장음표시 사용
241쪽
templationi dedita mens in svorem usque 2 ineremove stoico ira, rantur et eos enim scribit negotiis omnibus , curisque rejectis stemper in Templo suis e. or rerum naturas , eau si que, ac rationes diderum esse eontemplatos; mulieribus numquam se miscuisse: numquam cognatos , or propinquos, ne liberos quidem vidisse ex eo tempore, quo eoepissent divino euisui desertare: carnibus item, o Gno semper abstinuis e , immὸ etero etiam pane raro etesii solitos, ne onerarem so-machum; quod si quando comederent, tonsum pariter hussopum simmebant, ut escam graviorem illius calore decoquerent: oleum tantum in holeribus noeterant. uuid loquar , inquit, de Colatilibus, quum ozum quoque pro carnibus SuaSerint lac t quorum alterum carnes liquidas , aherum sanguiuem esse dicebant, colore mutato . Cubile eisdem ex soliis palmarum, quas boas Socant; bidui. triduique inediam sustinebant. Animalibus eos se abstinuisse docet Porphyrius loco citato, quod multa ex illis velut divina venerarentur, crederentque Omnis animalis animam esse
rationalem, quando a corpore suerit separata, praesagam futuri, nobis divinantem, omniumque effectricem: sed aliam hujus abstinentiae causam nobis suggerit Clemens Alexandrinus lib. . Stromat. sol. I 8. edit. Colon. dum scribit exhalationem, quae eX carne, & Vino ascendit, cum sit crassior, &turbidior, offundere animae tenebras, quam opinionem confirmat etiam Androcydis sententia. Οἶνες γάρ, ψησιν A κας,
inquit, Androc des , or carnis ingurgitationes corpus quidem robu- sum efficiunt, animam vero debiliorem : est ergo impium , ct d religione alienum hoc nutrimentum ad persectam intelligentiam: quocirca A rapiti quoque in iis , quae eorum ritu sunt, Janctificationibus non permittunt Sacerdo; bus vesci carnibus, o aviculis utuntur quam Iezi miis, o pisces non tangunt, cum propter qua fiam alias sabulas, tum maxime, quod effusemodi cibus carnem reddat humidam . Homo ad Deum incorporeum , & intellectualem elevari cupiens, ait Porphirius, non debet quaerere nutrimentum carnium, quo saginatum corpus pinguescens menti im-
242쪽
Sectio II. Deorum Simulacra, &c. 9 s
pedimento esse possit a nam sicut spiritu magnetis ferrum naturae gravissimum leve evadit, sublevatumque lapidi accudirit , ita homo caruium exhalationibus minime gravatus Deo naturalius conjungitur, & inhaeret, quam ferrum magneti.
Vini quoque usus illis interdictus erat, ut & plerisque aliarum religionum Sacerdotibus: sic legitur in pagina sacrata,
cap. IO. Levitic. quod Sacerdotes in Tabernaculum intraturi prohibebantur vinum, & siceram bibere, ne corda eorum gravarentur ebrietate . Dixit quoque Dominus ad Aaron: V num , o omne, quod inebriare potes, non bibetis tu, ter filii tui, quando intratis in Tabernaculum tesimonii, ne moriamini: quia praeceptum sempiternum est in generationes Vesras . Et ut habeatis sesentiam discernendi inter sanctum , O profanum ; inter poblatum , o mundum : Doceat que filios Urael omnia legitima mea. quae locutus es Deus ad eos per manum Mois. Omnes autem cibi,& potus ingurgitationes Sacerdotibus prohibet D. Hieronymus . Venter, ait, o genitalia fibimet ipsis Sicina sunt, ut ex
Uicinitate membrorum confoederatio intelligatur Sitiorum : Sacerdoti itaque de altari misere. non luxuriari permittitur. Unde
Apulsus sacris Isidis initiaturus dicit lib. II. Metam. Sucerdotem sibi praecepisse, ut nullum animal ederet, & inubnius esset. Fabis vesci eis illicitum erat, quod faba excitet flatus, qui provocat ad Venerem; unde illud Pythagoreum, d fabis abstine te . Porrum quoque , & caepe illis vetita scribit
Iuvenalis Sat. IS. Porrum , ct cape nefas violare , to frangere morsit. O sanctas genteis, quibus hae nascuntur in hortis Numina, lanatis animalibus absinet omnis
Mense, nefas illic fatum jugulare capellae
Capite deraso incedebant, ut docet Herodotus in Futerp. ac tertio quoque die totum corpus solebant eradere, ne quiSpediculus Deos colentibus, aut alia sordes crearetur: hinc Isiacorum calvities, de qua Polidorus Virgilius lib. . cap.8. Commune initiatis omnibus insigne est, Certex rasus, praecipuum 1aeri , profanique eapitis disierimen, quod admovet Sacerdotes, spretis
omnibus humanis Soluptatibus , oportere coelesia tantum meditari.
Cui sententiae assentitur Pierius lib. 3 2. inquiens. Quod veris Sacerdotes AP ptii quotidie rotabant, neque ullum Cestigium ca-
243쪽
pillorum toto eapite cerni patiebamur, hierogl phice significare volebant superflua omnia submovenda: cujusmodi significatum habetur
XXI. Deuteronomii: ubi fimulierem quis ex hosteo Siderit. approbazeritque, ita ut eam uxorem ducere concupiscat a jubetur inter alia caput ejus detondere, ungue que praecidere: hoe es , ut Corillus
interpretatur, si quid in profanis diseiplaris deprehenderimus. quod
approbemus . idque in ustum nostrum transferre cupiamus, dandam operam, ut ex his, quae superflua suerint, .amputentur. Vestem tantum lineam gestabant huic similem , quae in hac imagine repraesentatur, Virgatam ex lini herbis contextam, quam Jo. Petrus Bellorius opinatur appellari limum , commodam ad usum aquae, λ . enim apud Graecos significat sagnum, λιν ωδης Sero humidus, ct herbosus . Communis illorum senten. tia fuit materiam humidam, sive aquam Omnium rerum Originem esse, teste Plutarcho in tractatu de Is & Osir. quam Caelius Rhodiginus etiam eXponit lib. 2 . lect. antiq. cap. 3. Cum aquarum infinita propemodum utilitates sint, gratissimaeque , qui sacerdotia gerunt moribus AF priorum ostendunt res omnes e lia quoris potesate con flere. Itaque cum hydria ad templum caseid religione desertur , tunc in terram procumbentes manibus ad coelum
sublatis diCinae gratias agunt bonitati. Refert D. Ambrosius in Levit. Sacerdotes AEgyptios circumcisionis notam habuisse. AEgyptii, qui or geometriae, o colligendis 1 derum eurmus operam impendunt suam, impium judicant Sacerdotem, qui nequaquam habeat circumcisionis insigne: nam neque magici carminis sapientiam, nee geometriam, nec astronomiam judicant Cim suam obtinere , fine circumcisionis signaculo . Et ideo , ut impetrandietim operationi adhibeant suae , purgationem quamdam vatum
suorum circumcisionis arcano celebrandam existimant. Sacerdos
hic noster Crucem ansatam manu gerit , qui Character I auticus foecundus , & salutaris habebatur apud AEgyptios, eratque praecipuum illorum amuletum. Per circulum intelligebant orbes coelestes , & maXime Solem stellarunia omnium Principem ; per Crucis vero quatuor lineas, quatuor elementa, & sic hoc mysterioso Charactere denotabant virtutis Solaris diffusionem in Μundum elementarem, eX qua omnium rerum Oritur generatio. Antiqui Sapientes Μυgi planetarum qualitates in diversis appropriatis Characteribus
244쪽
Sectio II. Deorum Simulacra, &c. 9 7
ribus repraesentarunt, Veneremque uti generationis Deam hac Cruce ansata expresserunt a cujus virtute Genios coelesses allici, contrarios vero, & nocivos repelli credebant: unde non mirum est, si apparet illa in plurimis AEgyptiorum Idolis manibus eam gestantibus. Hic Character indieabat
etiam apud illos vitam Venturam, ut referunt Socrates lib. . Hist. Eccles cap. II. & SoZOmenus lib. I. cap. I s. narrantes
in Templo Serapidis Alexandriae destructo inventos esse Characteres Crucis figuras habentes lapidibus insculptos, quos interpretantes futuram vitam significare dicebant. Ruffinus quoque de illis lib. a. cap. 29. eadem scribit his verbis . Sunum hoc nostrum dominica Crueis inter illas , quas dicunt δεμαώς , ides, sacerdotales litteras, habere Al ptii dicuntur, v
lut tinum ex caeteris litterarum, quae apud illos sunt, elementis. Cmjus litterae, seu Socabuli hanc ese abstrunt interpretationem et Uitamentura . Dicebant ergo hi, qui tunc admiratione rerum gestarum
eonυertebantur ad fidem, ita sibi ab antiquis traditum , quod hae . quae nunc coluntur, tamdiu starent, quamdiu viderent Agnum sudvenisse, in quo esset Sita.
I Bis est avis Ciconiae non multum dissimilis, rostro maXLma α parte adunco, cruribus rigidis, soli Azgypto peculiaris , eidemque sacra, quod Serpentibus alatis ex Ar bia in AEgyptum ineunte vere volantibus ad ingressum planitiei accurrat, eosque interimat, & devoret: ut reserunt Herodotus in Euterpe, & Pomponius Μela lib. 3. unde illam vocat Iuvenalis Sat. I S. saturam Serpentibus. De Ibide memtionem facit Cicero lib. 2. de nat. Deor. Ipsi, qui irridentur, A dipiti nullam belluam nisi ob aliquam utilitatem, quam ex ea ea
perent, consecraverunt, Seluti Din. Ibes maximam vim Serpentum eonficiunt, eum μι oes excesae, rigidis eruribus ; eorneo, proceroque rostror avertunt psem ab A dipto, cum volucres Angues eae v si itate Libyae vento Africano inmerus interficiunt, atque consumunt: ex quo fit, ut illae nec morsu visae noceant, nec odore mortua. Scri
hit AElianus Ibin numquam extra AEgyptum progredi s siquis Vero eam ex AEgypto exportet, mortem fame sibi eon- Tom. I. N seb
245쪽
scisc're : eamdem etiam Lunae sacram esse tradit, ovaque ad ejus rationem fingere totidem videlicet diebus, quot illata, crescit, & decrescit. Perhibetur haec avis usum clysteris monstrasse , teste Plinio lib. 8. cap. 27. rostri aduncitate per eam partem se perluens, qua reddi ciborum onera maxime salubre es . Duas ejus species referuntAristoteles lib. 9.Hist.anim .cap. I. Strabo lib. II. & Plin. lib. IO. cap. IO. albam, & nigram: Q-la nigra, si fides Herodoto in Euterp. cum Serpentibus pugnat . Illius interfectores apud δῆgyptios morte assiciebantur , ut narrat Tertullianus in Apolog.
FEstus ait Camillum vocari nunc sacrorum ministrum, nunc puerum ingenuum, nunc vas nuptiale. Flaminius Camillus proprie dicebatur puer ingenuus patrimus, & ma' trimus, qui Flamini Diali ad sacrificia ministrabat; antiquitus enim sacrorum ministri Camilli vocabantur ι sic Virgilius ait Metabum filiam nominasse Camillam, Dianae scilicet praeministram. Pueri quoque, puellaeve nobiles apud Romanos Camilli, & Camillae dicebantur , si fides Macrobio lib. 7.
Saturn. cap. 8. Significabat etiam Camillus Deorum praeministrum, ut refert Plutarchus in Numa, unde Mercurius ab Etruscis hoc nomine ut animadvertit Cl. Gorius appellabatur. Variae Camillorum imagines in antiquis marmoribus reperiuntur: unam hic eXhibemus aeream dextra pateram tenentem , laeva cornucopiae frugibus, & fructibus resertum.
Prisci Romani latcbant Diis primitias osserre, teste Plinio lib. I 8. cap. 2O. cujus moris inVentor Bacchus perhibetur, qui Jovi, & Junoni mustum libavit. Hunc ritum expresse praecipit agricolis Virgilius lib. I. Georg.
In primis Tenerare Deos, atque annua met Sacra reser Cereri, latis Ureatus in herbis. Si e Tibullus lib. I. el. I. Et quodcumque mihi pomum noSus educat annus, Libatum agricolae ponitur ante Deos.
FlaCa Ceres, tibi is de nostro rure corona Spicea, quae templi pendeat ante fores,
246쪽
Sectio II. Deorum Simulacra, M. 9 9
Ιdem ei. s. Illa Deo siciet agrieola pro Citibus uzam
Pro segete syicas, pro grege ferre dapem. Fruges autem, vel Ductus aliunde raptos Diis offerre nefas erat, sed primitiae debebant esse de proprio rure. Coronas in sacris adhibitas fuisse, docet Plinius.
LAurentius Pignorius in libro, quem de servis edidit, multa diffuse, & erudith de Μinistris tricliniorum. &de Pocillatoribus scripsit. Erant illi juvenes loti, calamistrati, candidis praecincti tunicis, convivis pocula ministrantes, lancesque mensis apponentes, de quibus Horatius Sat.8.lib.2.
Praecincti recte pueri, eomptique ministrent. Apulejus lib. 2 Μetam. coenam a Fotide sua dilecta sibi paratam describens pueros calamistratos, puellasque scitulas ministrantes recenset. Sic paratus , inquit, coena me committo; frequens ibi numerus epulonum . o utpote apud primatem faeminam flos eiSitatis. Et opipari cibi, or ebore nitentes lecti, aureis Sesibus intexti, ampli calices variae quidem gratiae , sed preιio talis unius. Hine vitrum fabrefigillatum ι ibi crasallum impunctum; argentum alibi clarum, o aurum fulgurans , o suceinum mire cavatum in impides , ut bibas, o quidquid feri non potes, ibi es. Diribitores plusculi , plendide amicti: fercula copiosa: puellae seluia ministrantes ς pueri calamistrati, pulchre indusiati, gemmas formatas in pocula Sini vetusti frequenter ostrentes. De variis hujusmodi se vorum ossiciis audiendus est Philo acurate illa describens intractatu de Vita contempl. Triclinia lectos halent eburneos, aut testudineos, aut pretiosioris materia, gemmatos plerosque, sraros auro , intertexta purpura, Cel aliis floridis coloribus variis oculos allicientibus a poculorum etiam Cim magnam digesorum persuas species: praeso1unt enim si phi, calices, phialae, thericlea, toreum laque clarorum artificum , ministrantibus formosis mancipiis , non tam adpraesiens ministerium quaesitis, quam ad exhilarandos aspectu conSiSis oculos. Ex his minores pueri Pincernas agunt, grandiores aqVam asserunt, loti, or nitidi, sucatique, ac cincinnatuli; alunt Tom. I. N 2 enim
247쪽
enim capillitium, mes omnino intonsi, tela fronte tantum praefectis in orbem crinibus, tenuissimas, candidatique praecincti tunicas. riore ad nua demissas, posteriores ad poplites, utrimque mollibus tentis adfricti commissuras tunica, propendentibus ad latera finibus. Sic ornati ad iant nutus observando, quid quisique postulat; adpunt o alii adolescentes prima lanugine malas vesiti, qui paulo
ante amatorum fluorum delicia suerant, curiose doctigroioris momenti ministeria: mera ostentatio magnae opulentia.
Ρ Oculis diversimode essigiatis veteres delectabantur, sed
vitreis maxime instar inguinum ad excitandam libidinem , teste Iuvenale Sat. 2. Uitreo bibit ille Priapo . Quod Plinius hisce verbis confirmat lib. I . cap. 22. Pam Sero, quae . se adulteriis caelata i tamquam per se parum doceat libidines temulentia : ita Sina ex libidine hauriuntur, atque etiam pramio imum tur ebrietas. Et in proemio lib. 3 3. Didicit homo naturam proSocare . Auxere artem vitiorum irritamenta . In poculis libidinescalare juSit, ac per obserenitates bibere. Voluptas hominibus.
non dicam , Romanis, sed & barbaris , servisque effoeminatissimis indigna , cui deinde magnae opulentiae successit ostentatio . Abjecta deinde sunt haec, inquit Plinius loco citato , o fordere coepere, or auri, arZentique nimium fuit. Mumrina , o crystallina ex eadem terra esimus, quibus pretium facere; ipsa fragilitas. me argumentum opum, hac Vera luxuriae gloria existimata est, habere quod posset statim totum perire. Tlee hoe
fuit satis, turba gemmarum potamus, o maragdis teximus calices, ac temulentiae causa tenere Indiam juvat, or aurum jam accessio es. Duo Pocillatores hic exhibentur loti, cincinnati, ac tunicis praecincti plane, ut a Philone describuntur; prior speciem quamdam lancis tenet; alter & lancem, sive pateram, & pOculum ad instar cornu, cujus extremitas in similitudinem animalis emcta est: hoc vassis genus ceras Vocabatur, in conviviis ea de causa sorte usitatum , quod prisci ante poculorum inventionem cornibus Boum ad hibendum utebantur. Auctor est Coelius Rhodiginus lib. 27. cap. 27. & lib. cap. I. Liberum patrem post Vinum inventum cornu Bovis
248쪽
Sectio II. Deorum Simulacra, &C. 1 o I
vis ad bibendum usum fuisse, testatur Nonnus Dionys I 2.
Et poculum cumum habuit Tovis cornu.
Unde non mirum est Pocillatorem simile poculum manu gestare in memoriam Bacchi, qui Deus apud veteres epulis, &comessationibus praeesse credebatur.
ATys hic repraesentatur cum pileo phrygio deXtra gerens fistulam multis contextam calamis Syringa dictam , leva pedum baculum videlicet incurvum, quo pastores solebant pecorum pedes detinere. Atym fuisse pastorem ex Pessinunte Phrygiae emporio, ubi Templum erat mirae Venerationis magnae Deum Matri dicatum, scribit Tertullianus in Apolog. cap. I s. Vidimus aliquando castratum son iLIum Deum ex Peseunte. Primus ille sacrorum ritus, quibus Cybele colebatur, mortales docuit, cumque promissam huic Deae castitatem commisso cum Sangaritide stupro non servas set, irata Dea de Nympha poenas exegit. Atys vero furore correptus lapideo cultro seipsum castravit . Juvenalis Sat 6. Mollia qui rupta sieeuit genitalia resid. De Aty scripsere Catullus epigr. 6q. Arnobius lib. s. adv. Gent. & Lactantius lib. I. cap. IT. Deum Mater, inquit, o amaυit formosi um adolescentem, o eumdem cum pellice deprehensum eriectis virilibus semivirum reddidit. Sic etiam Ovidius lib. 4. Fastor.
Phryx puer in I his facie spectabilis aliis
Turrigeram calo minxit amore Deam .
ne sibi sermari τοluit, sua Templa tueri et Et dixit, semper fac puer est velis. Illa Hem jussis dedit , o, si mentiar, inquit, Ultima , quam fallam , fit Venus illa mihi iansiit: Ο in N pha Sangaritiae definit esse ι
uod fuit: huic poenas exigit ira Deae . MVada Culneribus fluccidit in arbore factis et Illa perit; satum N a dos arbor erat. Eic
249쪽
me furit: ct credens thalami procumbere tectum,
uit, o cursu Dindyma summa petit.
Et modo tolle faces; remoSe . modo, Serbera , clamat s 'Saepe Palaesinas jurat adege Deas. Ille etiam saxo corpus laniatat acuto , Longaque in immundo pultaere tracta comas. Voxque fuit, merui: meritas dem sanguine poenas sAh pereant partes, quae nocuere mihi lah peream i disebat adhuc a onus inguinis aufert;
Nullaque sunt subito signa relicta Ciri.
Ipsum designare flores cadentes, antequam ad fructum veniant , tradit Eusebius lib. 3. Praep. LV. cap. I. ideoque pudenda ei fuisse incisa dici, quoniam flores defluxi semina non producunt. At D. Augustinus lib. T. de Civit. Dei cap. 2 s. non Atyn, sed ejus virilia flores indicare, docet his verbis. Trapter Cernalem quippe faciem terrae, quae cateris temporibus es pulehrior, Porphyrius philosophus nobilis Aon flores significare perahibuit e o ideo abscisum, quia flos decidit ante fructum . Non ergo ipsum hominem, vel quo hominem, qui zocatus es Aus , sed Cirialia ejus flori eomparataerunt: ipsa quippe illo Uzente deciderunt: imo Cero non deciderunt, Neque decerpta , sed plano discerpta sunt: nee illo flore amissio qui quam postea fructus, sied potius sterilitas com secuta est. Pingitur autem cum sinu vestis aperto ad denotan dam geminam ejus naturam, de qua ipsummet loquentem audias apud Catullum Epigr. 6 . Quod enim genus figurae est, ego quod non habuerim Ego mulier, ego adolescens, ego ephebus, ego puer , Ego Dinnas sui fos, ego eram decus olei sMihi Januae stequentes, mihi limina tepida, lMihi floridis corollis redimita domus erat, Linquendum tibi Ustet orto mihi Sole cubiculum . Egone Deum ministra, o Cobeles famula ferar t o Maenas, ego mei pars, ego mir sterilis ero p o Ciridis Algida Idae iis amicta loca colam tDbi Ce a Giculatrix, ubi Aper nemorisagus t o Suam agam sub altis Phrygiae columinibus t Famam dolet, quod egi, jamjam poenitet.
250쪽
Sectio II. Deorum Simulacra, &c. I o 3
Ovidius in Ibin. Attonit que seces, ut quos Cobeleia mater
Incitat ad Phruios Cilia membra modos . Teque Siro fas, nec foemina, nec Tir, ut Aius, Et quatias molli tympana rauca manu.
atuor anni tempora in antiquis numismatibus quatuor puerulis indicantur . Primus canistrum habet impositum capiti floribus refertum , Ver designanS. Secundus altera manu spicas tenet, altera falcem falcandis frugibus idoneam , propria aestatis symbola . Tertius Leporem dextra, laeva fructus, venationis opportunitatem , fructuumque abundantiam autumnali tempore innuenS. Quartus denique avem forsan Anatem laeva gerens vestitus est , quo hyemalis tempestas frigidissima vulgo denotatur.Num- mulus Probi aereus cum hoc typo , &epigrap. Fl LICIA TEM-ΡΟRAdri mustoVaticano asservatur:similem protulit Franciscus Angelonius in Commodo cum inscriptione, TEMPORUM FELICITAS;alterum adfert Cl.RodulphinusVenulus inter Numismata Max. Μoduli Musci Vaticant,unde hac nostra imaguncula juvenem nudum, & alatum, Leporem dextra tenentem exhibente autumnalis tempestas videtur designari. Negotium tamen mihi facessit Scriptorum quorumdam auctoritas, qui Leporum venationi hyemale tempus Opportunum tradunt. Virgil. lib. I. Georgic.
Auris que sequi Lepores, tum figere Damas , o c.
Cum vix alta jacet, glaciem cum flumina trudunt. Quam sententiam tuetur & ipse Horatius Sat. 2. lib. I.
In niete sectatur. Unde hoc animal niveum dicitur a Calpurnio Eclog. IO. Ordine quid referam , missi genus omne ferarum, Hic nizeos Lepores, o non fine cornibus Apros. Attamen cum in omnibus & nummis, & toreumatibus antiquis hyemalis tempestas vestita semper conspiciatur, autumnalem hac nuda imagine repraesentari eo magis adducor, quod eadem Leporem tenens in nummis exhibeatur a & nix