De palin particula

31쪽

In turgi autem Loxico senophonteo Lips. 1803 III

Antiphontis

orationum portu StraVi orat ad V. novercam, tetralogia Primam et Secundam, de Herodi ca0d0 94 pag. d. Teubn.); at tuo bis invo ni THLt o id cum verbis coniunctum et is retro' significan S Tetr Mo 5 T. Toset ρες ovetet De caede Her. 23 εισδας T. Palamedem Helenamque, qua scripta Gorgiae attribuuntur, Volvi, neque oro ullum Xomplum in Veni.

Andocidis

Orationum dua examinavi, quae ei a nullo abiudicantur Demo Steriis et Do ipsius roditu, nequo voco in niSi eum Verbi S

In Lysiae

orationibus, quas quidem legerim adv. Hrat udV. Agor. Des ciV. de Str. pro Mant adv. Phil. παλι temporali qu0que modo ei exempl. 3 in p. 12 adhibere, plerumque

32쪽

Adv. Plii l. 4 παλ tu, luod cum o ibo coniungi non obot, si item' vel liorro Vol deinde' significato Videtur: cim

Isocratis oratione nimis artificiose compoSita Sunt, quam ut X ei Suulgaris dictionis usum discere possimus. At eum et cum verbis copulare et Sino verbi adhibeto Vocem videmus; Sen)Perii a I Socratem χλtυ, i iod alii leonastico modo adhibent, evitaro die ondum est. Rarissimo legimus particultasse και χλιυμ enuntiata coniungentes, tuas alii illius aetatis Scriptore Saepi SSimo uSurpabant. Quinque eiuSorationum, luIS legi BuS. Adv. Soph. Panegyr Areop. Panath.), Busiri et Adv.

In Areopagitico nihil inveni, is uod notabile sit. Inve

33쪽

TOUT GUυα TE μου. Dicit igitur orator ad ollum Olynthiis inserendum Macedones cum Athoniensibus coniunctos suis so contra ad otida oonsos bello persequendo Maeotione Cum Olynthiis sociotatum iniisso at no tu ilia idem Satis Constat, utrum adversativo an temporali modo adhibuatur; nescio an παλt deinde, tum A sit. Si tomporatum significationum haberet, hae Serio Coniunctionum tempus determinantium

λ Sic adhibitum hi, set alioquin invonitur ei. Dittunt, Sylloge

34쪽

enuntiatorum coniungenda Surpari.

Exempla allata multis aliis e Demosthenis orationibus collectis adaugeri possunt; attamen plura Proferre Super Sedeo, cum exemplis tractatis Demosthonis dicendi usum satis illustrari putem. LycurgUS, cum rariSSimo adhibeat vocem, nihil discimus. Apud seschinem oratoremo undem fere πάλι Vocis rusum invenimu atque apud Demosthenem, aristotelem Theophrastum, quamquam cinoratione adverSu Timaretium compoSita, quam Solam legi, multo rarius adhibetur tuam aliud illos

Ac temporalis significatio his locis statuonda st fit 1 α

35쪽

Cum anto a d Euripido sermo nondum fuerit, ζαλt si iterum' signi si Caro non potest, Sed ad Continuandam nullatio noua positu ui ita liotro Si nisi clare lior Spit: uiam St. Hodon modo inter pietandum S et ἁλtu, luod Primo loco nuntiati positum sententiam antecedentibus annectit. Eius Sus exempla apud Aeschinem quoquo inveniuntur 138 Gουλουμ, ργη It 6 6 Og, ta η υνιυάζεοὶ 'α . . . V αἶς τ αλα GTpαtς. Ac pergit nonnullis sontentii intorpositis 139 et ἁλt item' λαυτος υetcς 5πε cl1c fetγης Sio etiam ἡγη Παλιυμ ad Continuandam narrationem adhibetur.

Hyperidos

In Dinarchi

36쪽

Crit Apol. Huthyd. Org. ') παλι litorumque Coniunctum cum orbis ot solum retro' aut iterum Significans re- poritur. At nonnullis locis iam apud Platonem, ut Saopo apud Aristotelem, ius di Scipulum, et posteriore παλt ad ἡ οεμ particulae vim augendam vel ad nuntiationes advorsativo opponenda adhibetur. Atque Xaminem US a Xempla, in quibus haec vocis significatio usurpata esse videtur. In

illud nondum perpessus sit nequo res enuntiati aetio iterata eorum, URE nteceSSerunt, S Se possit; neque fieri potest, quin et αλι eum V coniungatur, quod oppoSi tum Si etdet2 voei. Cum haec oppositio ipsa sic ε' particula Xprimi poSSit, παλι non niSi ,οε augendi cauSa poSitum S Se ei Spi-

Cum hoc loco conserendum est Laeli. e. 20 Ν0υ 'αυπαλιυ, ubi re particulae ad Summum adverSationi modum exprimendum adhibentur. Verisimile utem est primum 'αυ Solum dictum SSe, dein do 'αυ παλιυ, tui haec compositio Verborum, α Tχλ tu, saepissime adhibebatur cum verbi Coniuncta, Velut α παλιυζεναι, tum mi SSO α solum o παλ tu, postremo Sed raro)παλι Solum pro ipso of OSitum. Sic quoi tuo Ast Polit. 276 o intellexit NU 'ζε πα-

iungi poteSt. Noquo mihi si lontio prautoreundum est Laeli. e. 5, ubi hasio dissicultatorii praebent TS 'α περὶ κε tum 'SIOtς,

37쪽

Ex his sontentiis ἐκ παραλληλου con Structi Παλι ITεζTα SS apparet ). Eando fero significationem e. 2 invenimus, ubi Socrates Calliclom, qui Periclom in rerum publicarum cientia sapiento fuisse negavit, ut nunc sibi do Cimon odi eat, monet πάλι δὲ λεI sic περὶ tri Hucc. Hi πάλιυο - 0 8 osse facile intollegitur. Hi paucis tractandus est locus o re pubi. 50 H

δ Ne mirori post participium, quaS QSSet Verbum sinitum, ἔπειτα et in prior Sententia πάλιν positum esse huius Su exempla haud pauca inveniuntur Sio nim iam G26 30 luimus:

38쪽

- 34 voco ad nuntiata Coniungenda Sus Sit, apud Aristotolomo Theophrastum et post eorum aetatem in omni generis scriptis huic Sui Saepius Oecurrimu S. Q riusquam do Aristotelo loquar, Theophrasti, aequalis ot discipuli Aristotelis, libros tractabo. Saepe illo, ut Supra dixi, hane Vocem ad narrationem continuandam adhibet multis loci sontentiae verbis καὶ παλιυμ, haud raro verbi si Παλι δε , interdum Oee Παλιυμ ola, nonnunquam η αλ tu introducuntur'. Quam Theophrasti dicendi rationem ut stondam, pauca UniuSCuiuSque USUS X empla Pro foram, Cum Ceterarum Sedem, non Verba, indicabo. Ac primum quidem enuntiatis καὶ παλιυμ Verbi con

ῖ 0υ μαλε 0V. s. praeterea De lap. 44, 56 Hist. l. II, II 3, III 1 Do venti 5, 32, 7, 43, 10,5,7 alia.

40쪽

sussiciat ipsius philosophi scriptis lectis exempla composui

et Xaminavi. Stagiri tam in universum 'χλt voce eodem modo

iisdem quo significationibus uti atquo Theophrastum, eius aequalem et discipulum sed magno per differro a Platone, qui usu vocis non longo dissentit ab auctoribus quinti Saoculi, videbimus. At multo crebrius eam Vocem in VeniemuSquam apud Theophrastum. Ceterum de Aristotelis scriptis agenti idem mihi notandum est, quod Rudolius Hucken Ob- Servavit, Aristotelis Scripta maximo inter se differre.

Atque primum quidem Aristotelem , αλιυμ oeem ad narrationem continuandam Saepe Surpare legentem non fugiet. Sed scripta eius miro modo , ut utar iactioni VerbiS, etiam , αλιυμ vocis usu inter se disserunt. In multis S ripti Plerumque , αλ . οε ponitur, in multi plerumque Παλι Solum, Sunt autem haud pauca, in quibus haec Oniunctio ne somo quidem invoniatur. Illa, in quibuSSententiae 'χλι δεμ verbis vel παλιυμ Sol coniunguntur,

neglegentius elaborata esse mihi vidontur. In libro de arto poetio edito no semo quidem enuntiata si αλιυμ VOC inter Se conectuntur cetera scripta AriStotelica nequod i Stinguam ea, qua ab Aristotolo ipso prosocta sunt ab iS, quae ei Supposita osso dicuntur), quae παλιυμ et Παλιυοεμ verbis ad nuntiata coniungenda adhitis carent, haec

De mundo De color. De aud. De spiritu. Reliqua Scripta AriStotelica alia crebrius, alia rarius παλιυμ vel παλι δέ coniunction om exhibent. In iluattuor do nolo tibiis semel nuntiatum n Παλι ιε' orbis incipit 303b 25 Keti t. et 't πυκυοΤη et καὶ να-