장음표시 사용
231쪽
Sed tamen omne eS audendum, quoniam pauperem &C. Nonne miraris, quomodo Sub idem tempus animam,COrPus, aureS, linguam, CuloS, Colorem, Omnia haec
dilapsa, velut aliena ab ipsa essent, requirat et quomodo per vices sibi oppoSitas Simul friget, uritur,
ratione Caret, Sapienter Se habet 8 vel enim exanimata,vel prope mortua eSt, adeo ut non unus aliquis
Assectus in ipsa appareat, sed Assectuum CetuS. Omnia quidem hujusmodi amantibus eveniunt: sed delectus ut dixi summarum circumstantiarum et earum consociatio in unum essormavit Sublimitatem. Quo more, opinor, et in tempestatibus describendis ille Poeta, sc Homerus XCerPit maxime terribiles circumstantias Ille enim, qui secit poema dictum Arimaspia haec Censet grandia eSSe, Admirationi nobis hoc magnaefuit et animis nos
Homines aquam incolunt procul a terra in mari: Infelis genus sunt hominum subeunt enim labores improbOS: Oculos in astris sitos, animam ver in ponto a
Scin multum Diis suas manu tendentes Precantur visceribus turpiter rejectis. Unicuique, puto, manifestum St, haec, quiae dicta sunt suaviter, potius habere flosculum, quὰm Sublimitatem. Homerus autem quomodo hanc rem δε-
'ingit innum enim templum de multis proferatur. Incidit autem, veluti cumsuctit relocem in narem ingruerit
232쪽
Rapidus ὰ Πι bibus, ventis auctus haec etenim tota Sstum d operta est, venti vero gravis satus
In velo fremit, trepidantque animo nautae Timentes, parvo enim spatio ὰ morte subvehun fur. Tentavit et Aratus hoC idem ab Homero ad suum poe
arvum autem lignum prohibet mortem. Sed exile hoc secit et venustum vice terribilis: praeterea termino periculo Constituit dicendo lignum prohibet mortem ergo arcet Poeta vero se Homerus ne semel termino Constituit ei, quod terribile est; sed repraesentat homines Semper et paene ad singulos fluctus saepe pCreuntes Det quidem p r poSitiones, quae Conjungi non POSSunt,Vi conjungens
Contra ipsarum naturam, alteramque in alteram vi urgens h Θανατοua, tormento asseCit versum ad
similitudinem incidentis nautis tempestatis; et viOientia versu adhibita id, quod in tempestate patiuntur, magni si Ce emn Xit, et tantum non impressit die. tioni psam periculi naturam, Θανάτοιο φέρονlαι Non aliter Archilochus in naufragio feci , et Demosthenes in nuntii e X positione erat enim diei vespera &c inquit Sed prίDCipuas circuntstantias, cum optimates si ita loqui liceat eduXerint, connectebant, nihil futile, aut vile, aut e Schola petitum in medio insercientes haec enim, veluti ramenta aut frustula lapidum, omnino laedunt ea, quae em-ciunt ut Sublimitates sint una dispositae, et mutua
inter se assectione On Structae.
233쪽
Vicina est etiam iis, uua tum tractavi De Incr
Inu S, Virtus, et quam OCant InCrementum;
scilicet cum admittentibus Rebus et Contentionibus multa initia multasque clausulas in periodis
illa, quae per se magna sunt, alia alii ingeSta, Continua serie insurgant ascendendo. HOC autem sive Per communis loC tractationem. t Si Veter Xaggerationem, vel probationum Corroborationem, Sive per factorum aut assectuum alteri u Post alterum dispositionem, innumera enim genera POSSunt S- se incrementorum , oportet tamen Oratorem ognoscere, quod nihil ex his per se sine Sublimitate constituat aliquid perfectum, nisi in miserationibus
movendis mehei CulC, aut in rebus eXtenuandis Caeterarum vero rerum Incremeritum faCientium cuicunque id, quod Sublime est, detraxeris, detrahes tanquam animam Corpori Statim enim se remittit et evanescit id, quod estica in iis est, Cum non sit sussultum Sublimitatibus. Quomodo Sane disserant ab illo, quod nuper diXimus, haec de quibus nunc praeceptum damus, illud enim erat delineatio quaedam summarum circumStantiarum et in unum Collocatio); et quomodo in universum Sublimia discrepent ab Incrementis, breviter, ut re Clarius Percipi possit, desinitione Xponendum St.
Definitio igitur Scriptorum Artis mihi De Diο-
non placet incrementum St, quiunt, menti, quo oratio uiueCtam materiam magnitudine artisse ψ- vestiens. Haec enim poteStaeque eSSe Com amnoni m.
236쪽
munis definitio et Sublimitatis et Assectus et Tro-porum, quoniam et hἴ res rationem vestiunt certa quadam magnitudine : haec autem mihi videntur inter se discrepare in eo quod Sublimitas quidem consistat in elatione orationis, In Crementum autem etiam in multitudineu quare illa quidem saepe extat
etiam in uno sensu ho autem Semper Cum abundantia quadam et copia. Et Incrementum ut id desiniendo exprimam in Storatio Completa omnibus, quae in rebus continentur, particulis a locis addens ei, quod probatur, vim diutius inhaerendo in hoc disserens a robatione, quod haec demonstrat eam rem de qua quaesti, instituitur abundantissime, velut mare quoddam, passim in late patentem Plato cirusus est magnitudinem. Unde, puto, oratione Rhetor sc Demosthenes, ut qui in Assectibus commovendis potentior est, multum habet inflammatum, et quasi ira accensum ille autem sc Plato , elationem et magnificam gravitatem habens, non quidem rigidus fuit, sed non pari modo fluminis instar contortus est. Non autem in aliis quam his rebus, ut mihi videtur, charissime Terentiane, dic autem, si nos etiam, utpote Graeci, possimus aliquid scire de scriptor
bus Latinis etiam Cicero dissert a Demosthene in Sublimitatibus. Hic enim abundat plerumque Sublimitate praecisa, Cicero autem diffusa et ille noster, quia violentia, et item Celeritate, robore, Vehementia omnia quasi et urat simul et abripiat, Comparari potest turbini procelloso aut fulmini Cicero autem, velut late patens quoddam incendium,
237쪽
opinor , ubique depascitur et volutatur, multam habens semperque manentem inflammandi vim et variis in locis vario modo apud ipsum distributam, alteraque materi alteri succedente enutritam sed do his os Latini melius potestis judicare Tempus autem Demosthenica Sublimitatis generisque
dicendi elasti in aXime est et in exaggerationibus et in vehementibus Assectibus, et ubi oportet auditorem omnino Commovere tempus autem Ciceroniani fusi dicendi generis est, ubi oportet erim demulcere ;Communis enim loCi alicii)us tractationibus, et epilogis plerumque et digressionibus, et omnibus, quae narrationem aut Stentationem habent, historiisque, et rerum naturalium Xpositionibus, et non paucis abis partibus orationis est aptum.
QuodΡlato quidem redeo enim tali quo te SubE
clam numine Sine trepitu decurren non genere
minus nen Sublimem se PraeStat Iu qui legisti ea quae in ejus republica continentur, non νnoras. Qui quidem sapientiae et Virtutis exper aes conviviis vero et hujusmodi rebus semper indulgentes, deorsum uti par est seruntur, atque ita per vitam vagantum ad veritatem Rutem neque suSPeXerunt unquam, neque SSurrexerunt, neque stabilem ullam et Puram Voluptatem gustaverunt: sed pecudum inStar, deorsum Semper intuentes, deflexique ad terram et ad mensas eX-plent se epulis et venere et causa cupiditatis ha- rum rerum calcitrantes et arietantes se invicem
238쪽
'serreis cornibus ungulisque interficiunt ex insati labili desiderio.' M Imita Ostendit autem nobis hic vir, si nolimus
illum negligere, llam etiam SSe quandam, Praeter ea qua tractaVimus, iam, quae ad Sublimia ducit qualis autem, et quaenam est haec ξ nempe imitatio aemulatioque magnorum SCriptorum Prosaicorum et Oetarum, qui ante nos ViXerunt. Et ad hun: scopum, Charissime, oculos diligenter intendamus multi enim quasi divinitus seruntur vi alieni spiritus eodem modo, quo rumor St etiam
Pythiam, cum tripodi appropinquet, ubi, ut dicunt, hiatus est terrae Spirans halitum divinum),' illine quasi gravidam factam vi divina statim per inflatum oracula edere similiter ab illa veterum animi magnitudine ad animos imitantium 1
runtur quaedam, Velut a Sacri Spiraculis, em uvia
quibus inflati etiam ii, qui natura non valde sunt Deo pleni, ab aliorum magnitudine Concitantur. Solusne Herodotus sui magnus Homeri imitator Stesichorus etiam ante eum idem fuit, et Archilochus Plus autem, quam hi omnes, Platostis, qui ab Homerico illo sonte innumeros rivulos ad se deduxit . . Et forsitan nobis opus fuisset exemplis, nisi ea sigillatim etiam Ammonius eligens in suu scriptis notasset Haec vero res non est surtum ullum, sed ut a bouis moribus feri potest sive simulacrorum frue perum Xpressa estigies. Et videtur mihi,
quod non vigere secisset ille quaedam hujusmodi in dogmatibus philosophiae, neque multis in locis
ingressus esset in poeticas tam materias, quam dic-
239쪽
tiones, nisi cum Homero toto animo mehercule deprimis concertasset, tanquam athleta juvenis cum CO, quem jam omne admirantur , fortasse quidem Contentionis Cupidita quὰmparfuit, et velut hastaeum petens, non inutiliter tamen nam seCundum
Hesiodum)-haec contentio ritilis est mortalibus, ct revera hoc Certamen de gloria et praemium est pulchrum dignumque victoria in quo certamine vinci quidem nos a majoribus non inglorium eSt.
SECT. XIV. Ergo et nos decet, cum molimur aliquid. optimoaquod Sublimitatem et animi altitudinem in acriben- exigat, animis estingere quomodo serSitan eulas nost
Homerus hoc idem dixisset et quomodo iri, ου. id Plato, vel Demosthenes, vel in historia Thucydides Sublime essecisset illae enim perSonae,
ex imitatione nobis occurrente et Velut praelucentes, animos nostros esserent ad illos Sublimitatis terminos, quorum imaginem O OCulo posuimus. Tum vero magis, si illud quoque Cogitatione repraesentemus, quomodo hoc, quod a me dicitur, auditum accepisset Homerus, si adesSet, aut Demosthenes vel quomodo hoc assecti essent revera
enim magnum est Certamen, tale ConStituere nostrorum scriptorum tribunal theatrumque, et apud tantos heroas, judicesque simul et testes, in ratione scriptorum reddenda exerceri us autem his incitamentum est, si addideris, quomodo de me, qui haec scripserim, judicabit omne sequens saeculum pSi quis autem ipso scribendi tempore vereatur, ne
240쪽
non pronunci et aliquid, quod Suae vitae temporique Supersit, necesse est ut etiam ea, quae illius mente concipiuntur, imperfecta et caeca quasi abortum patiantur, omnino non PerduCta ad tempus amae apud posteros vigentiae. De Violo Praeterea iuvenis, Sublimitatis, et mag
ces sunt etiam Visiones vel Imagines in quippe sic nonnulli appellant ipsas imaginum fiction0s:
vocatur enim generaliter Vi Sio quidvis mente conceptum rationem generans, quomodoCunque adsit jam vero uti nomen aluit, Cum ea, quae dicis, divino quodam furore et AsseCtu Cernere id aris, eaque Ob OCulos audientium ponas. Quod vero aliud quiddam velit rhetorum Visio, et aliud illa poetarum, non poteSt te latere ; neque quod Visionis in poesi finis sit terror ejus autem in orationibus solutis evidentina utraeque re tamen hoc quaerant, nempe Commotionem animi. O mater, obsecro te, ne Contra me eΤciles Sanguinoculas et anguicoma virgines: Ipsae enim ipsae prope me insiliunt.
Nei mihi interficiet me quo fugiam Hic poeta ipse vidit furias et id, quod imaginatus est, Coegit auditores quoque Propemodum videre. Est igitur quidem Euripides imprimis studiosus tragice exprimendi duos hos Assectus, furoresque et amores, et in his Alfectibus ut nescio an in ullis aliis felicissimus veruntamen non inaudax est ad alias quoque Visiones aggrediendas Sane cum mi-