De ephetarum Atheniensium origine ...

71쪽

stem Alcmaeonidas subiisse, quos δεομενος καὶ διδάσκων ἔπεισε Σόλων. Itaque in voluntarium exsilium abierunt etiam ii, qui ipsarum caedium participes non fuerant. - Solonem autem credid0rim neque, cum legem ederet, qua capite deminutos in civitatem restitueret, Alcmaeonidis omnibus voluiss0 postliminium difficilius reddere, neque eos re8pexi880,

cum lege sua quibusdam hominibus, ignominia affectis, ne in civitatem redirent, interdiceret , Sed qui s vera ipsarum caedium σφαγῶν participes fuerant Cylone0Sque necaverant, ius Alcmaeonidae erant sive non erant, eos, ab Areopago vel sphetis condemnatos, a Sol0ne, cum de restitutione ediceret, exceptos esse statuendum est.

Neque Cyloneos, qui tyrannidem expetivissent, restituere Solonem voluisse apparet. Quam ob rem nobis videmur recte exspectare, ut hac in lege etiam Cyloneos significatos

habeamu8.

Sed ipsam legem denuo inspiciamus 'Aτίμων σοι μι- μοι ησαν, πρὶν ῆ Σόλωνα αρξαι, ἐπιτίμους ειται πλὴνοσοι ἐξ 'Λρειον πάγου οσοι ἐκ των ἐφετων et ἐκ πρυτανείου καταδικασθεντες π των βασιλεων ἐπὶ νώτc ἐσφαγαῖσιν ἐπὶ τοραττίδι μυνον, τε ὁ θεσμιος ἐφάνη δε. D fid huius legis omnes viri docti, quos de hac re invenimus scripsisse, inter se cons0ntiunt neque dubitant, quin lex vera si genuina Solonis sit ).1 Ch Sohoem. N. J. 1875, p. 457 sq.

vili , Aree, Adversaria, ed. Scholeneid, I, p. 181. 3 Adferamus quod de hac re hilippi or. u. ph. 1874, p. 216 - commemoravit. Legem censet a Bibliotheca lexandrina repetendam esse, cuius legum collectiones a Callimacho dispositas et descriptae sint. Ex eo fonte Didymum suum de Solonis axonibus commentarium conscripsisse Μ. Schmidi, Didymi fragm. p. 39s . Didymo

72쪽

Ex iis, quas supra diximus, manifestum est verba ἐπὶ σφαναῖς ad eos, qui Cyloileos occiderunt, referenda esse

οἱ δὲ Cylonei τοι βωμοῖς προσφυγοντες ἀπεσφάγησαν, Ρlut Sol. cap. 12; ἐπὶ τυραννίδι ad Cylone0 - αχτέλαβε es0n την 'Λκροπολιν ως ἐπὶ τυραννίδι, huc. I, 26: ἐπὶ νότι ad alios, qui caedis damnati erant Morta8se inter eos unus et alter nerunt, qui caedis in Cyloneos factae participes fuerant. Animadvertendum est neque tria illa genera scelerum neque dicastoria tria inter se pari modo coniuncta 88e. Νam duo illa ἐπὶ νύτ et 1τὶ σφαγαῖσιν quasi artiu8 0- nexa verbis ἐπὶ τυραννίδι opp0nuntur. Itemque σοι tertio l000, ante ἐκ πρυτανείου, non repetitur. Qua de re apparet legis verba ita premi 0 posse, ut putemus tria facin0rum genera suo quidque dicasterio respondere ).8s ad tria illa dicasteria transeamus. Areopagus ita cum ephetis et Utane coniunctus commemoratur, ut colligi possit neque Are0pagum neque cetera duo iudicia extra rdinem. iudicavisse, sed omnia sollemnia fuiss0. Nam si aliter se res haberet, mihi videtur necesse fuisse alio quodam modo eorum mentionem fieri. Quae causa ad eam, quam supra attuli, accedit, cur denegem Solonem lege sua Alcmaeonidas spectavisse Areopagum igitur et ephetas legis ersdo ad φονον et σφαγὰς pertinere ).

Arist. Pseud-epigr. p. 415 R Pring De Plut Solonis fontibus, Diss. Bon 1867ὶ - et etiam . Droysen, De Demophanti, atroclidis et Tisamoni populiscitis Berol. 1873. - achsmuth, i Stad Athen, p. 479.l Lang. 1874, p. 46 sq. - Phil. 1874, p. 17 sq.

73쪽

65Τertio loco rytaneum commomoratur. Quid autem Ρrnans dicastorium hoc loco interpretandum est Non idom fuisso atque illud, apud quod phetae de distuχοις iudieare solebant, manifestum est. am primum iudicium illud ἐπὶ, non ἐν Πρυτανείφ consessus suos habebat ); deinde e verbis legis apparet hoc dicastfrium ab sphetis diversum fuisse,

cum seorsim commemoretur tum de caedibus ab ephetis iudicia exercebantur, non ἐπὶ τυρα-ίδι. Cum autem intor omnes consist in hoc dicasteri de

loneis iudicium factum esse, nonne apud Thucydidem, qui oditionem illam pluribus orbis tradit, iuvestigari potest, quid hoc rytaneum fuerit 3 0test atque adeo ita, ut de

hac re, me quidem iudico, vix amplius dubitari possit. Nam cum Οἱ πολλοὶ ab obsidion arcis desisterent, archontibus permiserunt τύ παν διαθεῖναι λατ αριστα διανινωσκωσι ). Archontes igitur ex suo arbitrio de Cyloneis iudicaverunt. Lex autem nostra docet Cyl0neos in Prytaneo condemnatos esse. Sequitur, ut rytaneum y sit archontum').1 Rechleinius - 1873, p. 25 sq. - contendit h. l. nihil aliud quam dieasterium illud ephetarum intelligi posse. Legem nostram

emendare vult verbis ελφινίου - - quae e corrupta lege, apud Andos. περὶ μυ- 77 inserta, excipit - ante τῶν ἐφετῶν interpolandis. Quam perverse hoc faceret, eum e lege 'foedissime corrupta' oh Droysen. 1873 ideoque a echi ipso emendata, legem nostram emendare conaretur, quae multo certior quam illa esset, Langius 1874, p. 40), Philippi 1874, p. 235 sq. n. 7 demonstraverunt. --rbitratur etiam . - l. l. p. 28 - verbo σφαγην significatum esse scelus eius, qui apud Delphinium, cum iudices os os non δωαιον fuisse censerent, condemnaretur Quo iure hoc fecerit'. ipse videat.

74쪽

Αrchontes ante Solonem communiter iudicia quaedam exercuisse, locus, quem apud Suidam s. v. ἄρχων et in Lex. Seguer. p. 49 scriptum habemus, adfirmare videtur ) υρ- χοντες οἱ ἐπιέα τίνες θεσμοθέται , αρχων βασιλενς πολέμαρχος καὶ προ μὲν ω Σόλωνος τομο τ ον ἐξῆν αυτοῖς ἄμα δικάζειν, ἀλλ' ὁ μὴ βασιλεως καθῆστο παρα τψ καλουμένε βουκολείεν - το δὲ ν πλησιον του πρυτανείου - πολέμαρχος ἐν Λυκείφ, και ὁ ρχαγω παρ τους ἐπωνυ- μους, οἱ θεσμοθέται παρα το θεσμοθέσιον κυριοι τε ἐσαν ἔστε τας δικας αντοτελεις ποιεῖσθαι. στερον δὲ Σύμνος δε δτερον αυτοις τελειται μονον ποκρινουσι τους

ἀντιδικους.

Ρrimos versus huius loci aliquo modo vitiatos esse pro certo adfirmari potest'. os verba προ ριὲν - Σύλωνος τομων lacunam ess his de causis olligitur: verbis προ των Σόλωνος νόμων ον ἐξῆν αντοις archontibus ἄμα δικάζει significari vidstur archontes post Solonem plura iudicia quam antea communia habuisse - id quod salsum esse apparet,

verba στερον δὲ Σόλωνος ουδὲν τερ- . . . nisi iis verbis quas proxima anteosdunt κυριοι τεῆσαν . T.

λ. - contraria non sunt ).monia adferri nequeunt Sed etiamsi angi coniectu a falsa sit, potnorunt nihilo minus ἐκ πρυτανείου iudicia exercere archontes. I Langius, 1874, p. 72-76. 2 Schosmannus, Grioch Alterth. II 1871, pag. 437: Vor 8olon, versicher una in rellio Mh apohryphisches Zeugnis -- Suid. unt. αρχων - , War es de neu Archonte nichi gestariet gemsin-sehalute et Gerichi u sitgen aber das thaten si auch in de unabehannterenaeiten nichi undis mussciener Angabo irgend inmiss-verstandnisa gu Grande siege . 3 iso Langius do Ἀωκεἰς et θεσμοθεσίαν dicit, plane incer

75쪽

Ιtaque hoc fere modo lacunam explendam esse Langius

ἄμα ἐδίκαζον ἐν β πρtπανει P, υστερον δὲ τω Σόδευτος τομωτJον ἐξῆν αυτοῖς ἄμα δικάζειν. Credo cum Langio consentiendum ess hoc apud Suidam loco significatum ess ant Solonem archontes iudicia communiter Oxsrcuisses ) quod ἐν τω Πρυτανειον - de int0rclusione

illa o δὲ is πλησιον του Πρυτανείου adm0net, XAE'. concludit Πρυτανειον antea commemoratum esse, adiciendum esse censet, id aequ0 certum n0 videtur.

Ac e quid praetorsam, quo rectius lex nostra intelligatur, perspicuum est verbum καταδικασθεντες ad omnia

tria dicasteria pertin0re itemque υπὸ τῶν βασιλεων talis enim est ordo verborum ). Qu0d si res se ita habst, plane

perversum videtur existimare, id quod permulti contenderunt verbis πο των βασιλεαον quattuor illo φυλοβασιλεις significari, quorum leve apud rytaneum fuisse munus constat τα φυχα condemnata trans finem transportandi. Φυλοβασιλεις enim apud rytaneum, non in rytane adfuisse constat. neque traditum est eos cum ophetis in ullo

1 Schoem. l. l. p. 437: Ein collegialisches Vertahren in ge-Wisse Geschanen is thnen or Solon gemis nichi vemehrt geWesen, sonder hal oh eher noch hatager stat elande ais pater, o siclinur enigraergleichen nachweisen lassis. 2 Primus hoc admonuit Myemannus, De origine ephetarum 1823. Philippi tum contigit, ut hanc sententiam plerisque probaret. 1872 18743. - Schoemannus autem N J. 1875, p. 63: Das die πωτῶν βασιλέων καταδικασθέντες mi Meeshnen nur die im taneion, ichtaber die aut dem Areopag der on de Epheten verurtheille gu sein scheinen, ars ic Wol als selbstversiandlic anseheni, Sed cur hoc per

76쪽

68 alio dicasteri iudiciis intorfuisse nisi apud rytaneum. Ceteriam, si Solon φυλοβασιλεῖς re8pexisset, quae Si cau8a, cur βασιλεῖς scribere maluerit 3 . Quod archon βασιλευς unus erat, hoc autem l000 πῖτων βασιλέων scriptum videmus, multa disputata sun Et Philippi et Langius y d hac re uberrime scripserunt, quibus plurimi adsensi sunt. Longum est eorum argumenta. omnia exponere. 8ati erit commemorare viros illos oetos compluribus exemplis demonstravisse n0n alienum esse a Graeco sermone verbum pluralis numeri eos significare, qui

singuli deinceps aliquid fecerint. Quid autem o 0stra de 80lonis lege disputatione erui potest ad universam illam de ephetis quaestionem diiudicandam PAppars tria illa onera iudiciorum inter se disiuncta

Ρrimo loc0 r00 pagus commemoratur. Supra' vidimns ephetas sine dubio eosdem fuisse atque areopagita8. Are0pago autem, ut qui senatu quoque esset rei publicae, etiam archontes omn0s interfuisse veri simillimum est βὶ Constabat igitur ex phetis et arch0ntibus Areopagus Sequuntur ephetarum iudicia - ἐκ sui ἐφετέον, nam

in ceteris quattuor iudiciis Ρalladi cet. ephetas soli iudicabant.1 Ch Droysen. 1873. - hil. 1874, p. 18.2 Philippi, 1874, p. 236-239. 3 Langius, 1874, p. 41-44. 4 Pag. 61.5 Ut Lacedaemone duo aeges numerui compleverunt triginta

senatorum.

77쪽

In rytaneo supra vidimus archonte novem iudica

Omnibus his iudiciis τοτ αρχοντα βασιλε prassuisse apparet, atque eius fuisse το δικάζειν, ceterorum το διαγι-

Quid si verba legis nostrae, quomodo inter se conexa sint, diligentius recenseamus, nonne haec ipsa adfirmant iudicia illa tali vinculo intor se coniuncta fuisse Nonne δ σοι ἐξ 'Iρειο πάγου ut totum et summa iis . . σοι ἐκ των ἐφετουν et ἐκ Πρυτανειον opponuntur 3 Itaqu0 lex nostra Solonis sententias illi non adversatur, quam cum alios y tum uellerum iam saepe commemoravimus enuntiavisse et quam Langius uberius explicavit atque veri similem esse probavit ).1 Ut Lugacum, lainerum Vide supra p. 14. - latne de illa inter ephetas reopagumque et coniunctione et discrimine eodem sere modo atque Langius iudicavit. 2 Difficultatem, quam lex Solonis praebebat, non expedivit Μueller. 3 Areopagum ex ephetis et archontibus constitisse Langius numero quoque ephetarum interpretando eonfirmare conatur Q. l. p. 18-23 - Censet enim eodem tempore, quo novem archontes annui instituerentur a. 683 ante Chr. . , senatorum numerum ita constitutum esse, ut sexaginta eligerentur, quin deni e singulis tribubus φυλαῖς . Detracto numero novem archontum ceteri quinquaginta unus restant, qui est numerus ephetarum.

Sed, quamquam constat ephetas anno 409s quinquaginta unum suisse, de numera eorum, quod ad antiquiora tempora attinet, nihil pro certo adfirmari potest. Draconis aetate ephetas quinquaginta unum fuisse Langius, hi lippi, alii statuerunt, lege Draconis, quam in lapide anni M si servatam habemus, innixi.

Sed ex hac lege nihil aliud concludi potest uis ann0 409 8 ephetas quinquaginta unum fuisse. Etenim, si nunte rus post Draconem mutatus sit, quid est cur fieri potuisse negemus, ut numerus mutatR in lege insculperetur, etiam si cetera legis verba servarentur ΘDj0jtjgsib M OOQLC

78쪽

Quod autem diximus, cum rerum natura atque pr0gr0SSuhanc sententiam maxime consentaneam esse, id actio intel

legitur. Nam veri simillimum vidsturi antiquissimis temporibus

eupatridarum principe consilium regium fuisse usque ephetas appellatos esse, vis enim huius verbi videtur fuisso scivium eupatridarum praesecti' ); ex eorum numero deinde,

ob eam rem angium non sequimur, cum iam anno 683 eundem ephetarum numerum fuisse censet indeque proficiscitur ad numerum interpretandum. Quamquam minus arcessita ea quidem sententia videtur, quam cum ad quadraginta octo duodenos e singulis φολαις viros Schoemannus, ut numerum expleat, tres adicit ἐξηγητας. Veri simillimum mihi videtur numerum ephetarum antiquitus quodam modo ad phratriarum numerum definitum fuisse, sive plures e Singulis phratriis eligerentur, sive siriguli, ut Hammarstrandius de antiquo senatu censet v. supra p. 39hitemque, quod ad ephetarum numerum ante annum 683 attinet, Langius, qui duodecim illis, cum singuli e singulis phratriis eligerentur, quattuor quoque φυλοβασιλεις adnumerat. Die ph. . de Ar. p. 23). Fortasse deinde numerus eorum augebatur, nescio an urgentibus ceteris ordinibus, georgis et demiuinis, qui etiam id seditione consecuti sunt, ut archontum quinque ex iis eligerentur. Postea, cum Clisthenes tribus decem instituisset, quinos e singulis tribubus electos esse arbitror, unumque additum esse ad imparem nume-rnm efficiendnm cs iudicia heliastica). uelle idem censet, sed quinquagesimum primum τὸν ἄρχοντα βασιλέα fuisse arbitratur. 1 Langius l. l. p. 24-31. 2 Cum munere et dignitate ephetarum quam maxime congruit interpretatio ipsa nominis, quam Langius praebuit me ephetarum Atheniensium nomine commentatio, Lips. 1873. - Verbum enim ἐτης ex eo modo, quo apud Homerum hoc vocabulam usurpatum videmus et

in inscriptione quadam lea C. L I p. 30 et in tabula foederis pacis a Thucydide 5 7s allata, concludit primo cognatos significasse, deinde

cives optimo iure eupatridas. μην etiam apud Atticos in usu fuisse verba τῶν quod poli Dyse censet VocatiV. Verbi ταν esse, es μεγισταν, ξυνῶν νεῶν et ἔταιρία arguere existimat. Radicem verbi esse Fε έ; antiquitus λην appellatum esse of ἐτην, μην, idem atque suus, itaque ἐφέτης pronuntiatum Ase, non πέτης - ἐφέτας igitur esse statuit τους ἐπὶ τοι ἐταις οντας, praesecto petarumB, ci-Dj0jtjgsib M OOQLC

79쪽

rsgi impsrio sublato, archontes fortasse delectos esse ephetas illos, vel senatores, de caedibus quoque et de gravissimis causis rei publicae iudicavisse, sed archontes iudicio primo tantummodo inter omnia, re0pago, intersuisse, sive tempus iis deerat sive alia de causa, archontem autem, cui βασι- λενς 0men erat, omnibus quinque iudiciis praefuisse constat. Quae si ita sunt, Solonis ingenio respondebat mutatio illa Arpopagi si ephetarum, cuius auctor erat. Quae etsi permagna erat, prim persxigua videbatur esse. Veri simit enim est ante Sol0nem ephetas paene omnes aliquando archontes fuisse, quam ob rem haudquaquam mirum videri potos a Solone archontes qui suerant in reopagum admissos esse. Et ut antea, ita primo quidem post Solonem tempore ex eupatridis plurimos archontum lectos esse creder licet depositoque magistratu in Areopagum recept08 ); paulatim autem etiam eos, qui ceterorum ordinumerant, eo iure, quo e legibus licebat, frui 0spisse. Ephetae autem, ex eupatridis electi, etiam in posterum dicasteria quattuor illa tenebant. In iis enim ad iudicia stfacinora rite exercenda atque xpianda interior quadam pus erat religionum cognitione.

vium eupatridarum praefectos. De Verbis πάρουρος επι ρετμος, εφυδωρ, προξενος, alii admonet.

Ρraeter angi interpretationem duodecim alias habemus, quas Langius . l. recenset excepta una, quam orchhammer anno 1876 de-mym proposuit . Inter eas Schoemanni omnibus praestat, qui Voc.

εφέτης X φιεναι, ἐφίεσθαι, praecipere, imperare, ductum esse existi

mabat quod cognita causa praeciperent, quid de reo faciendum esset, utrum supplicio adfici an exsulare an expiari debereis.1 Sicut Romae quoque multis post annis, quam e lege licebat, plebeii homines tribuni militum cons pol facti sunt.