장음표시 사용
11쪽
y M. Traetatusi erut v dorsu eant Irmamensi: ex quibus postmodum copia
possit haberI doctorum, qui petat steme in perpetuas aeternitotes mansura, ad Iusturam paleant plurimos erudire. Ad quam utilita- Iem altendentes caetera summi Pontifices, aliique Principes Chri- Sliam ad studium Theologiae excitarii ut, variis privilegii : hono--'Ris ' scholasticas ornarunt. 'Prob. Quia Scholastica tria iantum addit Theologiae nositivae est maxime proficuus, quia Der JU0Scitur quaestionis propositae status, ambiguita-Haereticorum sophismata l. utuntur scholae, est utilisfinia, quia ordonii ,,ri, '-ς Diusto es noverca omnium disei
Plinarum; ordo ei Im res singulas ad propria capita revocat; Guae
Connexa Sunt, copulat; quae a se iuvicem discreta, tui. πmaximam doctrinae lueem assedit. o3. Dialecticae usum fidei muniendae et contra Haereticos tuendae Crutilem esse docent antiquiores Patres: Dialectica, Inquit D. Ba- dogmatibus, quod ea non sinit facile di-rψι et quorumlibet ancursioni patere. Et Clemens Alex. b dicitandem esse vineae Christi sepimentum ; ne a sophistis catholica Veritas Proculcetur, et I, Strom. multas assert causas cur Phil
sopitia sit Theologo utili . Prima, quia est necessaria ad Philosophos edocendos, sicut enim Apost. Iudaeis Iudaeus , et Omnia omnibus factus est, ut omnes luerifaceret se ita Theolostiae professor fiat necesse est Philosophus Philosophis, ut eos pa proprianu fidem perducat verat alis. Secunda, quia est necessaria ad Iesellendos Sophistas. Tertia, quia quod varie mulii Armique arctumento suadetur, Id firmius haeret animis discipulorum. Hinc Melchior Canus ait: Rationem si a Theologia submooeas, Theo-
vra ἔρsa et rem amittet et nomen; nec enim qui Mam aliud Iheologia, quam sermo ratisque de Deo ; si autem rem ipsum quaeras, eει rerum ἀνιnarum, scientia pero non nisi per svuostis. mum quaeratur. D . Obsecies I. Omnis novitas cavenda est, et ab Ecclesia eliminan-Ga . atqui Iheologia scholastica est nova; ergo. Resp. dιst. maj. Omnis novitas dogmalum , conc. maj. Omnis novitas methodi doctrinae tradendae, maxime si clarior sit et iaci- α In ev. Laiae. cc i. Cor. 9, νω aas 6 L. 6. Stromat. Q De locis Theolog. Dco 9. cap.
12쪽
de Proteromenis. T3Iior, nego maj. imo Christus α laudans Theologum alti. Omnis
scriba doetus in regno caelorum similis est homini patrifamilias, qui profert de Thesauro suo nopa et Oetera. Non quod nova dogmata docere debeat, sed quod vetera nova methodo doceat et explicet, ut monet Vince illius Lirinensis b) dicens: quae didi-eisti, ita doce tit cum dicas nooe , non dicas nODa. Hoc autem praestat scholastica Theologia; non enim nova tradit dogmata, sed quae a v leribus sustus et stylo oratorio fuerunt tradita, hoc strictiori ac dialecti eo inodo concludit, et ideo majori commendatio- De videri debet. Inst. Iti Theologia scholastica vari ac quacstiones ad salutem , . inutiles pertractantur; ergo. Velut inutilis, rejicienda est. Resρ. dist. ant. In sc solastica quaestiones ad sui uicni inutiles pertractantur, vitio ipsius Theologiae, nego ant. vitio Theologi volentis sapere Plusquam oportet sapere , con . aut . Faleor praescindendas esse omnes illas quaestiones vanas, verum firmiter teneo servendas esse, ac discutiendus eas, quae fidei dogmatibus cx dicendis et illustrandis deserviunt. . Obicies a. Scholastica est fidei nociva; ergo. Prob. ant. Quod sidet meritum evacuat et extinguit, est si dei nocivum; atqui, elo. Prob. min. Ex S. Gregor, c) dicente: Fides non habet meritiam, tibi humana ratio praebet exsterimentum. Resρ. dist .ant. Cui humana ratio praebet experimentum rei cm.dendae, ut in S. Thoina, qui noluit prius credere Christum resurrexisse, quam palparet ejus cicatrices; ct de quo loquitur D. Gregora iis, conc. aut. Cui humatia ratio praebet experimen luna earum rerum quae persuadent Dclini vere revelasse quae ad credendum Proponuntur, nego ant. Porro scholastica tion demonstrat evidenter propositionem revelatam, v. g. Christum esse Patri consubstantialem; sed demonstrat solummodo eam propositioncm es SQ rCVel alatii ac proinde fide divina credendam; unde non inducit intelle-Clum. ut ci asscutiatur propter evidentiam rationis, sed solum pro-Pl- certam et insallibilem revelaniis authori talem. Inst. I. Scriptura et S S. Patres rejiciunt usum Philosophiae lan- quam noxium fidei; ergo. Resp. nego ante .
Prob. ant. Ex Apost. d) pidete ne quis pos decipiat per Philo. Sophiam , et inanem fallaciam. Et Div. Augiis t. e) Nisiil nobis
cum Philosophia, ne fidem nostram per elementa mundi hujus tradiacat a pero. Ergo usus Philosophiaς est fidei nocivus. Resρ. dist. conseq. Usus Philosophiae est fidei nocivus per ac
13쪽
1' Tractatusciden , nimirum. ex perversa Philosophantium malitis, cono. con- seq. Per se, nego conseq. Loquuntur ergo Apostolus et Patres de . Philosophia salsa et Sopli istica supra authoritatem Scripturae et traditionis dominativa, quaeque tota est ad simplicitatem fidei circumveniundam, ut liquet ex his verbis: Et inanem fatiaciam: non vero loquuntur de vera Philosophia, quam adtribeiit Theologi ad dei menda et solvenda Haereticorum sophismata, et quae captivatur iri obsequium fidei, a qua regitur ut ancilla, nec dominari permittitur; alias sibi contraciiceret D. Aug. c) cum dicit: Paulus, erat dialecticus, et ideo conferre cum Stoicis non timebat, quire non solum acute, sicut illi, sea etiam peraciter, quod non illi. Et subdit, cape ne cuiquam dioilecticam pro erimine objeceris , qua usos Apostolos consteris. Inst. a. Inter scholasticos perpetuae ardent contentiones ac dis is sidia. ex quo nihil certum apud illos reperiri potest. Ergo. Resp. dist. ant. Perpetua ardent dissidia, in his quae ad fidem spectant, nego ant. in his enim sunt persecie concordes. In aliis , quae ad fidem non spectant,stιbdishyitio Theologiae nego ant vitio quorumdam Theologorum, qui in rebus philosophicis luxuriatiles varias quaestiones Metaphysicas , circa fidei ac morum dogmata superflue coacervarunt. OOM.ant. Porro ad illorum petulantia ingenia coercenda sapientissimum decretum edidit C. Trid. sess. 5.
I. Proyterea. γGHieles 3. Scholasti ea utitur multis terminis barbaris, qui virum sapientem dedecent, V. g. materialiter,formaliter . reduplicatioe, etc. imo nonuunquam utitur SoleeiSmis, v. g. Ορus operatum. Ergo. , R ρ. nego cous q. Ratio est, quia illis terminis , alioquin barbaris. eonjunctae sulit ideae . quibus mysteria clare et absque aequivocatione explicantur, unde mirum videri non debet quod illa vocabula usurpet Theologia, ut suum obiectum valeat sine aequi--catione exponere.
De objeelo Theologiae. Nota I. Triplex est obieetum alicujus discipl; nae, materiale sedicet, formalo quod, et sermale quo. Objeclum materiale est res ipsa,circa quam disciplina versatur. objectum formati quod, est formalitas, sub qua disciplina attin-gil suum objectum materiale. Obiectum formale quo, est medium, seu molivum, per quod disciplina attingit suum objectum tum materiale, tum formare quod;
14쪽
de Protegomenis. IS v. g. paries est alectum formale quod; lux est obieetum formale
quo seu est medium, per quod visus altingit Pari elem coloratum. Nota a. Obieetum materiale subdividitur in adaequatum , scutotale communitatis , ad aequatum, seu totale attribu ιionis , in adaequatum seu partiale. Objectum totale communitatis, est omnis res, circa quam disci. Plina vorsatur, unde ad acquat totam scientiae lalitudinem. Obiectit in totale attribrationis, est res quae in disciplinκ ita prae .cipuum locum liabet, ut ad eam omnia alia, quae in ea disciplina
Objectum in adaequatum, est quaelibet pars obiecti adaequati ;constat aulem objeclum inadaequatum Theologi ac primarium, esse Deum; secundarium, esse qnani libet rem quae ad Deum refertur , et per discursum ex revelatis deducitur. Nota 3. Aliquam propositionem posse dici revelatam, I. Imm diate ei explicite, id est, in se, qualiter ista est revelata Deus est Nnus. I. Virtualiter et mediate. cum nempe in verilaie immodi a te revelata continetur, quomodo in ista Prop. Christus est homo, liaec alia eontinetur, Christus habet humanam Moluntatem. His praemissis
Obiectum Theologiae adaequatum communitatis,est Deus ιρse, et res omnes quae ad Deum aliquo modo referuntur et ex repelatis deducuntiar; objeetum sero adaequatum attributionis est ipsemet
Probat. prima pars; iectum adaequalum communitatis Tlieologiae, est omnis res, circa quam Versatur; atqui omnis res , Circa quam Tlleologia versatur,est ipse Deus et omites rus quae ad Deum aliquo modo reseruntur et ex revelatis deduCuntur: ergo, etc. Probat. secunda pars: Obiectum adaequatum attribrationis, est illud ad quod omnia, quae in Theologia tractantur, ad Doum reseruntur; vel ut effectus ad causam, ut creaturae, vel rit instrumenta quibus homines sanctificant, ut sunt incarnatio Verbi divitii, gratin, sacramenta; vel ut media ad Deum assequendum ordinata. ut fiunt actui humani, eorumque regulae, nempe conscientia et lex ;Vel tanquam praeeepta et prohibitiones ab ipso impositac, ut sunt virtutes, et vitia; ergo. Objietes i. Deus nullo modo potest esse objectum Theologiae; ergo, etc. Resp. nego ant. Probat an s. Nulla diseiplina probat existentiana sui objecti, sed illud supponit; atqui Theologia probat existetitiam Dei; crgo. Resp. dist. m . Nulla disciplina probat cxistentiani sui objecti, a priori et per medium sibi intrinsecum. conc. m0. a posteriori et Per medium sibi extrinsecum, nego maj. et dlit. min. vego Conseq.
Itaque, Theologia probat existentiam Dei per mectus, et ex
15쪽
16 Traolam principiis Metaphysicae sibi extrinsecis, ni ostendat Atheorum ina
sipientiam, in qua nulla cst repugnantia: sed existentiam Dei non probat per causam et ex principiis sibi intrinsecis, scilicet cx artieulis fidei; considerat enim Deum ut est ens supernaturale quod fide aeditur, nulla vero ratione probatur. . G ietes a. Nulla res alia a Deo est obiectum Theologiae; π-
Prob. ant. Si quae res alia a Deo esset Theologiae objectum , maxime Verbi divini incarnatio ; atqui incarnatio Verbi non est objectum Theologiae, ex Basil. a) dicente ; in Theologiam, id est, in ea quae di initatis propria sunt, intenti, Assumptionis my
steritim contemnamus , ergo. etc.
Res p. dist. min. Incarnatio Verbi non est objectum attributionis Theologiae. cono. min. objectum attributum, nego min. Incarnatio etiim refertur ad Deum tanquam instrumentum animulum,quo voluit reparare ereaturam rationalem, et sic inaelligi debet D. Basilius et alii Patres. .
OMeetum formale quod Theologiae est ipsa disinitas, seu est
Deus sub ratione deitatis. Prob. Objectum formale quod alicuius scientiae, est sermalistas, sub qua illa scientia attingit suum obiectum materiale; atqui ratio dei latis est formalitas. sub qua Theologia attingit suum objectum materiale; ergo, etc. Major est definitio; minor est certa, nam ipsa deitas est fons et radix omnium quae in eo sunt ei a Deo producuntur: ratio enim cur Deus est unus, trinus, infinitus, ete. est ipsa deitas; ratio cur sit creator, sanctificalor, cte. est ipsa deitM; ergo. objicies i. Objectum formale quod alicuius scientiae, praedicari debet de omnibus objectis in adaequatis, quae ab illa scientiastauiu-guntur; atqui deitas nullo modo praedicatur de Angelis, Homine, Legibus, Sacramentis, etc. Respond. dist. mes. Praedicari debet in recto. vel in obliquo , conced. maj. tu recto semper. negσ moi.. atqui deitas de omnibus Non praedicatur in recto; cone. min. non euim sunt Deus: in obli-- quo, nego min. su ut euim vel essectus Dei, vel media conducentis ad Deum, etc. 'Ohi cies a. Deus non potest a nobis cognosci sub ratione deitatis, alias possent cognosci praedicata Dei essentialia; ergo Deus sub ratione deitatis non potest esse obiectum formale quod Theologiae. ResP. dist. ant. Deus non potest a nobis cognosci sub ratione deitatis iii luitive, cone. lant. abstractive per essectus , nego anteced. nam ex Apostol. b) Inoisibilia ejus a creatura mundi, per ea quae πι Diat. I 4 I.
16쪽
He Proteromenis. . II facis sunt, intellecta consρiciuntur, sempiterna quoque ejus pir-μὶ et dioinitas. lIust. Atqui non susscit cognitio absuactiva deitatis, uripsa sit objectum sor male quod Theologiae. ,
Prob. subs. Disciplima debet adaequare, et consequenter Compreliendere suum obiectum formale quod . Atqui cognitio abstractiva cum sit fitilla, non adaequat Dhum infimium sub ratione dei talis; ergo, etc. Resp. nego maj. Sumcit enim ut disciplina cognoscat suum ob
reclum formale in quantum est obgnbscibile ex suis principiis ;atqui Theologia cognoscit Deum sub ratione deitatis tu quantum cognoscibilis cst ex principiis revelatis; ergo.
Objectum formale quo Theologiae, est oeraestas Dei in re-Iando. quatenus per discursum Theologicum applientur. Prob obiectum formale quo. est medium, seu motivum , Per quod disciplina attingit suum obiecium tam materiale, tum sermale quod; atqui per veracitatem Dei in revelando nobis per discursum applicatam, Theologia attingit suum obiectum materiale, et sor- male quod. Quare enim Theologus certus est Christum habere humanam voluntatem, nisi quia mus, qui ες summe verax, revelavit Christum esse hominemῖ Ergo veracitas Dei in revelando, est motivum assensus quem Theologus praehet conclusioni Theologi- eae, non quidem veracitas sola; alioquin assensus Theologicias non discreparet ab asseusu fidei, qui datur propter veracitatem Dei revelaniis, sed veracitas per discursum Tlleologicum applicata.
Obie sex; quod convenit tam fidei, quam Theologiae, non est obiectum formale quo Theologiae; atqui veracitas Dei di revelando, etiarn per discursum applicata, convenit fidei; σεο, etc. Resρ.
Prob. msn. Ex dicendis a propositio legitime deducta ex parte
missis imme8 Ide evelatis. quales sunt articuli de substantialitate Verbi cum Patre, ae duplici voluntate in Christ0, etc. est de fide divina; erfio veracitas Dei per Discursum applicata convenit fidei. Resp. dist. antee Propositio legitime dedi cla ex praemissis immediate revelatis, est de fide divina, si spectetur materialiter , id
est quatenus Conlinetur in revelata, conc. aut . si spectetur sor mali-
er, id est quatenus deducitur ex praemissis, ne go ant. Sic enim est assensus Tlleologicus. Balio est, quia molivum assentiendi conclusioni spectatae lor mali er. est discursus artificialis applicans divi mam revelationem; at motivum assentiendi conelusioni materialiter spectatae, est divitia revelatio, in qua conclusionem contineri cer lo
17쪽
i8 Traetatus cognoscitur per illationem legitimam. I inc patet articulum de consubstantiali tale esse simul conclusionem Theologicam , et articu Ium fidei in Theologo catholico;esse vero simplicem articulum si- dei in ehristiano Τheologiae ignaro, qui non curat de applicatione revelationis , et cui satis est quod sit certus Deum aliquam verita
De proprietatibus Theologiae. Quaeritur hic g. Qualis sit habitus mentis Theologia. a. Utrum sit supernaturalis.
QUALIS si T BABiTus ΜENTis TuEOLOGIA PNota. Ex Logica , quinque esse habitus mentis. nempe, intelligentiam, sapientiam , scientiam, prudentiam, et artem. Certum est autem Thoologiam non esse intelligentiam, cum non sit cogitatio Prini brumpriticipiorum uuicuique lumine naturali absque discursu Cognitorum; nec prudentiam , cum non tractet de rebus quae in Particularibus eircumstantiis agendae sunt; nec artem , cum non Versetur circa lactibilia.
Bestat ergo expendendum, 1. An sit scientia; a. Qualis sit scientia; 3. Λn ait etiam sapientia.
Theologia est redintia pere ac proprie dicta. Prob. Ad scientiam proprie dictam duo sussiciunt, nempe, Epidentia consequen- tiae, id es , connexionis quam habet conclusio cum praemissis; et certitudo consequentiae, id est, veritatis quae ex praemissis dedueitur: atqui illa duo reperiun lue in Theologia nostro; et o , elo. Hinc Scriptura αὶ Theologiam appellat scientiam, Dabo oobis Pastores ... et Piacent pos scientia et doctrina Obietes i. Scientia ex Aristotele, est cognitio certa et evidens; atqui Theologia nostra non est evidens, nititur enim principiis revelatis, et consequentqr obscuris; qNO. Re . dist. moi. Scientia, quae nititur pri icipiis naturalibus, de-het esse evidens, conc. mes. scientia quae niti Iur priiacipiis supernaturalibus, nego maj. Aristoteles autem desinit scientiam natura- Iem, quae non potest esse physice aut metaphysice certa, nisi eius Principia sint evidentia, cum certitudo solentiae petatur ex certit ca Jerem. 3. r. 15.
18쪽
de Proteromenis. sdine principiorum; e contra Τheologia nostra habet ex suis principiis, nempe ex divina revelatione, omnem certitudinem , ita ut Theologus sil prorsus imperturbabilis in sua scientia, quam clare videi sequi ex fidei principiis, licet it Ia principia evidenter non co
Objicies a. De singularibus et contingentibus non datur scientia proprie dicta; atqui Theologia agit de singularibus, v.g. de Verbi inearnalione, passione. etc. agit item de conlingentibus, v. g. de actibus litanianis, merito, iustificatione. etc. Ergo. Res'. dist. Diu. De singularibus et contingentibus non datur scientia proprie uicta, si spectentur in se, conc. si Spectentur quatenus divinae aut re elationi, aut ordinationi. subsunt, neg. maj. atqui Theologia agit de singularibus et conlingentibus, prout Sub- sunt divinae aut revelationi. aut ordinationi, conc.min. prout Sunt in se, neςο mi'. sic enim considerata, sulit mutabilia et incerta puerum considerata 'prout subsunt divinae revelationi, aut ordinatio-tii, sunt immutabiliora, longeque certiora, quam universalis, aut Decessaria ordinis naturalis.
QUAESTIO H. ' Qualis seientia iit Theologia l
Hic quaeritur, I. utrum Theologia sit speculativa, vel pracstea; I. utrum sit certior scientiis tiaturalibus; 3. utrum sit subalternata scientiae Beatorum.
Utrum Theologia su seientia speculatioci, aut practica rNota: Scientia mere speculatipa, est ea quae sistit in contemPIMtione sui obiecti. 1 e Scientia mere praetica, est ea quae ordinatur ad operationem. Scientia partim speculatiWa, et Rartim macilem est ea, quae , Praeter objecli sui speculationem, vesuntatem dirigit ad operatio- 'nem. His notatis : s
Theoloria est retentia speculatim simul et prUtica. Ita D. Thom. a contra Seolum et Seolisias . qui dolai t Theologiam
esse mere practicam. ' lProb. Illa disciplina quae eontemplatur suum attributionis obieetum, ac insuper ad eius possessionem dirigit, speculativa s mulcst, et practica; atqui Theologia contemplatur suum attribution obiectum, naturam nimirum Dei eiusque proprietates, ad insuper
19쪽
ad illius possessionem dirigit per virtutis exercitium et peccati su-gam; ergo. cObjietes i. Disserentiae, quae specifice opponuntur , Non possvni convenire eidem habitui: at tui speculativum et praclicum sutit disse reuitae quae specifice oppo aut iur; urgo. Resp. dist. moj. Disserentiae specifice oppositae, non possunt cor, enire eidem habilis i. si lia bilus ut uisti, viii tale si iti Plieria iis , cone. ms. unitatu ordinis et compositionis, nego mi . Licet ergo Theologia sit uni late ordinis et compositionis , qua ieritis omnia quae in ea tractatitur reseruntur ad Deum, qui est ejus obiectii iii altributionis, non est tamen una unitale simplicitatis; constat enim multis partibus juxta diversitatem rerum de quibus tractat . utidqsob uno respectu est speculativa, qualenus nempe versatur Cirea'De iam ut est in re: ei sub altero est practica, clualetius versatur cit CaDeum. suem ultimum consequendum objicies I. Omnes conclusiones Theologicae vel formaliter, vel virtualiter ordinantur ad praxim; ergo est lotaliter practica. Prob. ant. Si quae sint conclusiones Theologicae quae ad pra-xim non ordi Darentur, maxime istae. Deus est tantis. tr nus. Pater gener istium etc. Sed illae sunt praclicae saltem virtualiter; erg . Prob. min. Illae cognitiones, Deus est unus.. trinus et c. Bm Tem erga divinas illas personas accendunt; ergo sunt saltem virlua liter practicae. i Resp. dist. ant. Illae eognitiones amorem erga personas divinas Provocant, ex se et ex sine intrinseco, nego 'Pet aceidetis et ex sine exirili seco, nempe Theplogi nolentis Deum cognoscere nisi ut eum diligat et lio nori siret, cono ant. porro, ut habitus sit totaliter praeticae s. requiritur ut per se. et ex line intrinseco , omnes subseognitiones ad praxim dirigat, quod certe non praestat Theol ogiae Fars nobilior. ... ARTICULUS II. . Utrum Theologia sit cerrior aliis scientiis natiaratibus
Irita. Certii iido duplex est, nempe objecti ,et subiecti, seu motivi. Certitudo obiecit, est inmutabilitas et invariabilitas rei quae
Certitudo subiecti, seu motivi, est adhaesio inlcllectus alicui veritati cogi itae Per aliquod medium, scu iuotivuin certum.
Theologia omnibus aliis scientiis naturalibtis certior est, cerineittidine lum obiecit, tum subjecti. Prob. prima pars. Scientia quae sertur in obiectum magis im-
mulctile et uiuatiabile, en certior certitudine objecit i atqui talis
20쪽
de Paeongomenis. I Gt Thoologia. piale sertur in Deum, qui maiorem lictet immuta-hilitatem et necessitatem essendi, quam 'blectis. aliarum scientiarum naturalitatu: Ergo.
Prob. secunda pars : Certitudo subiccti petitur ux)centri.' ne motivi. propter quod intellectus assentitus a Iicui verit li; ergo mari jor est certitudo, quo motivum est certius ei firmius et alsiui moti v uin pirii 'tti d intellectus iissentitur cvii clusio iii Tlleologisne , est eertius ae firmias co quod in a Isis si ieritiis iii clieci uinidqleriit itati ii in assensva est enim divina rc volatio, quae certe long ni iorem hal et cerii trisynem, quam principia lui uiue nai A li cognita, quaestitit motiva scient hi sim naturalium: ergo. eic i i O , feles i. Qui 3 H causa curii iud1nis coitylusioni, Theologia. aac. est certios conerisio 'e Theolo sica: atqui cluandoqite. Principia naturalissima causa erelitu diuis conclusionis Theυlouicae I er is i
spectetur sepaha ui a praemissa revelata, nego D Lustr. S; coniuncta uvire praemissa revelata, cono vir u. el sid distilic DR- - , sequente nere conse, . Porro larae luissa naturalis non revelata, Con . . iuncia cum refeladii, certior es d. iii mn sa sola taret .pt cor spququisti
Inst. Exi L. gwa; conestis io seqtiirme debilῖore οι praemissam: Dr- :go quando una praemissa est 'aluralis, conclusio Theolosica acqui
. Resp nego eo seq: Ul' edim veris ectur praesatum axioma, .sussi, cit quod conclusio sabn adiisquet persectio noni nobilioris pra mis- .sae, nou autem necesse est quod siti acque impersecta ac p emissa' i nobilior. Porro coracliasib d ueta ex una. praemissa: revelata 'et altera riaturaliter evidento; non est iam ceria, quam praemissa re-Velata. Verum propter sui cot,sortium cum praemissa revelata, est certior ipsa praemissa evident E. to by ei ς I. Assensus Tlleolosidiis non potest esse.cerllax asserisu 'primorum plutus piarum, qualia sunt: rotum est vι res sua Parte 'μο μι est; ve non est. Reso'. nego ant. GT,. ι Prob. ano. Eo quod est certissim , non potest dari ce rius Maiqui prima principia sunt ecrtissima; ergo, et . . Mερ. dιst. maj. Et quod est certissimum. tam ex parte obiecti, quam ex par te Sirbiecti, non potest dari certius, cons. maj. eo quoa est Cerii,simum ex parto Ohiecit lanitim , non pol cst dari cet suis nego maj. et sic ad minore nι.