De Platonis epistulis

5쪽

SCRIPSIT

H. RE IN HOL D.

7쪽

FHIDEHIC BLASSGUILIELMO OHENZPRAECEPTORIBUS HUMANISSIMIS

9쪽

Quaesti0nes detrigine ac tae epistularum, quae Plat0uisseruntur, novissimis temp0ribus institutae plerisque ad certum et stabilitum suem pervenisse videntur. Cum per totam antiquitatem et medium aevum nulla fere dubitati exstitisset, quin haec scripta a Platone ips essent 1 Aeeta,' cum Vel euileius, qui per de halarideis c0nSeripi de-m0nstrasset maximum numerum epistularum antiquissimarum exergitationes Sch0lasticas sis Seeundo Sque R. Chr. Saeculo rtas, harum quidem epistularum auctoritatem Sustinuisset, ab exeunte proXim Saecul permulti V. d.

g0ntra disputaVerunt. Α licet qui primus eas impugnavit

Meinersius magis n0Vitate sententiarum Nam argumentorum gravitate legentium anim0 1110Verit, o Validi 0res adversarii ex0rti sunt, si, 0cher Sal01110n, legand WeSter- mann Hermann UeberWeg, Zeller, alii bene multi. Initi0 tamen plerique praestantiores saltem epistularum sive ipsi Plat0ni sive discipulo alicui eius vel familiari vindicaverunt; Ρ0Stea Vero magis magisque ad eam sententiam delapsi sunt ne h0 quidem esse accipiendum. H. h. arstenus in sine libri, quo stuppius aliique quaesti0nem fere abs0lutam esse existimaVerunt,' haec pr0fitetur epistulas saeculo

Nisi qu0d epistula XIII in multis niss praescriptum legimus Voo εται et in sine XII ae αυτ λέλοπα in οὐ Πάτωνος Quoniam ipsa ep. XII facilem suspicionis ansam praebere n0n videtur, pr0babilis est Astii Vita lat0nis g. 527-0t. eoniectura utrumque ad p. XIIIam spectare. Quae ratio fuerit grammatici, non liquet nonnullas res viliores in illa commemoratas ut Platone indigna sprevisse eum

In euius libri cap. 1 etiam priorum erilleorum piniones

accuratius resten8itae sunt.

10쪽

certe p08t lat0ni m0rtem pr0Veni SSe; puscula SSerhetorum ti080rum, qui Plat0nem a Variis eriminibus partim litteris partim serm0nibus sparsis defenderent, praeterea

pr0prias d0ctrina mysticis Pythag0reorum plagitis vicinas ei supp0nerent atque phil080phum aput areanae cuiusdam 80gietatis, partim etiam m0derati regni faut0rem fuisse fingerent; septimam epistulam ut gravissimam ita antiquissimam fuisse indeque deineeps ceteras fluxisse. Ad eandem fere sententiam pervonit tetuliari Plat , V. .-St. t. VIII et α), nisi quod de singulis rebus haud raro dissentit epistularum ille maxime auct0ritate nisus vitam lat0nis enarrat ei tantum rebuSimiSSiS, quae cum philos0phi imagine, quam ibi ipSe finxit, parum g0110inere viderentur; neque hae Scripta tam male elab0rata esse iudicat quam ΚRI StenuS. Qui p0st ill0s hanc quaesti0nem attigerunt V. d. de maximis quidem rebus illis adsentiunt. 0nferantur imprimisH. Sauppe G0ett. Gel. BZ. 1866 I. g. 881 qq.), G. R0hre diss. Jen. 1874 et pr0gr. Instei burg 1876', H V. Stesn T licter gur G0sehielite des lat0nismus . II g. 158-197, maxime g. 174 et 175 cum n0t, C. Selistar-

Hi igitur V. d. cum de Summa rerum c0BSentiant, de ea tantum quaesti0ne inii Versas parte abeunt, qu0m0d0

'os arsieni fere vestigiis ingressus stilum ep. VIIae neque Platonicum esse neque dignum lat0ne dem0nstrare studuit.