Vitarum Italorum doctrina excellentium qui saeculo 18. floruerunt decas 1. 6.. Auctore Angelo Fabronio

151쪽

ciem inter se dant omni . Ope atque opera enu suros , iis adversarios e laudis po sessione exturbarent ; de quoniam se 1olos esse conservato . res & cusrides legum Arcadicariun glori aban-.tur , omnem penes se redactam esse potesta-jtem affirmabant. Nihilo segnius , qui erant al- terius partis , caussam suam agebant , cumque ceteros Exarcades iudicassient , eorum nomina al- bo Pallorum era1ere . Memorabilem ego hanc controversiam existimo , quia litteratissimi ho- .mines inon magis de dominatu Arcadiae , quam de principatu Poesis inter se contendebant a Qua in contentione magnum: profecto fuit nomen Lorenginii , quem: etiam: Braccianensiuir , Dux Vicarium suum: habuit . . Non defuere amplissimi viri. qui rein 'ad ictium' deducere tem tarunt Sed id ne fieret maxime obsistebant

Graviniani, dicentes n6n privati odii caussa , aut amore. discordiae a ceteris se avertisse, sed uti sartas tectas i leges Arcadiae contavarent ;utque se & Arcadiata paucorum factione oppressam in libertatem vindicarent . Nohesi prae . ter ndunt hoc loco , Dominicum Octavium Petrosellinium. adolescentqm ad. Poeticam natum

152쪽

qui a Gravina stabat, materiem ex hac tantroisversia sumpsi ila poematis ita varii, ita morati, ita concinni, ut nihil fieri possit elegantius. In hoc summis laudibus effertur Lorenginius , cuius in intima familiaritate ille versabatur . Tali dum pugnatur modo, morstur Braccsanensium Dux ; cumque, in dies se Artuna inclinante , intelligerent Graviniani se pares amplius e non posse adversariis, statuerunt aliquid sibi novi consilii capiendum esse . Suasit Gravina , uesta adversariis relinqueretur Arcadia, novaque sibi instituerent Academiam . Quod & s cerunt. Id tamen non probavit Lorenetinius , qui in ea ibit sententia , aut cum adversariis concordiam reconciliandam , aut in iuscepta contentione perseverandum . Quid enim erat Arcadiam relinquere, nisi turpiter se fateri vi flos ; & fidem datam illius dignitatis se fore custodes, frange

re p Hanc si ipsi negligerent, se profecto seri

vaturum. Itaque tertio anno postquam a Vete uri Arcadia distesserat, ad illam reverius est, dutique ei filere agri Luciniani, unde nomen sumpsit Philacidae Luciniani et ham Eliaci , quos

initio possederat, quosque amisit, ut Eliacas

, cum

153쪽

eum ceteris Gravinianis iudicatus fuit, in alterius potestatem Venerant. Huius discessiim vehementer doluere Graviniani, quod ab nullo se plus adiuvari posse intelligebant ad novae Academiae gloriam comparandam; quodque non dubitabant plures. fore, qui illius moti auctorita. te & exemplo se Arcadiae coniungerent. Sed

id non tam conatus est LorenZinius, quam ne

ullae superessent simultatis reliquiae . Haud tamen res plane tranquillatae sunt ni si post mor. tem Crescimbenti. Erat, ut initio docuimus, Lorenetinio haud magna res , hancque cum diis Isti sineret, egere caepit. Illud quoque ei accessit calamitatis , quod non defuerunt, qui in eius vitam maledicta coniicere auderent, quibus tantum quidem tribuit Alexander Falconerius, qui severe & ivlle Urbi praeerat, ut hominem ad se accersierit. Sed statim vidit inimicorum , quos multos habebat Lorenginius , iniquitatem & perfidiam ; eiusque admiratus ingenium , ae miseratus Breunam , voluit ut loco

pincernae apud se esset. o beneficio tanquam ad aspiciendam lucem vocatus, potuit stud: a litterarum ardentius .colere. Haec enim hilarit, I tem

154쪽

tem quandam desiderant, quam in s imma inmpia friistra quaeras. Haud pauca vertit de L tinis , & inter haec qiiasdam Plautinas fabulas. Ut vero Falconerium sibi magis magisque conciliaret , scribendas suscepit vitas eius gentilium B. Alexit, atque B. Julianae, quarum

unam anno MDCCXIX , alteram an. ΜDCCXXxvII.

lupis commisit. Iniit quoque gratiam cum Camdinali Ottobonio , cuius pleraque Melodramata Italicis carminibus composita Latina fecit. Μ xime autem his temporibus eum distristim tenebat Anatome , . cuius flagrans studium eum impulit, ut secium se adiungeret Caietano Petriolio, qui tum Chirurgiae magna ingenii laude Operam dabat . Mirum tantam selertiam eos contuli se ad noscendam admirabilem fabricam membrorum animantium, ut potuerint quae ani haud ab aliis animadversa deprehendere . Elige- ibant ea, quae notatione de laude digna erant, eaque librario transcribenda dabant ea mente ut postea in vulgus ederentur . Sed fuit qui silo nomini ex horum laboribus libare . laudem -- luit. Nam turpi largitione. corrupto. librario .

scripta ab eo abstitit, i isque opus. quoddamis

155쪽

suum Omavit, quod Inscripsit: In rabidas An, tomicas Bartholomaei Eustachii Germesii de FH.

get Commentarii. Tantum crimen non ferendunt putavit Lorenet inius. Itaque Dialogum composuit. , VulgaVitque , in quo & stini reus ille Convincitur , & errata quaedam ipsius falsissimo

exagitantur . QiJa re, ille Vehementer offensius toto ferebatur animo ad ulciscendum Lorem inium . Sed ne statim faceret , continuit gratia qua ille plurimum apud Falconerium pollebat Itaque hoc defuncto , in vulgus emisit sermonem quemdam Latinum , in quo plane evomit virus acerbitatis suae. Sed forte non intellexit: quocum sibi certamen instituer i. Nam D rem in ginius non stim paria paribus retulit, edit, nomine Quinti. Attilii Serrani. Sermone', quem non dubito laude latinitatis: Q. 'Scet:ini satyri anteponere, quemque ipse Italicis versibus res: didit. , sed etiam epigrammata in eum feeit

156쪽

pluraque ab amicis obtinuit , eo sapore latino

condita, ut cum antiquitate certare videantur .

In his praeter Plagiarium illum , alii quoque ,

qui illius se fore acerrimos desenseres palam sserebant, omnibus contumeliis lacerantur. Quubus veluti fulmine illi percussi, ne histere qubdem amplius ausi sent. Haec epigrammata i stripta sunt: variorum Pastorum Ar cadum , quos defensionem sui arripuiise fingit Lorenginius . Et aequum videbatur, cum munus Custodis sellineret e quod qua natione ei delatum fuerit, breviter explicabimus . Mortuo anno MDCCxxvIII. Mario Crescimbenis , Arcades creando successori convocantur , silistagia ferumtur, renuntiantur, pleraque nomen Loreminii habere inveniuntur . Aliqua tamen deerrant ad iustum implendum numerum , quem lege quar ta Arcadiae de creando, & removendo Custode , sancitum est duas esse ex tribus partes. Iblius fautores postulant rem revocari ad shqr gia. Obsiliunt adversarii, praetexentes satis haud superesse diei. Latum deinde ad Arcades de

abroganda lege , quod iisdem adversariis usque eo visum est indignum, ut stitim a concilio di

157쪽

cesserint denuntiantes , testificantes , iurantes que per omnes Poeticos Deos quidquam se tale nunquam probaturos. Qui seperfuerunt Ar eades stilum fecerunt, ut abrogaretur lex , Omnesque Cusitatem declararunt Lorenginium . Soges hinc atque materies magnarum discordia rum. Ad Magistratus quoque aditum est, ut quod factum erat, id irritum iuberent esse a . Sed cum Lorenetinius se munivisset benevolentia multorum , potuit adversa iurum conatus pro. hibere . seque suo in munere, quoad vixit, tu

ri. Quo in munere haud pauca praeclara gessi. Nam Colonias quinque constituit, Truentianam Asculi in Piceno, Fanestrem Fani, Par mensem Parmae , Icneuticam Foro Livii , re Incultam Romae in Colle o Naggarenor in is inopem induatit ut hebdomadis singulis die J

Vis Arcades privatim convenirenit effecitque ut

in locum publicorui coetuum , qui magna in discordia Pastorum haberi non poterant, Scena su cederet . Nam cum instituisset quosdam adolesi centes ad agendas fabulas Plauti ac Terentii, has spectandas dedit tanto quidem cum plausu, ut nihil

potuerit .ra. Id mequebantur actores industrii,

158쪽

non callerent, facile tamen ad Poetae 1ensitim Penetrarent . inare minime eli mirandum . si omnium ordinum virorum magnus ad eos fie-hat concursus. Voluit & ei se spectator Frideri .eus Chri ilianus Poloniae Regis filius , qui argenteo numismate . singulos actares muneravit. Neoque solum Plautinas ac Terentianas fabulas , sed etiam dialog3s Ciceronis de Amicitia , & de Legibus , contenti onemque . Aiacis& Ulyxis ab Ovidio mirabiliter descriptam in stenam prodinxit Lorenginius. His vero exercitationibus plurimum favisse CLAMasTgM XII, ex hoc intelligi facillime potest , quod eas tutelae Cardina lium Gentilii & Corsinii commendavit ; ac finpe Lorenginium ingenti pecunia donavit, qua& theatrum instruere , S sibi prospicere posset

Nam, mortuo Cardinali Falconerio , iterum in egestate caeperat esse . Huic quoque subventum est a Cardinali Scipione. Burghesio, qui ulum in numerum retulit seorum nobilium familiarium, tantaque in illum usis est. induugentia , ut nunquam operas exegerit . Inter haec Loremimus .Parchasium. nemus ., Mod fuerat

159쪽

I Idecennio clausiam , rursum aperuit . Data hinc occasio plurimis adolescentibus , quos ipse in poetica instituerat, in lucem prodetindi. Et si quos ex iis ingenio minus valere videbat, non patiebatur inglorios cise r sta enim & libearter& facile iis concedebat . . Quo factum est, ut quasdam carminum Collectiones habeamus, quibus si Lorenginius auferret quod suum est, haud paucos similes superbo illi graculo omni ornatu nudatos Videremus . Idem delectus fuit, qui instrueret eos qui agere debebant in Collegio Germanico Latinas Tragoedias Iosephi Ca panii S. I. ; ac nemo erat, qui operam ab eo exposceret, cui ipse libentissime non satisfaceret. Quod non praestabat natura solum , sed etiam doctrinar , ut ait ille , principum philosopborum ita percepta habuit praecepta , ut

iis ad Uitam agendam , non ad ostentationem uteretur. Non semper tamen homines in se aeque liberales expertus est ; vitaque functo CLEMENTE XII , cum magnis subsidiis caruisisset , neque idcirco sumptus minuisset, quos in the trum praesertim faciebat, in aes alienum incidit . Metuens ne hujus magnitudine opprimeretur

160쪽

ttir anno MDCCXLI. omnem fiam de Latinis fabulis curam abiecit; relictaque domo , quam Conduxerat prope templum S S. Laurentii &Datnasi, Burghesianas in aedes habitatum venit . Quoniam hic tantum habebat otii, quantum ei nunquam antea contigerat, plura scripsit tum Italicis, tum Latinis carminibus. In his sint aliquot eius sermones , in quibus Persium imitandum sibi proposuit, non illum durum &Obscurum , sed salsum , acrem, & brevi , ut ipse aiebat , iugulantem mucrone . Sed praesertim ad sacrarum litterarum studia traduxit animum , sumpsitque hoc sibi, ut librum Job, & canti- ea Prophetarum versibus Italicis redderet, non ut interpres , sed ut . Quibus in rebus cum esset acerrime occupatus in febriculam incidit , quam initio ipse & medici ,

quisvis ventris profluvium accederet, contempserunt. Sed cum nunquam plane decederet,

morbus ingravescere caepit . Id ut sensit Lo-rena inius , Josephum Carpanium, quem paullo supra commemoravimus , S quocum sibi vetus erat fam iliaritas, ad se accersiri iussit, sibique tit adesset rogavit. Plurima quidem in hac di

turna s