Comoediae;

181쪽

τέλει παντων των στίχων κοθωνίς.

182쪽

ε ς δε τοῖς Aττικοῖς παγωγη χρησθαι, Lν, ππος, Ψάνιόν τι χρημα καὶ γυννὴ, σπάνιόν τι χρῆμα καὶ επὶ τῶν

5. οἱ δ' οἰκετα ρεγκουσι et ουτως Ἀττικοὶ δια

θεως δύνασθαι καθευδειν.

183쪽

8. λλ' οὐδ' o χρη ἶτος ο ὐτοσὶ νυν υκ παι- νων αυτον χρηστόν φησιν, αλλ' ἐναιρωνεία. πῶς γαρ δυ- ναται θαυμάζειν, ν επὶψαθυμία μέ μφεται; 10. ἐν πέντε σισύραις στερεὰ περιβλ ηματα παχεα, ταῖς νυν καλουμεναι εμφερη συραις εστ δε φαεια καὶ μικρα περιβληματα. ἰστέον, τι ληγοντος του χειμῶνος, αρχομένου ὁ του ἐαρος, γίνεται τα ιονυσια ῶςτε δια et κρυ0ς αυτους εικος καθευδειν, τοιουτω σχηματι την κεφαλην περιβεβλημένους, ωςτε και πεντε περιβόλαια περιβεβλησθαι τον υἱόν.

186쪽

29. ἐλαυνεις στρεφεσθαί με ποιεῖς, γουν πολλὰς στρ0φας φρ0ντίδων διεγείρεις. Gl Br. 30. ἀτὰρ τά τί ὁ μετα αὐτα φλημά με κατελαβεν.

31. τρεῖς μ ν α δ ιφρίσκου δίφρος καλεῖται το

κῶς δε εἰπε τους διφρίσκους, δια το μικροῖς εἰναι καὶ κούτους τοι αγωνιζομένοις προς τους αγωνιστικούς. 15 31. . καὶ τροχοῖν Ἀμυνία καὶ οὐτος των περτππους πταισάντων μίμνηται δε αυτου και ν τοῖς Σφηξί. νυν δε υκ εκείνου καθαπτόμενος μνημονεύει αὐτοs, αλλὰ τον ρχοντα διασύρειν βουλόμεν0ς, τη κείνου π90sηγορέα εχρησατο. τοτε γαρ ρχεν μινίας Πρ0ναπ0 υιός. ἐκε 20νον os επισκῶψαι θελησας, παρετρεψε το ι ει το , καὶ παρεγραμμάτισε γελοίως επεὶ παρὰ τοις θηναίοις ο νόμος τανερῶς ἐκώλυε τον αρχοντα κωμωδεῖν Ἀμυνίαν δε αυτὸν εἶπεν αντὶ του μινίαν. 32. παγε τον ππον ξαλίσας καὶ τοὐτο νει- 25ροπολουμενος ὁ νεανίσκος λέγει. Φαλίσας ε εκκυλισ/θη

οτι προς τω ζημιωθηναι εἰς την ἱπποτροφίαν, καὶ εἰς δίκας επεπτώκειν. επιτείνει os et κακὸν, τι πρ0 τῶ ζημιοὐ- σθαί με τι καὶ δίκας ὀφείλον. - γὰρ υ του δανείου χαριν, αλλὰ του τόκου ἐνεχυράσασθαι απειλ0sσιν.

187쪽

35. ἐτεὸν , πάτερ λ ταυτα ουκετι νειροπολουμε- χτος, αλλ εγερθεὶς λεγει, εωρακως 0 πατερ οδυρομενον. τοὐτ ὁ Ουκετι καλυδων, λύ ἐγερθείς ).36. τί δυς κολαία νεις καὶ στρέφη τί περιστρεφ'Iσυνεχῶς συμβαίνει δε τοῖς αγρυπνοῖσι τοὐτο πάσχειν τῆ δε κἀκεῖσε ρίπτειν αυτους καὶ μεταβαλλειν. 1037. δάκνει με δημαρχος τις παίζων τον κ0ριν, η την ψυλλαν καλεῖ οι δε da μ αρχο et τοι τὰς απογραφας )εποιοῖντο των ν κάστ δημω χρεῶν γ' καὶ τα λγὶξιαρχικα γραμματεῖα παρ αυτοῖς, ν συνηγον τε του δημους, τε δεοι, καὶ ψηφον αυτοῖς ἐπεπίδοσαν καὶ ενεχυρίαζον Ἀει-15στοτέλη ς δε περὶ Κλεισθένους φησί κατέστησε και δημαρχους την αυτην λόντας πιμελειαν τοῖς πρότερον ν αυκραροις ). και γαρ τους δημους αντὶ των ναυκραρίων β ἐποίηGεν οι πρότερον ναυκραροι ), εἰτε πο Σόλωνος κατασταθεντες, εἴτε καὶ20 προτερον η . υτοι ὁ την πομπην των Παναθηναίων κόσμουν, λεισθένους καταστησαντ0 αντὶ ναυκράρων l. εστ δε δημαρχ0ς, ο την επωνυμον αρχην ἄρχων. καὶ Ἀσκλη

χους οἱ περὶ Σολωνα καθισταντ εν πολλη σπουδη, ν οι κατὰ δημον ἄρχοντες ' διδῶ I καὶ λαμβάνωσι τὰ δίκαια παρ' αλλήλων ἐδειουντον δημαρχον ἀγαγεῖν εἰς τους οἴκους τους εχυριαζομένους.παί ειδε, ς ε ελεγε κόρις, η φύλλα. . ον0μα ὁ πολιτείας301 Verba τουτο δε - εγερθείς. in ed. Ald Ieguntur infra

188쪽

o δημαρχοι, ους ἐχρῆν ἐνεχυριάζειν τους γνωμ0να των χρεωστῶν. δέον εἰπεῖν κόρεις. οἱ γαρ κόρεις εν τάς στρω- μασιν ντες τους πνουντα δάκνουσιν. ὁ δε μεμνημένος ὁτι εις δικαστηριον ξει πο τῶν ὁ 'ειστῶν δημαρχος φησί. δημαρχος ὁ εστιν ὁ του δημου προστάτης, ν φασὶν διωτικῶς δουκαν Schol. C. 38. καταδαρθεῖν λ o Ἀττικοὶ παρο υνουσι κατα

ται , ως O,

189쪽

στεμφυλα ἐπὶ των σταφυλῶν ' και τα περιπίσμ ατα, ἐπὶ των ἐλαῶν. τεταριχευμεναι σταφυλαις. l. r. J46. o Μεγακλεους ἐδιπλασίασε το νομα εἰρω

παραθέσει in τούτο ἐπιστωσατο, φησας αυτ ἰν ἀγροικον ἶναι, την ὁ γυναῖκ πολιτικην. θαυμαστον γαρ υδεν, εἰ ἄνθρωπον ἰδιοπραγμονα καὶ ιετριον του τροπους τε επὶ20 της ,γροικίας διαίτη γύναι0ν πέταξε πολιτικὸν καὶ κατεδουλώσατο.

190쪽

βρυων μελίτταις, καὶ στροβίτοις, καὶ

ἔγκατα πάντα λαφυσσει. et Κωλιάδος οἱ μεν Κωλιάδα την θεον σκαλουσι νεανίου Ἀττικου, ποδραντος απὸ ληστῶν Gυμμαχία της θεοὐ, καὶ ουτως αυτην νομάσαντος, καθάπερ αυτος δεθεὶς των κωλων απελυθ' υπο γυναικος οἱ δε θυγατρος του αρχι--ληστos δι ἔρωτα οἱ δε τόπον ἐοικότα κώλot ανδρος, ενθα 30η θεος τιμῆται ἐνιοι δε, Ἱωνος θυοντος, κόρακα άρπάσαι κωλην, καὶ ε ἐκείνω τω τόπω ἀποθέσθαι ' θεν οἴ- τως νομάσθη Ἀλλως Κωλιὰς ναός ἐστιν 'Aφ90δίτης, ουτ καλουμενος πό τινος νεανίσκου Ἀττικοί, λόντος

υπὸ υρήηνῶν - , και δεθέντος τα κῶλα εἶτα ἐρασθείσης

tione verba ἔστι γὰρ λάπτω - τοιαυτα πράττουσι Ieguntur infra lin et . Post locum Homericum.