Collectio poetarum elegiacorum stylo, et sapore Catulliano scribentium cum gemina de eodem diatribe. Quibus ad finem mantissae loco subiecta est sylloge idylliorum, et epigrammatum ex eisdem scriptoribus selecta. Collegit, castigavit, praefatus est,

발행: 1784년

분량: 360페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

131쪽

αγα , his locis ipshmmet Tibullum fecisse iacile petis suadeor, & vobis. aequi lectores, me taciti negotio persuasurum puto. Si lubet in rem prae

sentem veniamus. Atque ecce in secundo libro Illos Pentametr . Belliea eum dubiir rostra desiis ratibuti Abdita quae senii fata canit pedibus. Trotea qui pro ris sacra vehis ratibur.

Istos, inquam , Versculos retontis iisdem veris bis atque in finem rejectis bisyllabis, hoc modo interpolate.

cum dubiis ratibus heIIica rosra dedit. Quae sedibur sevis abdita fata canit. Qui probris ratibus Troica sacra vehit.

Non animadvertitis , quantum iidem versus, iisdem vocibus, numeris tantum aliis affecti, quantum a priori sono & venere degenerarint, Illito hoc bisul laborum sucot vel hos duos ad hue videte,

Et madefacta meis serta feram Iactainis. Neve netet quisquam , me duce, se comitem.

Retinete verba; dispositionem numerorum Immmutate in hanc formam.

132쪽

serta feram Incomis N mad falla meis. Se Comitem quisquam , me duce. mTe neget.

Nonne aures dolent, tam existia soni se privkri voluptate 3 idem accidit in quadrisbilabis. Unda Deum caelo miserit indigetem. In hanc faciem scribitote

Indigetem caelo miserat unda Deum.

Omnem sere simul ornatum detrahitis. Ad Prois pertium redeo qui rationem habuit pedum , o numerorum accuratissimam ut siquid vel levissme transponas , in concinnitatem subito pecces Vel travillime. Perspicuum tribus f ciam exemplis. Propertii hi versus sunt.

Sed quos ipse fuis fecit amor 1 nanibur. Sem I er vive meo libera judicio Et terram rumor transi Iit N maria.

sic inverti possunt.

Sed Deit manibus quos amor Ipse suit. Iudicio sem Ier Ithera vive meo. Et terram rumor trans Iit . atque mare.

Nihil immutavimus . nisi in versu postrem ciduas Voces . ac evanuit omnis versuum prior elegan ia , versaeque sunt numerorum illae de . i.

133쪽

- 28

ciae in rusticas, ut cum Catullo loquar, inficetias. Quamobrem Catulli, Tibulli, ac Propertii a ctoritas, di haec tot exempla multorum instar argumentorum Vobis en e debent , ut numerorum supra traditam rationem e. Veriorem , certioremque judicetis, nec in scriptis velisis eadem uti, vel tantillum vereamini. 1ieet Magia stelli vel rideant, Vel ringantur, atque etiam ιrumpa tur universi. Asebium nasus sit reguIE Gr Emmaticorum . Stultius hae nihil est . & sapidi putius.

Retineanε Α sebit Deum suum Nasonem. vos rationi , & ejus certissimis argumentis obtemperetis , muniatis vos auctoritate Catulli, rabulli . ac Propertii , quos illi fortassis nec legere quidem , & aspicere dignantur.

Usque adeo bardi, stulti, stolidique . Hidaequa Digni sunt. Phoebus quos similes saeiat. Alterum at interea permulcet Iaudibus alter a Nempe fricant. scitis, sic Λsinos Asini.

brudant per me licet , donee stupidissimam agant animam. Ego certe non moveor eorum maledictis quidquam. Diuitiam by Coost

134쪽

Dum Asebii me nigra tuo saeT impetist ore, Atque notas theta earmina nostra nigro. vir, quod stulta laeta. quio iit, tibi dicere pexgam 3 Illud quod tardi nempe Asini sacore , Dum rudunt, soliti. Geminent quantum libet hiha. Non tamen ad superos permeat hiha polo .

Dicam porro cum Martiali. Si ma laudassere. I asserat illa magis.

Sed jam sumum etiam creabo acerbiorem, ut illis oculi doleant, vehementius. De Catullo. Tibullo . Propertio retuli iudicia veterum. Addam . quid de Ovidio senserine Veteres, quos certe fine astetitu iudicare potuisse, non est negandum. Ac praecipue ab omnibus Ovidio ob licitur fataIis ilha ingenii luxuria, quam nun quam cohibere valuit. Hinc Fabius nimium in genii fui amatorem vocat, ut indulgere illi main Iuerit , quam imperare, Scaurus apud Seneca in Declamatorem. inter Oratores Ovidium Voc re soli us stae , addiditque , non minorem esse

135쪽

sone censuras & iudicia declaranda. Valean. ergo Ovidii Simiae , qui se omnes laudum numeros implevisse , seque beatos arbitrantur, cum Eletos bi syllabis voculis concluserunt, cum una pertica Omnes Pentametros dimensi sunt. Qua re sua opinione meri sunt Ovidii. sed mea. Musarum carcinomata, dc Vomicae I Ilinc charaas frigidis, illotis, scabiosis carminibus . paene criminibus dixeram , complent , ut fiat illud Satyrici.

Iactent se illi Ovidiani carminis Artifices.

Artifices possu in hos dieere Carnifiees. aria in a quotquo cacant, tot sunt mihi nomina velis Crimina.

Vos ut in illorum numero, ne filis , Iuvenes Poloni , omnes ingenii nerVos contendite. Quod si feceritis, Μusas habebitis propitias. dc Apollo sponte vos in Parnassum suum. semotis omnibus viae difficultatibus. & angustiis. deducet. Facietis autem id recte . si non somnolenter,& supine, quemadmodum Magistelli Disiti COOsi

136쪽

i III, poet Icam artem ttractet s. & quae de vera hactenus Elegiarum natura, deque optima carminis Elegiaci constitutione disserui. in lectione veterum L legiographorum . deinceps observetis . . t in scriptis vestris ad usum transferre nequaquam dubitetis. Eiusdem ac ego sententiae fuit Leopoliensis vester Simon Simonida, Magni Io. Zam oscii Secretarius, quem Iustus Liapfius, sui saeculi Varro , inter doctorum ae bonorum Virorum apiees posui . Non tam mpanis Veneto dijsidet Eridano .

Quantum Simon simonida ab illa Ovidianorum haeresi longe recessit in suis divinis Llegis , quos idem Lipsius, eruditos, antiquos . Da MeS . O mu meros ae phrasim Catulli habere pronunciat. Habetis Concivem , quem imitemini . Iuvenes Poloni, quemque ut liceat vobis

Nocturna versare maiiu , versare diurnae

Unicum illud exemplar Bibi othecae Zaluscianae , Zamosci impressum . anno MDC II, ab Andrea Ianocio Can. Κiioviensi, Dignissimo eiusdem Bibliothecae Custode , Viro apud litteratos conspicuo, mutuo mihi traditum , ad Polonici I a

137쪽

Bominis gloriam , vestramque utilitatem denuo typis committere constitui. Simonidae vero vastio socium addere visum est nostrum Raymun dum cunich. Eloquentiae in Romano Ioi olita tum Athenaeo Professorem. Non pomum pomo. non ovum ovo magis simile, quam Cunichius noster Simonidae vestro,

Namqne Dei t. pol. Cunithi ut eo enata Catallo Carmina , quaeque idem duxerit ille sua :Quaeque ego jurarem . & quivis uno edita partu, Ni aetatum saeerent ne eula dissidium. Huue ego suspieio multis in millibus unum. Nulla nee ornando millia suffetunt.

Huic ego Uiro clarissimo , antequam ab urbe discederem, Variaviam concessurus, sequens Hen de easyllabum scripsisse memini.

Ineptus sero noctuas Athenas. Et poma Alcynoo. Iyram qua Phoebo Et spicas Cereri. Pali & reeentia Lactis cymbia. retia & Dianae, FIoraa lilia. vineamque Bacevo. 'Qui Tibi Iepidissimo Poetae. Cunichi venerande . mitto versus . Quamvis nee Iepido . nec elegante .

138쪽

Atque omni saIe . gratiaque nindos ἔSed ne rusticulus nimis Poeta . de Ingratus videar . tibi hal repento

gas illepidas, & infleetas

Seripli pessimus optimo Poetae. Ut nostri monumenta sint amoris, Erit qui penitis mihi in medullia Fixus, Sarmatiam licet nivalem Petam. Vistula stat gelu qua aeuto , Tetto & sustinet unda stricta curru . Plaustris hospita, quae fuit e rin Is. Nemor semper ubique & usqua suavi

Tuae amieitiae . tuaeque laudi . Semper te reminiscar . atque semper Tuumque ingenium . inasque Musas. Dum vivam , celebrare me juvabit.

Sed iam abrumpo, styli luxuriem, de coronIdem impono huicce disceptationi, in qua . fi prolixior sui, quam debui, imputabitis id, iu

venes aequissimi, materiae amplitudini, cui pὐatem sermonem nostrum oportuit esse; vel si a proposito longius aliquando recessi, cogitabilia

me ad alia . quae nostrae disputationi assia erant, sic suisse tractum;

139쪽

ata Non se eris areanis Lydormit effossur In agris Herculeus lapis , aut cautes Marpe fi a serrum Fundit in oppositum leges. Ut per et tus illa. Cogitur in Iapidem connitier annuIug nuro . Et socios se eum perducere; serrea donec, ordine demisso conserta erili et bur hamis. Flectitar in Iongum nexu pendente catena.

Non aliter ego ex una disputatione incidi ire aliam vicinam , ut rei toti, quatenus possem . omni ex parte satisfacerem. Quod si acrior. quibusdam & vehementior in malis opinionibus Poeticulorum insectandis visus sum . ii sciant, me justo dolore commotum, ea protulisse, quae ab aliis audire maluissem, ut miseriam Schola xum declararem , atque istius temporis infelicitatem. Certe qui litterat amant . & bonis litteris consultum cupiunt , non possunt hos Mati stellos Musarum carnifices amare, sed extreme, quotquot sic docent, odisse debent, dc , ut e suggestu dejiciantur , adjuvare. Quod etiam prosecto nisi fit, ut Viri Magnates , &Docti conjunctis animis illorum inscitiae obviam quam primum eant, actum erit de studiis litte- . . Disiligoo by Corale

140쪽

orum: 1 que ista nobilissima Regio, quae tan quam foecunda Genitrix illustres edidit Holios. Eam oscios . Simones Simonidas , Cocha novi os , Sarbievios. Lubienios, Naru evios, totque alios insignes Viros, quasi lassa & etaeta infelici nixu parturiet Choerilos, Maevios, Bavios . Asebios.

Saeeli ineommoda . barbaros Poetas, Inanes, vacuosque litterarum. Insulsox homi es , & inlicet os. Quorum Carmina nee legunt cacante , lis se tergere quin in Ieat cacautes.

Ad me quod attinet, volui quidem opera me Raliquid asserte hisce studiis adjumenti. Quid effecerim . iudicent Poloni illi.

Qui a alati propiore Deo . fle divina sonantes . Communi haud seriunt carmen triviale moneta ,

Non spurii Magistelli, qui neque primis labiis. dulcissimos Parnais sontes degustarunt, rejecti a Musis , atque ablegati ad foedos lacus . in quibus

ranas habent Musas , quarum cantus adeo celem riter addiscunt , ut vertibus suis assidue coaxa nistes ipsas ranas Magistras importuno stridore su in perent, & nunquam desinast molesti esse aurisbus Eruditorum.

SEARCH

MENU NAVIGATION