장음표시 사용
41쪽
dam existiment ipsum Moysen linc do se , Spiritu pro lictico antenior leni scripsisse, tamen verisimilius est, quod . vel a Josue, vel ab Eleazaro scriptum fuerit inspirante Spiritu sancto , vel , ut alii volunt, ab Esdra. Dices: Gonos . t .si nientio civitatis Dura, alqui tempore Moysis vocabatur Less. hi notitii si diu post mortem Moysis accepit nolite uDan. ut dicitur Iudicum ib. meam nomine cloitatas Dan , jtixta socabuliam patris stat quem genuit Israel; crgo. Res 'i nego etin seq Nam vel ladmen, Dan, a Iosue , Vci Esdra ,suili addi iusti, vel ut alii volunt . Moyses Spiritu prophetico eam
urbem sic vocavit praevidens sam aliquando sic vocaudam ; quomodo nomen, ori Regis, inultis retro saeculis ante ejus nativitalem fuit revelatum: Isaiae, cap. έ4. Mers. 28.
2. Librum Iosue seripsit ipscinei Iosue . ut ipscmet declarat Q scripsit, . in Graeco, ei IIael reo additor Iosue ) omnia perba haec
tu polumine legis Domini. Verumtamen quae, caρ. Ide.'leguntur, lum de morte Iosue, lum de his, quae post ejus mortem acciderunt, addita si orunt ab 'Esdra.' es ab alio sacro scriptore.
obLaecilia sed juxta probabiliorem sente aliam fuit scriptus vel com-Pilalus a Sani uele Ultimo Iudicum ib). Nam iuxta Abulensem quilibet Judex gesta sui temporis ad perpetuam memoriam redigebat ita
Commentarius ' luae Samuel in eunt collegit librum , ne acta Iudicum essent in tot Tracla lus dispersa. 4. Auctor libri Ruili, est incerius, tamen verisimilis videtur suisse
Samuelem, ut senserunt Rabbini se . Ratio est, quia lito liber pertinet parti in ad 'librum Iudicum, cum historia Rulli contigerit, In diebus ianitis Adieis d). Partim etiam ad librum Reguin; cum Da vidis Geneti logiam narret: alit uisatiui linxistimatur auitior libri Iu- dicum. ct etiam prioris partis libri' li eo in 'ergo.
5. In consesso est ni, ad omnes. 'scripsisse librum I. Re sum usque ad caput I 5. in quo ii arratur eius mors. Probabilius est Nai Iaan ct Gad continuasse librum e l. et I. Regum , ut videtur dein clarari ι. z. Paralipom: eap. titi. ubi dicitur. Gesta auteni Daoidis
Regis yri a et nopissima scriyta sunt in libro Samuelis Oidentis, et in libro Nathan Prophetae, et in polumine Gad Oidentis. 6. Quoad libros 3. et 4 Regiam communior seu letitia docet,ipsos sis,seseripio ti J emia Proplieta e) ratio Doctoruili est . quiri Jeremias vidit illa posteriora telii pora et captivitatem, et quia cn Pul illim. libri c. Begum cuin capite postremo libri Ieremiae, si Flo ,
Verbis, . et narratione cohaeret, et convenit. a) Iosue, cap. tili. D. 26. b Ita D. Isidor. l. 6. etymolog. eap. x Abiale/rs. qua l. 4. Pras. in Iudices.
42쪽
de Protigomenis. 437. Cirta Iibros Paralip. est eontroversia, alii volunt Ieremiam, alii probabilius Esdrani esse illorum authorem , tum quia Esdras
de liberiale populi cum Cyro Begenii; tum quia idem est sinis libri a. Paralip. et libri primi Esdrae. 8. Esdra suti avetor libri primi Esdrae et Nehemias libri secundi.
s. Auctor libri Tobiae, fuit uterque Tobias, nam Angelus cap. a. utrumque Tobiam alloquens dixit: Narrate omnia mirabilia ejus Dei pro quo LXX. habent seribite omnia quae consummata sunt in libro . Finis lamen capitis ultimi, ubi Darratur mors Tobiae Iunioris, scriptus est ab alio, incertum a quo. o. Auctor libri Iudith est inceritis . ali sui putant suisse Ioachim summum Pontifice in , cuius ibi fit mentio. iII. Auctor libri Esilier, suit Mardochaeus consormitor ei quodcv. b. lugimus , Sce insιt itaque Mardochaeus omnia , et litteris comprehensa misit ad Iudaeos. Et Mardochaeus rei memorιam Iuteris fradidit. ra. Auctor libri Iob est incertus , probabilius tamen est suisse Moysen. ut testatur Div. Isidorus Q Origenes, Bullari n. etc..13. Librum Psalmorum quidam probabilito cxistimant scriptum Partim a Davide , partim ab iis qui nominantur in eorum titulis ;oli1 tamen probabilius Censent totum esse scriptum a David , quo-xiinm haec est communior sententia tradita ab Aug. b) Ambr os . e Chrysost et Theodoret. i cui etiam non parum suffragautur, quoa Christus, Luc. uo. Librum Psalmorum David adscribat, ac insu poequod nec Siristus . nec Apostoli Allegunt unquam aliquos Psalmos sub alterius, quam sub Davidis nomitae. Quod autem quorumdam ηliorum nomina pracsig ntur in titulis, hoc ideo est. vcl quia ipsi Psalmi dati crant ad cauendum , ut sunt Asaph, i Idithum, Ethan, et Filii Choret: vel quia David in Spiritu praedixit eos similia canta luros, vol facturos', ut sunt Ieremias et Ercellici, Aggacus et Zacharias e vel quia introducuntur loqueti tes, ut Moyses, Psalm. 89. I 4. Salomonem scripsisse lib. Prdoerbiorurn, Ecclesiasten, n lica Canticorum, est constatis omnium traditio , idque patet ex tu ito illorum librorum.
autem Domine elegisti me Regem yoytilo tuo . . . et dixisti me a
dificare Templum in monte sancto tuo de nullo verificari possunt, praeterquam de Salomone, unde Eusebius g ait: Egesippus
43쪽
Proverbia sunt cert' Salomonis: ergis .
I6. Autlior libri Ecelesiastici, est Iesus filius Sirmii, ut colligitur ex cis P. 5 o. huius libri, Doctrinam Saρientias et dixe tiaras seripsit in eodice isto Iestissitus Siracli Ierosolfm m. 1. t . ' '' 17. Curium est libros Prophetarum fuisse scriptos a. Piis eiis quibus adscribuntur. γ' 13. Auiliores Ithiorum Machabaeorum nobis stine ignoti, soli Deo cogniti, ut recte dicit D. Isidor. L. 1. de Serim.Ecclesiastici
m saerarum Scripturarum canone. : ι
Nota I. Haec vox, non, sumitur duobus mossis, I. regula, a. Pro Catalogo, utroque sensu, Scripturae libri sunt canonici su naetiim a. fidei ac morum regula ; a. Certo ac determinato Catalogo, aeu numero, continentur ; Salubri Migitantia, ait D. Aug. a) Cα- non Ecclesiasticus constitiatus esι, ad quem certi . Prophetarum eeAρ lotoriam libri 'ertineant secundum quos de caeteris ,
t Melium. νel infrilium, libris tibere judicremus.. μιa 3. Scripturae libri alii dicuntur canovici, alii ameryphi. noniei sunt illi qui in canone Ecclesiae sunt recepti. Apoc ρμ sunt illi qui in eanone Ecclesiae non sunt recepti , quia de iis noli certo cons at quod sint divivi, licet sorte tales sint, ex quibus haeci pauca videntur extare, ait Bellarm. b) Oralio Manasse ; tibri 3. et 4. Esdrae lib. 3 et 4. Machab. Hai. abi. qui reperiti ir ita graecis.codicibus et euius meminit Athanas. in synopai; Aρρendix libr.
Iob. liber Hermetis. qui inscribitur, Pastor. Nola 4. Agemus hio I. De canone Iudaeorum usque ad advenium Christi inclusive . nam postea muIlae haeretieae Synagogae mullis erroribus pullularunt. 2. De canone Catholicorum. 3. De v leris Testamenti libris canonicis in particulari. 4. De novi Test merui libris canonieisitem in particulari. 5. De Cano Haereucoruu
De eanone Iudaestriam. Quaeres 1. Quot libros continuit canon Hebraeorum 'Resp. Iuxta communiorem et magis receptam D. utero Pseulen- iam, continuit libros 21, iuxta numerum Litterarum alphabeti Hebraici.1la Ioseph l. contra Appionem. Oi inius uua Eusebiuvι lib. 6. hist. cay. 23.
Quaeres a. Quomodo Hebraei dioidebant suum canonem l
44쪽
de Proieromenis. 45 Resp. Dividebant in Legem, Prophetas, et Agiographos, id est.
ibros tertia ordinis; at aut Partitioliunt, tanquam tunc communem,
ii dieavit Christias a) dicens: Oportet impleri omnia quae scripta sunt ra lege Mosrs, Prophetis, et Psalmis de me. Ubi sui, illis trihus membris totam Scripturam comprehendit, ct sub Psalmis iam- quana nobiliora partu comprehendit Libros Agiographos. duli lege includebantur quinque libri Moysis. Sub Prophetis includebantur oelo Libri, scilicet a. Liber Iosue: 1. Liher Iudicum cum Riath; 3. Samuel, id est, primus et secundus Regum: 4. Malachini. id est , tertius et siti artus Regum ; 5. Imras; 6 Ieremias eiam Threnis i 7. Ezechiel, 8 Liber Duodecim
Sub Agiographis reponebantur novem libri, nempe Iob: Psal rarium Daridis; P operbia Salomonis , Ecclesiastes , Cantica Can- ιιcorum; Daniel; exceptis 67. versiculis capitis tertii, lieni ne a ai. ad 9o. Para pomenon; Esdrαer ei Esther. uino libri Tobiae, Iudith. Baruch, Sapientiae, Ecclesiastici,
pravitis et secrandus Machabaeorumς licet suerint in magua vc ratione apud Hebraeos, Don tamen erant repositi in eorum canone.
Dices.' Melato Sardensis apud Eusebium b) 24. libros recenset an canone Hebraeorum, et Epiphail. numerat a7. Ergo sunt Plusquam a 2. libri. ora Resp. ne o conseq. Ideo enim aliqui recensent 24. libros, quia dividunt librum Iudicum a libro Ruth, Ieremiam a Threnis . Alii
autem qui libros 27. numerant: I. Samuel et Malachini dividunt in siti altior libros Regum. I. Ex uno Paralipomenon saciunt duos. I. uno Esdrae cum Neli inia faciunt duos, tuinium et Secun- cum Esdrae; unde per illam diversam computationem non augetur numerus Iibrorum. v Quacres 3. Utrum apud Hebraeos extiterint alii libri, et an fuerint sacra et canonici p ' Res'. ad primum. Plures alios recensent authorcs, ut fiant liber Iloriam Domini; liber Iustoriam; liber Oerborum Salomonis; et multa alii, quos enumerare inutile ac superfluum cst, cum iam hoc te nullus illorum exlet. Resp. ad secundum: cum Div. August. d) illos libros, nec sa-Ci Os, nec canonicos suisse, quia licet illos scripserint Prophelautamen eos non scripserunt ut Prophetae, sed sιctit hqmines histo rιca unde asserit tales libros pertinuisse ad tibertatem cognationas, non ad religionis ati thoritatem, in qua authoritate cti
45쪽
46 . . Traerulus Resp. Fuit Esdras, qui libros saeros, antea dispersos, in rimam
redegit Scripturarum catalogum . seu Cationem: qui lamen Canon habuit suam auctoritatem a Synagoga, quae Canonem Esdrae probavit. Ita reserunt Irenaeus, lib. 3. cap. 25. Clem. Alexandr. lib. I. Stromat. Theodoretus, praefat. in Psalmos.
De Canone catholicorum. Quaeres i. cujusnam sit desnire, num aliquis liber sit saere Res . Est solius Ecclesiae. Prob. Desilire num aliquis liber sit sacer . vel est ipsiusmet Seri- Plitrae sacrae, quae seipsam ab aliis Scripturis sussicienter disiiu fuit. sicut lux seipsam distinguit a tenebris, ut volunt sectarii; vel est spiritus privati cujusque, ut asserunt iidem; vel cst Ecc Iesiae. Atqui I. non est ipsius vi et Scriyturae, quia licci per se notum
sit lucem esse lucem et non tenebras. uon est tamen Per se notum , eam Scripturam quae Sacra est, esse sacramo tum quia mullo lempore. etiam apud sanctos Ρatres,deqtior uudam librorum divinitate dubium suit; tum quia ex Scriptura non potest haberi definitio cur Evangelium D. Matthaei sit Scriptura sacra , potius quam illud , quod a sancto Mali hia dicitur scriptum. 2. Non est etiam spiritus prioati cujusque. spiritus eraim ille ad opposita movet, ut maxime patet in Haereticis, qui, licet affirment se a Spiritu moveri ac illuminari, oppositas tamen etiam in rebus ad fidem pertinentibus. sententias tenerit. Ergo restat ut solius Ecclesiae, quae est columna et mamentum
peritatis sa , sit definire ac deler minare quinam libri sitit divini . iuxta illud Concilii Toleiani I. in asser t. fidei: Si quis dixerit, Vel
crediderit, alias Scriptiaras, praeter eas. quas Ecclesia Catholica recipit, in auctoritate habendas. pel penerandas esse , anathemo sit. Cui consorme est illud Div. Aug. b) Fgo Gangelio non crederem, nisi me Ecclesiae Catholicae commoperet authoritas. Confrm. Quia cum Antiochiae dissicultas esset exorta circa Iegalium, quae in sacra Scriptura conlinentur, Observationem 4 Deque ad sacram Scripturam, neque ad spiritum cujusque Privati, sed ad Petrum. aliosque Apostolos recursum est. Act. IS. Objiciunt meretiei: Si Ecclesiae esset determinare canonicitatem Scripturae, sequeretur motorem esse auctoritatem Ecclesiae , quam 'Scripturae; absurdum conse l.
Prob. seq. maj. Illius, qui judicat. maior est auctoritas , quam eius qui judicatur; atqui, si Ecclesiae esset dele inare canonicitatem Scripturae, Ecclesia judicaret de Fcriptura; ergo. u a. ad Ti. n. 3. b L. contra Epist. Iundam. σαρ. 3.
46쪽
de Proteromenis. 47 nego mai. Major ost nuctoritas illius qui iudicat, iudieio
potestatis et excellentiae quam habet supra eum qiii iudicatur, cono.m0. judicio discretionis et declarationis, neg. maj. Alis ii Ai. Ecclesiae esset determinare canonicita leni Scripturae, Ecclesia iudicaret de Scriptura, iudicio potestatis et excellet iliae nego ni in . iudicio discretionis, cani scilicet discernendo a non sacra, et iudicio declarationis, testificando ac declarando hanc Scit pli iram esse pro sacra habendam. sicut etiam declarare potest quod Deus noster, sit Deus verus, dii autem gentium daemonia, conc. min. Illud autem judicium, etsi circa Scripturam, cui nullam conseit auctori lalem. non sit auctoritativum . est tamen auctoritalirum erga fideles ad quos diligitur, qui idcirco debent illi acquiescere. Inu. Ecclesia per suum iudicium dat Scripturae sacrae auctoritatem; ergo iudicium Ecclesiae erga Scripturam. est auctoritativum.
Resp. dist ant. Dat auctoritatem intrinsecam, quae ei secundum se, seu prout est Scriptura sacra, convenit, nego ant. extrinsecari ,
u quoad nos conc. an . Itaque Scriptura, etiam absque iudicio Leclosiae, divina est divinae auctoritatis secundum se , quamvis apud cos, qDi nesciunt esse divinam, eam nuctoritatem non habeat, nisi intervertiente jud:cio Ecclesiae declarantis illam Scripturam
Quaeros a. Ouos et quosnam libros in suo canone reeipiat Ecclesia Cathotiere Resp. Recipit libros 7 o. nimirum 45. vetoris Testamenii, et 27.
novi; hoc constat ex Concit. Tridei v. scss. 4. in suo de Scripturis canonicis decreto, quod sic est: Sacrortim librorum indicem huic deerelo adscribendum censuit, ne cui Mbitatio suboriri ροssit quianam sint, qui ab lasa Srnodo suscipiuntur. Hic Concit. enumerat omnes libros canonicos veteris et novi Testamenti; postea sic conclu-il. Si quis autem libros ipsos integros cum Omyribtis suis Partibus. yr acris et canonicis non susceρ erit, et traditiones praedictas Strens et prudens contempserit, anathema sis. Objici tint r. mereticι, Conc. Trid. non potuit ratio ilicos depla rare illos libros veleris Testamenti,qui non erant in Canoue Iudae
Prob. ant. Conc. Trideui. nullos vetcris Testamenti libros potuit eclarare canonicos . nisi traditionc Iudaeorum; atqui ex hac tra-Gil. non potuit canonicos declarare illos libros, qui non erant iii Canone Iudaeorum; ergo, etc. Rem. nego Πιι n. Prob. min. Iudaei non habuerunt pro canonicis illos libros qui non erant in suo Catione; ergo. V. dist .ant. Non habueriint pro canonicis explicito conc min. mp im a nego via n. itaqueIudaeos implicite pro canoni his liabuis ex ros, qui ii oti erant in Cano ne Esdrae, constat ex 'summa vellera vite, qua illos Prosecuti sunt ci conservarunt; illos tamen non ti
47쪽
48 Traetalustiuerunt eaeplicἰle pro canonicis, quia de illorum an mori tale nullum Synagoga tulerat decretum, quod lamcn Apostoli et peculiari Spiritus Sancti revolatione postea tulerunt. Illud autem judicium rQ- vera ab Apostolis latum sui se Concit. Tridetit. colligit ex eontinia αomnium saeculorum traditione. Huic responso favet D. August. a dicens: Libros Machabaeorum, non Iudaei, explicite, sed Ecclesia pro canonicis habet. Obieiunt a. Illi soli veteris Testamen ii libri sunt canonici, quia Christo et Apostolis citantur in uovo Testamento, atquὶ non om Des i ii sunt in indice Triden l. citantur, Ele. R. Sp. nego ni M. Alias nec liber Iudith, nec Ecclesiastes, nec Cantica Canticorum, nec Abdias, Deo Sophonias , qui sunt in Catione Iudaeorum, essent canonici, cum eorum lestimonio nec Christus, nec Apostoli utiquam usi fuerint . quod est haereticum.
Objicitant 3. Nonnqlli ex auli quis cum D. Hieronym. b ex
Catione Christiano expunxerunt libros Baruch, Sapientiae Ecclesiastici, Amos, Machabeorunι; ergo revera non unt canonici. - Resρ. neeo conseq. Ideo enim ab aliquibus ex antiquis Patribus, et a Div. Hieron. libri, de quibus agitur, itoti sunt relati in Canonem, quod ad praecipuarum Ecclesiarum traditionem, ut par erat, non allendetini; ut constat ex eo quod , ubi primum in notitiam Div. Hieronymi venit declaratio Condit. Nicaeni, librum Iudith velut Scripturam canonicam agnoverit, I rast. in Adith, dicens: Hune librum Synodus Nicaena in numero saerariam Scr tiararum legitur com 'utasse.
Objiciunt 4. In libris Sapiculiae Ecclesiastici, Iudith: Tobiae,
etc. sunt multae contradictio uc'. militi lue errores . tum coulvaveritatem historiae. tum contra fidem; ergo a Cotic Trid. non de-hucrunt referri in Caraonem. Resp. nego ant. Illa enim omnia sunt fictilia, veraque Haerelicorum mendacia, quae evanescent ex lectione Commentariorum Catholicorum, et ex iis quae Articulo quinto dicemus. Quaeres 3. An Canon sacroriam librorum moae lati datus , Primum a Concit. Trid. fuerit conditus pResρ. negat. Sed ab antiquissimo tempore in Ecclesia Dei suit
constitutus, nam expressis termitiis traditur.
i. Ab antiquissimo Concilio Laodicensi, c. 59. sub sancto Silvestro Papa, anno 3I4. celehralo. 2. Ab Innoc. l. c) qui asserit omnes hos libros ut divinos esse excipiendos, iuxta traditionem ab Apostolicis temporibus in Ec
48쪽
de Proletnmenis. 3. A coneil. Carllia g. LII. cui intersuit Div. Augii l. anlio 419. l. Ab August. lib. a. de doctrina Cliristiana, c. 8. qui ii Huper a)dieii: Salubra ostilantia Canore Ecclμsiasticus constitutus est. 5. A Gelasio I. in Concit. Rom. Io. Episcoporum. 6. Ab Eugenio IV. in Concit. Florent in in tructione pro Αrnaeuis, ei tandem a Concit. Trid. quod ad continumn traditione uia primaeva Ecclesia ad haec usque tempora altendetis . auum de libris canonicis condidit decretum. Nec dicas Fere omnes isti Patres non numerant in suo catalogo librum Baruch ergo. Resρ. nego conseq. Nam illi Patres librum Bariicli comprehendunt sub nomine Ieremiae, cujus Baruch fuit scribat unde prophetias Baruch allega ut ianquam si essent Ieremiae. Quaeres Ouomodo dioiduntur libri canonici I Rem. i. Dividuntur in Prolo-canonicos, et Deutero- canonicos. Libri Prolo-canonici. sunt illi qui semper et ab initio, in canonem Ecclesiae fuerunt relati. Libri Deutero-canonici, sunt illi. qui ab initio in canonem Ecclesiae non fuerunt relati, eo quod aliqui Calliolici de eorum veritate dubitarent; quos tamen successu temporis in suun a canonem recepit Ecclesia; et sunt sequentes :Tobias. Iudith, Esther, Sopientia, Ecclesiasticus, Baruch ,
pars aliqua Da/ιielis. nempe Ηymnus trium puerorum. ap. 3. hi storia Susannae. cap. I a. historia Dra ouis quem Daniel interfecisse dicitur. cap. ιέ. oratio Ieremiae libri primias et secrandus Machabaeorum; Marci eaput ultimum ab his perbis surgetis autem Ie εus; restoria de sudore Christi sanguineo, Angelica astyaritione et consolatione, quae Lucae 2 h. legitur, LLatorla de niti itere adus tera. quae legitur Ioann. 8. Epistolae ad Hibraeos . Iacobi et Iudae, secunda Petri, secunda et temta Ioannis, et laudem Aρο- calypsis. Caeleri olliates sunt Proto-Canonici. Resρ. a. Ratione materiae de qua tractant. dividuntur iii legales
libi oricos, sapie illi ales, et propheticos, de quibus sit i
De Oeteris Testamenti libris canonicis in ραrticulari.
Quaeres I. Quoi mni libri legales peteris Testamenti rResρ. Sunt quinque , clui Pentateucho comprehenduntur , Di mirum :Genesis lιber, qui mundi ortum, variosque eventus ad obitum
usque Ioseph refert b . Exodus, qui continet duram populi Israelitiei servitutem in I -
Charmes, Irim. I. b Complectitur annos 2369
49쪽
so . Traelatus opto, admirandam eius liberationem. Decalogi promulgationem, et res gestas a morte Ioseph usque ad erectione in tabernaculi a . Leo iiicias. iii quo describuntur sacrisicia, caeremoniae, ei alii ritus qui pertinent ad ministerium Levitarum. Numerorum liber, sic dictus, quia ita eo sil enumeralio multitia dinis filioriani Israel per tribus ei familias. coiitinetque res gestas at exitu ex AEgypto ad annos 39. Detiteronomiam significat repetitionem Legis; sic dicitur . quia in eo repetitur Lex, jam antea in Exodo, Levitico, ei Numeris i
Quaeres a. Quot sint iuri Iustorici peieris Testamenti 'Resp. Sunt 17. Dimirum. Iosue liber, qui continet ea quae a Iosue, ejusque principatus empore gesta sit erunt a morie scilicet Moysis , ad mortem ipsius
dictim liber, populi Israelitiei Regimen sub judicibus, a morte
Iosue ad mortem Samsotiis, exponit.
Ruth liber, sic vocatur, quia lexit historiam huius mulieris Moa-hitidis, quae nupsit Booso, cui peperit Obed Davidis avum. Regiam lιher I. Darrai res gestos sub judicibus Heli et Samuele, necnoli sub rege Saule sc). Regum liber II. describit res gestas a morte Saulis usque ad si nem regui Davidis d). Regum liber III. exhibet his loriam regni Salomonis , deinde ,
seisso in duas partes regno sub BO ain, describit res gestas quatuor regum Iuda, et octo Xegunt lsrael e . Regum liber IV. continet historiam 36. regunt an da, et II. regum Israel usque ad exliiictionem uiriusque regi ii sub Sedecia re- Paria lipomenon liber I. recenset propagationem gentis Israeliti- eae ab Adamo usque ad reditum a captivitate Babilonica deinde repetita a Davide historia, ejus regnum accuratius describit usque ad Salomonis unctionem. Paral pomenon liber II. de cribit historiam a Salomone usque' ad tempus. quo Cyrus Iudaeis Ierusalem redeundi potestatem iacit, 'continet hic uterque liber historiam annorum c79. Esdrae liber d. ea recenset quae Iudaeis acciderunt post v itume emtivii ais Babilonica sub Cyro Persarum Yege. scdrae lib. II. sie dicitis, quod ex Esdrne consilio scriptus suerit a Nehemia. a quo vocatur etiam liber Alalaemiae. Describit urbis
50쪽
proleptunenis. si Ierosolymitanae instauratiotietii et labentis cultus divini renovationeni. Utinniae liber Esdrae conii Dei historiam annorum circiter 38. Tobiae liber, continet historiam utriusque Tobiae, Ex qua eruuntur eximiae pietatis, et Dei in suos providentiae. Praeclara documenta. Itidi si liber, exhibet tu iraculosam urbis Bethuliae lil erasi otium ab hae sormosa muliere, quae Holophernem exercitus Nabucliodoriosoris regis Assiriorum ducem trucidavit. Esther liber, refert matrim tum Assueri regis Persarum cum
hac virgine Iudaea. quae populum suum ab Aman persecutione , suadente Mardochaeo, liberavit. Iob liber, continet historiam illius sancti viri, eximiumque mi-vabilis patientiae exemplum exhitat, et ideo ab aliquibus collocatur inter libros sapientiales ... circa hunc librum notandum quod verba, tum ipsius Iob, Scripturae canonicae auctoritatem habeant; non autem verba ipsius amicorum, qui a Patribus dicuntur gessisse pum haereticorum. Diees, Historia Inb cst omnἰno siclitia; ergo non est vera. Resp. nego ant. Id enim Don minus impie, quam salso asserItur:
nam Scriptura lacit mentionem Iob tanquam viri iusti qui aliquando realiter extitit, et quem in exemplum patientiae proponit. Sic Eaeeh. Iέ. dicitur: Et si tres piri isti fuerim tu med ιo εjus, Me, Danieι, et Iob; ergo tam vere Iob exiiiii, quam Noe et Daniel. Tobiae II. legitur. Nane autem lentationem ideo permisit Dominus
eoenire illi Tobiae) ut posteris darettir exemplum patientiae ejus,
sicut et sancti Iob. .... nam sicut beato Iob insultabant Reges etc.
Exemplum patientiae iii Tobia est reale; ergo ei in Job , de quo
Jacobi 5. dicitur; Ecce beat camus eos qui stratinuerunt: stifferentiam Iob audistis. Quod certe non diceret si Iob non esset realispersona, quod testificatur utraque Ecclcsia graeca et latina , tuae Job ut virum sanctum colit, cujus Fe;tum celebrai sexto Idus Majiin Martyrologio Romano. Instri. Nomina in historia Iob commemorata, sunt omnino Pa rabolica; ergo illa historia est plane fictilia. Resp. nego ant. Nam ul D. Chrysost. Romil. de dioite, ait: IV.
que Φn Parabola dicenda ν omina sunt. Parabolae illae sunt, ubi ponuntur exempla, tacentur nomina. Sic etiam Tertuli. lib. de rea surrectione Carnis . historiae Laetari veritatem ex nomine confirmat; Quid illic Larari nomen, inquit, si non in peritate res est purgo tantum abest ut nomina Iob et amicorum , historiae veritati obsint, ut potius illam confirment. Inst. a. Nomen Iob significat dolentem; terra Hus. terram con εilii; Baldad, oetusta secreta; Sophar, syeculatorern, Eliphaz, au rum Dei. Ergo illa nomina, sunt parabolica. Re P. nego conseq. Nam saepe nomina in Scriptura relata, babeut congruentum rebus ipsis quae seruiatur sigui similouem , aio