Lvciani Mvelleri De re metrica poetarvm latinorvm praeter Plavtvm et Terentivm libri septem

발행: 1861년

분량: 499페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

241쪽

cisionis quam senuiluinariae adde quod et melius longe concessis metro heroico ni eris consulitiir, si in quarto dactylo quam si

in tertio retardetur oratio, et post trochaeum tertium terminalis sensu ne potest quidem diutilis uox subsistere, cum necessaria iam

eueniat et aperta proximi pedis incisio haec ideo suptilius persequenda esse duxi, ne quis in metro tali quod male sere, MMiesce seres bene multa eiustas lenit caesuram post qua tum potius quam post quintini uerbum cadere existimet. Iam cum anti luissimi Latinorum haudquaquam cauissent ut clausula enuntiati cum systematum sine ueniret nam et II0ratius aliquando hau legem per multas et continuas neglexit sumphas se. g. I, 37, 5--24. I, 29, 29-4M , reliquorum ex hac pari sui eadem obseruantia quam distichorum exui optinuisse

Supra menti ratii denique Ioratius suorum hominum non Graecorum aemulatione quod in plerorumque uersuum fini uel caesura

similem Vergilii adhibuit licentiam, ne hoc quidem probe persuasii popularibus igitur apud Statium et Senecam si ustra quaesiveris uersus uela tales

uocibus regnun et diadema tutum. nil interest an pauper et insima. pestemque a populo et principe Caesare in Persas atque Britannos.

plena miraris positusque carbo incespite uiuo , audiuere Lyce di mea uota, di audiuere Luce. ceterum podicorum uersuum sini non eandem quam melicorum admisit inelegantiam Flaccus praeterea non iam poterit sallere portis in metris a Catulla aut Laeui nouatis cum innitis suerit almi u tempore liberias ei, quam obseruamus apud oratium, quod posteriores tamen uel illa et siqua ipsi addiderunt ea cura habuerunt quae perseelae artis et aetatis serae propriast itaque cum

Catullus, ut hoc exemplo utar, post decimam balaerii uersus ullabam sententiam incidisset hoc exei doqui non est homo bellus inquies est, non reperitur simile apud insequentes, nisi quod semes Sidonius in sint ei sus collocauit illud et ep. VIII, 11, 35J. Atque haec equidem hactenus ceterum plerum I i cauendum, ne praua disiunctione sententiarum seu uerborum ab auolibribus optime consiliuia propria inelegantia destritamus. Husi

242쪽

male et morose lao ilhid, liod ii statilios interptingendo ali selisui it luelli Pertinent separainus. praeterea si una pars lattollis

tuler duas sententias posita ad bina pariter pertiiteat nuntiata non est cur post illam uox inhibeati m. quare non recte dicetur post larium pedem subsistere sensum in hisce

aut Ararim Parthus bibet aut Germania Tigrimiminotamque soli dedit et contemnere uentos neque post seciundum exemplis talibus hinc Hosius stetit inde Leo hic nuptam petit ille uirrum.

porro haud absurdum memoria, quod illud tum cum unius potiusquam duorum instar est uocabuli. quippe et Gidius et ceteri ut quisque bonitate uersuum proximus numquam sic admittunt tum eum, ut in ipsa caesura sit tum, at saepe ita ut statim post caesurani quod ipsum et deliquatur uersibus his amnis fasti

profuerant Glauci manibus illa priuς tum cum obseritatas anguis descendit in umbras. in quibus luce ipsas clarius nullo posse pacto ad praecedentia perlinere tum ceterum quod ptimi exeniplaribus Saepe inuenitur scriptum tunc eum, suspicor antiquitus suisse formam tun cuuiemonii ut sit plerumque labiali liter in nasalem. intellegitur autem posse tale uocabulum eodem iure in proprias partes scindi quo priusquam siue iamiam quippe haec quod statuit ag- uerus orthogr. Verg. p. 466. tua est Verg. rectius dirimi quam o, omnino a uero uidetur aberrasse. nam sicut minime desunt lori, tu istis appareat recte discerpi uoces illas, extant item, quibus comprobetur non minus bene coalescere easdem ueluti pri- uritiam uno uerbo poni a Tibullo in hisce

quam bene Saturno uiuebant rege priusquam tellus in longas est patefacta uias

iude apparet, quod numquam ab eodem pollitur in sine metri mon Illabum praecedente plus quam monosyllabo ita liniam binis semper partibus si extuleris, haud raro durissimum atque adeo intolerabile orietur sindetum ueluti his uersibus Siaut liuidit achili. I, 84 hal. 19, s. Claud. 36, 267Jquod lite fugit conlites niuit quod lumine sese sigat, et in uerbis intelli pestilius an liel et, miratur, lana iamque dolos aperii e parantem

uirginea leuitate lugit prohibetque lateri.

243쪽

sepis tarda sito renui eum ris sub inita deprensas iamiamlie nianus timet illa rapacis, inscios ae litor nigrani vomit ilicet auram. in quibus illa nigrant Oniit auram, tuae proprio commento posui, noli lurcule nia iure dicuntur audacia quani simillimum Valerii fili. 106 idedit ille sonum compressaque mandens aequora 'mireari singultibus expuit auram'. ceterum quod uidenum' auctores a

primo iude posi natum Christum saecula magis magisque auiin,

ne notabilem in modum discreparent sententiarum fines et conexus ab orditium metrieomina terininis, noli is iterit illud esse mirum. magis esset, si contrarium euenisset quippe in onmium pariter populorum poetica uenit per temporum seriem sensuum et Misenis logicae cura ut iuualescat, inde ut uel soni aliquando nilimi prae ilia contemnantur suptilitates. magis etiam id optinuit apud

nomanos perilaanante lingua eorum ad ultiiIios prouincialiuin. iii sordida lemniaque eruditione et pessimis magistris instructi itast

. ullum propriae Latini sermonis elegantiae retinuerunt i itaque normam istam quamquam a prima uersus natura alienam tamen necessitate quadam et legitim progressu additam qui sero prouenerint auctores uituperabunt facilius quam migrabunt. Restat ut addam ab ipsa metrorun ratione prosectam seruari legem, ut nec iniit uersus neque sine exilis nimis et uulgaris tionis mi centur uocabula quae quidem qu sin vasi ampliore, eo peius habetur uitium quippe numeri, cum prima

parte colle ualius, at ullini; lenius quam in ceteris fluant aut prael pedientur nimis aut emollientur humilibus uocibus hinc est quod haec quae totiens prostant in capite uersus ille atque ueriunquare similia elisa sere inueniuntur ultima et quod grauiores aerariores formae quae sunt ossi et ollis plerumque in prima siue ultima parte collocantur ita illud atque cum binis Vergilii aen. XII, 355. 15 singulis Nasonis locis trist. II, 145 sit in sine metri positum, Omnino ab eadem sede exclusere posteriorum plerique. nam moratius in hexametris saepe semes in melicis olim cauit uersus exitii JI, 10, 21J. celerum contrario euenit uisio, ponderosa et grauia uerba exili si in loco delitescunt uelitu in his

labitur exanimisque troiliens procurialii humi bos. litoreis ingens inuenta sub ilicibus sus.

Denique in sine adiciemus quasi pro mansissa displicere nons quidem metricas ob causas sed ut pedestri magis semioni apia

244쪽

LIBER TERTIUS.

cumulata nomina seu uerba qualia cum haud raro admisissent antiquissilia auctores inopia metri, ab insi quelitibus praeter Satiricos idem plane sui alienum, nisi ultimi temporis auctore prauitate iugenii siue aemulatione uetustissimorum idem repetissent et Beda 2367J. ecterum apte ea ligura usus Lucretius sic

disiectare solet magnum mare transtra guberna antemnas proram malos tonsasque natantis. porro Seuerissimis lictoribus artis non placuere uni substantivo

bina edunt plura addita adiectiva nisi in formulis quales sunt felix faustusque maius meliusque denique baud absurdum cognitu eos quo quis persectior elegantia e magis amare praeponi adiectiva substantivis suis. namque illa semper onerosa sermotupIerumque e superflua si post parten ad quam pertineant erunt reiecta, ulli iam rei nisi explendo metro uidebuntur esse utilia. ne uer cordatus auctor necessitatem numerorum, qua Probum poetam non umquam debere cogi singunt piperiti, ultro adducetur curiosis laclarum mentibus ut retegat. Sed nos immensum spatiis consecimus aequor.

245쪽

LIBER QUARTUS

Taiidem eis quae a priorilitis non qua Hecebat cura sunt habita satis diligenter perlustratis licet emergere ad partes si non iucundiores certe securiores, quippe quae identidem praeclaras excellentium arte criticorum excitarint curas quo magis uel animus h illis Optime ineyhata ad dignum sanem perducere. Itaque ut coepta perpetrennis, si uocalis in sine syllabae40- sita excipitur insequente identidem uocali, subsistit et laborat et quasi hiat ratio tale uitium, cuius sensun neclerici excepissi Italis e siqui aurem assidua lectione exemtilarium Graecorum et Latinorum castigarunt perdidere tantum non omnem, grauius esse uerumst, prior si uocalis in exitu iter, si posita, quoniam sinito uocabulo omnino per se retardatur Seirmo et interrumpitur, unde hoc litatus genus eius mulis quam alterum odere uelares. 'paret uero, quo mesessior uocalium concurrentium eueniat collisio, eo plura et ualidiora adhiberi decere ad uitium tollendum rem dia intetulerunt haec poetae, ut iplibus sit iniunctum, natiuam patriae linguae eurythmiam et euphoniam ut praestent quam per sectissimam quorum nos in placitis perscrutandis subsistemus modice usi digrediendi occasionibus, licet ulu plurimae inerantur igitur Graeci pro reliqua carminis facilitate ut in media uoce factam collisionem satis patieliter tulere pleruntque ita uel in Mitis admissam uerbis pro quantitate prioris uocalium uarie habuere. contra Romani nec in hac re propriae obliti indolis uitium haud dubie deforme durioribus curauere remediis, quae nos deinceps persequendo iam de hiatus uno uerbo constantis legibus dicemus igitur primum omnium non licet coeuntium sine conson;

246쪽

LIBER QUARTvS. 243 media syllabarurri priorem esse productam, ieet posteriorem. lporro pro diuersitate sonorum euenit continuan di sese et excipiendi uaria ut insit uocalibus facultas quippe partim numquain riun rarissime a uel o cum qualibet uocaliJnwquenti, e may L e somponi solent proximae inconcinnitate accedunt iunciae ii ii iii uia, ita quidem ut quas primo et quarto loco posui delerius nectantur mediis neque refert inelegantiae si ex coiugati liis Onsona sit altera minimum habent asperitatis ea et eo elicia eis ue o praeterea non fugiet periis uocalium quas in unam sillabam coire non liceat asperiorem concursum mitigari si i-uia alterutra Muciantur conexus ei, quos minus genti is habere exposui iani praeceptis his ut responderent, tribus rationibus effecere ueteres scilicet uocalem priorem aut corripiendo, si esset longa, aut, si breuis, copuland per contractionem cum proxuma siue omnino abiciendo es autem contractionis triplex in Latino sermone modus namque aut exempta uocali uni produletur altera aut mul;illitur prior in consonana aut ambae in diphthongum coalescent dii, lithongorum uero ita prodeuntium duplex genus, siue erunt etiam alieno usu frequentes siue paucis exemplis constantes et certis condicionibus obnoxiae iam speciem primam sugractionum hoc uulgo uocabulo secundam ac tertiam uiligosique synaeresis significant nomine. Porro triplici modo distinguuntur quibus utuntur dactylici rationes hiatum nisi odio uerbo admissum uitandi, quarum prior est ea, quani insitam Latino ori etiam apud Maenicos inuemmus constat haec primum contractione uel synaeres saeta in uocabulis siue disyllabis quae plerumque sunt simplicia b quibus pauca accedunt ampliora et ex istis orta siue plus quam disyllabis et compositis haec species quod plurimum opsititii non mirum, cum in illis uerbis i cales accentu insignitae in exitu posita, in ceteris prioris nominis ultima et prima insequentis coeuntes simillimam hiatus in fine uoculi constantis habeant inelegantiam. proxime addenda exempla i uel si iii Ion-s0nan mutatae, mqn adicissa illa uerbis ni inus plani trisyllabis Ruta artibuς cumpositurum quae itidem aliena a G, raecis et propria esse Latinorum et re ipsa et usu comicorum in dactylicis metris adhibentiunt apparet id etiam eo declaratur, quod in commodiani Asri hexametris nitimicis et ad uulgarem pronuntiationem minpositis quidam inueniuntur uersus, qui non possint stare sine SInues ista quales sunt hi I, 2 4 L 24, 11J16

247쪽

244 LIBER VAmri s. indignatio niea ne usis disi acob ista. quid in s gi gain detarris Mis binimis. praeterea accedunt elisio uocalis prioris breuis et correptio lamgae iiiiiiii uin gemis uita nil litatus, de quo dicetur, alienui a scaenicis et Ciceronis priniuili elate pronipiunt Graecoruin imitatione prouenit id artis sinibus clausum nominimi quorundam sub stanti uorimi siue adiectivorum in iis ea eum exeuntium complectitur unales. Restat uti declarent, auctoriivi pro teniporiani interuallo et materia carminis quae uerit disserentia. - ac primuin quidem dignissinum memoria iam anti piissima aetate et uiuido etiamtum sensu biaius in medio uerbo facti, longe maiorem fuisse cautionem dactylicorum in synizesi et ceteris remediis adlia udis quam sistullo tem Iiore scaenicorum. luod non potes it esse miriim cogitantibus ios, clim conlponerent sua hominibus plebeiis et non eruditis V tuisse admittere pleraque tuae liberale cultiorum ingenio riun aspernaretur iudicium nam hiatu ipso asperiora quaedam ei remedia adde quod scaenicorum carmina audituris, at lecturis dactylicorum silere destinata, tuae diuersitas quanti sit momenti neminem fugiet praeterea ubi saeculorum cursu et coi iniunt mortalitatis damno consenuit sermo Latinus propter eas e3uSa quas siue prioris libri exposui rationum plerumque grammaticarunt in ualuit cura, at cessit soni hinc laetum, ut a primo inde p. cir saeculo magis magis lue evanescerent ex usu synizesis uocalium

et contractio et uultluid aliud ni itigando naui inu Pntuni quod- siqua uideantur epi ignare obseruantiae isti, ea uero praeceptis grammaticoruin uel imitatione ueterum prouenere.

Deinde quod Graecanicum synizesin non prius Catulla inuenirinwmoraui, neque hoc de nihil esse concedet, qui huius et misetoriam Euphorionis rationes probe cognorit metricas nec uero intellego, qui potuerit Ietiistus asseuerare ad ii metam. VII, 223 exemplorum talium quales Vergilii serreique nimenidiunthalami plenum esse Lucretium neque quae Lachinamius similia huius et Lucilii carminibus intulit possunt interari. nam Tullius quod disyllabum posuit ephei arat. 52l id uero non licentia poetica et docta externigenarum aemulatione sed uulgo usitata Latinis pronuntiation euenit. Praeterea aptum memoriae et hoc genus inlaesis et alterum quod constat i uelis duraus in consonam esse aliena a nitineris

248쪽

LDE QVAarivs. 245 iambicis ei im eis. haec res ut est omniiiiii certissima, ita, siqua alia plara lite poetarum Latinorum declarat modestiam. namque sui in dactylicis uersibus, sicut postea proliabitur, licentiae istae pon serui adhibeantur nisi uocibus eis, quae ultro ple 'rumque conueniant iambis aut trochaeis, praeterea concesso homini uire plerumque anapaesi siue dactris, ne tum quiden sustinus runt migrare normam, ubi uerba commoda alioqui metris certas

ab causas essent inepta, neque ausi sunt rationem exilenia necessitate expressam per Iudibrium intendere sed age Obseruatum

istud ne fallaciis circumueniant imprudens es, exempla repugnantia iam curemus igitur priapeorum in uersu amygdalumue ore puriiure fulgens iam uetasius uidit scribendum esse purpurae. porro apud Senecam iii Thyesta 232. 650. 1052 indubitata

etiamnunc seruntur haec in pari carpit prata quae claudit lapissatale saxeo pascuum muro tegens. arcana in imo regii secessu patet alia uetustum ueste compescens nemus. sceleri modus debetur ubi facias scelus, non ubi reponas.

sed quis redet Annaeum in iambicis metris ea insolentia fuisse usum, quam ne in dactsicis quidem adhibueriti ei in tertio quidem exemplo non uidetur dubium quin scribendum sit ut facias scelus in quibus ut loci notionem et ipsum continet, de quo dixit lachmannus comitienturio propertiano p. 238J. at In primo loco illud saxeo apertes ineptum, qui enim non poterit claudere lapisorum saxeum quare nescio an recte statuatur uersum sensu pariter ac metro deformem uenisse ex eadem fabrica qua ille in Hippolyto haud facile quisquam ad uitam reuocari pote8t . denique in medio metro illud regia ut aperto typographorum errore positum pro eo quod est regis nihil morarer, nisi omniinis quotquot adii recensionibus Senecae idem inendissem uitium nam quod praeterea in uercule Oetaeo 1341 habet liber Florentinus

spiritus sugiens meo legatur ore, brachia et amplexus cape , id aperie corruptum et pridem persana tuni ne mentione quidem dignumst apud Terentianum 419 in trochaico metro scribendumst qualis pro eo quod uulgo fertur quasi disyllabum quattuor mox idem quod trochaico in metro enarrauit 755 75Miluisse Maronem tenuia et genua cum v consona uix memoriae

249쪽

apimii alia uero, non magis quae eueriani regulam, infra rem histrabo, sed Ausonius et christianoruit ultimi quin sente aut lius regilla in laesisse existimentur non pristia ο celerum liare imita liabeatu sallitur Victorinus statuemlo 2572 uersum istum beneficia pro re colere sapientis uiristposse solidi per unaloephani. ceteritin plerique primini nec diuersa genera synizesis nee auctorum tempora ei rationes satis cum distinxissent muli Maiis

verilatein iii uoluerunt erroribus illis soluidem nos, ut serme solemus, silentio tegente exeniplis lain lirinabilia iis singula mittemus

autem in quantum poterii fieri uulgo nota noua et indicta re alio clariora luce, appareant, nec Schneideri uel aliorum si clanea despoliare aue auimus sum lanie re propria.

Igitur regulae illi, qua praecipitur uocales ante uocales ilimedia uoce corripi, extinuntur communi classicorum usu e Latinis dictionibus formae nominum in ius uel gus desinentium quaecumque habent iis alem, deinde genetiui primae in a et quiniae in ei, huius quidem lanium si non praecedat consona inui uecti

quod est si partes eae, quae non trahunt et , denique Gaius ei Gnaeus et illecliuiim uis cum stili stantiit cognato piod est dius

uel dium Lachim. p. 2264. Praeterea incerta ratione nuctuavii cales ante uocalem positae gi ii eiviorum in lus exeuntium prae ier allus nec niluus nominis Dianae ei interiectionis Ohe. et illos quidem auii subsim tenuiore habuisse uulgari usura breuem statuit Lachinannus, tun a Quintiliani inde tempore ultitiae fuerit producta es uuiui. , 5, 18 Consent de bari, et metapl. p. J. contra in Diana posteriore salieni aetate correptam fuisse primani ulla sim apparet huc instimonii, Diomedis p. 436 ectasis si extensio, quae si, cum correpta syllaba contra rationem per here tiam Producitur, ut exercet Diana choros'. denique oli uno ueriuuariauit Martialis sic blio iam satis est Aeni belle. praeterea antiquissimi interdum produci uocali hiante posuerim, sieri sierem et rei spe udbi cum tamen et correptae eiusdem uanil dubia apud illos extent exenil,la porro Ennuis limus dissei adnuit Lucretius sui fluida uidus fit. 464. 4t,6. l. 933 long)usurparunt, ob contractionem deni pie lupinorabo Sinti dicium

praeire longa diphthongo sic theb. d. 51M

cum uacuus domino praeiret Arion.

250쪽

idem turpi errore perhibetur item quod uulgo scribitin deesse te produxisse primain cimi ne christiariorum quidem ultimi plus biliis id usurparin syllabis quippe uulgo seruntur apud illinii theb. VIII, 236. X, 236. I, 276 imilis deest sua fabula liensis nec deest mepus deest seruitio plebes . uerum primo loco cum exhibeant codicesmei si nullisque deest iam sabula', ilibri cassellanus et B nielis cum Bebessi altero nullisque deest sua , verumst haud dubie quod Lindenbrogio et Bernarii piis

euii nullis iam est sua fabula mensis'. tum secundo let Summi de legitur in membranis Heinsiana et Bellotiana nec deerat . at tertio probandast Cassellaui codicis scriptura praebentis desit id quod ei coniectando assecutus est maritus ad stis. II, 18 . at in Graecis uocabilius cum sit uerum externigenam

quantilate Seruari, non corripiuntur uocales ante uocalem positae nisi quae natura sua sint aut reues aut communes

uelut e in aeneide Nu. p. III, 4, 84 Nereide Eoo M leae ita uerbo a in us exeuntium flexiones eos et ea ut alapiando longam Auson periuch. n. L Mim phaen. 440. yerg. aen. I, 11. III. 122 plerumque breuem priorem habent

syllabam porro academiam Claudianus Aeschyleum et Pelopeum Propertius et Seneca dixere breui paenultima dein satis licenter

vivus corripuit primam in Pliadibus suu ara, M. at uiderint ipsi qui probarini, quo iure so mensura iambica seratur in hoc uersumuidi fib. 20 .

quem meInor a sacris nunc quoque pellit Io.

sam in epistula lypermnestrae quod legitur quae lilii causa sugae quid i freta longa pererras' particulam esse apparet is non nomen, cum sequatur si sim Inachi quo μ'teras' quamquam libellius iste, qualis nunc quidem sertur, adeo omnis generis ineptiis dissonantiisque scatet, uix quidquam ut indignum uideatur eius auctore sed ad Ouidium ut redeam, sane in libro tristitini etiam Maeotis extat correpta prima ita Mongior antiquis iii a Maeotis hiems', ut tamen ne hoc quidem satis sit sectu uine certum quare quod Rul kenius in hendecasyllabo Martialis tali VI. 2 6 aurem qui modo non habet Batavam substitui u0luit Boeotam laudabium equidem amorem patriae, quo commotus ille non magis Batauorum cruditatem culpari uoluit a Martiale quam ab Iuuenale 15, 124 Bruannorum saeuitiam Marklandus. βω neque o 'a aut fauore populari immutabimus, ueterum pla-

SEARCH

MENU NAVIGATION