De ephetarum Atheniensium origine ...

61쪽

veteres Atheniensium in re versabantur. Omnium iudici0rum vetustissimum existimabatur ).

Dicasterium Areopagi ante ol0nem fuisse nemo negat. Dubitari potest, num iudices, qui in re0pag consessus habebant, iidem fuerint senatoreS. Scriptorum antiquorum permulti existimant 0lonem Areopagi senatum instituisse. Ut Cic0r - officiis Ι,22, 7 - 'Quamvis enim Themist0clos iure laudetur, et sit eius nomen, quam 80l0nis, illustrius, citeturque Salamis clarissimae testis victoriae, quas antep0natur consili 0 80l0nis ei, quo primum constituit are0pagitas: non minus praeclarum h00 quam illud iudicandum est. Et paul infra: est nim bellum gestum c0n8ili senatu eius, qui a Solone erat c0nstitutus. Hoc tamen testimonium t similia cavendum 8 ne pluris ducamus. Etiamsi 80l0 Arsopagi senatum non plane novum instituerit, tamen in e tantum mutavit, ut ab oratore rem amplificanti auctor ius dici posset. Etiam ollucis verba VΙΙl 125 - Σόλων δ'αυτοῖς προσκατέστησε την ἐξ 'Αρείου πάγου βουλήν a criptors fluxisse videntur, ut 80lonem pr auct0re Are0pagi haberet. Quod uno tenore post ἐν τοῖς πέντε δικαστηρίοις illa verba sequuntur, mirum iis non videtur, qui id considerent quod Stoisentinus dicit: 'saepius apud Pollucem, qui paene Sem

per n0mina auctorum mittit, du0rum testimonia ita coalus-runt, ut, ni8 aliunde originem Sciremus, ne u8picaremur quidem in uno enuntiat n08 u0s auctores habet 0' t).

62쪽

Et lutarchus, Sol cap. 19 - tradit sua aetate plurimos censuisse S0lonem τῆς ἐν Αρεδε πάνφ βοολῆς fuisse auctorem. equ tamen id quidem dissimulat quaestionem iam tum apud iudicem fuisse. lutarchi verba haec sunt: οἱ μεν υτ πλεῖστοι τὴν ἐξ 'Αρείου πάνου βουλὴν, σπερειρηται, Σολωτα συστο σασθαί φασς καί μαρτυρεῖν αντο δοκεῖ μάλιστα το μηδαιχου τοτ ράκοντα λεγειν μηδ'οτο- μάζει 'Aρεοπαγίτας, ἀλλὰ τοῖς ἐφεται ἀεὶ διαλεγεσθαι

περὶ τῶν φονικων ' δὲ τρισκαιδέκατος αξ ον του Σόλω- τος O ογδοον ἔχει - τοιχων et τω αυτοῖς νομασι γεγραμμεν-' 'Aτίμων σοι πιμοι σαν, πρὶν ῆ Σολωνα αρξαι, ἐπιτίμους εἶτα πλὴτ σοι ἐξ 'Λρείου πάνου η σοι ἐκ των ἐφετων et ἐκ πρυτανείου καταδικασθέντες π των

βασιλεως ἐπὶ νύν p ὴ σφαγαῖσι ἰ ἐπὶ τυραννίδι ἔφευγον

οτε ὁ Θεσμος ἐφάτη M.' αντα δὴ πάλιν ως προ τῆς Σύλαγνος αρχῆς καὶ νομοθεσως τὴν ἐξ 'Αρείου πάγου βουλὴν ουσαν ἐνδείκνυται πνες rae σαν οἱ προ Σόλωνος ἐω 'Αρεὼ πάνε καταδικασθεντες ει πρωτος Σόλων ἔδωκε τῆ ἐξ 'Αρείου πάγου βουὶ το κρίνειν; ει μη - ω γεγον τις ἀσάφεια του γράμματος ἰ ἔκλειψις, στε τους

ηλωκμας ἐπ αιτιαις, ις κρινουσι νυν οι 'Aρεοπαγιται καὶ ἐφεται καὶ πρυτάνεις, τε ὁ θεσμος ἐφάνη δε μενειτατίμους των ἄλλων ἐπιτίμω γενομενων. α α μὲν ουν καὶ αυτος ἐπισκόπει.

emendare, ut Pollucem hoc fere modo scripsisse coniceret: Σόλων ναυτοις προσξέθηκε του μέ αρχοντας του κασεκαστον ενιαυτὸν μετὰ τ δουναι τὰς ευθυνας καὶ ουτως κατέστησε την ξ 'Αρειου

παγο βουλην. - ollux , 117 haec habet: ι 'ἐννέα ἄρχοντες οἱ καθ εκαστον ἐνιαυτδ ριετὰ τ δουναι τὰς εὐθυνας ἀεὶ τοῖς Ἀρεοπωγίταις προσετιθεντο. - Becte, credo, hilippi animadvertit causam non esse, cur aut hunc locum aut alios similes corruptos existimemus, cum potuerint e Scriptore excerpti esse, qui putaret Areopagum a Solone conditum esse. iliit. 1874, p. 244. Dj0jij sol MIOO JIC

63쪽

qui nihil de quaretuor eteris dieasteriis mutabat idec ue sleges, quae ad ea pertinebant, sine ulla mutatione in suas leges oeepit, de reopago sine dubio tantum immutaris- ut Draeonis de Areopagora em excipere non posSet. M Draeonem, ut ipsi tradun de ephetis Malum imi-bus, seripsisse nihil de singulis dieasteriis risadi , Dolph nio. eteris Quid igitur est eur de Areopagi dieastorio volareopagitis montionem sacer dabuerit 3

64쪽

Ad postremum adiciendum est rationem illam, quattu-tarchus legis testim0nium elevare conetur, nullo m0d probari posse. Solonem enim, cum hanc legem ederet, non eos iudices spectasse, qui re vera iudicarent, sed e08, qui

iudicaturi fuerint, si leges Solonis datas Asent, quis est qui sibi persuadeat 3Φ . Solonis leg0m oblivionis itus Sol cap. 19 - testari vidimus Arsopagum ante Solonem iudicium altem fuisse. Quid quod exstat stiam ex antiquitate testimonium, qu0δsignificare videtur Arsopagum ante Solonem et senatum fuisse γApud Aristotelem - Ρol. II, 9, 2 et 3 cap. 12 hoc

scriptum habemus: Σολωτα 'ἔνιοι μὲν Iοτται γενέσθαι νομοθέτην σπουδαῖον. λιγαρχίαν τε ὰρ καταλυσαι λίανακρατον υσαν, καὶ δουλευοντα τον δῆμον παυσαι καὶ δημοκρατίαν καταστῆσαι την πατριον, μείξαντα καλως τὴν πολι

το δὲ τας αρχας αἱρετας αριστοκρατικον, το δὲ δικαστήριον δημιοτικον. ἔοικε δὲ Σολων ἐκεινα μὲν παρχοντα προ-- ρον ον καταλυσαι, aer τε βουλην και η των αρχῶν αιρε- σιν, τον δὲ δῆμον καταστῆσαι, - δικαστνρια ποιr σας ἐκ πάττωτ g 3 διῖ καὶ ιιέμφονταί τινες αυτφ λυσαι γαρ θάτερον, κυριον ποιήσαντα το δικαστήριον πάντων, κληρωτον ον- ἐπεὶ γαρ του ἴσχυσεν, ἄσπερ τυραννφ τω tim χαριζο- μενοι την πολιτείαν εις τὴν νυν δημοκρατίαν μετεστησαν

καὶ Περικλῆς, τα δὲ δικαστήρια μισθοφορα κατεστησε Περικλῆς, καὶ τουτον δὴ τον τροπον ἔκαστος τῶν δημαγωγων προήγαγεν ανξων εις την νυν δημοκρατίαν. φαίνεται δὲ

l Admirandum est, quod echisinio has ratio rei expediendae placuisse videtur chl. l. l. p. 25. est . achsmuth. 1874, p. 479.

65쪽

ου κατα την Σολωνος γενέσθαι τουτο προαίρεσιν, ἀλλαμαλλον ἀπο συμπτώματος . . .

Quis fuerit verus scriptor huius loci, non potest diiudicari Schoemannus y censet, Goetilingium, cum hunc locumc0ntendero pro purio reiciendum esse, rati0nibus non ad-m0dum validis usum esse. achsmuthius satis confidenter dicit Aristotelem, non posteriorem interpolat0rem, primam partem capitis duodecimi scripsisse. Neque minus c0nfidenter hilippi sibi persuasum esse confrinat Aristotelem non fuisse illius loci auctorem existimat autem hoc caput. nihilo minus dignum esse, cui fidem habeamns, quia Videatur fuisse scriptoris non imprudentis δ). Ut hilippio, mihi vid0tur script0 ille, quicumqu0 fuit, locuplos testis antiquitatis esse' . Dua huius l0ci partes secerni 08sunt Laudat0r0 80-lonis in prior parte adferuntur Σύλα τα 'ἔτιοι μὲν οἴωνται γενέσθαι νομοθέτην σπουδαῖον - deinde obtrectatores rara δι καὶ μέμφονται τινες - Illis nihil scriptor noster contra dicit, obtrectatores autem refellit - φαι- νεται δὲ υ κα- τὴν Σόλωνος γενέσθαι τουτο προαιρεσιν, ἀλλα μὰλλον ἀπ συμπτώματος - Ιn utraque pirte crip-t0r, 08 ali0rum sntentiam explicatam suam proponit

3 Ar. u. ph. p. 205, 275 sq. 4 Est ille locus eiusmodi, qui doctorum virorum animos in se convertat. Nam cui multae aliae quaestiones, quas ad antiquitates iuris publici Atheniensium pertinent, hoc loco attinguntur, tum ab iis, qui do heliasticis iudiciis multi disputaverunt, saepius commemoratus est. Vide Schoem Vers Gesoli. p. 34 Mov. De Areopago et iudiciis heliasticis Ups 1862, p. 22 sq. Philippi l. l. p. 275 sq.

66쪽

apparet haec credidisse saltem scriptorem. Quid ergo eradidit ἔοικε δὲ Σόλων ἐκεῖνα μὲν πάρχοντα προτερον ου κατι λυσαι, τήν τε βουλήν . . .

Νum vere negari potest nos hoc loco habers sntentiam scriptoris non imprudentis', qui censsat Arsopagi βοολὴν non solum δικαστήριον ante 80lonem fuiss03λ . Ar00pagum igitur ante 80lonem senatum fuisse neminem criptorum antiquorum pro certo adfirmavisse vidimus. Id autem apparet, si quis ante80lonium senatum fuisse censeat Areopagum, neque sententiam eius litterarum monumentis adversari, et exstare indicia quaedam, quae eam

Supra animadvertimus' lutarchum tacite, fortasse huius rei sibi ipse non c0nscius erat enat0rium munus cum iudiciali munere pens vetus illud c0nsilium Areopagiconexuisse. Neque eiusmodi conexus atque societas abhorreta t0ta rati0ne veterum institut0rum. Rex c0nsilium βοολὴν ερόνταὶ - apud se habebat, principes civium p- timo iure eupatridarum. Unum antiquitus principum collegium fuiss0, quod et 0gibus olim et p0st regium imp0rium abolitum iis qui in e0rum locum succ08serant magistratibus cum in re publica administranda tum in iudiciis capitalibus exercendis adesset, nos ipsi dudum statuimus; idque et ipsa quodammodo rei natura et aliarum civitatum exempli compr0batur, veluti Lac0daemoniorum, apud qu08 senatus ille duodetriginta virorum, et γερουσία, non 80lumrsm publicam moderabatur sed etiam de νοτικοῖς iudica-

1 Videtur mihi Langius hunc locum non recte interpretatus esse. Eph. u. r. p. 32.

2 Vide pag. 5.

67쪽

bat in , et 0rinthiorum, quorum γερουσίαν de caedibus ἐν τε βουλευτηρίφ iudicasse Diodorus auctor est y . bolito iure se ipsum vel caedem propinqui ulciscendi, de caedibus - cum et de capite vitaque civis ageretur et saepe piaculis opus esset, tam arte cum religione coniunctis, ut a gentium principibus solum patrari possent eupatridarum principes iudicabant. Vsri simillimum est hoc dicasterium, ut Lacedaemon et Corinthi, ita Athenis idem fuisse atqus consilium regium' . Dubitari non potest quin, ut cetera iudicia capitalia, ita haec φονικὰ antiquitus penes regem fuerint eosque principss, qui tamquam Homerica βουλη ερο ντων regi in consilio rant. Hi do variis φονικ- generibus in variis locis iudicabant, antiqua haud dubie religione sacratis, Areopago, alladio Delphini0, hreatio, rytan00, quorum

cum unus et sanctissimus esset et causarum magnitudine ceteri praestaret, Areopagus, factum est, ut ab hoc potissimum loco illud consilium areopagitarum appellaretur. eque tamen uno iudicandi officio hi arsopagitae fungebantur, sed

de summa re publiea cum regibus iisque qui in regum locum successerant archontibus consultabant; quamobrem senatus

potius, ἐν Αρεί podyt βουλή, quam iudicium, δικαστήριον, vocari 80lent. 0 enim a Solone demum illud senatorium munus areopagitis mandatum esse etiam Aristoteles arbitratus est β): neque opinor, p0stea duo illa munera, iu-

1 Arist. Politio 3, 1, 7. 2 Diodor. 16 65. 3 Schoem. De Ar et ph. 1833, p. 192.4 Quod Rechleinius contendit res in Attica se aliter habuisse

atque in cetera Graecia, et mera coniectura haec est nullo argumento firmata, neque haec sententia per se veri similis videtur. Rechi.

1873, pag. s. 5 Aristot Politio. I, 9, 2 Vide supra p. 56.

68쪽

diciat si senatorium, eidem collegi mandata forent, nisi id antiquitatis xemplo factum esset' i). Ex universa igitur ratione antiquitatis veri simile esse statuere possumus Athenis ustus illud consilium senatorum iudicia quoque exercuisse de caedibus similibusque causis, sive, id quod idem valet Areopagum antiquitus et βουλὴ et δικαστηριο fuisse. Quibus de causis, cum et legem Solonis haberemus, qua nobis traditur ante Solonem dicasterium fuisse in Areopago, et lutarcho verbum excidat, quo apparet eum putasse in Areopago iudicium et senatum coniuncta fuisse, et scriptor quidam eius loci, quem in Aristololis oliticis habemus, Areopagum pro senatu habuisse videatur, et ex univorsa antiquitatis ratione conici possit Athenis fuisse consilium principum, quod et senatori et iudiciali

munere fungeretur

neque veri similo sit postea duo illa munera musdem collegii futura fuisse, nisi id antiquitatis exemplo factum esset, num temere concludi videtur hoc veri simillimum esse Areopagum anto Solonem fuisse eum quo stsenatum et iudicium γVideamus nunc, quam late hoc pateat. Antea demonstravimus credendum esse epheta antiquitus in quattuor illis dicasteriis iudices fuisso, veri simillimum est eosdem iudices in Areopago do causis homicidariis iudicaviss atqus in ceteris de similibus causis dicast rii. ):1 Schoem. l. l. p. 195.2 ef Sohoemanni verba supra p. 59 allata: . . . in variis locis iudicabant, antiqua haud dubie religione sacratis, Areopago, al

69쪽

61 itaque statuendum est ephetas etiam in Areopago iu

Quod si sphetas in Areopago iudicaverunt, et si is supra demonstravimus, areopagitae et iudices et senatus antiquus fuerunt, sequitur ut ephetae et iudices in omnibus quinque illis dicasteriis fuerint i senatus antiquus ). Sed inuic sententiae adversari videtur lex illa Solonis. Reliquum est, ut disputatio nostra ad eam transferatur.

70쪽

VIII.

De Solonis lege oblivionis quae vocatur plut sol cap. s.)

Antequam ad Solonis legem illam, quam breviter iam antea attigimus λ), pluribus verbis illustrandam transeamu8, quaedam e smoria illorum temporum repetenda unt. Interfectis contra fidem Cyl0neis, et Alcmaeonidae, squibus unus tum praeerat archontibus, Megacies, sacrilegio contaminati erant et tota Atheniensium civitas. IngraVescentium plebis calamitatum adversarii Alcmae0nidarum non praetermiserunt, quin ostenderent eausam esse quod dii impiis illis irascerentur. Solon, ut animos populi Iacerbatos sedaret, Alcmaeonidis persuasit, ut iudicium trecentorum p- timorum subirent lut 80l. cap. 12 καὶ δεομιενος καὶ διδάσκων ἔπεισε του ἐταγεῖς λεγομένους δίκην ποσχεῖν καὶ κριθῆται τριακοσίων ἀριστινδην δικαζοντων. A quibus condemnati solum verterunt Alcmae0nidae, et corp0ra iam defunctorum eius gentis hominum effossa trans finem pr0- ieeta sunt. Ubi reesnti illi viri iudicaverint, lutarchus non tradit. Ut mihi quidem vidstur, haec res a lutarcho ita narriitur, ut concludendum sit quaestionem voluntariam extra ordi-1 Vid supra pag. 55 sq.