장음표시 사용
91쪽
in Sumpserat ui an heroici poematis Xeellentiam et dignitatem praedicabat omnesque facultate ac virtutes eXSequebatur quibus epicum po0tam ornari oporteret qua vero ratione esset iaciendum huju generi OpUS, ut omnino aut Iere neglegebat id enim dicere satis habebat, poetae scilicet Homerum et Maronem et Ariosium diligenter imitandos, argumentum autem ex Veleribus n0Stris r i untiis, ut resecet , vel arisi in hauriendum SSe Ab anno 1549. ut vidimus, jam majora poeSi tenta-Vera longius proe0sserant vales, fideliter antiquorum Italorumque vestigia presserant ita ut merito crodere 90SSent pristinis seribendi genseribus in aeternum abolitis
opstr Sua SuccesSisSe Onettum et Odam, tragoediam et comoediam at opus heroicum deerat. OnSardia S. UBI - JU3m eum Omnes picum vatem designabant et se ipse designatum ut omero Vergilioque patriam Ornaret, pulη-b3t tamen tantum opus immo tantum nil reformidare idebatur. Interea nemo non oti epo petebat, quo
deliciente gallica poesis semper antiquis laticisque litteris impar maneret. Ergo lectori jam non mirum esse videbitur quod Peletarius epico carmini tam diligenter a Singulariter indulserit. Etenim, non in hoc tantum capite rem aggreditur quam in primis gratam habet, Verum etiam paSSim, ut OceaSiop0Stulat aut invitat libenter attingit de maniIeStum eSt eum huic quaestioni p0lissimum incubuisse. Sic cum perpendit lib. I, cap. m quaenam argumenta OeSi congruant, queritur nondum poesim nostram in Summum eSSe perductam, si e qui se era parri 'antrepi is de 'euvre
heroique e non Oint plus tot u p. 18). Quin etiam patefacit semet ipsum paulisper in animo habuisse lacu-
92쪽
nam explere Hercule idem ' quamdam suscipiendo limet
lumen ne epico carmini tempora Sila non Venerint, neVesi illud carmen alienae linguae reServatum Cep3nd3nt,c ne sera a peu qu 'il Se ac ian euvre heroique tel lud nous alandonS p. 18 . Declarat alias lib. I. cap. V Se Semper, dum in nrte 'ticu praecepta tque X empla tradit epiciam pia re spexisse 'eXamplisi re par Oul our 'euvre heroique,sus equel 'antandron te aut res 'an res h p. 23). Cum autem se imitandi arte disserit ac miratur quam excellenter Vergilius Homerum imitatus sit, e deducitur ut inter Se poeta comparet qui si magnum Opus D tentaverint Ario S tum increpat, non modo quod riundum Furiosum pus appellaverit in quo tre aut quattuor lanium libros orlandus oblineat, mu0d quidem Summam Compositionis inconstantiam testetur, HSed etiam quod Saepius Maronem Serviliter eculii Sit, ac pr3ecipue quod poemati Suo Iace tia atque nuga maXime indignas inseruerit si 'Arios te Ancore a tant de chOSe legereS, e comme es Lal insili Sel, utiles, netees parmi son iure, eertes indine dupoeme heroique Soni cele qui ne euvet donner Splande ur u ecri Z, e qui Iaut expreSSemant deleSSer. J'antan uri a de conteS. e lesanterieS, qui a lieu deplere Ont deSagreableS au molns an in 'el cliei h
De qua Peletarius diei u et ne Herculeide titre te plus haut e leplus heroique qui et te an oy au Ob aum de MuSe S, e qui tu et, ProΡre a notre Frunco Vii 1 rue qu'Hercule iit urnomme Galique p. 18 . Jam ex illo metarii judicio clarius ercipimus quomodo gr3datim verterit leiadis de Ariost Sententia. Nam scripserat Bellatus UnAriost Italien, que 'Oseroy', n'estoi la ainctet des Vieuix Oemes compare a Un Homere et Virgile Defens. p. 20ὶ RonSardu autem, in Franciadis priore raelatione, haud multum abest quin vituperet illam
93쪽
p. 29 . - ec minus quam ocosa, Peletarius Η epico carmine pulida vel tumida repelli quapropter ut ri0Sto. Sic Lucano rigidus censor est quem arbitratur in Orationibus in aliam, in personis ad servandum quod decet inhabilem, in descriptionibus redundantem . e beni gni US, ut aequum est. do latio v0 d Silio vel de
Forsitan haud alienum esse videatur hic totam illam de Lucano eletarii sententiam tranScribere, qua, etsi semel errat, reeti Sui judicii ocu mentum praebet ne Veii Oint ei que ultein Oet eis Our grandΡOete . . . . Our e qu' i et Pop ardant e ansle, tro P secte an harangues ne ardant oin te hien Seunt de perSonnes sesunt parier u nautOnnierou quelque homine ignotile que te personnes ancones ne Oepet quasi potnteire introduites an uri euore herosque 'aussi grani respect comme unCesar Oumn omPee Joint que Ous irieg, quando et suscia descripcionde quelque mallere, qui n'an Oet james Ortir n'eyant te jugemant de setampere e suprime due mant quelque Οint uinuelque reSon non necessere qui et un arti1ie hien grandisu un Oete. rei et qu'il a quelque oes de Lotis re antre se me teque i homine de On Sprit Ourra prandre
pour an sere so proiit an on te is p. 29-30j. Cf. quid de latinis picis poetis Ronsardus in Franciauis altera Praefatione judicaverit. Edit Blanchomain, t. III, p. 22-23i.
94쪽
ia nature de cho Ses, qui ne s i utSSe porter, e qui 'ipuiSSe an ire u p. 3 . Si in lucem prolata epici carminis excellenti3, UBenana Peletarius tam audaci poetae praecepta dabit ut lanium opus aggrediatur Primum ui videtur de argumento elig0ndo disserendum est atlamon Peletarius gravissimam 9 ne quaestionem omnino praeteriit vix ultigit, Bellai memor , quae Ommoditas e gallici veteribus romantiis percipi possit troia Vo no rolnm3nSbi0n in vantig. ire bien ei an passant, qu 'an uel queSuns 'ic0us bien hoesi κ. 0 Poete heroi que Durra troil
te combag. e Sambi ablos ch0ses h p. 78 79ὶ Λ rei non longius ludet. Rursus in Maronis virtutibus multus est quem lol et luntis laudibus sextollit ut eneido tanquam periectum 90 Semper propon ηl. Certe mirari licet quod Vergilio Homerum imparem uisse judicaverit udicavit profecto. qui se Maron dilue id ita si locutus et 'auleurque e seu pi Andre Our mon principat uid0n an me Str. diciones poeti suo h p. 9). Duni vero longam interlitrumque Oolam collationsem instituit Vergilio elare con Cedit momeri virtutes tinnes, mulla ciere ejusdem ilia .
95쪽
Ergo Summus poetarum Vergilius o quamobrem mi id continuo jam Pel0larius xemplo ulsetur, dum Suam oppio carmine doctrinam sex promit. Dosunt quid sem huic doctrinae praecepta qu3 uniV I SOopori conveniant ac lolum ad osem pertineant. on se uni rursus de singulis rebus singula consilia Sio primum do se quaenam exordii Specise esse d0b0at com mancem ani dosel tre modesto aper se antandi bio at 'imita ton d in aliar aquol donno aras hoses M'olo vota fere durabises uno origino do polit e simplo montr0 me aveo pretera nee do beaule pola les Ondu ire paraorO0s Remant a pia perf0ocion p. 73-743. Omnino mirandum si Peletarii sententia. eneidis exordium . Praptorea sicut o Flaocus in modias I 0 η sine mora proced pro Oelam jubsel. se argum sentiam ab origine rep0
Oue te obui sol si mole et 'nil rion 'nnecte. Aeneidis exordium et i se Bolaeus in exemPlum Proponit eu US modestiam ne simplicitatem contra tum ictum istum et Dahitiosum ingreR- sum raedicat quem Alarici Scriptor Georgius Scudery, Personuit. Enisi ad Pisones V. 48-149. Ipse Ron Sardus Deo minia A X presse posterius dicet is e poete hiena rivi se plei de labori eus industrie commone son se iure par te milieuclera argument, ei quel ques iis arcia in Edit Blanchema in t III, p. 203.
96쪽
duae postquam de incipiendo poemate praecepi tradidit. Pel0larius, ut diligenter heroici carminis si imaginsem et Iaciem n ostendat nihil aliud quam aeneidis summam
copioSe XSequitur. 3m Supra lib. I. 3 p. IV), cum monstrare velle quemadmodum invenlio dispositioque inter Se Oh3ereant Maronis pia usque ad quarti libri finem sexcusSerat. Tanlia est ju candor tantaque simplicitas u satis habeat interruptam Commentationem repetere et reliquum opus eXcutere. Sed non eum describentem per sequemur. -Αd Umm3 ni Vergilii poema Peletario videtur in se virlules Omne compleeli quibus heroicum opus Ornandum Sil. Etenim 1 Mira quadam arte valel lectoris animum X Spe in tione u Sponsum tenendi. 2 Peritissime poeta carmini suo philosophiae quoSdam locos inSeruit. 3 Varios humanae vitae asseclus, ut amicitiam et amorem in parentes aul in conjugem aut in Iratres, subtiliter depinxit nec minus subtilit0r Teia quibus ungi debet
hospes aut rex aut jude aut legatus aut imporalor . 4 Apud Maron0m omnia dicendi genera reperiaS, nune copiosura gentis, nunc rei e nunc siccum, nunc floridum quo it a mil cete grande ou Vriere e mere a ture,
vitia, sed quae pro virtutibus sere Peletarius hab0at nam his naturae propior ac similior poeta est aut illrOUVer trange, Si e Poete qui a te divi an tant de hoseS, 'el monire omni an uel ques unes tequeleinco es exhibet Oel in trolin granim mira te an nature,
Cs capitis ii de poesis ornamentis , locum quemdam, in quo Peletari US, Semper auctore Vergilio de Persona rum dignitate disserit p. 44- ol.
97쪽
sit eloe pariel de totas se p0ing. eme, ne Seroet B Si monde aliquet Ous avons agriores compare. η terren 'et te a tertile a te e a rui an ut lieu, e Sterile an 'autro iei ue an prseries ou oreZ, atheur rude eraboleus an rocher e lieus deser. ici arro se de Ion te ine B euve S, AE a seehe e alterest p. 82-83 . Denique Peletarius memorat versus illos quibus Caesar AuguStu Summum valent celebravit Imperii divi sub nomine vivat, Laudetur, placeat. Vige 3t, releg dl Ur, metur.
Et ipse, quasi divino iurore tactus, i xclamat dine voes e imperiale diri tota ange de in sugset O u 'ili ut ancor uti Auguste, our Oer 'it se potiri Oel an Oretroia ver uti Virgile is p. 86 . Frustra quidem optabati eo enim Henricus secundus
IXDE POETICIS QUIBUSDAM LICEΝTIIS Ex hoc capite prorsus p parot quam Vitio Se ScriptoreS XVI Sae illo composuerint. am quae Pelsetarius hic dep00ticis quibusdam licentii addidit, ea Sane commodi US, cum de lingua se de versificatione loqueretur, di SseruiSSset. Νotum est illud iacetum h00dori do an villo hoc
i Petit trait de poesis fran aise, cap. IV. Lutetiae Parisiorum, Pud Charpentier, edit. 894 P. 3.
98쪽
vult eos quam parcissime licentiis uti . 1 Sunt Latinis hypercalaleeti versus breviumque Syllabarum in caesura producti nihil tale n0s habemus. Sed nos, ut Latini, duas vocales admittimus in unam contractas, Vulgoque dicimus verbum chre tien disylla bum pro trisyllabo Plia - i- n. Peletarius eadem licentia poetas uti velit in verbis etiam quae desinunt in i-fu. .i-er, i-on, et Si qua tali Sunt it ut, Xempli cauSa, diei possit pre-cie ui disyllabum pro riSyllabo pre- i- u T.
Contra, monosyllabo aliquoties in disyllabum posse dis pertiri velit m et, si-el. hi er j. 2 Licentia nobis erit Peletarii senisentia, dicendi doni ui
pro donnerui, Vrunmen pro 'rui de ueri eumque verborum usus sermittat ourui pro l0uerui, Durui pro ouerui, permittetur et detrahere insonam e litteram, qua pluralivo numero verba quaedam desinunt ita ui dicatur ru's pro grues, /s pro ira Prositetur ipso Peletarius se alsimii sentiam interdum usurpasso ne . Si qui aliuS USUrpa Verit, viliosam esse habiturum 3 Vult etiam scriptura plano distingui a prima Secundam in verbis personam, conflanterque seribi e se n. et ien je fui, n0n e sens, e tiens, e suis, a contra tu donnes
tuis es, non tu donne, tu uime. imirum tali confusion se rhythmus gaude sed de rhythmo Peletarius haud nimia libertate poetis utendum esse arbitratur P0ur a rime, ne conseilhere Oin au Poete 'etre tro lican cistus Caril aut agne ce pol ni que cla rime me nou Iace ciere
u es liqanees gi se auton jugemant dii Poete Cor taut tre Sotire discretis p. 88 . Notandum est illud verbum hier, quod principio unius syllabae fuit. Postquam quidem aliquamdiu mansit duhium, nunc pro disyllabo haberi. Cf. quae Ronsardus in Arte Poetica dixit edit Blanchemain, t. VII, P. 327-328
99쪽
QUAEΝAM ESSE DEBEΑΝΤ POETARUM VIRTUTES Ad totius operis conelusionem servenimus in qua Peletarius quaerit quae Sint poetae vere necessariae virtuteSut dignus illo nomine Sit. Primum voluntate vigeat moysen de parvenirbion aui sel 'aspiror ait Supreme .... Croee On nolrse Poete quo te premi e ac te a a Solavere inele et Ar eoourago. 'estime Son Sprit incapable de seripocion am-braco par cogitacion 'univ0rso structure des otio os respire u vota loe in vine ibi e uia desii in faciabl0 orss' assure de Surm Ontor p. 89 . amque celora sunt
sextra potestatem nostram arte autem ac Scientiae sunt in OS ira manu dummodo naturam fortissime laborantes adjuvemus Car meus a peti Vel qui uidet Ouvoer .
Νec velle salis est scire quoque poetam portos Sciat astrologiam et cosmographiam ei geometriam et physicam ne ulla, totius philosophiae summam. Sit etiam pruden Sad pos condendum rei militaris reique naulicae , ne time hanica rarios prorsus ignoret. no, orto de rebus
100쪽
illis loquendum sit plane rudi esse videatur . Ergo Pelel Ariu S. utpote qui Renovationis tempore vixerit, paulum abest quin omnium rerum Scientia poetam imbutum esse v0lit. Alia quoque Virtutes auctor noster in Vate quaerit, eas scilicet quae magis ad more perlinent Sach donq, qui onque se voti dra iere proles de a religio des uses. Ille eur Se in antres soni inaccessibi es a colui qui sera avaristi eus 'aut re choSe que 'honneur. Ε ancore celea varie la ne doel auehinomant an lir son ambieton. Lagio ere ei de telo Sorie. ii 'el Iuli ceu qui a Cherchetiro instam man ele ne se vetat oin avOer par Orce. nomptu que e rameau 'or. Stime e Poete lota ian, de destrer 'honne ui se se meriter Antande quo elui an la moindre part qui presume tota a voer p. 90). Pelei Brius ut quidem apparet elate cogitat. eedum Sati S0Sse qua dixerit arbitratur nam addit alia praecept 3, ne sane minoris momenti. Sempser illud animo poeta proponat, Se Si quid semel pulelirum secerit, pulehrius I3 ere continuo debere nec satis agere si solum famam Suam non minuerit Aelserna cordi habeat . neve tantum in mille se duo millia annorum laboret; sed in infinita saecula. Sibi si ipse rigidus ac dissiculter contentus memor Se Si quid peccaverit, peccati Veniam non impetr3turum. Dein salis longe Pel0larius disserit quis ructu ex aemulatione percipi possit Se sepule eurous 'a Voer uno inula leur tant illac in pregne 3 Son Vani3ge, que
Comparat Son et vives deseription do totales hoses. s. quae dixit et i PS RonSardus, edit Blanchema in Q. VII, p. 32l, et t. III, P. 26 et 3 l. o Et te eur a 'eterni te P. 90 .