia universa; Episcoporum auctoritas in eo munere legitima quid metat , non autem infallibilis . Ratio reserendi ali et item inter Sanctos primis Eeelesiae temporibus smplex erat, facilis , sine multo apparatu, ac sotnialitate . Primum quidem in martyribus hoc fieri tantum consuevit, ram ne serti potest iudicium de tura , quae tunc adhil, batur ι nam alibi a nobis dictum fuit de cura, quam
Eeelesia Romana , Sanctus Cyprianus , aliique sancti Prasules adhibebant in colligendis eorum nominibus , qui propter Christum Iesum patiebantur, una cum ci eumst hiatiis martyrii eorum , ut iri Sacris Dypti eis reis serrentiat , & ut in saetifieio illorum mentio recolet tur . I tet non licuisse honorem habere cuipiam maristyri , euius cultus non esset palam probatus , & munitus Episcopi . vel Synodi auctoritate . Honor postea inserenai nomen in Canonem Sanctorum mox cum Episeopis , Eremitis , virginibus , aliisque eminenti sanctitate praeditis cum maribus, cum laminis eommunicitus Lit, qui in osculo pacis decetierant; qui mos in Oriente obtinuisse videtur sub finem Ethnicarum' perseeutionum: quod coniicitur minus ex eultu Stricti Gregotii Thaumaturgi , Sancti Dionysii Alexandrini ,& aliorum antiquorum, qu1m ex iussu Sancti Antonii, qui Discipulis suis praecepit, ut empus illius post eius
es,itum ab onderent, prohibiturus ne super tumulum suum aedificaretur sacellum, quae una erat tunc temporis eanonizandi rati a . Cuiu nobis occurrunt plurima exempla saeculo quarto , eaque frequentia fuiste videntur praesertim in Palastina, Syria, finitimisque Provin
Non desuerunt inter Catholicos viri bon , & etiam δε - motum sanctitate praestantes , in quibus veritatis amor non semper vim habuit eorrigendi studium illud, quo i. . .
moniles in mendatium , & figmentum impelluntur . εν - ,
Ipsis etiam Apostolorum temporibus non defuit huius notae vir iri persinia sancti Papiae Hiero litani dii sempi , qui se Ietebat diseipulum Apostolorum, de prisc
rum eorum , qui Iesum Christum eognoverant . Papias autem licet pietate insignis esset, & zelo erga Religionem , non abhoremisset tamen ab admittendis sabu liis , de Iesu Christo, Apostolisque namti Omibus, cum mirum in modum credulus esset & Deilis recipiendo quaecunque sibi sub ramis nominibus nuntiarentur , quin veta a fictis s emeret, eum & ipse indiscrimitia tim eadem aliis venditaret I de liquet opera illius nugas, & mendacia pro factis, ae sententiis Apostolorum traducta fuisse . Huius characteris quales sere semper in Melesia inventi sunt , pares etiam sunt fictis eo seribendis historiis , non secus ae haeretici. Inter hos tamen illul intercedit discrimen, hos non deripi, nisi quod primi decepti fuerunt , quae res illos magis excusabiles esse ere potest , prae Haereticis & ealumni
totibus, qui sunt primi calumniarum auctor est sed nore ideo minus molestos parit effectus inanimis legentium. τ& malum eo est incurabilius, quo aluotcs sunt impres sones , quas praeiudicium meritis eorum invexit . Ex ἐν Auctoris . Videmus primis Beelesiae saeculis fideles vivendi ge- Rallam. nus adeo susi, sanctumque ducere conlaevisse, ut e rum plurimi post mortem communi Episcoporum totiuia eles,m utque populi voce in Sanctorum album retit tentur: sed fideia
7쪽
8 Praelimin. de Canoiii Zatioiae Sanctorum.
lium p etate laeulorum deeu su tepescente, non cessabant Litristiani, quominus Sanctorum numero accense meos, quorum virtutes , dum viverent, inclaruerant.
Sed tum Eeelesia cognose mei, hae in re quosdam ob
rapere abusus; veritatis amor effecit, ut accuratius , 3c severius ad examen re voearentur mores, de vivendi ratio e rum . qui inter Sanctos erant adnumerandi; eamque sibi reservavit auctoritatem, ut filios suos ab omni superstitionum genere averteret. in quas ipsa quoque lapsa sui let, nisi latis esse duxiiset in Sanctorum nume-yum admittere personas virtute praeditas, quae deinceps illi propositae suerunt, seeundum simplieem de larationem populorum , & saepe etiam amieorum, assinium , discipulorum, vel etiam magistrorum illorum, a quibus proponebantur . Id igitur piam mirem impulit. ne deciperetur, neque deei rei filios suos in re tanti m menti ut horum id genus testium pro suspectis haberet, donee ipsa diligentissimas, de aecutit inimis hiberet quaestiones, ubi de alicuius sanctitate ageretur, ad id integros satisque multos impendens annos ad prcipius Inspiciendum ortum, vitam di mortem eorum, qui hoc titulo essent honorandi . et ino. Ad haee animadvertendum est primis EeeIessae laeulis vim homines nequaquam iri album sanctorum relatos fuis-i,in ι,2 secundum monumenta, &testimonia, quae de eorum ruit ratio. Vita, morib que exhibita suere ; quonim acta eorum tune tandem suere conscripta, eum iam nomen illorum in eanonem relatum fuisset. Hinc factum est, ut plures scriptores indisereto am zelo erga Patriam suam . &ietate singulari erga sanctum, quem talem esse arbitra antur, eo evasarim, ut illis ficta, & peculiates acti nes a fingerent , non aliis probitionibus innixi , nisi suis testimoniis . Hine aniam arripuerunt Haeretici in dubium revoeandi nonnullorum sanctitatem, praetexemtes , gratis asseri de illis iacta, quae nonnisi aliquorum eriptorum fide fuleiuntur. Sed facile est hae in te illis rationem reddere; si enim actiones peculiares vitae βaneti alicuius nonnisi ab uno, vel duobus reseruntur, fateor equidem haec testimonia suspicione non carere νω pertinax error est , de voluntaria excitas alserere , aliquem vere sanctum non esse, quia illi ficta tribuumtur, quae eum nonnisi a privatis aliquot eognita sine , nondum satis probata sunt 3 quandoquidem Ecelesia numquam in canone retulit Sanctisn iuxta peculiaria tellimonii; sed i intum feeundum univerialia, idque ad etaiaxas preces populorum, atque Reguorum, quorum
terest magis, quam privati licuius hominis, non Liati ea in re , in qua agitur de vero cultu , vel de s restitione. Hane ob eausam trana Mater per se cognoscere voluit rationes , quibus agebantur Populi , ut sibi apud Deum Patronum. atque Intercessorem elige rent . Itaque ut in hac fide sese confirmet , ad hane quosve diem plurimos impendit annos inaeeuratissimis
tuaestuanibus habendis, antequam suam de hae re pim
x tuli Ecclesia semper intenta ad mltus puritatem servat
ri π g. secus ae fidei , & motum filiorum suorum
potius duxit negligendam memoriam Sanctorum , de Hartyrum incertorum, quam semet perieulo obiieete .p. - honorem deserendi iis, qui filsio inter Sanctos aeeense sieri Metia rentur . Patres concilii Laodiceae habiti in Phrygii , quod celebratum ereditur imperante Constantici, vel Iu-2 . - liano Amitata, edicto exutum voluerunt, anathematis poena proposita, ne desereremur Sancti Iesu Christipso talibus habiti, de ne quis ad illos confugeret, qui bHaeretieis sancti haberetitur, sive ab illis adoptati fulsisen , seu tandem &l si haeresi fuissent insecti. Eeelεsia
tamen non eo severitatis procedit, ut eos omnex exelu
dat qui in errore detessisse ereduntur, vel qui aliqui hus in sententiis deprehensi fuerint haeretici: neque a bigit in classem maximorum Sanctorum inserere ens , quos millenarii, aliique viderentur sibi ab illa piae repetere. Censuit vero a communione sui alios absemdem dos esse, quia ad finem usque se haereticorum fautoges ostenderunt, Si uianathemate perculsi ierunt; quamvis a populis eultus religiosi honores obtinuissent. .um licitari primitivae Beelesae temporibus facilius erat ἡ-4 nvenire Historicos dignos se, ae sim similes . S. Lueas exemplum reliquit iis, quibus satis esset ingenii & eonsilii, ut eum sequerentur. Tamen latet . cur permiserit Deus tam paucos esse, alii illius vestigia legerem , de plerosque eorum , qui noe stadium ingressi
sunt , non eos fuisse, qui is terit1tum opus beneve teret . Omnium temporum Sancti minorem navarunt operam , ut aliorum Sanctorum acta conscriberent ,
quam ut & ipsi facerent opera e selibenda ad publicam eruditionem. Fatendum est tamen, complures quae nobis sup Uunt particularium Sanctorum vitas , qui
quinque, aut sex prioribus Melesiae saeeulis floruerunt, danctos Auctores h liaiisse . Hate opinio pollerioribus saeculis magis percrebuit . in quibus Sancti , 3e boni Scriptores infrequentius claruerunt. Nam S. Eulogius Cordubensis per historiam Martyrum aevi sui , S. Be nardus per S. Milathiae vitam, S. Banave mura per illam D. Francisei plurimum ad eam fovendam, ter van-
rundam Sanctorum vitae, quas eruditissimi quidam Cria tali stili a elici putant ameryphas; quae tamen Drobantur in pupulis , qui in iis suam erga Beatos illos pietatem e stiri Pori . tuunt . Operae pretium est brevi utrique respondete . Quoad priorem pertinet; obtrudunt nobis hane Sancti
mus autem sententiam hanc nulli bi inter s. Augustini Opera inveniri , de licet vel ex illius ore , vel penna exciderit, eam intelligelidam esse de Aegibus, viam narthis Ethnieis, quorum eo proeessit ambitio ad ast quendam per sis, de nefas immortalitatem, ut superetis Deres suos super a aedificari voluerint monumenta, quae illos posteritati commendarent, quales extitere AEgypti Pyramidest vel dicendus est S. Augustinus locutus suila
se de Sanctis supposititiis; vel quod probabilius est, de
Martyribus Donatistarum , qui ab Haereticis tune te poris eoiebantur, licet vere animae eorum eum illis ali rum Haeretieorum in gehenna torquerentur. Obiectio altera Sanctos respicit, quorum vita. mors, & generatim historia univerea nobis vel prorsus ignor x est, vel non satis suis eircumstatiuis convestita; sed de quorum limctitate aliunde constat. Ex--λνu .
Nitum esse non debet si plura admodum auriqua, Ee Hin se te oblivioni sepulta per tyrannorum persecutiones , :: M',2
sne probationibus reseruntur ab Hist titis , alioquin sci - .a satis fidelibus; quippe crediderunt Traditionem, publi.
eamque fidem iussitere posse argumento suo. quod in E Cisaeo versabatur , ut Santii cognoscerentur, de colere tur. Sed Haereti ei inde a m arriina erunt in eorum
tima inserendi plura mendacii e praeterquam quod nonnulli Citholiet , seu propter m m utilitatem , seu
per imprudentem zelum haerunt, immiscuerunt aliquot indigna christiana pietate , uti constat ex censura Gel alii Papae in Romano Coneilio. Quid dieam de
electione, ae dispositione rerum, de brevitate, di in prietate verborum, de sinceritate, ae spiritu, qui x quiritur ad vitas Sanctorum scribendas , ut in lege tium animis imprimant pretium , in quo illi habe di sunt, α desiderium L ia ipsorum imitandi Ruens
Ambigi nequit , quominus usus rationizandi Sanctos et πab ipsis usque primordiis viguerit in Melesia, quand
quidem patet morem oletinuisse sub finem saeculi quarti Fcii tue mittendi de Provinciis Romam acta Martyrum , iit de- st - , .seriberemur, & insererentur in collectionem Sanctorum
post examen a Summis Pontificibus de illis hibendum.
Videtur et i m hoc institutum non potuisse posterius eia se S. Fabiano 3 quandoquidem ante hunc Tertullianus locutus est de his Leesesiae fastis, ac vivente illius sue- cessore Cornelio, S.Cyprianus etiam atque etiam commendabat, ut summa cura notaretur dies obitus Mariserum, & Conscisorum, qui pro Religione passi fuerant,
ut eorum celebrari posset memoria. Uerum est Satinum Cyprianum hoc in Ioeo non reserre , utrum ageretur
de collisendis Martyrum Actis, Ze deseribenda passi nis eorum histotia, sed liquet ex vita eius a S. Pone Diacono ipsius e scripta, morem hunc iam in Carth giruens Ecelesia visuisse . Non igitur eorum dumtaxat ratio habebatur , qui prae caeteris Martyribus enitescerent ι honor idem ha batur iis, etiam qui novissis erant e populo . immo iis etiam . qui hactenus erant Catee humeni ; Se opera collocabatur ad colligenda ea omnia quae dixerant , fecerant , vel misi lati e , deminunae etiam conquaerebantur ei reumstantiae. Nihil p taciatur ei e praetermitten ivm ; omnia quippe in Iesu
Christi gloriam , vel in Fidelium aedificatio m eedeia
Qiiod dictum ibit de cura eolligendi, vel eomponendi Martyram Atta. nobis ostendit duplex eorum fiuila Ei 'genus 3 eorum videlicet quae tantum erant eviligenda, Se eorum, quae post factum erant componenda. Prima illa, quae vocabantur autographa, acta erant iudiciaria; quia illi, qui praecellebant inter Praesides Provinetarum, sub Ethnicis Imperatoribus, quaestioncs de Mimiytibus hi, bant. Λcti huiusinodi, quae non aliud erant, nisi inte rogationes iuxta consuetas semulas habitae. in publieis lt bulariis set vitantur; videlinet Christianis erat eurae iliata eonauirere, atque transcribere, quod saepe per extemsum finit per iudicum interrogationes, & responsiones eorum qui accusabamtiri de saepe etiam eontractius, dein compendium. Tabularici tum custodibus mos non erat aeuitatem hane negandi. de complures etiam eontium
bant , ut eorumdem actor im simi exemplaria pro ura- . .
rent . Quibus mox ad libitiim utebantur, seu, ut ea isdem historiemium more describerent, seu ut de uno idiomate in aliud tradueerem, seu ut in compendium redigerent . Inter acta autograpti a recensebantur illa etiam, quae ipsi Martyres eo scribe, tu, cum per otium
illis liectet, quod Leerunt X tacta Perpetua, S. Flavianus , Sanctus Montanus, aliique t & ea , quae rati stiani, qui aderant quailionibus, ipsi quiniue deserib bant tempore eodem, quo Scribae; &alla, quae ipsi tostes praeliorum statim post martyrii consummationem seriis iant, quemadmodum fecerunt Fideles Smyrnae, 'thasinis, bd rectiliae Lugdunensis. Ex iis .
8쪽
Praelimin. de Canonigatione Sanctorum. 2
rida Genetis alterius quae ad hane quoque diem rana riclesia, quae Spiritas Sancti lumine affata tertissima Tα, laquMri tituli authentini recipiuntur. illa sunt, quae imia inhaeret eanonibus, ut serat de Sanctitate iudicium mediate ex autographis desumpi, suerunt. Haec ut plu- mmquam renuit Sanctorum catalctgo inserere plures pios L . s. e - rimum non aliud furit, quam eo endia, ex quibus es moniles, qui inciderant in sensus, ex quibus dlanceps o in pis Iz: -morosae illae iudiciariae quaestionis formulae ; subortae sunt haereses, praesertim vero cum haereses ipsae Daquibus Auctores subroganicit aliquot animadversiones suas, non coaluerint, vel nonnisi ab ipsis damnatae fuerint . --. Vel aliqua eloquentie ornamenta. Atta haee ita composi- Hoe liquet ex pluribus exemplis ex historia Sanctorumta mox ad Episcopos, vel alios inspectores afferebantur. trium primorum Saeculorum cesumptis: qui varios rei qui eδ eorrigerent antequam in lueem emitterentur, vel nuetam errores a priscis Philosophis profectos , cum sum in populi manus traderentur. Breviora, ae magis simpli- illi ad Evangelii dogmata tradueerentur: in historia Sam 'ci . fere meliora habita sunt, in duabus istis qualititiis chorum , qui nimis temere , leviterque Millenariorumbus creditum fuit, situm esse verum eharacterem acto- opinionex adoptarunt , vel alias id tenus nugas, quae rum authenticorum, & hune non parum contulisse ad mox cesserunt in haereticorum haereditatem, ita historias emenda ea quae in origine sua filia erant , vel in Sanctorum, qui duriuscule, vel subobscure verba sece- ροτὸ Phrasi corrupta. Εκ ρlu uui Aummibiis . runt de Iesu Christi nativitate ι nimis eontiimeliose de, mendosa Martyrum acti in Lecusa multi- gratia Redemptoris , Ee nimis savorabiliter de naturae V plicata sum usque ad tempus civissimae perseeutionis viribus, & hcrininis libertate. Diocletiani I quemadmodum videtur smul in agro e Pluribus in rebus nobis significavit Eeelesti, sibi ubi ror M. dem erescere triticum, At lolium usque ad tempus mesi Sanetos in ea nonem inserit, mentem non e sic omne Siliis. sed propter Edictum, quod Imperator idem edidit lotum sententias probare . Itaque honor, quem illiso, , hinwm 3 I. contra Sanctas seripturas, aliosque Religi, impendit, postquam solemni ritu memoriam eorum s Dis nostrae titulos I pleraque acta lixe eodem involuta et auit, minime supponit, ubi semel eos cir mira Verit ,-. ω suerunt incendio . quo Sacra Biblia. Quae in Templis se condemnare non posse quidquid vere damnandum in bat. asser Vis ritur , eum eorum exeidio interierunt a tae eorum seriptis, ae sententiis inveniretur. Hoe dicet berant apud Lectores, aut privatos tradita suerunt Piri dum est quoque de Sanctis. qui post novissimas iuridi sectis Ethnicis , a quibus fiebat perquisitio Seriptura- eae ein irationis formulas in Caelum recepti sunt postrum, &qvi indiscriminatim eomburebant omnia. Quod duodeeimum saeculum sub Alexandro Papa III. licet in cause luit, ut quam plurima ficta Martyrum acti ab postmodum longe maior eura, &severitas adhibita sue-HMretaeis composita involuta fuerint in iactura veto rit in examine. cum sensuum, eum acti iam eorum rum , quae in Fidelium coetibus legebantur , & quae dem. Hoc crediderunt nonnulli observari mite in San- Ethnici consula sub aenerali titulo Seripturarum nostrae et o Antonino Florentino, alii faue. quibus nihil licebata elixionis complectebantur. Ante immanem illam peria sapere, quod scholim non redoleret, necnon in non nuta secutionem Arnobius exprobraverat iam Ethnicis bel- lis Sit et is mulieribus, quae non saeculae sunt ad 1 cemium in ipsis contra Christi inorum libros illatum, quoia sensus Ecelesiae, tibi voluerunt in luem edere visiones,niam intelligebant , illos lectione hae eommuniri, & atque revelationes suas; Se in Sanctis atris , qui alios racit ri ad causam suam tuendam, pro qua martyres tot quidem fideles superarunt spiritualitate sua, de qui Thc cruci/tus subierant. Similem Ob eausam perseeutores , Iosiae mysti eae sensibus repleti fuerunt. Non est quid- de iudices iubebant nonnunqliam processus habitos 1d- quam de Sanctotum canonizatione deterere, faterieri Versus martyres fiammis adiudieari, quin in Tabulariis res, qui in seriptis eorum oecurrunt. Ina in Sole ta- asservarentuff, vel eorum exemplaria petentibus permitia bra eius claritatem non aufert; Ecclesia simulae testatur terentur. Ex μνibus Auctisua . se illustratam doctrina Sanctorum, quos eanonizat, tar Vim δ' si Eusebii labores non soli fuerunt fiuctus meis, qum tum abest, ut omnes, Se singulos eorum sensus ad pia , Christi m Imperatores Ethni eorum perseeutionibus sue. te. ae tueri velit, ut sibi semper reservet ius seeundisseram. cedere voluerunt. Peculiares etiam Eeelenae inde pro- euris iterum cognoscendi, ae iudicandi doctrimm , fecerunt, ut in Martyrum suorum actis reparandis ope- que scrutandi, an qui err res fuerint illa ps. Inutile eliram Collotarent. Paucissimus eorum numerus inventus igitur asserere, quidquid dictum fuit ab iis, qui in Saninfuit , sed Mindum illis in mentem venit clova substi- etorum albo descripti sunt, vel ab iis, quorum mem tuendi in locum eorum, quae intereidetant. Haee ino. ria optimum in Melesia perflat odorem, censoria virgulama causa suit. propter quam avidissime exciperetur non notari non posse, de ad examen revoeanda non esse. HOC I Odieum irierementum, quod paulo post accessit histoia privilegium pertinet solum ad Cano icorum librorum Au-Fiae vitarum Sanctorum Martyrum, per reeentem quam et res, ex D. Augustini sententia, qui verba fari ris dedam martyrii speciem, videlicet Eremitarum. &omnium S.Cypriano, testatur ineruditissitnis Doctorum, Ee Chri- eorum , qui eum non possent ad martyrii gloriam per nurintum oratorum scriptis errores inveniri posse; licet sanguinis sui effusionem pro Religionis eausa perveni- sortasse in peccatorum scriptis non inveniantur , molle, deserta petiere loca quaesituri, quomodo per poenia permittente, ut Sanctarum Seripturarum auctor.tati ma- tentiae austeritates martyrio supplerent. Ex iis m. ximum pondus aecedad. Ex pluratur ΑΛΑ--s. Re m Quaeeunque roboris , viriumque acressio facta fuerit Non omnis eadem est Sanctitatis idea, neque omnes Hincrementum vitae Eremitarum, ae Monachorum , aeque norunt ea, quae ad Sanctos pertinent. .i melim' satis non fuit, ut solatium afferret Eeelesiae ob iacturam res habebantur, non semper consentiebant, qua in re. 'statis.
Actorum Martyrum conquestae; quam in novissimis Ethm- sanctitas sta se, neque inter illos constabat, ex quibus cotum persecutionibus passa fuerat, &quae subsequentia indiciis esset arguenda. Hi ne orta eli dubietas de famabus laeulis propter Barbarorum irruptiones ibit instau- tot Sanctorum, eum ut de illis iudieium fieret, homi rata . Ea conquisita sunt, quae temporum ea lamitatem nes immorati sunt in actionum singularum disquisitioru- evaserant, de tot inimieorum sutorem effugerant; atque bus, quin de universa vitae ratione, de morte ferrent i ores impensi sunt, ut quae non ultra inveniebantur, iudicium . Hoe autem iudicium Eeelesiae est; populi , restituerentur . Diiselle, arduumque non sitit reparare qua saepe illud sibi vindicarunt, testes quidem ruerunt, mendacia martyrum ina per eas rationes, quibus Αu- ae delatores, nunquam vero iudites Sanctitatis. Verumetores usi erant, ut eidem elucubrarentur; satis enim est saeculis illis selicibus , quibus nullum erat aequiv ad id erat, ut homo libidini suae obsequeretue. At non cum in Sanctitatis indiciis, popul rum testimonia tirutiaeque ne ite fuit vera reficere, veris. quae interierant , simorum iudiciorum loco habita suisse, ae satis fui illa , subroganda, ut unicum suppeteret subsidium memoria via ut piis hominibus titulus, Ed loeus inter Sanctos tribue- vendium. Se vulgares Traditiones, Exuini ι AώΠ milia, . retur. Sed per vitium, quod multitudini famili ire est, Fiusde- Tiuemontii monumenta summis laudibus exeipienda libertas haec degeneravit intieentiam, quae varios pepe- sum, eaque non aliud sunt, quam Historia vitae sanct rit abusus , 3e quae Eeelesiam impulit , ut medicinim Tire is rum, in qu1 ann I quadraginta pertina et labore se inis afferret revocans suum ius, sibique sapientiae plenas e -- sudas e testatur, quae non ita pridem prodiit in lucem. stitutiones praescribens. Abusus, quos illa reformandos Si Haereticorum , Ethnteorumque historiam immissus suscepit, aliter, aliterque obrepserant: sed omnes sere evolvit , hoe aecidit solum , ut iisdem ad propos tum innuebam hominum suapte natura propensionem in v
sibi finem multa cum utilitate uteretur . Immo neque rium. Sensm, de sine sensu relabebantur in eas super- Caesarum Historiam praetermi fit. Antiqua, Ee authentica stitiones , quas ethnicam impietatem eiurantes abiete--αν tum acta ibi in nativa puritate inveniuntur , non rant. Quaerubatur, quo pacto mortuorum memoriae cul- sine iis, quae certissima sunt ex optimis Ecclesiae monuis tus religiosi haberentur , quos divinos vocare minime
meritis , ut historia ab ipso exornata numeris omnibus audebant, ex quo Giristi Religionem professi erant; sed absoluta prodiret. Atti, quae suspicione minime vaeant qui nihil sere distabant ratione obiecti tuitus , de ho-
ad examen summa cum verecundia, de cura voeimur , notum, quos apotheosis , vel consecratio apud Ethnicum praesertim emunctae tutis si Auctor, scitus, Ee ab eos procurabant iis, quos in inanium Deorum suorum omni praeventione expeditus . Acta tibulosa inde pro- Ordinem esse rebant. Ea pDrib,o A tDν bus, scripta sunt , ita saepe tamen , ut id retineatur, quod Naturales grati animi, 3e obsequii sensus, quos erga prodesse potest ad servandam, ornandamque memoriam mostros. Se Benenetores colimus, praesertim nerunt Sanctorum , quorum nonnisi obscuram , confusamque in causa, propter quam Principum, summorumqtie vi- m tu cognitionem tribuunt. Nihilominus nihil illi suit antia rorum memoria consecraretur; saepe satis erat, si a viis quius, quam ut cavetet, ne fidelium pietatem falleret, tau fuissent immunes, si prae se tulit sent Eclum Religi benes. cum eandem aedificare vellet, causatus quidquid in his nis, de lenitatis erga populos, si monasteria aedificassent, in trium inveniretur, consecratum , aut sanctifieatum laeupletallant Eeclesias, de Xenodochia; inspiciebantur uvie labiis SS. Patium , quorum semper rationem ha- quilem noxae licet non modicae, quae in ipsorum vitaet,endam duxit, iisque praestanduin obsequium. Ex ratione deprehensae suerant, ubi mirum in modum debus AsmνIM. Ecclesia suillent meriti. Pιeras subditorum inter martyres
9쪽
1o praeli min. de canoiuzatione Sanctorum.
recensebat eos, qui iniuile fuerant , ulli bene
moratam diixissent vitam; licet inter necis eorum causis locum ni in hibitisset religio. Abusus cultus huius , qui propter amorem, assentationem , servitutem, vel euia piditatem Plineipibus adhibebatur a Populis, twrinumquam visita filii in tumoribus , qui Effundebamur propter miracula. quae illis adhue viventibus rcsetebantur accepta. Et asser ant miracula haee, qirae plurimum es.secti is erant ellumniae, titulos esse, quibus satis confir-mιretur rapinio sine utatis eorum, quam actionum im ruin improbitas mendacii arguebat. dem. Eo,se pi et lim, ut plurimum, maiorem prae terrenis ora iripibus pirtem obtinuerimi in eultu, qui illis adnis dil)stiir, o uim Spiritus Religionis. Saepe in tumulum. ast rebant S n. mm nomen, quod dum viverent, ni i risi L lierant, ibi lue servabant vellerati nem, quae huic tia
Π ' --adhaserat. Hoc nomen vulgo Episcopali tribueba- riit disi irati , N iionivit quam etiam Christianae Rel gionis professioni deserebatur , in ei ira omnes ad san- . ciu item evocabantur. Hoc ni sensu non Episcopi tantum, S: Sacerdotes, sed compinres etiam sexus ut iusirite hoe nomine pluribus saeculis appellati sui it , quanchisma, vel haeretis, quibus erant quandoque impliciti, dum viserent, hoc illis auferret. Plis res adhuc post obitum illud retinuerunt, quod saepe fefellit simplicitatem, vel a flectum populorum, qui de ereverunt illis honores cultus religioli , decepti aequivocatione tituli ,' quin rem intus , 3e in cute cognoscerent. AEquivoti huius fratia videntur in martyrologium obrepsisse nomina Euebit Caesariensis in Palaestina , qui Arianismo sustraratus est, aliortimque complurium, quorum doctrina, rem res etiam fortat Ie non erant ab omni reprehensione
. Alra xiii que excogitat1 sunt adminicula in au endo
ii misi, ikii S3 ct rum numero, quae non minus in Eeclesiae suspi- earent san- cionem it eiderunt. Facilitas illos reeipiendi eo cresce-masi , qtio vera sanctitas de rescebat, ita ut fidem mc i, -- al tueret, ut Caeli laeturae reparari viderentur, ae eessione novorum Sanctorum, quorum nonnulli fortasse pe-hir . -urii cam hominum existimati nem pro talibus habebantur. Hoe praecipue visum est sub duplici prima Regum noli rorum Sobole, qua rerum summam obtinente dice te milumus sanctitatis pretium viluisse. Integrae , sati iue frequentes, videbantur similiae ex Sanctis comstitae, quorum singuli aliquando cultum religiosum scorsim et ne habitura. Coeptum est admitti non solum sim- Ilipes Neopbitos quamvis adultos, sed etiam pueros inita rationis usum; videlitet Strictos stae cooperatione, qui nihil sucillim meritorum Iesu Curisti meritis admi- seuerant; Sanctos, qui sortille maiorem conitituunt rauia L m Beatorum in Caelo : qui tamcn illi non sunt ,
quos sibi proponit Eeelesia tanquam obiecta cultus s-liorum suorum, nisi passi fuerint pro Iesu Christi eausa, quemadmodnm Saneti Innocentes Bethla emitae, quemadmodum S.Cyrus S. Iulitae filius primus martyr, aliique nonnulli, de quemadmodum non pillei infantes saeculis polterioribus a Iudaeis trudi dati tempore Pasehitis Eorum, propter odium, quo Iesum Chrillum persequebantur. Ambiti ariolue naturalis asseecio adnumerabantur eausis huius multitudinis Sanctorum; impendebatur non iunquam aurum, vel existimatio simili, riim , ut in hoc albo recensirceire consanguineus, amieus, a Lfinis, eoncivis, re arti tril, intur si tumet hoc pacto e ram hominibus gloriam ei parare, di patrocinii:m apud Deum . Satis erat aliquitauo quadam obiit e die , puta,ri Paralaeve, vel alia id tenus, ut in populorum opianione aliquis sanctus citet. illi porretentiir arae, eerci , di oblationes ad tumulum χρ rrentur. Ex Mydem.
τε si re. Ecclesia ut medel- AI rret malis, sitae prioribus is cente cum Culis percrEbuerant, rici vas e nitituit regulas pro caram
iii Eatitatis 1 anctorum, in quibus formae iuridieae praesetiaxo tu .ia bunt: r aptae ad avertendos dolos, Se pravas artes, SIV eorum, qutarum erat ad cxam n vocare titit -
los sanctitatis a populis oblatos. Ipsum canonigitionis
r timi ιμ- vocabulum nonnisi sero invectum fuit; ad innuendam ' iis ut heridicam ree. ptionem in eatalogum Sanctorum.
ius. quos cultu publico dignatur Eleleua; nee liquet, illum ante duo: ecimum situlum iii usu positum suille . Sed sit, finem deeimi coeptum est uti irmulis canoriiZati nix regulari . quod saltum est eodem tempore, quo i ceperunt Episcopi ad Sinctae Sed is auctoritatem consu-xer. . ut Summos Pontifiees indueerent ad extendendum in Eeelesiam universam culium Sancti, quem proponebant, qui ut plurimum non nisi in peculiari Di mee si colet,atur. Itaque disi insui pollunt tres aetates, seeum dum varios modos canonigandi salietos in Ecelesia . Prima. quae obtinuit ab ipsa inlli tutione eultus relini si rtyr im usque ad taeulum de imum altera utque ad Alexinitum III. qui Perri solium astendit annoris'. de polirema ab hoc Pontifice ad haec usque tempora .
'χυ-um vetultissimum , qu 3 noverimus solemnis Cin ira νώ nm xv. tionis ureretum a Summis Pontificibus sectae , ad ali nigenarum preeos. Hulla eit, quam Joannes XV. edidit otia, o arataci s s. adnitente Liuiolf Eris opo A i pullano in .. Germanat, ut in Sandiorum e rat 1gri S. inricus adsera-
.. r.u,. beretur. Coepit Summus Pontilax iii Latcranensibus aedibus Ccinei lium Episcoporum, Sacerdotum, Diaconorum, aliorumque Romani Cleri Leelesas lieorum ad Episcopi propositiones audiendas . Preses hie iussit legi librum de vita, Se miraculis Sancti in eoetu universo, & Ω- eundum Episcoporum sanctiones Pontifex consteravit memoriam S. Viri ei Episeopi Augustani per cultum diis vinum , videliem per peneralem eanoni rationem, quael eum erat habitura in Ecelesia universi, vel Ditem in tota Gallia simul, Ze GLrmania ι videtur enim Sanctiis hie iam honorem hune cibi initisse in Ecclesia Aiisti stana per auctoritatem Episcoporum eius loci . Ex ρων
Romani Pontifires duodeeimo tandem saeculo intellexerunt, Canonitationem Sanctorum , quae percrebresce- : i,2 uetbat, negotiam elle in generili Concilio γ ttractandum, in is Meti habendum esse inter pravissima Ecclesiae negotia. Non autem Cone ilium hoe aeumenicum esse vGlebant il Cmicirio ita lud generale dumtaxat vorabant, ubi aderant Praesules Canema rex varii x ditionibus, vel Regnis , ibique per se praeerant. Aliquandiu post visum est in Gallia exemplum insigne Episeopalis Canonitationis, quin ulla habita fuerit
mentio Pontificis . Fuit autem illa S. Gauri re Αbbatis S. Martini Pinuisarae . quae solemni pompa celebrata est per Archiepiscopum Rothomasensem , cui ministrarunt
Episeopi Parisiaensis, Se Silva nectensis . Nee satis illis
suit corpus elevare, eiusque translationem re olere post annos ab obitu te sexaginta ; sed inllitu runt etiam
diem Litum , Se coneciteriant Indulgentias admodum fingulares iis, qui lypsina Sancti eius inviserent, & ad
illius inter monem cot suferent. Ex HGem.
Plurimi graditim iuridi eis formis ficta est aecessio , Rime
non secus ae ritibus cmonia attonis ut semper redderetura usu Ilior; atque varii conscripti fuerunt tractatus, mirie suli possunt . Putant noniuilli ritus hos eon litui ssiisse circiter annum is r. sub Clem e VI. Ante hoc tempus coeptum fuerat fidelibus elargiri Indulgentias die hui: is olebritatis. Unum ex priori s exemplis. quod occurrit, illud est Honorii III. in Canori iratione Sancti Lautentii Dubliniensis peractae anno 122ε. in qua multos Indiligentiae dies eo esse. Gregorius I x. ejus
successor illas ad annum extendit, Z ultra. Ita Gmn. S, qui in Leelesia apparuerunt, demortui sunt in Sanctitatis odore post decimum tertium praeter propter saeculum, cultu publico non de eotabantur, nisi, ea noni Earentur, vel Mitifiearentur iuridie e a Sancta Sede, vel de lararentur Salicii per Coracilium C cumenicum, quod
S. Itoecho aeeidisse plures testamur. Illi autem excipiendi sunt, qui recens inserti sunt in Romanum Martyr lorimn , post illius resormationem sub Gregorio xl l . A Sirio V. peractam. Sed non fiunt amplius huiusmodi inscriptiones sne aliquo Summi Pontificis Brevi . aut Decteto Sacrae Rituum Congregationis pro diei sciti institutione, & ossicio. Η nostro prasertim xvci inn tuit, eum ageretur de S.Ioanne de Matha, Fe S. Petice Valesio , Ordinem quorum placuit immunem praestarea sumptibus Canonirationis , qui non sine detrimento
crumenae Captii orum erogindi fuissent. Iidem. Ut reeentilius malis aditus intereluderetur, urbanus Papa VIII. anno 161s. decretum edidit, illudque in- ν rhamissi auravit anno I ,r . prohibiturus ne quid in vulgus proserretur de virtutibus , vel miraculis eorum , quibat icti habentur, sine Ordinarii apprnbatione. Alterum quoque proposuit 163 I. ut interdiceret absolutum Saseret, vel Pea i titulum iis, qui nondum authentice pro, Mere pat bati fuerant Rc,manae Ecclesiae auctoritate. Caeterum fi-e uti, neque Sanctae actiones sine miraculis. neque miraeula sine sanctis actu nibus satis sunt pro Beati aIleuia jus Cincinitatione, uti palam docet Gregorius Ponti- rex IX. non desunt tamen occasiones, ubi actiones Sanctae , & miracula smul coniuncta estere non potuerime, ut in Sanctorum albo deseriberentur illi, qui non setis reparaverunt seandalum ab iisdem partum in E elesia, sive eriminibus suis, sive scriptis. I dem. Fortuito aeeidit, si quid magni momenti benevertit, Qvi νεα- nisi prius omina, quae erant praecavenda, summa cum diligentia fuerint pro lsa; de haec sapienti eos filio prae- Gho, Vmeditatur Eeclesia, cum do Sancti alicuius eanonirati in ne peragitur. Primum in quaestionibus quas habet, a te uim illum semiter talem esse declaret. Seeundo in caere moniis, & regulis praescriptis in authentica decla-ν tione qtiam Deit, Sanctitatis illius, de quo inquiritur , atque de honore , qui illi deserti potest post s lemnem hanc Cancinitationem . Primum quod spectat ad quaestiones, quae praece lere debent authenticam declarationem di Sancti alicuius beatitudine, S: Sanctitate, eriquid scriptum optimus auctor reliquerit . I. Supremus aliquis Princeps , vel intesta Natio, vel malistrat lix cum Populra urbis alio uius pr)ponunt summo Ponti fiet illum, quem in Sanctorum Humerum Iludent inserte ex niint illi actiones piis, miracul , Opera, per quae de D re, & Eeelesia benemeritus est. Hoe saepe Eeiendum est, & per plures menses annos, ut per hane
moram, atque intervalla factorum veritas magis elue stat, & nlagis authuntita fiat. 2. Postquam rum', a celebritas meritorum , ae miratulorum pii viri sempervi, uit, atque etiam percrebuit; preces obnixae, ae fiumiles p auuti atres, quae fiunt ad hanc obtinendim
10쪽
PraeIimin. De Canonigatione Sanctorum. II
non Z4t onem, re iterantur; atqtie tune Papa in Consi- si mitus artis campani , belli crim tormentorum strepistorio, quod secretum appellHur, proponere consuevit tus, tubarum, tympanorumque claNg rexati situr, Om- nomen illius, de cuius Beatificatioile agendum est; & niaque exultantis laetitiae argume ita, quae plebs pratu- eodem in Consistoriis praecipitur . ut quidquid allatum labunda me sitare potest, undi rue perstrepunt. Nihil α adlegatum fuit de hominis sanctitate, seriptis trada- est reliquum nisi ut ii istituatur Bulla huius Canonit tur, illius Patria, Provineta, atque Conditio; mox mi- tionis. de Publici rogetitur Notarii, ut quam citius in culorum ea talogus, ae devotio, qua populi eius -- universum orbem illa mittatur ad totius Urbis, &Or- moriam colunt , ae demum quidquid conferre aliquid his Christiani gaudium . de fidelium omnium venera- potest ad persectissimam e nitionem meritorum , & tionem . Bulla vero continit Leuit item celebraridi mis. sanctuatis eiusdemi & dei neeps Episcopis . aut explo- sim de Saneto recePs in album relato, illius Osticium ratae probitatis Praesulibus provineia mandatue exaelisi recitandi, templa eidem dedieandi, Sacella, A. altaria,
simae, ae fidelissimae perquimionis habendae. s. Si Epiis eique adhibendi cultum omnem , qui Sanctis eiusdem scopi , vel alii quibus haee demandata fuerit provincia classis, de characteris adhiberi colet; titque iid les adtestati sierim eonstare de ii minis actibus et tune Sum- id magis exeitentur; Papa masnas eonee die Indulgen-mus Pontifex Cardinalium sententiam requirit , utrum tias iis, qui illum pie, ac devene invocaverint. ad perquisitionem hibendam peculiari mandato deligen- ν - ρ- μι , λώιον in v. rino audeριἰ f- tuis metirariodi uni homines delecti ex eodem consistorio se ereto . -m ia cain Vatisne sentis , Me est fanctor , er etiara
tu; de hoe explieita Bulla significatur Episcopis, quia las Hrenatis vivina HInastis, laudis os et mone/ Visia trias praecipitur, ut eum legatis. de quibus dictum est, SMima ι deeer siquidem eis, Mernur iudex -- : ita firdiligentisi mam habeant quaellionem, praesertim vero de ma ros I a si a coma dona/ D GID , o quo iam sinis in ooperibus misericordiae , quae Sanctus exereuit , de aliis Hi aram se Mninui sis is roratam fatis A r. 'D, d bia acitonibus humilitatis , atque patientiae, & demum de ει v. πινmunis euitum e/iam a Fid K M oahueri, Me δε- μο -efrimiraculis; eisque etiam atque etiam commendatur, ut pientiam i Miam narems populi ,- MLiam inum nuncias haec omnia prudenter , diligenter, fideliterque cogno- Eret, . . e scant, iuxta ea, quae illis praescribi intur in Bulla aci eos. H. ἐπιὸν eam uno, Meetu. . f. s. νD T εἰ semus Ioa dem missa et omnia , de singula ad examen revocata , mi Finuiseias Retia Sare νώ με - SMειMiν Ιεμ, qua& mandata seriptis, eonelusa, Ae annulo eorum signa -- istuta indvius ex alto, penariue jurum M as ta quam primum ad Summum Pontifieem mittenda sunt. Ioseisiata sua pinvitiavia austeνitarem ctim ira cruria ea δε- s. Hie ea tradit nonnullis Sacrae Rotae Auditoribus , με u que aque conjumrit : at ini re ΔίManto eM ejus aliisque viris prudentia , de eonsummata experientia sριν ita Santio in omnibus eaebutiis se sum situr Dol mia praestantibus peculiari cura, atque attentione ad examen s-- in misi a pMimria, in Hilaratremibus, in nec Da- revoranda; quibus singuli suas adnectunt animadverso- νώαι, in angustiis , in plagis, in tauribus . in et sinis , nes, atque sententias. 6. Hate omnia ita disposita, ac in j jan D , M sci-ia . in suavis O: Vae tuo τενα in
in tabulas redieri postremo a Summo Pontifice, saeto. sa raro non ficta, qua in Deiam, Cr in prox mea mDauemque Cardinalium collegio summo eum rigore excutiun- Γιεν astuatit ι Apostolis. - - , quod nee viribui tirat is tues & exquiratur, utrum omnia satis aecommodata vi- -ritis lante impares, a reis meruis isti mus, mis ex deantur , ut declaretur legitima . Se seeundum omnes sis, Me tui, honorem , ne semermio m M Omκν emistformulas canoniratio 3 & si Pontifex censuerit proes mi alismis, Catholica Din - ωι, CIisim anique ρυ Ιἐdendum esse ad CanoniZationem. haec definitur, &de- L νiιualem ad Marianem , quantiam ausis ex acto cente δε- claratur. r. Patriarchae , Atehiepiscopi, Se Abbates , ε - , ρνε -- sm με. qui tune Romae sunt, ad Consistorium vocantur, quod Cum igi/- mM-o, . tis utemue D, atquo ρε μα- publicum fit , in quo Summus Pontifex narrat, quid si 'nν Mi n m Vene ιλ- F araum no syum S. in tali negotio actum, transactumque fiterit, quin tamen R. E. C-d nati m μν ν millias πισυν- tiscosi ιμι ν Prodat 'tiid fuerit definitum , eorumque de hae re vo- νε - secto consectis δερον vira faniaiιMa , Θ υἰμtutibuata . sensusque requirit. Die vero ad celebritatem hanc Mineis, fiabias edem forma Dei Ioa nos F- Ucur mulsi constituta, praeparatur populus publieo ieiunio, ae s plicis' cl-- , noenou ---ωΠι. qua ad c us μυνι ἄ- lemni supplicatione . quae eum congruis, aptisque in- 1- , Θ αι mani j ondam Ao-nimia sit a Dam V m adumetuis, omatibusque peragitur . Elata vore Cantam ma patrata f. sere astur , eadem congregario coram tur Litaniae . aliaeque preces, donee ventum tuerit ii- nobis c Uiι- , Maeditis Hiam Gens ramum sisti aliis, tina lue, ubi solemnitas est celebranda. δε- ω, uuaque u eo con eris pos . PAEAE MAEquo auis υ
- i, is Hie loeus esset singillatim describendi ea, quae in au- ινσρουν, maactum forvum Dei Boaruam GHMMi tum e. gusta hae aecidunt eaeremonia, nisi satis haec Eset cinn- fueris Maiaris , Mne est, quod uos ριδε, oeuixis quam l--ΣΔ. Ee explorata, ex narrationibus, quae fieri consum rium Venerabit .m F--m Arthiepiscopo νum . o Dis . verunt quotieserinque Sancti alleuius apothaeosis cele- -- R. Ini Galli iam, Cr ροῆ mum vineta otii aaia , bratur: Ddia ne quid hae in re defiuctetur, eri quid an .Hnon ditiai minum Miserum Magi'πι-m, Pνα--, Oferat auctor idem , ex Augustiniana familia. Ubi 'utreum proiisci. λιν modi, - ιotius insu eo Sotio a Duentum est ad locum iri quo caeremonia haec celebran- Iosis sis aincta suppinationisus uudiam ejiam ita ada est i Summu 1 Ponti sex prostratus ad Altare preces momo in Laiamicus XIV. dum viveret, Francorum πικὴν ingeminat, Be obtestatur astantes, ut eo metis secum pio Amur a Maoum suarum precum secessono νιιινα--λpreeibus a Deo meuliare subsidium implorem pro re Notis super Aoc Mouι ter δι' sis parerna bonignitate a tanti momenti, omnibusque in genua proruentibus Hym- μ ω, δε -- atorum C di i m ransilio paνkὸν . o nus V.H Cν/-- eoneinitur e quo absoluto Sanctus a D assen , a rhoisitato Apestilica ranore ρ Asentium in stomus, surgit Pontifex , ae definitive pronuntiat , illum, de ων idem Dei Mous Ioannes Francisus Rrgis iis pes inmuo agitur . Sanctorum eatalogo esse inscribendum, & Mati momine senti. εων, θω sua est ρωι,' inquia ven retarit quotannis festum illius diem recolendum. Qua νMioni Fidelium s non ram in procinoi x eis M. νε- ' sententia eum gravi maiestate prolata, harmoniacis eo - axponan/- : νιν asι-x quoque radiiι, seu Bena'ibur μυ- centibus pullitur Te mum, & mox missa celebratur a sentiar, is da ea Nehetur escium, m a rei ινεραν
summo Pontifict ea qua fieri potest celebritate in iis C fessore nam Panti ea singulis annis fuata RMν eas m norea, Sancti, qua vix expleta, Ptineipis Orator, vel U-ii, is Missatis R. mani die XXIV. Moi, cum dis, XX Cardinalis, qui Oratoris vices obit, de alii, qui eaero meo is, s Ma se Κον- Dei otiararen Crea eri radidis, moniam hanc proeutarunt, humillimas gratiarum actim o alia ρ ανυ llam subsequenm , in uotum est, impendisanes summo Pontifici testantur, eum inter haec undique reperi ιαμ m.