Comoediae;

191쪽

πρὸς το αργός, σπάθα ' καὶ τουτο εἰρωνευομενος περὶ γυναικὸς δε λεγει αντι του κατηνάλισκε, κατησθιε και διὰ τουτο ου αργὸς ην Ἀττικοὶ δε επὶ των θ'ὶλυκῶν αρσενικῶν νομάτων κεχρηνται καταληξεσιν 'x' ως ενταυθα. καὶ

γ ενναῖος. κ

σπαθαν δε το αφειδῶς καταναλίσκειν ' καὶ παρα τοῖς ρητορσιν εἴρηται πολλάκις οἰκεέως δε νυν τῆ λέζει χρηται επὶ γυναικός. καὶ γαρ επὶ των φαινομενων ματίων, παθῶν,25το αγαν κρουειν την κροκην δυναται μεν ουν τ σπαθῶνε αμφ0τερων νοεῖθαι. τι ὁ νυν επὶ του πολλου παρείληπται, δηλον εὐτου ἐπιφερ0μένου,

ἐγὼ ' αν αυτη ιμάτιον δεικνυς οδὶ, κατὰ πρόφασιν φασκον, . γυναι. λίαν30

192쪽

ο ην του των Ἀλκμαιυνόδων γένους. σεμνυνετο ὁ ετο γυναιον θείω Μεγακλεῖ. τρίτον νικησαντι λυμπια, καὶ δι ιπποτροφίαν κατελέγόντι εὐτης φυγης εδίωξε γαρ αυτον ο Πεισίστρα- 15τος, ον καὶ μετεπεμψατο παραχωρησαντα αυτ το της νίκης

κητυγμα Καλλίας Pydαδουχος, προςελθὼν εν ῆ ιερῆ cτολη κατὰ Περσῶν εὐμαραθῶνι, καὶ ριστευσας κατὰ βαρβάρων, και τρίτον λυμπια νικησας αρματι τον υἱον Iππόνικον νόμασε λεγεται ὁ τουτον πλουτησαι h μάλιστα, ρ0ταχμαλωτου τινος εν licit Ili τω βαρβαρων προςελθόντος

193쪽

τοιούτω κDσμηθεντες σχηματι, καὶ αρματος επιβαντες, διαμέσης πομπευουσι της πολεως, ω καὶ οἱ βασιλεῖς χρῶνται. υλλως ξυστις λέγεται το κροκωτον ἱμάτιον δ οἱ νίοχοι φορουσι μεχρι νυν πομπευοντες χρῶνται ὁ αυτω καὶ ι τραγικοὶ βασιλεῖς. 4υστὶ εido ιματίου πορφυρos. ἄλλοι od φασι το δι ικῶς λεγομενον σωσανιον και σῶζον του αν-

δρας Schol. m. J71. εκ ου ελλεως τοπος ουτ καλουμενος ἐν Ἀττικν ου μην-λλὰ κά περὶ τον ιονυσον εστί τις ορτητοις θηναίοις Φελλος καλουμενη ' τις των Λιονυσίων 10αρχεται. ουκιανο δε ε τω περὶ της Συρίης o eos ' φαλλους, φησιν, Ἀλληνες τω χιονυσω γείρουσιν ' πὶ των καὶ τοιόνδε τι φέρουσιν, α δρας μικρους ἐκ ξύλου πεποιημενους, μεγαλααιδοῖα ἔχοντας καλε εται δὲ τάδε νευρόσπαστα. 15κα' παρακατιων δε εν τοῖς προπυλαίαις του Συρίης θεο ναο φαλλοὶ ἔστασιν, ους ιό νυ - σος εστ ησατο. Ἀλλως τόπος της Ἀττικης υτω καλούμεν0ς. εκ τούτου ὁ φελλεατας λεγουσι Λωριεῖς τους κισση- ρώδεις λίθους. αἱ δε αἶγες προς τὰ τραχύτερα ὁιώκουσι. 2072. διφθεραν νημμένος ενδεδυμενος ποιμε- νικον ὁ περιβόλαιον η διφθερα. Ἀττικοὶ ὁ λεγ0υσιν, ννυν σάλην καλουμεν. εστ δε ε δερματος. 74. αλ In περόν μου κατεχεεYεπαιξε παρα τ0νῖκτερ0ν νοσημα δὲ ὁ ἴκτερος, ο ς περιχεῖται ταῖς δενεσι τῶν25 νοσούντων διο καὶ το κατεχε κατὰ λόγον πηγαγεν ουτωδε καὶ τοῖς χρημασιν αὐτολεπιβεβλησθαί φησιν Ιαπερον, οι0νιππικον ερωτα νόσον ἱππικην, διὰ το πολλὰ δεδαπανηκέναι. ἱππικον ἔρωτα, ἀφανισμόν. l. Br. Jτων χρημάτων ευρηται τοὐτο, καὶ qματων ' περ300υτως εἴπ0ις ' αλλα κατεχεε των ρημάtων εμολιππικον ερωτα τουτεστιν, μοδως ουδεν δει δαπαναν αφειδῶς λεγοντος, λη- ρον ηγησάμεν0ς τους λόγους, ἀντετίθη αυτοῖς, ως ἐραστης εστιν ἱππων, καὶ ουδεποτε τούτου αν ἀποσταίη.

εθος κολακεύει ὁ νυν τον ιον, καὶ προςποιεῖται φιλεῖν,ῖνα τοιμότερον αυτον προς την ἀξίωσιν αυτου πείθεσθαι παρασκευάσss.

194쪽

σαντο.

φίλησον κια πρόςπτυξαι καὶ την χεῖρα δος την δεξιάν. εθος ὁ επὶ πίστει καὶ συνθω και βεβοάαις τὰς δεξιας διδόναι ἀλλήλοις. Γε ς ῆν τοῖς παλαιοῖς τὰς δεξιὰς διδόναι ἀλληλοις 5εἰς βεβοάωσιν των συνθηκῶν. και ηομη ρος χεῖράς τ' - πιστώσαντο. Schol. Br. J82. δου τί στιν το αἰτηθεν παρὰ του πρεσβυτου ποιῶν O νεανίσκος, την δε ιὰν ρεξεν υτῶ καὶ δηλον οτι παρεπιγραφη o δου ).10 83. νη τον Ποσειδῶ ' τουτονὶ αρμα δείξας,

ομνυσιν η ἄλλο τι νιοχικον η πολεμικον σκευος κυρίως ὁ νυν o νεανίσκος ομνυσι τον Ποσειδῶνα, θεῖν ἱππικονοντα, τε καὶ αυτος περὶ λαους σπουδακως τουτονὶ δετω κοινω ων ανθ ρωπων ἔθει χρωμενον αυτον δεῖ νομίζειν 15εἰρηκέναι εἰωθασι γὰρ ὀμνύντες λέγειν, μα τοὐτον του θεον' μὰ τοὐτον τον σκληπιον. αλλοι δε αφίὁρυμ εχοντα Ποσειδῶνος δια τουτ καὶ ὐπρεσβυτη τω ρκω ακολουθως

20ου γὰρ ανεχομαι το τωνίππων αγο 0υειν νομα, δι Ῥυς απολωλεκειν τὰ χρηματα. 88. εκστρεψον ἀντὶ του μετάβαλε - απο μεταφορας etων ρυπουμένων ἔματίων καὶ εκστρεφομενων. 'κστρέψαι δειμάτιον, o αλλάξαι το προς το σω μέρος ἔξω. αλλαξον ουν, 25φησι, τους τρόπους σου καὶ μεταβαλου. ως τάχιστα μεταφορικῶς ' . το γὰρ ως τάχιστα, κυρίως π αρματηλατου ταχινα γαρ τα αρματα. 90. νή του Λ ιό νυ σου με Ουκ επιτρέπει τον Ποσειὁῶνα ομνυναι, μεταβώλὼν του Λιονυσον μνυσιν. 30 92. καὶ τωκίδιον et οἰκίδιον, υποκοριστικῶς. μικρυνε δε καὶ τοις ονομασιν αυτοῖς τ ευτελες της φιλοσοφίας ει πάντα δεικνυς et δε δευρο νυν ου τοπικὸν, αλλ'

αντὶ του ἐλθέ. γαγε δε δηθεν αὐτ0ν ἐπὶ την Σωκράτους

195쪽

υτ δε δε αμφοτερων δυναται νοεῖσθαι ἔστι γαλαμφίβολον καὶ α λον, πότερον τα ψυχὰς αυτὰς λεγε σοφας, Iτου ανδρας σοφους ταῖς δε ψυχαῖς κείνων νεστι et φρον- τιστ2ηριον. Eὰν μεν γαρ, ψυχῶν σοφῶν τουτ' ἐστὶ φροντιστηριον,ενὁεχεται et αυτὰς εἶναι τὰς ψυχας σοφάς. εὰν ὁ ψυχῶν σοφῶν, ανδρῶν λεγει δυναται ὁ καὶ σκωπτειν διὰ τούτουτον περὶ ψυχης Σωκρατους λόγον, καὶἰσαφῶς πίτηδες εἰρη- κεναι Ἀπεὶ καὶ Σωκράτης ριζόμενος περὶ ψυχης, ἀσαφῶς10

- πολλοι συνερχονται σκεψόμενοι. φροντιστα δε κα- λοῶντο ι περὶ τον Σωκρατη διὰ το φροντέ ιν αλληλων καὶ20δια osco μηδέποτε παυεσθαι της φροντίδος.

s6. At ἐστι πνιγευς πνιγεῖς et των ἀνθράκων κόμινος διὸ ἐπιλεγει, ημεῖς ὁ ' ανθρακες διὰ τοία ηλίου

θερμαίνεσθαι κυρίως ὁ πνιγεῖς, ενθα Οἰάνθρακες ἔχονται καὶ πνίγονται. ταῶτα ὁ πρότερος Κράτη ς ε LIανόπταις25δρα ιαξ περὶ Iππῶνος του φιλοσόφου κωμωδῶν αυτὸν λεγει ειφ' ου στοχαζόμενοί τινες φασιν, τι μηδεμιῆς ἐχθρας χαριν Αριστοφάνης κεν επὶ την των εφελῶν ποίησιν, 0 γε ρητε ἴδιόν τι, μητε ρμόττον, αλλα μηδε πρὸς εν ἐγκλημα ηλθε Σωκράτους δύο γὰρ κατ' αὐτos ταλα προςθεὶς εγκληματα,30 et περὶ Ουρανου, τι ἐστὶ πνιγεὼς, καιές ' ἱκανός εστ τονέ τω λόγον διδασκειν καὶ τον κρείττονα ' τ μεν κοινον των φιλοσόφων πάντων ἐπηγαγεν ἔγκλημα φαίνεται ὁ καὶ επὶ τούτων Πώπων κωμωδηθηναι φθάσας το ὁ των εγκλημα- των ουδε τὸ σύνολον πικοινωνεῖ φιλοσοφία ου γὰρ τουτ035 ἐπαγγελλονται ἱ φιλόσοφοι δεινοῖς ποιησειν λεγειν ἴδι0ν ὁ τὸ τοιουτο μῶλλον της c κης' ς εα αμφοτερ ob τ0ν

196쪽

104. καὶ Xαιρεφῶν ταῖρος Σωκρατους ο αιρεφῶν' ς καλεῖτο καὶ νυκτερὶς δια το μέλας εἶναι καὶ

30μειρακιῶδες, φη ὁ Ἀνόητον εἴπης in απὸ του μηδε α νηπια παιδία ειδέναι τι. t νηπιον μωρον. GL Br. J106. αλ εἴ τι κήδει ἡγουν φροντίζεις πατρω- ων δ' ἀλφίτων, αντὶ του, τῶν χρημάτων, ' της πατρωας

197쪽

a Verba πασαι γαρ δὴ καὶ sunt ab Aia , prae o Pro

198쪽

112. ψεύδεται κανταῶθα κωμικος λεγων παρα Σωκράτει εἶναι τον δικον λόγον. o γαρ Σωκράτης, αλλα

σμένοις ).

199쪽

122. υ θ' ο ζυγιος ουθ ο σαπφ ορας ζυγιοι -τοι καλουνται ι ποβαλλομενοι τω του ἄρμ ατ0ς ζυγω , τουτεστιν, ὁ μεσος δεξιος κά ο μέσος αριστερός. σαπφό- ραι ὁ , οἱ σῖγμα ἔχοντες περὶ τ0ν μηρόν. in διὰ του μ. -ὶ γράφεται. 123. αλλ' ἐξελω ' ἐς κορακας αλλ εκβαλῶ σε κά διώξω σε της οικίας της μης τραχυτερον δε αυτωδιαλέγεται καὶ ἀπηνέστερον, την ἐλπίδα του πείσειν αυτον

τούτον, σεμνυνόμενον επὶ ταῖς τρισὶ νίκαις του πατρος, δε- σθαι τ0W νεανίσκον ορῶντα μετερχόμενον τὰ προγονικα ἐπιτηδεύματα. 126. αλ λ' υ Γ εγὼ Isaia αλλ χυδ εγὼ μεν τω αθυμησω, διότι ιγ πεπεικα τον Ῥίον, ουὁ τελεον ατε-1 ξ0μαι της γνώμης της προκειμένης. okν, Ῥυ παραδώσω ἐμαυτ0ν ταῖς λυπ&ις. 127. ιδάξομαι νυν με παθητικὸν ποδεκτέον. διδάξομαι ὁ τον υἱ0ν φιλοσοφεῖν , κυριώτερον, ' διδάξω.

διδάξω με γαρ, ο φιλόσοφ0 διδάσκαλος ἐρεῖ, διδάξομαι20

της διανοίας δηλουν θέλει ). 30130. λογων κριβῶν κιν δαλμους λόγωνισχνῶν ' λεπτολογίας λεπτὰ γὰρ καὶ ἰσχνὰ τὰ των λυγων ζη- et ματα σκινδαλμους ὁ λεπτολογίας απὸ της σχίσεως των γαλάμων ἐξηγησις ὁ καὶ πεξεργασία των,κριβῶν λόγων )ὶ ταχύτερον Ald. et εματτον διδάξομαι ALI.5 ἀγχίνους εἶναι. νωθεν δὲ τὰ της διανοίας δηλοων θελει. Ald, 6 ἰσχυρῶν Ald.5 λόγων abest ab Ald.

200쪽

εχομαι τῶν εγνωσμενων τουτο ὁ παρεγκυκλημα δεῖ γὰρ Gυτον ἐλθεῖν καὶ κοψα την θυραν Σωκράτους παρΠτηρητέον ὁ ε, τι ἐπὶ μἐν των ἔζωθεν κρουόντων, κόπτειν λεγ0υσιν ἐπὶ ὁ των σωθεν, ψοφεῖν. ἱκανῶς ε διίστειλε Ιε- 15ναν δ εος επὶ,ἐν των ἐζω, κόψω την δυθαν, ειπών ' ἐπὶ ὁ των σω ,εψοφηκε την θυραν ἐξιών. 133. βάλ ες κόρακας απιθι ἐς κόρακας. ἔστι ὁ παροιμία επὶ κατάρας λεγομενη ἀντὶ του, εις ἀπωλειαν καὶ εἰς φθοραν B0ιωτοῖς γαρ αναστατ0ις υπὸ Θρακῶν γε-20νομένοις ἐπεν ὁ θεὸς κεῖ κατ0ικεῖν, ἐνθα αν ἴδωσι λευκους κόρακας. οἱ ὁ ἐν Θετταλία παρὰ τον Παγασητικὸν ' κόλπον εἶδον περιιπταμενους τους τ0υ λί0 ἱερους κόρακας ους παῖδες ἀφηκα γυψώσαντες α μεθης καὶ τελεῖσθαι τον χρησμὸν φησαντες. ἐνταυθα κατήκησαν. o δε. ἐκ του 25ωου λεγεσθαι την παροιμίαν. εν γὰρ τοῖς ρημοτε20ις τόποις επιτηρεῖ τα πτώματα Ζηνοδοτος ' δε, o τὰς Tu ρὐαίου καὶ 2 σιδυμου παροιμίας επιτεμὼν Βοιωτοῖς, φησιν, Ἀρνην ποτὲ διοικοὐ σι προείρητο πό του θεούἐκπεσεῖσθαι, λευκῶν κοράκων φανέντων. νεα-30νίσκοι δε ποτε μεθυσθεντες, καὶ συλλαβόντες κόψακας, γυψώσαντες φηκα πετεσθαι ἰδόντες δε οἱ Βοιωτοὶ ταράχθησαν, ως της μαντείας λαβουσης το τέλος, καὶ φοβηθεντες ἔτεανίσκοι 'ον θόρυβον πυγόντες, 'κησάν 35τινα τόπον, Ἀπι κάλεσαν Κόρακας. - e τὰ de