De synodo dioecesana libri tredecim

141쪽

aliisque propugnat , pluribusque exornat ou-zale ad cit. Cap. Cum ab Ecclesiari m. a. non potest P.trochus, iure Ordinario, sententiam

ferre e X communicationis, neque contrarium evincit textus obiecti Cap. Cum ab Ecclesiarum ;quamquam enim ibi Pontifex observari praecipiat excomunicationem in clericos , que Laicos suos latam a Plebano S. Pancrati de Lucar, hunc tamen Plebanum eam non tulisse jure tali nario, sibi , ratione solius Parochialis Ecclesiae, competente , sed Uire e X traordinario , videlicet ex speciali privilegio , vel ex praescripta consuetudine , vel alio legitimo titulo acquisito, idem Gonetale ostendit . at tamen est id obiter ad-riotasse . Ad propositum regrediamur III. Quamvis praedicta facultate reservandi

casus, possit Episcopus semper, et quandocum- ue voluerit , uta ; multis tamen nominibus decet , ut illam potius in Synodo , quam X tra Synodum Xerceat . Primo , qui , ut in hoc

ne rotio cautius Se gerat , ut Opportune monent Homobonus tract. IS. V. 6. quaest. I 2 et

Laelius Zeccmus de munere Episcopi cap. I. expedit , ut prius probos , atque longa X perientia edoctos Sacerdotes , in consilium adhibeat quos profecto nusquam melius et commodius quam in Synodo , habere potest attamen curandum est, ut hoc ipsum consilium maxima

circumspectione , et cautela petatur , atque Praestetur , ne arctissimum sacramentalis Confessionis sigillum ulla ex parte videatur Violari: uua de causa, quum olim Vicarius Generalis Tri dentinus rogaverit Regulares oppidi Bulganensis, ut sibi, adjecta ceteroquin severa lege se. creti , quod se religiose servaturum promitte-hat, manifestarent , quaenam in genere essent graviora peccata , quae e in loco magis communiter committerentur , et Regulares Vicario Orem gerere abnuerint, quos tamen Vicarius urgere non desinebat re delata ad sacram Congregationem Concilii, haec die 19. Augusti i673

dixit , Regulares ad id cogi non OSS , et monendum Vicarium , ut ab ejusmodi interrogationibus abstineret , lib. 28 decretor pag. ISO. Secundo , congruum est , ut reservatio fiat hi Synodo , ne Secu Parochi conquerantur, suam ordinariam potestatem , ipsis prorsus insciis nimis admodum coarctari ut et enim notat Cardinalis de Lugo Sacram Poenit. disp. o. secl. 3. num. 37. quam Ui Episcopus possit urisdictionem absolvendi , cuam aliis Sacerdotibus delegat, omnino pro libito limitare , et ad pau-

cissimas causas restringereri tanta tamen potestate non potitur quoad Parochos , quorum iurisdictio , etsi ab Episcopo pendeat, eique sub

Jaceat , non est tam eis delegata , sed ordinariari nec potest, sine legitima causa , aut promsus auferri, aut adeo imminui , ut sere inanis remaneat . Omnis autena querelarum occasio praeciditur , quum reservatio fiat in Synodo , ubi si ea plus aecu aucta, et Xten Sa videatur, statim possunt Parochi reclamare , et causas Episcopo exponere , cur e X Optent , hoc , aut illud peccatum reservatorum albo X pungi quibus auditis , aut Episcopus Sententiam ut ais bit , aut alias urgentiores ratione adducet, proin pter quas peccata illa reservanda existimat, cylibus Parochi acquiescent . 4 ertio denique convenit, reservationem fieri in Synodo , quia Synodo facta , induit naturam legis , quae

nullo contradicente , perpetua est, et quamdiu non revocatur , perse Verat; facta autem e X tra Synodum , non ab Omnibus reputatur perpetua , opinan ibus plerisque Theologi , quos Sequuntur Gazantus in Manuali piscoporum Cerb. Casus refereurti num. 16. et Ronca glia in Theolog. 6ral uom. a. tract. 9. Massit. 2. illam

decedente Episcopo , a quo est facta , Ilico X-pirare , aliis ex adverso cum Capea it de abib. re erre pari. I. cap. S. in in contendentibus

etiam tum perpetuam esse , et durare , donec a Successore vel expresse , Vel tacite re Vocc-

turri X quo fiat , ut mortuo Episcopo, aliqui prina sententia imbuti, a reServati abs Ol- ventri alii vero secundam sectantes , talem absolutione iis invalidam fronuntiabunt atque e X inde multa scandala Xorientur , quae praeca Ventur , si reservatio in Synodo fiat . Quocirca communi usu receptum est, ut Episcopus in Synodo statuat, quaenam peccata Velit SSe sibi reservata , nec solum in Dioeces an is , sedi

in pluribus Provincialibus Synodis caSuum reservationes factas legimus , ut in Eboracensi

anni IIS . Cap. II. Laynbetensi anni 128 I. cap. 6.

svenion enuei tribu provinciarum I piscopis

anno 326. celebrata cap. 22. Ollectionis Haν-duini tom. 6. pari. a. cci I932. et v Am. T. Ol. 8 et bo3. aliisque adductis a Thomassino de Cet. et nov. cci discipi pari. I. lib. 2. Cap. Iq. n. q. et S. Non idcirco tamen , quod casuum reservatio a Provinciali Concilio facta esset , potestas adempta erat spiscopis ab illil absol Vendi , sicuti contingit in legibus, a Superioribus latis, quae a nullo inseriorum rela&ari possunt:

142쪽

etenim eadem Concilia , non sibi , aut Metropolitanis , sed ipsis nae Episcopis illorum absolutionem reservabant; quod praefatos canones legenti patebit . Aliud erat de gravioribus criminibus, Papae reservatis ab his quippe , sicuti nunc , ita et olim , nullus , Sine auctoritate Papae , unquam absolvere audebat Sic in Concilio Londinensi anni II et statutum narrat Matthaeus Parisiensis ad rem dem annum ealiquis, qui Ecclesiam , coemeteri que Piola Perit. Cel in Clerico , aut Piro religioso manus injecerit violentas , ab alio , quam ipso Papa possit absoletici quod decretum e Rogeri quoque refert Harduinus in Collectione sua tom. 6.part. 2. col. I 23 q. ad annum 11 3. Et Concilium Saltrburgens anni 385. cap. 2. sub interminatione maledictionis aeternae , districte prohibet, ne quispiam a casibus , Sed Apostolicae reser-Vatis , absolvere praesumat , in Collectionis Harduini tom. 7. col. 9OI. Nec verum est, quod asserit Vcn-Espen Iuris Eccles. Eni Oers.

tom. I. pari. a. it. 6. c. 7. H.9. non ante Seculii m

XI. coepisse piscopos graviorum quorumdam criminum reos ad Sedem Apostolicam mittere ut a Ponti sic reconciliarentur sis uidem eae lib. 3. de Gestis Sanctorum Potonensium cap. I. Seculo IV. Benedicimo , constat, ante annos circiter nongentos, homicidas ad Papam fuisse remissos, quod Opportune notavit Iarten de antiquit. Ecclesiae ritibus tom. I. lib. I. cap. 6. A. 6. Enimvero, quum homicidium , inter illa enumeretur enormia facinora, quorum reis, Saltem, in plerisque Ecclesiis , nunquam olim concessam suisse absolutionem , contendunt etaet 'ius in notis ad . Epiphanium haeresi se Alba spinaeus in notis ad Concilium Illiberitanum, Morinus lib. 9. de Poenit. cap. 19. et citatus Martene aliique non pauci credere is est, quod , quum nimia haec disciplinae austeritas ena olliri coepit, id retentu in fuerit, ut qui ea perpetraUerant a sola Sede Apostolica veniam con Sequerent UT Sed cs autem Apostolica tanta semper lenitate US est, Ut etiam quum prisca illa vigebat severitas, justis quandoque de causis , a peccatis abSOl Veret , quae ceter ui , Ordinaria lege

non solebant ab Ecclesia remitti, se, uni Dei iudicio relinqui , quemadmodum colligitur ex Tertulliano , cui haereticus Montanista iam factus, lib. de pudicit. c. F. Lephyri num Papam carpit, quod moechis veniam daret, quibus, aut ipsam et Ecclesia Romana ut X istimat Martene , aut alie pleraeque aliae Eccla Eiae , sicuti

opinatur Morinus , antea consueverunt omnem indulgentiam denegare

Iuaenam iis atrociora, et graPiora crimina reser- Panda , una cum aliis ad materiam pertinentabis , et signanter quoad Regulares

Post asserum Episcopis facultatem casus reis

servandi, et designatum tempus, quod magis congruum videtur ad reservationem faciendam , Operae pretium est examinare, quae narn sint illa atrociora,et graviora crimina, que anctissimorum Patrum judicio reservari consuevisse dixit Tridentinum inde enim normam Sumen Episcopi, ad quam in reservandis peccatis Se tuto conformare queant . Non aliunde autem illa melius rescire possumus , quam XConciliis , in quibus modo haec , modo illa

peccata , tamquam graviora , fuere reSes Uata diu per laudatum Concilium Londinens , a solo Episcopo absolvendos , decrevi , incendiarios, pejerantes in alicujus dispendium , et fures trociores . Concilium Lambe thense cit cap. 6. Episcopo reservavit homicidia voluntaria , tam publica , quam occulta . In Dioeces an Synodo Santonensi habiti anno 128O. cap. Iq. Collecti O-nis Hardi inicium. 7. col. 8 8 longus conteXitur

catalogiis casuum re Servatorum , inter quo nu

merantur homicidium , mutilatio , lapsus carnis tam sacrilegus cum Oniali , quam contra naturam , ei jurium , incestus , abortus studiose procuratus, litterarum falsificatio , Sortilegium cum ab usu Sacramentorum , violatio Eclesiarum , aliique non pauci . Concilium Provinciale Ravennas anni 1286. eod. Iom. T. Harduini col. 9 8. cap. 8. ad Episcopum remi tendum jussit, sui es quis petit abscisi ab excommunicatione majori , lata, Se inducta ab homine , vel jureri item incendio , et crimine publicori sicut in blasphimante Deum , vel Sanctos citem in zoto , qualit rc mque misso ; et chra illis , qui -lios oppresserunt ex proposito , si die casu , et cum qi ibuslibet homicidiis , et sacrilegiis , falsariis, ciolatoribus Ecclesiarum , et in munitatum Ecclesias tuae lihertatis , et sortilegis ; item cum

iis , qui cum brutis libidine polluuntur item

cum incestuosis , et corruptoribus Sanctimonialium , et in omni occupati9ne, usurpatione , et deten pione si aliena , Bbi, cui restitutio fieri debeat , non ingleniri potest item cum perjuris, et

143쪽

clandestiae matrimoni m cent Habentibus, ex qiso matrimonio dubitatio oriatur , et te oriri possit; et in omnibus illis criminibus , delictis , et excessibus , in quibus de consuetudine generali , et ei speciali , Episcopis reser Patur confessio II. Verum , quum sectili XV initio nimium

excrex erit casuum reservatio , et praeterea Abbates Carthus ienses eo usque de Venerint, ut Omnia suorum subditorum peccata gravia sibi reservaverint in eiusmodi effrenes reservationes censoriam virgam strinxit Joannes Gersoniustam in opusculo Aper absolet endi potestate , et qualiter expediat fieri reser ationem peccatorum

quam in Epistola ad quemdam piscopum de

Oper col.qIR. et 3Ib quibus in locis reservari quidem permittit pauca quaedam e Cata atrociora , sed non approbat, ut haec ipsa reser- Ventur , quin do sunt occulta e X inde enim periculum subesse inquit , ne , quod occultum est, publicetur . Gersonio adhaesisse videtur Conci-jium Senonense anni Fa . et Synodus Dioece sana Carnotensis anni Sa. s. quae nulla res et Uatione, uoad crimina occulta , affici voluerunt mulieres ne istae , cum propriae famae dispendi , Episcopum vel Poenitentiarium , ad quem alias accedere non cons UeVerant, cogerentur adire . Alia tamen post Gersonis aetatem in Gallia celebrata Concilia , sicuti animadvertit Thomassinus it pari. I lib. 2. cap. Iq. Am. 8.in priori sententia , et praxi perstiterunt pluraque , quantumvis occulta , peccata piscopis reservarunt quin immo Concilium Suessionense annici Sy. Coblectionis Harduini tom. . col. 38s hortabatur Episcopos , ne facultatem absolvendi a reservatis passim concederent Regularibus il I. Sed quod in Gallia non est assequutus Gerson , praestitit in Germania Laurentius Cardinatis Campegius , ubi Legatum agens Apostolicum , et sedulam operam navans cclesiarum reformationi , inter suas Constitutiones, Ratis- bonae promulgata anno IS 23. Quae habentur in fasciculo rerum expetendarum et fugiendarum, edito Londini an . 69o pag.q27. Omnibus Onsessariis concedendam in posterum , edixit , facultatem absolvendi laicos a quibuslibet occultis criminibus, etsi alias reservatis , X cepti dumtaxat haereticis , homicidis, et excommunicatis quos ad piscopos, vel Vicarios, remittendos constituit Clericis Ver etiam postmodum , eo loco futuris, quo prius erant . Campegio obse-

oL ens Archiepiscopus Coloniensis in suo Concilio Provinciali an . II ἰ6. pari. T. c. 37. potestate nafecit omnibus Parochis remittendi quaelibet crimina occulta: et Synodus DioeceSana Aligustemis an . Isq8. Conectionis arduini t. 9. col. 2O S. statutum Card. CampCgii instauravit, et confirmavit. IV. Non propterea tamen, ouod ita aliquibus visum fuerit statuendum , restricta censenda est auctoritas Episcoporum ad sola sibi reservanda peccata notori. quoniam , uti recte perpendit citatus Thomassinus eo s. num. 8. Concilium Tridentinum , novis prae ἰsidiis muniens Episcoporum iurisdictionem ad casus reservandos, illam non coarctavit ad publica , sed ad atrociora , et graPiora crimina , qualia esse , et dici possunt etiam occulta . Quia autem idem Tridentinum simul Episcopos monuit , ne ea potestate in destructionem , sed aedificationem tantur; idcirco nimium faciles esse non debent ad reservationes multiplicandas . Quamquam sero monpossit, quoad hoc , certa regulari ubique custodienda, praescribi , neque in specie designari queant peccata , quae reser ari oporteat Palicubi enim sola proclivitas populi ad aliquod crimen frequenter perpetrandum , dilucultate obtinendae absolutionis , veluti quodam freno, cohibeatur , sufficientem causam praebet Episcopo illud reservandi quae causa urgere desinit, ubi populus non est ad illud proclivis attamen in Star regulae esse possunt quae idam generalia monita , et decreta , quae a sacris Vrbis Congregationibus hac super re emanarunt. Sacra Ongregati , Episcoporum , et Regularum negotiis praeposita , die . Januarii sici I locorum Ordinarios ita monendos, Patuit locorum

ordinari , ct ibus jus hoc reser Pandorum casti uincompetit, pluribit , quam opus sit, reser Pationibus , subdettis , aut Confessariis in animarum salute procuranda cooperantibus , sint onerosi, mox exili orenes , At paucos , eosque tantum , quos ad Chriotianum disciplinam retinendam , anima-rsemq;: sibi creditarum saltitem , pro cujusSis dioecesis flatu , et qualitate necessario res frTandos esse judicaeterint, reserUent. Idemque monitum replicandum iecrevit die 26. Novembris 16Da. Sed , ne locorum ordinarii, ad quos casuum reseroatio spectat, ea in re modum ea cedant, eadem sacra Congregatio illos rursAm magnepere a monendo celiset, ut non passim , sed quum id videbitur communi bono expedire , atrociorum GH llem et gra Piortim criminium absolutionem sibi reScr.ent, horum reser vatio ad Christianam A

144쪽

rciplimam 'etinendam conferat, et in aediscatio

lioquin . Sacramenti Foenitentiae mini trorum coarctata potestate , sanctae matris Ecclesiae piae menti contrarius effectus subst quatur . Prohibet etiam , ne sibi superstue rescrCent casus in Alla, die Coenae Domini legi consueta , contento , neqque alios Sed Apostolicae sperialiter reservato . Encyclicae quoque litterae ab eadem sacra Congregatione , eadem die et . Novembris I 6or. ad Episcopos in hunc modum datae sunt Praecipue Sero haec monenda censet sacra Congregatio, ut videant ipsi Ordinari , ne illos casus promiscue reserCent, quibus anneXa est excommunicatio major , a iure impositi, cujus absolutio nemini rese Cata sit, nisi forte propter frequenascandalum , aut aliam necessariam caresam , cli-

qui hujusre odi casus sminatim reservandi viderentE , neque casus, in quibus absolutio , nisistim restitutione, vel executione CorAm , ad qlicepsCxilentes tenentur , non confertur , neque illos, qui cis mortale peccatAm inducant, circa res ta-mon paret i momenti PorsantAr , ct freqEenter inter idiotas zra ir solent, uti ann ni dati , et similium . In peccatis etiam carinatio Π reser Pandis misita tantur circumspectione , propter piriculum scandalorum in iis Iaaeime personis , in quas ob accessum ad Confessarior ea traordinarior, vel freqt tantem reditum ad ordinarios, suspicionis liquid cadere potest . FosIrem eam potissimum ineant, et se hiantur rationem , quae Onsideratis dilige te cujAsque proe inciae , ac populorum moribus, natura, ac propensione , magis in Domino expedire videbitur . Sacrae Congregationis F piscoporum , et Regularium decretis legendis apud Maran tam in Cerb. Casus V. q. et apud de Lamet et Forma geli in Dictionario caSEI In

conscientiae tom. I. cas. I. consentiunt decisiones

sacrae Congregationis Concilii: etenim,quum ad hanc delatum tuerit,quod piscopus Nellicastrfnsis supra modum auXisset catalogum a Suum re- Servatorum , die 29. Januarii 16DI. decem , aut

ad summum duodecim gravioribus X cepti , Episcopi arbitrio designandis, ceteros e catalogo deleri jussit lib. 22 decretor pag.qIJ. V. At illud , prae ceteris , cavere debet Epi-

ScopuS, ne peccat a quantum Vis gravia , Sed mere interna , sibi reser et licet enim etiam haec reservari queant, sicuti docentiasque . repra-cit qua est. 91 art. 3. ἀlub.q. Cardinalis de Lugo disput. O. secl. 2. n. I 3. et Suare,de Fide disp. arre t. q. RI . a. ubi haec habet: Solent aliqui

Episcopi etiam haeresim mentalen reser Pape, qAod quidem in summo rigore juris facere possunt, quia reseretatio non est usus jurisdictionis externi fori, sed est ablatio jurisdictionis pro fora

Sacramentali , quam Episcopus sicut dare potest, ita etiam auferre : non est tamen in praxi receptum , ut unquam reserventur , veluti prosecuitur Suare loc cit. Vihilominus tamen Auctores communiter non consulunt, sque laudant talem reserelationem, propter animarum periculum; nam actus interiores frequentes et molesti sunt, et di cile cognoscuntur ; et ita etiam ego credo regulariter non expedire : cuin immo Sotus ines.

dist. Ι 8.ΤΗia est.2. art. y . actus mere interni reservationem acriter reprehendendam , i X istimat . Et re vera , uti bene de Lugo observavit, solos , scimus , araelatos Regulares quaedam peccata si Te X terna , sive interna , sibi olim indiscrete reservasseri ceterum nec Episcopi nec summi Pontifices , actus mere internos suis reservationibus complecti inquam consueVerunt . Vnde, etsi peccatum haeresis gravissimum sit, et quum in X ternum prodit, unim Pontifici res ei Petur Quamdiu tamen intra animuin

consistit, reser Tationem effugit. Et quoniam de Regularibus sermo incidit, ad coercendam nimiam libertatem , quam sibi Religionum Praelati usurpabant, augendi in dies casuum reservationes Clemmis VIII die 5. Maii IS93. unde. cim casus designavit , quos referunt Suar 2. de

que Regularibus , ne alios ' praeter illos, sibi

reSerVare praesumerent , nisi Generalis Capituli in toto ordine, ut Prcet incialis in proCincia , matura discussione, et consens quam Ut non propterea ad omnes cibi denis descriptos sibi reser-Vandos , eosdem adstrin Y erit . Et nihilominus contendebant Praelati Regulares , sibi ablatam non esse facultatem alicui gravi peccato , in

Clamentino decreto ceteroquin non X pressin, annectendi censuram , quam sibi reservare pos-Sent nec deerant praves Octores, qui huic O- .rum opinioni adstipularentur, inter quos Sua

re , Fillluccius, Villato bos, aliique, quos adducit

Diana tom. 7. tracs. I. de dubiis egi lar resol. Ii q. Sed quum hac ratione Clementis decret una Pro: SUS eluderetur, sacra Congregatio EpiscopOrum, et Regularium die 7. Julii 161 7 praedictam opinionem improbavit. Luam a nonnullis Regularibus dubitaretur , an in decreto felic. e-

cord Clementis Papae VIII anno IS9ῖ. 26. Iaii, super

145쪽

fusteris italitate eastillimi, ab eormndem Regularis mSuperioribiss reser andorum, edito, censurae etiam

mprehenderentur, ita ut iisdem Superioribus, absque Capitul Generalis, aut Proetincialis consensim aliquibus peccatis in decreto hujusmodi non

contentis excommunicationem annectere, ejusdemque absolutionem sibi reseretis re liceat Sacra Congregatio Cardinalium, negotiis Regularium praepositorum, Illustrissimo R, andino referente, censuras in supradicto decreto comprehendi censuit. VI. Verum , quia homines quantum propriam aurisdictionema dilatare gestiunt , tantum alienam , cui subsunt , restringere tentant ; illi iidem , qui reservationis vinculum in subditos, plus quam par erat , injicere voluerant, reservationes , ab Episcopis factas , pro viribus conati sunt effugere Dei nisi oriam conatibus Apostolica Sedes Obstitisset, Episcoporum iurisdictionem sere labefactassent . ampridem Senedictus XI in Cap. I. de prietilegiis inter Extra

Pag. , Domin et Clemens V. in Clementina Dudum, . Per injusmodi , de sepulturis , et inclementina eligiosi uibus , de privileg.

et excess. priSilegialor dec araverant , non licere Fratribus Praedicatoribus , et Minoribus quempiam absolvere a casibus Episcopis res e vatis ; et nihilominus iidem , ceterique Regulares , obtentu privilegiorum , quorum confirmationem post Concilium Tridentinum impetraverant , et praesertim illius , quod contineri iactabist in i illa , quam Vocant Mare magnum , jus sibi arroga: a at crimina relaxandi Episcopis reservata . Ut Regularium ausus reprimeret, suaque , et Oepiscoporum iura tueretur, S. Carolus Sorromaeus Sedem Apostolicam adiit , petiitque An regulares , ex priOilegiis i Sede Apostolica impetratis , praesertim autem ex eo , quod nominant Mare magnum

possint in his casibus , quos sibi Episcopus reseret avit, absol ere consitentes et Sacra Con regatio Concilii die ro Septembris Is 72 approbante Gregorio XIII. respondit: Eae facultatibus per hoc Mare magnum , aliate rizilegia, Regularibus concessa, factam eis non esse potestatem absolvendi in casibus sibi ab Episcopo reser Cutis cujus rei fidem ficiunt ejusdem sacrae Congregationis litterae , de quibus in notis Cardinalis Augustini Valerii Episcopi Veronensis,

ad Constitutiones editas per Ioannem Matthaeum Gibertum Antecessorem pag. IOO. edit. anni 7q . Hoc responso fretus S. Carolus in suo Concilio

Provinciali Mediolanensi III anni IJ73. sub

tit. De iis, quae a Sa ramentsIm 'exἰtentiae

pertinent, Actor pari. I. pag. 3. edixit, Ne Confessarii Regulares , eorum peccatorum , quorum absolutio Episcopo reseroata est , et inculis irretitos poenitentes abso an , quemadmodum e sancta Sede Apostolica declaratum est, id eis non licere , qua is priTilegiorum suorNm auctori. tate . Utque essicacius Regulares in os fici coni .

tineret, in alio Concilio Provincia1 Mediolanensi V anni 779. cit pari. I. pag. 222. ab solvere praesumentes a casibus , Episcopis re- Servatis , Xcommunicatione innodavit : Ab iis

casibus , proxime promulgatis , si quis Conso sarius cujusCis Ordinis, sine facti itate scripta , ab Episcopo data , aliquc absolvere attentarit , excommunicationis poeuam ipso facto subeat. VII. At non propterea Regulares Sunt in ordinem redacti , sed alias in dies nectebant inanes rationes , quibus sibi assererent iurisdictionem , quam Semel assectaverant . Quare a sa,

cra Congregatione Episcoporum et Regularium die . Januarii fio I. novum promulgatum fuit

decretum , Clementis VIII auctoritate robora tum , quo iterum decisum est, nullam illis sa cultatem competere absolvendi a casibus , quos locorum ordinarii hactenus reservarunt , et in posterum sibi reserzabunt. Et, quoniam etiam hanc novam decisionem Variis tricis eludere iidem tentarunt, ut his Obviam iret, eadem sacra Congregatio , iubente Paulo V. die 6. Januarii 1517. aliud edidit decretum, quo priora confirmavit , atque ad unguem servari prae . cepit. Tot ac toties repetitis sanctionibus ivini me perterriti Regulares , illas, si non prorsus evertere , saltem debilitare , novo naolimine studuerunt, dictitantes nimirum , robur

non habere extra Italiam . Quocirca , ad hanc quoque cavillationem amputandam , eadem sacra Congregatio , praecipientes Vrbano VIII. die 18. Novembris I 628. Omnia hucu Sque relata decreta, iam tertio renovavit , ac Regulares tam intra , quam extra Italiam degentes assiacere , et complecti expresse dixit, et declaravit. Ad haec , Alexander VII die 2 q. Septembris I 66s inter alias , hanc etiam propositionem iam navit Mendicantes possunt absol-Cere a casibus Episcopo reserCatis , non obtenta

ad id viscoporum facultate . t Clemens X. Ut aditum obseraret innumeris effugiis , a Regularibus adinventis, anno 167O sua Constitutione,

quae incipit Suprema magni Patris familias, to. 6. Bullar pag. 3o . non solum denuo delinivit,

146쪽

per Mare magnum , aliaves rivilegii, nulli Re cus Poenitent artus quandoque , credidit , sola gularium , cui fiscumque ordinis , Instituti , seu sui muneris assecutione , se facultatem nancisci Societatis , etiam Jesu , factam esse potestatem rcla Xandi peccata Episcopo reservatari sed sacra absolvendi a casibris Episcopo reservatis, sed in Congregati Concilii sanciuit , ejusmodi facul- super Sanc rest, haleirtes facult. tem abso endi ab tatem , sine speciali Episcopi concessione , illi

omnibus .rsibi 1, Sedi Apostolicae Oser Patis, nou ne uti illam competere, lih. b. GCtor pag. ideo a casibus Episcopo reser vatis posse absoletere . 62I Praetcoea haec olim opinio multo: uiri Quumque deorum nos sacrae Con2 regationis mente invaserat, liberum cuique esse , ex prΩ- Concilii Secretarium a eremus, it stante Archie pria j oecesi, ubi in casu nam scrvatus incide-piscopo et lectore Coloniensi, e usdem sacrae rat, ad aliam , in qua reservatus non Ss et Congregatio is examini subjecinuis secuens du ad hunc finem commeare , ut inibi a simplicibium : An cor fessarii Regu tres polsint secillares, Consessario absolveretur sed sacra Congrega- caetra criis pericultim , ζ16lbcre a casibus CZ tio probe Oscens , per hanc opinionem factas dinario ros ruatis quod die 6. Nox embri ab Episcopo reservationes penitiis eludi , atquCatao responsum sui P cgatize . Ne porro prae inutiles reddi , in causa Compsana die 16 Sep- fata decisiones ullom aquam tenrpore e Regula tembri Is 9.l f. I 8 decrClor. p. g. 677 declarium memoria e xciderent , utque continue prae a Vit uel solutionem poenitentibus indultam oculis idem haberent culpas , qu S me ueunt re qui frassi lenter, tu si eo siue , in aliann dioelaxare . eadem sacra conprelatio Concilii in coetam se transtularunt, non sustineri . Quam de- Sis lacen. Iuri, dictionis die O. Octo oris I 676. clarationem postmodum con nrt Via Uit , et ObOdiXit, Os teneri as gere propriis sedib. . COn ra, i ii mens in laudata Constitutione , defessionalibus notulas casu Pin Episcopo rc S TVatorum et renuentos, Opportunis iuris remediis, a d cogi posse : uti laab Uti in lib. 29. Ccretoria pag. 28 q. a tergo et pag. 28 S.

Vlli bracter. Regulares alii quoque Epib5co Grum reservationcs declinare tentariant

quibus itidem sacrae Con a repationes obstite cernen : osse Regi Larisem Confesso rena in cadioecesi , nixa est a probatus , conssvrentes excita dioecesi a pectutis tu ipsa r ser Eatis , non cntem in illa , ubi denis Coi cssor appro-ίatus , also ere , nisi eosdem po restentes Ozerit in fruarem reseret attonis ad alienam dioece-Siu , pro absolutione obitanenda , migraues o At-r nt . Confratres duarumdam Confraternita que hoc Pontilicium decretum ab Auctore Theo- tum , et Signanter sanctissimi Rosarii, suorum O. iae Oralis , in usum Seminarii Petrocorensis privilegiorum virtute , sibi fas esse , arbitra editae , commendatur sequentibus verbis macbantur , in quibusdam anni solemnitatibus oti con nifuti moderatione contendenti: nn Theologo- fessarium eligere , a quo possent a casibus ab rum rationis pos satisfecit . Sic enim Secundum Exsolvi Episcopo reser uriis . Sed Sacra Congre etsi optim leges Adlicare non tenebimus , Et qaidem gari , statim ac illo una falsam persuasionem apponebant .. Sic tiam Episcopi casum CSere anz- detexit, eam radicitus evellere studuit pluribus ti pia intcntioni si cienter considii r , ut alii decretis , quibus oppositum definivit , praeci Colchant ciuis nim conqueratur, si ipsiu subditus bona fide in alium dioecesim transsens, SCCAn.' dum illius loci leges Sacrantinia recipi CC -tissima si seidem consuetudo est, ut Ciatoy S, cr-catore , aliique Glii propi r uegoti xtim nece Srtalem et ob iam latim si em , in cliena dioeces es transeunt , ibi possint sacramentaliter ab-: beti ita legitur apud eumdem Atactorem s. q.

lib. 2. rast. I. 2 Poenitentia cap. 7. quaest. .

t X. Denique post primam hujus peris nostrie dicionen: Occasione oblata , infra scriptum De cretum a nobis conditum fuit ouod ad eam per; ne in P eritonen anni 773. lib. I. decretor. pag. I 3. et ita Mediolanen eodem anno ecd. lib. pag. 52. Vt de S. Carolus Forrom reus incitato Concilio Provinciali Mediolanensi .

anni IS P. ad pari. I. a . 222 Statuit : Ne facultatum pri vite iorkmque jure , quae cuicum-6A , etiam Hosarii , et Cruce signatorum , cD9lae , Confratriae , Colle iove etiam laicorum quam e pus is , confratri usque in o adscriptis, ante, vel post Concilii Triden tini confirmatio-

dinis sit , cytis asilus quos sthi piscopus a tinet piarum uarumdam Sodalitatum persuas so- sua dioecesi r ser ceterit , poen tentes sine illius nemo qua putant , Confessarios a suis sodalibu&ficilitate , Sso et . . Si contra feceri , susen in Vim pecul raritim facultatum sibi concessarum,3ionem a Di zi cis ipso facto incurrat . anoni electos,absolutionem ipsis impertiri posse a casi-

147쪽

b his etiam Ordinariis locorum resei v s. Quum enim in civitate Januens non ita pridem erecta suisset pia Confraternitas sub in Vocatione P. I fariae de Succursu contra In deles, eaque per Ostras litteras in forma Brevi , quarum iiiitium

est 'ritendentes , non solum approbata et confirmata fuisset , sed tiam Variis indultis et privilegiis dilata , inter quae illud erat , ut singuli illius Confratres Presbyterum quemlibet On- fessarium , ab Ordinario Loci respective approbatum , eligere possent , cui facultas tribuebatur, Ut Dumque que Corum a casibus etiam Sed Apostolicae reservatis , bis in Porum Vita, et in eorumdem mortis articulo , absolvere Ualeret non defuit, Qui hanc X citaret controversiam , an scilicet Confessarii sic a praedictis electi, possent etiam a casibus ordinariis Locorum reser Vatis , ille illas Orum ordinariorum licentia , Oufratres illos absolvere . Nos vero

aliis nostris Apostolicis litteris , incipientibus fius Chri toidelium . datis v Kal. sptembrisI7 2. ita respondi in us : Hujusmodi elige edi , et respective abso endi facilitat muto practerquam in casilus ''olt et Sedi vostolicae dumtaXat, non ero etiam Ordinariis locorI m,r 1 7 Calis, nisi eorum enn OrdiHariorum licentia accedat, per ' os in praecitatis nostris litteris Anqι concessam si isse et consequenter absolutiones in cim cari dem Litterarum, contra praesentis declarationis nostrae tenorem,sorsan de praeterito impertitas, aestra poster m impertienda , vermini suifragari potuisse , sique posse , decernimus , et de iuramus

De Iure exigendi Cathedraticum, in Synodo ut plurimam solUen I AB usus quondam in Ecclesiam irrepserat, ut Archiepiscopus Patriarchae, Episcopus Uetropolitae, et Sacerdos Episcopo , in sua quisque ordinatione , aliquid penderent , vehit in honoris , et subjectionis significationem : sed quod fortasse ab initio modicum quid fuerat, adeo postea auctum est , Ut Eusebius, Anci rae piscopus, et primae Galatiae Metropolita , in Concilio

Chalcedonensi act. 16. t. a. Collectionis Harduini col. 6 a conquestus fuerit , se in Venisse suam Ecclesiam nimio aere alieno gravatam , Ob debita , quae Theodotus decessor contra Xerat ad solvenda Patriarchae Constantinopolitano Ordinationis jura . Ad pestiferum hunc abusum ex Ec-

clesia Latina, ubi non minus, quam in Graeca invaluerat , eliminandum , Concilium Bracarense II anni 772. an. 3. statuit: tacuit, ut de Ordinationibus Clericorum Episcopi munera nulla su scipiant; sed sicuti scriptum est, quod gratis , donante Deo, accipiunt, gratis dent : Oblecta Om; Harduini tom. 3 col. 386. Voluerunt quippe hujus Concilii sapientissimi Patres exempla sectari antiquioris Synodi Illiberitanae , quae Pan. 8.idem in Baptismo servandum edixerat in menda m placuit , ut qui baptieantum ut fieri solebat),

nummos in concham non in m ttant ne Sacerdos

quod gratis accepit, pretio distrahere ideatur Collectionis I arduini tom. i. col. 2Sy. Sed Concilii bracarensis salutare decretum , effica non fuit ad serpentem morbum compescendum tempore enim Gregorii Magni adhuc idem abusus vigebat aliquid pensitandi piscopo ordinan ii , quod novo vocabulo , a simulatione in Uent , uti Gregorius ait , a Romanis dicebatur Pa- Stellum, quasi instar modici pastus , esset quid modicum , et vile sed , quantulum Cumque I-set, in ud severe prohibuit idem Gregorius Magnus in Synodo Romana decernens Io m. 3. Ol- lectionis arduini OL 97. Antiqtiam Patrum reguliam sequens , nihil unquam de Ordinationibus accipiendum esse , constituo . . . diro Ordinatione ergo allio , seu cartis , atque astello eumdem , qui ordinandus , Pel ordira ilis est,

omnino aliquid dare , prohibeo . . utam Gregorii Magni sanctionem instauravit Tridentinum sc11.2 I. cap. I. de reform. uoniam ab Ecclesiastico Ordine omnis Caritiae suspicio abesse deici nihil pro collationes Eorumcumque Ordinsem, etiam Clericalis Tonsurae , nec pro litteris dimissoriis aut testimonialibus , nec pro sigillo , nec alia quacumque de causa , ctiam sponte oblatum, Episcopi, et alii ordinum Collatores , aut eorum Ministri , quocis praetextu , accipiant II Jam vero, quia praedictum munus, tribu tum , seu Pastellum , Olim in Ordinatione dari solitum , quandoque appellabatur etiam Cathedraticum , quod recte Observarunt Gonzalea in Cap. Conquerente, de Ossic ordinar liti L. in ne, ct Cliristianus Lupus in scholiis et notis adcanon. Concilior tom. I. pag. 367. inde factum est, ut nonnulli, nominis aequivocatione decepti, scribere non dubitaverint, athedraticum , generatim , atque universim , a sacris Canonibus improbari, et prohiberi . At, quantum ista a Veritate aberrent, e sequentibus patebit. Verum Cathedraticum . de quo in praesen S, Si certa

148쪽

rensio , non it casione ordinationis , sed sin idest duos solidos , aliquid aliud per Ecclesias tol-gulis annis Episcopo solvi consueta , in signum lat. Concilium Toletanum VII anni 62 6. c. q. subjectionis, et honorem Cathedrae F piscopa tom. 3. Ollectionis Ha 'dum col. 622. Hon am-lis, ad e)usden Cathedrae , seu piscopalis N plius , quam duos solidos , linvs Pisisque Episcopo-

sicla onera sustentanda . Huic pensioni sol Ven risnet praefatae pro Pinciae , per singulas dioecesis dae , pro locorum , et temporum diversitate , si a Sas;licas , juxta SynodlimGracarensem , an-

duple erat praefixum tempus alicubi praesta nua illatione sibi expetent conferri. Et, nequis-hatur Episcopo, Quum dioecesim visitabat, uod iam Cathedraticum curri procuratione Episco- ex mox reserendis Conciliis racarensi, et Tole po dioecesim visitanti alio nomine debIta, On-δ I. colligitur : alibi, et magis communi funderet, de hac , veluti de r. div crsa , idem ter , pendebatur tempore uno dici et quoniam Concyrum sub ut ii, iat umeter Episcopus dioe- Synodus plerum oue post Pascha cogebatur , id cesim et isitat , nulli prae multitAdine onerosus circo ejusmodi pensitatio ouandoque Paschalis existat Alexander Ill in Cap. 9. de censibit , est nuncupata, si uti post textum in Cap. IS. de permittit Episcopo ab Fcclcsiis , quas de OVOS Nonia , in 'iura collert notavit Cironius ad ce uirit mathedraticum exigere L incclesiis , tit de censibus , et prosco uitur Gonetale in tit. liquit, quas de m o piscopi de manibus laico- cap. conquCrfnte , eadem iit. L. Ore uentius rum eripiunt, praeter Cathedraticum , et jura tamen a Synodo dicta is Synodatica; uod omnia , quae aliis Ecclesiis imponuntis , ea actio eo in Stat tum e cit. Cap. conquerente , ubi lio nem prohibentus imponi . Honorius Ill. in cit. norius IH ait L Synodatici , seu Cathedratici Cap. conquerente , inter jura Episcopalia recen Romine 2 tum ex Cap. Olim , de censibus , ubi se jus exi frendi , Synodatici, seu Cathedratici Innocentius lIl. causam definit inter Episcopum non: in , duos solidos Lucensis monetae sicut le- Spoletanum, et Clericos Plebis Rupinae super gitur in integra Decretali, apud Gonealea NUl' quantitate SVnodatici e X achata. Dicta est etiam tum eiarm vero Episcopale jus Mathedratico ait Syliodus , ut constat ex Concilio Tolosan C. IO. tiquius comperimus siquidem Arnoldus , Ab-rom. 6. pari. I. Collectionis Iarduini col. IO S. a Lubecensis , rn Chronico clavorum narrat, Statuimus etiam , ut celesiae ad Sedem perti-χentes, quae Sol rex tertium , aut Paratam

Cc Syn Odtim , solis more pirsolet an Episcopis , Cel Clericis item ex epist. 38. Fulberti Carno

Hartuinum Archiepiscopum fremens in , deductum ad inopiam , ex solo Cathedratico Victitasse . In C incilio Ra Pennati anni 997. an. 2. con Stitutum St, ut uotannis , die Sancto Vitali sacro, Omnes Archipresbyteri censum Episcopo Quam a Synodatico distingui Synodus Videtur in penderent duorum solidor uua, quos , On alto, Irdice s. Beneficiorum Fccles Constant apud quam Cathedratici omitte sol Llos , Ostendit dii Changitim Cerb. Synodaticum Archidiaconi Thomas sinus de let et o P. Eecles discipi part- stabcbunt cohertionem extra visitationem pro de 3. lib. 2. c. 3 . n. s. erat dus piscopus Cadur- portationibus , et pensionibus sis debitis, ac a censis quum anno Iopo. anonicorum Reges a-rione circa tae , quae de etsi in Synodis , ac ra rium Collegium instituisset, illi in dotem assirione tertiae partis , quae debetur in Synodatico . enavit jus exigendi tertiam partem Paratarum , Cujus nominis ea rati esse videtur , o Lod ad id est Procurationum , et Cathedratici Tert amavertendam fortasse omnem fraudis suspicionem partem Paratarum , et quod in Synodis ea ierit , penderetur in SynCdo uare in vetere et arta ipsorum usui deputavit tertiam portionem opici apud Iti Ninem Colum9am lib. . de Episc. Sistaricnum. ys conces it tertiam partem Iuris seti se i-:ii Synodatici , Eo sost i consuevit in Synodo

quae tenetur ad Sistaricum etc. IIL Cathedraticii in in hac acceptione Un-cuam Ecesesiae Canones vetuere , sed dumtaXati lud taxarunt , iubentes , ne duos solidos e X-e ederet . Laudatus, Concilium tracarense II. lcg tom. 3. pag. I 6. Gualterus , piscopus Pictavensis , in sua Synodo, habita anno 128O.can. II inter Episcopalia ui a Synodaticum recensuit monemus in generali , quod de Sissexto , et aliis uribus Episcopalibus reddant noli , Ce nrandato nostro itera de Synodo , Parati, et aliis aribus Archidiaconorum mollectionis Hardaixi tona. 7. ccl. 8sq. ubi , isseataean. r. tum. 3. Collectionis arduini col. 3S6. nomine , intelligi quartam decimarum , et obla- ait : Placi t, ut millus Episcopo νum per dioeceses ti Onum , suspicatur Thomassinas . Synodus Ave-3Ma3 cmbulans, praeter honoram Cathedrae Aa Onensis, an ut 360. cap. 1 1 neminem e SynQ-

149쪽

do recedere iussit, nisi prius Cathedrati cum solvisset : uilibet Cestrum etiam , anteqmrm recedat , solvat Synodale et Cathedraticum . . . si Poluerit excommunicationis sententram , et X-pen artim mazamina Titare . idemque decrevit Sunodus Si terrensis , anni 368. cap. 26. Thesaur. nota. snec tot Mariciae , et Durani tom. . col. 375. et 632. Humbertus de Romanis , Ouintus

Generalis Magister ordinis Praedicatorum , in suo opere de eraditione Religiosorum Praedicatorum lib. 2. cap. a. de Synodis agetis, dicit , Sacerdotes ad eam accedet; tes , ut suam subjectionem Episcopo testentur, solvere eidem Idrach

nna Cathedraticam , exemplo illorum , de Quibus ait Evangelista Lucas et Ibant omnes, ut proli

terentur singiui in suam cietitatem . Haec , aliaque huius generis multa, ouae con t runtur a Christiano Lupo in scholiis, et notis ad canones conciliorum it tom. l. pag. 469. 9m. a. V m 3. Um. R. pag. 2O9. at lue a dii Omassino cit. pari. 3. lib. 2. . . Plane vincunt , Synodaticum semper fuisse Episcopis debitum

l V. Non tamen negamus, potuisse Episcopos , in Cathedratico exigendo , aut contra justitiam , aut contra aequitatem , aliamve irtutem peccare , et ouando aue peccasse : vel vj a ultra duos solidos , a jure statutos vel quia

nimis violenter a pauperibus Clericis illud exigebantra vel demum quia nimiam aviditatem aurique sacram famem , in Cathedratici. Xactione , non sine profecto aliorum offensione , et scanda loci manifestabant : contra quos juste invehitur S. Petrus Damianus lib. 2. epist. 2. ad ardinales Episcopos Apostolicae Sedis , sive Opusc. 3I cap. s. inquiens s Vidi quem dam de Fratribus nostris . . . . qui sic subsultabat, atque gliscebat, dum praesta um Synodalis Concilii tempi s insisteret , ac set triturae sive indemialis proventus articulus immine- et . Accingebat enim se muneribus colligendis , ad quos utique praecidendos , non aciem ferri , sed falcem exacuebat eloquii . Quamobrem alii sancti Antistites , ut omnem a Se avaritiae suspicionem quam procul arcerent suis Presbyteris , ad Synodum Vocatis , Onu Ssolvendi Synodatici liberaliter remiserunt, inter quos emicuit Sanctus Pudolphus , Fugubinus Episcopus , quem idem Petrus Damianus scribens ad Alexandrum II lib. I. epist. 19. cap. 3. hoc nomine laudat, quod congregans annuali- Iiter Synodum , nullEm adsuetae oblationis, vel xeniorum canonem a clericis exigi permittebat .

absit, inquiens , ut Synodis etendam . adem que de causa Iiincmarus , Archiepiscopus e mensis , epist. 6. Omnibus sibi subjectis piscopis mandavit , Synodus presbyterorum secundum .ecros Canones , sine Cenalitate habere

Non idcirco ero , quod priores contra leges de liuuerint, et posteriores uri cesserint, quod eis competebat , jus aliis ademptum est, quod a sacris Canonibus , et legitima consuetudine fuit singuli Episcopis concessum , Sicuti egre, gie ratio citiatur Lupus it lo c.

V. Hinc , quamvis Concilium Tridentinum

Episcopis interdixerit , non proinde X punxisse jus Cathedratici , modo non in visitatione

ubi quidvis exigi , idem Colicilium vetuit , sed

vel in Synodo , Vel alio tempore , pendatur , censuit Congrestati , eiusdem interpres : Sacra Congregatio Concilii censuit, Concilium Tridentinum nequaquam sustΗlisse Cathedraticum non illud tamen sol vendum in Cisitatione , sed extra , et in Synodi celebratione . Quam decisionem pluribus argumentis roborat agnanus in Cap. Conquerent , num . q8. et seq. de os . Ordinar et in Cap. Venerabili num. 16. et seq. decensibus. De hac Tridentini mente nihil dubitavit S. Carolus Sorronetaeus , qui etsi sacrosancta illius decreta religiose custodierit , et neminimum quidem eorum apicem negle Xerit,

nihilominus in sua secunda Synodo mathedratici legem renovavit Act. cci Mediol pari. a. pag. 3 6. Illud sacris Canonibus constitutum est , is a singulis Parochis in Dioecesana Synodo , Cathedratici nomine, solidi duo exigantur, idque argumento honoris, qui Cathedrali Ecclesiae tamquam Matri a ceteris Parochialibus Ecclesiis tribui defet . . Carolo consenserunt Praesules Concilii Bituricensis , anni J8q. Sub anathematis interminatione, Synodaticum seu Cathedrati cum solvi , iubentes , tit. 33. Cari. I. Iura Synodalia, Cathedratica Episcopalia, et quaezis alia ... integre persolTantur, sub poena ea communicatio . nis Collectionis Harduini tom. IO. Ol. Iq92.

CAPUT SEPTIMUM

De nonnullis quaestionibus Cathedraticum respicientibus

FI rimato iure Cathedratici aliquot statim O

currunt enodandae difficultates, et dirimendae quaestiones. Et primo quidem , non facile eat d

150쪽

terminare quantitatem pecuniae , athedratici nomine Episcopo erogandae Ocimis quippe a jure praescriptos duos solidos ; sed quaenam pecuniae species , et quantitas , soli et nomine , sit intelligenda , ignoramus : sic uidem , uti Ob

n. F. et Gon Zale in cit. Cap. ConqMerente, it t. M. nec solidus, nec Olidi Val Orci semper , et Ubique unus fuit , Sed , pro temporum , et regi O- num diversitate , diversus. Apud Romano SO-lidus erat se X ta pars unciae auri, et ideo , alio Domine , dicebatur se 1 Iul. , t tradit Isidorus e ori in lib. I 6. c. et . quod an et Sudaeus de asse lib. F. intelligendum putat , non de Olidis aureis anticuis , cui uaterni in uncias si nabantur , et singuli bina drachmas pendebant; sed de posterioribus, quum pondere imminuto, Se X aurei solidi uncia cudi coeperunt . Apud Gallos aureus solidus quadraginta , argente a Sduodecim et antum denariis aestimabatur : non enim ejusdem aurei solidi valor, a uadraginta, ad duodecim denarios , a Rege Pil in est adductus, uti putarunt Lindenbrogius , du Cha ius, et alii , quos refellunt te lanc in tract histor. pecun Gallic.pag. 8. et aurini in addit . ad Gloss.du Changi ; sed ad similitudinem antiqui solidi

aurei percu sum a Francis solidum argenteum et duodecim denariis aestimatum iidem AuctO- res narrant , quibus etiam susti agatur Groncet iis lib. I. de pecvn. Ceter. c. 6. Apud Longo ardos quilibet solidus quadraginta pariter denario continebat , sicuti citatus Gonzale nota rLm

non Satis liquet, aureus ne, an argente US SSet

et quanti aestimaretur solidus ille Lucensis , in cujus moneta duos solidos pendendos, statuit Honorius lil in cit. Cap. Conqucrente . Concilium Romanum anni 723. singulis solidis Valorem attribuitu in his auri Ionetae Romanae, ac proinde duos solidos , titulo Cathedratici persolvendos continere , ait, viginti ullos ejusdem monetae: quamquam non integros solidos, a singulis Beneficiariis pendendos decrevit, sed pro gliantitate redituum Beneficiorum , quae obtinent, secUndum mensuram ibidem definitam. Verum, Cuum praefatum Concilium mere Provinciale fuerit quod alibi diximus), legem non constituit extra RO-manam provinciam Servandam. Quocirca, quum nihil certi , hac de re, a jure communi colligere

possimus , concludendum St, certam et universalem regulam, quoad quantitatem Cathedratici, praescribi non posse', sed illam de Sumendam esse a particularibus locorum statutis, et recepta in

qualibet dioecesi consuetudine , quemadmodum docuerunt Abiras in Cap. Olim , de censitus, et Barbosa de ossi c. et potest EpiSc. alleg. 86.ntim. 8ς. II. Facilius , quam census Episcopo pensitan di quantitas , determinantur perSOnae , a qui bus sit quotannis persolvendus certum enina est , athedrati cum solvi debere ab omnibus Ecclesiis Secularibus, et quibuscumque Parochis , et Beneficiariis ; aequum quippe est, ut qui ab Ecclesiis stipendia recepit, Fcclesiae Moderatori , eiusque Cathedrae , in subjectionis signum , aliquod tributum pendat D nec ad rem praesentem quidquam refert, cuius ritus ParOchi , et Beneficiarii sint, modo in dioecesi degant, et unius piscopi jurisdictioni subsint quare , si una quidam Parochi , et Beneficiarii

dioecesi Cas Sanensis , hac ratione se X emptos

crederent ab obligatione solvendi Mathedrati cum apiscopo Latino , quod ipsi addicti essent Graeco ritu , in sacra Congregatione Concilii, ad quam ejus ira odi controversia delata fuerat, die . Februarii 1738. causa ceciderunt , ut ha

lli. Consulto diximus, ab Fcclesiis Secularibus ouoniam Ecclesiae Regularium , monasteriis cor riguae , in quibus idem Regulares Divi

de censib. lim. a. Aliud est de Ecclosiis, Capellis , et Parochialibus Secularibus , Regularium monasteriis pleno iure unitis , a quisus Cathedrati cum piscopo loci esse pensitandum , communiter Doctores tradunt quia ejusmodi Ecclesiae CSquam reperiuntur Lbtractae a lege dioeces ana, Quin immo huic diserte subjiciuntur in V. ConqAerente , de ossi c. Ordinar ubi H Cnorius II ait : Episcopus jura piscopalia in Ecclesiis seu Capellis monasterii de hea habere ac propterea, qtium inter jura Episcopalia annu- rareretur Cathedraticum, etiam hoc Episcopo et illis deberi , merito infert agnaxus in cod.

CV. Conquerent , num. IO Ct 3. IV De Confraternitatibus laicorum , auctorit1 te ordinaria erectis, disputatum St, an tenerentur ad Cathedratici solutionem Dei responsum

fuit, teneri , si habeant propriam Ecclesiam Secus autem , si simplicem tantum Capellam , seu Atiare labeant, in aliena Ecclesia situm: