De Platonis epistulis

31쪽

27luini reverS0 Athenienses, etsi nonnulla accidissent parum probanda prim magna S0S SSe continentia. Deinde Vero cum Socrates damnatus esset, taedi Se rei publicae assectum sibi persuasisse non prius Sanas lare ciVitateS, quam principes eidem atque philoS0phi eas gubernarent. Hac mente in Italiam et Siciliam se SSe pr0fectum. In his narrationibus qu0sdam errores epist0l0graphi detexisse sibi videntur v. dd CD. a1 Stenum g 117 Sqq. Ac primum quidem legimus g. 324 C: - μο τυα

Miratur arsienus, qu0d mnes Ι, et XXXVir0 et decemvir0s in iraeeo et undecimviros in urbe quasi unum c0llegium Script0 c0mprehenderit at quid, ne h0c faceret, impediebat penes trigintaviros Summum imperium fuisse probe sciebat et bis ipse adfirmat; 0s pr0Xime Sequebantur reliqui illi magistratus. Difficillimum autem est definire, quaenam muneris fuerint undecimVirorum. - a1 Stenus persuasum habet pg. 119 hunc magistratum eundem sub XXXuiris fuisse, quem libera republiea et ante et p0st ill0s, qu0niam Critiae iussu Theramenem ad supplicium rapuerint Xen Heli II,3 54

πραττε τε). Negat aut illud 0llegium cum usitat munere damnatos in vincula c0niciendi et suppliciis afficiendic0niungere p0tutSse quae eis h0 l0c tribuantur officia aut duo fuisse collegia immo conicit epistol0graphum

εν Πειραιε ἀρξάντων δέκα quibus inductum eum mnes in unum c0llegium c0nfudisse et XIVir0rum quidem et XVirorum munera atque mei suo sibi arbitrio inlarmasse.

32쪽

2RHermanim c0ntra Aut pubi. g. 535), cui R0hi erus adsentitur, duo c0llegia plane diversa fuisse iudicat: neque profecto intellegi 0test, qu0m0d Script0r, si quidem munera XIVirorum Semper eadem fuissent, adduci p0tuerit, ut sine ulla rati0ne c0mmenta fingeret, nisi larte insipiens fuit. 0tiores illi ενδεκα etsi Satis potentes, minore tamen magistratu erant, qu0 ab amneStia qu. d. exclus0s fuisse non pr0babile, qu0niam ita Se munire poterant, ut affirmarent se nihil nisi imperat XXXuirorum exsecut0s CD. Meter de b0n damn pg. 188. - Scheibius lig. UmW.lg. 68 not. contra disputat). Aiunt e0 officia Saepenumer tranSiSSe,

attamen h0 110 Satis cauSae praebuiSS Videtur, cur excluderentur.

Itaque cum Hermanno faciendum exiStim0,magistratum, qui hic nominatur a notissim illo distinguente. Qu0d autem verba attinet περ τε γορὰν κάτεροι

obscuriora num tamen inde c0ncludi possit munera ill0rum

dubit0 videntur administrati0ni omnium rerum urbanarum et civilium utriusque urbis praefuiSSe. Neque e0nced in descripta S0eratis damnati0ne err0res admiSisse auct0rem Κai Stenig 121). Homine δυναστευοντες i. e. 0biles ac potentes sunt Anytus, Meletus, Lyc0, alii earum partium. Quae p0rro pg. 325 C legimus: οἱ μεν εἰσχνηανον, o δὲ ἐψηφίσαντο καὶ ἀπέκτειναν, paulo neglegentiu dicta esse cense0. Quaerit Kar8tenus: A quinam, inquit, Sunt, qui Socratem damnaverunt 3 n 0mines n0biles, potent0s 3 Immo 0crates damnatus est ab Heliastis e. q. s. Num hi dici p0ssunt δυναστευοντες νεργ 0cu ita est interpretandus, ut οἱ μέν intellegantur accusat0res, οἱ δε Athenienses Cfr.R0hre in diss. a. h. l.)

Haec propterea a Plat0ne adiecta esse puto, qu0 huius c0llegii ut socius fieret invitatus esset ac ne qui legerent de vulgari magistratuc0gitarent.

33쪽

Maxima pars epistulae VIIae Versatur in describendistribiis Platonis in Siciliam itineribus atque enarrando philosophi cum Di0ne et Di0nysi II 0mmercio; aedem res brevius descriptae tertia ep. 0ntinentur denique ep. II quaedam de secund itinere addit g. 311ESqq. Omnia accuratissime depinguntur; cognoscimu permulta ex Siciliae Syracusarumque hiSt0ria, mult0rum, imprimis i0nis et Dionysii II 0res rationes, quae inter Archytam atque Pythag0re0 et principem Syracusarum interstedebant, Heraclidi fortunam, The0d0tem, Eurybium, denique quae Platoni primum, iterum, tertium Syracusis

versanti Venerint.

N0u concedendum Si arsten spg. 24l pauca c0ntineri epistulis, quae non ab aliis quoque script0ribus relata fuerint, quae pr0pria habeant minuta esse et pleraque c0mmentis similia. CD. Stetuliari. IX4g. 263 110t 30. Inim quae apud historic0S, praecipue lutarchum, scripta legimus, etsi et ali0s ausit0res habuit, qui accurati0ra hic illi quam epistulae exhib0rent, tamen maXimam partem ad hunc rantem redeunt Err0res historici graviores in epistularum narrati0nibus 110u insunt concinunt mnia cum indiciis aliunde c0mpertis Saepenumer illae veritatis specie antecellunt fabul0sis deteri0rum fontium commentis atque tam Vivido plerumque c0lore praestant, ut ea niSi a teSte atque Spectat0re amplissima rerum c0gnitione instruct scribi n0np0tuerint. Primum iter lat suscepit σχεδὸν se τετταράκοντα ζενον-a ann fere 387, Si quidem phil080phum a. 427 natum

' arstenus g. 4 vituperat ori , quae Vocula ei 0 quoque loco satis otiosa videtur, eum probabile sit lat0nem, qua tum ipse eSSet aetate, probe n0sse. - r0babile hoc sane est, verum Plat dicit se tum paene XL annos natum fuisse, quae optime Se habent.

34쪽

Merit Groteus observat Plat0 g. 263 permulta de

Plat0nis ita peribusque quae circumferantur argumentis niti muli levioribus, quam Sit hic epistulae l0euS. Quibus rati0nibus lat m0tus sit, ut patria relicta in taliam Siciliamque proficisceretur, epistula haud clare indicat Enarrat Scriptor, quantum quae Atheni accidissent, ad suam de optima civitate sententiam formandam c0ntulerint quaeque p0stea in Italia et Sistilia viderit neque tamen Verbi ταύτρου τύ ot otαν Io excluditur Karstenig 133)qu0d vulg0 relatum est consilium Platonem discendi causa in Italiam et Tarentum, post in Siciliam et Syracusas VeniSSe ταύτην ζ διάνοιαν Io nil ignificat nisi: hac mente, his Sententiis imbutus. De ceteris autem itineribus, quae a Plat0ne Suscepta esse rantes p0Steriore deteri0resque tradunt, in epistulis nihil pr0fertur CD. arsten pg. I 50 et cap. VII); quae cum paene uini certis Suspici0nibus bu0xia sint, ipsum hoc epistularum silentium fidem uet0ri 0nciliat. Nimirum, si fabul0sa itinera ibi c0mmem0rata esSent, clamarent certe

critici: en duhiae riginis indicium lMihi quidem unum iter Megaricum factum eSSe pr0babile est ex Herm0dori verbis apud Di0genem'. III icertam temp0ris significati0nem continentibus: ἔλει α

nisi quod postrema haec Verba, quae uncis inclusi, Di0genis inscitiae sunt tribuenda. 'Descripti luxuriae per Italiam et Siciliam grassantis pr0pter ViVidum col0rem ab oculat teste profecta SSe

is fortasse quod lato Di0nem personatum Ep. VII pg. 329 A praeter ceteras urbes maritimas Athenis vicinas Megara potissimum commemorantem faeit, indicium quoddam illius itineris refert ' Καὶ

35쪽

l0eo Megillus diei se lim Tarenti Dionysiis uines urbis

De qu0 l000 arStenus g. 133 hae disserit: erg ut modo in Italiam, ita nunc in Sigiliam abiit temere, nullo consili0. C0nsilium philos0phi fuit sine dubi exteras terras, praeclaraSurbes, regi0ne ViSu dignas c0gn0Scere, denique Pythag0re0rum adire seli0las; 0 l0e digit, qu id tum Syracusas Venerit et cum Di0ne amicitiam iunxerit, videri quidem casu Drtuito effectum, qui tamet penitu rerum cui Sum perSpiciat, ei divini numinis m0deramen d9nrere. Utrum a Pythag0reis Di0ni c0mmendatus an a Di0nysio ISive sp0nte sive rursus Di0ne auctore inVitatus Sit, incertum. Accurati0ra de huius c0mm0rati0tiis Syracusanae initiis aut spati diei 110 90SSunt. De c0mmerci0, qu0d cum Di0nysi 0 habuisse fertur fabulae quaedam traduntur. Neque mai0rem pr0babilitatis Speciem referunt quae de Xpuls0, Vendit0, redempto hibl0s0ph audimus haec omnia ficta videntur Si non essent, epistula, pin0r, ubi tertii itineri perieula c0mmem0rantur, illuc respeXiSSet. Itaque cum Syracusis primum Versaretur, amicitiam iunxit cum Di 0ne adulescente tum Viginti fere ann0rum ep.

VII pg. 324 Α), summis ingenii animique saeuitatibus praedit0. Is lat0nis praedeptis a disciplina imbutus ad severi0rem

του περὶ stoνυσθου Ξυνευου. '' arum simplici bitus Dionysii significatione lato indieare videtur illum fortasse vi non plane caruisse. D. Timaei narrationem in lutarchi vita Dionis cap. VI.

36쪽

N0 est in his verbis repugnantia, ut arbitratur,ar- StenuSig. 135 οἱ περὶ τα πυραννικα υντε sunt aulici: Di0nysii ouim ipsius gratiam Di nunquam amisit. Pergit script0r ad alterum iter n0n mult0 0st Di0nysii

Di enim cum ipse expertus esset, quantum lato valeret ad adul0sgentium anim0 00rrigendos et am0re virtutis, artium, scientiae imbuendos, Dionysi persuaSit, ut phil0s0phum Athenis arcesseret eiusque uteretur instituti0ne. Plat0ni autem scripsit, ut utique veniret insignem enim iam offerri occasionem rei publieae phil0s0phia adiutrice quam optime c0nstituendae. Obt0mperavit ille ep. VII

exceptus est Plut cap. XIII). A prim Di0nysius admiratione lat0nis et am0re phil080phiae captus est ge0metricis praecipue studiis peram naVarunt. D. Plut ibid. et Ep. III pg. 319 C. Μ0 Ver aulicorum, imprimis hilisti nuper ex exilio rev0gati eiusque assessiarum criminati0nes tyranni animum

averterunt.

Merit Gr0teus iudieat haud satis scite Di0nem et Plat0nem brevi, qua tum floruerint, auctoritate usos esse primaria enim e0nsilia liberanda a barbaris Siciliae et reipublieae in meli0rem Drmam redigendae distulisse e prius tyranni animum d00trina excolere V0luisse Videntur. Di0n igitur invidia brutus pr0ditionis a Di 0nysi insimulatus et clam patria eiectus est. Quo rem0t primo in metu versabantur lat et illius amici varii oriebantur rum0res; 0 Di0nysius lat0nem invitavit, ut in arce habitaret benigne etiam erga eum se gessit ac phil080phiae se dedere Velle simulavit; neque tamen g0nstans fuit calumniatorum Serm0nes Veritus ep. VII pg. 32, - 330 B).

Quod vero fontes hist0rici Dionem non sine culpa fuisse perhibent, epistulae o0ntra omnem culpam in Di0nysium tranSferunt, neque spuriae originis est indicium neque Platoni exprobrandum pr0babile enim est eum optimam de amico opinionem habuisse.

37쪽

P0strem cum nihil e0runt, quae cupiebat, efficeret, lat0, ut dimitteretur, petiit; erat tum bellum in Sicilia; itaque inter e0s 0nVenit, ut tum quidem ille abiret, comp0sit0 ver bell0 una cum Di0ne reVerteretur. H0 seeundum iter annis 366 365 aecidisse videtur; a 364 Plat0nem iam in Graeciam reducem fuisse Supra Xep. II VicimHS.Ρriusquam Syragusis abiret, eius pe408pitium atque amicitia iuncta est inter Archytam eiusque familiares Tarentin0s et Dionysium eis ep. VII pg. 338 C).'Ρae igitur in Sicilia laeta Di 0nysius Plat0nem rursus invitavit, Di0nem autem annum in Graecia remanere iussit ep. VII pς 338 B). Di haesitantem philos0phum instigat, ut tyranni animum ipsi rec0nciliare q0netur; atque multus erat rum0 Di0nysium denu phil080phiae am0re esse

inflammatum.

Plat huius rei causam fuisse suspissatur, qu0d Archytas aliique Pythag0rei i0nysium Syragusis Visissent; cum quibus Di0nysium de phil0s0phia lat0nissa colloquium inscitiae suae c0DSeium sibi laetum esse. Ea autem res in levi atque cine0nstanti tyranni cingeni m0n improbabilis. Misit igitur Arehedemum, lat0ni amississimum, discipulum Archytae aliosque illius amicos cum triremi Athenas, qui lat0ni epistulam et pr0missa transferrent. Etiam Archyta Tarentinique per litteras eum impl0raVerunt, ut Syracusas denu veniret amissiliam enim Di0nysii 00nservare quam nXime sua interesse γλ ω πολιτtis '' ep. VII

Tandem ille amic0rum gratia tyrann 1110rem geSSit; Sperabat etiam Verum Dre rumorem de novis Di 0nysii Studiis qua tamen spe, 0stquam Syraeusas ad Venit deiectus est cum enim Di0nysii animum c0ll0quiis temptaret, repperit

Neque tamen Κarsten pg. 138 epistulae verbis effieiturllatonem tum primum Archytam cognoviSSe. ' Haec de Archyta et Tarentinis prodita maximam veritatis

speciem referunt.

38쪽

arbitrari eum iam l0nge se provectum esse in phil080phia, qu0 certissimum discrimen habet veri et falsi phil0sophiae studii. Quin p0Stea quae ex Sapienti amico audiVisset, scriptis tyrannus mandavit id ver iure ab ill vituperaturig. 341BSqq. Plat0ni enim seni cum valde displiderent libri de Summis rerum principiis temere c0useripti atque editi, tum ipsius d0ctrinam perperam ab ali describi merit0p0terat m0leste ferre. φNeque qu0d speraverat effecit, ut Di0nem rec0nciliaret cum Di0nysi0 hic promissis 110 Stetit, imm reditus praedi0rum satis magnos Di 0ni iam n0 misit m0 Π0VRII 090SHit, quae Plat accipere n0n posset ille Ver cum nihil efficeret,p0strem d0mum abire voluit; attamen hieme appr0pinquante navigandi iam 1101 fuit c0pia. Habitabat in hori pr0pe arcem spg. 347 A); neque multa usus est cum Di0nysi 0 1amiliaritate, cum egessitud inter e0s in dies magis refrigesceret, quam rem testatur illud c0ll0quium, qu0 ep.IIIpg. 319 enarratum est, viginti diebus antequam discessit,

habitum. Denique Vinculum amicitiae plane ruptum St, cum tumultu mergenari0rumiri0'' ΗΡraelides, qu0d ausit0 eius

habebatur, fugisset atque Th00d0tus et Eurybius cum Plat0ne r ill tyrannum impl0rassent; qui a phil080ph0pr0missi adm0nitus cum ira rep0ndit. M0 eum X arce discedere et in urbe apud Archedemum habitare iussit, cum diceret mulieres in h0rt080llemnia quaedam dessem dierum celebratura eSSe. EXpr0- bravit ei etiam per nuntium, qu0d The0d0tum et Heraelidem pluris aestimaret quam semet ipSum.

Qua Plato in p. de seribendo et disputando exp0nit, e Phaedridial0gi sententiis enata Unt.' Qui cum sit c0nexus, Verba g. 341 a τοσονδε γε οἶδα ωτι ραφίγτα κν ε έντα et ἐμου fietis tib λεχθείη Vi quidquani superbiae habent.' ' Cuius imago entis quasi percipienda praebetur g. 348 ΑΒ.' De Heraelide hie aliqua e0mperimus, quae alibi n0n traduntiar.

39쪽

35 Plato igitur in urbe habitabat inter mercenari0s periculis

cingius delatum enim est ei ab amicis, praecipue nautis quibusdam Atheniensibus, peltastas, qui criminati0nibus falsis ingens essent, in anim habere eum interficere. Itaque nuntium misit ad Arghytam et amiss0s Tarentinos petens ut e X Summo diserimine liberarent. οἱ δὲ πρόφασίν

Hic igitur fuit finis e0mmersiti eum Dionysio: lato inde Olympiam venit a. 360), ubi Di eum c0hortatu est, ut expediti0nem, quam ipse in Sigiliam m0liturus esset,

auct0ritate et consili adiuvaret. 0 quidem recuSaVit, qu0niam Di0nysius nihil gravius in se m0litus SSet. Quicumque extremam hanc epistulae partem accuratiuS legerit, me iudice fatebitur tam accuratam et rebus Dominibusque refertam esse narrationem, ut ficticia esse nequeat,

imm testis sit, qui ipse omnibus rebus interfuerit. Quae cum ita sint, minime pr0b0 arsteni iudicium, quod perlustrata epistula g. 144 fert nihil fere in ea legi, qu0d40n plenius et aesturatius ab aliis seriptoribus pr0ditum

sit; quae ad itinera e0rumque temp0ra pertineant, pleraque recte nuctorem rettulisse, in rebus autem Di0nysium et Dionem speetantibus minus esse diligentem; nonnulla quae ad rem pertineant, misisse, alia augendo minuend0Veimmutasse idque duetum di et gratia: 0tam enim epistulam aperte Scriptam esse ad Vituperandum Di0nysium, laudandum Di0nem, maxime Ver ad ext0llendum lat0nem.

Hinc H0lmius . . II g. 375 0neludit epist0lographo res Syracu8anas pr0be 0tas fuisse mihi indicium videtur Platonem ipsum

'' arstenus g. 142 improbabile esse diei quae h0e loe narrantur omnia intra viginti dierum spatium transigi p0tuisse attamen Tarentum n0 tantum Syracusis aberat, quin paucis diebus navis eo devenire et amisti Syracusas possent tranSVehi.

40쪽

Epistulam sane scripsit lat sui et Di0nis defenden-d0rum causa itaque quod in Dionysium maxima omnium calamitatum culpa transfertur, 110 mirum; Sunt tamen etiam

auet0rem magistratus ephor0rum habuiSSe. Putant v. d. epist0l0graphum hunc locum perperam et intellexisse et expressisse mihi contra utrumque conSideranti nihil aliud mei videtur nisi Plat0nem epistulam VIII

a 352 ante tertium librum illius peris c0mp0suisse. Est haec res ea, de qua idem auctor haud magii temp0ris spatio interient diversa statuere p0tuerit. Atque pri0rem SSe epistulae l0cum vel inde c0lligitur, quod hic Vetusti0rem Sequitur traditionem, alter c0ntra recenti0rem, quam inde a lat0ne plerique seript0res sunt amplexi. Qui in libr0 III de Legg. extat l0cus muli accurati0r est et e temp0re Scriptu8, qu0 phil080phus reipublicae Lacedaem0ni0rum hist0riae multum perae BRVabat. Legum testimonium si expressisset, epist0l0graphuSSatis Scite rem egisset: 0 glutinasset scilicet quae leguntur

non video.