장음표시 사용
131쪽
1i S DISQUISITIONES PLINIANAE LIB. m.
Abat , nec ulla nisi navibus fuga sy , ut se tanto discrimini eriperet 3 , orabat.
se Vertit ille consilium, & quod studioso animo inchoabat, obit maximo.
nissent, fortasse nimiis disputationibus pareebant. Retinam ipsus Herculanii portum eredit illustris Hospitali uet , &Artaeneus ca); parum ab Hereulanio diitare colligunt Anonymus Neapolitanus M, & Munter ): Hine Neote. tieam Resinam ipsissimam esse villam, quae iuniori Plinio Resina; unde elegans Poeta Eucherias a Quintiis cecinit rsu Retina beto nimium vicina Vese. d .
Haud negaverim Quintii, Cocini, Belicarii se , caetemrumque opinionem a veritate miniis dissitam, qa m illorum Retinam perperam ei tea Μisenum statuentium. Primb quia Remae vi eulus Vesuvio subjacet; seeundbex nominis affinitate, imb ex ipso vocabulo, eum tenax lentor ex arboribus defluens res nosis, qui Latinis. & Italis Resina i Grae- eis P η νη dieatur. Uertam nulla nos nrget necessitas, ut de neoterita Re I Plinium Caeeillum loqui conjleiamus , eum de muliere, cui Resimae appellatio contigerat, sermonem habuerit, euius villam ultra Herculanium extitisse, &mari proximam utique credam, nusquam tamen ad Resinam quae extimam oppidi partem contegit spectare posse omnes in praesentiarum fateantur necesse est. Considerandum in luper Hereulanenses in theatro assidentes ex Vesuvii eruetatione oppressos, qvst de eausia nullum imminens periculum agnoscebant, quod sibi praesens Refit a minimi scriberet, ubi in Herculanensi suburbano quod magis a Vesuvio quilin oppidum distabat tune temporis rusticaretur. Cum igitur ex corrupta Retinae voce conjellulae ad Resinam speciantes e fluxerint, mendo sublata una ciun loci positione, atque etymologia evanescent. a) ithacesae. Cognomentum absque h in editione principe apparens, satis indieat mulierem e Magnae Graeciae solo appellatam ReEtinam Ithacesiam, tanquam ex una insularum, de quibus Plinius avunculus in Contra Vibonem paruae, quae vocantur Ithacesiae, ab Gnses oecisi. Adde, quod Gractis ruptum esse signifieat , atque Insulis etiam, quasi Hipponiatium orae avulsis conveniat ce). Apparent inde eorruptas voces, Caesi, vel Titi Caesi, & similia , ex Ithaeoae cognomento et luxisse. Rectinamque potitis L. Popillii, quam T. Caesii uxorem fuisse, monet allatum Popilliae Rectinae monumentum, suae gentiliciam appellationem a patre, cognomen a matre videtur accepisse. Αdde quM Plinii Caeeilii stulum minimδ sapit, ut Reclinae T. Caesii dieat, quasi Caesii uxorem. Quod autem Reetina potius, quam Reclinia appelletur eontra traditam a nobis regulam ), diei potest, vel Rectinae gentilicium nomen inter panea excipienda annumerandum si , vel hane seminam, alteram, prioremque gentiliciam appellationem habuisse; Rectinam vetc, nominatam Planeinae exemplo , cuius nomen Munatiam fuisse libro VIII. Oilendemus, ut filii mei in gratiam nodum solvam, quod libro II. proposueraru ἡ . Hare ideli dista volumus, ut
omnibus occurramus, quae nasutas pollet objicere: caeterum in muliere fraecam originem redolente minime evadant necessaria. Si plura optat, consulat doctam Anonymum Neapolitanum filii verseulos illustrantem: -- Misenus, in arde sore glaanteo Haes Ithacesiis Baii l . ubi huie tefitor adhaerere malit, propiorem Hereulanio originem In Rectini inveniet. Haee ideo dicta sint, ut alia quam mendos stimis verbis medicinam faciamus, quum meliora inpraesentiarum non stippetant. Ubi superveniant, locum in majoris . vel sequentis Plinii vita retractabimus. 3 villa eius. Vel quia propria Reetinae, vel quia maritus aberat . aut vita defunctus. Nestio qui de eausa hoe I eo Neapolitanus Αnonymus Plinii stylum vexet, quasi partim latine seripserit vilia eius. Ego nulla alia ratione id m litis reddi posse affirmabo, quod vernaculo idiomate la di ut villa. Sic Plinius avuneulas senem ejus cm , nempe Neronis: Suetonius ex oratione eius n) , & Classiei ubique Auctores. ti stibistebat. ornatus loquendi modus Plinio Caeeilio familiatis, ut humiliora designet loea, quae ab alto pros inciuntur; videturque dictionem Villis praeeipui dirasse. De Caninianar Quid subie ius, . semiens iactis o . De in pti 1 Laurentina: mee s subjacens mare inruetis is . De Proseeeri sui praediis r Mihi ostenditur subjacens iacus ρὶ. Nihil tamen magis opportunum oecurrit, quam ubi Thuseantea sua itidem rus, ae praedia deseribit. V Dia gravis, ac psilens ora rausorum , quaa per litus extenditur: sed hi procul a mari recesserunt. ρum etiam Mennmo, DLM νimo montium subjacent r . Ex iis igitur etiam ostenditur. Rectinae villam velavio subjacentem pari elegantia deliis gnare; quam vana in rem praesentem congesserit Sehesterus. ipse viderit. χ fu a. Restina, quae ingruentes flammas, omnemque planiciem complentes Intuebatur, nullo terrestri itinere, sed tantum navibus evadere poterate maris Praesectum enixe per epistolas orabat, ut illam tanto discrimini subdueeret. 3ὶ eriperet. Palinurus apud Virgilium sepulchri honore orens eripe me his, Miabo, malis is . Allata Plinii verba. iterum ollendunt, nec de villa Miseni proxima, neque de Clalliariis loqui posse. Miseni tune praximum nallum imminebat perieulum; indeque ex terra per Elisos Campos, & aperto mari euique exoedere datum erat. Classarii portli hic stultra ingeruntur. Nonne Plinius unicam aptari iusserat libumieam, ut propitis miraeulum vir eruditis limus contemplaretur Classiariis igitur minimε illi optis erat, cum pauet sufficerent nautae. Omnes enim norunt milites Classis praesidio destinatos, nautas appellari. Hi Graecis Ε βίω, quo etiam nomine a Latinis quandoque dicunetur. Navibus impoliti, non remos ducebant, sed ad pugnam parati stabant. Apud Plinium avunculum: Gabienus O
saris classiarius fortissimus t . Consule Suetonium, ibique Beroaldam υ), G. Budaeum x , Spigelium di . Habes &huius epistolae interpretes in nova Cortii, & Longotii editione. Haud ignoro Aelium Lampridium in Commodo Antonino testari, illum militum Classiariorum oper, usum ad vela in Amphiteatro dedueenda. Μilites insuper Ex VELAM DUPLICAR. α invenimus aa . Sed ex iis ipsis locis, & seeundo libis allatis Classiarios milites fuisse ubique constat; ideoque eorum oper1 uti noluisse avuneulum Plinium, eum liburnieam iussit aptari, & soraris filio veniendi copiam fecit; aereptis subinde Restinae eodieillis oram diuersa ex eaussa sibi sustrandam deerevit. 4ὶ Vertis. Ita ΜSst. eodiees, Aldinus, Regii Parisienses a Brumeto, Neapolitani ab Anonimo, reliqui per Cortium
allati, primigeniae editiones, Daleeampius, Gruterus, Harduinus, Coeinus, Belieartus. Verborum sensus per se patet. Acceptis Rectinae eodicillis sententiam mutavit, nee amplius liburnieam aptandam, sed dedueendas 3ussat quadriremes, ut non Restinae tantam, sed multis auxiliaretur, cum ex illius epistolis didie isset. nullam nis mari sese committentibus salutem adesse, ideoque ut miseros in naves indueeret. Catanaeus sevi eerte vetusta exemplaria minime desuerunt, eum ad illorum auctoritatem in operis ston te pro voeaverit) mavult legere non vertit. Negandi tarticula eo pacto sustineri potest, ut aeeeptis Rectinae eodieillis eonsilium de invisenda eonflagratione mutaverit; imbquae prius studii gratia, nune humani generis iuvandi desiderio peragenda deereverit: Nostra tamen lectio texturae magis apta videtur, & concinnior. Hle iterum Neapolitanus Anonymus miniis latinε dictum suspieatur venit coli-ιium; eui nihil aliud reponendum iudi eo, quam Virgilianum neque me sementia veriit bb .
132쪽
DISQVISITIONES PLINIANAE LIB. IV. II 7,, Deducit Quadriremes non Rectinae modo, sed multis erat enim frequens
se amoenitas orae uin) laturus auxilium. Properat illuc, unde alii fugiunt rectumisque cursum s in, recta gubernacula M in periculum tenet, adeo solutus metu, ut se omnes illius mali motus, ut deprehenderat oculis, dictaret, en staretque τ). Iam se navibus cinis incidebat, quo propius accederent 'in calidior,& densior, jam pumi-
seces etiam nigrique, & ambusti, & fracti igne lapides, jam vadum subitum
se ruinaque montis ' , litora obstantia, cunctatusque paullulum an retro flecte- seret, mox Gubernatori, ut ita faceret monenti. Fortes, inquit, Fortuna juvat ,, Pomponianum pete s 3 . Stabiis erat s diremptus sinu medio, nam sensim ci secum astis, curvatisque litoribus mare infunditur se in . Ibi, quamquam nondum M periculo appropinquante, conspicuo tamen , & cum cresceret, proximo, sar
is cinas contulerat in naves certus fugae, si contrarius ventus resedisset, quori tunc avunculus meus secundissimo invectus, complectitur trepidantem, conso
ri latur, hortatur, utque timorem ejus sua securitate leniret, deferri se in baline,,um jubet L 7 ; lotus accubat ' coenat, atque hilaris, aut quod est aeque magnum si similis hilari. Interim e Vesuvio monte pluribus locis latissimae flammae, atque Mincendia relucebant, quorum fulgor, & claritas tenebris noctis excitabatur c qin
AM NOTATIONE s. s) Rudisse. Miraevium visendum, deseribendumque sibi tanquam privato animo fuerat ab initio, ideoque studiosus;
hujus loco oecupavit maximus, tanquam viro forti, & Classis Praesecto conveniens. Rem acu attingunt Cortius, &. Neapolitanus Anonymus a); unde libentius Petrarchae adve fabor, qui ob tune peracta Plinium obiurgavit. cI Quadriremes. Harum sermam, ex antiquis picturis nou adhue ita seliciter eruimus, ut eruditorum controversiae de Quadriremium figura, & transtris praecidantur.
χ) miatis. Constat igitur de Rectina muliere, cion de vill1 hoe loco agi, nam Rectinae, & multis auxilium serta PI
3 dirae. Considite quae in Plinii avnnenti vita ex Taeito afferuntur. 4 Heiunt. Ita eodiera Aldi, Catanaei; unde Armeniam, & Oxoniensis Ineptia Me loeo apparet. 3 rectumque eursum. Notandum, quM recta linea Μiseni promontorium Calastri stationem respicit. 6 res a Rubernaexu. Ita Aldus, catanaeus, & codices omnes a Cortio allati. Nonnullae editiones, Paullas Man
tius, Harduinus, Ge. rectaque gubernacula . enotaretque. Ut ea veritis posteris traderet . .
c8j accederent Aldus. Catanaens, Cortius. Alii, ut Plinianae nat. Historiae antiquae editiones, Paullus Manutius Aldi filias, eum Harduino accederet. ς subitum. Cum mare, ex Vesuvii erectatione eontra morem reressisset, quod alias etiam eontigisse supra adnotavimu Eleganter Avuneulus navigationem illam, ubi aquae moles imminuitur vadosam appellavit. Vado subito cohaerent, ouae a Relint ad Calastrum inveniuntur, eum litus omae in hanc diem saxis, setreisque spongioss pumicibus qui Ioe appellantur undique repleatur b .cto montis. Nempe Vesuvii. cit euntiatusque pausiuium . Modica differentia eodex Μedicaeus, Hardainus, Cortius emctatus paulum. iχὶ iuvat. Livianam sententiam ab octavo Punici belli libro mutuatur, quam & Virgilius attingit deeimo Aeneid. Consule Catanaeum hoc loco. ciet pete . Plinii amieum fuisse Pomponianum, quae se uuntur satis indieant. Id Catanaeus primlim adnotavit. Harduinus addit ex intimir familiaribus. Non desunt, qui eonileiunt hune, illum esse Pomponianum, eujus memoriam e Senatus vleulo in lueem protulit Benedians Iovius e . Elogium habes apud Gruterum d), & Panvinium, a quo truncum magis affertur e , quam re ipsa sit. Fortalis in iis, quae desiderantur alicujus maritimi officii recordatio ingerebatur. Legitur initio maximis tharasteribus t
Hic, qui ad Quirinam tribum inctabat ideoque minimὸ Comensis apparet utique Pomponianus Plinii amieus esse potuit; fortasse & Stabiis Mais quae e Senatus vlento patum distant in Comensi nomen indidit. cr4ὶ Stabiis erat. Magnus Plinius Stabiae oppidum, ait D, fuere usque ad Cn. Pαmnium, oe L. Catonem consules pridia Calend. Maii, qtio die L. Sylia Iesaius bello ficiali id deleuit, quia nune in taliam abiit. Oppidum igitur iam ab anno V. Cond. IDCLXIV. esste desierat. 'ci Cansule tabulam seographieam erateris maritimi Carolo Weberio auctore, quae praeponitur primo volumini pieturarum Herculanensum, di elegantissimam epistolam Comitis Μatthaei Aegyptii Francisco a Simeonibus datam .ci Huiusmodi ostendunt ad Pomponianum aliquid maritimi imperii spectasse. Ipse enim sare inas eontaeerat in naves. Videtur, quia eonsuia loquatur Iohannonus a bancto Laurentio, seu quisquis is sit, qui eius seriptis annotationes subjecit N: is u venis favore is per ii Uarato, ebe aisua fulto Plinio, δε rie a daste pariae sarcinas contulerat in na
is ves certus fugae, si contrarius ventus resedisset is
I J Coniiciunt plerique aquis optimis abundasse Stabias ex illo Columellae h rFontibus, cor stabiae celibres, in Vesvia rura. Columella tamen vel de aquis medicinae usui adseribendis Ioentus est, vel sontes Vesuvii eructationibus naturam mutarunt ό nam laudatus Aegyptias graisolentium aquarum satur sives circa eoenosum Stabiarum oppidum deseribit. i 84 Id moris suisse Spurinnae venerabili ob virtutes, atque aetatem viro testatur noster Lib. III. epist. I. torus accubat. sa' Epist. II. pap. 43. hJ Vid. notioner ad Ηρον Ian. Iobannonis a S. Latirentis lambet. Tom II. pag. 364. scJ Collectav. pag. o. Nos . ΓόJ Pag. C CUR DJ Lib. R. antiq. I non. Γ0 Lib. III. s. ssa ros. sha Lib. X. vers. 333.
133쪽
H8 DIS GUISITIONES PLINIANAE LIB. IV. se Ille o agrestium trepidatione ignes relictos, desertasque Uillas per solitudinent se ardere, in remedium formidinis dictitabat. Tum se quieti dedit, & quievit ve--rissimo quidem somno se . Nam meatus animae, qui illi propter amplitudinem se corporis gravior, & sonantior erat, ab iis, qui limini obversabantur, audieba--tur. Sed area ex qua dieta adibatur, ita jam cinere, missisque in pumicibus o
sepleta surrexerat, ut si longior in cubiculo mora esset , exitus negaretur. Excise latus, procedit, seque Pomponiano, caeterisque, qui Pervigilarant, reddit. In com--mune consultant M, an mintra tecta subsistant, an In aperto vagentur. Nam cre-
sebris, vastisque tremoribus tecta nutabant, & quasi emota sedibus suis nunc huc, si nunc illuc abire, aut reserri videbantur. Sub divo rursus, quamquam levium, se exesorumque pumicum casus metuebantur, quod tamen periculorum o collatiosi elegit: & apud illum quidem ratio rationem, apud alios timorem timor vicit. si Cervicalia capitibus imposita linteis constringunt. Id munimentum adversus de- se cidentia φὶ fuit . Iam dies alibi, illic nox omnibus noctibus nigrior densiorque, ,, quam tamen faces multae Rin, variaque lumina solvebant. Placuit egredi in liis tus, & e proximo aspicere, ecquid jam I iin mare admitteret, quod adhuc vastum IM & adversum permanebat. Ibi super abjectum in linteum recubans, semel atque i- siterum frigidam poposcit, hausitque. Deinde flammae, flammarumque prae- es nuntius odor sulphuris, alios in fugam Vertunt . excitant illum i innixus 1 ervis
ιν Duplieem hie adesse Iectionem monuit Catanaeus tenebris noctis excitabatis, & tenetras noctis pellebat. P imam esse Plinii, alteram interpolatoris per se patet. Praeter hanc habes apud Haeduinum tenebras noctis exeipiebat, a quo parum differt codex Amaeniatius, ubi excipiebatur. A nobis adoptatam praeter Aldum, & Catanaeum retinent e emplaria a Cortio invicem collata. IJ ille. Nempe Pomponiano, eaeterisque trepidantibus persuadere nitebatur eompositis rationibus villas habitatorem inis curia cremati, eo quia illas deseruissent. Harduinus legite igni relictas; Cortius senes relictos, quod ex veterrimo emendasse restatur. Ex nepidaticine imis relictas seeundis euris edidit Catanaeus Aldum feeutus. Plinium villas taen
relictas seripssse mininia eredam. Coriti lectio eoneinnior proculdubio, & magis ad consolandam apta, qtiae expliaeant sequentia per solitudinem ineuiloditos, relictosque ignes villis ineendia suscitasse. 1 Huiusmodi oliendunt Plinium fuisse paratissimi Binni, cum dormire in tanto periculo potuerit. 3ὶ Harduinus, & Cortius diaeta. i. misi que. Prima cura edidit Catanaeus, postea mixtisque non displicere affirmavit. Ultimam lectionem semius est Harduinus; mixtisque eodices omnes habere testatur. Addat & plures naturalis historiae editiones. Vettim iis Aldianus, & alia reseapantur exemplariat quodve Plinius statim recitat, nempe levium, exesortunque Pumicum calas meis tuebatur, vim m R, id est jaeulatis pumicibus adauget.
omnibus vetustis editionibus. 6 in commune consultant. Tacitus iisdem penε verbis: in commune eonsultaru M. an. τὸ an a Cortio deletur. Harduinus legit: intra tecta ne, &e.
8 sub diis. Harduinus, & Cortius sub dio. Convenit Horatius: Visamque sub dio ει Mepidis aest is rebas b .
9 periculorum . Harduinus malorum. io ricidentia. Cottius malebat incidentia; verlim hie iterum eructantium lapidum talas nitidius exprimitur: apud Hariaduinum fortasse ivpographi incuria legimus incendia. Q) nuriis. Idem Harduinus nox omnibus nigrior, sed ubique omnibus noctibus Invenio. ia muha, varia a Iumina legit Harduinus, quod Plinii stylum minimῆ sapit, nam suum faeibus, suumque luminibus appositum tribuisse videtur. cortius ex indiciis veterum editionum, atque unius, alteriusve codieis hoe loeo depravati seribere eupit faces multae, vari χε lumina fluebantur; multaque affert poetarum, & oratorum exempla; fal-smmumque esse putat, quod faces illae, variaque lumina densissimam noctem solvere potuissent. Inter alia earmen Virgilii subiecit u)r Interea longum cantu flara laborem, quo in exemplo magnam sane video discrepantiam inter ω- minam texturae vaeantem, & viros tot calamitatibus oppressos, quibus in densissima nocte horrendae faees, & ignota lumina timorem, non Blatium, inducebant. Noctem solvere, idest lato splendore fugare intelligit Catanaeus. ia iam mare. Harduinus quia jam mare. Cortius legendum putat, ecquid mare admitteret. si q) vastum. Caesar: summaque erat vasto. atque aperto mari disti has navigandi d). 13ὶ objectum. Nempe substratum. Apud Haeduinum irrepsit adiectum miniis rectὸ, ut reliqua plerumque. 163 fgitam. Ex Medieam Voss. Hetastad. , & vetustis editionibus fisidam aquam ραposcis legere mavult Longolius hie, & epistolli quinta libri teriti: addens exempla antiquorum ubi aqua frigida, aqua ealida, aqua gelida, aqua pluvia. Haec minimὸ ignoravit Catanaeus in commentariis ad superiorem epistolam; sed e venire asserit Caecilianae brevitati, ut frigida tantum legatur more antiquorum: nam in Mustellaria dixit Plautus: Frigida non Isia. Et Columella greges Armentorum simia lavari iussit; pari modo - os calidd. Maritalis in distiehis: Frigida non desit, non deerit calda potanti. Non abnuit tamen doctus interpres plerumque frigidam & calidam, eum aditione aquae apud auctores inveniri.
Quare eum probati eodices ab Aldo, & Catanaeo, atque a nobis excussi legant utroque loeo frigidd, & ffieidam
iis standum putarem. sal Oen I. lib. XII. pax. rap. DJ Lib. III. M. IL
134쪽
DISQVISITIONES PLINIANAE LIB. IV. Hρ,, duobus adsurrexit, & statim concidit N, ut ego conjecto, crassiore caligine, spi- seritu obducto, clausoque sthomaco, qui illi natura invalidus, & angustus, & fr
Quenter interaestuans φὶ erat. Ubi dies redditus is , , ab eo, quem novissime vi- sederat, tertius: corpus inventum est integrum , illaesum, opertumque, ut fuerat, se indutus. Habitus co reoris quiescenti, quam defuncto similior . Interim Miseno se ego & mater. Sed nihil ad historiam, nec tu aliud, quam de exitu ejus scire vo- siluisti. Finem ego faciam. Unum adiiciam, omnibus me, quibus interfueram,
se quaeque statim, cum maxime Vera memorantur, audiveram, persecutum. Tu
si potissima excerpes. Aliud est enim epistolam, aliud historiam, aliud amico, Aliud omnibus scribere. Vale. Ex Cornelii Taciti libro primo Annalium, ubi de
Agrippinae ad milites occursu.
- Tradit C. Plinius Germanicorum bellorum scriptor stetisse ad principium se pontis, Iaudes, & grates reversis legionibus habentem.
Idem Annalium lib. de olertio.
si Plinius, & Cluvius nihil dubitatum de fide Praefecti reserunt.
Idem Annalium libr. decimoquinto.
se Interim Piso aeud aedem Cereris operiretur, unde cum Praesectus Fenius, & aeteri accitum ferrent in castra comitante Antonia Claudii Caesaris filia ades eliciendum vulgi favorem, quod C. Plinius memorat. Idem bisoriarum libro tertio, ubi beIlum inter Flavianos, ct Vitellianos describit. , Hormine id ingenium, ut Μessalla tradit: an potior auctor sit C. Plinius, qui ,, Antonium incusat haud facile discreverim. Ex libro, seu catalogo virorum illustrium C. Suetonii Tranquuti .se Plinius Secundus Novocomensis equestribus militiis sy industrie iunctus M pro-M curationes quoque splendidissimas & continuas summa integritate administra- ,,vit ιρὶ, S tamen liberalibus artibus tantam operam dedit, ut temere quis in o-escio plura scripserit. Itaque bella omnia, quae cum Germanis undique * gesta se sunt viginti voluminibus comprehendit, itemque naturalis historiae triginta esseptem libros absolvit. Periit clade Campaniae: quum enim Misenensi classi
ANNOTATIONES. i innixus ferias duobus. Codex a Catanam allatus legit imitens, & statim milio pro eoniam : utramque temonem adoptavit Longolias, & se musis etiam loco semis adjecit. Cui lubet poteris adhaerere. Harduinus habet qui innixus rillud qui prosectb minime necessarium evadit: tum magis Plinio breviloquenti, addentique statim, qui illi natunt
invalidus.ci Quidam a servo oeelsum tradunt, quem aestu defieiens oravit, ut necem sibi maturaret. Sueton. de viris illastrib. χ) intre aestuans. Harduinus imus aestuans. is redditus is . Longolias, & Cortius asserunt optimam eodirem pronomen is ignorare, & alia leviora, quae apud ipsos consule. 4ὶ est integrum. Hardulnus inventum Hiemum. 3 Hie titulus desideratur in eodice Toletano senias ope observationes suas digessit Plotianus utl etiam cum testimonia exciperet a latino Eusebit chronico minimε refert, unde Plinii laudes depromat. Constat inde ex laeun1 -- gitasIe Amanuensem titulum auratis elementis ponere, quod morte latereeptus, vel alia de causa minimὸ executioni mandaUit.
6 miscomensis Cod. Toletanas. Antiquus. Estorialens. I. nitita miscomense. Od. II. nouem menses. τὶ miliciis Tolet. 8) quis plura ἐκ ocio. Toletan. 9 videtur Suetonium ob oeulos habuisse Plinii Caeeilii verba in epistola ad Rufum, quae est vieesima quinta libri
VII. ubi legimus is Terentius Iuniost equeseribus militiis, atque etiam moeuratione Narbonenses provinciae integerrivi functus. se Equei res militias pedes bibas oppono. Italicὸ dieerentur: sam re uelia C alleria. De Caio Mario sub minoris Atricani imperiis militante is eum apta Namausiam sui eo duce Ripendia Minoia mereretuν o . is . Io cum Germanis iniurie. Harduin. quae unquam caem Germanis. Alii codiem ineptὸ unquam eum Romanis. RectE cum Germanis eod. Estorialensis antiquior, & Toletanus; sed librorum numerus vitiatur in Toletano. ii) itemque. Codex bombycinus Barberinus, atque Harduci. item.
ia Cias. Ita ex allato codice, atque Harduino. Guarinus, aliique classe. LaJ Lib. VIII.
135쪽
idio DIS VISIT IONES PLINIANAE LIB. IV. se praeesset, & flagrante Vesuvio su ad explorandas propius caussas, liburnica
praetendisset, nec adversantibus Ventis remeare posset, vi pulveris ac favillae oppressus est, vel ut quidam existimant a servo suo occisus quem aestu defici-Mens, ut necem sibi maturaret, oraverat, Sc.
Idem in C. Caesare Caligula. - Ubi natus si incertum diversitas tradentium facit. Cn. Lentulus Getulicus Τisi buri genitum scribit: Plinius Secundus in Treveris vico Ambiatino supra Con-
- fluentes. &c. Ex Aulsi Gellii noctium Atticarum lib. tertio cap. decimo.
,, Sed quoniam de Homerico annuo partu, ac de XI. mense diximus quae co- noveramus, visum est non esse praetereundum is quod in Plinii Secundi librosi septimo naturalis historiae legimus. Id autem quod extra fidem esse videri potest. ,, Verba ipsius Plinii posuimus Massurius auctor es L. Papirium Praetorem secundo hae-D rede, lege agente, bonorum possessionem contra eum dedisse, cui mater partum se MILMmengibus diceret tulisse, quoniam nullum certum tempus pariendi salutum ei videretur.
se In eodem libro Plinii Secundi verba haec scripta sunt: Oscitatio in nixu lethalis,
issicut semuisse a coitu abortisum. Idem libro nono capite quarto.
,, Libitum tamen est in loco hoc miraculorum notare id etiam quod Plinius Se- secundus vir in temporibus aetatis suae, ingenii, dignitatisque gratia, auctorit Die magna praeditus, non audisse, neque legisse, sed scire lese, atque vidisse in se libro naturalis historiae septimo scripsit. Verba igitur haec, quae infra posui, ipse sius sunt ex eo libro sumpta, quae prosecto faciunt, ut neque respuenda, neque si ridenda sint notissima illa veterum Poetarum de Cineide,& Cicno cantilena se Ex feminis, inquit, mutari in mares non es fabulosum. Invenimus in annalibus Q Li- einio Crasso ct Cassio Longino Coss. puerum factum ex virgine sub parentibus, jussu- ,, que Aru picum deportatum in Insulam defertam. Licinius Mucianus prodidit Usum a sese Argis Areseuntem cui nomen Arescube fuisset: nupsisse etiam, mox barbam, oe irilita- ,, rem provenisse, uxoremqκe duxisse οῦ ejusdem sortis, o Smrnae puerum. Ipse in Afrisa via
sedi mutatum in marem nuptiarum die L. Cossicium civem Thsdritanum, vivebatque cum
1 Vesuuis. Cod. Bombye. & Harduinus Veseis. Cod. Estorial. II. Vesbis. Ioh. Geon Graev. Vasmo. Multae etiam apud latinos seriptores in hoe nomine Oeeurrunt disterentiae, Ausonius in Mosella v. aio. Perque vaporiferi graditis tamia Vesees. Martialis lib. IV. His est Pampineis viridis modo Vesvius umbris. I.ueretius Caras lib. VI. v. 747. Qualis ap*d Cumas locus es, mmtemque Vesrainm. Ineptε apud Bellovaeensem Bebius Ia . 13 6ὸumici. Genuina lectio nune primum restituitur ex Toletano e ieer Ambrosiani habent tiburnieam. Apud Haris duilium invenimus ad explorandas Dropius ea as, liburnieas praeIendisset. Apud alios ieiuno sensa causas ιiburnicas. Vide quae Disquisitionum libro XIII. eongessimus. Liburnicarum formam attingit Vegetias lib. V. cap. 2. 3. 4. &praelertim 7. ubi agit de modo liburniearum b ρκο , inquit, ad magnitudinem pretinet, minimae liburnae remorum habent simulos ordines, paullo majores binos, idoneae mensurae ternos, Tei quaternos, interdum quinor sortiuntur remisum gradus. Huiusmodi naves nomen a Liburnis in extremo Adriatiei maris sinu positis sertitae sunt. Consule Haetium e . Nescio qu1 ratione Pelloterins Hist. Celtari pag. rq itemone Boeliatus Tom. II. pag. 393. liburnieas a Celtis originem deducere affirmaverint. Tatius liburnieam italiee vertit Fussa, edi eerte videtur responderer Velocia, & parva erant navigia, unde apud Florum legimus Lib. III. 9. Portius Cato Cyprias opes liburnis per Tia herinum ostium i exit. Horat. Epod. I. I. - Ibis liburnis inter alta notum . Amice, propugnacula. &e. - Eutropius tamen naves rostratas, vocari libumieas seriptitavit ta). Hae de re eonsule Plinii vitam. 4 Differt in nonnullis Haesuinus haee Plinii verba asserens. Nos Badianam editionem anni rueto. seeuti sumus. t 3 Harduinus apud Plinium legit P. Licinio Crasso, C. Casso Longino CUL Probatae notae eodiees, & Chimetianus prae meteris in Lieinii praenomine Gellio subseribunt. Quae vect de praenomine statuit Harduinus, minim8 sultinentur. Neque enim ex eo qudd praenomen hrevitatis musta omittatur, allatum hominem illo earuisse dicendum erit. Exemplo sit naturalis historiae seriptor, qui Plinius plerumque dicitur, eum tamen C. Plinius Secundus appellaretur. Nonnulli Plinii eodd. & vetustae editiones, quas inter Parmens an. I48 r. habeat is Lieinio Crasso, & C. Cassio Longino. Cosia Casini puerum &e. issaJ Sm L Natur. lib. XXX t. fol. 4r6. ealtis rapa. DJ Pax. m. Lea Histor. Commercii , . Navigat. Veteri pet. a a. DJ Η . Rom. lib. I.
136쪽
D Is M VISIT IONES PLINIANAE LIB. IV. retr
se piserem bare . Idem Plinius eodem libro verba haec scripsit. Gignuntur homines,, utriusque sexus, quos tirmapbroditos vocamus, olim androranos vocatos, ct in prodi-segiis babitos, nunc Hrd in deliciis. Ex eodem libro capite decimosexto .
si Plinium Secundum hominem non indoctum fugerit , latueritque vitium argumentiis quod ἀνα,,,im, id est reciprocum)Graeci dicunt atque infra ν-Ρlinius Secundus,, existimatus est esse suae aetatis doctissimus. Is libros reliquit, quos studiosorum in- si scripsit, haud medius fidius usquequaque aspernandos. In iis libris multa varie se ad oblectandas eruditorum aures ponit. Resert etiam plerasque sententias, quasse in declinandis controversiis Iepide, arguteque dictas putat.
Idem libro decimo septimo capite decimoquinto.
si Sed elleborum sumi posse tutitissime in Insula Antycira Plinius Secundus in is libris naturalis historiae scripsit 33.
Ex Poemate est. Sammonici Sereni - .
si Varronis suit ista senis sententia, nec non si Plinius ut memorant M. Ex Macrobii Aurelii Theodosii Saturnalium libro secundo Capite duodecimo, ubi de Accipensere.,, Nec inficias eo, temporibus Trajani hunc piscem magno in precio non fuisse se teste Plinio Secundo, qui in naturali historia, cum de hoc pisce loqueretur, sicis ait: nunc nullo in bonore es, qu)d quidem miror , cum si rarus inventu . sed nec diu stetitis haec parsimonia; nam temporibus Severi Principis, qui ostendebat duritiem Amorum, Sammonicus Serenus vir seculo suo doctus, cum ad Principem suum se scriberet, faceretque de hoc pisce sermonem, verba Plinii Secundi, quae su
is perius posui, praemisit, & ita subjecit, Plinius ut scitis ) ad Trajani in usque
is Imperatoris venit aetatem. Idem libro quinto capite primo.
si Quatuor sunt genera dicendi: copiosum in quo Cicero dominatur: breve in si quo Sallustius regnat: siccum quod Frontoni adicribitur: pingue, ac floridum, in se quo Plinius Secundus quondam M: & nunc nullo veterum minor noster Symma lius luxuriatur. Ex o Aurelii Θmmaebi libro quarto e solarum, episola decimisoctavd ad Protadium M. M Sume ephemeridem C. Caesaris decerptam Bibliothecae meae, ut tibi munerimitteretur. Haec te origines, situs, pugnas, & quidquid fuerit in moribus, aut Tom. I. Q. ,, i
ANNOTATIONES. i Debat e dum proderem haee. In plenisque, imo penε in omnibus Plinii exemplaribus tam ultima desiderantur, quae tamen Plinii esse verba satis probaverim. 2 lamines. Id uocabuli ad faciliorem lepentium eaptam adjeeit Gellius; In Plinio tamen desideratur, utpote minimὸ necessarium eum toto eo libro de homine loquatur. 3 Alibi etiam Gellius meminit Plinii, illumque arguit, quasi indignissimADemoerito nobilissimo Philosopho fabella de Chamaeleonis libro imposuerit. Gellii verba, & ealumnias harum disquisitionum libro VII. dissolvemus. 4 Sammonteus Serenus, eujus poema de Μedicina eireumfertur, infinita in suo opere e naturalis historiae libris inoculavit. Hunc plerique conjeeerunt illum ipsismum esse, euius meminit Μaerobias. Verum Ioh. Baptista Morgagnas erudit1 argumentatione Sammonicum, cujux saluberrima praeeepta versibus conelusa habemus, alterius filium ritὸ eoniecit; qua de re nonnulla tu huius operis initio, alia statim, oc longE plura libro XIV. attingemus. 3 Mirum propemodum videtur, quod hie Sammonicus Serenus, qui iussu Antonini Caraealtae ocelsus est, & neque integro seeuto a iuniore Plinio distitit, insigni aded hallueinatione deeipiatur: & qui doctissimus dieitur, & an liquarius, superiorem Plinium ad Traiani usque Imperatoris tempora pervenisse affirmaverit. Id ex Plinii Caecilii ope. rum , & praesertim Epistolarum ignoratione aeeidisse fatendum erit. Maerobius in ipsissimum errorem impegit, ut ostendemus libro XIV. De diversa Maerobii ,&Gellii in Plinii verbis orthographia consule . quae libro IX. afferuntur. 6 Haee de superioris Plinii stilo, & de naturali praesertim historia, non de ignoratis Plinii Caecilii operibus pra dieari contra Bonifaeium, Thomasium, ae Sehwaretium, aliosque ostendimus sies. XIV. saa I res. 8so. pag. s r. alii tegum ut memorat. Da P g. ps.
137쪽
111 DISQUISITIONES PLINIANAE LIB. IV. si legibus Galliarum docebit. Enitar, si sors juvet se , etiam Plinii Secundi Germa-
Mnica bella conquirere. Idem libro primo epistolo vicesima quarto ad Ausonium. M Si te amor habet historiae naturalis, quam Plinius elaboravit, en tibi libellos,ri quorum praesentanea copia fuit, in quibus, ut opinor, opulentiae eruditionis tuae se negligens veritatis librarius displicebit: sed mihi fraudis non erit emendationisse incuria. Malui enim tibi probari muneris celeritate, quam alieni operis examine. Ex muri Semii Honorati Commentariis in Virgilium. ἡ Ρlinius in naturali historia dicit, corvos obliviosos esse,& plerumque minime se ad nidos suos reverti M. Idem ad Aeneidos libro tertio versu II-. Et juncti currum Dominae subiere Leones ,- postquam fabulam de Hippomene, atque Atalanta recitavit: is unde, ait, irata Dea 3ὶ in Leones eos convertit, &M suo currui subjugavit, & praecepit ne secum unquam Leones coirent. Nam &se Plinius in naturali historia dicit, Leonem cum Parda, & Pardum cum Leaena
Ex Junii Pbilarrarii annotationibus ad Virgilii Georgiea libro quarto M. DRevocare autem apes vel lacte, vel aqua mulsa Plinius docet ,,
atque ad illud Virgilii: Immuni que sedens aliena pabula fucus addit Philargvrius: se Plinius in libris naturalis historiae quasi imperfectas apes dicit, & habere acule-
D um negat &c. Ex Grammaticae Latinae antiquis Auctoribus Charisio, Diomede, Priseiano.
Infinitis propemodum locis Plinii auctoritatem afferunt triplices ii Grammatici, quorum verba longum esset recensere; omnia in Putschii collectione invenies, unde notissimos Plinii dubii sermonis libros fuisse apparet: inter tot tantaque hujusmodi sufficiant. Ex Flatai Cbarisii Sospatri Institutionum grammaticarum libris. ἡ Ρlinius Secundus recte arborem ita dici ait si Plinius Secundus eodem se monis dubii libro sexto ubi Plinius eodem libro sexto &c.
Subjicit insuper Plinium Marci Uarronis sententiam reserentem so, Pliniique opinionem contra illud Virgilii
infelix bumero eum apparuit ineensis Baltheus 60 Diomedes de speciebus praeteriti persecti temporis Plinii auctoritatem contra Varronis regulam perbelle adnotavit se , aliaque id generis multa, ut videre est apud illum si'. Ex Priseiani libro sexto . se Aper Apri, cujus semininum veteres protulerunt Apra, ut Plinius Secundus in I. Artium. Ex
H Apparet etiam. Symmaehi aevo haec bellorum Germanteorum inlumina minus obvia fuisse . Consule Plinii vitam . a Harduinus ad hanc Servii commentationem se Fallit autem gemitis, aut fallitu , cum neque apud Plinium , neque ἀ- is stud ullum, qui Semium aetate praecesserit, dignum fide scriptorem, smile quiddam tegatur. 3ὶ Hardoinus ad haee se quibus verbis non suum rem fassismam mo vera assert, sed etiam a Ptinio pressitam mentitur. Α, Uerum miniis recth Servius ab Harduino arguitur, eum illustris grammatieus ad ea Plinii verba provocet, quae lib. VIlI. naturalis historiae libro Meurrunt: Leoni praecipua generositas, tune eiam colu, armosque vestiunt iubae. Id enim aetate contigit Leone eonceptis, quos Dea Pardi generavere , se est insigni hoc emens. Odore Pardi coitum seruit in adultera Leo. Infinita Servius e naturali historia mutuavit. Pag. 168. LbJ Lib. I. ωι. ro . sel Lib. I. DL .f. sdJ CM. so. sel Lib. L sal. 36s. VJ CM. 3 3. 4to. m.
138쪽
D IS VISIT IONES PLINI ANAE LIB. I . ta 3
se Plinius in sexto naturalis historiae Dyrrachium Canusium Apuliae extimam&c. Ex Martiani Capellae , de nuptiis Philologiae, ει Mercurii
si Post hos tantum in diversis agminibus Oratores emeriti, ac praeseserentes insi- segnium culmen, meritaque linguarum Aeschinem, Isocratem, Lysiamque conspi-isceres. Tum in togatis agminibus Sosantios, Gracchos, Regulum, Plinium, Fronis tonem.
Christianorum Scriptorum De C. Plinio Secundo resimonia. SECTIO TERTIA. Sectio a Tertulliano esset .incipienda, cum nemo magis Plinii scriniis inhaeserit. Verum cum tot tantaque furto e naturali historia surripiat,& nusquam Plinii meminerit; quod post multos etiam adnotavit Harduinus, neque nos de illo hac in re cum honoris praefatione loquemur. Alibi collegimus unicum Plinium ex operibus Tertulliano cognitum; ideoque suspicamur, naturalis historiae scriptorem eundem conjecisse, ac illum, qui cum quandam provinciam regeret, Trajanum de Christianis consuluit, cujusve rei mutilam historiam Apologetico inseruit.
His igitur indicatis initium a Decii Magni Ausonii , & Divi Hieronymi scri
ptis faciemus, ad quem unice spectare ostendimus verba desumpta a latino Eusebii Chronico. Ex Decii Magni Ausonii Epigram. LXIX. Maquae sexus mutarint.
se Valle Banae ῖ nova res, & vix credenda Poetis se Sed quae de vera promitur historia.
se Femineam in speciem convertit masculus Ales, si Pavaque de Pavo constitit ante oculos. ω se Cuncti admirantur monstrum: sed mollior agna iis Astitit in tenerum de grege versa marem.
- uid stolidi ad speciem notae novitatis habetis se At vos Nasonis carmina non legitis D Caenea convertit proles Saturnia Consus, Ambiguoque suit corpore Thiresias: si Vidit semivirum sons Salmacis hermaphroditum, ,, Vidit nubentem Plinius Androgynum. Sc. Ex utino Chronico Eusebi. Caesar ensis Dyrapi ad duodeo mum
se Plinius Secundus Novocomensis, orator, & historicus insignis habetur, cujus M plurima ingenii opera extant, periit dum invisit Vesuvium Tom. I. a Ex
si Hie libro VI. quem de Geometri inscripsit, permulta, imb penὸ omnia ad verbum exeipit e primis naturalis historiae libris, euin se illa a Plinio mutuari fateatur. ca) Videtur qnbd potius appellandus esset Deeimus Ausonius Μagnus, ut Decimus praenomen, Aulbnius nomen , Magnus cognomen esset. A tangsmo dieitur Deeimus Magnus Ausonius. Verdiu Antonii aevo exacta illa no Dinum ratio a veterum Romanorum pluitis recesserat. Hune Christianum fuisse optimi argumentatione ostendit Io: Baptilia Muchaeus. S cham e 3ὶ -- res. Ita enim legendum, quod textur , & optimis Ausonii codicibus firmatur; in aliquibas res nota perperam Q, eum eadem ratione scribere potuisset: Res nova valle Banae, vix & eredenda Poetis. Valle Panae nisa res &e. seribitur in Ausonio Iuliani Floridi, & Souehaei, De hae clausula, & Hieronymi verbis agemus libro quartodecimo. sad Lib. V. da Rhesorie. Dd Pag. 46. Da is praUM. ad c usonium. UI A M. erit. Madani apud Gr M. an Isss. q. 3 3.
139쪽
124 DISQUISITIONES PLINIANAE LIB. IR
Ex Diυi Hieroomi e sola ad Domnionem, oe Rogatianum . M Optima quaeque, ut ait Plinius, malunt contemnere plerique, quam discere ouem in epistoli centesimo vicesima quinta ad Rusicum γ. si Cuidam fratri, qui ex Hebraeis crediderat, me in disciplinam dedi, ut post si uintiliani acumina, Ciceronis fluvios, gravitatemque Frontonis, & lenitatem si Plinii, alphabetum discerem, & stridentia, anhelantiaque Verba meditarem. Idem adversus Iovinianum se Plinium quoque Secundum, &Dioscoridem, & caeteros medicos,, luculenter de omnibus herbis, & lapidibus scripssisse testatur. Idem Comm. in Isaiam lib. decimoquinto cap. quinquagesimoquarto M.,, Plinium Secundum eundem apud latinos oratorem, & Philosophum sn, qui se in opere pulcherrimo naturalis historiae tricesimumseptimum librum, qui &Dextremus est, lapidum, atque gemmarum disputatione complevit. Idem in Eetechielem lib. nono eap. vices octavo
si XXXVII. liber Plinii Secundi naturalis historiae post multiplicem rerum se omnium scientiam de gemmis, & lapidibus disputat. Ex Diis Aurelii Augusini libro decimoquinto
se Plinius Secundus doctissimus homo, quanto magis, magisque praeterit saeculi
excursus, minora corpora Naturam ferre testatur
Ex Missis Theodosi de mensura orbis Tereae si Iuxta Plinium Secundum longitudinem Provinciae Narbonensis CCCLXX. M M. passuum Agrippa tradidit: latitudinem CCCXLVIII. Ex episeolo Marcelli Burdigalensis ad Filios. ,, Secutus opera studiosorum virorum, qui licet alieni suerint ab institutione es medicinae, tamen ejusmodi causis curas nobiles intulerunt, libellum hunc de Em-M piricis , quanta potui solertia, diligentiaque conscripsi Nec solum veteris ,, medicinae artis authores latino dumtaxat sermone perscriptos cujus rei operames uterque Plinius M, & Apulejus, & Celsus, & Apollinaris, & Designatianus, Dalii-ANN OT ATI ONES. i Huiusmodi videntur in deperditum Plinii libram reiicienda. Ante Pliniam Horatias eefinit e rC- mscue, pudens pravi, quam disne malo.& pressus Auctor Dialogi de oratore is aper communi eruditione imbutus eontemnebat potius literas, quam Musciebat. ,. a Quid apertius histe verbis optant veronenses, ut Divam Hieronymum in Chronico de avunculo, non de iani re Plinio loqui, tandem eonsentiant notandum quM Beda de quo paullo infra haee Hieronymi verba imitatur esi Plinius secundus idem oraris, cra Philosophus se Hieronymus, Beda, Contractus, aliique Christiani, peculiarem Phulosophi appellationem iis addunt, non unieε uti sapientiae enitoribus, sed eo quia multa vulgassent,& totius scientiae sontes lectoribus aperuerint. Ferrei Seriptores Historicis etiam Philosophorum appellationem attribuerunt. Monymus Ravennas j r Buetundiam plurimi deseripserunt Philosophi. Consule lib. VIII. I 6. Utitur hujus MSS. codieis auctoritate Harduinas, qui in Regis Christianist. bibliothec asservatur. Cons. Harduia. in Auctorum indiee & Tom. I. pag. I 48. 3) Hac de caussa Marcellus Empiri eus a plerisque appellatur. Vixit Magni Theodosii temporibus, ideoque quarto Christianae aerae seculo ad finem vergente. 6 C. Plinius See dus, qui tanta ad medietnam spectantia in naturali historia eomplexus est; atque alter Plinius Valerianus V librorum de Re mediet auctor, de quo plura attigimus superiore libro is . Memini in Commentariis Lipsensibus lesisse inter reliquas Iusti Godooedi Guneti lueubrationes recenseri. De auetore operis de Re medica iniaeo Plinio Valeriano adscripti libellus h . Cum labor ad manus nostras minim8 pervenerit, quae proserat ignoro . Unuc8 animadvertendum in allata Antiquorum medi eorum eollectione, atque idi aliis, oeeurrere epistolam Plinii Secundi ad amicos de medicina, quae incipite nequanto mihi in peregrinationibus &e. hane plerique Plinio Valeriano attribuunt, qui etiam in multis eodieibus C. Plinius Secundus Valerianus appellatur si). Certe a Plinio naturae rerum indagatore, stylus satis distat: fortasse Plinio illi Meundo veniet adseribenda, cuius sermo est apud Antonium Fa
140쪽
D Iy QVISITIONES PLINIANAE LIB. IV. Ias
se aliique nonnulli etiam proximo tempore inlustres honoribus viri Cives, ac si Majores nostri, Siburius, Eutropius, atque Ausonius commemorarunt) le-- ctione scrutatus sum, sed etiam ab agrestibus, & plebeis remedia sortuita, abesque simplicia, quae experimentis probaverunt, didici s in . Ex Chronico Sancti Tironis Prosperi Aquitani. se Plinius Secundus Novocomensis insignis Orator habetur, dum invisit Uesu- M vium periit M. Ex Culi Sollii Apollinaris Sidonii libro quarto e sola
M Cui Varrones, vel Terentius, Plinii vel Avunculus λ', vel Secundus. Ex Sancti Georgii Florentis Gregorii Episcopi Turonensis prologo ad vitas Patrum M. se Complures alii Philosophorum vitas dicere voluerunt, nam Plinius auctor in tertio artis grammaticae libro ait, vitas cujusque nostrum dixerunt, sedes Grammatici pluralem non putant habere vitam.
Ex Sancti bidori Disopi Hispalensis libro duodecimo
cap. secundo. se Nam Plinius dicit animalia cum acutis unguibus frequenter parere non posse. D Vitiantur enim intrinsece se moventibus catulis M. Ex libro de ratione Temporum Bedae Venerabilis se .
se Plinius Secundus idem Orator, & Philosophus in libro secundo naturalis hi-Mstoriae: Sol autem, inquit ipse, quatuor differentias habet se . Ex Aleuini Disola quinta ad David Regem, quo nomine
se Quid acutius, quam quod naturalium rerum devotissimus inventor Plinius,, Secundus de coelestium siderum ratione exposuit, investigare valet
ANNOTATIONES. cc Crediderim de Iulio Ausonio illustris Poetae patre, qui medicinam seeit, loqui Μarcellum. ca Apollinaris Sidonius diligens Plinii taeeilii Epistolarum imitator, non aliam C. Plinii Seeundi naturalis historiae
scriptoris cognitionem habuisse videtur, praeter desumptam e Iunioris operibus: in quibus, eum unieli tanquam Plinii Caecilii Munculas, atque per adoptionem pater recenseatur, neque usquam Cai praenomen, & Secundi cognomen appareat: seniorem Plinium absque praenomine, & cognomine Munculum nominavit. 3 Αlia permulta Isidorus ex naturalis historiae libris mutuavit, eodem volumine duodecimo, ubi Lynces desieribit,& Plinium auctorem, testemque produeit O , unde ipsi minimε objiciendum Tertulliani crimen e nam aliquoties mutuum reddit, & sontem indigitat, unde notiones hausit, quamvis saepissimὸ materiam e naturali historia desumat, & Plinii nomen minime subjiciat. Consule Iambum a Breulio, & Iohannem Crialum eruditos operum Divi Isidori Seholiastes. Idem Beda de sex aetatibus Mandi, sive in Chronieci se Plinius Secundus Nomoeomensis , Oratoν, G Hi Heus Imsignis, cujus plurima ingenii opera extant ch . is Quamvis id Traiani aevo reserat, in hoe Hieronymum, Prosperum,& Cassiodorum feeutus, videtur eonjieiendum, quM eadem Chronteorum Seriptorum hallucinatione naturalis hist viae, & plurimorum operum austorem ad Traiani imperium pervenisse crediderit. sibi enim utroque convenit loco,& Plinii iunioris Epistolas omnino ignoravit. 3 Nempe naturae areanis explieandis impensissimδ addictus. I J Consule Med. Arria Pνiseipes post Η merarem Par. VI. pag. 242. DI Vid Thesaur. Gamii Tom. XL pag. 39λDJ t. 1 ιι . VJ Pag. roi. sed Cap. XXVm. Ja GL 3 77. sgJ Fq. 168. shJ Tom. II. pag. rs .