De sublimitate commentarius

발행: 1812년

분량: 355페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

201쪽

DE SUBLIMITATE, c. I 61

λους ἔριδ' καὶ της me τα πρωτεῖα φιλοτιμίας. τι 15

γε μην δια τα προκείμενα εν παις πολιτείαις ἔπαθλα ἐκάςοτε α ιυπικα προτ' ηματα των ρητο ζων μελετωμεναάκοναται, καὶ οἰον είρίζεταs, ta τοῖς πράγμασι κατα τοώκος ἐλῆ Θερα συνεκλαμπει. οἱ L νυν ἐοίκαμερο, ἔφη, παι- δεμ δεεῖς εἰναι δουλείας δικαίας, τοις αυτης ἔθεσι και ἐπι- 20τηδάμασιν ἐξάπαλῶν ἔτι φρονηματων, μονονου ἐνεσπαζ-L. 14. 'Eπελπίσαι Ita Ed. pr. Sensus est caden Libertas et Sti Par. Et et Vat. duora in eorum scriptis, quae in fac- recte, opinor cum signisi Cet tis, effulget cum istiusmodi vox ἐπελπίζω sperare facio Oratores liberi sunt, suique Vulgo ἐφελκυσαι juris, animus eorum huic in

Ibid. Quidam Editores ut se imperio assuetus, nihil progatam lectionem ἐφελκύσαι am seri quod non indicia quaedam plectuntur, et interpretantur habet illius Libertatis, qua

latine allicere. E. Semper moventur, et ad quam

Ibid. Διόχοοῦν Ita ditio pr. omnia eorum facta diriguntur. et Sti Par. Et Amb. et Vat. Dacie PUS. duo pro quo edidit anui. L. 20. αὐλίας - e Vox λως-, Sed vestigia Storum καί non Significat hic cle-Sequor, en Seoque Longinum meu siVe lenis, ut quidam vo-

scripsisse λαλθῆν vox λαλsA, Junt, Sed -ta, qualiSque Ser- fateor, mihi non alibi occurrit, Vitu rite appellari potest, cum Sed ne multa alia verba quae Rege Dominique plenum in apud Nostrum legunturi in Subdito Suoijus obtinuerint; terim vox λΘΑν notante He et Sic occurrit apud Isocratem sychio significat non solum ρχη ἰκαία in hoc ipSo sensuraanare, Sed et augere vide hoc Verbum puto Longinum ad- etiam Steph. Thesaur. Nec didisse, ut et alia paulo infra, est quod objiciat quis verba ne SuSpecta SSet Sua erga Im- Θρίψαι et ἐπίλπίσαι Indefin. pr. Peratorem fide M vide Notam temporis praecessisSeri dissi ad initium hujus capitis, Eκεῖνο milia enim Tempora Noster με τοι C. Solet conjungere, ut in hac bid. Ἐξάπαλων i. e. ex ip-

202쪽

vuntur, desumpta etaphora: ct Sti Par. Et Ambr. et Vat. per eas enim omni rae Coni du Ulgo οἰκετην. movendi . libertas infantibus L. 26. Olo, in pere . J Gabriel adimitur; Dacie rus igitur,cum interpretatur, aeretille cingeni- Latina lingua nullum Verbum iam, et qua Si cong trictum tin- habet quod huic Graecae voci de fersetua constraint. E. respcindeat, Vertit ἐνσπαργανουσ- i. 27. Κεκονδυλισμίνο, i. o. Θα ἰοτιὶ, δευμασι, Succer le Pugni Cohibitum et percus lait lea coutum es. Sum p re Spicit Longinus ad L. 25. 'Eξὰς Vox εξις in hoc Servorum conditionem, qui a loco non est habitus, Sedia cui domini Sui pugno caedi sotas, quo Senali Philo dicit Iebant hinc vox illa Metapho- oportere inesse in persectiSSi rice Significat hominem quom duce τὼ νομ οὐεζικὴν ξιν, legia Vi modo Subactum et subjec- lationis facultae tem ita Ci tum .

est facultatem et Per omne illud Ciceronis opu ars, quae i. 29. Ιιζόν ω, λὰκ Is- earum rerum Si quae Sciun tu ο addidi ex conjectura, ct tur, opponitur Oratori Soculta vocem ακω inParenthesi inclu- ii, quae opinionibuS, non Cien Si quia Sequuntur κωλυμ et συ-

203쪽

DE SUBLIMITATE, c. 16I

xttv φονται, Mi ονον κωλυε των ἐγγκεκλεισμένων τα αυξησεις, αλλα καὶ συνάρει τον περικείμενον τοῖς σωμαο δε μ

γλωτlόκομον καὶ κοινον Ιη τις ἀποφηναιτο μωτηοιον.

υκομον Significat Thecam, in qua dum est iii terim ditionem tibicines lingulas ut vocant prim et Sto Par Ambr. tibiarum reponebant, ne attri El. et Vat. 3. hic Convenire cum tu laederenturi hinc Longinus anutio, nisi quod omnes ha- ea utitur ad significandam sas bent συνάρα. quidem legen-ciam aliquam, vel arculam lig dum Sse cenSe συνάξω vox neam, in quam vetere tene enim συνάρω Significat o lin-ro adhuc infante eoS, quos O, coagmento, ut occurit apud Nanos fieri voluerunt, conde Apollodorum συναραρως γομφοις, bant, quo minus re Scerent, Omlingens clavis Sen SUS St,

et ad justam corporis molem se arculae, quibus nani vinci- venerint hinc apud Terenti untur,non solum impediunt neum virgines, quae fasciis vel crescant, sed etiam eo mino- ligneis quibusdam adjumenti res laciunt. u Sae Sunt, ut Pe CtUS, ne incres L. 32. Σωμασ omnes Sticeret, impedirent, appellantur et Edit vetere habet ομασι,

vincto sectore pro quo recte Langbaenius le-

Ibid. Πυγμαῖοι Sic vocatur git σωμασQ ratio Emendationis gens illa, uae nullibi quidem in promptu est: adde quod hu- extitit, sed quae fingitur e pu ic infra opponitur ψυχῆς γλωτ- milionibus tota constitis Se Τόκομον. Ibid. Καλωμs, δὲ ἁνο J Ita L. 33 Δικαιοτατη Vide quae MSti Par et Vat. 3 cum ut dixi paulo supra in Notu ad vo-go absit δε Ces σίας δικαίας. L. 3I. υ μόνον κωλυ --αλλοὶ L. 35. Yπολαμανω. Pαδιον φη, lκαὶ συνάρμJ an Utiu S, et omnes Ita omnes Sti et ditiones post eum usque ad Tollium ante Tollium, qui edidit ediderunt κωλυa et συνώγu Tot λαμάνων et φην Sed nihil opustius ver, nullo codice fretus fuit mendatione qui ρα

imo Lectore de mutatione ne και I- ανΘρ πω DC POSSUDUCS- monito quidem edidit κωλυs, se verba CujUSdam auctori a Ct συνάγω Censuit, Opinor, cum Longino citati Sine nomine, Praece S Serat ακωω, OPUS hic es potestque significare dixit

se Infinitivo mod Notan aliquis: de quo vide qua dixi

204쪽

164 DIONYSII LONGINI

XLIV

. Oρα- bQ1ποτε καὶ κ της οικουμένης ἐιρην διαφθείρει τὰς μεγαλας φυσεις πολυ δε μαλλον ὀ κατεχων μων τας ἐπ Θυμίας περιόρις γ τοσὶ πολεμ , καὶ νη Δία Γλχος τέτοις τα φρουρουντα τον νυν βίον, καὶ κα ἀκροις γονῆα 40 καὶ φεροία ταυ πα- η γαρ φιλοχρηματiα, προς

ρο ρπαίες άπληςως ηδ νοσοῦμεν, - , φιληδονίοι δουλα- in Emendation ad voces m α Aureliano denique evenerunt: ται γαρ φησὶ ini CCt. l. nam per vocem mόλ in B. Lon-L. 36. αα ὶ Φαριέα Robor ginus mihi videtur Metapho- tellus monuit verba esse si rice Significare tugnam curi transponenda ἀεὶ τα ταρόν α ditatum hominum, Cum affec- sed vide quae dixi ad Sect. 5. tu in eorum animis affecti- in Notu ad voce α α ἶτος u τοῦ US sunt contrarii de nullo μεγαλου. enim alio belli genere verius

νη J Sic ex vestigiis Sti Par. μίας. et Edit pr. legendum Censeo, L. O. Φρουρουέα i. e. PraeSi- cum illic occurrit μη το χη ἐς di tenente Saeculum, non Ut eo iam sim i hic vero cibo οἰ id protegant, sed ad libitum οἰκωμίνης. Tollius Sti Paris regant et disponant. Iectionem hanc esse dicit, mi Ibid. ΚατώκραζJ Ita ditio molim χμ τῆς c. et Si locum P. et S. Ambr. nec aliter Supplevit μη ο αρα mi τῆς C. Sed fere Sti Par o Vat. duo, nino Stra conjectura ad veram si quod conjunctim haec duo isti ius Sti lectionem propius Verba Proserunt: κα7 ἄκρας est accedit. Idem, quod hic Lon ex capite, vel Metaphorice ex ginus dicit, occurrit in Dialo arce: Nec aliter Thucyd. p. go do causis corruptae Elo 277 lin. 8. Edition. Hudson.

quentiae, Longa temtorum qui βουλόμενο καὶ ἰκρας καὶ στύως es, et continuum rosuli oti urn, λεῖν αυτήν. Manuti lectio Mae assidua senatila tranquilli κάρα Ulltim, Certe non anum tae, et maximi frincipis iliacis SatiS Sen Sum Praebet.

lina issam quoque Eloquentiam, Ibid Aγοία καὶ zίρον ἰοι Haec

L. 38. καὶ - μων GJ A nia et desolare; quod facillime Fabro dissentio, qui hic cen ii poSSunt sacere, qui φρουροῦσι, set Longinum ae Spicere ad et καJ'ακρας ex arce de Scendunt: holla Orientalia, quae sub Va et huic dictioni Giaecae res- Ieriano Caesare, sub Gallienis pondet illud, quod Virg. AEn. duobus, Sub Divo Claudio, sub l. 2. v. 374 dicit,

205쪽

DE SUBLIMITATE, c. I 65

x1 1 γοργουσι, μαλλον δε ως et εἴποι τις καταβυγί δε αυ- τάνδρους δη is βίους φιλαργυρία με ν σημα μικροποιον,

φιληδονία δ' ἀγεννέςατον. O δη ἔχω λογιζόμεν 45

λουΘε γαρ τω οἰμέτρω πλουτω καὶ οἰκολαςω συνημμένη καὶ ἶσα φασὶ βαίνουσα πολυτέλεια, καὶ Ῥαάνοίγοντο , 50 ἐκείνου των πολεων καὶ οἴκων τας εἰσοδους, εἰς ας ἐμάινει, καὶ συνοικίθεται χρονίσαντα δὲ ταυτα ἐν τοῖς βίοις, εο βο rοιεῖτει κατα τους σοφους , καὶ ταχέως γενόμενα πιρ -

τεκνοπο α αναλῖξον ἔν τι γεννωσι καὶ τύφον καὶ τρυ--εlii Oiiunt incensa P σινα. c. ' Vide quae dixi inruntque Emendat. Sect 39. ad voces

L. 43. ΚΟΠαλ ζωσιν Meta L. 4. Ἀναλεξs εν τι γεννοῦ τι phora Sumpta a nave tempe S Cum plane vitiosus sit hiccotate jactatara quae, Si obruatur, locus, Tollius legendum dedit cum ipsis nautis, mercibus, ἀλαζόνμά τε Secutus ut dicit)omnibusque, quae continet, ad Stum Par. Sed longe alited imum descendit: si Cum Cice Se re habet: Voces enim istaerone inquit Tollius loqui vo in margine codicis ossiani

Elegans locutio, sed quam mi legitur, ἀναλεξον se τι nus perspectam habuerunt in τι terpretes ἀυτάνhως τ9ς βίους e Si γωωσα, et in margine γρ. λέι, rem a miliarem una cum flai in Sti vero Vat. ἀναντι et γsν- viris Tou Piu S. νωιτος τι : Unde nata est mihi sus- L. O. Πολυτε sα, καὶ ἄμοι&α Picio, voce ανάλεξον εν τι Pro

omnes Sti et Editiones an glosSemate habendas es Se Pu- te Tollium habuere αλλα, quod in in quibusdam Stis extum ille mutavit in μαλακία sed ut habuisse γεννωα,inde a doctiori- puto, pro ΑΛΛ legendum bus in margine appositum fu- est AMA: et ita Noster loqui isse αντὶ γεννωσι Hinc ignaros tur In ecl. 6. καὶ αα ωαιίν' Librarios sic Scripsisse ἀνη γεν-

206쪽

xL1v φην, ου νοθα αυτ ν γεννηματα, αλλα καὶ πανυ γνησια. 56Ῥαν δε καὶ τουτους τις του πλουτου τους πόνους εἰς λικιανεψεῖν ἐάση, τοιόως δεσποτα παῖς ψυχαῖς ἐντίουανάπαζαιπητους, ἔριν καὶ γαζανομίαν καὶ ναισχυντίαν.

Tαυτα γαρ τως νάγκη γίνεοαι, καὶ μηκέτι τὰς -- Θραπους ἀναλε πειν, μηδὲ πέρα φημης εἶναί τινα λόγον 60

- την λαφθοραν, φθίνειν δὲ που καταμα ζαίνεοροι τανοῦσοισι vel A VOX νερα aliquando Sine casus' Ponitur, ut apud Platonem in γε,νωσα Cum posuit opinor in Tim. OCCUrrit 34ηn m mn ρα Ora Sui Cosensu esset istud Giὶ ζῶεῖν, nihil ultra quaerere Ecli- aliqui vero non satis constaret tio vero prima et scptem Stiquo dicis ἀνάλεξον ἴν τι ut signi habent ιηδ' ἔτερα vitiose opinor: ficaret legendum esse ἔν τι, non quippe Solent iterae et Et vir in α ὶ unde interjecto tempore Stis ut Saepe vidi altera al- istud αναλ σξον emargine, ut sis teri u locum Occupare. seu I et prius, in textum P Ibid. Q πίρα Ῥησέναί τινα repsisse videtur. Haec omnia λέγον Ruhnkenius legendum conjectura debeo nihil certi Putat, a υ ροφημία. εἶναί τινα in tam incerta re habeo, quod λόγον, 'te quam Osinionem de aestatuam. Iv9Steri habituri int, quidqua vi L. 56. Κτως Tollius recte curare. Gutius autem res- legit αυτους; quod et S. Par. Cribit - περ φημα, dbαι τινα opinor, habet): haec enit vox λόγον. ne carea cohat thenon ad αλ- , Sed ad ἐκγόνους re Orid Gys of him. Rem acu serri debet. Vulgo tetigiSS Videtur Oupius, an-L. 56. λικίαν Ita Editio pr. glicu interpretatione paululum et Sti Par Ambr. et Veia Commutata, Ut verba texturae Vulgo κλικίας. Sententiae apud Longinum ap- L. O. M,:o πίζα φημης 'dαJ V CSpondeant. An t at noIta Manutius, et sana est lec One nould care ha the oricitio, Si jungaSφη ς cum Sequen- ανδ σhim. E. te λόγον vertaSque λογον rati L. l. ο-των Ita Editio pr. 6nent, re8 rectum, ut loquitur et Sti Par. Et et Vat. duo et Demo Sth de Cor. εἰ τὼ μελλούει et recte, ut Puto, τράτων nimiaων B ἶχε λόγον ut et o Ster aeculorum talium, qualia uni in Sect I 6 7 ίκη λόγον αξι 1ν, ubi ea, quae euhra dictis itiis la- consule motam. Addo quod borant. Vulgo τοιαύτην.

207쪽

tio Manutii sed Sti Par. culi Athenis vigentes refert,

El. et Vat. 2. habent καπανητα, quo quia divite magistratu S- pro quo Ed prima habet α' que urbis ad Sua cauSa agen- ωανητα Cen Seo igitur legen das pecunia conducebant, ii dum καὶ τ ιμοπτα, intelligentia δεκάζει, dicebantur dum alii, que carentes, addita Solum i qui sua ipsi causas orabant, ter o ex illa anutiana lecti αδίκα, ο appellati sunt profertone, et litera maiusculum in Langbaenius et alias de hac I mutatura et sic Longinus, voce conjecturas; sed ea Vide- contracte loqui amat, ut in tu Stephano in suo Thesauro Se Ct. l7.ωσπερ και τ' 'λωhα φίΘη, Graec Ling. deduci potius et passim fere. Oportere a Verbo δεχομαι.

etἁ αναῆα, a quibu non mul Emendatione hac opinor, non tum abit Ed prima, quae habet opu e St Voces τὰ οἰκεῖα sig- Φας ανατα me ΜS. Ambr. qui nificant causam ejus, a quo habet τα ανατα); edidi τ' ἰθ άνα- pecuniam accepit: judex enim et immortalia, quae o bene Corruptu Corrumpentis cau- opponitur praecedenti Θνῶα Sam Suam facit bene igitur L. 65. Δεκασθὰς PL. e. largiti dicit Longinus τὰ οἰκεια .one corruptus e vox δεκάζω ut L. 69. Ἀλλοὶ ίω, Ita Stiait Langbaenius in malam par Par Vat. 2. et El. in margine; tem accipitur, aut eo quod Iu quae lectio melior multo est dices deni ad praetorium con quam illa Manutii, αλλίρHι.

208쪽

ταρχαιζεσια ε Θα τσρος τῆς του arλεονείεῖν ἐπιθυμίας 75 λλα μηποτε τοῖς τοιουτοις οιοί περ ἐσμὲν μίῖς, μεινον χεσθαι η λῆΘέροις εἰναι ἐπείτοι γε φοεῖσαι το σύνολον, ως ἐξ G αφετοι, κάατων πλησίον αἱ πλεονεξίαι

νουντε η αναλαμζανον ς, , επαίνου καὶ δονης ἔνεκα, άλλα μη της ζηλου και τιμης ξίας ποτε φελείας.

jectura edidit i ι, --;ὰ qui uobiratum in comitiis

Ego vero ejicio vocem αυτοῦ, corrum Pi; ita ut Catones re- quae a Manuti manu prosecta pulsam serant, Vatinii vcro et est, et prorsus otiosa Si vo Nonii Strum B in sellis sode-Com autem λυχρημα lta in an curulibus. Tollius. Toxium recipio quia hoc aut L. 79. Καν πικαυσ μανJMar . simile quiddam constat e XCi landus Ouhius scribunt disse. ἐπικλυσε is, ab ἐπικλύζω inundo, L. 74. A D. Portus legen Laurie etiam istum orbem maiadum recte putavit non in ii inundarent. Emendatio Sed αἰωνοι, cui assentitur S. eleganti SSima, quae, ni salior, Par plerisque placebit E. Ibid. Κάυ twWον απολελειφθαι Ibid. απανοι omnes libri Omnes MSti ct Editiones ante Scripti et impreSSi habent δα- Tollium habent καθήκας Q ille ανων Sed Tollius hara vocem

vero Conjectura edidit καὶ καs in δαπανον recte mutavit Sic τον, Pro καὶ δ α ον, et non mia VOX δαπανος Cum enitivo oc- Neribu corruptum Pol ro pro currit apud Athenaeum.

209쪽

DE SUBLIMITATE, c. I 69

dit. vet. Pro quo Faber le- P. et Manut habent, η-- gendum Cen Setti η fortaSSCIC- ur sed vox Mia abest a Stis gendum est ' καὶ ut in Se Ct. Par. Et Anahr. et Vat. duobus: 39.ti καὶ in ἐς καὶ mutandum voces ουκίλα χί ην CX Conjectura CSSe monui; saepius se contra suae Editioni Tollius inseruit te scribitur in Stis pro 'ί quae sane sensui bene Serviunt,

L 85. E 2. ωροηγωμόνως&α C in TOX tum, modo addita- Dubium est, an Longinus hun mentum esse intelligantur,non ut promisi in ecl. . ad si incommode recipi possunt. item tractatum d Assectibus Habes tandem, Lector, ea m- Scripserit : sallitur interim nia quae ad Xplicandum aut Tollius, qui in supra dictu illustrandum aureum hoc Sect verba ultima Longili sic Longini opus necessaria puta- Vertit, ut videatur sciasisse, vi Soepisi hunc Commentari- Longinum in animo habuisse lim volvas, non te Ction Solum, illum do sectibus Iocum, sed imitatione dignissimum; quem promisit, partem ulti non ut intelligas Solum quo-mam trius Commentarii de modo optimi Auctores scrip- Sublimitate constituere Nam Serint, sed ut disca quomodo hoc salsum esse docent verba ipse optimus Auctor fieri Longini hic posita, b Σιωίπομ- possis deinde Calamum OS-νημήι. Cas iis, qu' apud Virgil. En . L. 6. Υπομνήμα ι τήν τε ζαλ- . . r. 86. dicit Nisris, ver-λω cd Editio pr. habet ἱ μι - bis ure SUS,

SEARCH

MENU NAVIGATION