장음표시 사용
131쪽
hilominus constat , eam Ioem nunquam in Pis matibus, ac iis, qui Praeesse Blebant, locum habuisse . Qirare semper is, qui primus subscribit ,
principem locum habet dignitatis. Quo Argu. mento utuntur Patres , & veteres scriptores adprobandam Romanae Ecclesiae supra caeteras e M exst* pie cellentiam quod semper eius Legati primi in ora pol piseo. nibus,quibus interfuerunt Conciliis lederunt,&pis sit bscriben subscripserunt.Ιmo & Pij acReligiosi Imperatores, Mum ψιις λα in se inferiores Episcopis esse fateretur,ultimo post eos loco subscriliare voluerunt , quemadmodum Constantiniis. fecisse Iegimus Constantinum Magnum. The s ς' siti sitim, & Marcianum, uti apparet ex Actis Comciliorum , & notat Bellarm. lib. I. cap. 19. di Prae. Basilius. terea Basilium , & alium Constantinum , di Le
Augustos, quod obseruat Osius liba i. de le- Ositu. '' gitimis Iudicibus, & Loaysa in notis ad Concilia Toletanum sub Gundemaror quanquam Basilius iator quis non post omnes Episcopos , sed post Patriare has
modo substri ante Episcopos subscripsit, quod eum Patres eoia nore incere voluerunt Itaque hoc maneat icuius prima est subscriptio, eum Summum , di Principem reliquorum esse ; idque communi omnium calculo firmatum. Estque optimum hul o sce rei exemplum cap. Concilia da . ubi Grati Hazuialis, rius tradit Laurentium Mediolanensem , Petrum exeniplis ab Rauennatem Episcopum praecessisse, quod ante
die mil illum subscripsit. Idque confirmatur ex cap. M.
us mutis. nequidem d.96 in quo prius I uitur idem La rentius Argumento, inquit Glossa, AEDMIniensim i0O i' ς p ρν ogatiuam sessis babere , ante Rauennarem cum m , in alia i nodo ante e*m
132쪽
tensis L qui est sextus, ubi sic. Item placuis , et transeruato Metropositani Disopi Primatu, caeteri Concit. Era. Episcoporumscundum sua ordinationis tempus alius ςhμ se 1 al sedendi deferat Deum . Relinquitur suuS, ac Pinceps locus Primatu seu Metropolitano; ubi is: ' Primus fuerit,certus, ac status, nullo discrimine
antiquitatis 3 cuius tantum rationem seruant reliqui Episcopi. Unde miror duos viros suae aetatis .. . longe doctissimos Loaysam,& Acu gnam, ut suos Primatus Toletanum, & Bracharensem tueren-m sententia. tus assirmasse in Concilijs Toletanis Nationalibus Prnnates loco suo exclusos ab aliis inferioribus ratione antiquitatis consecrationis fuisse. Loaysa enim, qui studebat Toletano, & Acugna, qui Bracharensi fauebat, cum negare non possent in quibusdaConciliisBracharensibus,& Ietanis nationalibus alios Metrosolitanos praefuisse,ssio ces tii ferioribuasisse, ac post eos subscripssse, eam rationem ratione an dendi excogitarunt, ut dicerent non habitam Primatus, sed antiquitatis ordinationis rationem fuisse, ut tradit Loaysa in notis ad 3. Conciti Toletanum verbo Massena ,& Acugna tract.de Pria
Verum quidem est, ubi ae Primatu inter alia mi de diis quos in eodem Concilio praesentes uerit contentio, tunc gratia pacis , dc concordiae, statui posse, ri pret&rtur . ut ratione antiquitatis praecedat Antiquior, quemadmodum ego existimo in illis Toletanis Conci Isis accidisse, in quibus magna varietas est Epist
Irarum praecedentium, nam ea aetate, cum in varios conuentus diuisa esset Hispania, & singuli sitos Metropolitanos haberent, quos Constant,nus iis praeficiendos curauerat, teste Rases , cui Rata. P a subin
133쪽
Resend. subseribit Andreas Resendius in Epist. ad rabeadium , quae habetur tom. de Hispania illustrata post medium, qui pares esse , di videri volebant, ut Paci studerent, remittetiant de contentione dignitatis , & primas antiquitati deserebant: quod Mariana. obseruat Mariana lib. .cap. r s.& Andreas Resen-dius in epist. ad Bartholom. Kebedium . Ex quo nostra sententia robur accipit, nam si de Prim tu constiterit, nemo huic ex alijs poterit praesta re, qui mauistis Primas fueriti nec opinor qui L
quam me, aut ratione, aut exempIo conuicerit
Braehuεnse Quare canon ille Bracharensis Concilii perspicue Concit. nihil Primatem excipit ,& caeteris tantum inserioribus onyx di*ς-ς Episcopis normam illam , & Iegem antiquitatis
praeseribit : & hoc sensu loquitur Concilium
H- - . cap.a. ubi ait. Conuenientes omnes Misopi pari-Pximatibus , ter 1ntroeanr, secundum ordinationis sua tempo
ra resideanι. Et quidem ratio, & ius non sinit, P 'M R quenquam perspicue inferiorem, gradu, & digni late suo superiori praeesse. Quare si quis primas indubitatus sit, ac perspectus,non poterunt ei a Id sede locoue praestare. Alioquin in Prouinciali CG cilio liceret suffraganeo antiquiori, suo Metropo-- litano praeesse. Quo quid absurdius Idoneum v ro esse exemptu patet ex Doctrina ipsiusmet Ac iita , iqui gnae citati cap. 6 ubi late, ac erudite ostendit 'nor neauit Μe mater aquiparari Metropolitanis in Prouin*s m.
26 ναεῖ ropolico iure isubis D, & tantum posse Patriam Aeugiis . ' ebam, seu Primatem in subditis Archiepiscoporum, seu Primatus,quantum potest Archiepiscopus in subditis suffraganeorum, idque multis I ris Canonici Decretia,& Authorum testimoniis confirmat, A Quod
134쪽
Quod autem Primas indubitatus praeeedere omnes alios non Primates debeat , licet in Conse-- reratione recentior & promotione iunior , & aliis .iz, histin rebus minor sit, probat Iacobatius de Concit. ti- matibus etsi tuto de ordine sedendi . Et Antonius Augustinus in Epist. Iuris. Et Boerius de aut horitate Magni Authoribus''
Concit. Cassan. in Catal. .p.considerat. decimam P vi tur . :nonam idque ex cap. Conquestas causa 9. quaest 3 Ant. Aut probat Acugna, sed in eo textu nihil reperitur, Boerius quod rem contineat. Ea tamen est apud authores C: δη-m indubitata. Felin. in rubr. de maior. col. 2. nu. a. Aetigia Seraphin. decis Iaa 3. num. a. Mastril. decis I 3 o. Fςbu. . lnum. 13. Menoch. consit. 23 7. Imo & ipse Acugna Mia .l' 'huic sententiae adhaeret de primatu cap . Prima- Menoci . tes, inquit, praecedunt Archiepiscopos,in Esi opos, --π' ea quod maiorem rignitatem obtineant, bcet in pro- - - motione iuniore ut. Quod sepe repetit, & mul- 'tis confirmat. Apparetque manifeste ex i1s quar tradit Cassan. in catal. q. p.considerati decimanona. Et quidem de Prima te coastat, si cognitus S receptus sit,eum omnibus anteferri, vel q)so metqui hoc postea ist inficias, Roderico Acugna Au-
thore. Illud item extra controuersiam csse existi-
mo: nullum Episcopum in Concilio Archiepisco- opus A lapo praeferendum, inuicto & irrefragabili argumen- Piscopo p to. Quia Archiepiscopi Pallio fluuntur, quo Episcopi carent: non potest autem qui Pallio fruitur gativa. cedere illi qui eo earet e adeo ut si contingat Epi- scopum donari Pallio a Pontifice, necesse sit eum Episcopu inrcaeteros Episcopos illud non habentes praecederet .s: 'plurquemadmodum idem mei Acugna citatus fatetur Episcolais verbis i Si Episcopui habeat Pallium debet omnes adiri Episcopos prauore qui Pallio non umηtur non Ar
135쪽
Αeugna rese runt . Pristias viii tantum Le- cedit.
Legati Romani pontificis Oinnibus aliis Patriarchis , di inia tibus
non seruato tempore ordinationis . ex eo quia Passicum est Agnum Amboritatis , O praeminentia quanante .de ordinae promotionis nρn curatur. Hinc illa lacobatii sententia lib. I. de Concit Pag. I. Psa Primaras sedebunt Arniepiscopi, qui Regibus aquiparantur. Qio modo igitur eos Episcopi praecedent cum Archiepiscopi, Principes quidam Episcoporum,& Apostolici appellentur authore Isidoro in cap. Cliros , versu, Archiepiscopus a I. distinet. Quin & Archiepiscopus perinde est, ac Me
tropolitanus iuxta textum in cap. Pastoralis in prim, de Ossic. ordita & extrauag. Saluator deprab.
Quare, quod aiunt duo ii grauissimi Doctores, Primates suarum,quarum Primatum tuentur, E clesiarum, interdum cessisse non Primatibus, de post eos subscripsisse, verum esse nequit, nee id ratio, nec usus permittit . Et apparet ex ipsismet Concilijs, in quibus erant Primates indubitati, ne inmo enim usquam eorum ullo in Concilio reperis tur,Arcuiepiscopo Episcopo ve cessisse, nisi seraeis Apostolicae sedis legatus esset. Hac enim rati ne non tum Episcopus, sed etiam Presbiter non Episcopus praeesse Primatibus, & Archiepiscopis, cum loco, tum subscriptione potest. Imo & de- facto, ut aiunt, in Generalibus Conciliis praefuerunt. Nam in Niceno Magno illo Concilio , non solus Osius Cordubensis Episcopus,sed etiam Ut tus , & Vincentius Presbyteri Romani Siluestri Pontificis legati, primum locum ante omnes alios tenuerunt, & primi omnium subscripserunt: idque testimonio Magni A hanasii in Epist.ad selitariam vitam agentes, & alils argumentis confirmat Se
136쪽
uerinus B inius in notis ad Concit. Nicen. I. tomo Binius C cu. pag. 29 I. col. a. & in Chalcedonensi non non solum duo Episcopi Paschasius, & Lucentius , verum etiam alii duo Bonifacius, di Basilius Presi cedonensi Cobyteri caeteris omnibus legationis nomine praesuerunt. Quemadmodum ex Actis Concilii apparet,
di in notis animaduertit Binius tomo a par. I. pag.
6 Io. Q modo ergo Primates ,& Metropolitani epost alios inferiores dignitate sedere ac subscribe in re Iratuissem Certe quae deinceps exempla,Tol 'tanis repraesentatis Conciliis, adducam mostiabunt , nullum Episcopum Metropolitanis praefuisse. ac ex iisdem item patebit Metropolitanos interse non eundem ordinem,perpetuumve seruasse, sed interdum hunc alijs, interdum alium caeteris praelatum, ceu nemo eorum indubitatus Primas haberetur, nimirum cum sex, vel tunc in Hispania Metropolitae essent Bracharensis, Narbonensis, Emeritensis, letanus, Tarraconensis, Hispalensis, uti vult Mariana lib.6. cap. I 6. vel quinque negato Toletano,uti inauult Resendius in Epistola ad Κebedium , ac omnes de Primatu contende Epist. ad Κ rent, certum finguli, & constantem ordinem ha-- here non poterant. Uerum quidem est Loaysam Loayia magnum in ordine subscribendi momentum esse a
existimare, quoniam qui primo loeo subscribit ei ille primas deferre solet: nisi quando manifeste via det Toletano suo detrahi quem ut sustineat v
rias rationes excogitat, ne Primatu motus vide
tur. Acugna perspicue affirmat saepe Primatem . aliis postpositum, quod iunior esset consecratione; τquasi hoc viuueniret, eum tamen ille locis proxi-
ας citatis nullo id iure fieri docuisset. In quo
137쪽
sane doctum alioquin,& vigilantem authorem, probare nequeo. Et quoniam ille utitur Canone illo sexto Concilii Brachari primo, & quarto Con e . cilis Toletani IV. qui eos legat,competiet Bracli resem perspicue excipere ab eo sedendi,& si1bscribendi ordine Primatem,& Metropolitanum,quem vult primas habere,dum ait. Construato Metνο- Primas nun- podiani Epycopi Primatu . Atque adeo titulum iI- ό. a P ium de antiquitate consecrationis in caeteris alio. Dous ςςqς -paribus Episcopis locum habere uti sequentia Canonis verba declarant. cateri Episcoporumsecundumstia ordinationis tempus alius abysisendi deferas oeum. Quo quid manifestius ΘIdem omnino decernit Canon Concilii Toletani Patet ex Τα--eXprimens, de quibus loquatur, idest Epist letano IV.ex pis. Itaque his decretis non potuit illa quanti. L. N Ebe Acugna cum Loaysa, quem citat, doctrina contra sitantur Primates de loco, & ordine tradita ullo modo probari . Nequeunt hi suo loco, idest primo, ab inseriori dignitate , etsi antiquior is consecratione fiserit, moueri. Quare qui nostram hane de subscria. hendi ordine in argumentum Primatus Episcopo- rum sententiam legerit,& sorte in horum quos ad- i. duxi nobilium,qui contra sentiunt autorum opera inciderit norit me recte ac iure fecisse; nec quicquaeorum authoritate moueatur, meque solius veritatis amantem, & ab omni ambitionis, & partium studio alienum summa fide, & integritate de re tota incorrupte iudicasse, comperiat. Et quo mihi Conciliu An- maior habeatur hac in re fides affero exAnglicano gli λη'. Coeilio Londini Greg.7. PontificisVvillelmo Rege Anno Io I. celebrato insigne testimonium , quo exponitur mens eorundem in quibus fundantur
138쪽
. Ximenius vir rane gloriosus, quod Causa ob qua traditioneAduentus Sancti Iacobi Apin ramentus s. noli in Hispanias tanquam iniecta securi serieb istis' aitur: illudque vulnus ferre non potuit , quod i a uehi ne animam, qine inhonore apud honestos clarosque garat . virus lita em penetrabat. Atque adeo ut illud propulsaret omnem lapidem mouit: omnes euadendi vias excogitauit. Haec traditio iugulum Primatus Toletani petebat. Nam cum fieri non posset ut S Iacobus ad Hispaniam appulsus Toleis tum, quae maxime mediterranea Vrbs est,primum adiret, imo in eam hon nisi peragrata magna par- , te, quocul'que demum appelleret,penetrare posset, ae vidisset maritimas illas Vrbes eo. mineud se illsi trahere, & cum eo antiquitatem,& Primatus eius appendicem transire, eonatus,&ausus est Traditionem infietari : & aduentum S. Iacobi in Hispaniam sunditus . tollere. Eocintentus, veremoto traditionis obice antiquitatem, de Prim
tum suae Ecclesiae statuerer, quem astruere cogitarbati
139쪽
Tu enius 30 bat Cum praesertim uranimum Induxisset suum, Epiz u r. Eugenium ruisse Primam Epilaopum, Toletanum ,
la Hua . quem Breuiaria prisca,& communis scriptorum veterum sententia eius Ecclesiae Patrem, dc autho- rem appella rat. Quod ut verum sit, opu s est omniao inficiari,ante eum alios in ulla Hispaniarum
prouincia Emopos emtisse . I tur hoc accepto
ut Toletanam sedem Primariam esse totius Hispaniis astrueret endicabat, etiam fibi antiquitatem, quae stare non poterat cum Aduentu S.Iacpbi in
Hispaniam, a quo non erat dubitandum, quinclesiae fuissent erectis, ac Episcopi instituti. Igitur omnino sustulit Apostoli in Hispaniam aduenturn , di opinor negaturus item suisset Petri, di Pauli , si de eo quaestio moueretur; imo & ab iis Praesules mitas inficiari perrexisset, cum Eugenius non nisi post eorum martyrium in Hispaniam ingredi po- M- ης misi tuisset ivtpote qui missius ex Galliae a Dionysio , atque adeo Clemente iam Pontifice, multo post Iacobi praedicationem, & mortem in Hispaniam florentem religione, & abundantem Ecclesijs Episcopisque venisset. quemadmodum communi consensu Galli, de Hispani scriptores, vno tamen excepto Resendio de quo postea Hismant. Qus' citare non est animus , ne Bibliothecas extractis inde nominibus compilasse videamur. Id constat: in horum sententia Primarum Toletanum Iabor L' - te.De qua re postea sermo redibit. Verum quidem est Ulam virum prudentem,& sincerum,ita inismatum Toletanae Ecclesiae assignare,ut aduentu,&praedicatione Iacobi minime inficietur: cum in ea.dem nihilominus sentetia sit Eugeniuno Epist'. pumici Primate Hispanianua leum est igH
140쪽
eurret Eugeniiva Pelmadhuc uiuo in Hissipaniam mitteretur,&ibi Toletanam Ecclesiam iundaret: cuius Principatus est Aussior aere iuς. nia. ni.
mus antiquitatis: perinde ac nonpossiet altera sine alterius consensu, nexuque consistere ., Quin abeo tanquam a fonte,& origine deducit seriem omnium Praesulum Toletanorum, di statuit ab in tio illam Toletanam sedem praerogatiuam primae, ac primariae habuisse. Nondum enim venerat in mentem Elpidii, quem nostris temporibus recentioris memoriar scriptores inuexerunt ab lacobo Apostolo, eruditum , & initiatum, ut primus esset Toleti Episcopus institutus. De qua ego sententia nihil dico r eam arbitrio lectorum relinquo. Tantum aio, dissicile mihi videri alios ante Eugeniunt Toleti Pastores constituere, eum tota eum antiquitas principem nominet: & quod apud merastum ponderis habet, prisca id Breuiaria sanctaeci indubitatae fidei secerint, quemadmodum i mei, qui intrudunt Elpidimn fatemur authores: Certe ipsemet Ecclesia Toletana, cuius causam agere volunt, Invitatorium hoc in sacro quod de illo est ossicio usurpatiAdoremur chrim per sanctumEugenium istum ad suam legem a risurraxit Gentium. Et in prima Antiphona ad Vesuperas canit sic : Egregius Ereenias Fidus roseti nun- eius m iacimpraedicauit ρν us, alias iuxta recentio
rem editionem Primus: eodem tamen re detini am,
hae particulae . Mitto alias in Breuiarijs, quae sunt multa,& antiqua, idem affrmantes. Ae ea se rat prinitim in Hispania recepta tradit quam conantur hodie conuellere quidam magni nominis, ed nescio an paris fidei scriptores et di quod magis