장음표시 사용
41쪽
179 in Accii fragmento lini Ieraui anti sititus sed illinenam haec est mulier lanesia ueste, tonsu bigubri reciso si potietur sui fiast, unde sponte prodii latrametri trochaicus. Praeterea proci longa cum antiquitus saepe esse ei scripiuinin codicibus Nonianis seu quia in ueteribus exemplaribus, de quibus sua duxerunt magistri, posita erat ilip lilli ungus pro littera simplici siue ipsi imitatisne antiquissimorum talibus indulsere ludibriis, quale sui quod supra posui Baccheis , librarii paene internecivo persecuti sunt illa diu. nam aliquando specie decepit diuersas ad syllabas pertinentibus e et i tamen substituereri solam, uehit scripsere Cadmide pro Cadmeide, luamquam alendum alibi seruatam esse ab isdem diphthongum ob id ipsum quod secus in
Itaque 313 in Luciliano hoc quiete poscent minus et prae-bunt recisis milis et hie agnis cum seratur uulgo, ut cetera omniam, qui et, si ponendum que et idem uitium ossenditur in Accii uerbis 42M ne quiete adiutem inuenio horiari pudet
non prodesse id pudet. in Iuthus hortari piget scribendunt esse uidit Seriuerius, cetera autem omnia sim sana, nam uersu ret Octonarius iambicus nec que te ad intem iniimio hortari piget, non prodesse, id pudet
neque enim habet offensionem piget correpta ante consonam ultima in hoc meis praesertim post caesuram sed si beatus sane solito usus artifici quae sensu iunguntur praestigiis dirempta destrinit
nam et idem alibi malitit Naevio la trag. u. adscrili letranie trunt hi eunt foedalum set errore metrico turpem - an in potito secunda pii potest breuiari' - quam ab mini parte perfectu niuim strum talem dic quo pacto eum putii pugnane an dolis, cuius quidem seniensiam ex eis quae praecesserunt eum haesisse allaret Iam teritum mutata in codicibus Noni ei diphthongi exemphim ut auferam, curatiore pus disputatione ita lue s. l. idiotas 38 e Lucili XXV leguntur haec ii iidni et tu idem inlitteratum me atque idiotam diceres.' in quibus innia optime habent praeter solum illud et, quod plurimum abest a probabilitate. etenim eum nosis tempore incohata sit necdum persecta ui puto quaesti de eo, uimm Lucretius et Varro phsuisse sint existimandi et pro etiam, apud quorum utrumque in eniatur rarisine, tamen apparet ut tempore ita rationibus longe diuersiani ab his Lucilium. illi enim fuere ea aetate, qua et metricae artis et dictionum maxima
42쪽
asi imitatuasio cuna in umillam uaricialeii ac niti rem, . ora sone eique elegativam et doctrinam Graecoriim ubi iii iiiiiiiiiii mi insistentes assectareii poetae in qua re quam luati diuel si ivllum suere a Laelii Cial ullo suo cuili Clivia et ceteris quos ilici laut-lim Euphoi ionis cantoribus Varro ut Lucreuiari uneu nec potuere ipsi nec uoluere comminus studiorum rationis esse experius atalia placuere Lucilis, qui nec in metuis quicquam nouarii externi- sei rum aemulatione, nec magis dictionem suam Graecorum ad aemulationem composuerit. quid quod iiiidem non recte pleri-iliae existiniant nimis nilla uocabula ,raeca balino se ii iuuii addi-ilisse apparet id niaxime uertiis eius Non. 41M quae pro de leges non emendata talibus Polemoneiu et ainauit et an mori huic t smisit suam scholam, quam dicunt. etenim si Lucilius in uerbo scholae miminu ignoto sitorum temportui liominibus tamen addendum duxit tua tu dici iiii, ilia liotest mili uin iro libidine et Similein scriptorum I euli nicorum iiii saeculis VI et XVII uixere obscuraSse sermonem bati mina exirinsecus adscitis uocabillis, cum praesertim non profundat sed mediocris eruditionis homuinnis se sua componere testetur ipsuhis uersibus nec doctissimis: nam auitium Persium haec legere nolo, Iulium consum u0lo, quibus utitur Plinius in praefatione et uero quaecum pie iniem luitur aluid eum ii ima Graecanica litiplici lii Si utitur Esse Militi c. alit enim Sunt talia litae pridem Italicorum commerciis et commuit usu Bomanis essent si e luentia, aut et 'iam ob causani ut puta cum irrisu ponunti r uesiit hoc uersu crassum balino generum, ne rhetoricotero tu sis. quibus accedit, ilii id metri interdum necessitate aliena potius
qualia I alitia in exprimitur.
itaque minime tirobabiles positisse Laicilium et pro etiani. ei quae exsant libris eius aut uitiis tradita exempla duo taui facile possunt remqueri, ut uix quemquam mihi 'verem aduersaturum ea amolimii , quippe in eo, unde exorsus ausi, exemplis in antiqui usii aditum quidni tu addita e supra illud ni liud aliter explicatumst
postea ac ioluit is, a tuo uelit ista scriptura. lii enim illi ira-.bat quidne tu idem ita piidue tiro tui dili et rei inendum iii
uersibus aeque Lucilianis qui sunt apud Gellium L lv c. 14J quidui
43쪽
40es serui quidem ut lienda scrutat tu laula, praesta in uigilini Miloni inprobis dimidiaiani.
cetera autem illius et pro etiam admissi exempla non illa firmantur librorum auctoritate itualest luod apud Cliarisiuni sertur 86 nam pluti intro aliud longe esse at pie intu videmus,
sic et apud se longe alid est neque idem ualet ad se abest et a codice Ne inlitano, nec peius erit addi ui nem non minus rem gessere honiines docti in uersiculis, qui apud Laetantium lansi diiun. I, 22 extantes inligantur tales
ut pueri insantes credunt signa omnia aliena uiuere et esse homines, et sic isti omnia ficta uera putant.
Omittitur et Dousae et Mnemanni libris nonne probabilivi, est longe inter illa uerba quae sunt isti et omnia postium excidisse itidem itaque oon et magis pro etiam posui Lucilius quam idem illiud in postposui uocabulo ac de hoc quidem naristius dixit obseruationibus ervicis p. 45. 46J. qui uoluntate magis
Plam casu ut Opillor, unum praetermisit fragmentum, in quo imperiti talein ilualem dixi, crederent inesse traiectionem nimirum
apud Nonium s. u. catac 25 e lib. II haec extant petita tostilibus contra pestem perniciemque aiax quam et Manlius nobis. in quibus scribendum essem illius uerissime iudicauit Golachius. sed praeterea scribendum existimo Manius, cum si satis probabile tangi uerbis illis Lucium Hostilium Mancinum et Manium Manilium
qui cum magno dedecore contra Carthaginienses rem geSSere corrigente tamen eoruni peccata Cn. Scipione, cuius utique laudes
additae fuere ab Lucilio, ut alibi percrepa pugnam Popilli, facia mel cane fere praes p. 32. Lachm com Lucri p. 32M nam Mani ac Manlii uocabula saepe inter se esse permulata a librariis nemo ignorabit, tui legerit Catulli carmen illud qliod
mihi fortuna casuque oppressus acerbo. sed iiiiii ni inime illudii lii solo praenomine a Lucilio significari Manilium ceterum prima et traiecti exenapi binis Varronis Atacini inueniuntur Da
mensis, e quibus prius est apud Victorinum 2503 uidit ei
aetherio mundum torquerier axe ei septem aeternis solutum dare uocibus urbes, alterum seruauit Vergilius inserendo georgicis II, 404 tale frigidus et siluis Aquilo decussit honorem. Omnino Lucilius si ab inseris resingeret, cum alia plurima fortunae saeuitia et librariorum stupore quereretur inuersa ac d
44쪽
prauata tuin omnim ui me nomina propria, quibus illum. Minpublieam Boi lanorum illani et aagis priuatam mira libertate et lepore perstringit, plurimuin usum suisse credibilest sed omniumuirpissimum, quod homo ultimae sorsis nomine uero uix Latino
praeditiis Fundius siue undidus nescioqui non modo irrepsit in libros eius, sed si una cui impudentia iniuin i lumen quasi sibi dedicatum corripuit, plane ut latrones aedis in tempestatibus eo
cussa et possessoribus orba pro receptaculis habituri penetrant. sed iam unditus, ut spero, tintliun istum, siue alius fuit, euellam e Lucilii saturis niti auteni liutatur testimonio risciani, quod
age iam contemplemur sollertius itaque 601 apud illum haec laguntur Lucilius in XVI ad Fundita si di delectat uirtus te, unicii paulla strenuior si euaserit in his Fundum iust undidum nam utrumque exhibent coruo salsum esse quieuincam, non unum lial e argunt enluni Sed quattuor primum enim neutrum nomen in antiquis monumentis uidetur reperiri equibus Fundidum certe ne a ratione quidem satis tutum stareerissimo sed a id secus habere, nihil tamen minin es exorien in suspitioines eleni, cum constet ei Orphirionis et prolati acrii tui scholiasiae testimoniis Lucilii librum XVI Collyrae, minsuisse inscriptum, apparet non potuisse eundem simul dari honori Fundit nam nequis credat, quod sane asserunt isti, ideo ab amica traxisse nomen uolumen illud, iuod esset de eadem compositum, si agmentorum esticitur condicione, e quibus certumst tractata esse hoc libro phirima quae a rebus uelim ess plane essent aliena ii que dicendimi in partem aliquam eius inscriptam suisse nomine Fundii, quod iamen longissime a uero abest etenim Funditanislum, si modo extitit, utique apparet luisse hominent nequam ei ualaun . quippe uersibus Lucilii certissime perstringitur nebulo quidam nugarum potius quam uirtutis cupidus, qualem lepide depinxit arm in satura, quae inseribitur στερὶ δεσμάτων Gellius , a M. di melitis quam ut credamus tali nugatori Dicita publi Scipionis et Gai Laelii ac primi cuiusque uri s miliarem
carmen dedicasse uel unum. - quodsi etiam hoc leue uidebitur, at nego quemquam grammaticorum ita asterre auctorum libros, ut eius, ad quem sint dati, adiungatur nomen, nisi ubi ad inscriptionem pertineat peris, ut aliter cognosci non possit, qualia sunt eo ad Allicum Horatius ad Pisones cornutus ad Silium. εω munquam quisquam in libris claris ac uulgo nolis uel proprio ha-
45쪽
signitis titillo eorum quorum essen himviri tril uti mentionem fecit laudando uehi sic Vergilius ad Maecenatem Properitus ad Tulliuit unde etiam propter hoc exturbandus Fundius sed iani laede mi rarum orta enim illa ad Fundum errore satis ridiculo librariorum inde, quod credidere fundi quod initio uerborum Lucilii posi- tunis casum SSe uocativum, cui explis,ando adscriptum illud ipsi vii ad Fundium alii uero eo progressi ieruersitatis, ut adsumpta proxima illaba et eadem aeri prauitate cogitarent de Fundido abeat igitur aeternuin iani exulaturus iste, quem suspicor natum in ea
ruri a cui nomen est topiae. - hactenus emendationes Nonianae. I aut ni issis uetustiorun temporum poetis ad eos sui ugii stolin perante uixerat lit illi transea in quod Virgilio adii uixi quae sui, nomine eius seruntur pusci la, non Deiopias crederem omnia
esse ab ipso prosecta, quippe a quo milium certe et i ii iiii aliena esse milhi sit cerium, sed tempore saltem si non aequalia illi ai certe proxima habui eadem cuius rei eum alia argumenta extant, iumunum longe grauissimum ei enim cum sit plerum pie incepti satis
brici ratiocinationibus a re tetrica petitis aetatein arini lusci,atini desiiure, tamen unum extat documentula sane firmuni certiunque ad iudicandam illam ductum abis litterae sinalis luantitate. quo non sine niam litterarim Latinarum commodo Lachmannus e nauplius in noui uri Latini ei culpurnii carminanis uni usi. ninurum, id quod quini libro accuratius probabitur, non est aer
dibile a nono inde u. c. saeculo in uno eodentilii libro O inalem et saepe proditi, et raro aut num Iuain corrilii illiare in quihil hoc euenit, aliisquin incerta aetate antiquiori potius luam nouello a
signabimus ea tempori iam in opusculis illis ita res halbet o breuis numquam inuenitur, o producia siue in ars siue inmissi uiciens quater catal 5 34. 7, 3 11 7 48 53. ut 85 287. 375 cir. 29. 1. 150. 167. 236 261. 298. 353. 357 373. 416 425.517. 53Η. Moret. 66 111 . hinc api aret non esse culilliosita illatiost Ualidii Neronis pie tenipia nec eruet ulla caiisa, cur Augi Sin
recentiora Me dicamus quid quod partim eorum ne Vergilio quidem imperiisque pusilariora esse satis constat maxime uim res eri in Ciri, quippe cuius aucis aemulando plurimis tu .laeis expresseri Catulli elegias et eliyllion de Peleo et Theti, quae qui
46쪽
M interis nudum illius aeui sitim priuimui navium nos aduellent istulae uidit, ita seminivr amatoriae duplicem e quidem illae ob causam e quibus altera haec est luod persu
si iiii liabeo non recte egisse rem actinianniim et tui ei luitur euii Merkelium exl ellendo ex epistulis aridis et Cydippae versus paene CCCL tamquam Italorum fraude ortos. luod ut demonstrent,
non possum, quin asseram hoc loco nonnulla de archetypo codice Mutinum amatoriorum midii, quae quidem ne me persequar urgente ualetudine cum prohibear qui uolet perducat ad finem. igitur primum omnium satis constat disticha ab iuidi ante ex,
lium composita extitisse integra tu membranis per saeculum sextum septimulini in monasterio Gallico nescio tuo Merouingica exaratis
scriptura, quilam continuarentur deinceps ars amatoria et remedia atque amores eum ustulis praeier Sapphus in ius nec non liber de medicaminibus mae uerum hic codex iam uarias e perius sata, uix alter ut similia quippe paullulum Gntegratis aetate Caroli Magni antiquitatis studiis cum et ipse conquisitus esset ad describendum, iam partes epistularum 'aridis et Cydippae nec minus liber medicaminum in sine situs exciderant quae cuncta ex pia uoluinii is de cura formae parte malare casu seruata non uetustis, quorum iam iniciam mentionem, pompias sed a Gli XV non ita paucis prosian uadii codicibus haec autem
postquam suere intercepta, descriptus est liber Parisinus - quem Regium nominauit He insius , qui artem cum remediis et amorum initio continet dein breui interuallo accidit, ut alnoruin op traiciendo collocaretur post epistulas siue serualis quae praeced
rent seu, quod propius accedit ad fidem, demptis, utque suis operis illius cum inutis 'pistularum etiam nauesceret e membrana ar-4hetypa tum codice Moneo propagatae sunt epistularum et
amorum reliqitiae in his iiod de aetate librorum Regii et Puteal ei l roposuimus a uulgata opinione diuersum et ellii testimonio eleuatur Mertc. p. 6 et suptilitat quadain stationum, quas langius enarrare nunc non uacat ceterum quod Merkelius relis qui incerium in membrana Putea a paginae ulu et in mimitate iunctae num lacuna trium soliorum coaliterini, an iluod partes diuersae uoluminis amplioris casu fuerini conexae, latae poterit res definiri nam desectu paginarum praeter uersus epistillarum contii et Cydippae LXXVIIII at lue amoruin libri I,rimi IJ XX m cum satis consis initiis operum diuersorum distinguelm
47쪽
-piem omnino absit pios iusse uerisus es Mere p. 3J nec non mirum situla epigraminiatis nomin, qui extat in libro negio opparet contineri defeci codicis uersus CLXXI, quantus responilabit illimerus explendis tri hiis loliis odie is ut eanei. quoriim ternae partes uersilnas uicenis nonis totidein soliSi tu initvicenis ocinnis illii enim uix 'edo inter epigramnia amorum initiale et carmen principale lunorum interruisse uersuum spatium, quo alibi dirimimis elegi, eum in negio iusso suis inimiasso continuari opuscula auctor sit ueli ius sed quod dicit Merkelius plerumque singulis partibus paginarum codicis ui ne inesse
uersus undetricenos, nisi illud pleminaque posuit Taciti litore uel nostro pro Saepe, non potest esse eruiti ueluti bitum illud luod
excidit e mediis paginis sexta et septima halniit uersus ep. 4, 8 - 10M non Vlu, habuere duo, quae, cuin integer erat codex, in erant inter paginas nonam ei decimam, inuit ep.9 6 49J ut binis de quatuor paginis, quas nos vocamus, uersus . Villi reliquis XXVIII adsuisse appareat porro loliis sex principalilius cum aequentur uersus CCCXXXXII, sexiens non
saepius dimidiata pagina consilieri potuere uersus plus XXVIR iam numerus soliorum codicis archetypi quantus fuerit aliis enarraim dum relin Nemus illud monuisse contenti summis omnis paginis singula fuisse opera incohata sed in singulis quot fuerint uersus haud dimiculter poterit exponi igitur eum semel in nem bralia negia aberratum sit a legitimo ordine uersi hiis Ll rem. 50 801 - quo peccato iam Merkelius intellexit nos uti posse ad paginarum modum libri archetypi dignoscendum , comproludibinus euenisse uitium illud praeterii uno solio, cuius paries uicenos quium uel senos continerent mersus euius rei documenia habemus bina sed certa primum enim ex libro arsis secundo distichon talelios aliquis munula dii in alitat arunditie pisces, itidit ut inceptuit dextra reliquit opus,
cum in codice negio non post uersum LXXVI, quo pertinet, sed post in legatur, quod uersus hos a Namne duit candos esse existimauit Mervellus id recte factum esse mihi numquam persu
debitur nec uer ipsius codicis testinionio Iuod uoliti uir egregius coiiipiobatur di telius luam ut ideo sollicitemus uerba ueterum auctorum, quod errore scribae nescio cuius suam ii-
grauere sedem sed enita distichon hi neque indignumst a
48쪽
-ο πιπιε. 45sone et ne potest quidem ab eo esse alienim, a quo vicinio inelainorphosium cum tota Daedali liistoria in qua constat tepetitur ita hos aliquis tremula dum optat amindine pisces aut pastor baculo stiriaue inauxiis Maior uidit et Obstupuit. iique Minera carpere possent, credidit e se deos. piae uides Nasonem M pio ex arte uno hexametro cominodasse talia, ut iucunde posset prioris carminis memoria urbanis excitari lectoribus quae omnino sacetiae ad irritum recident uersus ex arte prolatos suspectantibus quin potius statuemus ideo turba-iuni suisse in codice negio, quod distichon illud cum i euanuisset ex ordine uerborum iam in marginem additu male ii tellecta nota per neglegentiam eius qui codicem Regium conscripsita loco pro is aberrauit una paginae patet hoc est uersibus XXVI
quae uel ea re firmatiu suspicio, quod eiusdem illius petitanti, ter praepositus egilii hexametro cs et Lachni ad Catuli. 3, 44.
alterum autem exemplum non minus apertum prosint in epistula Hypermnestrae cuius uersus sexagesimus primus ex secundus eum uulgo larantur tales
aut meruere necem patrueli repta tenendo. . quae tamen externis danda forent generis rposterior ex his uteani libi a manu secunda scriptus est in rasura esterius, quem fuisse hisdem carminis emi linum decimum quartum cum sene nos inopi turba uagamur inops ideo si probabile, quod luc ipse incilium Guellactrian inier uersus LX et LXu est repositus praeterea in eodem codice epistulae illius
uersus lixit et i XIIII positos esse inter CX et XI docuit me per litteras Merkelius haec considerantibus facile eueniet ut si tuatur uersus illos, cum excidissent e millae archetypo, a libriimo eiusdem transuerso ordine coepios esse adscribi ad partem mim
miam solii proxime praecedentis et uersibus Lli ante quam d buserit hoc est ad uersus LXI et LXII pro uersibus CX et LXVI.
niux correcto errore malisisse tamen pentametrum cum sene nos
inopi pollocatuni post carmen illud aut meruere necem, quod quidem uitium in libro Q uteane duodecim saeculo sanatumst
igitur etiam hinc probatur librum archetypum operum maiori mimmidii habuisse singulis paginis bis uersus uicenos senos quod cum uia sat ceria con putarimus, age iam alias. 'dam perii uel s
49쪽
46 rationes, quilam rem te idem cumprubeuir igitur quod a codice Itiumne absunt epistulariim uersiis prinali vilii quis ima negat ut defuisse eius scriptori de libro archetypo tritim soliorum quinque partes t deinde cuin remediorum pariter primo uersu piseptingentesimo quinquagesim paginas incohatas esse sat constet, apparet partibus haruit saepius longe uicenos senos quam uicenos quinos adfuisse uersus praeterea uin ex opusculo de medicanti-inibus lamine hodie exient uersus c, dicentur inurimi de eo bina ex arei in seruata esse Mia . tum quod ex epistidis Paridis et Cydippa uersus Clu et CCXXXVI missi sunt aembrana Putean 'a li32 ill Rrallia tua Mulier dicuntur quattuor et nouem agnoscemus desectum. piare me iure egisse uideor, quod uersus proxime commentoratos non existimaui esse inutiles ad ueterum Latinorum illustrandam artem metricam ceterim eum uix potuerit ordo librorum alius eve in archetypo quam quem uiuio disputationis indicaui, dubito tamen, iramnam ob causam videatur ii hutieli it illedicaminibus in serie opem in Ouidianorum ultimum optinere locum, quod potius addendum uerit remediis. luod si non casu uenisse dicemus, haud inepte statuetur disposita fuisse antiquitus Nasonis amatoria carmina locorum eo ordine, quo temporum interualli fuerint ab illi propter limae studium retractas, de quo cum aliunde constat tum nes epigrammai amorum. Hactenus de uersibus antiquitus traditis restat de diuersis epistularum auctoribus ut disputetur quae tamen illicitior nugo quaestis quam fructuosior. nam nec Laesimannus mihi satisfecit,
qui quibus ratiuntinis in libello academico anno DCCCXXXXVlli scripto ocis non amplius epistulas de uiginti Nasoni tribuendas esse si iust, ex parte iantum id esse quod uoluit illa iudico. sicut et Bernhardyo hist liti Lat. p. 493 ac Merkelio praes. 10. 11JutSunt itaque non intercedo si iii epistulae aridis IIelenaeque et Herus ab Ouidio existimentur alienae, quippe quae aut elisionis ratione Mitis ius in sine pentametri polysyllabis huius distent ab usu nec hercule quisquam libellum d Hyperinnesii a Nasone ac san homine putatu digna uerum ceterae, nisi fallor, Lachmanni argumentationes neque a codicum consensu neque a ratiocinandi firmitate tam sunt graues, certini ut sit inde et firmatumeliistula reli tua praeter illas octo nullo pacto posse uideri scriptas ab ipso uidis ac de ceteris quidem in ipso per ubi exponamus lacus erit oblatus unum nunc imoni, quo sane nim
50쪽
PROOEMIVaso rnemur ne nimis amplexentur iniuutias neue excidat anilii Deias non criticorum in sim sed ad oblectandus homines liberaliter eruditos componere carmina ei plurimum horini artis non murositate legis sed natiua elegantia oriri itaque Lachmaninis cum memorasset iii epistula Heriis nihil lyramicitia ei positim iit alienum ab inuidi usu, quippe qui seniper produxerit ulliniani, cui tamen Pilii mandae exempla non plus tria attulit, iam Melctelius recte notauit
uno ex tristium libris uersiculis V, 8, 2 eorrepta sinali adhiberi nihil sed et hunc alter hisdem operis fugi uersus fiV. 8, 38J, in quo aeque breuiatius ultima itaque apparet Ouidi exempli ui hoc iniet. X, 520 et nihil est annis uelocius non magis liabere pio ostenda quana tale ep. e. P. III, 1, 113J norte nihil opus est nihil Icariolide tela et in ioc quidem per se quin contrahamus nil in non quidquam obstat nisi illud, quod amant poetae Latini praeeunte, si tamen si uerum Homem in bis υρες υρες βιροτολοιγὲ uocabula repetita diuersa iusserere quantitate ceterum es Laelim ad Prop. II, 3, 43J. ii aliisquissimo tempore Plautas inli ercatore 928J
malle talle Charille. - erias me iam decipere aud potes.
Porro Terentius Andria 28SJet adiudicitiam et ad rem tutandam sient. idem autontimorumeno set
nec tilii nec tibi. Ite uos est aequom qtio triaci mihi.
nolo volci uolo nolo rursum cape cedo.
mox certatim dactylici cita enim Vergilius eclog a, Me longum formose ii e alti inquit l,lia.
quod imitando repetiit Naso ti anssurination uui III 50l sic dicti, quo uale ualsi inquit et Eelio
itaque idem Vergilius huc. 6 444
clamassent, ut littus Hyla Hyla uniue sonaret lieni Mihi aen. l. 91Jlue ni luc est tibi quein promitti saepius a uilis. et Tibullii, Il 3, 27J ο ulu nune Phoes, tuasi uni Delphie Pytho Τquod in eadem uoce eodemque metro sectatus Statius ita theb.