De sublimitate commentarius

191쪽

pondera minutissimia sententii rentia inter συ&οπην et συ ίομίαν

fregisse : Imo hoc Seneca, ad bene Xplicatur in Quinctil. sua vitia caecus, acute Vidit re In St. Or. l. 4. . . ubi dicit,prchendi in aliis oportere di Graecorum aliqui aliud circum-cit enim in p. li4. Salluatis cloam exsoεitionem, id eε σύν-

vigente imputatae uenteritiα, τομον,aliud brevem i. e. συλο πην' et verba ante exsectatum a tutaverunt; quod illa uter- dentia, et obεcura brevitasjue va vis careret, haec 'ssεet alire pro culti Et de Fabiano quid ex necessariis deaiderare. quo iam idem Seneca dicit lib. Ea est Succincta brevitas, quae 2. Controv. in praelat Saepe non pluribus . verbis utitur, minua, quam audienti satia eθt, quam ad rem intelligendam eloquitur; quaedam tam tibito PUS est: quapropter audito de8inunt, ut non brevia int, rem recta ducit ad intelligen-εed abrusta dum id quod Orator ipsi dice-L. 3. κωίσθω δὲ νυν c. Non ro velit. Omnes breves Sententias Cul L. 5. Συέομία δ' ἐπ συς αγαθpat Longinus, Sed ea solum, Ita legit Stephanus cujus ip- quae sensu non Satisfaciunt: SiSSima manu Xarato Longi- Aliquando breve sententiae Di Codice USUS AES Langbae- vim loquentis ostendunt ut, ius me alite fere locutus cum Cicero dicit in Orat. I. St, notante Tollio, Lucianus contra Catilinam: O tempora de HiSt. Con Scrib. λ α οἶς χρω- O more i Senatus hae intesii μεν ωκαν μαρῖοι της ψης καί ἰπ'git Conaul videt hic tamen μου αγάσης. Manutius edidit et iυit: iυit Dinaxetiam in Se συίομία γ' ἐπ συθ nec aliternatum enituit stibiici consi Edit pr. et Sti, nisi quod assii sartices notat et deεigna teriSCo Carent: Certe mutila

Iculis unumquemque Oεtrum Si Sententia, Ct nece SSe est ut

ad aedem Huc etiam facit vel Cum Stephano inseras, , illa Terentiana in Andria nar Vel Cum Petralega ἐπευθυν .iati Sepulturae, L. 6. U f λ αλιν τα ἐκιαλiν, &αJ ertur, imue ad esulch Longiora Sunt quam oporteat, rum enimus, illa Livii, Legati non in retra-

L. 4 Zusκοπὸ iis . c. Disser Merant, abierunt potuit enim

192쪽

De DIONYSI LONGINI

ctomum redierunt. Aliud etiam que lectio, pinor, vitiosa est: hujus vitii genus profert Tot Faber conjecit legendum αιυ- litis ix Herodoti Polyhymn. αα γὰρ διοι μηκει καιρον ἀναχαλω- ubi, cum Trachinius aliquis μενα Pro qUo malim legere τί Spartano militi diXit, ως, λεοιν ἰκὶα δηναπόψυχα, τὰ Π Ρ' ακαιρον

Abundant sane ut alia ni ulta Nihil verb causae fuit, cur Fa-

ita in priore sententia Verba ber ανακαλύμ να verteret in ἀνα-

posteriore καὶ si h λ nec Significat hic retardari, ut in solum abundant, Sed et pondit Dion IIali C. de Struct verb. remque vim dicti tre Spon C. 27. P.M80. Edit. Upton has in seliciter minuunt Brevi bem VS ανακεκλαβα τε τοῖς χρόνοις ori multo et idcirco Sublimi et retardata sunt tem roribus. olymodo hoc idem Cicero in L. 4. ZM Go: καὶ τῆς Θαλάσση lTusc. Disp. l l. cap. a. dicit, Vide Herodot. l. r. c. I 88. A uibus se Spartanishunua, Longinuc dicio hanc vocem

LI, iis , Ita Editio dentia: in voce igitur σσάσης pr. et omnes Sti: Sed a Longino displicet citriplex lia

193쪽

DE SUBLIMITATE, c. 58

Alteri vero vitio c. ingrati So- σομενως at Seiubet Ed prima, ni simile est illud, quod idem et Sti Par. Et et ut duo Virg. An. l. IO. V. 3. Protulit, Manutiana lecti, βρασσομενως

- . . . ., Parum, opinor, Commodum hia

vulgatum lectionem rect Se L. IO. Θεό πομπι J Theopom- habere pus fuit Chius et Isocratis dis-L. 6 A λ' ὁ ανσαος Editio pr. cipulus mimi servidi tum et Sti Par Ambr. et Vat. . suis ingenii docet nos illud habent ἀλλ' ὁ α, σμγ, unde lego Isocrati dictum, calcaribu in αρι ανσμει vide quae dixi 'horo, contra autem in Theo- Supi . in Seet. 39. de mutati soniso frenis alti solere. Utilio

194쪽

I54 DIONYSI LONGINI

γυρ καὶ χρυσος άπειργασμέν', και ἐκπωματα καὶ 20

ποζυγια, καὶ ζοος κατακοπη ἰεζε α εἰς ταλα και 25 etiam fortasse erit scire id, Ibi l. ἁ μὶν - γεῖς, τα Iquod notante Tollio Deme αο.κλῆαὶ τά δε λευκα, Ita anuis trius Phatur de lio vir judi titi erimque Secutae ditio- carit dicit enim, 'Epι καὶ μεγά ne Sri et liae adjectiva bene

λα μικρως λέγον α ἀπρεπες ποιεῖν τω Conveniunt Cum Sub Stantivo. αγμα, λο και δεινὰς τινάς φασιν, λαοῖες Sed notundum est ωσπερ κω Θευ ομπον, λι- ω μνω Eclitionem primam et Stos λίγοντας. Par. Ambr. Et et Vat. duos L. 3. Ιρος βασιλία i. e. Re habere τα, ν αλ γῆ, τα δε ποι- gem Persarum, sui apud Grae- κιλτα - δὶ λευκὰ quae lectio, cos historicos empliatice Re Si Cra est, POStulat, it Ute-

appellari Solebat haec vero mu χλα ίδσς in χλανίλα, quod ut opinor est de Scriptio a se idem iere Signisicut et ubi e paratus Cambysis Ligyptum Sychi e XPlicatur Per ἱμα rimis vasuri, bellumque Amasi λεπῆά. Sed nihil muto. Regi illaturi: Seci cum haec L. 23. να Γελῶοι μενc τλων λυ- Theoponi pi hi Storiation e X tui, ριά ς Illa Hyperbole αυριαδες

195쪽

DE SUBLIMITATE, e. IM

πιινοτερα ἀποδιδράσκει δρον ποικσασθοοι τρο αυξης ν ἐγ- ta omnes ditiones vet. et ρΩκ non Solum victimas, quae M Sti pro quo G. Cante rusci vere; ευονῆαι, Et in Sacrificio-2. Nov. Leci C. 25. Censuit te rum Sum maCtantur ; CPUrugendum Ἀρμα , lassia, Uictimae etiam quaecunque ad Come-oaginatae sed iideat Lector, dendum jugulantur unimalia. an non ς ταυτα poterit igni fi Hic igitur per τὰ ἱερε α omnes, Care adhaec, Sive iraeterea, et quibu ve Scimur, Carne intel- conjungi cum καὶ sequenti ligimus Petra. L. 27. Καὶ χάρlαι - ὰλίων dees L. St. Λόφους ιν τω Γαενους ou- Prorsus quid significet χάsαι sius degere. vult Θυνυ μίνως, βιδείων, ignoro Athenaeus qui ti Otavri Og her.

tulis i Vc quomodo, ait, ista Tu inquit istis saucibus,

196쪽

156 DIONYSI LONGIXI

παραμίξας του Θυλάκους καὶ ταάρτυροκτα καὶ τα σαούα, L. 33 Aia τῆ Θαιματῆ Edi munt sensum Auctoris; sed ii pr. et Sti Par Ambr. et Sensus ille, quem e X primunt, Vat. duo habent αλλα τῆ pro hac magnifica de Scriptione αμα τῆ : Ide quae diX in prorsus indignus est. Neque Emen d ad Se Ct. 30 de mutat. Solum hoc Longino vitio ver-M in ΛΛ. Manutius edidit καὶ tendum esse arbitror quis etsi enim culpa omnino caret ne-Ιbid. ἈγKλία ius e mo certe, Si ne Longinu quisendum putat παγ5λία ortas dem); nam in Sec t. o. Cum Se quod Ἀγβλία est nuncius, dicit constare HomerUm Scrip- Eenurietatis, rumor, ἀπαγRλία, isse Odysseam post Iliada ex narratis. Sed nihil opus. Ne eo ito Heroe in Odysseam enim nescit vocem Simpli loquuntur de malis, quae passicem apud optimos Scriptore Crant in bello Trojano, tan- Pro Compo Sita, et Vice verSa, quam multo ante sit, cognitis compositam pro Simplici ae et e X perti SA cum hoc, inquam, piu USUrpatam CSSe E argumenti loco proseri, nihil L. 34. Παραμ ξας τλ θυλακους agit Poeta enim ille, qui non

Sc. Libere liceat loqui quod nisi tertio post bellum Troja-

sentio : Longinum hic arbitror num saeculo viXit, potuit etiam a propoSito Suo paululum aber in Odyssea, si eam ante Iliadarare, aliaque in hi Theopom componendam SUSCeperit, Opi verbis citatis culpare, quam modo, quo dicit, de Heroum quae postularet huju Sectio Graecorum ad Troiam aerumnis materi ara de exilitate, quae ni dicere neque tamen nego fit propter ingratum vocum Iliada ante scriptam fuisse Bonum vel ProPter earum Sig quam OdySSeam, Longinus ruficationem parum rerum hoc aliis argumentis probavit ;Dotideri respondentem, tracta hoc Solum volo, illud argu-x Noster in principio Secti mentum Parum sussicere. Sunt Onis instituerat: nunc vero etiam, qui a Longini judicio reprehendit in Theopompo abeunt, cum profert velut ritum ordinem rerum quippe dicula ea, quae Homerus dicit quia Sublimioribus humiliora de lyssis sociis in porcoSmu-POStpoSuit , tum res quas talis, et de Columbis, quae Jodam nimis humiles, totamque vi infanti alimentum praebue descriptionem dehonestante S. runt: Si haec enim Allegorice Recte hoc utrumque culpat accit iamus, culpa forsitan ca- Longinus, at hic non erat hi rere reperientur. Ulyssis O-RpthlS IOCUS: nam voces θυλακοι, ii post longam inediam cibum σακκω, et ἀρουματα Sata e XPri Potumque macti ebrii dacti

197쪽

αυτων μείνων των προκοσμηματων, μεταξυ των χρυσέων καὶ λιθοκολλυτων κρατηρων, καἰ αργυρου κοίλου σκηνων τεολοχρυσων, και εκπωματων, φεζων μέσα Θηκε Θυλακια καὶ σακχία, απρεπὲς α ην τη προσοψει το ἐργον τω καὶ

γουντων παντα τα προς τρυφη καὶ πολαυσιν τρα- 4. πεύων χορηγηματα ' σωρους νομ ασα παντοίων σπιζματων, καὶ των περ διαφερει Nyζος ψοπού ας in Vυπαθειας ' η εἴπερ πάντα, ως Θέλετο, αυταζκη sunt, quam rem Poeta per Al levioribus vitiis possit veniam legorium narravit, eosque dix impetrare: nam de hoc Longiniit non immerito cin porcos loco pos Sumus idem dicere, conversos fuisse: quod vero quod ille de sumniis Auctoria Coinmbas attinet S Boch bus aliquando peccantibus ili X- artus in suo admirando opere, it in Sect 36. Ἐκείνων τοῦ ἀbhi,

cui nomen thaleg, rem Im κατει πτανὶ τα σφαλμούα υὶ ξω- suu singulari doctrina longe G ται πολλακι ζι κα ὶ κατορθί- aliter tractavit. ματι.

Hae ausus sum et in Longi L. 40. τίγματα Stignintano reprehendereri neque enim, Sunt Ploprie notae, quae vel cum dico eum in scriptis udi mancipiorum, vel etium male candi ultra quum vel optimi actorum vultui manibusvo Critici, arbitror cum ultra inurebant L Latini Threicias quam patitur natura humana, stas appellant, Graeci Samias. Sapientem e SSe. Langli. L. 35. Ἐσπερ γαρ ει τις c. J L. 48. M ειπε πάνΤα ως εα- II ac Similitudine nihil melius Γο, αυτάρκη τως θεῖναι, κά-c.' excogitari possit ad rem clave Ita Editio pr. et Sti. Par et indicandam, imo et probuia Ambr. Nihil addidi, nisi faciam haec est una ex istis scri rentheseo notum at vero

bendi virtutibus, quae multis . habent i bit Ebj c . at

198쪽

I A DIONYSII LONGINI

natura contexit atque ab Uidit cum haec rapuit Longinum L. 56. 1 ηS , μα ἰα Mantu tu multum distant, poteris i in C, lidit sisy ώαατα : Cd Eclitio Lector, doceri, quod iam iliare prima et Sti Par. Et et Vat. Est et usitatum Ostro Sen Stim duo habent περ ζηματα quae potius quzim verba Scriptorum vox no ad verum lectionem deliter citare : Hinc etiam duchm D: λὴ sica nam i id cinnus sulli Tollium qui vi

199쪽

προύποδεδειγμένω ο κ των σα ευγεν si καὶ Ἀψηλους 60 ἐργάζεται τους λόγους, δε λον, τά ναντία τουτων ταπει- νους ποι-ει κατοὶ το πλε ον και σχημονας- δῖψ Ἐκsῖνο μέλι λοιπον, κα της σης χ' Γομο θείας, c&νησομεν ἐπιπροσ2επναι χαὶ διασαφησαι,Tεζεντιανε ῖίλτατε, ο ρ ζ τσε τις των φιλοσοφων προσένα sq, Θαυμωα ἔχει, λέγων, ως μέλει καὶ ἐτερους πολλους, arω που κατα τον μέτερον αιωνα θάνοι με ἐπ ακρον καὶ πολι 5baίδα in καταισχύνασα&C.putat λοιπον c. Longi talis huic esse Xenophonti S cum ipSiu commentario finem impositu- sint Longini. ru quaerit, quae Sit Cati Sa Cur L. 59 Αλλα γαρ κω vi in a tanta extiterit Sublimium ora- σὰ c. Ita parti in Sti par torum penuriara et ut mihi viistim conject Dra adductu edi detur consulto in initio hujus cli. Munutius edidit ita muN Sectionis hilosophum quen- ἐπὶ τα, et Robo Ptellus, ου ἰπas dam loquentem induxit, ut sub ἰxia et , Sti vero Par et Vat. aliena Pe PSonu, Otius 'Iam duo omittunt Steri Scum, et sua multa ipse diceret de uti habent, ἐπίας που vel ἐπείγA litate Libertati et Democra-Vitiosa est certe tum ditio tiae ad excitandam in animis num tum Storum lectio oratorum Sublimitatem. Quae Faber igitur sic locum relin igitur Longinus Philosophogit, ἀλλὰ γαι ω se νωγκ dicenti tribuit, ea esse ipsam&c. Ego vero cum Tollio pro Longin Sententium arbitror; ἰπιδὶ lego Ἐλὶς vide notam quae vero contra Philosophium ad ecl. 3. ad voc. E se τα illum affert, ea potius timori

ἰου : c. et quod ad vocem quam judicio Longini tribuo :ἐπίγ vel seria ruttinet, ultimam Aureliuno enim universum fe- syllabam v in muto, Pri re orbem tenente, in Suspicimam vero Syllabam ejicio, qua onem apud ipSum venisset Si ex varia lectione Plimae Syl Longinus, si palam se Liber labae voci επειδὼς nutum. Ri1 amantis Simum ostendi S Ιbid. Ἐπ' scius si . Toupius et, paucitatemque Sublimiunx propius Secutu lectionem auctorum docui Saete ConaS-MSS. legit πείγει, fieri, ne Ci, quod in Democratia majO C eeεt. Recte, ut videtur. R. radicentibus proponantur Piae Sect 44. l. l. 'Et :Lνο μέντοι mia, quam in Monarchia.

200쪽

es iv. mia, δριμεῖαι τε καὶ ἐύζαπῖς, καὶ μάλις προς δονας λογων ευφοροι, ψηλα δὲ λίαν καὶ περμεγέθεις, πλη Ἀ

Ambr. Et et Vat. 3. Pro quo iis hae Longinus dicit, cum Editio pr. et Vat. 2. habent , Sublimium solum sterilitatem ρςχῶ ς Sed vocἰέραχὰς quae . et paucitatem intelligere la- Stephano in suo Lexico expli ne ex praecedentibus verbi vicatur Urer, Sive in quo a Ure deatur et S. Vat. 2. habet κομιrita est, bene huic loco Con τηροι πιεχs, Unde legendum venit: nam apud Hermogenem Opinor κομί- τηρ ἐπ u, tanta Parte μεγίθους Sunt Θνότης, τρα- cris tormn trorctus in ricis rar-χύτης ed C. Manutiu edidit εν - te terilitas lac. Ita legimus γΩς. in Longin Fragm. 5. μικρα κο-

Ibid. 'E, αχύ . In quibus μύη πράγμαJα. et in SeCt. 5. dani S S. exhibetur 'ρεχGN T, α ρεφ αρμα. VOX Sig- quam lectionem respuit Clar nificat inrad sarte, vel quoad Pearcius. Qui autem auctori haec nempe ingenia Sublimia. talem S S. Sequuntur Satis L. 0. M o μοκραὶ αJ Huic si- apte lectionem defendere poS mile est id, quod Cicero dicit sunt, ut mihi Saltem videtur in Bruto Cap. l2. Nec enim in

Eντρεχεῖς enim Sati Commode, cori Stituentibus rem' .nec in bel- in ore etiam ad Sententiam a gerentibus, nec inivrsedilia auctoris ac Commodato, Perrn ac regum domi ratione deet inclis geniri vel ingenii ccleres, inter is, rasci ut iditas dicendi εο- Pretari poSSumu S. Anglice, et tacta εἰ comes Otiique ς' romst, qui k-etviίtey. E. cia, et jam bene conatitutae ci-L. 8. Κοσμική τις λεχμ Dis vitati quasi alumna quaedam, plicet istud κοσμικη φορο α, Chlin Eloquentia. Et quod Auctorvo κωμικος non Significet uni Diui de CaUS. Corr. Eloqu. C. υer salis, Sed mundanus : Ut in O. Est nagna ista et notabilis Seci . habemus κοσwκον λάς Eloquentia alumna licentiae,n hi mundi satiuin adde, uana tulti libertatem voca-

od ut se jam habet senten barit. Tollius.

라틴어 텍스트