장음표시 사용
31쪽
Qua interroga' is sibi succedendit ad opinionia
Intellectus cumptus ab objecto. ionia in subjecto inde oppositam arro os discre- rem de qua judi- contradictionis
brmidInem Du- ve speculativa. uum ex utraqueo modo suadere uum ex neutra ni Vel olum lignas. versatur ι irca
usitatem Put si irit. tur circa actio. atem vel pravi
Praesenti oblimita 'R 't, inplendum iu
CERTITUDO Firma adhaesio montis in raἰ
32쪽
iem. α' vim Dominonis Objecinm mod Uuribus simul sensibus sentitur. . Sensibilia communiti
'aristat ad hensibile proprium, nequo ad sonnihil0. -mmune coryorere tumBr sunt, vocant sensibilia preoccidens Sensibile poe in cidens sat igitur veluti substra-:νη Ieterorum susibilium, ut substantia in quolibet oblecto corporeo. Ita dicero 6 semus nos videro 1ism proprie non videamus, i. e. substantiam hominis, se tantum accidentia hujus Substantiae, c.
dari ita ' i'aerilia inllisloctualis cognoscitiva, secundum quod discursu seu ratiocinationem una veritat ad alteram Vφritatem intelligendum, a principiis nempe ad conclusioties procedit. Hi II u otio Facultas IntelIoctualis do. gnoscitiva. ecundum quod immed1ate et in discursu aliquo non tiunas veritates illico intelligit, ut sunt prima principia, ei judicia per se nota. EVI'ENTIA. veritatis perspicuitas menti cognoscenti Disp0scitur in immediatum et med tam istieetivam e
Uvia otiis 1inin clinia est perspicuitas
quam re ex seipsa hab0t, hoc est, perspicuitas non
33쪽
eoinm quod plu-ibilia communia
a ad sonsibilo latur sensibilia peri veluti substra-antia in quoli-niugio videres,sam, etsi homi-int iam hominis,
m, a principiis 3JIoctualis domet sine dis, intelligit, ut
cognoscenti. Obyeclivum et perspicuitas spicuitas non
in Actio quis nobis diu tam diu '
34쪽
assirmando iv negando communicat. Tmoloin Aliquod quod testia sensu cognovit.. 9um . Propositio doctrinalis, qua nemno significatur hominis alicuius vel scholas persu ors solentifica, quaequis ut demonstrata aut acge demonstrabilis accIpitur. Sapientia, ait Tullius, neu uθ
pli motumcant dogmata.' Quaest. Mad. IV. amaeuphIlosophice, nam dogma religiosum definitur seritas a Diso revelata, ni ab Eoosesia pro tali declarata. via vi se Mentia assensos dilicui veritati nouus
marus tae, sed in Principio extrinseco, quod est auctoritas dicentis QUSolon in Silonatur Pro visione est Assensus montis veritati vel immediiste manifestae, vel manifesta per principia intrinseca ex quibus derivat. Si ris dicatur, at Cognitio certa veritatis per demonstrationem deducta. Scientia est proprie con-
Vis quam habet satia movendi non ad assentiendo mulctis suis. Ita Deo loquenti assentimuη nropter infinitam mus voravitatem et scientiam.
35쪽
historicus eo et ionem alteri si vo
i sensu coli novit. xlis, qua nemPeiolae persuasio dota aut facito ἡ- it Tullius, nequestiis incretis, meiad. IV, 9. Haec definitur : Veri. talita aclarata.
veritati neque ipiis intrinsecta:ο, quod est auc-ομ est Assennisestae, Vel ma- quibus derivat. rta veritatis perdis proprie On-ipum namque est
-ES ENTIs Sunt numero novem, quae sic enumeran-μιma. Ens est maxime transcendens.
36쪽
Quarta Ens proprie non est genus neque species. Uinta. En non est quid uni vocum cerioribus Speciebus Individuis, vel rebus quocumqu modo do
Gaetu. in propri non eis universale.
' Otia m. Entia generica si scifica individua volquocumqus alio modo determinata non si ab invi-
tun qu solo ente non exprimitur. 'Nonu. Ens, quamvis genus non sit, et ideo nota omnium quibus tribuitur. POSSIBILITAS. Jura non repugnantia ad exiwlendum Seu dealis aptitudo ad Qxistendum undata tu non repugnantra dearum I in possibile est esso plu- reliοε mundos, quia haec proi OAiti m es mundiem M spectata natura deali tum pluruluatis, tum murissi, ut erasteutine nullam includit repugnantiam Dicitur etiam potentia inca. Diksditu ',' λψμ-φ' tu utra ecam seu metaphyaleam
relativam seu extrinsecam. 'physuam trioralem.
- QtHM. Sicut potentia, ut pot0ntia est, dici im- perlectionem. Oi actu gener*tim Sum Diu perfectisquqedum est, ut aI S. Thomas. Potentia enim activa completur in sua actIone et actum dicimus complementum et persectionem potentiae passivae Ariato- esita desinit actum Est autem actu rem existera
37쪽
Omni us istis donuitionon dividua, vela si ab invi
et ideo nota pectu eorum exiis tendum, idata in non ,st esse Iu- res mundi miliatis, tum pugnant1am.
tus perfectro enim activa ius compleae. Aristo-em exiSterct,
i test. Quaedam aliae sto aurit quihua ooem 'iste, rei essentiam constitu uti ta
39쪽
htθSi, existentia extra, Atatum Ultima rei ac suas amas te seu reali. Gisistis alia et rationis: per Af
im in se. Ex. Initas indivisa unt entia si minia, actus itemnitas indivisa Lar. OrPOrti ut cum di
40쪽
Dorioin a I citati Io Bonum per aut hui-tionem quietana ahPetitum. MALUM. Quod per a tio est appetibilo, quod aΡγ' tenti non convenit, quod rationem perfactionis nessat, Malum est Maureum aut morale. Iom, haem com Privatio entitatis dου- Datas, ut homini carer oculo, vel vita priVari,M Ium orta Io. Privatio ordinis ad praescriptas regulas morum, ut occidere innocentem, fura
PULOHRUΜ. Id cujus apprehensio placet. -Sylendo 'omInIA.- Mi Ioluchra, in iversali, ait 8. Thomas... con Sastat In resPlendentia sormae super partes materiae Proportionatas, vel super diversas viros, vel
.. Et iterum S. Thomas Ad pulchritudinem tria. requiruntur Primo quidem integritas sivo porΩotio bouae enim diminuta sunt, hoc ipso turpia sunt