장음표시 사용
411쪽
situmst. Serpentes in lapidem mutari posse, expuariis speciminibus, in Thuringiae montibus calea- reis repertis, probare Noster annititur. In additis nouem tabulis aeneis sedecim figurao variorum corporum mineralium, inprimiS vero Petreiactorum,
A Refutation of the reflexions against inoculation, published by DA RAST, of Lyon, so far as they are supported by calculations dra n stom the bilis of mortality in London and his observations; With a persuasiueto that practice, deduced froin the successos the inoculating Hospital near London, by ANTONY REL HAM, M. D. Fellow of the College of Physicians in London. London,printed for W. Johnston, 176φ. q. Pl- Αἱ.
Restitatio cogitationum super inoculat1one variolarum, quaS Cl. RAST, Med. Lugdunens. publicauit, quatenus illae nituntur Calc lis, ex indicibus mortuorum Londinensibus extractis, atque Obseruationibus eiusdem; cum commendatione inoculationis superstrudia successui inoculationis in nouocomio Variolarum Londinensi. Auctore Cl. ANTON.
R E L H A M , M. D. Licet ex iis iam, quae Cl. CHASTELLUX Contra Cl. RhsΥ11 libellum monuit, appareat, eiusdem Cl. RAST II argumenta, ealculosque ex
412쪽
indieibus mortuorum Londinensibus sumtos, quibbus potissimum in oculationem impugnauit, non adeo firmo sundamento niti; id tamen magis adhuet confirmatur et extra omnem dubitationem ponitur 3- hocce Cl. REL HAM libello. ostenditur enim in illo primo: nullum plane contra in oeulationis viblitatem argumentum ab indicibus istis sumi posse, cum in iis tantum numerus baptismatum eorum Cibulum contineatur, qui ad Anglicanam ecclesiam Pertinent, inter funera vero, ibidem enumerata, plura sint eorum, qui alios religiosos ritus profitentur. Plures e contrario Londini demortui vel ad alia loca, ut ibidem inhumentur, deserri solent, vel sepeliuntur in coemeteriissic dictis extraparochialibus. Atquo in uniuersum hi indicos vel nostris quoque temporibus haud satis accurato conficiuntur, ita ut nihil P. S. certi ex iis colligi possit. Longe vero minor cura pristinis temporibus in hac re adhibebatur, inprimis ante initium huius seculi. Nam ab anno IS 38, quis primum coeperunt, ad annum 17oo series eorun saepius interrupta est, atque in diuersis horunx imdicum exemplis magna haud raro quoad demortuorum numerum differentia obseruatur. Accedit
quod in illa ipsa periodo temporis, quas calculiSCl. RAST comprehenditur, multae parochiae nouae, prioribus additae et ita mortuorum numeri
semper aucti sint, ut itaque nulla firma concivi p. I 3. sio exinde serinari possit. Denique si fides quoque istis indicibus haberi posset, causta tamen numeri mortuorum ab illo tempore, quo inoculatio primum in Angliam introducta est, i. e. ab anno ITro aucti, non in illa ipsa inoculatione posita est, sed in abusuliquorum spirituosorum, quo non parenteS tantum debilitati, sed etiam illorum progenies vitiosior retidita est. Hic enim abusus circa haec tempora a eo inualuit, tantamque ioter ciues stragem edidit,
413쪽
τε supremus Anglorum sonatus circa annum 373s legibus eum coercere necessarium iudicaret. Quod quidem consilium adeo salutare fuit , ut ab his ipsis temporibus, inprimis vero ultimis hisce annis, rationatorum ad mortuos iterum aucta sit. Commem rantur a Cl. Auctore aliae quoque rationes, quibus etiam populi augmentum impediri putat, ut neglectus matrimonii, luxus etc. Concedit tamen, quodp. I quidem inoculationis aduersariis magnum et speciosum argumentum sorte suppeditare posset, num rum mortuorum per inoculationem in Anglia omnino auctum esse, cum per illam contagium latius dispergatur, et morbus, qui antea epidemicus su Tat, nune per totum annum grassetur, neque vel hyemali stigore supprimatur, ita ut, aegrotorum numero aucto, etiam mortuorum numerus necessario
augeatur. Ex qua tamen ipsa re concludit, legibus inoculationem omni studio promoueri debere, d
neo omnes adulti eo morbo laborauerint, quo temPin se mortuorum numerum mirifice imminutum fore, arbitratur. Per ipsam vero in oculationem magnum numerum eorum conseruari, quibus immediate comtagium communicatur, Cl. Auctor ex indicibus eorum probat, qui in nosocomium inoeulationi dic, tum, quod prope Londinum exstructum est, recepti sunt. Ex 7I 8, qui in eo variolis naturalibus laborauerant, i 796 demortui sunt, quod est uti et ad 4, cum multi inter aegrotos in hoc nos ocomium receptos ac illi sint, iique post insignia vitia diaetas
saepe morbo iam conclamato ad noso omium des Tantur. Contra ex 3 3I7 in oodem no comio ino latis I 3 tantum perierunt, quorum numeri r
fio est uti i ad r93ρ , ita ut inoculatio 1 7 ciuium
vitas seruauerit. In fino ad Ras Υ11 obseruatio-P. a 8.nes variorum morborum in ino latis ortorum, variae adnotationes additae sunt.
414쪽
Dissertatio de natura, modo agendi, speciebus et usu antispasmodicorum proprie dictoriarn, quae praemium Academiae Scientiarum et elegantiorum literarum Diuionensis an. 176 obtinuit. Auctore Cl. GODAR etc. Libellum hunc quatuor capita constituunt. In
primo antispasmodicorum, proprie dictorum, n , turam definit Cl. Auctor; in altero eorum modum agendi explicat; in tertio diuersas eorundem species distinguit; in quarto demum de usu horum remediorum in morbis agit. Naturam antispasmodicorum explicaturus Noster fibrae muscularis indolem declarat, posthac autem spasmorum notionem exhi- p. I 6. bet. Quod ad fibram muscularem attinet, eam contractilis naturae esse, hancque ab elasticitate et irritabilitate pendere et elasticitatem quidem vim meghanicam, irritabilitatem vero vim vitalem fibras largiri, docet. Irritabilitas vel externa vel interna est. Externam irritabilitatem musculique contractionem vel a solo contactu , vel ab instrumento
415쪽
pungente, vel a liquore quodam excitari putat; imternam vero, Cum musculus ad exemplum cordis,
quod intus cauum est et a sanguine ad contractionem sollicitetur, itidem in interioribus cauitatem habeat, et neruosum fluidum recipiat, ab huius sti. mulo excitari musculosque a solo eius contactu ad contractionem instigari, autumat. Cum porro, ex sententia Cl. Auctoris, vigor contractionis a libera communicatione, quae est inter genus neruosum et musculare , pendeat: sequitur etiam, ut interna
irritabilitas exquisitissima sit, externi vero stimuli es-fectus vix notabiles producant, nisi eorum actio ab interno stimulo adiuuetur, hique ipsi internum stimulum excitent. Ex his coniicit, fluidum nerueum, cum fibras musculares continuo ad contractionem impellat, tonum earundem moderari, dictique flubdi influxum, plus minus aequalem, effectuS earum xelativos dirigere, et aequilibrium tensionis earum reciprocae vel conseruare, vel turbare, easdemque ad sensationes externas plus minus sensibiles reddere. Porro quoque, vel solam abundantiam flubdi neruei et celeritatem eius et acrimoniam, Vel cum caussis irritantibus externis coniunctam contractiones musculorum duplicatas seu auctas producero, colligit. Ad definiendum spasmum, secundum s T A H LI I Pet Hop PM ANNI theoriam, quatuor fibrarum miscularium affectiones, nimirum tonum, atoniam, spasmum et conuulsionem attendi, iubet. Tonum tensionem fibrarum naturalem appellat, Momam earum relaxationem esse, monet, spasmum earum
dum rigiditatem aliquantum auctam dicit, conuulsionem vero nominat, si tensio musculorum ad gradum valde notabilem euehatur. His praemiis,sp smum definit, qui ex eius sententia est augmentum toni fibrarum vel virium, quas ad contractionem imp .n'
416쪽
impendunt, quae motus conuulsivos, agitationestonicas, vel simplicem partium, quae vexantur, rigiditatem producit. Hae vires vel ab irritatione
interna vel externa augentur. Si augmentum
hoc a sola irritatione interna prouenit, spasmus absque materie a Nostro vocatur, sique esses tas iste ab
externa caussa excitatur, quae internae caustae actionem simul excitat, ita tamen, ut haec emineat, spasmus cum materie a CL Auctore appellatur; uterque autem spasmus verus est. Ab his spasmum spurium distinguendum esse, putat, qui, ut osten dit, est contractio, per externam irritationem prO- ducta, ita vero, ut interna seu amo nemorum et
fluidi eorum illi sub ordinetur. Quod igitur ad na turam antispasmodicorum, proprie sic dictorum, attinet, eam ad constitutionem fibrarum organicam et ad n eruorum oeconomiam se habere, Noster docet. Ostendit itaque, requiri, ut plurimorum horum re' mediorum partes constitutivae admodum subtiles sint, atque inter has et fluidum nerueum agnitas quaedam deprehendatur, ob quam subtilissimas cs- Tebri canaliculas penetrent, et contento sui do nemuola se misceant, eiusdemque acrimoniam leniant, et degenerationem impediant, motus lassiaminent, in fibrarum parenchyma, et contextum nervornm eorundemque sensibilitatem agant, et naturalem statum restituant. In explicando modo agendi remediorum ant, spasmodicorum ad caussas irritantes, quae genus neruosum ad vibrationes tumultuo sis excitant, adique ad irritabilitatem fibrarum nimis exquisitam, quae caussas illas irritantes potentiores reddit, CLAuctor attendit. Vt itaque res clarior euadat, mechanicam contrastilitatis fibrarum vim , nimirum elasticitatem, atque vitalem eiusdem vim, scilicet
irritabilitatem, de quibus in praecedenti capite iam
417쪽
egit, ulterius declarat, harumque assectionum mintuam relationem considerat. Ad sex autem momenta hac in re attendere iubet. Primo nimirum fibra firma atque compacta esse, et absque ullo periculo rupturae magnas Violentias ferre potest, quo
in casu ea parum irritabilis est. Secundo fibra moblis et sexilis esse potest; quae lacile cedit et parum reagit; haec itidem minus irritabilis est. Tertio fibra debilis esse potest, neque extendi se patitur, quo in casu paruae caussae insignes effectus producunt, fibraeque admodum irritabiles tunc sunt, atque lacile convelluntur. Quarto fibra, licet: a natura robusta sit, si nimis tenditur, ut fibra debilis sohabet, et valde irritabilis tunc esse solet. Quinto fibra, antea robusta, ob praegressam tensonem, d
bilis esse potest, ita, ut similis sit fibrae secundi
et tertii momenti: talis per relaxationem irritabilis facta est. Sexto demum fibra, quaecunque etiamst eiukdem tela, plus minus irritabilis esse potest, prout stimulus plus minus insignis eandem assicit. Cum enim notio irritabilitatis rationem sensibilitatis vitalis inuoluat, patet, irritabilitatem fibrae eo magis insignem esse, quo magis actioni caussarum irritantium eadem exposita est. Ne autem irritabilitas in statu naturali nimia sit, natura id praestitit, ut
fines neruorum tenuissimo inuolucro vel humore vibscoso obducerentur. Quodsi nunc inuolucra haeea caussa quadam remota sunt, fibras in statu irritabilitatis nimiae se habere, liquet. Ex his colligie
Cl. Auctor, actionem caussae irritantis, e. g. vene norum tam fortem esse posse, ut etiam caussae naturales fibras rupturae periculo exponant; vel fibras adeo denudatas esse, ut omnem caussarum agentium impressionem suscipiant, vel demum vim caussae agentis et sensibilitatis simul praesto esse, ut spaLmus seu conuulso producatur, Vt itaque spasimus tollatur vel Praevertatur , ad quatuor indicatio
418쪽
nes attendendum esse, Noster monet, 1 ut fibra vel roboretur; et) vel relaxetur; 3 vel nuda nimis inuoluatur; vel ψ) in omnibus hisce casibus caussas irritantes destruantur, et vis impellens spirituum
His praemissis in tertio capite diuersas antispa modicorum species explicat, et in uniuersum ad duas classes respicit, omniaque antispasmodica in spiritualia et materialia diuidit. Ad spiritualia refert animi affectus, et quemadmodum tristitia, ira etc. spasmos producant; sic animi tranquillitatem, gavidium, spem etc. antispasmodicorum vim exercere, ostendit. Hinc quoquo ad antispasmodica refert exorcismum, si homines, a cacodaemone obsessi, inibris spasmis excruciantur. . Licet autem Cl. Auctor in explicanda animi natura ingeniosum se praebeat; et nonnulla, attentione non indigna, proferat, in pluribus tamen ei sustragari non possumus, et concedimus quidem, homines, ob mores insigniter deprauatos, interdum in mirum spasmorum genus incidere posse, quorum leuamen, precibus in auxilium vocatis , omnino ob tranquillitatem animo conciliandam, exspei fandum est, sed longe faciblior per medicamina curatio locum habet, caute t men, cum multa haud raro subsit fraus, medicos hac in re versari debere, putamuS. Materialium antispasmodicorum sex genera Com
ritantia diuidit. Roborantia, ut docet Noster, vel tonica sunt, id est, quae telam partium exterius firmant, vel neruina, quorum virtus interiora penetrat. Tonica rursus sunt simplicia vel composita; illa fibras stringunt, dum in earum elasticitatem agunt; composita autem effectum constringentem
edunt, dum irritabilitatem essiciunt. Ad simplicia
419쪽
refert aquam mediocriter frigidam, vitriolum maditis, alumen, solia et cortices quercus ete. ad composita aquam valde frigidam, nivem, glaciem, corticem cascarillae etc. Ad neruina a Cl. Auctore reseruntur spiritus ardentes, olea aetherea et resinae, quae per stimulantem, exsiccantem et attrahentem
vim fibras roborare dicuntur. secundum genus antispasmodicorum relaxantia p. s8. constituunt, quorum quatuor species agnoscit No-ser. Alia nimirum relaxant, dum smegma unguinosum et mucum naturalem rarefaciunt, ut lintea
calefacta, corpori imposita, infusa aquosa calida, &mentationes etc. haec exsiccantia vocantur. Alia
fibris mollitiem et extensilitatem conciliant, ut serum lactis, oleum amygdalarum dulcium, syriapus de althaea, fomentationes, balnea, embrocationeS, thermae; his humectantium nomen imponitur. Alia ob principium unctuosum admodum volatile subtilissima interstitia, quae olea crassiora et aqua neutiquam ingrediuntur, penetrant et elementa fibrae ita obducunt, ut ad eorundem frictionem, a mutuo contactu dependentem, insensibilia sint; haee fibram irritabilitate orbant, Vt Opium, camphora, castoreum, candelae carbo, goslypium ambustum etc. et paregorica vocantur. Alia demum relaxantia, quae caussam mechanicam distentionis tollunt, vel fibram discindunt et deplent, mechanicorum nomine insigniuntur, quorsum pertinent operationes
chirurgicae , venaesectio , partium incisio, trepa-
Tertium genus antispasmodicorum sistunt ea re- p. media, quae fibram obducunt seu inuqluunt. Ad
haec referuntur oleosa et mucilaginosa, quae inu, cum naturalem suppeditant, deinde terrae abso bentes, quae consistentiam amissam reparant, de-
420쪽
mum calces metallicae et terrae bolares, quae utramque utilitatem simul praestant.
Quartum genus temperantia comprehendit, quae stimulos, spasmum producentes, auserunt. Referuntur ad hoc I) diluentia , ut aqua, qua particulas acres a se inuleem disiungit, ut fibram vi unita aggredi nequeant. 2 Attenuantia, ut aquae minerales , mercurius dulcis , salia nemtra etC. quae materias viscidas, aerimonia imprae gnatas incidunt, iis dum mobilitatem et tenuitatem ad expulsionem necessariam conciliant. 3) Resoluentia, ut camphora, flores benetoes, sulphur, guinmata serulacea, salia volatilia ete. quae cum materiis concretis se coniungunt earundemque dissolutionem efficiunt. G Absorbentia, ut lapides can-
Orum, magnesia ete. quae acidum aliaSque acribmonias recipiunt seque acrimoniam infirmant. s Inuoluentia, ut cremor lactis, butyrum, Olea v
guinosa etc. quae spicula saliria obducunt, et ita impediunt, quo minus fibram rodant et pungant. 6) Restigerantia, ut pulpa tamarindorum, succus
citri, acetum , spiritus nitri, cremor tartari, nitrum etc. quae alcalescentem humorum statum destriiunt, putredinem refraenant, huiusque acrimoniam temperant et substantias inflammabiles, nimis euolutas, sigunt et absorbent, siquidem ab hisce caussis fibrae, tumidae factae, se inuicem fricant et e aestuant. , T) AntiZymoti Ca, ut acida mineralia, olea aetherea, acida dulcificata, amara vegetabilia, salia amara etc. quae motus spontaneos vegetabilium fermentantium in primis viis compescunt et aerem abundantem, inde expulsum, absorbent. 8 Anthelmi latica, ut olea unguinosa, remedia foetida, mercurialia, acida, medicamenta lapidea, purgantia et vomitoria, quorum singula vermes vel sustocant,