장음표시 사용
141쪽
rima ae pocipiti equum amiserat, illi promisisse
curae fore, ut monumentum huic equo fieret, quod
exaequaret amplitudinem illius, quo libuit Carolo VIII. memoriam posteris prodere Morelli sui . Huic enim sane generosissimo equo celebrem victoriam , quam in Ualle Tari reportavit , referebat acceptam . Haec vero in monumento inscribere se velle Hebat Lancilius ΜORELLO VELOCISSIMO FULGINATENII EQUO STATURA LICET HVΜILI EXCARNIQUE CORPORIs HABITU SPIRITU TAMEN REDUNDANTIQUI
SUUM NE PERDERET HERUM VEL IN IPSO AGONE GENEROSUS STANS DIEM SUUM OBIIT CRATI ANIMI MONUMENTUM POSUIT LANCISIUS . II. Volumen continet epistolas ad Curtium Origum scriptas anno IIos. Habet & Italicam orationem dictam a Lancisio in Academia Assorditorum, in qua ostendit, ra Irin ba are I'opera bene a de tin recelso citrarino , se Puniversal eorro de Cittarini ness aquella n in furia det eooperare. Habet quoque Pastoritiam orationem a Lancisio duarum horarum spatio compositam , & a quodam BelluEio Pisauri dictam , cujus argumentum est Ge ptimana felitata non vienturbara , ma pia roso acereseiuta dane tisanV che corrono mPer jocum hanc s secisse orationem ait Lancisius, utque
142쪽
que contrarium contrario opponeret. Nobilis enim Seerudita semina Theodora Ondedeia protulerat similem Pastor itiam orationem in qua probabat, ra me iam de e se inanet correnti tostono grau parte deti' umana felicita. πIII. Uolumen continet varias tum Italicas , tum Latinas epistolas ad Familiares. Fatetur Lancisius omnes , quas tria haec Volumina complectuntur, epistolas, plenas esse festinationis , & pulveris .
Utinam exurgeret aliquis , qui has epistolas in vulgus ederet. Haberent enim viri litterati, ac Iraesertim rei medieae cultores, quo se utiliter oblectarent , studiosi vero Lancisii, quo magis magisque ejus doctrinam , animi virtutes , ac famae celebritatem hominibus prob rent. Profecto si illi diutius vivere contigisset, non tam sua sponte, quam amicorum hortatu incitatus has epistolas typis commisisset. Sic enim scribit Joanni Ο-livae Rhodi gino in epist. dat. III. Id.Octobris an . III 9. Porro ut epsolas meas tuis edere non reformidem quanquam propere celeriterque exaratas, sempiternisque potius renebris demandandas , quam pubiaea Lee donandas exrsimo non tam Deis iudicium tuum , quod ab amore e rarium atque ad indulgentiam ηexum video , quam quod doctissima amisorum ves consulta νeι responsa perire iniquum arbitror. Veniam itaque a Lectoribus pollierii licebit litteris meis, AE earum saltem ore one eructismis
amicorum commentariis rem litterariam Leupletavero , uequem voluptaris atque utilitatis fructum ex meis eape - e non Poterunt , ex alienis , ae tuis quoque Iaboribus
capiant. Praeter haec epistola multa continet , quae osten dunt, quanta fuerit Lancisius industria, quam ei omnia tempora occupata fuerint ; adeo ut vere gloriari potuerit, nunquam minus se otiosum suisse , quam cum fuisset otiosus .
DISCORSO Dpra V satis . Non auderem pro cer to commentarioliun hoc tribuere Lancisio .
143쪽
Ias GDRN LE- Orno am indPp poni H S. B. Pupa CLEMENTE XI. eotia deseri ione delis De villeuiature a Satis multa de Lancisio. Non lainen huic vitae finem faciam priusquam referam quae ipse scripsit . ut esset quod incidi posset in Fonte huic nomen est Laocistantis saluberrimae aquae , quam suo consilio ad Tyberis ripam prope Notoconatum S. Spiritus duce S. P. CLEHENS XI.
CLEMENS XI. P. H. AQUAM SALUBERRIMAM TEMPORIS INIURIIS ITA DISPERSAM UT EIUS VESTIGIUM IN RIPA TIBERIs rix EXTARET Novo DUCTU PLUΜBEISQUE COERCITAM TUBIS EXTRUCTO FONTE, MOLLITO ADITU PUBLICO USUI COMMODIOREM UBERIOREMQUE RESTITUIT ANNO SALUT. MDCCXX. PONTIFIC. XX.
144쪽
ΜICHAELI ANGELO GIA COMELLIO ANGELUS FABRONIUS S. P.
Eminisse debes, quae tu mibi aliquando narrasti de Francisco Lore inis , quo cum tibi fmmmus usus fuit. Mam multa de Has prinstantia in poesi, de celebritate nominis , deque mortibus ejusdem l Ex eo tempore in animum imduxi meum illius vitam conscribere idque praestiti proximo Sextili mense, quo fui in monte Assano caloris urbani vitandi caussa. Hoc quidquid est ad te mitto , mi oruatissime Giacom Lli , O si forte tale erit, quod posui tuae etiam aures trita jampridem notandis generibus borum scriptorum non omnino improbare, velim tibi pedi suadeas, praeclarissimo viro majora me fuisse datu
rum, si per vires licuisset. zod si secus rem esse
cognoUeris, quantum me amas, επ quantinu tri
buere potes carissimo illi capiti, Ibis ne pareas. Nihil enim magis opto, quam a tui simillimis corrigi O doceri. Vale , meque esse in aere tuo existima ; nibique misi fore jucundius, quam si cum Uuvenerit , etsi per me parum aut rubil
145쪽
Ia possum, experiare aliquando sitardarem amorem
erga te m iam . Ex Albano nou. Septembris MDCCLXIV. FRANCISCUS HARIA LOREN ZINIUS RANCIscus MARIA LAURENTINUS ,
seu LORENgi Nius utroque enim modo se appellavit) filius Sebasti, ni Florentini, Sc Ursulae Mariae Neriae Bononiensis , Romae natus est Iv. non . Octobris anno MDCLxxx. honesta quidem familia. Haec enim plures edidit doctrinae laude illus res homines . Pater eius inter domesticos fuit Christinae Suecorum Reginae, gratiamque illius tenuit non minus propter mores, quam propter magnam corporis dignitatem, quae non minimum commendat. Is filium instituendum dedit hominibus Societatis Issu tum in humanioribus litteris , tum in philosephia, quibus in 1ludiis di naturae bono & diligentia adeo profecit, ut nobilis inter aequales ferretur. Quo factum est, ut iidem Religiosi viri huic roganti, ut in eorum Societatem reciperetur, quamvis aetate paullo
146쪽
grandiori esset agebat enim vigesimum secun-dtim aetatis annum libentissime sint obsecuti. Susceptae tamen vitae rationem undecim fere post menses propter Valetudinis cautam abrumpere coactus est. Huic cum integra elset potestas constituendi quo in genere studiorum potissimum
versaretur, diu secum mustumque dubitavit iuris prudentiae ne , an litteris politioribus totum se dvi et . Ad has sua illum voluntas deducebat, ad illam multitudinis impellebat iudicium , cuin quae maiori parti pulcherrima videantur , ea sepeseleant. homines amplecti . Movet autem , ac prope stilpidum vulgus detinet non scientiae nobilitas , sed privati commodi ratio , cum, videat haec iuris prudentiae 1tudia vendibiliora,
cetera autem plerunque algere atque estirire .
Prudenter igitur 1e gessit Lorenginius , qui cum re familiari laboraret , forensem illam viam delegit , in qua adeo processit, ut brevi potuerit eise in eorum numero, qui consilium suum fidemque Cyriaco Lancellae litibus iudicandis xii. Viro praestabant. Sed quotidie quae jam a pueritia valde illum dei ectarunt mansuetiores Musae ac Philoseptita, tantum ingenium Iuris prudentiae
147쪽
I 29 invidentes ad se advocabant, quarum vocibus tamdem sic ille paruit, ut omni alia cura abjecta, in earum sinu complexuque se abdiderit. Florebat
id temporis quam qui maxime Arcadum coetus , . quem quatuordecim viri interioribus litteris praediti a. MDCYC. initituerant ad profligandam immanem illam ac intolerandam barbariem, quae adeo Po sim infuscaverat, ut omne situm decus amitteret . In hunc cum cooptatus sitisset Lorenginius anno
MDCC v. idibus Junii nomine Philacitis Eliaci limius qua de causis commutatio facta fuerit in illud Philacidae Luciniani , suo loco explicabimus) toto
pectore incubuit, ne manerent ulla illius pestis vestigia. Qtia quidem in re tanta felicitate usiis est, ut si dicere nolumus propriam et laudem esse gloriosum hoc opus ad exitum perduxisse, fateri certe debeamus aeque meritum de Poesi , quam qui conditores illi coetus fuerunt . Erant hi in ea sententia, inverecundaS tram stationes , tumidos & inflatos dicendi modos , ceteraque vitia, contra quae ipsi bellum stiste-perant contemptui, cui Petrarcha habebatur, pr sertim adscribenda, quare hunc unum esse prae
dicabant unde salubritas poeticae, dictionis, & in
148쪽
13o corruptus sanguis & succus petendus esset. Noe dissilebatur Lorenetinius , Petrarchae verius silavutatis plurimum habere & dignitatis , & variis
ingenii, aut etiam artis luminibus refertos esse , ct animum sepe permovere atque impellere, ut de Amoribus ne Graecus quidem quisquam meliust sed verebatur ne si hunc unum homines intuerentur, & exemplar sibi pmponerent, in eundem illum languorem reciderent, quem plerisque Poetarum faeculi xvi. attulisse videtur
plane servilis illius Poetae imitatio. inare aliam viam insistendam putavit, qua ad id , quod omnes volebant, feliciori eventu perveniri posset. In hac ducem sibi Dantem praesertim eIegit, cui cum libenter condonaret, quas in eo dicunt esse maculas nimium Drtasse severi Censeres, nihil magis. optabat quam illius similem esse in iis praesertim singularibus, ac prope divinis virtutibus tum granditatis, visque verborum ac sententiarum , tum evidentiae quibus consecutus eii, ut cum delectatione aculeos etiam relinquat in animis lectonim, & ante oculos esse, non nam
rari ea quae legas videantur. Pmfecto in hoc difficili itinere hane gloriam obtinuit LorenZinius,
149쪽
tit sanum quoddam sibi efformaverit styli genus,
in quo dicas ex Petrarchae lenitate aliquid ad vini Dantis influxiise, & ex hac vi non parum animi inflammatum esse illi lenitati. Neque solum Italicas Musas, sed etiam Latinas hoc eodem tempore coluit. Namque aliquot sunt eius Me. lodramata sita appellabantur sacra poemat s ,
quae in quibusdam Religiosis locis statis tempo. ribus cani selita erant) e quibus impretia fuere ibalia . Bethfabea , 'abel Sisara debellatrix ,
Matre Machabaeorum , Sedecias , Namar zia dicata , S. Magdalena de Paggis, quod postremum etiam Italicis carminibus reddidit. De his vero Poematibus hoc unum dicam , satis eleganter ea 1cripta filiise , neque aliam laudem praeter hanc elegantiae ex iis quaesit Ise Loren-ginium. Quibus rebus cum illius nomen multum Romae floreret, accidit, ut oriretur celebris controversia inter Crescimbenium & Gravi nam , quae totam distraxit Arcadiam. Posita haec erat in interpretatione tertiae legis Arcadicae , quae de creandis duodecim Collegis, '
Sic se habet lex . Custodi vicarius & CH-
150쪽
332 qui Clistodi adesse debent , rogata est . Nam Gravina adversus Crescimbenium contendebat, hanc elis vim huius legis & verborum sex in orbem eligito , ut non liceret semel functum munere stio Collegam , pr teritis aliis idoneis, iterum eligere . Placuit rem ad concilium P, sorum referri; ac nullus erat qui non videret,
si Graviniani si periores discessi sent , Cres. cimbenium de Cultodis gradu deiectum , eius que in locum Lorenginium suffectum iri. Erat enim ille harum partium , omniumque hujus dignitatis gloria maxime dignus existimabatur.
Sed res aliter evenit. Nam plerique Arcadunt secundum Crescimbenium pronuntiarunt, seque eum defensuros palam professi sunt: dictaeque etiam graves sententiae in Gnavinam , eiusques ctatores, quod miscere & turbare omnia Viderentur . Quae contumelia non stegit eos , sed erexit. Nam cum sibi Custodem creas ni Bra
clanensium Ducem Livium Odescalchium, fi-
, . dem Iegae duodecim adsunto. Eorum sngulis annis Custos, Consulto universo Coetu , novos sex in orbem eligito , sex veterum retineto. Adininistros sibi duos adsumito. Praeter haec alia munera publica ne sunto. Patro nus nullus esto.