Laudes inopiae

발행: 1915년

분량: 99페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

81쪽

statis paupertatisque cogitatione ortae atque conformalae Sunt: deinde autem per totas litteras Graeeorum et Romanorum Sunt propagatae. Atque illa de paupertate artium magistra sentential0eum proverbi obtinui et prorsus Sollemni iacta est. Exorsus sum in dissertatione mea ab neomio Penia sophistico, quod istophanem in agone luti conscribendo Secutum Sse VeriSimile mihi est, atque quaestionis finem praebuit alterum encomtum Penias ab Apuleio se fere saeculis post compositum l

Appendix de Luciani Timone.

Supra i p. 64 quaestionem de Luciani Timone ac ui aliorem ad appendicis locum del0gavi. Laudes enim Penias, quales adhue

inVestigare conatu Sum, in Luciani Timone non XAlant, sed dialogus nonnulla res maioris momenti, quae ad quaeStionem nostram pertinent, praebet.

Iam autem se lolius dialogi indole disputationem uberiorem Conscripseram, cum Meskii de eadem re disceptatio in lucem prodiit Mus Rh011 19 15 . Qui cum mullis in rebus eadem iere proferret, sali habui paucis verbis ea re langere, in quibuS cum Meskii disceptatiuncula in universum consentio, ac non iSi de quibusdam rebus, ubi dissentio, paulo uberius disputare. Mest recte monot p. 10 sq. eas similitudines, quae inter Aristophanis lutum et Luciani Timonem exstent ), in univerSum minoris esse momenti quam ut Lucianum in dialogo componendo ad Aristophanis fabulam se applicavisse Statuamus. Sed mihi quidem mirae quaedam in singulis rebus similitudines dignae, quae reSpiciantur, Sse videntur, quas similitudines maxime in colloquiis invenimus, quae lutus de caelo in terram migranS, ut Timoni thesaurum erat, cum Mercurio habet. Conteras 1. Tim. c. 12 4T, Arist. Plus v. 234-248 nemo fere recte divitiis uti scit, alteri enim homines Sunt avari, alleri prodigi Potissimum haec verba comparari possunt c. 12:

82쪽

κθβoiai rupape λη aevos ut vos dupzς' herregov v KGpεi povos. 2. Tim. c. e. 20-23, Arist. Plut V. 107 sqq. homine pauperes et probi ubi primum divitias adepti sunt, improbi fiunt. 3. Tim. e. 24 Plulus aestus in terra vagatur is qui Plulum invenit, eum domum Sestum ducit Arist. Plui. v. 1-256 Chre-mylus Plulum errantem invenit atque in domum Suam abducit. Ea igitur res, quae apud Lucianum narratur, in comoedia Stargumentum Scaenae primae. Praeterea haec verba conferrelie et Tim. e. 24 πλavsella Πεpivograeu, AriSi Pliat. V. 121: si σε

4. Tim. c. 25 Plutus perraro homine probos invenit homo, qui est quasi Lynceus alter, forsitan homines probos investigare poteSt. Arist. lui. v. 98 longum per tempus lutus homines probo non vidit v. 10 Chremylus, ut lutus acrius videat oculi quam Lynceus, fileere Vuli. Quibus locis cum interdum singulae voce in cenSum Veniant atque cum Lucianum Aristophanis tabulas cognovisse certum sit, aede adducor ut his l0eis uetanum ristophanis tabulam memoria tenuisse laluam. Sed de singulis rebus hic agitur neque nobis putare licet Lucianum in toto dialogo conscribendo Aristophanem esse imitatum. Praeterea autem notandum St a Sententias ex Aristophanis tui in comoediam mediam et novam eSSe propagata Veri non esse dissimile. Quam rem breviter

tangam.

Mirae enim, ut albe Hermae 55 ostendit, similitudines inter fragmenta ex Archippi Pluto conservata et Aristophanis lutum exstant: in fragmento 35 Archippi Plulum de hominibus, quod ab eis devoretur, querentem invenimus cf. Arist. L . 242 2453, in fragmento S lulus visum oculorum denuo nactus vestimentis pannosis erubeSeere videtur ei Arist. l. v. 80 sqq.) Praeterea iramentum lepidum Amphidis sanie alteram sir. 23 Kock III): τυ νλ6 6 Πλουτος Ivat o δοκεἶ

83쪽

Quo loco set lutum clausum ci Tim. c. 13 se Arist. PLV. 237 sqq. et lutum enecum errantem atque in homines improbos incidentem invenimus Faeete aulem sententia hic adhetaeras adhibetur lSed non lanii interest cognoscere, utrum Lucianus illas de Ρlulo sententias Aristophani ipsi an fabulae alicui comoediae

media vel novae debeat. Maius autem Si Si diiudicare possumus, quo modo Lucianus lolum dialogum composuerit, utrum fontem aliquem in Timone componendo Si Seculii necne. Atque

mulli viri docti pinali sunt Lucianum hic ad comoediam aliquam

novam vel mediam se applicavisse '). Quorum argumenta non mullum valere Mes regle demonstravit. Ipse autem cum multae

sententiae atque res in Timone prolata ad libro philosophorum popularium specten atque magna e parte etiam in prioribus vel postprioribus Ludiani libris inveniantur, Lucianum illam de Timon fabulam ipsum in formam dramalieam redegisse et ea in re sententiis atque rebus multis sibi tritis rursus esse usum statuit. Certamen autem illud inter Peniam et lutum, quod in capitibus 1 36 legimus, ad fontom cynicum est refer atque

id cum fabula Timonis a Luciano esse coniunctum eΠSel. Cui seskii opinioni non prorsus asSentior. Oneed Senientias certaminis illius ad philosophiam popularem OS EVO Rre, cum nulla re a cogitationibus, qua apud Teletem aliosque recte vivendi magistros legimus, disserant . Neque vero cum Mesriosi aluere possum totam reliquam fabulae partem a uetan ipso in 10rmam dramaticam esse redactam atque cum certamine Oniunctam. Quaedam enim res me, ut Lucianum in dialogo componendo illo certamine excepto ad comoediam aliquam Se appli

Eo enim modo, quo Timon amicos ingratos excipi atque

plagis depellit, Pithetaerus in Avibus sacerdotem, poetam dithy-

ut Helm, Lukia und Menipp maxime autem ock, Rhen MuS. 43.' maxime autem est utile illum librum, qui inscribitur συγκpiois Aperῆς καὶ Πλουτου c0mparare. Atque notandum est Sententiam illam, quae in agone AriStophaneo sit principalis paupertas est artium magistra atque ad 0minum conVietum necessaria apud Lucianum non inveniri, quod iam del. p. 188)c0mmem0ravit. Alleg0riae autem, quas in cap. I et 32 invenimus, ad aetatem recentem Spectant, qua Cebetis tabula Similiaque Scripta nata sunt.

84쪽

vertuntur. Cuiusmodi scaenas recte secundum P0ppellaeuterum nominare Solemu , I asperiesZenen j. Sed una re scaena illae

Timonis ab Avium scaenis disserunt in initio scaenae uniuscuiusque monologus Timonis invenilur tales autem monologi antiquae comoediae non sunt proprii. Sed Timonis monologi, quibus hic audientes vel legentes certiore de hominibus appropinquantibus agit, prorsus ad comoediam noVam Spectant, in qua persaepe hiStrio, qui est in scaena, Spectatoribu de perSona progredienti nonnulla narrat. Atque conferas Plaut. Trin. v. 400 sed aperiuntur aedes quo ibam commodum ipse exit Lesbonicus eum SerVO OPIS. quibus verbis Philto audientes de Lesbonteo et SerV eius progredientibus certiores iacit vel Ter Eun. v. 22S:

sed quis hic est, qui huc pergit 3 allat, sic quidemst

media cogitabimus quae Scaenas illas comoediae antiquae piso- dicas atque monologos comoediae novae praebuerit ). Altera autem res, quae nos ad comoediam aliquam deleget,

accedit dico thesaurum, quem Timon in Scaenis postremis effodit. Mire enim hic thesaurus in dial0go praedicatur. C. 10 Juppiter Mercurium et Plulum Timoni thesaurum fieri e iubet; c. 29:

Mercurius lutum thesaurum non secum ferre commemorat, Plutus Se thesaurum, Si ad caelum ascendat, sub terra Oeeullaturum eSSe

exponit quae res hic valde est nova); in capite 30 Mercurius denuo de thesauro loquitur, in capite 40 Plutu rursu eum commemorat. Multis autem verbis postea quomodo Timo theSaurum effodiat, describitur se. 1 sqq.). Qui thesaurus apud Lucianum multum habet miri Fuitne enim tam necessarius Prorsus non

85쪽

sufficit. Sed aptissimus thesaurus est ad comoediam, in qua thesauri in scaena effOSsi multos riSus Spectatoribus OVere potest. Conferas acem Aristophanis, ubi laene magna cum difficultat effoditur. Cum thesauro autem castigatio adulatorum

arte cohaeret. Juppiter iam in capit 10 de amicis ingratis i-monis puniendis loquitur, Merem ius tum denuo in capitibus 35 et 40.

Atque si comoedias medias Vel novas perlustraVeriS, non paucaS, quae Θησαυpos inscribuntur, invenies Anaxandrides,

Philemon Diphilus, Menander, Dioxippus comoediam ΘησGυρ6S' Conscripserunt ). Afferam autem fragmentum hilemonis 121

Iam apud Arist0phanem in vibus de thesauro agitur V. 599 sqq.): Conteras maxime hae verba v. 602): κτωμα σμlvussu aircis udpius vopυττω. tque certum mihi videtur effossionem vel inventionem thesauri aliquid valuisse in comoediis. Habemus igitur argumentum in comoedia tritissimum, a Timonis vero fabula alienissimum. Quodsi quaerimus, a quo huic illud insertum sit, sane necesse non est cogitare hoc iam in O-moedia aelum esse quam Lucianus secutu sit, si modo secutus est. Qua comoedia fortasse de viro aliquo agebatur, qui olim dives fuerat, tum in pauperiem uiciderat atque ab amicis erat desertuS, OStea autem denu dives fiebat et graviter amicos ingratos ulciscebatur. Atque vir olim dives, nunc pauper atque

ab amicis infidelibus desertus nobis iam in ristophanis luto,

in V. 24 sqq. Oecurrit. Apud Menandrum autem in aliqua Omoedia vir, qui Subito dives erat factus, progressus est D. 7313. Nec Vero cur cum MeSkio potius a Sophista nescioquo inventionem thesauri cum fabula Timonis esse coniunctam quam a Luciano

inscriptionibus comoediarum sane non nisi percaute uti licet Philemonis Thesaurum lautus in Trinummo ad usum suum convertit.

86쪽

ipso statuam ulla causa est'). o autem facilius fabula imonis eum comoedia eiusmodi copulari potuit, quia iam ante Lucianum miseriam Timonis Sumptibus effuSi effectam esse, amico autem gratiam debitam Timoni non rettulisse narratum erat quae apud Plutarchum, in vita Antonii, c. 69IT legimus). Ipsam autem Timonis fabulam Lucianus se libris philosophorum popularium hausisse mihi videtur. Multae enim in Timone sententiae, ut recte os ostendit, ad libros de bene vivendo conseriplo spectant. Imprimis Si epistulam Senecae vicesimam, ubi paupertas laudatur ea de causa, quod quis sit amicus Vere fidelis, demonstret non es autem Vel ob ho unum amanda paupertas,

quod a quibus ameris. Stendit 3 conferimus, quam facile Timonis fabula in philosophia populari adhiberi potuerit, videmus'). Quaeri autem potest, utrum illud certamen Penias et luti etiam in tabula Timonis a magistris bene vivendi prolatum sitan Lucianus id cum tabula coniunxerit. Ego quidem crediderim

Lucianum certamen cum fabula Oniunctum invenisse fortasse a magistris recte vivendi demonstrabatur Timonem ab amicis d0

Qua cum paupertatis laudatione Timonis de thesauro laetilia in

posterioribus scaenis e comoedia hausti non bene congi uit. Timonis autem in deos contumeliae, quas in prima Scaena legimus, non lantopere cum Timonis verbis in certamine prolatis discrepans Timon queritur, quod amici ingrati poena non afficiantur, neque vero, quod pauper Sit faeluS. In universum autem caule talibus discrepantiis' utendum est, cum Cerium esse Videatur Lucianum ad ea, quae e quibusdam fontibus haussisset, multas res singulas addidisse atque ita facile constantiam morum personarum violare OlutSSe.

Mes ipse commem0rat thesauri inventionem Timone excepi apud Lucianum nusquam nisi in scriptis posterioribus inveniri.

' Leo Griechis h-romische Biographie, p. 117 0 de Luciani Timone iudicat: Luhian Zelgi, te die populare Moralphilosophie sic den Sion unutetegemachi atte Die Biographie legi u Grunde g. his discrepantiis nimis momenti es tribuere mihi videtur.

87쪽

Conspectu locorum.

de prisca med. c. 23sqq. AntiphaneSHoratius

Paneg. 28 Sqq. 33 sq. Ρlutus v. 1-2527 sqq. Laberius v. 460 630 sqq. . paSSim Paupertas. r.

de inv I 2. 248 a Lucretius de ff. I 11 158 48 2 de rerum at V, 982 145 43sqq. de orat Ι 33 sqq. 48 Manilius Tusc. I 2 V 5 645 sqq.

9, bi sqq. Democritus Martialis Ir. 24

25 sqq. D. 142II1544 25 sqq.

8365 223259066

66 Bibl. I 8, 1 Sqq. 26 sqq.

Hermes r. 10. 1149 Sq. Persius Euripides praefatio 72 Sq. Electra v. 370 sqq.

Plato tr. 137 2C0nV. p. 203 Sq. 39 sq.

32 sqq

88쪽

421 m. 551 sq. Plautus Stichus v. 174 178 Publilius Syrus Sent. 10403613617

Seneca epiSt. 0r. 15,

XXXII I6439

Georg. I v. 121 sqq. 54sqq45sqq. VitruviuS de arch. II 1 1

89쪽

Inde capitum.

Ρr00emium I de laudibus inopiae, quae in Aristophanis Ρlut inveniuntur. a. qu0modo luti agon 0mpositus it b. unde sententiarum Summam poeta hauserit c d encomi Penias, ad quod p0et se applicaViSSe.Videtur . . . . excursus quae rati intercedat inter enc0mium et agonem c0moediae 15Π de laudibus inopiae similibus, quae apud alios riptore leguntur. A. apud scriptores qui Arist0phani aetate antecedunt aut sunt aequales. a. de radicibus harum sententiarum Ozi de Hesiodi peribus Oz2 de 40ctrina, qua inopiam causam esse progressus generiS humani Stendatur ib. de laudibus enias, quae sint similes sententiis Arist0phanis 341. apud Democritum 342 apud Euripidem 353 apud lat0nem 38B apud scriptores qui p0S Aristophanem fuerunt. a. inopiam in progressu generis humani aliquid valuisse ostendunt1 philosophi 1 a. Epicurus 42 p. Posidonius 452. alii scriptores 49 a. Eratosthenes 49 p. Vitruvius Y Vergilius 54ό. Manilius Ozb inopia aliis de causis laudatur 1 in tractatibus moralibus 32 in comoediis 53 in carmine αλisi sub heocriti poematibus nobis tradito 204 apud nonnullo scriptores Romanos aetatis imperatorum 25 in pulei pologia 4 Appendix de Luciani imo ne 22 Conspectus locorum M

SEARCH

MENU NAVIGATION