De sublimitate commentarius

161쪽

DE SUBLIMITATE, c. 21

XXXIII

latum esse probat Heliasius to i. 35. Ἀρχιλόχs J Vide Not. co e Pindari Scholiis adducto p ad vocem in Sectra cui ad lexit et e Servii ad Virg. Om quod illo dicit Quinctil.

L. 33. Ae' ν ἰμηρει ἁ μαλ- legere κακά, τη ἐκδελῆ τύ δα μο- 26, c. Tollius Sentit hic νίου νάμαl C. vitium esse putatque Cri P Ibid. Κἀκεῖνα τῆς ἐκ *ολ,is restum quondum a Longino ρ δαιμονίου πνευματος ὁρμῆ. Toupius , Θεόκριτει- μῶλλον, ἡ Ἀασολ- vult istud ὁρμὴ nihil aliud esse λίνιλ ἐθελοις γω.Θeci, Οιχη ni Si interpretamentum τλή βο- sed nimis ille a Codicum vet. λῆ Scribit igitur κἀκεῖνα τ=i l lectione recedit : Ego Sane βολῆ τοῦ δα Θούει πνευματος, ην ποista, quae de Theocrito dicun- νόμον τάξοι δυσκολον. Idque im-tur, dicta e SSe per Parenthe fetu diυini siritu θ, quem legi Sin censeo, et pro ἄρ es legen- ubjicere incile est. Nonne dum esse, ' χ quae Si fiant, tamen hic Pleonasmum agnos- recte Satis procedet Sententia cere licet i Tunc enim λ κβο- L. 34. Ἐρατοσθάνης Erato S λης ὁρμῆ ac Cipitur Pro ὁρω Sem thenes Cyrenaeus Callimaclii liciter, vel potius pro ὁρμηpoetae discipulus inter caetera βίαια. Tale Pleonasmi, apud poetica Scripsit Erigonem tu optimo auctore S, PaeSCrt Imitque ante Apollonium Ptole poetas ire Uentes. κ Θολη in mulcae in Alexandria biblio ter alia Signincatione S, ex thecae praesectus tum fumini denotat, the ut

162쪽

cipuus patria illi Julis suit, citius eum merit creesidit ne oppidum ea in Sulae ; Scrip mini imitabilem. sit Apodemicos, qui Dei cu L. AO IH o Xῖ2. Poeta jusdam peregrinationem con Dithyrambi CUS, qui przetertinent L Iulianus Imperator das, dicitur quadraginta sa ejus Carminibus acleo delecta bulas Scripsisse di ab Aristotus fuit, ut inde dicitur prae Phanc vocatur οῖος ἀφηρ, Miltia, cepta vivendi petiisse rinio ea Eoum, quia tum Scriberct Pindaricis i serenda Sse dam, quae hi vocibus ince- censuit Hiero Syracu Saim S, u PCrit, lato Cola Cessit. dicio Sane Contrario ei, quod L. 45. Q Ο Haec est hic cle udem re prosert On maxime celebri Sophoclis saginu S. bula, quam Omnium fere gen-Ιbid. Π Si quis hunc tum Poetae sibi amitandam

poetam non nolit, se Stinet EX SUSCEPCrunt. lectione Sublimium eius Oda L. 46. Ἐξῆς Tollius conset Hina, qui et qualis suerit SC ire legendum ἐξ ἴσης. ne ita enim Sol uni apud OInnia bid. Tovsitim vult vocem secula clarissimum nomen Ob- παντα eXcidi S Se et legendum

163쪽

XXXIV

Cen Set, τα Ιωνος παντα ἀντιτ μη bus Clari esse voluerunt, hi- σατο ξης. ProCuldubio απαντα. Ue Πενταθλοι Vocabantur γ et αραμιατα Subintelliguntur tales his semper fere accidit, ut iis, Rutem Voce quae ex Sententia qui S ad unum certaminis ge- textura facile supplentur, ab nus Xercebant, in eo genere

Optimi auctoribus Saepius ne inferiores essent. Muc facit gliguntur mutationes igitur ille Platonis locus ut notat nihil opus E Faber in dialogo, qui ἐξ ia,nL. l. Μὰ τω ἀχηΘcῖ Nescio περὶ φιλοσοφίας III SCrIbitur, Δοκῶς

XC. et in prpeced. Se Ct. a Viderim tales licere quales quam hic respicit, quae Stionem Sunt Penta thli, cum cursoribus, hanc explicandam proposuerit, elsellaεtis conis arati e etenim πότερόν ποτε 'πλείους αρεται το illi ab his in unoquoque is eo-croa τειd D λογοις η αἱ μύω δικαίως rum certamine vincuntur et αν ἔξοιντο adde, quod in hac ecundum is cum rost hos te- ipsa Sect dicit D G ατσξω erit ; reliquorum vero athle-καλα, καὶ πολλα μως ἁ λεγ Θn tarum frirni sunt, eos Pue inc C. de magnitudine igitur vir cunt e additque Faber lecto- tutum in oratione, non de veri rem posse e citato Platonistate Longinu hic agere vide loco facile videre, qui Sint illi, tur qui Paulo infra vocantur ται. L. 4. ὁ ΠίνταΘλ Apud Ibid. υς τω μὶν τρωτύων Ctere Graecos quinque erant λύπεσθα - ωτευ ο δὲ α Ita Pretecipua Certaminis genera, Edit prima it Sti Par. jactus disci, cursus, Saltus, Ambr. et Vat. a. uti Bec verba jaculatio, et luctatio : in uno non de illo Pentathlo, scd o quoque genere Singuli excet Hyperide ipso dicantur. Vul

in omnibus his simu ge acri λει τεται, πρωτευμ δὶ c.

164쪽

12 DIONYSII LONGINI

M, ti vero Par. et Vat. tio enim ait ille Atticorum illius

L. Q 3. υκτὰ πολίτιάτατγ Solum, Sed ad verba οὐδ' ἀνάγω- De vocum harum Sensu vide γα Audi Ciceronem in Ora- quae dicit Quinctil. Instit. r. ore dicentem, suisqui est

lib. I. cap. 6 Adjicitur Vis salsum aut salubre in Oratione, Μ κτηρ τιμος, Simulatus quiderm id protrium Attico iam ea rael non latens deris usu a So e quibus tamen non m Helia vero Cum plerumque hic de ceti : νεias alis, et Hyseriri Sus notari soleat, hinc rasus dea C.

Atticus apud Senecam in Sua i. I 6. Διαθυρμος DiaSyr- Soria Prima occurrit pro deri mus est ipti l longinum)Su Urbano, eleganti, qualique figura, tua orator ea, quae ab Attici uti solebant adversariis objiciuntur, AEX

165쪽

DE SUBLIMITATE, cc. 125

η επιδεικτικο , πάντων ἐξη των προειρηιώνων κατα το

sgurae definitio bene convenit Δηλιακ 'Υ-ρges ποιόlικως μαλλοὶ cum iis, quae dicuntur in ecl. και μυλκως εἴρηται iube P. 38 διασυριχος ταπεινότητός ςιν αμ- L. 25. Ἐνθα α ντοι γελοῖ C.

Ibid. οἰκτίσασθαί τε citavi Sti esse nam Demosthenis Par. et Vat. Vulgo τοτ Scripti in genero idem, quod Pro τε hic longinus, dicit Quinctil.

L. 20. Ἐνυγρω πνευματ Cum In St Orici l0. c. l. Cum com- ea, quae viri illa Sunt iacili iis parat Demosthenem et Cice- flecti poSSunt voce υγρον πευ- Onem. Salibu certe et Om- μή videntur ii Significare miseratione Viri duos lurimum istiusmodi animum, qui Seria Osric tua alent vincimus et cile in diversas parte trajicit i. i. c. I ve videri soleθt quique ut alia re ad alium ut noluisses Demosthenes, cujus postulat occasio, in licendo muca admodum dicta, nec an Θ in labore transit caeteris ejus irtutibus resson L. l. α μοῦν περὶ τἀν Λητω dentia, halam istendunt non Unde Sinues ex Delluc Hy diues licuiesse illi ocos, e non peridis Hermogenex enim contigiδSc.

166쪽

DIONYSII LONGINI

,3 γὲ τοι περὶ ζυγης η Ἀλνογενοῦς λογίδιον ἐπιχειρ

L. 28. Te, γ τοι περὶ Φρυγίης Oratoris igitur ope absolutam Haec addidi, quae St. Porro altera ejuSdemora vulg. Edit absunt, Secutia tio, de Athenogene, quan Uam, MStos Par Ambr. et Vat. ut et Prior illa non extet, ta-utruinqueri quibus Conveniunt en a veteribus non mediocri-Mstus Dudithii ct ditio pr. ter laudatur. nisi quod pro Φρυγίης habet ille L. l. Ομως Hγβη και καρ- Φρυγος, hae vero Φρυγίας mi δί, νήφοντει, ἀργοὶ Sti Par. Schurg ct tamen Sentcnuae ac Ambro S. et Vat. 3. omittunt Codo, ii censet legendum καὶ habetque Edit prima μως Φρύνη : Sensu videtur hi e S ἀμεγβη καρδίη νήφοντ γαργα :S : Si Demosthenes Conatu ForSitan sic locus emendan esset scribere orationem de du e St, ω ἀπιγίς καμίην νή- Phryno, aut de Athenogene φονἰος 1ργα ita enim in Sec. 38. de quibus duas scripsit Hy OCCUrait: τὰ ἐΘ ἐκ α πιως kγα. Derides orationes Celeberrima Verba καμίην , φονῆος idem va- plenasque earum dicendi vir lent quod νήφονῆ γ κατα πιὸν καρ- tutum, quibu caruit Demo S δύαν, sobrii corde EL haec thones), in serior SSet in ii S phraSi opponitur in ενςMI ιαν, quam Hyperides, notum sive liet in quodam furore Omnibus . secisset, quantum 1ari: quod in Demosthene emineret Hyperide S, quam Caeterisque Sublimibus auctoque ipse ad illud orationi Sine ribus Longinus toties laudat. nu matura non faCtu CSSet. L. 33. ιδ ται Vide quae Phryne illa ' fuit meretrix dixi iii Nota inti φήδεται Thespiaca, tanta pulchritudi Sect O. aio, ut ad eius Similitudinem bid. Eνοε ἰλ- τω μεγαλοφυε- Simulacra Veneris per univer e est at omne. Sti prosam Graeciam fingerentura quo edidit Maiiutius νοε λαζων tandem accusata impietati S, τον τὼ c. ut istud τον referre- lesens in judicio sui ab Hy tur ad sequentem vocem τόνον

peride, oration non minus Unde Ordo verborum CSSet, eleganti pulchraque quam illa λων τον τόνον του μεγαλο ε Πατου, και ipsa SSet, quam defenderat οῦ ὀπορίας HlΠελεον λενας - ἄκρον

167쪽

DE SUBLIMITATE, c. 27

συν Πελεσμίνας et lας Dorice Versuto es astello, quorum dici pro συνέεὶελε 'asim et ρ ῶς ' celeriter meri er Satur Sed Quod mihi fateor vix ferri fortasse poSSU mu rectius vomPOSSe videtur, cum, nec Dori Cena sχίνοιδεν, cum derivaturci Scripserit Longinus, nec ab α ι et νω c, reddere cum usquam alibi ea Dialecto Su Budaeo frae8entiam animi as uerit. Forsitan totus locus Laerti, definitur vaturalis Si est legendu S, E,θεν Ἀλων το facultas in )eniendi aut excogi- μεγαλοφυεςατον, καὶ τ ακρον ρε tandi quid deceat feri. τας συντετελεσμενας ὐιηγορίας τονον, L. 36 Aπροσιτο o G τέα C. το αεγαλοφυε ατον SubStan Hinc Scripsit Dion Halicarn. tive accipitur eodem modo, libellum περὶ της του Δεμοσθίνως quo Ο ὐπερτεταμενον de quo vides νότ=sio Notam in ecl. 2. ad voces L. 39. Καὶ υαὶ - ω &αJκχὶ περτεταμενον et OCe S et Sensu est Virtutes scribendi τας π ακρον συντετελεσμενα Sig Demo StheniCae inde, magiasenificant irtutes dicendi ad Sunt, ut uulgore riuo Omne B fastigiunt serductas, vel sum illuS, quibu Sipse Caret, Caeteri me elaboratas Ita legimus que auctore utuntur, virtutes apud Dion mal. des Struct quaSi obSCurent et opprimant. Orat. Se Ct. 24. αρμονίαις us ἄκρον L. O. σπten iube bene διο ε πο- ram et apud NoStrum dicet delendam esse vulgatumili e Ct. 44. πβαναὶ ω ακρον μεν VOCC- κω. RIIte σπερ λ . MUM-φύσεις. Videtur nata fuisse cx ultima

168쪽

Opinor vocem κλας hinc Ujici, tu es Longinu, SumpsiSSe ex et paulo iura POS vocem βίον eo, lii Od di Xerat PythagoraS, inseri debere quid enim ni t uodque iis verbis profert faciunt, juncta: prope, voCe Cicero in Tu Sta Di Sp. l. i. c.

169쪽

Seor XXXV,

oζους καίνουσιν αἱ ἐπίνοι καὶ εἴ τις περιγει το ἐν κυκλω τον βίον, ς πλέον ἔχει τ περιτlον ἐν πασι και μέγα καὶ καλον, ταχέως εἴσετα προ α γεγόναμεν. ν- θεν φυσικως πως ἀγόμενο μα, Δ ου τα μικρα ρεβζα

Θαυμάζομεν, εἰ καὶ διαυγη καὶ χρησιμα άλλοντο 20

vel ex suo loco in alium trans μίγα καὶ καλον, unde Tollius fertur et et ita apud Longinum legendum CenSuit καὶ το ιλεγα τοῦ legimus in ecl. 44. IO, , καλὼ ΜS. Par habet καὶ μέγα Θρωπει, το καταμεμφεσθαι τὰ ἀειπα καὶ κακον vitiose pro καλον)e όντα, et alibi: Addit Schurzn Lego igitur και μίγα και καλον:idem, quod nos in Longino ne vero credas hi opus esse obServamVS, notasS Jos Sca Genitivo casu, ut ollio videligerum in Dione Cassio ad tur, vide quae dixi in Emendat. Propertium, p. 2OS. ad Verba πλεον ανθει ν C. L. I 3. ii Θαρία Simile est, ecl. O. L. 49. notante Tollio quod Seneca L. O. ἰ καὶ λαυγ J Ita ex de otio Sapientis c. 32. dicit, Emendatione Fabri, quam ut

eogitatio mostra coeli muni ait Tollius confirmat et comenta perrumsit, nec contenta de X et sed omnes quos vidi est id, quod ostenditur, cire. Sti et Editione veteres ha-Illud linquit acrutor, quod bent i καὶ .diltra mundum jacet. L. l. I ρον, i. e. Danu-L. I4 Διανοια τῆς ἀνθρωπινης tum longe maXimum Germa- ἐπιβολῆςJ Rulin k et oupius nise fluvium cui autem proXi- Iegunt-διανοια τῆς ἀφωπlim mus est quoad magnitudinem ἐπιβολη. Lector ipse judicet E in aciem Germania Rhenus. L. ar Καὶ μεγα καὶ καλὸν L. 24. λανίων Scit Solem, MS. Vat. a. postremis duabus et Lunam, cutibus saepiuM Ci

170쪽

καὶ ποταμους ἐνιοτε του γένους κείνου καὶ αυτου μόνου προχέουσι πυρος Ἀλλ' ἐπὶ των τοιουτων παντων ἐκεῖν vεἴποιμεν ως ευποζιςον λεν ἀνθρωποι το χρειῶδες, η καὶ

ἀναίκαῖον, Θαυμαςον δή κως es το παράδοξον. 30dit luminis c sectus, ex o Hori cis Ireata tonat Et quod aliquando Eclipses ut a ruinis,

vocant Astronomi patiuntur, Interdumque atram prorum- vel quod nubibus eorum IuX u fit ad aethera nubem, nostris oculis saepius eripitur Turbine fumantem piceo et

mat et Sti Par et Vat. 2. Attollitque globos farrirna lectionem satis probant. Vul rum, et sidera lambit: go καὶ των, C. Iuteruum Scopulos χυulsa Ibid. Tων της Αιτνης κρατῆ ων que vi8cera montis

In monte Lina uti et in Ve Erigit eructans, liquefactas uvio in monti ParS, Unde Pue axa ub auras evomuntur ignis cinere Sque, Cum gemitu glomerat. appellatur etiam hodie crater: quia cava est, et ad summum Ubi Elna dicitur eodem mo- poculi instar aliquanto latior do, quo apud Longinum, in- unde illud Laertii l. 8 de Py terdum saxa et a costilo est Un-thagora notante Langbaenio), de re interdum vero sol ut qui in crateras hosce e Prae ignem et globos fammaretι m. cipitem dedit, L. 27. Isάμως Ἀνίοτε - .JFaber delenda censet verba τοῦ

ma similem illi, quae occurrit et V Πk rus et Ioufius in Virg. En l. 5 v. 57l. ς bunt του γηγενους. Ille etiam