장음표시 사용
181쪽
συμφωνίας, θαυμαςον ἐπαγουσι πολλακός, ω επιςασιν, Θέλγητρον καίτοι ταυτα τα εἴδωλα καὶ μιμηματα νοθα
Perio αλλὰ pro μα, ut in Sect magnifica structura orationis t43. et 44. Structura enim hujusmodi non L. 14. οὐδὲν ἁπλως σημαίνοέσς ut cithara iuidum C inanem. i. .vel nihil Separatim,et unius Solum Sonum edit: ob mentem chordae sono caeteri iis auditori ponit verba, en SUS, tincto, significantes; vel potiu res, ornatum, et hodUlationihil sensus suis soni audito nem, quae Omnia natura OSri asserentes et huic postre delectant et Commovent. mae vocum explicationi con L. I 5. -σ καὶ a. GJ S. veniunt illa, quae dicit Quinc El. habet in marg. κρα, , ne Ctil. In St. r. l. . . . . atu Contemnenda Si haec, CUJUS-ν ducimur ad modo : neque unque fuerit, Conjectura ita enim aliter eo enaret, ut illi quo enim loquitur Dion Hal. deque organorum soni, quanquam StrUCt. Orat. Sec t. I 2. μεται verba non extrimunt, in alios τη μίξ καὶ Ἀρασμ καὶ παραθί
σent auditorem gus ε τι πιν ἀτο αν et ita Longinus innumeris et modis ineati Madam Fragm. 7. πω , καὶ π τας κρά-
mentiasima. Et in l. l. c. IO L. 6. Ἐπίφασιν Absolute et Cum etiam Organis, quibus er Sine Ca SV nominativo expresso mo exprimi non totest, assci ponitur haec VOX, sed subintel- animos in ciυ eratim habitum ligendum AESU οινύρωποι, et ita sentiamus significas igitur Longinus in ecl. 29. utitur ἁπλοῦς hic, ut inlibi, omni ro, Verbi λαχλευάζουσιν et φασὶν et irroratis et verba Quinctii in ecl. 32. verbo ασυρμο ι:quanquam verba non extri non Si igitur opus, ut cum snunt, itemque ea, quibus aer Fabro legamum ἐπίς ασαν, aut mo ex irimi non sotest, viden Cum P. Ortois ἐπί ασιν. tum sensum mobis exhibere L I7. Καίτοι ταυτα α Ita
ejus quod Longinus dicit, A, Edit pr. et Sti Par Ambr. σημαίνονlες Argumentari igitur et Vat. duo. . Vulgo καὶ - τα videtur hic et in sequentibus τοιαυτα hoc modo si hi citharae soni L. I 8. cap J Sc in illius tantopere audientibus placent duobus Libris, quos de Stru et Dersuadent, quanto magis tura verborum me edidisse
182쪽
nm em&C J Verborum que ενδε er L. St. Ἀλλ' 10ικε μαύαJ Editio structione mos nitudinem cone Pr et Sti Par et Vat. 3. ha-eilii l. Gabriel. a sVH συ bent ἀλλὰ u καὶ at vero . ναρμόζ*ίν, It Oufius, ecti sub ἀλλὰ καὶ legendum igitur limia inter e comis Nere et CC n Seo ἀλλ' ἐς καε λανία hoCcoastiare, ut qua Si unum cor enim modo loquitur Demos- sua e siciant thene ap id Hermog de Ide is L. 28. με και προς- .ci Ad. l. '. μαύα γαο ἴσως εpP τω παρα didi καὶ secutus Editionem Pr δύναμίν τι ποιεῖν. ct Stos Par Ambr. et Vat. 3. L. 23. Tore 6κΩJ Sti omnes et necesse est ut Fubro prius habent τω δοκεῖν ego vero istam videbatur ut paulo post illud lectionem, quae e S in margine καὶ ante μας καί si deleamus : Sti Eliens recipiendam esse haec Stenim Con Structio en Cen Seo, τοῦτο δοκῶ istud , intentiae, κηλειν τε μου, και συνλαῖ Vulguto οοκ . e initio Sequen- θεναι προς Γλον c. et ita apud ii verbi natum est, opinor:
183쪽
idem sit quod τωτο de qua re sitatarat, aliquam sententiam, vide quae dixi in No ad Sect eamque ordine verborum tau-IO L. l. thm commutato, in suadrum L. I 5. 9το τ ι σμα C. t redigas, essiciatur attum illud Verba haec desumpta sunt ex quot uerit antea di Mens ac Deitio Sthenis Orat. περὶ σφανω. Olutum Age, sume de Gracchi
p. 14. Edit Oxon. Et haec a iud censores illuct,Abesse non verba macie rus in dactylico potest, quin ejusdem hominis numeros distinxit, sed Ut opi Sit probo improbare, qui im-
r mittamus, de Dactyli nu si ita dixisset, Quin ejusdem meris paulo post dicturi utili homini Sit qui improbos pro-us erit hic proterre ea, quae et, probos improbare me
eodem modo, quo paulo infra modὰ dicere nemo tinquam nolu- Noster examinavit Cicero in it nemoquetro tuit, uin rixerit. Oratore C. 232. Quantum au L. 38 Ἐπὶ τω δακὶυλια δε α)tern sit me dicere, exteriri Numeri et pedes multum diselicet, aut conitositi oratoris ferunt: pes enim dactylicus
bene ut ructam collocationem Semper habet primam sylladias olo is sermutatione verbo bam longam, duaS Ue Sequen-rum e corrumsatiar enim tota te breveS; nUmer US vero Siverea, tit et haec nostra in Corne Pythmus dactylicus inest in vo-lia πύ, et deincet omnia. Ne C ψηφιογχα audi Quinctii su-que me divitis movent, qui Sixi de hac re loquentem inbus orianos Africanos et Laelios Inst. Ur Omnis
multi venalitii mercetitoresque tructura et cimeri. et et Ofu- superur Uni : immuta fatilum, latio G cum Origiat aut nume-
ut it, Multa Superarunt me P ris Numero ρυο ς accisi Volo9catores venalitiique ferierit aut με ω, i. e. dimenεis Ne qua-
tota res Didesne, ut Ordine cam: suod etiam ui constat verborum haut in COmmutato, utrumqrre sedibus, habet tamenii/dc ni Uerbis tante actiteritia, non implicem di erentiam raunihilurno milia recidant, curn nam rythmi id χθί timeri, , in ea ostia dissoluta I Aut si satis temporuD congiarit, me-
184쪽
ra etiam resin a idsoque at rum sensum in Latina Versio Perum eεδ quantitati videtur, ne XPrimere ConjeCtur Co- alterum sua litatis. Nyth natu Sum.
mo indi erens est, dactyluδne L. 46. Καὶαμφωμενω ata legit ille triores habeat breυ ea, an TolliUS non Ut vulgo, κούαμέμSequeri te temtu enim flum ρύμενον neque enim illud σπερ metitur, utra sublatione ad so νέφει sed longus ille primus sitionem iisdem it saliis Ire Pythmus Ἀσπε CX UatUO Pesum &α Dixi vocem Mur λα temporibus mon States Notan- dactylicum CSS numerum dum St, quod in unaquaque ne huic obstat secunda, eque Syllaba longa insunt duo tem- ac prima Syllaba vocis longa et ora, in brevi vero inest unum syllaba enim τι non aliam ob Solum: O igitur σπερ qua- Causam longa est apud PoetaS, tuo temporibus con Stat. Huc
nisi quod habet duas conson iacit id, quod dicit Quinctil.
Pe dactylicus. L. 49. σπερ νίφω Tollius L. AO. Συδε-- .r ποτεJ Ita rectissime legit Ἀσπερα et ita Editio prima et Sti omnes legitur in margine Sti El. Unde con Stat quaedam verba Vulgo μερ quod longinilai pN Teπtu excidis Rc, ouo menti Plane contrarium CZt.
185쪽
MSti Par Ambr. Et et Vat. 3. mune quam siritus vivia, teret deeSSe pote St, cum praeces ra mortuiδ, maresu tuantibdia, Sit vox δεν. litus ejecti J Ita iυunt, dunt L. 4. υτως τα μεγάλα Fat s Octaurat, ut ducere animam detor, ni legere oporteat τα, τὰ coelo Non queantu ita moriun-μελη, i. e. membra Sententiae tur, ut eorum Ossa terra non sic id, quod hic Longinus di tangat sorte terram non tan-Cuτὰ μελησκεδασθε νῆα,Contrarium ant9 citajactantur Iuctibus, erit ei, quod paulo ante dixerat ut nunquam abluantur : ita η των μελων τισύνθ εας Certe in matrem ejiciuntur, at ne EMStis Par et Vat. . occurrit axa quidem mortui conquies non μεγάλα, Sed μάλα nec in cantu Vel Si alterum exem-telligo quomodo recte dictio plum malit Lector, hoc enim test, Sublimia id enim vox postea ipsi Ciceroni displicuit,
μεγάλα significat dispersa dis non tamen ob nimiam verbo- trahere et imminuere Subli rum numerositatem, sed obmitatem, in corpu vero re Sensu nimiSjuvenile S), legendacia et harmonia vestita ipso da sunt illa, quae de lege a- ambitu magis sonora sic Pici turae dem dicit in orat pro Sublimia enim in scriptis non Milone. εἰ enim, judices,
emplo sit id quod Cicero ipse fresaimus ad quam non docti, in Oratore protulit ex oratione ae facti non institetiti, aere Sua pro Roscio Amerino, ubi imbuti eum ur.
186쪽
gis τοῖς νομαπι κοί δεν παγομένοις πιο τον, ως ταπολλα συ ρωμενοι, δα μονου του συνλιν α ἀρμο ηταύτα, μως lκον καὶ διας μα, . - μη ταπεινοὶ - κετ εινα εἴ εριεοαλούο, καθαπερ αλλοι τε πολλοὶ καὶ 15Φίλις Θ , Ἀζιςοφανης ε τι ν, ε τοῖς λειγοις Eυ'7rι As), L. S. Δια μόνω τὼ συνί, ναι Πον Ita Editio Rohori et Ma-&αJ Summa Collocationis vis, nulli, Sed Sti Par it Vat. quam Longinus dicit multum duo habent ταυτα δ'ομως sorte Sublimitati eonferre, iacit legendum Si καὶ ἁρμόσαι ταύτα, etiam ut maximi flectu ap- λον C. deleto μως quod Pau- pareant in iis, quibuS uxo Jo lo ante oc Currit, ut Lectorem hi cum alloquitur cap. 2 juxta monuit Faber. vcvsionem LXX et quae, quo i. 4. Διά ημα Vocem λα-
187쪽
τῆ πλάσει οἰναλογουν εἰ δόλλως αυτο συναριχοσεις, φανη- σεσού σοι, διότι της συνθε ως ποιητης ο Εὐριπίδης μαλλον ε; ιν ἡ τοῦ νου. a r δε τῆς συρομενης πρ του ταυρου Δι,κγμ', Thucydidis. AEangb. Interim L. l. Φανη Ο σοι, λυτι G, Clar Dacie rus Censet legen συνθε νεως Ιta Sti Par. Ambitidum esse Φίλιο κΘ-, et tunc El. et Vat. . itemque Editio Philiscum fuisse Poetam o prima illi ut δοῦλον vulgatum emicum: Tollius etiam legit undat dicitur enim' saepe Φίλισκει sed dicit eum tragi Aiλόν eis, raro autem siquan- cum fuisse Poetam in Insula do φαίνς τοι δηλον Porro quam- Corsica natum vi διατι, idem saepe significat
hic fuit Comoediarum scriptor censeo, τι διι τῆς is υν, εως Atheniensis; rixas opera, nempe opus est praepoSiti- semper a doctis in honore ha oneri quo enim SenS Euripi-
ba sunt Euripidis in Hercule L. 24. Et g 19 De Dirce a iuvente v I 245. Edit Barnes Privignis suis Zetho et Am-L. 2 l. Τῆπλα μὰναλογοῦν Non Phione ad indomitum taurum nulli Interprete nescio quam crinibus religata egit Euripicant sis flexionem et varietatem des in Tragoedia, quam ut ex intelligi voce πλάσμ credunt Hygino ab . . conjicere est)intcrii Tollius aliter legen Antiopam inscripsit, non Dir- dum CCDSet, αλλὰ γε,ονετωυιηλω Ceno Eam post Euripidem τλανλασμόναλογῶν Ego quidem finxit Ennius sculpsit totam nihil mitto D sed per vocem fere tabulam Taurisius quam ἀναλογου intelligo id qu0 reθ ex uno marmore Rhodo ad tondet rei de qua agitur : Sic vectam olim in Asinii Pollio- Noster in Sect. Si dicit διά τὸ is sedibus, hinc in Farne si-ανάλογον, proh terea quω voca anis Romae videre est Cujus .ulum rei bene res rondet. Ectypon Xpre8sum habenul S
188쪽
l, 3. Pi Ct. 3. Langb. σὴ Utitur Cttain ut pluri-L. 25. Tύχοι XI C. Delenda mum vocibus dis Syllabis, aut est interpunctio PoS τυχοι, et monosyllabis deinde longa
stens Sisyphi labor volventi a. o. Προς - αῖον ιαβεβηκότα illud ad verticem montis: ut C. Vertendum, et quae tem hoc vero Poetae Riciat, collidit hora morando tabili granci- inter Se Vocstle e. g. ψοιί, et ueso u incedunt. E.
189쪽
prima et Sti Par et Vat. 3. apud Romanos Unde etiam a Vulgo μικροποιιν: Sed Participiis mobilitate dictus creditur,qua- vice Adjectivorum Noster Si totus igne U8. Saepius utitur. L. 3. ροχαλ Pe Trochae-Ιbid Pυθμο ' κεκλασμυς, - α us a longa Syllaba incipit, et Qualia sunt illa, quae a Quinc in brevem desinit qualis est til. In St. r. l. 9. C. 4. Mecae vox Ieri E debilem ait Vos-
nati tribuuntur. Sole et u sius et muliebrem prorsu Pesrora rubenti lurima. Interea iste imitatur Otum vehe-cra movit aquairaxinos. Ne mens in initio, sed cito defi- exequias quidem unus inter ciens quapropter lenibus et miserrimos viderem meas. In amatoriis affectibuS exprimen-hi verbis non incedit, sed cur dis est aptus Appellatur etiri seu potius saltat oratio; am Choreus, unde isti pedes brevitasque Syllabarum facit, Sunt χορμοι, qui ex duobus Ut non Solum non impleantur ConStant ChoreiS, qualis est
aure nostrae, Sed etiam ab iis, VOX Omi roba Uri. quae dicta sunt, animi quodam . . Δ τῆς ῬοQια επιπολα-
judicio abalienemur. ζοντα Tia πιπολάζοντα CXPOnUn-L. 2. Λόγ-Jata Edit et Sti, tu per τὰ παντὶ λ λα, quae Om- pro quo Faber legit λόγω sed nibus manifesta sunt. Graeca leges rectius ortaSs λόγων igitur ita vertenda erunt: ρυθ Ibid. Πυρ ζωοι Pes Pyrrichi se quae facile omnibus assa-us On Stat e duabus Syllabi rent, eo quo durium prae 8 eieri brevibu S, quali est voxsede e colorem Totis ius.
nullum inquit ossius ex eo L. 6. ο ὐρι ori πως Ita alicujus momenti constituito Editio P. et Sti Par et te St Carmen, Um numero et Ambr. et ex Stephani Lexico Pondere pene careat aptus poteris doceri Thucydidem et os duntaxat ad celeres motus Xenophontem USOS ESSE ,ως cXprimendos, cujuS modi erant pro τι quod Vulgo hic legitur.
190쪽
ομοίως δὲ μεγέθη καὶ ταλίαν συ&είμενα και εὶς μι α καὶ βραχυσυλλας συ κεκομμένα, καὶ σανs γόμφοις τur: ἐπαλληλοις κατ 2οπὰς καὶ σκληρότητας πισυν- 15
συ κοπη' ζηζοῖγα το μ ὀγδε , ταν εἰς λίαν συνάγηται her censent legendum esse ἐφ' ex Gelli Noct. Atti . l. c. σαυlae, pro quo Tolliu legit ἐφ' a verbi Sic intelligi, gressi- αὐτα. Sed innumeri optimo bus Orationis plaudere. rum Auctorum loci huc lege L. S. Εἰς μικρὰ α Ob hoc corrigendi erunt: Vide BuSb. Vitium a Cicerone ad Brutum
Gram Graec in SyntaX. Pro Cap. I. reprehenditur Hege- nom. P. 32. Sta S, qui, cum imitari Lyaiam L. l. 'Υ τοκρωεινὰ Adulum vult, alterum fen Demosthe- vocis ictu tedia aer vare; sedem Nem,Saltat, incidens farticulast. aeti Vilodere vocat Seneca Tou Et Si mentem Longini hic sa-siua tiS SSequor, ejusmodi breves Ibid. Πριαποιναι την βασιν Syllaba damnat, quae occur-Haec dicta sunt per Metapho runt in Virg. En I. O. v. 3.
terram edo pulsabant Sive Ubi vi ullam invenies sylla- percutiebant, et hoc Longinu bam, da pluribus, quam vocat ἀπολοόνὰ βάσm et ita Pol duabus literis constat syllabae tu explicat βάσιν per το τιθίνα igitur illi Sunt ust brevio. τον πόδα εν ρυομῆ. Langbaenius e S, et λίαν συ ἰαι nimis r Vero censet haec Longini ver P ad se a cedunt.ba significare canis munda SeCt. 42.l. 2.Πηροῖ γὰρ τω λεγεῖ mentiam ita iraeeundo auggere &α Si a Quinctil. Inst. r. et Tollio videtur ea posse .l0. c. l. Seneca dicitur mer νη