De baptismo et Ps.-Cypriani De rebaptismate recensio nova

11쪽

PROLEGOMEXA. , minabimus, ut agendi in eccle Sin formam et consuetudinem saluberrimam atque pacificam uniVerSi fratribu inSinuemus' Summa autem eorum, quae auctor Contra rebaptigationeni haereticorum adfert, haec St: IaXime neceSSarius ad Salutem et maior baptiSmo aquae est baptismu spiritus, id est inpositio manu epi Scopi ad accipiendam Spiritum Sanctum, cum Iohannes Baptista diX0rith: ipse vos baptizabit in spiritu Sancto et igni', itemque Iesu et Petrus professi sint- Iohanne quidem baptiZaVit aqua, vos autem baptigabimini in Spiritu Sanet non post multo hos dies'. Haec inpositio manus, Si ab episcopo haeretico Vel Selii Smatico sit, non valet, quia apud tale Spiritu Sanctu non St, ideoque repetendaeSt, Si qui e haeresi Vel chismate ad catholicam celesiam transierit. At baptismu aquae neque remi S Sionem PQG-catorum neque Spiritum Sanctum operatur, etiam in ecclesia catholica δ; qui differt a baptismo Iohannis ulla alia re nisi quod virtus nomini IeSu Super quem Cum quo hominum baptismate invocata ad salutem adsequendam non modicam praerogativam ei qui baptigaretur prae Stare posset' c. 6 . Neque differt baptismus catholicus a baptismo haereticorum, Sed debet inVoeatio haec nominis esu quasi initium quoddam mysterii dominici commune nobis et ceteri omnibus accipi, quod poSSit postmodun residuis robii inpleri, alias non profutura talis invocati O. Cum sola permanSerit' se ).

Matth. 3, 11. - et 1, 5 11 16. - Quid auetor anonymus Libri de rebaptismate de baptismo catholico Sentiat, hodie in controversia est.

Eandem Sententiam quam Supra XpOSui et quam certam SSe enSeo, acer

rime defendit Iohannes Ernsi Di Lehre des Liber de reb. on de Taura, in: Z0itselir Laath Thρol. 1900 425-462 Die austelire des Liber de reb., eodem loco 1907, 4S-699 eiqu0 assenserunt Schiiler Zettselir. f. issens has illelie Theol. 1897, 56U . et Iiilichor Theol. Litoratur-Z0itung 907, 50S . Alii autem nonymum de baptismo catholido non aliter quam S. Cyprianum et S. Stephanum papam et hodiernam ecclesiam catholicam iudieasse putant ita Antonius ech Κirchlieli Studien und uellen, Ambergae 903, 1-36 et Hugo och Die austelire de Liber de reb. Braunsber 1907).

12쪽

6 PROLEGOMΕΝΑ.Itaque baptismus haereticorum iterandu Iton St. ne invocati nomini Iesu. quae ab Oleri non OieSt. Contemplui videatur a nobis habita' c. 10). Magis necessaria ad Salutem quam baptiSmuS Si fido S. adeo ut Sine id ne martyrium quidem prosit, sideli autem homini. Si qua noeeSSitas intervenit, baptiSinu aquae atque i iam baptismus spiritu ad Salutem deesse OSSint in cap. 18 sui legitur Ex quibus universi OStenditur, id emundari corda, Spiritu autem abluidnimaS, porro autem per aquan laVari corpora'. 3. Sent sentiarum ordo Libri do robaptismate hic est Haereticos, qui Suppliciter ad CeleSiam catholicam ad- Volant, rebaptigando eSSe. VetuStissima traditione ecclesiastica negatur; attamen etiam ea, quae e Sacri Seripturi ad hane puriem pertinent congerenda et Xaminanda

sunt se I). Baptisma spiritalo, id Si conlatio Spiritu sancti, quod Iohannes Baptista Matth. 3, 11 et Iesus 10 t. l. 5

futurum AS adnuntiaverunt et de quo etiam Petrus apostolus ad Cornelium locutus est Aet. 11 16 15, 8ὶ tribu modiS fieri potest et in solo sancto spiritu et in baptismate Spiritus et aquae et in Sanguine proprio c. ). Illi soli baptisma prodosse potest, cui OSSit etiam SpirituSSanctu ineSSe aliquando tamen conlatio spiritus sancti et baptisma divisa sunt ut exemplum Samaritanorum Ael. 8, 15 s. docet C. ). Qui post baptismum mori praeveniuntur ita ut i ab epiScopi manus ad accipiendum spiritum Sanctum inponi ne queat, tamen pro perfectis fidelibus habentur et Salutem con Secuntur. contra etiam haereticus, qui in nomine Iesu bapti-Zη tu QSt, per Solam manus inpositionem episeopi, dummodo POStea credat eumque paeniteat, seriectus sit christianus c. ). Atque hoc modo non erit dubium, in Spiritu Sancto homine pOSSe sine aqua baptizari', id quod etiam e iis, quae in domo Cornelii coram S. Petro gesta Sunt elii et C. ).

13쪽

PROLEGOMEXA. Idem exemplo Omnium apOStolorum demonStratur, qui, postquam baptigati sunt dominium deSerendo admodum pec-CaVerunt C. ). atque etiam eum domino ambulantos falsa Iudaeorum more de se Sentiebant C. G-9 . Itaque iis, qui ab hasereticis baptigati Sunt. Si resipiscunt, tantummodo baptismal Spiritali id est manus inpositione episcopi et spiritus sancti subministratione subveniendumost' sc 10 i. Catechumenu S. qui antequam bapti Zetur, martyrium Oecumbit, non perit dummodo ne haereticus fuerit haer0ticus enim in alium seum vel in alium Christum credendo

Homine non solum aqua Verum etiam Sanguine Suo

proprio habent baptigari se 14 . Ex 1 Ioli. 5, 8 ire tostimonium perhibent spiritu et aqua et Sanguis' baptismum trifariam dividi patet e. ab . Verba Iohan is Baptistae ipse vos baptigabit in spiritu sancto et igni' Matth. 3. 11 illi mal intollegunt qui dicunt

neceSSe S Se ut, quam O in aquam descenderunt. Statim Super a piam igni adpareat se. 6 . Ad probandam Sententiam suam hi libro utuntur ab haereticis confecto qui inscribitur Tauli prasedicatio e. qi . Aliis locis sacrae seriptura doctaratur id mundari corda ad remis Sionem peccatorum Consequendam se. 18 . In me traetatus auctor se re potiSSimum aera Scripturae loeos Luc. 3 16 1 Ioh o, 8; et 1, 5 interpretatum eSSe et non infirmam rationem reddidisse Consuetudini CauSa

2. De tempore et patria auctoriS. 1. Apud se nnadium de viris inlustribus . i legitur: UrSinus monachus Scrip Sit adversum eos. qui rebaptizandOS haereticos decernunt. docens noe legitimum n0e domino di-

14쪽

gnum, rebapii Zari illos, qui iii nomine simplicit0 Christi vel in nomine patris et filii et Spiritu sancti quamvis pravo SenSu baptigantur, sed post sanetae trinitalis et Christi sim plicem confessionem viseere ad salutem manu inpositionem catholici sacerdotis'. Pro Ursinus monachus in VetuStiS-simis codicibus Gennadii legitur Ursinus homo Romanus idque odidit novissimo Richard Son Gennadium hoc loco de nostro Libro de rebaptismate agere, Omne putant Veri Simile Sese et mea quidem sententiavi dubitari potest. Nam a revera in nostro libro docetur rebaptigationem et inlegitimam, id est sacrae Scripturae et consuetudini ecclesiasticae contrariam, et domino indignam, id est a virtute nomini Iesu alienam esse se i 0 12 .b Auctor nostri libri baptismum christianum Semper adpellat baptismum in nomine Iesu, ita tamen, ut in VOCatio nomini Iesu apud eum nihil aliud sit quam formula illa in nomino patris ut filii et spiritus sancti' Gennadius Sane eum ita intelleXit, quasi baptismum in nomino Iesu distinguat a

baptismo in nomine s. trinitali montasO-.

ManSi. aer conciliorum coli., tom L Florentiae 1 59, col. 933 Sed inquies Ursinus Gennadii monachum agebat, vix autem monachos praesertim ScriptoreS reperie aetate S. Cypriani. Quid, si vitiatam Gennadii vulgatam editionem di Xerimus admittamusque vetustissimorum codicum lectionem, qui pro Ui Sinu Smonaehus ferunt Ursinus homo Romanus Ita emendat eodex Cisterciensis nuperi operum S. Hieronymi editoribus consultus ita pariter et . . OdeXLucenSi Saeculo VIII. Scriptus et a nae non raro in supplemento conciliorum laudatus. - Baptismum in nomine Iesu in Libro de rebaptismate eundem

esse atque baptismum in nomine patris et filii et spiritus sancti defendit recte riast Zeitschr. f. hath. Theol. 1907, 56 I s. contra Ant. Beck Κirch- Eche Studien und uellen 1903, 22 s. et contra H. Koch Die Taunelire

22 s. in Cis. De rebapt. c. 7 nil. Xec aestimes . . . ObServari quoque Solitum Sit', et Cur ep. 73, 17 Petrus ad eos loquitur et dicit Paenitemini et baptizetur unusqui Sque vestrum in nomine domini Iesu Christi . . . Iesu Christi mentionem facit Petrus, non suas pater omittatur, sed ut patri filius tuoque adiungeretur'.

15쪽

PROLEGOMENA. 92. Auctorem nonymum Libri de rebaptismate piscopum fuisse certum est λ; itaque lectio Gennadii Ursinus monachus sine dubio falsa est. Sed quo tempore anonymus Serip Sit Gennadiu S, Cum eum Seriptoribus X euntis saeculi quarti in mi Seet, ut tempori eum adsignat. Cum Gennadio ecerunt udin- , alii Zeβ, Rout hi At celeri Omne anonymum temporibus Sancti Cypriani Scripsisse pro certo habent ita e veteribus Rigaltius et Maen Si, e recentibu Harnackβ, Ernest, . oeli Sehueler', Hans voti Odon T. In hoc solo hodie controversia St. Utrum

Liber ante epistulas i et i Cypriani eripuis et Cypriano has epistulas Scribenti notu fuerit, an post dua illa epi Stula S, id est post Synodum Africanam, qua fuit kalendis septembribus

anni 256, confoetus eaque de cauSa ultimum documentum

Sit, quod e contentione Cypriani et St0phani de rebaptismate

ad 11OS USPI perVenerit priorem Sontentiam acerrimo d0fendit Ern St' pro altera, quae mihi multo proba bilior videtur esse, pugnaverunt Schueler', Hugo OChλ', an Von Sodonii. 3. quidem mihi perSuadere non possum irae fatum De rebaptismate temporibus A. Cypriani ConScriptum S Se eumque cum Gennadio Saeculo quarto addicere malo. Hoc ut Sentiam, non eo adducor, quod in libri manuscriptis tractatus Ursino Afro tribuitur. Labbo nim in Synopsi voluminiS

reb. e. 4: Cum ita invenitur, quid tibi frat se videtur e 10 si

quidem per nos baptisma tradetur . . . aut si a minore clero per neceSSitatem traditum fuerit, eventum XSpeetemus. - Commentari uide eripi. ecl. I. Lip

16쪽

10 PRO LEGOMEXA. primi Aetorum conciliorum de auctore tractatus haec narrat quem manuscriptus Ode Vaticanae bibliothecae oeet esse Ursinum mona hum Afrum cuius mentionem facit Gennadius I.

Hic code periit; at etiam in codice Vaticano Barb. 653 supra p. 4). ubi tractatu anonymi legitur, tituliis eius est Ursini monachi Asri liber adversus rebaptigantes . Sed hic codicum

titulus minimi est momenti, quippe quem n OSteriore Criptor e Gennadi adpositum SSe paene Certum Sit . Neque Valde me movet, quod anonymia in C. 1 moren non rebaptigandi rem Olim compositam et ordinatam et priscam et memorabilem cunetorum emeritorum Sanctorum et 11delium Sollemnissimam Ob Servationem vocat et in c. 6 de rebaptigantibus dicit: cum sit ma Ximum incommodum et diSpendium Sanctae matri ecclesiae adversu pri Sen consulta post tot saeculorum tantam Seriem nunc primum repente a Sine ratione consurgere ' Recte enim Prudentius a

ranus de hisce ac similibus nonymi dictis iudiear vid0tur Colligi se his verbis non debet auctorem Saoeul IV. ViXiSSe, Sed tantummodo eum in eXaggerando non valde timidum fuisse'.

Praeterea saeculum apud Vetere non semper patium centum annorum Significat, sed Saepe idem eSi ac generatio vel gunus'; pri8 a autem conSulla ea ab anonymo Opuntur, quae ab aetate apOStolorum valuerunt seir. c. 10 oontra decretum apoStolomm). Quae autem me OVent, ut tractatum quarto Saeculo

potius quam terti adiudicem, hae sunt a Sermo nonymi quaedam habet, quae OSteriori latini talis propria sunt Inveni apud eum unum certum eXemplum nominativi qui dicitur ab Soluti, cuiu prima vestigia apud Lucisorum Calaritanum medio saeculo quarto

17쪽

PROLEGOMΕΝΑ. 110XStare testantur grammatici λ; hoc Xemplum logi ii in C. 40X. Igitur dicens, quemadmodum geminari potest baptisma, quod apoStolu unum S Se praedicat, utique manifestum est ea ratione' qu. in In c. 16 legitur quam moX simul atque', quae lecti nuSquum alia occurrit, nisi apud Florum Saec. II. OCO, quem editore corruptum e S Se iudieant 1. 20, 2 - .l, Et s Cyprianus et Stephanu papa perSua Sum habebant baptismo peccata dimitii hominem tu iustis gari ε; hunc

sesso lum Stephanus etiam baptismo haereticorum tribuebat'. At, ut Supra p. 5 0XpOSui, Secundum nonymum baptiS-mus, Si Solii manet id est si munus inpositio piscopi eum non equitur, peccata non dimittit, eaque Senientia nonymuSquasi fundamento nititur ad robaptigationem haereticorum inpugnandam. Iam ero Si nonymuS, ut omne fere hodie credunt, aequali s Cypriani fuisset eiuSque Sententiam refellor sibi proposuisset, a se disserentia ei Xponenda et contra Cyprianum defendenda fuisset re vera autem eum diisseruntiam non tangit se prorSu ignorare Videtur.

c Non dubito, quin anonymus Cypriani pistulas de rebapti Smale Scripta innie oculos habuerit, is orbis a)

Bonnet, L latin de Gregoire de Tours Paris. 1890, 565-56T Schmalg Lat Grammati , . d. Monaei 1910 p. 391 adn. 3; 001 stedi, Philologi selier Kommenta gur Peregrinatio Aetheriae, Lipsiae 1911 15 s. - Alterum exem

plum minus perspieuiani eiusdem nominativi absoluti exstat in ex. Idcircoque debet invo ali hae nomini Iesu suasi initium quoddam . . Recipi . . . alias non profutura talis invocatio si Sola permanserit'. - - De coniun

tione mori simulatquein, quae et ipsa posterioris latinitalis propria et apud Luciferum usitata est, agitur olsilin, Archi fur lat. Lexi eo graphio XIV 4 et 526 s. - Cypr. p. 69, 0-11 74 5. - Cypr. p. 25, 8 init et 1 init. ' Alia erat sententia . Leonis I papae, qui ad Nicetam p. ita scripsit ep. 159, in Nam hi, qui aptismum ab haereticis acceperunt, cum antea l)aptigati non fuissent, invocatione spiritus sancti per inpositionem manuum confirmandi sunt, quia formam tantum baptismi sine sanctis eationis virtute SUmPSerunt. - Maxima est communitas epistula 23 Cyprianio um Libro de rebaptiSmate eis exempli gratia p. 73 17 illi quia iam legis et Moysi antiquissimum baptisma fuerant adepti cum D reb. 2 desciscens a lege id est Moysi antiquissimo baptismate .

18쪽

12 FROLEGOMENA. ut unus homo, qui eumque ille St, magnae prudentiae et ConStantiae esse apud quosdam leve homines inani gloria praedicetur Sanetum Cyprianum notaVerit. Sed eum, quem in tractatu Suo Saope adloquitur . Cyprianum sui SSe demon- Sirari nequit - . quamquam S, quem inpugnat, Sine dubio episeopus Catholicus fuit Al qui etiam quarto Saeculo fieri potuit, ut epi Scopus catholicus libellum ederet ad Sum rebaptigandi defendendum; nam controversia de rebaptigandis haereticis temporibus Cypriani minime in

tot uni dirempta Si . Non Solum enim Saeculo quarto

Donalistae, Luciferiani, Eunomiani rebaptigabant, verum etiam in Oriente S. Athanasius, Basilius, Cyrillus Hierosolymitanus haeretico rebapti Zando esse doluerunt, canon 8 Apostolicus desinivit 'ab haereticis baptigati vel ordinati nec id elegne ordinati S Se OSSunt', Synodus Oecumeni ea leaena nullanistas, id est Pauli Samosaten asseclas etSi teste S. Athanasi O genuina formula baptigandi utebantur, rebaptizandos esse decrevit can. 19); in occident Optatus piscopus Mile-Vitanu S, qui circa annum i septem libro contra Parmenianum Donalis tam didit, baptismum haereticorum non alere docuit . Optatu fortasse ille Si episcopus catholicu S, contra quem Liber de rebaptismate Scriptu QSt.

iij HaeStio, quae de rebaptismate oria est, in Libro de

rebapti Sinate e 1 mi a adpellatur. Sane temporibus . Cypriani magi nova erat quam Saeculo quarto. At proprio en Si ne

Cypriani quidem aetate nova erat; nam synodi anno ere 35 Iconii et Synnada in Asia proconsulari habita haeretico et

EX. r. c. 3 in. ad quae ori tu tui novum quid inducis continuo impatienter respondea ut soles e S in . ad liae ut Soles contradices c. 10 Sed enim virorum Optime reddamus. - ' Harnach Gesela. d. allelir. it. I 18:Eine direkte Polemi gegen Cyprian is vermi eden aber indirehi Wir er Scharrbehumpst. - Cir supra p. 9 in et De reb. c. 1 monstri simile est ipSOS Pi- Scopo talia Scandala cogitare. - riast, Die eleterlausangelegenhei in deralleliri silichen Κircho naeli Cyprian Moguntiae 1901. - r. contra Ar 2, 3. - riis l. l. 43 S.

19쪽

22040ptuaginta sepiscopi Africae et Numidiae praesidente Agrippin epiScopo idem cenSuerunt. Atque etiam OV ea quaestio Saeculo quari dici poterat si e tempore. OStquam diu quievit denuo Ori QSt. 0 Inde quod anonymus in capitibus i 0 13 d mar tyrii agit, non equitur eum ante annum 300 Scripsisse. Nam Saecul quoque quari martyria uerunt, praesertim in Africa, ubi Agonisti ei seu Circumcelliones Secta DonatiStarmia,

in omne genus crudelitatis contra catholico eruperunt. Praeterea nonymia perseeutionum Veterum mentionem ae ero potuit etiam multo postquam Xstinetae erant, ut recte monet

4. Quo loco anonymus Seripserit pro corio desiniri nequii. Plerique de Africa sopi0mtrionali ogitaverunt quia ibi usuS rebaptizandi a Xim vigebat. At Erns Africam pro OnSularem et Numidiam X ludit quod anonymus diei se . post

tot Saeculorum tantam seriem nune primum repente CSine ratione insurgero rebaptigantes Cyprianus autem de

episcopis Afri a se Numidiae narrat ep. 23. Apud nos

ob rem Ernsi anonymum in Mauretania seripsisse uiat'. lam vero Schuelo patriam nonymi Italiam fuisso sibi persuasit, eo quod in re Conciliatione lapsorum praecepta Novaliani Se Cutu Sit - Hugo o h autem ost0ndit. Novatianismi nihil in Libro se sebaptismate inVeniri β. Mea quidem sententia nonymum in Italia non Scrip Si S Se paene certum in Africa scripsisse valde verisimileeSt. Nam Homo di licui in qua ostion rebaptigandi ad

20쪽

14 PROLEGOMENA . auctoritatem Romani pontifici proVOCδSSet, ulla a noli yinu ne

meminit quidem. Utians on oden diligens inquisitione

primus cognOVit'. anonymia latina VerSione Sacrae Scripturae

utitur, quae ad teXium Cypriani prope a Cedit et sola in Africa nobis Occurrit, etsi fieri potest, ut fiam in Gallia et Hispania usu recepta fuerit. Cum autem in Gallia et Hispania de rebap tigando discepta tuan non it, nonymus in Africa, id est vel in Africa proconsulari vel in Numidia vel in Mauretania, scripsisse Videtur.

rebaptismate ediderunt loli annes ell, episcopus Xoniensis, S Cypriani opera, OXOni 168 fol. Is textum Rigalii cum adnotationibus eiu iteravit, quaedam ver ipse temptavit, insuper Libram de reb. e genuinis Cypriani scriptis liminavit et inter opuscula vulgo adscripta Caec. Cypriano p. 21-31 reiecit. Gallandi, Bibliotheca veterum patrum, Ol. II. VenetiiS1i62, p. 362-320. A textum et adnotationes e prioribuSeditionibus mutuatus pauca pSe coniecit. Routh, Reliquiae Sacrae, Vol. V., ed. altera, O ni 1848, p. 281-328. Haec editio propter adnotationes, qui bii partim

re eXplieantur, partim emendatione teXtu proponuntur, laudanda St.

Migne, Patrologia latina vol. III. haec editio nullius moris est et mendis Catet. Gulielmus de Hartsel, S. Thasci Caec Cypriani opera Omnia Corpus script eccles lat. Ol. ΙΙΙ.), Par ΙΙΙ. Cypriani opera Spuria, Vindobonae 1871, p. 9-92. Haec editio propter felices aliquot coniecturas in t0Xtum recepta celeri praeStat at adparatus eius aeriticus. in quo variae lectiones priorum

Dor tisiit et i schen Romula Karthago, p. 32.