Comoediae;

151쪽

λευσαμενων , αλκιμωτατου οντα των ε πολεμω γειτόνων

τίνας χρη ποιεῖσθαι συμμάχους, οἱ μεν ους Μιλησίους ηγουντο δεῖν παρακαλεῖν , καὶ γαρ ευημέρουν τότε μάλιστα10των περιοίκων, καὶ διὰ το γειτνιαν ν Καρία την τουτων χώραν Οἱ δε διαλυσασθαι προς τους Πέρσας συνεβουλευον,

την τουτων ρχην μεγίστην γεγονεναι φασκοντες, καὶ πάντων λκιμωτάτους εἰναι, κρατουντας της σίας ἔδοξεν ουν

τοι Καρσὶν ἐρωτῆσαι τυν 'Aπόλλωνα τον δὲ θεον ἀποκρί45

παλαι ποτ' ησαν αλκιμοι Μιλησιοι. του o χρησμου διαδοθεντο εις τὰς σιάτιδας πόλεις, οἱ μεν Μιλήσιοι, την προφητιν αἰτιασάμενοι διεφθάρθαι χρη- μασιν υπο των Μηδιζόντων, - πανδημεὶ τοῖς Καρσὶ βοηθή-20σαντες, καὶ τοι Περσαις με Ἀκείνων συμβαλόντες, χεδ0ν' παντες απεθανον τον ὁ χρησμον διὰ την αλχὶ θειαν ι πα

ως καὶ νακρεων πολεμουμενους δε Κῆρας π χαρείου του τασπου, τουτον λαβεῖν τον χρησμον, πυνθανομένους,2 oe προςλαβοιειν συμμάχους Μιλησίους. ὁ ὁ νους του λpγομένου τοιουτος, αντὶ του πάλαι συνην σοι, νυν ὁ Ου. Lρηται ὁ η παροιμία επὶ των πρότερον με ευδαιμονουντων νυν ὁ ατυχούντων Γαλκιμο ι ἰσχυροί. l. DorM. οἱ Μιλησιοι παλαι επι ανδρία θαυμαζόμεν0ι, - καὶ συμμαχοι τοῖς υβουλομένοις γίγνοντο ἐλθόντες υν τινες εις τον Ἀπόλλωνα, καὶ πυνθανομενοι αυτ εἰ ἐν Μιλησίους συμμάχους λαβεῖν, χρησμον ἔλαβον, τι πάλαι πον ησαν αλκιμοι Μιλησιοι ἐπεκράτησε δε ολ ει παροιμίαν. OrM. J

152쪽

1012. νιταριον αν καὶ βατιον Συμεμαχός φησώ, UΠταρος πολυς επὶ μαλακία νειδιζόμενος ἐν τοῖς ξῆς ρά- μασι καὶ Βάτος' καὶ τὰς μικρὰς δε θηλείας Σατυλ0υς ελεγον. καὶ Θεοπόμπου δρῶμά εστι α - τινες ὁ νιτά- 15ριον καὶ βατον εἴδη φυτῶν ' θελειουν εἰπεῖν, τι ς νθ qμε εἰχε Βίδυμος ὁ φησιν υποκορίσματα προς γυναῖκας νι- τάριον δε νεοττιον, οἱονεὶ κοράσιον Ἀλλως φιλοφρονητικην προςφώνησις βαταλον ὁ την δραν, παρ καὶ το βάτιον. το ὁ συνεσταλμένως αναγινωσκειν, νόητον. η δυναται βα-20τοναντὶ του τρυφερον καὶ μαλακον, οἷος όβάτος το χθυδιον. πιταρος καὶ Βάτος ανδρες σαν θηλυπρεπεῖς καὶ ραῖοι παρηκαζεν ουν αυτην τούτοις ὁποκοριζόμενος ' λλοι ὁ νι- τάριον καὶ βατιον φασὶν εἴδη ανθεων, να λεγοι, γανθη με εἶχεν καὶ ἐκολάκευεν Dorse νηττάμιον λ νητταρι0ν 25καὶ φάττιον εἴδη φυτῶν θέλει ὁ εἰπεῖν λανθη με εἱχε'oIo νεόττιον οιονε κοράσιον RaM. νιττάρι0ν καὶ βατιον εἶδος φυτῶν θέλει ουν εἰπεῖν, τι ανθη με εἰχεν αντὶ του οὐ τοὐτ η μετὰ το ειπεῖν λεγε νιττάριον καὶ βάτιον γουνωςπερ αὐτατα ανθ τὶ α καλοίσι νιττάριον καὶ βάτιον Paris.

153쪽

κατεσκευασμενον, και π των ἶππων κινουμενον καὶ Οχου - μενον καὶ Iosμαι το ἐπὶ ρματος τοιουτου φέρομαι.

1015. ἐπὶ της μάξης α γαρ των θηναίων

ris. ἐλέγετο ζειν της χροας μου δυ, αντι του ἐκ της χρόας οσμην δεῖαν αποπεμπεσθαι, τοι δυτάτην εἶναι την ἀπὸ25 του σωματός μου σμην φερομενην. l. Paris. οζειν δὲ τας χροας ἔφασκεν ὁ μου o σμην ἐξιέναι απὀ του

154쪽

P1026. τὸ ω φίλ' ανε σκωπτικῶς κατὰ της γραός. Gl. 15 Paris. J1027. φάσκων βοηθεῖν καίπερ ομολογων βοη

χθησεται. GL Paris. Js 1029. ἀναγκάσαι βιάσασθαι, διεγεῖραι Gl Pa

155쪽

1036. αλλα κατασέσηπας γ, πο ου γηρως καὶ του χρόνου ' γελοίου δὲ χάριν υ κατατέτηκας εἶπεν, πιλλα κατασεσηπας. Lo κ' γουν υ κατατέτηκας Mi Paris. Jf1037. διελκυσαις' διαβιβασαις. GL DorM. J1033. ων τ ηλία κοσκίνου κυκλος η σανὶς πλατεῖα,

στεφαναυς κομίζων τω Πλούτω δια το πεπλουτηκέναι.

156쪽

1046. ἔοικε φαίνεται ὁ νεανίας ἐωρακεναι θεάσασθαι Gl. DOrM. J 1048. πολλοῖς με σοις GL Paris. J1049. μεθύων γαρ ῶς ἔοικεν οξυτερον λέ-

157쪽

f1050. κόλαστος αἰσχρος, αναίσχυντος Gl. B.

Ουκ ἔστιν τι απαίδευτος GL DO M. παίδευτος Gl. Paris.J1051. ω Ποντοποσειδον πόντι Ποσειδον. θεοὶ δὲ πρtσβυτικ0ὶ οἱ τοῖς πρεσβυταις φιστάμενοι θεοί ἐπειθη καὶ ὁ Ποσειδῶν των πρεσβυτερων θεῶν καὶ ουχ10δμoι0ς εστ χιονυσω η πολλωνι το ὁ Ποντοπόσειδον απο ου πόντου, μέγιστε Πόσειδον καὶ Σωφρων γάρ φησι, πόντος αγαθῶν, πλῆθος καὶ μέγεθος θέλων σημάναι Ἀλλως επεὶ γραυς εστιν, ως του ρκου τούτου πρεσβυτῶν - τος η υ πάντως, ἀλλ εν παιδια μετ' εκπληa5ξεως φαίνεται, καὶ μεγάλης τινος μτασεως, χρησθαι τουτω. I Ποντοποσειδον φευ βασιλευ του πυντου GI. Dor M. πρεσβυτικοὶ γεροντικοί. l. DUUM. B. θεοὶ πρεσβυτικοί οἰκεῖον τῆ γραῖ λεγειν τουτο 0ν νεον ' και γαρ γεροντες γέοουσιν αρμόζουσι εστ δε δ Ποσειδων των γερόντων20 καὶ ο των νεων, ωςπερ o Ἀπόλλων, και ο σιόνυσος, καὶ λυαν το ὁ Ποντοπόσειδον ἀντὶ του λανα της θαλάσσης, η. θαλάσσιε Πόσειδον. Schol. 5. πρεσβυτικοὶ θεοὶ οἱ Gρχαῖοι ι παλαιοί. καὶ γαρ καὶ πρεσβυτικοὐ θεους λεγοντ0υς αρχαίους ά προς ιόνυσον δι' Ἀπόλλωνι. Paris. I. 25 1052 των si υτίδων των ρυτιδωμάτων. I. B.

1055. ως περ πάλαια ει ρεσιώνην εἰρεσιωνη35

στεμματα προ των πυλῶν περιειλημμόνα πλακουντικοῖς τισι Σ0 P0ις, καὶ λλοις τισι τοιουτοτρόποις, τοι τε ραίοις πεπ0ις, καὶ ελαίω ποκεκραμένα λιμοὐ γαρ ενσκηψαντος, νεῖλεν θεος τὰς ιρεσιώνας προ των θνρῶν κρεμάσαι εἰρε- Schol in AriMoph. T. I. P. Kὶ

158쪽

ἀμφιθαλης ἀμφ αυτῆ αὐτ λεγειν ' εἰρεσιώνη συκα φέρει, καὶ πίονας αρ-

159쪽

ΕΙΣ TON ITA OTTON. 117

ἔχων. s γνώσομαι γνωρίσω. GL Paris. 5

πηλοι χρίειν και αναποιεῖν τὰ μάτια εἰωθασι καὶ τον οἶτον δε νθυλευουσι φὶ συμμιγνυντες ' αυτω απρον. υλλως κομμωτικῶς ' καὶ φιμμυθισμενως χει, καὶ ουτην κατὰ φυσιν χροιὰν ἄλλα νόθον καὶ ξενην sint. συ

οφείλων κανταυ ' ειπειν, καπηλικῶς παλιν εἰπε παίζων.