Comoediae;

781쪽

IN RIsΤOPII,NIS ECcLES IAZUsAs. 759 ut recte monuit vir doctus ad marginem libri Postolia Waythiani. ser. 8 . Longas editorum notas q) inutiles reddidit libri Rauennatis scriptura γνώσει δ' αno τῶν χειρῶν τε των γαλμάτων, in qua nihil mutanduin esse nisi is in γε recte animaduerterunt Censor Inueria supra P. 653.

Nam postquam dixit, poeta, ἀλλα λαμβάνειν μας μονον δει, νη ἱα addit. καὶ γαρ οἱ θεοί. Sci licet λαμσάνουσι quod

q γν- σει δ' ἀπο των χειρων τε καὶ γαλματων. ego, γνωσειδ απὰ τωνδεερων τε τῶν γαλμάτων, id autem ex acris e imaginibus illorum disces. Nam quin illud χειραν ibi ridiculurn sit dubitari non potest, praesertim cum dicat χειρων τε και ἀγαλμάτω . Add quod illeptius esset versu abhinci secundo legitur, κτείνοντα τον χεῖρ' υπτίαν. ctu autem iunxit ἰερ καὶ γάλματα, nurn sciamus in plurimis sacris stipes initti solitas interdum autem simia acri in Inamim dari. Sane iiii vera altauratio hae sit, puto dubitaro neminom. Fabsr. Hic versus in Aldino codice mutiliis erat . sic legitur in editiori principe: γνωσε ν ά7ro των χειρων τε, κάδε Sinceriore Codi Cossus Beria. Iunia integrum versum edidit: γνωσε ὁ πο των χεἔρων τε, και τἀγάλματα. Totidem iisdemque litoris scriptus est in Reg. Od. ano lectionem repraesentauit Cratander, quam postea imperito mutauit Zariotius, pro τἀγάλματα posito ταγαλμάτων. Bona lectio rursus prediit in Parisina e Choli. 11t Fraginus et Frohenius mutilii Aldi versum exhiuuerunt. usterus vero ex abro edidit: γνώσει δ' ἀπ των χειρων τε καὶ ἀγαλμάτων .Satius erat bellis illis editioribus postreanam OCem, quan . pro spuria habebant, prorseis on1ittere, Har pratuim adeo lenariunt in Comici textum inferre. και ante αγαλμάτων necessario eliditur, et scribendum orat ἀγαλμάτοιν, quo Pacto versus non stetisset. Quae ad hunesto Curri Conarrientatus est Faber nauci non sunt, meo Ahresesiit neminisso quidquam adtinet, qui in Diluoid. huc. p. 459. ridiculo se torquet, ut prauani Fabri lectionem tueatur. At I usto-Tum elato quo nomine appellem, qui alterius Iectionis τἀγάλματα raotitiam liabuorit, ne tamen viderit eam niCoveram esse. In codicis scriptura ouo vitium est, librariorum soletinni error : τε mutandum in γε Vecta alitem

sic ordinari et suppleri debent: λαμβάνειν ημοῦς μόνον δει. καὶ γὰρ ι θεοι μόνον λαμβάνουσι. γνώσει δἐ του ro αποτω χειρ ν γε αυτων. καὶ γαρ ταν ευχώμεσθα αυτοις διδόναι ημῖν τάγαθά, τα αγάλματα εστηκεν ἐκτείνοντα τῆν χεῖρ' υπτίαν - runc .

782쪽

76 COMMENTARII Commemoratus et Hosibius eram scripturam dudum coniectura assequutus erat Neis ius. 8 i5. την χεῖρ' υπτίαν, idem quod την χεῖρα κ0ίλην, Thesm 957. Brunch. 3 5. 73έ. Bi. σύ, εμ εα In cod. συ γε ἐ., male omisso pronomine. n impressis minus concinne: es δαιμονι Ἀνδρῶν ' εα με των προυργου ε τι ὁραν t). Mendas primariarum' editt. referre nihil . adtinet.

B ' clo . De crassi Brunchio parum constabat. Recte μου i. δ' reuo Cauit Inueria. 82 a. σεισμος ει γίνοιro πολλακι C. Male interpretes si terrae motus creber fiat. Vnus nimirum sum- Ciebat mini. Πολλακις , h. e. fortasse pertinet ad παύσαι 'cio. Cf. 1150. Hotib. Cf. Hein dors ad Platon. haedon P. 9. S. διάξειε γαλη. Nimirum γαλης transcursus Per Viam , vel occursus, mali ominis loco habebatur: 6 Aliquando in lix aliquando quod vulgo in Graecia dice-

hant, I 'αχμα σιε. Exempla excenta apud Homeruia et hunc ostri . Fater.

a In Pluto 25. μ' - διακωλυση τι των προυργον ποι. . Sergi. t Recte vulgatani h. v. scripturam reuocauit Inuerri. ἔα Iaepe monosyllabum. U. BrunCk ad Ranas 12 5 Erfurdi. Praef. ad Sophocl. Antigon. p. IX. d. mai. M Locum huic supparo apud Erentium habes in hommione: A. Quamobrem cui quid diceI G. Rogas Quoeres Pos illia nonfra eue ierunt mihi: Introiit in Edescier alienus cinis r Anguis Per inipluuium decidit de tegu- Iisu Giallina cecinit infer fixit hcriolus : Harus ex tetuleiante brumam aliquid noui moti incipere quae catina est issima. Quom ocii incides adduxa, Non quod hi monstra similia sint, nar ne viatim qitidem sed quod ibi agatur do disturbandis saltern siclis vanae Causae olitentu Phorrationis nuptiis. Ceterum statu διις ξειεν γαὶ mir dictura est. Horatius Od. III. 27, 5. aliauid simile Num- PQ et ferpens ter ιν titulum, etc. Similis agittae, etc. Taber repetiit haec Bergi.

783쪽

μονίας. Λιάξειεν autem est a Verbo διαέσσειν, non ια-

γειν ne quis forte hac in re erret. Nust repetiit haec ex parte Bergi. 325. Hic quoque Elmst eius ad Acharn. 523. P. 122.

826. 795. r. καταθείην Vulgo καταθεμην.

scriptum citat Reifag. I. p. 198. - μὴ γαρ α Ου λάβοι 1 οποι. Vertit Faber Cave naetuas, feri non pote siti in habeas ob possis deponere, etiams ad iatinium mens die n eneris. Quod frigidum est et alienum a Graecorum significatione Concisa phrasis est et elliptica a , ac supplenda: λλα δίδοικα μη οὐκευνς ποι λάβοις. inres ne habeas bi monas ratego tibi timeo, vel, inre ero Potius, e habeas bicapere possis. Dixerat supra idem homo V. 778. αλλα λαμβάνειν ημῶς μόνον δεῖ Arunc . 827. νην. Sic cod. Vulgo νης. rurich. ἔνης Genitivus casus Vide in Nubib. 1132. Bergi. 328. ro M. Sic Od. Vide ad Thesm. 5ou Arunck 8SO a οἴσουσιν. Hic interrumpitur oratio de in constantia decretorum populi Atheniensis usque ad V.

α γαρ istud παρέλκει quod Atticoriam est qua de re infra.

Faber

γ λάβρemeindors ad Platon Phaedon p. 56. a Suhintellige ex praecedentibus καταθείης Similem ellipsin notatiimus paulo ante a v. 77 . 81O.J fer. a Legendum arbitror εἰ δῶ η υκ Iooxσι, τί Alterius ver- his utitur hiC, ut suprarao seqq. et in lio consistit locus; μη v pro horum alterutro, ut apud Xenophonteni laudante Stephano, quicum CL Aesclayl. Prom. I9 776. Hotib. Lepida nota. h Haec usque ad . o5. 8 1. ita debent verti: Omnino Anti henes a nompe hona sua in commune conferet, scilicet L imo ero multo commodiu Privo cacauerit , PluS-

784쪽

modum turbata videntur, nec ex hoc loco, ut Iegitur, potest elici commodus sensus . nec ad aliud refero Scholiastarum silentium, quam quod eum locum desperatae sanitatis existimauerunt tamen eum resarcire tentabo. Primum igitur de Antisthene supra locutus est, ut de viro duruna acante v. 66. i ve-x etiam auarum fuisse innuit, ut Callimachum pauperem. hei dolus igitur, qui demouere vult virum deponentem a boni deponendis, allegat et adducit ad exemplum hos viros, quorum alteruna propter auaritiam, alterum propter Paupertatem nihil deposituros confidit, et ait, si deponendae Orent CS, O Promptissimos fuisse ad deponendum et 1 a contrario sens eos viros Comico sale inspergit poeta. Vir autem deponens ait, non mirum esse, si Antisthenes nondum deponat, Cum adeo 1 auarus et a deponendo aliquid alienus, ut antequam fece deponat, gemat plus quam

lxiginta dies. Sic ergo lego et distinguo :

Vltimo autem hoc versu putagit Calliam Hipponici,

ut helluonem et dilapidatorem uitarum et Paternarum diuitiarum, et qui multa deponebat: de cuius

quum friginta dies. Vir dep. Elula, male tibi st). Ton. Callimachus ero mororum magi e ecquid amplιtis ad illos conferet , sutim Callicis Bergi. H Qui sciret quale decretum proposuerit hic Antisthenes, in

hoc loco non laboraret; at ferendum ut et plurima alia. Suholo milii in illius decreto fuisse προθεσαίαν triginta amplius dierunt. Vnde παρ πόνοιαν intulit Poeta χίσαι πλεῖν η τριάκονθ ήμέρας cum dicendum esset ναμώῖναι πλεῖν η τριάκονθ' ημέρας. Quem liuius loci genitinum se Iuni esse non dubito. At iii rogarit Antisthenes, nescire me fateor. Faber Ironice Vult autem dicere: Hunc Antisthenem, quamuis alias aegre possit cacar , tamen 1Lhentius vel triginta dies cacaturum, quam horia sua in Commune allaturum. Dct Antii then tanquam difficulteret Cum gemitu egerent excrementa V. 566. υτος γαρ νηρε ,εκα γε στεναγμάτων, οἶδε τί πρωκτός βούλεται χεζητιων. ita enim illum recte accepit Palmerius Bergi.

785쪽

dem περι ων Ουστηρίων p. 55 sqq. Reish. et Aristo tel Rhetori c. III. Palmer. 3. 8. 8o . r. πολὐ γαρ ἐμμελεστερον sub ε σται Vel δόξει, αὐεω πρότερον χεnαι - Fallitur Bergierus istud soci accipiens pro tertia perfora Optatiui, quum sit infinitivus. Si χέσαι esset Optatiui modi oporteret noli; γ άν, tumque 1μμελέστερον, sic adverbialiter

accipiendum, nullo nexu cum ceteris rationi partibus cohaereret. Praeterea forma illa optatiui χέσαγι, χε σαις, χέσαι, Attica non est Brunck.

84O. οἴμωζε e . Vt ii Auib. 15 1. et alibi Bergi. Καλλίμαχος Pauperem fuisse apparet, et ita dicit Schol. Idem. 8.I. αὐτοῖσιν εἰσοίσει τι πλείω Καλλίου. Nullus omnino sensus Lego et interpimgO:

λεῖ etc. Dicit autem hoc secum idem. 345. δεινά γε λίγεις. Nunc redit ad illum sermonem de inconstantia decretorum populi Athenienssis, inceptum supra V. 7 32. Ideni Fortasse δεινόν γε λέ

γεις antiquitus scriptum fuit Reyig. I. P. 216.

J χίσαι. . pers. Aor. I. pl. Act. Alias in media otiani voce, sed raritis ut in isto ianili in Equit 1o5 . loco: G.λ' ου αν μαχέσαιτο, χέσαιτο γε πρὶν μαχίσαιτο. Est aliteiri hyperbole, χίζει πχεῖν γ τριάκονθ' ηαίρας. Sicut ille non-titur in Actiarn. v. a. qui dicit καχεον κτω μηνας Bergi. πλεῖν η τοιάκονθ' ημέρας. In AC iarn. 867. ριγων τε καὶ πεινοῦν αεὶ πλεῖν η τριακονθ' ημίρας του μηνος κάστου. Idem. e Plora In malam rem Latini quoque usurpant. Nil praeter Ploriare relictum. Faber.

786쪽

64 COMMENTARII

845. 8i4. r. ἐκεῖ , α δοξε, τα 'ρι ων λων. Sic bene cod. Duo enim filisse decreta intelligitur, quorum posteriore Prius abrogatum fuit. Vulgo υδυ

846. 8io. N. τους χαλκοῖς δ' κείνους Intelligit aereos illos nummos, qui sub Archonte Callia cussi fuerunt Schol supra dinan. op. ἐπὶ Καλλίου χαλ- κοὐ νόμισμα ἐκόπη. is repetiit Bergi. 647. ἐψηφισάμεθ' Sic cod. et ed. B. Iuniae. In

Ald et aliis exinde ψηφισάμεσθ'. Vide not. ad Ran. 5oo Brunck. 349. EGrην απῆοα την ν f). Citat locum hune Pollux X. 92. Vt autem haec recte intelligantur, sciendum est morem olim fuisse Athenis hominum viliorum et sordidiorum, qui in foro res venales hahebant, ut pecunias ex venditione collectas in os et huccam Conderent g). Patet hoc etiam ex alio fragmento Comici nostri, quod legitur apud Pollucem IX. 65. διcόβολον, ne λοιπον μονον ν ἐν si γνα θον Clare etiam Theophrast in Characi cap. VI. πεοι πυ- νοίας, Circa fila καὶ τους τόκους ri του ἐμποληματος εἰς τὴν γνάθον ἐκλεγειν. Vide ibi accuratissimum Casau. .

bonum p. 96. d. isch.J, qui plura de hoc more docte ibi notauit AEuster. 852 sq. V. Schoeid in Add. ad Xenoph. Hellen P. 96.

f Simiarum scilicet more, ii nummos in huccis abscondunt: nam quod crumenam vertit interpres est sine EXemplo. Palmer.

Nempe iste, ut ipse dicit, huccam chalcis repletam habens, nam erat tunc moris pecuniam in ore mestare, tui cum sacco ad amendani farinam : se abrogatis interea chalais, vacuum retulit laeeum. Sicut ille in Auib. 5o . qua etiam ad emendam farinam luerat Curi pecuniarii ore, qtiai deglutiverat imprudens, Cum ad Conspectum miluit, pro more supinus humi laueret. De pecunia in ore Condeiada videatur Io Cus, ad quem ibi lectorem emitto Pollux etiam IX. 63. citat Comici nostri fragrnentiun, hi vide

787쪽

IN ARISTOPHANIS ECCLESIAZUSAS. 76n854. 32 n. r. το δ' εναγχος Ουζα παντες γλεῖς μνυ-titu. Sic legitii hic Versus in Cod et in edit. B. Iun-tae. Immo i C legitur etiaria in editione Rusteri, itiqitam nescio Quo casu irrepsit bona lectio. Quin eam sciente et volente receptam fuisse credam, facit ejus nota Pitcet coniectura Maligeri, qui Dersian hia ιc

hio supplet et emendat:

Diu mecum qua si ut, quid sibi haec nota vellet non enim videbam, quid Causae esset cur aut supplementi aut emendationis indigeret vulgata lectio. Rem at lius repetendam esse suspicatus sum. Fabri editionem adii, in qua exstat:

Licet iners mihi τουτ videretur, nihil tamen in versa hiulci aut mendos deprehendeban aliudque a Scali gero lectum fuisse intellexi. Principem editionem consului, in qua demum versunt hunc sic constitutum vidi: το δ' ἔναγχος ου ἄπαντες - νυμεν; Aldi lectionem repraesentarunt racinus, Cratander, Velieti, echelus, Fro benius, Bataui, ita ut nesciana unde sincerum istud , μεῖς ab Aldo omissum in Nosteri editioncm migrarit. Caligerum itaque cum suo supplemento valere iubeamus. Brunck. 856. της τεσσαρακοστης. Sic libri sed scribendum της τετταρακοστης Idem ην Πόρι . Si bene Cod a themate πορἱζω. Perperam Vulgo i εὐπόρισ' Ἀ). Idem.

ριπίδης ). Tragici filium intelligit Boechii Siaatsh.

d. Athen T. II. P. 27. 857. κατεχρύσου. I. e. laudibus magnisce orna bat. Eodem sensu χρυσω πάττειν capitur supra a Co-M Emondauerat iam Berst. De harbaro ευπορἰζω V. Chae-fer. eletem P. Z. ,ευπορίζω, quo parum aut nunquaHI utuntur Graeci. Casaub ad Athenaeum T. IV. p. 7O.εξευπορίζοντες editum in Lesbonacte T. VIII. p. 7.i Ne suis poetam Euripidem cogitet. Tributum autem illud erat, UT πά άνη Την ων οντων τεσσαρακοστην μερίδα ει το κοινον ισφερειν Tributum sane ingens μανικὰν σον; hodie autem, ut uiuiti , nihil leuitis Tet Faber.

788쪽

166 COMMENTARII mico nostro in Nubib. o 9 Kis. Diphilus ap. Athe-

δης. Sed hi duo Comici non de eodem Euripide videntur loqui: nam iste, Cuius Aristophane meminit, videtur remp. attigisse, ut etiam decreta lampserit. Schol. Ουτος γραφε τεσσαρακοστην εἰσενεγκεῖν u της Ουσίας εἰς το 0ινόν. ergL858. or δη δ ανασκοπουμειοις. Sic recte Od. et MS. Onac. P. Reisag Ι. p. 229. Mendo se rursus impressi ot δ' nis , supra v. 515. Bruti k ες α εro. Od.εμφαίνεται. Idem Iuntinae a. 5I5. et 54 3. ες αἱ νεται. Hinc ReisIg. I. P. 229. XII. ανασκοπουμένοισι αμ

859. o Aιος Κόρινθος Id alibi a Schol explicatum est Faber Proverbium de illis, qui eadem saepe iii-culcant. Vide ad Ran. 4S . Nam et istud in ore erat omni populo Bergi. ου ηρκεσεν. Perperam Scaliger ου ηρεσεν. Equit. 25. και λυδίζων, και ψηνίζων, καὶ βαπτόμενος βατυαχείυις υκ ἡρκεοεν. Praetera e minus necessaria nautatio est, quod ρκεῖν et ἀρέσκειν ad finis sint significationis et in non milis locutio Iibus PVmnittentur, Vt Obseruat alchenarius ad Eurip. Hip-POl. 278. ι ia/ιch. 86O. κατε nitron h). Vt antea laudibus eum quasi auro, ornabant, ita postea maledicti quasi pice nigra de fortitubant. Bergi. 365. κατουρν σωσι Παρ πόνοιαν Debebat en 2 indicere, οὐ θω σπουδαίως φυλαξυμαι, μη ψαλλωσιι ημος. Faberis 364. Citat Suidas . ooάφορον et Zonaras I P. 89.JKts. ε ρε συ τανάς oso l), O παῖς Si bene Od. quod reponeretur accedere necesse non erat codicis auctoritatem Nam certum est senarium in quarta

k Intellige ακολογειν, μελαίνειν Diuerso sensu apud Martialem: Non fuit Aulodico tam piceat manuS. Faber. I Quid sit Anaphorum, neque enim Latini habent quo EX- primant notissimum est, Et a Schol fatis explicatur . I. Eiusmodi lignum in usu etiamnum plurimis in locis videris est. Faberi

789쪽

IM ARISTOPHANIS ECCLESIAZVSΛs. 767 sede spondeum non admittere. Editi tamen omni limmendam σοι τάν άgoso non est Vllus editor qui sumol fecerit. Fabri stuporem non miror sed uster x e ternum excitare poterat Suidas, que ii ipse laudat, quique ipsi sinceram subministrabat lectionem. Sic

σωτηρίας. ergi. 867. πως δε υμῖν. Sic recte Faber edidit, ut sententia flagitat Vulgo legitur μῖν. Brastich. κληρου- μενοις Ita enim supra V. 63 i. κληρωσω Πάνιας Bergi. 869. τράπεζαι - ἐπινενασμ δε/αι. Vide Suidam . v. et Zonar. I. p. 84O. Kltis Athenaeu P. 2. ράπε

De νενασμενος in abib. 12O5. Bergi Praestabat scri here ἐπινενησμέναι, et mo νενησμέναι, Ut Nub. 2OO. Brunck in Supplem CL Behher Anecd. I. 15, 24. 87I. νενασμέναι. Male haec I Ox habuit usterum m), quia modo prae Cessit πινενασμέναι Nam minime in eloqueris hic praeco, ne quis consulto si peccasse Comicum existimet. alim equidem κεκασμε- ωαι, quo Verbo et Attici poetae tuntur, velut itidem

in senario de muris praesidio instructis Euripides El. 616. Nolib. 872. 341. r. Vulgo sic legitur hic locus: κρατηρα συγκιρνασιν αἱ μυροπώλιδες στω ἐφεξης, quorum absurditatem ostendit Dawefius Misc. Crit. P. 27 I. f481. Nidd. Eius acumini debetur sincera lecti κρατηρας εγκιρνασιν, e qua Vides alteram unius iterae mutatione deprauatam fuisse, quod quidem ideo contigit, quia Voces olim coniunctas male disiunxit libram νενασμέναι. Vox haec mihi suspecta est, non solum quia PTOXime ante praecessit, ἐπιν. sed etiam, quia κλμα non Tecte dixeris νενασμένας δαπίδων, i. e. tapetibus refertas Vel Vnus enim apes lecto insternendo sufficit Ied δαπίσινεστρωμένας, tapetibus ratas, vel ornatao: quomodo Aristoph. forte furipsit. Mor.

790쪽

65 COMMENTARIIxius aliquis Scriptum erat QATHPAt rem

a IAP. Litera a quae ad priorem pertinebat, posteriori contributa fuit, quod mittationis E in causa fuit. Res est manifesta. Ad eundem fere modum iii l. v.

Quod sequitur hircos 1ψεξης. id est plene σι υσα ἐψε-ξh. nainus feliciter ille mutabat in στῶτας ἐφεξις Ad

genuinam lectio item nobis viam aperuit Reg. Cod scris tura, quae fac habet: κρατῖνα συγκιρνασιν αἱ μυροπώλιδες. ἱσταo *εξης α τεμάχη ριπίζεται.

In fine vocis ἱστα superne ad latus literae, positum est breuius Et in vocum scriptura et in distinctione mendae sunt ibi multae, sed genuinam poetae manum facile est inde elicere:

κρατῆρας εγκιρνασιν αἱ μυροπωλιδες,

Crateras magnos statuunt et vina Coronant.

Sane cratere et magni et Complures esse debebant in quibus vinum misceretur uniuerso At lieniensi populo. Sagaci Britanno Vnicus crater metito ridiculus videtur n). Erunck. 874. πόπανα Athenaeus P. 1 O. T. I. p. 27. λά- να, in isto loco legit huc enim videtur respicere. cum scribit: μνημονεύει di του μεν λαγάνου ιστοφάνης ἐν Ἀκκλησιαζούσαις, φάσκων, λάγανα ni ιτεται Letal. 875. στεφανοι πλέκονται. Plautus Bacchid. I. 1.37. corona plectilis. Faber ρυγοντια. metri gratian Dawesius prope verum κρατηρα ἐγκιρνοσιν Ceterum in feliciter idoni coniecit legendiui esse εστῶτας Ap. , ne me lius Brunckius σταο m. ineleganter inferta Copula. Unice vertiminii uentiatis Ithri ἐστά ες. praetoreaque Te-Ponendiua ἐγκιρνασιν, iratellocta συν praepositione. Non item Crateras artiscebant unguentariam, sed ex ordine iiixta milaentes stabant; ne laintaiae tantum iii isto opere OC- Cupatae, sed etiam viri, vellit Smoeus. f. Porson ad Eu-Tip. Orest. 16 5.; itanquam hi frustra tentatur locus. Nolib. Porsorii verba haec sunt Cum S. Rauenn habeat κρατημα υγκιρνῶσιν et ἐστασ', ' quis dubitet Hegere,

라틴어 텍스트