Comoediae;

발행: 1794년

분량: 861페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

811쪽

imprudente et inuito hoc remansit. Legendum χρυσοδαιδαλτον. Vt recte edidit B. Iurata, quam scripturam

adfirmat Suidas in λύδαλον, ubi hunc locum profert. Mendose in Aldi edit excusum χρυσοδαίδαλμον Eurip. Iphig. A. 219. καλλίστους εἰδόμαν l. δόμαν χρυσ0δαι δάλrotu φτομίοισι πώλους. Suidae et Euripidis locos attulerat Ictist. Metri lux omnino hic requirit χρυσοδαλδαλτον Versus est antispasticus trimeter catal seu hendecasyllabus phalaecius, qui in secundo pede titubaret, si legeretur χρυσοδαίδαλον. Sic eum dimetirio Portet os χρυ οδαι Ἀαλτυ εμον Ῥελημα. e DCuὶ das est choriambus, qui antispasto ισόχρονος est, quem

que hoc metrum admittit. δαλον εμον quinque an , tum Constat temporibus, ac proinde metrum pessum

cus θάλλος, id noster ρνος dixit Bergi. IO 13. θρέμμα. Quamuis tectionem ferri posse non

γ πληκτίζεσθαι. Ait se asciva manu nates illius pulsare velle metaphora ah aliis instrumentis, quae plectro Pulsantur. Apud Hesychium Exponitur βρίζειν; ita et /ρι στης VOX et amatoria. Faber. οῦ χρυσοδαίδαλον. Intelligε κειμηλιον πεποικιλμένον, e παἰ- γνιον, stri I ridicrum, Ilio puellulis daba ir, nugameiat

iam .atoria Taber.

812쪽

79 COMMENTARIIIaegem magis tamen placet θρυμμα quod habet sui-da V. θρυφις, et V Xαρίεων, bi locus hic adducitur. θρύμμα auten significata elicium. θρύπrεσθαι Cia ius originis et significationis etiam est ρύφημα qua VOCO usus est Eurip. Ismg. in Aul. 1 Obo. ubi Ganymedem τρύφημα λεκτρων vocat Auster. IO 21. ἱ κόπrεις Corrige typothetae errorem κύπτειςJ. ποθεν Vide ad Ran. 145o Brunc . IO25. του δε συ δεόμενος In Cod et in edit. B. Iuniae, τυῖδε δεόμενος Vulgo ro δαὶ δεομενος Brittich.

δῶδ 1 χων ). Vt qui comissatum eunt. Supra 637. την δα λαβων ubi vide Notam Bergi. IO 26. Ἀναφλύστιον ). A pago Attico. Sed alludit

ad ιας ν. Sicut etiam in Bian. 25. Σεβῖνον, ἄστις ἐστὶν Aoci φλύστως ubi etiam ad verbum βινι si alludi

tur. Vide ibi Notam Bergi. Vide ad Ran. 26.

la, Di δινήσεις ευ κάνδρικῶς. Eaber.

a πόθεν. Id ess, minime, vel nequaquam. Habet en1m particula hae aliquando vina negandi ut apud Nostrum in Han. d. et in hae ipsa fabula 33o. 389. et passim alibi. s. eis. D 7. Eurip. Alcest. 5. Androm. 8 . Electr. 657. addit Bergi. h Erat exiit κοφάζοντος ανδρος τὴν δαδα φέρειν. Quamobrem non ah re vetula subiicit του δαὶ et Faber.e Bene et argute. υναφλ άνν est vix ex Demo seu populo Attico, cui omen 'Aνάφλiστου Eratque tribus Antiochidos. Et quia αναφλαν significat masiarbari, ideo dicit quaerere se virum aliquem Ἀναφλύστιον, eam qui fuha tet quod vatile amarulentur eli quippe si fit m urbator, maligne, iistrenueque agitabit ut qui artifice nianumalit uti, quarti in PaniiCes utridas et σαπρας se immergere quod Quid esset aliud, quam Iortua quin etiam iungebat corpora tuis Corporibu Z Faber.

813쪽

IM ARISTOPIIANIs ECCLESIAZUSAS. 7911027. αρ υ εισάγομεν. Bene hic Scholia ea te nito metaphora perpetua a causis iudicandis. Ita

Latini loquuntur ut Graeci. Plinius L. 6. V. Epist. γ Tirtio die inducta cognitio Iulii Tyronis. Ibi cogni-sio, verbum iuridicum est Faber ἐσαυτις. Rectet ar Vett edd. εἰσαὐθις. f. Schaefer in ind. in Bos.

Ell. p. 866.1029. ci εντος εἴκοσιν γαλεκδικάζομεν Allegorice. I, o quitur enim quas de litibus forensibus, et intelligit aetates mulierum. Hoc Scholiastes breuiter: απυιῶν δικῶν. εχεγον γαρ αεί τ προ 0σων zων δικα μεν. Nempe quum Athenis non tantum lites domesticae. siue ipsorum Atheniensium, diiudicarentur, verunt etiam exterorum, quicunque Atheniensium imperio erant subiecti, ita obruebantur multitudine negoti O-rum, Vt uno tempore non possent omnes lites cognoscere, sed multas differrent in aliud tempus, deinde in aliud. tergi repetiit Brunc . IOIO. επὶ της προτερον αρχης SIC Od. Vulgo προ- τίρας. V liach. H.υκων d). Fuit hic insigni fatuitate nobilis; unde Hesychio εὐηθης. Faber 'Tποκοριστικόν, ut infra i O5O. ii OS. ω μαλακίων. ergL1o52. 9O7. r. κατ τον εν πεrτοῖς νομον. Sic optime cod. In impressis ἐν Παιτοῖς. Vetus est menda,euius haec fertur in scholiis interpretatio: Παιτοί. εθνος μέν ἐσr Θρακικόν. παιζε δε μιτοῖς, παρ ro παίειν. Sic scholion legendum videtur sed totum

ineptum est. De calcitiorum, seu latronimi, quos GraeC πεσσῆ πεττους VOCant, ludo, seu de πεττεία Videndus Io. Meurisius in Graecia ludibunda. πατείαν cum κυβεία aliquoties confudisse rammaticos vere obseruat quod etiam auctori tymol. M. contigit, cuius notam hi adponam, non prout vulgo fertur,

sed suppletam ex Ori Thebani tymologico ML ad quod vulgatum Contulit familiaris meus, atque in Regia Academia socius, eruditissimus archerus, qui mihi obseruationes suas in Elymul M. dedit, iisque,

maeum P. 152.

814쪽

pro eo quo me amplectitur amore, ut tanquam meis Vterer permisit quas si, ut fert animus, cum eruditis aliquando communicauero, πλην γ' ἐνος Coi Jεὶς ενδ κως μεμψαιr μοι. V. Mem dea Acad. de Inscr. et B. J. T. XLVII J Scilicet gratum id non accidet nuper Commentatori, qui Sophoclem illotis manibus attrectauit: huius ineptias bene multas in Obseruationibus illis Coi1futat optimiis archerias. En autem locum Elyria OlogICI ) Πεσσ0t, βυλια κυβισrῶν, πισσα, μωνύμως η τε γραμμη, και ψηφος j - πέντε δε ησαν, ἴς ἐχρωντο, κατα Σοφοκλέα. Naupl. fr. VI a

βλίζειν. ἱνεται δε cino του πεττός, πεττευω δηλοῖ δε et O μετατιθεναι την ψηφον, καὶ αἱ ιν Si in abac qiaadrilatero, qualia sunt nostra ut olκια, gallicum nomen trictra a graec barbaro ζατρίκιον Originem. ducere Videtur. quinque lineas transuersas, totidemque Per- Pendiculares ducas, areolae efficientur XXXVI. quot numero sunt literae in illo heroico versu. tymologi errores, de calculorum iactu tanquam si tesserae aut tali essent, loqtientis, ostendit eursius. Confer Salmasium ad H. A. p. 45 seqq. triinck. io S. 983. Br. Hic versus in cod. omissus ratio ob oculos posita. Identi

Cf. interpretes Helachii T. I. c. ψε.

815쪽

ut et Riset videtur Forte κρησέρα VOCat Vetulam eadem ratione, qua Hyperboli matrem Cum τηλία di citur comparasse Eupolis aP. SChOl. ad Ρlut IOOd quan

Io59. ω μέλ' Si recte Cod. Perperam vulgo a μελε o. not ad Lys. 56. Idem CL Buti m. r. I. p. 225. IOέο i τα ληκυθους. Ampullae mortuis apponebantur supra 557. Forte icturis quibusdam Ornabantur istae ampullae. Aut etiam in monumentis pingebantur; ut Schol. τοιαυτα γάρ τινα ἐν τοῖς μνημα- σιν ἔγραφον. Iocatur autem in vetulam, quae morti vicina amori det operam Ber g l.

cod. et editi primariae. Perperam in recentioribus alterum οἶδ' missum, Cum Versus labe Sic saepes

peccatum fuit. Vide ad Lys. 524. Si Thesm. 65ο. 689. 768. 1194. 12 26. Ran. OO1. Glmk. και γάρ ἐγώ σε M. Elmsi ad Acharia. 127. P. 113. malit καί- ίγωγε.1O44. η μ' ἔλαχεν Sic ob metruna scribi debuit. Perperam Vulgo i λαχε. Brunck.

A Sonsus st: Si quidem pollinarium aut inquid ad eum

modum, ellem mutuo sumere, mihi ad te eniendum essest; Merum quod nunc quaerito, apud te aut in te non est for

m iam enim Puellam aliquam cupio at tu nil niue feniunaeS, et tabum Pu et enenum. Forte et alitor, si illius votuIae tertim Cum κρησέρα Comparet; sed haec iam nimia sunt, et vetularum taedet. Alio igitur. Fiaber. ι τον τίω γραφέων αριστον - ληκυθυους Εἰρωνεῖα Picto-rses enim illi, quorum opera ad ani reari iobantur, X diobolaribus erant, non autem Protogenes aliquis, Timantos, Apelles, etc. Quod autem leCythi Inori ita appingerentur, aliunde ex Aristophane innotuit. Lepido Aristopli. qui vetitiae tamen amatorem dedit; ilippe quae sapienter et felicitor amaret; aniatorem eum haberis, qui ipsa leCythum hi primum morte solueretur, Polla pingere Faber.

I εγω σε. Relinquere decreui, vel ut Schol. qtio tamen miniis iobo βούλομαί- πιέναι επὶ τον ἀνατον. Fabor.

816쪽

COMMENTARII situm est 1ic pro negante υ, quod non fert harum particularum indoles. Infra O7O re C te legitur, i λύου- Φησω dεhor'. Rursus V. IO35. αλλ' υκ νη-oω μὰ ἱα . Sic Ranis 15. o γάρ cάφη σω. Et sic semper in simili formula. Alter tamen succurrit locus, ubi itidem μη pro υ possitum est in Lys. 17.

enim eliderare possit inutile pronomen νω at μῆs' g oo , pr ovis φήσω, i me orati Here queo, quin soloecum esse pronunti Cm. Cilnox. μή 'γώσ'άς oti, praemissa iura aad formula et comparato v. 19o. defendit Reis1g. I. P. O 6.1O47. τί δῆτα μεδερα l . Versum hunc et duos sequentes citat Suidas V. κρεύγρα ser. 1o 9. IOO4. r. εκ των ρεαμυν. Quum apud Homerum ali OSque poeta lege Ie meminissem qρεατα correpta media, mendam hic subesse primo arbitratus

vero intellexi perperam me istud γε infersisse, quod eo abire iusti unde malum intulerat pedem. Atticis poetis media in φρέατος longa est, Vt in κόβαλος φλύα- oti infinitisque aliis, quod Ostendit dimeter hic trochaicus in Pace 578.:τω φρέατι των τ ἐλαων. runc .ao51. ει μὴ των ἐμῶν η πεντακ0σιοστην κατεθηκας Φῆ πολει. Lo Cus hi procul dubio corruptus est, quod ottendit sententiae absurditas. Qui enim unquam audiuit de ciuitate quempiam bene mereri et honoris coimno diu aliquid prae aliis adipisci, quod de aliorum bonis in commune quicquam contulerit immo de

suis contulisse eum portuit. ' Est igitur istud ἐμῶν

I Studiosi observent κρεάγραν in signisicatu alienior sumi,

videlicet pro ungo, nota quo Carnes e alieno QTahimias, sed quo urnas aut Castos puteo aut fonte exhaustos retrahimus. Fiabor.

817쪽

IN ARISTOPHASIS ECCLESIAZVSAs. 795 librarii ineptias imputandum. Quid reponendum

esset, non mihi succurrerat; sed bona fortuna, post quam iam typis descripta erat laaec fabula opem mihi et Comico tulit Vir ingenii et doctritiae laudibus e lebratissimus I io nas Tyrwhiti, Cuius erga me benevolentiam et studium saepe expertus una. Is literis

ad me datis vltro mecum Coniecturam Communicauit

eo probabiliorem, quod lenissima medicina, ro ι pro 1μῶν scribendo, lepidam et facetam Comico senten tiam reddit m . Hoc in versione expressi, et dignum Censeo, quod in textu reponatur Brunck.1o55 n Tres Iuntinae δεῖ γε μέντοι r. Hinc ReIsig. I. p. 295. δεῖ γε μέντοι G. 1o56. Elmsi ad Acharn. 127. P. 11 o. οὐδέποτέ γε.3o58. καθ' ὁ σε. Sic emendate scriptum in cod. Aliae editiones καθόσε aliae καθ σε habent. Itane socordes fuisse homines, Ut tam aperta menda non viderent Brunck. IO6O. δοξε ταῖς γυναιξίν. Ita quippe φητίσματα incipiebant. Exempla ex Demosthene et aliis. Fiaber.

interim vel unum sati esse potuerit, πριν, πρῶrori προκρ. Faber. O65. IO 12. N. O2O. r. ἀνατί Alias etiam scribitur ανατει i. e. impune, abSque INHO Bb iarn. Vide Magnum H. Vales ad Harpo Crat. V., cit εἰ fit LEuripides in Med. 12357. ἀνατώ ruςδε μ' ἐκβαλεῖν χθονός. Vbi Schol. νευ Λης καὶ βλάβης γράφεται ὁ και, ἀνατὶ παρα Σοφοκλει ι Ἀντιγόνη. Istud tamen Scholion non inuenio in prima editione Schol in Eriripi dem o) iocus autem ille Sophoclis videtur iste esse

o Non mirrim debetur enim Barnesi soliolia scribendi liba -

818쪽

q96 co I: MENTARI 1 in Antigona 49 i. 435. Br. quamuis νατέ ibi eliaris

hodie legatur. Occurrit et νατορ apud eundem iri

eundem in umen. 59. et ibid. 75. Bergi. νατε Perperam vulgo νατὶ p , forma insolita Sophocl. Antig. 435 Eur Med. 155 7 ανατε l. rurich. Alia huius aduerbii Oxempla vide in aure Ruhnλ. Commentario ad Timaei Lexicon. p. I.J. Ideria in Suppl. παττά

ficatione occurrit in Automedontis pigr. III. Idem in SupPl.

Io66. Προκρουστη r). Faceta paronomasia e Ver-ho προκρούειν, quod bis occurrit in superiore decreto. Fuit autem Προκρουστης latro, non aliquis sed insignis e Thesei historia notissimus. Vide Plutarchum an Theseo . . edit Bruani. Ouidius Metam. VII. 453 ubi egregia Thesei facinora recenset: Vidit et immitem Cephilias ora Procrusten Brutich. Io69. λθοντες si CMd. ελθόν τις B. Iunt. Restatue, ut editiones quaedam habent, ἐλθων τις Nam germana lecti eli Faber. ΟΤΟ. περ μεδιμνον εστ ανηρ. Locum hunc beno explicat Schol. vetus. Cui addendus est Harpocrui. qui in serie sua haec habet: τι παιδὶ καὶ γυμαικὶ Dκ

u συμβάλλειν πέρα μεδίμνου κριθων. Eiusdem legis

dini. Vide althiae. T. V. p. o8. Eodem modo Mao Bergi. decipi se passus est Blomitela ad Aeschyl. Pro

meth. P. 122.

p ανατὶ retineri et ubique sic scribi vult Blomsield. I. I. ς mentulam verti e sensu scilicet . . uber Porrectus ab se guine paluν. Et alibi saepe Faher. r Sertiari venustas Latine non potest. Quis fuerit Procru

stes, notius et ex ahulatoribus, quarta ut hic exponi necesso fit Faber. Quia his dixerat προκρονειν Fuit auten Pro rustes atro aliquis AergL

819쪽

meminit Dio Chrysost orat. 7S. p. 6 8. D. T. II.

p. 59 . Reish. Vide etiam Suid. V. τι, et Meiars. Lecti Attic L. II. c. 6. et Them. Att. II. . . R i. Quod alias mulieribus et pueris erat interdictum vi tra medimnum hordei non inire contractum id iam inuerso rei p. statu et mulieribus dominantibus est in terdictum viris Isaeus de Haer Arist. p. 259. o γί' νόμος διαρὴ δην κωλυε Παι μη ξεῖναι συμβαλλειν, μηθεγυναικὶ πέρα μεθωνου κριθῶν. Bergi.

Est autem excusatio, cur qui se noli possit aut Ona Satis explicat Schol. quid sit ξωμοσζα. Idque tum hic

tum ad cpηκας 1o56. docuit. Cum videlicet aliquis magistratum eierahat, proprie. At ii metaphorice cher. ες ωιιοοια se Cundum Schol et alios, est XCusatio, quae p1oponitur in iudicio, oh absentiam eius, qui in ius vocat iis est; quas aha iuramento interposito per pro Curato rena, qui iurabat ξω εἶναι τον κληθέντα foris esse eum, qui invocatus Erat et a formula ista iudiciali Graecorum, ζωεῖναι μνυμι verisimile est manasse vocem illam fore11fernet iam h soletam, exoine, qua utebant ii pro excusatione maiores nostri. Naia plures tales voces Graecas tritaui nostri post recuperatam a Graecis Constatilinopolin ad nos attiiterunt, ut notare est facile. Ex superioribus licet colligere, iane fabisam sero contemporaneam esse fabulae, Cuius est titulia Πλουτος Anteriorem esse suadet u Ctor anonymus vitae Aristophanis, sed procul dubio antiquus, qui lutum fabulam Omnium ultimam censet, post quam nullam aliam suo nomine composuit Aristophanes annum

Certo notare non ausim. Naari argumenta, quibus vlit uxPetitus, et prohare intendit eam sine dubio prodiisse anno . Olymp. 6. mihi infirmiora videntur quam ut quis possit fecundum ea aliquid certi pronuntiare. Nam quod ex hi- Iochoro attulit SoliOl. προ δύο ἐτῶν γίνετο συμμαχία λέα Meta μονίων καὶ Βοιωτων, licet emendetur ut credo dehor e fieri Ἀθηναίων καὶ Βοιωτῶν id non euincit. Naari illud πρό δυο των aio videmus adini iam temtinum, seu annum xeferri debeat. Nimis breuiter enim ea verba citauit Schol. nec credo Philochorum in suis Atticis notasse annos, quibus fabulas suas docuit Aristophanes. Non tamen ibo inficias, Iatis verisimile esse han fabulam prodiis se eo anno, quo an prodiisse decorati Petitus. Sed aliud est verisiniit quid Pro Ponere aliud verum quid assciere. Audacter Etiam decernit idem doctus vir, eam prodiisse Panathenaeis, quod falsum esse omnino videtur. Nam hieme in Lenaeis actam fuisse, dum diluculo cogebatur ecclosia, supra probauim iri

et de Sciris loco intelligi debere veri, Comici, alon de se

820쪽

q9S COMMENTARII

debeat sistere iudicio, et fiebat interposito iuramento. Ex Schol. Bergimo γὼ δει rooφης. In lut 1155.

cusationibus eiusmodi utebantur fallaciis. Idem.

Gemellus huic est locus ille in luto, o5. 1ι αλλ'

ἔμπουος α ναι σκηπτομαί ταν τύχω. Vides ibi Schol. vetera, quae loco huic lucem afferunt. 1 t. Vide quae ibi notaui Bergi. κλαύσει γε, t). In cod, κλωι ιν εις γε συ Forma activa futuri κλαύσω apud Comicum non reperitur: media semper utitur. Vide Pa C. 255. 277. Nub. 58. l. 174 42o 5 2. Saepissime

autem permutatae Verborum terminatione ει et εις, sto, ob eandem Causam demonstraisimus et de thallis quod

ait, sublestum est malino. Non enim de Pariathenaeorum Pompa agitur, cum vir suam omi1em profert supellectilem Gi mo, deponit etiam θαλλους, Maaos quosdam Iiuact. Sed e chol ait, Omicum alludere tantum ad Panathenaeo Tum pompam, in qua senes ramos illos forabant. Bddico I ip i. ii facit virum milia sua tam religiose deponere in P uJILiChirri, ut etiam ramo illos, quos se1uauerat domi, de-Ponai. Sic nostri rustici die S. Ioarinis circa solstitiunt Tanus arboris nuCis do1rios suas ornant, quas saepe per totam Itielitem suu ad solstitium anni sequentis ea uant.

In nurima, nihil video , quod me possit indit Cero, ut dithi te tantuni an fabulain Panathenaeis actam fuisse. Si quis lanae Certi Ora docuerit, et si quis quid docere poterit cle tempore, quo decreta quaedam facta sunt de salis negotio v. 8 5. , et de monet aerea abrogata, quae tamen pactio post antiquata fuerunt v 853.J, de quihus loquitur Comi-Cus facem praefe1Θ incitis tenebris, et sic annum extodesignaro liceret. Palmer.

f Versus non stat. sindo istud κλύε, aliud prae se postulat quamobren ita lege: ἀλλἀ κλάε σύ. Figura armoenissima, qua utimur turi aures ah aliquo nobis obtunduntur.

Ita Plaut. Curcul. I. I, 7.4 Pa. At a idem tandem. h. 2'andem es odiostis mihi. . Ita et Aristoph. εν Ἱππευσι 997.J- ' πιχ παντας ἐκφέρω Aλ. ς ουν παντας ἐκ- φέρω. Quem locuti inuetiuste habuit FrisClilinus , qui Eadem verba in secundo versu debuerat exhibere. Ita Plaut. in Bacchid. 11. 2, 53. J Ch. Tanto hercle melior B Icchis. Pl. Immo Ch. Immo hercle abiero. Sic in Mosellari sed hodie locus Corruptus legitur, verum iam emendabitiir.

Th. Iinias quadraginta cc pisi quod etiam: Ihi respondet alter Nunquam nummum quod sciam. Tuber.

SEARCH

MENU NAVIGATION