De Jacobi Peletarii Cenomanensis [Jacques Peletier du Mans] Arte Poetica, 1555. Proponebat H. Chamard

61쪽

- 43 utquo diligenter quidquid inhonestum ' aut ridiculum si essugiant. Quod ita de verborum rerumque proprietate disserit eo Peletarium adducit ut a pr0pOSil digreSsus de personarum dignitate dispulet, doceatque quomodo

cuique secundum naturam suam loquendum Sit'.

Dein figurae quidam immoratur quam hypotyp0sin graeco nomine nuncupat ' quaque nihil aliud designat nisi quod gallice dicimus si urni tute imitulis u . Saga citer eam diei esse si leXpressio Vive de choses par esmo h p. 45j. Maroni VerSibu quibusdam retus, in quibus levitatem aliquam dactyli, spondei vero tarditatem significant, gloriatur ipSe quod laudae volatum et conflictum pugnantium et tympani tubaeque sonitum et lusciniae cantum et ulminis fragorem et crepitum saltanlium et segetis trituram quodam modo versibus ellinxerit . At haec insolenter tentata plane es tantur majore labore quam judicio nugarum talium artificem

Νon in ceteris mullus ero figuris quas breviter recenset Peletari u dico ut inomusius et hyperbolus et emphuses et pros0popoeius it ironius et seminutiones et

lion 1'autre a torea n P. M). Hoc loco eiciarius Flacci memor, variarum in humana Vita aetatum picturam breviter uingit. Explicat Peletarius se unditus a Quintiliano dissentire, qui hypodi post esse dicatis ne repreSantacion de chOSes Venues, laquei te donne Voer quaSi ieu qu'a uir D p. 463. V. eletarii poemata anni 154 et 555 edita.

62쪽

- 44 upostrophus et utilli eiu et circu-l0cuti in s e metitumius quae lam variae Sunt Peletarii quidem conisessione, ut Solus ipse vales, ingenii ui Iacultate sentire possit quando eliciter adhibendae Sint, nec aliter quisquam possit intellegere quid valeant. nisi poeta legendo.

Concluditur prior artis Poeticue liber capite quodam in

quo Peletarius, Os recen Sas omne poetica Virtutes ut ita dicam, in Contrarium disputans quae vilia Vitare poetam necesSe Sit XSoquitur. Quorum graVisSimum est 0bscuritus Comme nous avons it a clerte truci plus in sine ornemant dia Poenae insi 'obScurile se contera potir se premier vice Car il ' oint de iteraneo an re ne parier po in e 'el re 90int antandi s p. 48 . Non tamen obscurita scriptori semper impulanda est namque tori potest ut poeta, reclum Ordinem seculia ac pra0lerea verbi in Scribendo nec alieni nec putidis noclongius pelitis usus, nequaquam intellegatur tum lectorem, non poetam, accusemus. At si quis ingenii sui natura Scriptor ObScurus Si, - ut Olim PerSius, de quo clarum illud Hieronymi dictum criticu nOSter memorni, tum Vere Vilium et maximum quidem, Obscuritas. Unde

proIectus artis Poeticue auctor illos increpat qui, ut a populo discedant doctorumque laudes obtineant, consilio obscuris robus indulgent. Haec autem Peletarii vituperuit in prima Pleiadi opera recidit, ac praesertim in Ponti Thiarti s0netia monsardique indarieas ida si t

63쪽

qu'stus motus sucuus il diiune de prime fuce quelque pre hi sion de estute, e quelque e perunce te te p0ur 'erunt in se s p. 49-50 . Illud proiecto notatione dignum,

si minus doctorum , causam Peletarium detondi 8Se, quoSprincipio Pleias in juvsenili ardore suo tam superbe tractaverat. 0lerum jam diximus sent0ntiarum in littoris commutationem circa annum 1555 Iactam osse, Pleiademque, iis vulgus anton despectum alliceret, jam ex parte remi Ssi prioribus consiliis sublimo minus turbamque propius dicendi genu SurpnViSS0. Dehine alia Peletarius vilia secognoscit qua obscuritali quodam modo connectuntur, Scilicet epi nuntiu repetitu, redunduultu quae ιακρολοr ας Graeci vocant. Unum praΡ-cipue mirum St, quod X si rhythmo scire lusenior obseurav0 prolixa manare judicat dire ni plus ni in ins iu 'il aut ei chos de grando diliculte principalemant

Atlamen cum Peleturio notandum ist rhythmi dissicut

64쪽

- 46 lalem ipsam per Se plurimum proficere cum Oel BQ, morari in singulis Versibus coaeli nullum eloquendi vitium non circum Spietant'.

Denique pletarius diSciplinas omnes quae futuro poetae nunquam omittendae Sunt colligit se comple litur brie parier. e Poetu se delibere e Se prepare contre leSiaules qui arri vel generalem an an deus androe au S

tomber es vices p. 51-52 . Haec est prioris illius libri conclusio in quo praecipued universa poesi disseritur de gallica singulariter poesi liber posterior quaerit.

65쪽

DE RHYTHMOPrimum insigne Peletarii sententia, gallica poesis praebet si rhythmum quem ipso satis breviter desinit

si ne terminoson e cadan eo Ambi able de deus vers uplus leur p. 3). HOC atile in orbum contrη Vernm justamque nominis interpretationem usurpari nolal, in quo quidem errat 3m gallio iam si rime ii non, ut perdiu roditum est ex latino u rhythmus h oriri videtur, at potius e germanico apud secentiores si rein η , quod valet is numerii ii ut si serie n '

0uod ad rhythmi vetustatem attinet, aequalibu quibusdam Pelelarius priscam eju originem esse concedit quanqUBm compertum est antiquos rhythmo raris locis exceptis et iis quidem in soluta ratione, accurati SSi me Semper abstinui SSe Celeroqui res minimi ponderis est illud unum interest, nunc in usu rhythmum haberi mullumque in poesi nostra valere in quelque liqu

i s. cum Peletarii sententia quod in Defensione Bella ius scripsit, lib. II. cul'. . p. 134 Out e qui tumhe Outi quelque mesur et jugement dei'oreille dit Ciceron en latin 'appelle numerus, en re ρυθ 1hς, non Oirit

confusa quae Aeriptores eamdem originem rhythmus amho referebant. Cf. Bellatum auctore Ioanne ajore a Belgis antiquitatem rhythmicet Drantem DefeΠS. P. 353.

66쪽

Poesi h p. 4). Unde praeeeptor noSler, cum nullum sis inter prosam orationem ac poesim manifestius discrimen, vatibus Suade ui locupletissimo rhythmos X quirant . Non hac de re cum Bellato plano conssentit Joachimus enim quanquam locupletes rhythmos nona Spernabatur perlae SVS tamen nimiae veterum si rhetoricorum ii poetarum sublili latis qui Cum omnibus rarissimis tum ambiguis rhythmis intemperantius abusi erant, ante omnia nihil in ligondis rhythmis coactum nihil imp0dilum esse postulabat . Peletarius autem existimat nunquam esse nimi3m rhythmorum diligentiam sel arbi iratur, ut longe postea Theodorus do an vill0. pulchre cogitatis rebus nequaquam obSl3re rhythmo pulchros, immo auxilio SSe nedum Ob Slent. Cum Vnti animum ad laborem quemdam haud in iocundum excitent onm 'alogiae a sugeolon quo 'o que 'i ire Si conscian eleus, O ne Sauroet 3r Cela 3gner aut re chOSe Sinon qu 'on veli chercher u subiseriuge de abseur. Si on medit que les rime riche soni tro rareS, U'ele am-peschel 'execucion 'uri ori propos ou 'un bel inaniore de parier, e ourro repondre quo es bel08 0eucions avssi Son rares, e que Si 0ur contrein te de la rimet ne visent a propos de te potiV00 mel re a uno sin ex prs il ses aut seire u milieu los changer. 0S Uminor, avisse si nous potivons Ser de r3nsposicion de OZ, u

non ad Pli VP .... n

67쪽

lous es deus, e bien dire e bien in er. Cur si tu rii fefert ii plesir de 'oreilhe, certe plus ei se recte e lux de contuniem uni te donneru s p. 55 . quidem, quid Peletario sit objiciendum n0n habeo cujus doctrinae Pleiadis

poetae quidam, ut alsius. Si magis memores utSSent, Orsilan mis melius succeSSiSSet. Ipse Pelelarius praeceptis exemplum add0bat vehementerque curabat ut rhythmi sui quam pulcherrime sona

rpnt quod in arte Poeticu sua sibi laudi sedit et 10s il aut v j di cela de moe, que 'e selli elui qui plus

68쪽

contrainte, set emblabi a celle auctans qui penssenta voir ait uii grand ches ' stu Vro I Francoys quanti ilκoni ymo uia inimineo ot un eminent, uno sericordie se semen et uia mel idi resement, et aut res de qui blabiotari ne oncores qu'il ', ait sens ou aison qui a ille Dum ha0 Scribit uirum Bellatus Pelelarium ipsum pelierit necne, dubium est sed Pelselarius haud sine alio n0ssem et a Defensionis auctore pelitum esse credere potuit.

Uri OSIIS, hoc pro lego ponit rhythmos non longiore inl0rvallo Separando atque salis esse si consonante duo versu intra Se tantum duos alios Xoeperint uam ob rem talorum rationsem reprehendit qui Saepius in Onellorum sine rhythmum usque ad quinium versum disse rebant. Cujus rationis plura Sunt apud Petrar 3m X emplR. qui terno versus gallico loreol iij, in LXVIII Onsellis,

in hunc modum disposuit ABC-BAC. ullum aulom Pleiadis poetam video Peli arcae in o imitatorem nam ips Bellatus, etsi principio plerosque rhythmorum neX S

a Floren lino vale excogitatos apud nos introduc0re en laVit, non hunc saltem expertus S ' At in lirue re decim onelli A, terni Versus hanc rhythmorum speciem

69쪽

- 5 praestant: BC ABC . In novom aliis haec est figura ΑΒ CB uattuor denique sonet a lernos Versu iludispositos habenta: ΛΗΑ CC '. x tam variis rhythmorum rationibus, nulla quidem Olivue superfuit, posteaque Bel latus. Sicut ut omnes illiu tempori poetae, Semper ternis versibus initium duplices rhythmos ΑΛ posuit ita ut sinis necessario uerit vel B - CB vel in CBC. Hoc modo non jam fieri potuit ut duos rhythmos plus

quam unus diVersus Onus alterum ab alter Separaret, nec jam bono purgatis auribus rhythmi male Sonuero. Ut finem iaciamus errare nobis videtur Georgius

sua de masculinorum Iemininorumque rhythmorum vicibus tradidisso. am ita proiecto Se ros habet ut illam quaestionem infra traetaverit, dum de Onol Odsequo da disputat quod quidem an OX perspicietur.

DD VERSIBUS Declarat Poletarius magnum ex hoc poesim nostram percipere commodum, quod varii verSibus utatur a di syllabis usque ad Odecasyllabos, cum in omni genere poematum hujus varietatis gratia quasi ludere possit. Ν0tat tamen nobi deesSe Ovem syllabarum verSUS. eScio an ut Teletario montradioeret, monsardus parvum illud

70쪽

Poselae clantum quidam Mempori nostri rursus m0Vem syllabarum versu S. nec non feliciter, GggreSSi Suni. Cum tu ito versus hendecasyllabo probare Videatur. desidorandum est Peletarium non explanavi Sse quod

hae deo Bella ius in Defensione obscurius protulit . S0im hoc minime scriptori nostro curae uit

De minoribus autem versibus brevil0 disseril nam unius Syllabae metrum, nempe qui nondum. Uod Sciam 10n aliam erat ut ipso Sibiletus, praetermis lit, celeros vero rari S Simos esse se clarat . id sentur ei penta syllabiversus si in ilium quoddam seporis i haber hexa yllabi jocosis dis gravibus autem sepia syllabi osyllabi

aptissime con V nire.

Longius in decasyllabis et dod0eu syllabis immoratur.

Nec mirum satis enim nolum S de B Syllabum Versum,

qui vulgo die sebatur heroicus, primum diu locum apud galli eos poetas obtinuisse, adeo ut sella ius in effusione

n semel quidem ut 0Xandrinum nominaverit, et illomeli non ale Xandrino, prima Pleiadi opera scripta

agitet Seiatem siecte, . 2 8 de Ron Rardi metri une otians anen vers de Deus Sylla Des qui est De et ite Derveille. Datis e Pythme trange un Deu nuche, conam tota te impcti PS, I Deu inquiet et gare, 'est ne u chan Son duo au n et ne sensation e re νυ scule qu'ilis mi Se S. Vraio intuition e gratii arti loci s Edit Blanchema in t II, p. 2 Quo tempore carmen illud non- Sordii composuerit, nobis incertum est quod quidem nusquam inVeninius in non ardi lyricis operibus, ante annum otio conditis, quae nunc in Bibl. at Servantur. Defens. P. 18. Ronsardus ut notum e l. iis hendecasylla hos tentavit clum apud OSSAPPhi Cum Armen introducere conatur. V. edit Hlanchema in t II, 9 3 6-37 . umeus de in i on commancemant de grace D P. I . - XemPlum

Maroti proponit, scilicet Epitaph. I sedit. P. annet t. II, p. 217).