De Platonis epistulis

11쪽

epistularum narrati ines ad Platonis vitam illustrandam ad- uiuendae sint. Cum austen, Steinhari, Zeller H0lm, aliin in dubitarent, quin lat itin0ra in Siciliam fecerit e0minereiumque tabuerit eum Di0n et Dionysi0, teiu et

Selia arselimidi sententia argumentis 11011 firmata quaessumque ex li00 fonte erui s0lebant, fiet omnia utque c0mmenta eSSediXerunt. His tamen rursus contra dixit Heluricli et quae ex epistulis depr0mi possent, quae minuS, Xpl0rare Studuit.

Denique laud Ditte berger Hermes 1881 t. XVI III g. 337 ita iudicant0m: pini0nem e0rum, qui putent itinera a lat0n in Magnam Graediam et Siciliam susceptantque e0mmercium eius cum Di0ne et Dionysi habitum ficta esse, a null0, qui quidem latonem 110Verit, c0mpr0α bari OSSe. Unus X V. d. recenti0ribus se epistulas lat0nidas eXCepi prima, prorSUS genuina habere pr0fessus est Gr0teus, rerum Graecarum eleberrimus Seript0r. Confer

iudisse 11011 SSe RUSam, cur eum plerisque regenti0ribus eritissis a Veterum sententia - qui epistulas a lat011000mp0sitas esse XistimaVerint recedatur; neque sibi opusquin ilia aut misere maleque e0nseripta videri imm0

usque ad umbilistum optime illis illustrari Plat0nis et vitamet 0res repugnantias et difficultates historicas, qua 1 ingenti0res invenisse sibi Videantur, maximam partem non eXtare, nonnullas etiam ita s0lvi 0sse, ut lat0ui seripta vindidentur. - Stilum epistularum iniquum esse ait praestantissim0rum lat0uis operum stit metiri c0l0rem earum mystissum c0neinere cum Timae et libris de Legibus nec 110n eum Senescentis lat0nis Pythag0riga vivendi rati0ne; diffissile pr0fect esse a prinstipi statuere, quo stilo lato

uti debuerit, qu ut ei n0n liquerit Quod aut0m in p. XIII

12쪽

epistularum, praecipue VIIae, tam bene res maxime SyracuSana noVerit, ut nemo nisi qui oculis illa viderit, talia p0tuerit scribere; 0steri0 script0r si 0mp0suisset, futurum 110 fuisSe, quin pluribus etiam lostis Secum dissentiret. Η0 iudidium Gr0tei, prudentis ac sani critici, qu0dinauditum fere Vanuit, d0lendum ut parentum aetas in crisi cum ali0rum script0rum tum lat0nis nimiae audaciae se dedit, ita etiam in hoc litterarum genere ad Vorum sententiam iure Videtur redeundum itaque in animo est insequenti disputati0ne quae Gr0teus statuit accuratius de-m0nstrare et firmare atque ita quidem rem instituemus, ut hist0ricas p0tissimum difficultates diluamus, deinde reliquas dubitati0nes paucis perluStrem IS.

13쪽

Dubitati0nes c0ntra a gutia a Mem epistularum ni0tae maXime Sunt Variae omnium autem certe alidissimas

ac gravissimas iudie hist0ristas. 1 0fecto si gravia menda hist0rica in eis rebus, quas Plato quidem bene debebat cognitas habere, auet0ri iure imputari p0SSunt, c0nsentaneum est fidem atque auctoritatem epistularum imminui. Verum quaeritur, an ceteri fontes, e quibus Scriptorem c0arguere c0nantur, narrationes dic hist0rig0rum n0nnullis saeculis p0Steri0rum, quae sane ad antiquiores Timaeum, Ephorum The090mpum, alios redeunt , parum fide sint digni ac p0tius mai0 auct0ritas his epistulis, quas certum est medio iam terti a Chr. n. saecul extitisse tribuenda sit. Qua de re iam UeberW0g'', licset ipse ceter0quin epistulas Spuria habeat, ad eum finem pervenit, ut illarum auct0ritatem seri0rum historic0rum austi0ritati praeferret.

Maxime bseura atque intricata est de fili Di0nis quaesti0: lat in p. IIIa, VIIa VIIIa superstitem Dionis stium c0mmem0rat, lutarchus c0ntra Hipparinum, filium illius, aut p08t, quam pater SyracuSa reVertisSet, Drtuita m0rte interiisse tradit. Ex epistulis hi l0ci in quaesti0nem cadunt: Ep. III

14쪽

παρακαλε υ. - Denique in p. VIII g. 356 A personatus Di Syragusanis suadet, ut tripartitum regnum instituant; atque eis primo l000 0mmendat Suum ipsius filium, pr0pter sua Di0nis et patris sui Hipparini in civitatem Syra

15쪽

31Jam Ver ad Plutarchum nos c0nVertamus is invita Di0nis enarranda, maxime cap. III-XXII et extremis capitibus Il-LVlli, etiam in Dionis cum Brut 00mparati0ne pistulis tanquam principali Diate utitur et multis l0eis sermulta ex eis Sive expressi Verbis SiVevariatis adhibet. Negavit sane h0u Hermannus Stoesset di88. Gryphis K. 1876), qui cum ex Plutarchi narratione origini epistularum lucem afferri posse arbitretur, coniecit Plutarchum duobus usum esse lantibus, alter historic0,

Sua depr0mpSerit 1 0rtasse e Speusippi qu0dam libell0 de qua e0niectura quid iudicem, e mea detrigine epistularum sententia Sp0nte patet. Neque ach0s sauci0ri diss. 0ti. a. 1874 adsenti0rstatuenti lutarchum 110n ipsum se epistulis hausisse, Sed

auctorem eiuS, quem, cum certum 110men indere non p0SSit,

academissum appellat ech0040nte et aliunde Sua 00ncinnasse Vid A. 0linium in censura illius diSS. annal BurS. 1875 6 II g. 5 inserta disputantem 11011 SSe, cur lutarchum ipsum cepistulis narrationem suam depr0mpSiSSenegemus altero e0que plane ign0t Script0re interp0Sit0. Licet ceteri, quibus Ρlutarchus utitur, 1lantes Vinculo quodam cum epistulis c0niuncti Sint', tamen cum ei non faciendum iudic0, quillutarchum sicut et ali0 Scriptores antiquos, nihil suis, omnia ali0rum Studiis debere opinantur. Multis ill l0eis epistulas laudat; 0mmemorat etiam cap. XX quaedam cum ceteri lantibu 11011 0ngruere deni tu huius esstionis vestigia in aliis qu0que scriptis Plutarchi reperiuntur; velut asser l0cum e vita Timole0ntis cap. XI ex θυοδ εδειξαν τυ Σικελόa τα ἐν τῆ τυραννίδι

Velut 0eus cap. XXI, ubi narratur Dionysium consilium cepisse ux0rem Dionis alii c0llocare, ut mem0riam refert eorum quae legimus p. XIII g. 362 E ita multo accuratiora praebet.

16쪽

12 Itaque lutarctium ipsum p0tissima quaeque ex h0c fonte eruisSe Statu0 praeter epistula idem praecipue Timonidem adhibuit quibusdam narrati0nibus ex Eph0r0,Τhe0p0mp0, imae intermixtis. Illius igitur, ut ad ipsum P090Situm redeamus, hi loci in quaesti0nem veniunt: cap. XXI dii δεῖ μένειν αὐτηυ την θέτην μετα του παιδίου του ἱωνος cap. XXXI narratur Di0ni epistulas ex arce Syracusarum allata eSSse, e quibus una scripta a Di0nysi n0men Hipparini, iii

Porr0 cap. LI describitur, qu0m0do Di a Suis receptus sit:

Denique in cap. LVl legimus Dionis ux0rem in carcere filium postumum peperiSSe, paulo autem p0Stauctore Callippo et illam et hunc ab Hiceta in itinere maritim esse interemt0S.

17쪽

13C0rnelius Nepos cap. IV, tradit haec: Dionysius Il)filium itu. Dionis sic educari iussit, rudi indulgendo

turpissimis imbueretur cupiditatibus. --JS USque eo ita statum c0mmutatum ferre n0n potuit, p0Stquam

tu striam rediit pater namque app0siti erant custodes, qui eum a pristin Victu deducerent), ut se de Superi0re parte aedium deiecerit at tu ita interierit. 0nfer cap. VI,2 nam cum Xorem reduxisset, quae alii fuerat tradita, filiumque vellet revocare ad Virtutem a perdita luxuria, accepit graVissimum vulnus morte filii. - Eadem

Recentiorum, qui in hancibscuram rem inquisiverunt, alii ad alium perveniunt finem. 0nferantur praecipue Sal0m0n rogr. Gymn. Friederic Ber0l. a. 835 g. 9 340 22 26, arsten diss. g. 50 - 354, 0hrer diss. g18-28. Ac plerique putant auct0rem epiStularum parum fuisse instructum, imm0 lutarchum et Nep0tem vel potius e0rum fontes satis idone08 esse ad serr0re epist0l0graphi redarguend08 R0hrerus c0ntra cum eberWegi contra Salomonem et arsienum existimat epist0l0grapho fidem habendam esse, 0nte autem posteriorum hist0ric0rum

Ac primum quidem p. li I, ubi agitur de regni tripartiti s0ciis de p0stumi Dionis fili serm0nem esse

c0niecturam latonem mortem ipparini, Dionis filii, Athenis Drsitan non c0mperisse, recte iudicat Sal0monpg. 224q; debebat enim eum Syracusanos b0nis c0nsiliis

iuVare Vellet, re eorum et tempora accurate Scire. Neque

verisimile illud esset, qu0niam frequens per litteras commercium inter phil0sophum et amic0s Siculos intercessit. Plutarchus igitur, Nep08 Aelianus c0 Sentiunt unum fuisse Di0ni filium, n0mine Hipparinum: Sic eum appellat Plutarchus cap. XXX Tim0nidem secutus, Timaeum addite0ntra tradidisse retaeum illius fuisse n0men, imonidi Vero ut s0cio Dionis atque testiistulat010tius fidem habendam.

18쪽

Enni filium a Di0nysi II absente patre e0rruptum paul0p0st huius reditum Drtuita m0rte decessis0. Quo laeto Callippum rum0rem in Vulgus sparsisse Di0nem pueris orbatum in anim habere Αp0ll00ratem, filium Di0nysii II, ad0pinre. Etiam epistulae unum filium c0mmem0rant, patris herodem p. III g. 318 A, VII g. 45 e. 34T E quamquam 110men null0 000 additur dubium enim est, an initi0VIIae p. Hipparinus, mai0ris Di0nysii filius, intellegendus sit' qu0 000 si sumemus Di0nis filium non esse significatum, VIIam quidem epistulam gravi mendo liberabimus, tamen utique clavae epistulae l0gi remanent erg0 0nfitendum discrepantiam inter hist0ri eos et epistulas interpretandi quidem artibus remoVeri null0 0d0 OSSe.

Utri igitur fonti plus fidei tribuendum esse censebimus 3 Ep. VIII g. 35, script0r Hipparinum, Dionysii

Haec ut melius intellegantur, c0nseratur h0 Stemma Herm00rates Hipparinus

19쪽

satis erat scribere ψαρῖνον τὴν stoυυmo Vel S0lum Io ινου; additur ver illi an idem nomen esse, qu0d patri Di0niS,Di0nysii autem n0n Dionis eum esse filium. Facilis est e0niectura e Timaei verbis apud Plutarchum, cum dii essent Hipparini eiusdem aetatis viginti fere ann0rum,' utriusque discernendi gratia alteri a matre Areta cogn0men inditum Sse Aretaeo. Gr0teus V p. 6bi n0t. ex eadem p. collatis Timaei verbis elicit praeter Hipparinum etiam alterum eumque min0rsem Di0ni fuisse filium 110mine Aretaeum attamen, qu0m0d haec opini cum ipsarum epistularum l0cis III

Ρg. 35T C Di declarat filium suum pr0be perSpicere, quae instituta Syracusanis saluti futura essent nimirum bene 110vit auct0r, qua ille tum esset aetate qu0que ingenio atque ind0le. Mirum profecto esset vel falsarium II a Chr. n. Saeculi, qui rerum Sicularum adm0dum gnarus esset idqu0d 0cent ceteri plurimi epistularum l0ei talem graVissimum lapsum admiSiSSe. Neque quae lutarchus et Nep0s narrant, Veritatis

Speciem prae se ferunt. Rum0ri illi a Callipp0 spars0 prae epistularum testim0ni nihil equidem tribuendum iudic0 iste h0m perditissimus serm0nes militum Velvere dict0 vel ab ipso set0 Di0ni denuntiavit, qu magis in gratiam eius se insinuaret quin c0nsentiente Di0ne anim0s militum sediti0sis c0lJ0quiis temptaVit Plut cap. LIV). - 1 0teus autem V g. 65 bene exp0nit falsissimaist rumore c0ntineri, cum Dioni, etiamsi legibus princeps institutus fuisset, puerum aetate n0udum c0rr0b0ratum

terea Di filium pr0pter patris Hipparini et sua ipsius in civitatem SyracuSanam merita c0mmendat atque Apollocrates, cum Di0nysii II here eSSet, etiam regnum ep. VIII ad patrem delatum hereditate

' tot rerum conexu, qui in p. VIIIa extat, Dionis filium paulo min0rem fuisse Suspicor.

20쪽

16 RecerSere SucceSS0rem minime licuerit. Itaque h0 si Callippus credulis militibus ementitus est, etiam mortem Hipparini Drtasse cum hic in morbum incidisset fingere potuit unde cetera fabulae de Di0nis fili a Di0nysi IIc0rrupi ac m0 miro casu interemi initium cepisse Videntur. Atque Timaeum imprimis, Di0nySi0rum VehementiSSimum adversarium, eos rum0res vel ipsum finxiSSeve auxisse conicio. Nep0s certe incredibilia tradit Di0nysius II, quamvis levis ceter0quin et inconstan tyrannus, n0n ea morum fuit immanitate, ut sororis sua filium nefarie voluptatibuSpuerum corrumperet.

Neque minus ficti est simile, quod eidem auctores tradunt depravatum puerum, cum frugali0rem Victum ferre non p0sset, de sedibus se deiecisse itaque mortem oppetiisse foedissimam quam rem tristissimam c0nstanti Dionem tulisse animo praedicant Aelianus l. III cap. 4 et Ρlutarchus Opp. 0r. g. 1l9. Ulut Singula sese habent, narrati0nibus historic0rum fabularum plenis n0 tantum tribuendum est uet0ritatis, quantum Simplissibus verbis epistularum lantis antiquiSsimi. Uter autem Hipparinus ep. VIIae ex01 di0 g. 324 A intellegendus sit, multum V. d. disceptaVerunt: 0nSentaneum esse aiunt cum aetate Di0nis, qua fuerit lat0nis adventu, aetatem filii aptius comp0ni et sp0nte se offerre Sententiam, qualis pater fuerit, talem etiam filium futurum; attamen, ne urgeam egurati0rem eius necessitudinis menti0nem desiderari, alterum non minus aptum SenSum admittit scis. arsisen g. 45 et 153): scit ut i in ac0ndici0ne, qua Speraret se aliquantum c0nferre possρ ad Platonis sententias ad effectum adducendas, has facili animo acceperit et per Vitam retinuerit, Sic perari p0SSenumines divino' itiam Hipparinum, qui tum in simili