De Platonis epistulis

21쪽

ITc0ndici0ne erat atque lim fuerat Dion, eisdem sententiis imbutum iri. Equidem e inclino, ut putem Dionysii Ι. filium . l. significatuim esse, quoniam hic maioris tum potentiae ideoque mai0ris Spei erat, ut Di0nis familiarium maxime interesset socium eum sibi et consiliorum participem

adsciScere.

Callippus quo temp0re adVersus Catanam profectus erat Hipparinu Syracusas ecupaverat ibique plurimum p0terat. Qu0d vero lato nimiis laudibus eius merita effert, hoc inde factum videtur, quod expulso Callipp0 Di0ni8 intersectore, magnopere gaudebat. Ex Di0d0r Sane XVI,36 comperimus Hipparinum per biennium crudeliter Se gessisse deinde ei successisse fratrem Nysaeum, NySaeo rvrSus Dionysium, d0nec tandem Tim0l00n veram Siciliae Salutem attulerit atque de milibus istis ante hunc S0Spitatorem principibus ab aliis script0ribus velut Arist0tele et he0p0mp scis G1 0t VI g. 107 parum benigne iudicatur: de tamen latoni quod initi optimam de ad0lescente Hipparin spem c0ncepit ac profeSSuS St, 0Πest pprobi Vertendum. Jam si Hipparinus, Di0nysii filius, a. 352 eadem aetate erat, qua Di0n primo lat0nis adventu, XX igitur Vel XXI annorum, a. 367, qu Di0nysius II patri Successit, Sextum demum Vel Septimum annum agebat, frater autem Nysaeus etiam minor erat. Constat ex Plutarch su Dion. cap. III du0. Arist0machae filios multo minores natu

uellerus quod vertit T. VIII, 1 g. 392 coli not. 5ig. 429 8q. :isitaque n0 mirum, si quis de0rum illum mestum ἐχasio m Πρωνι de republica administranda consentientem fecit : haec interpretatio olim a Suhlossero inventa refutata est a Salomone diSS. g. 9. Dionis autem filii nullae res gestae praedicantur.

22쪽

18 fuisse quam Dionysium II., 0eridis Ep. II g. 313 Α)filium, qui a 367. fere XXV ann0s natus erat. Ἐfr. Gr0te VI g. 46 not. . Namque illius filius p0ll0crates, quia. 356l praesidi argis in Ortygia sitae praeerat, tum ad minimum annum fere septimum decimum agebat natuSigitur erat a fere 372 qu0dsi Dionysius II viginti fere ann0s natus matrim0nium iunxit a. 36T XXV erat ann0rum. Ea autem aetas concinit cum l0eis epistularum III 1 g. 316 C et

VII 328 A.

Sal0m0n g. 3 Sq. et arsten g. 15 repugnantiam ibi reperiunt: Quid, aiunt, pueris Se SeptemVe ΠΠ0ΓHm cum phil0s0phia H0 quidem illi recte: at equidem n0n Vide0, cur pinio admitti non p0ssit - id qu0d negat Sal0m011 g. 1 - ali0s ibi nep0tes Dionis significat0s esse, Velut fili0 fratris Megaelis Plut cap. XXVIII). Qu0d de hisce nihil aliunde comperimus, non multum refert, qu0niam uinintillorum temp0rum historia admodum tenebris est involuta. Affirmat Salom0n ad 0s solos scit Hipparinum et Nysaeum utpote i0nysii min0ris fratres quemVis duci et ipsa re et toto sententiarum nexu de quibu contra Senti0 mirum esset, quod Di0uis citcptooi, 0n Di0nysii fratre dicuntur ac qu0d ille vir d0etus dicit similibus l0cis lut cap. VII et XIV, ep. Dion cap. I Xtr. 0dem e0 110mine citari, horum quidem l000rum alia est ratio; ibi enim nep0tes Di0nis Di0nysi opp0nuntur ut Di0ni pr0pinquioreS.' Singulare pr0fecto esset, si sperari potuisset fratres multo aetate min0res aliquid c0nferre p0sse ad Dionysii

oppr0bri vertebant multi Dionysi II, qu0d patrium imperium nihil curaret atque Dioni eiusque nepotibus permitteret.

23쪽

Quae cum ita Sint, ego non puto . l. cum interpretibus de Hipparin et Nysae c0gitandum SSe. Has difficultates quoniam expedivimus, cetera quae c0ntra epistulas dicta sunt, facilius rem0Vebuntur. emp0ra enim epistularum, quae quibuSdam V. d. cum rerum hist0ria parum c0ncinere ViS Sunt, ptime se habere iam demonStrnb0. Lubet autem de ep. I pauca praem0nere. In pleriSquemSS. cum illa inscripti0ne careret, priore edit0re addidere: iacio stoυυσίφ p0st Ficinum c0ntra multi eam a lat0ne abiudieantes Di0uis n0mine inscripserunt, velut Hermannus tu sed et tetuliartius VIII g. 337. Karstenus tamen g. 20 contendit latoni nomen esse restituendum Dioni enim ep. 11011 magi c011Venire quam pSi phil0s0ph0. Qua in re n0n assenti0r; latonis ea nullo m0d0 SSe 0test ac Si a rhet0re aliquo Si confecta, tamen etiam hunc Di0uem uet0rem V0luisse exiStim0. Neque enim acerba exprobrati0, qu0 auctorem Dionysius indigne eiecerit neque viaticum remissum in lat0nem quadrant.

Sane Ep. VII g. 350 B argentum huic pr0ficiscenti

datum Sse traditur, at etiam Dioni, cum in exilium mitteretur, datum esse verisimile est, licet p0stea qu0tannis praediorum Su0rum reditu acceperit. Neque latonem viaticum acceptum remiSiSSe Γ0babile nam adm0dum plagat anim erga Di0nySium erat, cum rediret et prim temp0r0408 quam redierat ex tertio itinere; D. p. VII g. 340 A: κά τουτων ε μετα δεῖν

atque Di0ni Olympiis se resp0ndisse Plat perhibet p. VII

24쪽

ob rem lato ossius expeditionis c0ntra Di0nysium fieri

Κarstenus g. 89 cum legaudi Symb. erit de Ep. II pg. 8 putat iis l0nge antep0uendam esse narrationem, quam Plutarchus cap. XX exhibeat, quoniam Plat0nis moribus dignior sit eiusque sententiae magis c011Veniat: videlicet eum Di0nysius Platonem abeuntem P0gRSSet, ne invidi0sis de se sermonibus Suae apud Graecos existimationi noceret, inne reSp0ndiSSe μην τοσαυτον orco ἐν Ἀκαδημεία

idem script0r 00 cum Platoni epistuli non concinere. Equidem ver haud set an illud, quod lutarchus tradit, dictum pro leni atque humana philos0phi ind0lunimis Sperum, inVenuStum, Superbum sit; imm epistulae omnino fides videtur habenda; lutarchus nil voluit nisi

narratiunculam afferre. Jam ut ad primam p. redeamus, si lat auctor esset Vel fingeretur, sane SSet, cur offenderemus Karstenpg. 20 plurali numer in initi 'υν, l/ετερα ἀρδην), cum aut p0Si rati ad ipsum Di0nysium Se 0nvertate hunc usque ad finem Seriptor alloquatur; at φυν non Di0nysium eiusque fratres Vel P0pinqu0s signiscat, Sed Dionysium I et II; sub utr0que enim Di gravissimis magistratibus functus erat certe de Di0ne muli meliusquam de lat0De intelleguntur quae legimus: διατρόφα

quae verba eum illo loco VII 350 C parum congruere viderentur, vix est quod offendamus praeterquam qu0d lato fortasse, cum Dioni Omnia pr08pere cederent, eum favore ac studio eius conatus prosecutus est, p0test l0eus etiam ita intellegi, ut sit urbanitatis paululum exaggerantis formula.

25쪽

2l πεπιστευμένος πάντων μαχιστα et paul infra: πολλύαις ζυὴ ετέραν πολιν διαφυλάξας' Quibus de causis cum Gr0 teo et plerisque edit0ribus hanc epistulam Dioni tribuo. Pr0babile est eam a grammatic0, cum inscriptio lim fuisset missa, in hunc l0cum tran890rtatam SSe, quippe cui apte primum liuius collecti0nisl0cum obtinere Videretur. Cum vero iam Thrasyllus IV epistulas ad Di0nysium datas numerarit, c0lligendum illud ante huius grammatici temp0ra accidisse, nisi Di te in alicuius omissae l0cum eam deceSSiSSe 0nicieS. Porro at Stenus pg. 2l de p. I et XIII, quarum altera implagabile dium spiret, altera intimam familiaritatem redoleat, dicit: et tamen ambae circa idem tempus Scriptae singuntur, eo scilicet temp0re, quo lato b iniurias i0ni illatas, turpem relegationem, Vendit b0BR, ux0rem alteri datam Dionysi Vehementer insensus esset. Primam igitur qu0niam Di0ni tribuimus, mittamUS, XIIIae autem tempus non recte a Karsten est definitum: 0mnium enim certe temp0re S prima. Cuius r0 multa sunt argumenta. - - p. XIIIpg. 360 -E Di0nysio c0mmendatur Helic Cygicenus Isautem cum Plat0ne, dum iterum versatur in Sicilia, fuisse perhibetur' et defectionem 80lis, quae m0 - die XII m. Maii a. 361 cfr. Heinrich g. 15 et 16 - secuta Sit, praedixisse. Cum qua re cetera pulchre c0nVeniunt: la-

sententia quae quartam claudit epistulam ν δ' αὐθάδεια ἐρημία ξυνοιχος p0esin sapere Videntur.' CD. Plut cap. XIX, de quo testimoni omnino non est quod dubitemuS.

26쪽

qui auct0re utitur eanthe Cygicen0 a. 360 Olympiis eum Dione congressum esse anni igitur 6 vere tertium in Siciliam transiit ibique per annum c0mm0ratus est Dionysius pg. 346 C eum c0h0rtatus est, ut illum annum

maneret et pr0xim Vere Veheretur auctumn autem R.

361 pg. 347 C pr0fectis milibus navibus redeundi in patriam Platoni c0pia n0n fuit. Itaque c0mmendati0nem Helic0nis 110nnullis ante annis l0gum habuisse c0lligendum est et quidem paulo p08 quam lato a priore ad Di0nysium II profecti0ne rediit. Qu enim temp0re profectus est, inter utrumque c0n Venit, ut tum quidem bell0 urguente abiret, p0St Ver reVerteretur; fr. p. VII g. 338 A

6 IIIpg. 3lTA. H0lmius autem Iig. 454 iure non multum tribuit Heini dubitati0nibus, qui Anii Phil. t. 107 disputaveratn0 nescire, qu0d bellum significatum sit neque intellegi posse, cur Plat0n ea cauSa fuerit abeundi pr0babile est bellum uisse c0ntra Carthaginienses in quo parand00ecupatus Di0nysius litterarum Studiis iam non agaVit. Deinde Ep. XIII g. 361 phil0s0phus dicit puellis quibusdam familiaribus d0tes a se esse dandas εἰσί μοι

respicitur, quae accidit, cum Plato apud tyrannum Versaretur scilicet hic clarissimum amicum id abnuentem ins0llemnibus vel simili occasi0110 0ronare V0luit tum autem ipsum nuntius de m0rtuis 80r0rum filiabus est allatus. Si ver alterius fili0la tum, eum epiStula Scripta St, υπωἐυtauri erat, illam paucis mensibus post quam lato Sicilia redierat, scriptam esse liquet. Atque Di0nis X0 cum a. 360 iam alteri esset 0ll0cata, etiam e l0c ep. XIII pg. 360 efficitur pri0rem esse

27쪽

23 hanc epistulam, qu0niam e l000 0n agitur niSi de consili ill0. Neque in fabul0sa, ut aiunt Steinhart VIII g. 321), matris lat0nis aetate offendendum: lat a. 365 4 fere 62

anno natu erat erg0 mater, de cuius imminenti m01 tela luitur, et0gesimum fere annum agebat. Etiam aegrati Suadet, ut potius a. 365l quam a. 360 epistulam

Denique n0n minimi est 1110menticiamiliaritatis species per t0tam epistulam c0nSpicua; Si enim quasi quaedam

gradati in tribus epistulis ad Di0nysium datis XIII, II, III) XIII discidii nilii n0vit, II iurgia incipientia nec tamen gravia tangit, IlI ab acerbissimis criminati0nibus Plat0nem

vindicat. Priusquam ab hacee epistula pr0cedam, facere 11011p088um, quin pr0fitear mihi quidem, si ullam epistulam, hanc certe genuinam Videri. T0 re uberrime describuntur, tot 0mines partim aliunde noti partim ign0ti commem0rantur atque hae omnia tam Vivid veritatis c0l0re praestant, ut pr fictis et c0mmenticiis minime

haberi p0SSint. Quam accurate imprimis Helic0ni genus, institutio, m0res depinguntur Quid Plat0nem Syraeusis aliquando in m0rbum incidisse atque benigne ei pr0Spectum esse a Di0nysi eiuSque ux0re pg. 36I A), 0nne id ei tu dignum est vel etiam pila interdum graVissimum ceter0quin

pessunias a tyranno liberaliter blatas eum c0ntulisse ad egente pr0pinqua adiuvanda spg. 361 DE, g. 363 Α)3 vel lat0ni Syracusis Athenas reverso mult08 0mines institisse, ut Di0nysio ips0 00mmendaret eumque cauti0nem quandam in epistulis adhibuisse, ut 1108geret amicus, quibus maiorem gratiam praeberet, quibus min0rem pg. 36li)3 an denique e offendamus, quod d0na quaedam Plat0 tyranno

Nuper legi Christium in Studiis lat0nieis Η0n. 1885 ep. XIII

tueri cuius librum in usum c0uferre n0ndum licuit.

28쪽

24 Aiunt Steinhart VIII 1 g. 322 sublimia script0rem inridicula vertere; at qui ita sentiunt, obliviscuntur non deum Ρlat0nem fuisse, sed h0minem quamVi egregium. Hanc autem p. n0n publieatam, sed e scriniis insignis viri ab editore depr0mptam esse ex ipsa perSpicitur. Transeamus ad Ep. I. - arstenus pg. 19 et 29 08t

tertium Platonis in Siciliam iter, ex qu reducem phil0s0phum ludis Olympiis a. 360 interfuisse ex ep. VII pg. 350 BScimus, Scriptam fingi sens0 adstipulantibus roteo Plat0 g. 220 et 0lmi II g. 453. go Ver cum Steinharti t. Villig. 284 sq. inter alterum et tertium iter

Neque enim necesse Videtur de eisdem Olympiis etiam ep. II pg. 3l0D 0gitare, uim cum C0rsino Symb. liti. pg. 112 hic de ludis a. 364 sermonem esse statuo Quid

0bStat, quominus sumamus latonem h0 qu0que anno Olympiae cum Di0ne eiusque amicis convenisse γ Quoniam in p. XIIIa, ut supra animadvertimus, discordiae nullum est Vestigium, sed summam illa ubique spirat familiaritatem, ep. Ver II iam simultatem quandam ex inVidiosis Ser-m0nibus natam spectat ide0que haec illa p0steri0r Videtur,c0lligendum est phil0sophum se secundo itinere Athenas revertisse, inde postea ad Visenda Olympia pr0fectum eSSe. Nec Video, quid, ne ita statuamus, impediat: Omnino uniVersu rerum status suadet. arstenus g. 8 iure animadvertit 0st tertium iter n0n probabile esse ullum inter Platonem et Dionysium litterarum g0mmercium intercessisse. Certe huic tempori si tribueremus p. II, offenderet familiaritas illa, quam epistula praecipue extrema refert, qua rem0tis quibusdam SuSpici0nibuS, quae per calumniatores riae erant, lato docet, qualis et Sse et

Servari debeat ipsorum necessitudo, 0rro Dionysii studium sapientiae laudat eumque ad philos0phiam colendam coh0rtatur. Igitur ep. II ut XIII maxime ex eis, quae in fine legimus, Dionysi missam esse iudico contra III a 360 5 post tertium iter scripta Athenisensibus tantum videtur destinata

29쪽

25 Deinde a 360, cum Plat Olympii interesset, Di 0, Speusippus ceterique eorum 80cii gravissime in Di0nysium invecti statim ad expediti0nem et bellum parandum Se accinxerunt itaque Plat tum quidem non potuit negare II g. 3l0 D se ista oppr0bria audisse immo ipse illorum

studia se percepisSe nee tamen cum ei facere V0luisse

taret, B0 c0ΠVenit, qu0d amicis Plat0nis a Di0nysi iurgia oppr0bri Vertuntur pg. 310 C). 0ntra Scitnus primis p0Stquam Xpulsus est annis i0nem nihil grave m0litum esse nisi qu0d parum benigne de Di0nysi iudicasse eum et locutum esse per Se pr0babile S - postea demum re familiari erepta et uxore alteri data ira in tyrannum acerbissima exarsit. In annos igitur 364 3 criminati0nes

illae ep. I in. a tyranno levi atque inc0nstanti motae

multo magis quadrant.

Denique in p. II offendunt V. d. 0, qu0 Speu- Sippus apud Dionysium versari dicatur Stoinhari t. VIIIpg. 29 l. ar8ten g. 162), cum Plutarchus cap. XVII tradat primis annis p0st quam Plato ex Secundo itinere reVerterit, Di0nem Speusipp0 Athenis familiariter usum esse. At verba Plutarchi n0n impediunt qu0minus Speusippum inter secundum et tertium Plat0nis iter, qu temp0re p. IIeXarata St, breVi0rem peregrinati0nem in Siciliam

SuscepiSSe putemus. Quae coniectura VerbiS: Σπευσίππφ ἶσον καὶ ἀπόπεμ clow commendatur.

Ceterarum epistularum temp0ribus, qu0 quidem accuratius definiri queant, Vi est, quod stendamur. Ep. IV a. 355 vel 35 scripta est, cum Di imperium SyracuSarum occupatum tenebat ep. V intra ann0 3650 360, qu0niam Perdiccas III a 365 regnum invasit, SeXto autem anno p0st in pugna contra Illyri0s cecidit ep. VIIp0rr et VIII anno fere 3b tribuendae sunt, qu temp0re Hipparinus Syracusan0rum imperi est potitus argumentum VIIIae d0cet paulo posteri0rem hanc esse VIIa - Reliquae certis temporibus tribui nequeunt.

30쪽

26 Neque Ver equidem offend0, qu0d in ep. IXim 358

Socrates quidam c0mmemoratur tanquam Senescentis Plat0nis aequalis. Sane si celeberrimus lat0ni praegestor Significatus esset, gravissimum ac Satis ridissulum mendum Script0 commisisset. Qua re Steinhartius . VIII pg. 333 opini0nem adm0dum Singularem pr0tulit Suspicatur enim

auct0rem ceteroquin non Spernendum temp0rum perturbati0nem in multis illius aetatis epistulis c0nspicuam ludibri0

habuiSSe. Alii alia c0niecerunt: stius putat S0gratem min0rem, qui in Sophista amicus Theaetet introducitur, hic SSe intellegendum alii ad Is0cratem c0nfugerunt quamquam aliud nomen latere non abs0num, tamen cum S0erati n0men adm0dum Vulgare apud Graeco fuerit, non ide0, cur n0n Sogrates quidam ign0tus, La0damantis quidem amicus, significatus esse p0ssit an Ver ad unum omne noVimus

Plat0nis aut IS0cratis discipul0s, qui ex univerS Graecia ad ill0s audiendos undique confluxerunt 3

In VII epistula inde a g. 324 lat totius vitae

rem publicam et trigintavii 0rum40minationem institutam; de quibus se ait prim040nam Spem c0ncepiSSe quin etiam a quibusdam ex eis sibi familiaribus se inVitatum esse, ut rei publicae administrationi interesset mox Vero intelleXisse multo peius iam se habere ciVitatem quam antea cum alia facin0ra ab illis admissa esse tum S0cratem, prRecept0rem Suum dilectissimum 80gium scelerum sibi ad- SciScere e0 V0luisse n0n mult040st concidisse XXXuir0rum dominationem restituta re publica Se lentius quidem, tamen etiamtum in animo habuisse rem publicam capessere '

' g. 324 verba της πολεως iuxta ἐπὶ τὰ o νώ, quae ostendunt Karsienum, quoniam apud Graecos tantum m τὰ otu Hγα in usu fuerit, ex Sequentibus των τῆς otiως πραγ μύτων huc irrepsiSSe c0nicio.