장음표시 사용
221쪽
tempore conteria. Cap. XII. ror
Inultis, & a non subditis i Vt inique agerent, si a
Principum conterminorum subditis auferrent, quia nullum habent ius in ipsos, nec propriae Reip. neces.seas grauis dat autoritatem in eos, eorum qi bona nec etiam dat in Ecclesiasticos, eorumq; bona. Sie etiam AZor t. 3. l. i. c. iv. q ra. licet concedat ob ne cessitatem publicam, communem Clericis, & laicis, teneri Ecclesiasticos contribuere, negat tamen cogi posse a laica potestate q. t et Verum etiam si laicis deis heretur absolute subsidium ab Ecclesiasticis , non posset tamen vi auferri potestate laica, sed ad Ecclesiasticorum superiores esset recurrendum, ut eos co pellerent ad suq obligationi satisfaciendum, cum latet eorum nulla sit potestas in Ecelesiasticos, si sacrorum Canonum decisioni standum est. Lice' autem AEor. i. g. l. s. c. is. q. I . videatur cum Bart. & Alberico sentire Iudicem Laicum posse executionem facere in bonis Clerici, cum hic non soluit tributum, quod debet, non puto tamen loqui in nostro casu, cumontis an debeatur a Clerico est dubium, imo certum non deberi s ut cum est onus extraordinarium , &laicus praetendit deberi sed in casu , cum est ceratum deberi, & Clericus non vult soluere.s Quod si dicant laici bona acquisita ab Ecclesiasticis post annum millesimum sexcentesim tim esie ultra necessitatem Ecclesiasticorum, &ideo priuilegio aliorum antiquitus in Ecclesiam translatorum frui non debere , cum id laicis , &reip. sit noxium, qui incommoda sustinent, Ecclesiasticia intem superflua possident. Negant Ecclesiastici eae se superflua, cum ipsa etiam pro alendis Ecclesiam 'sticis sint concessa, & clim simul cum antiquis non
sufficiant ad suam sustentationem decentem, multo Cc inim
222쪽
minus lassicient ii onera sustinebunt. Et si numerus possessionum creuit, creuit etiam numerus Ecclesia.hicotuin ad maiorem Dei cultum augendum, &con serum dum , & ideo bona de nouo acquisita non sunt ultra necessitatem Ecclesiasticorum.
6 Ad leges, & Canones , qui adusta sunt pro laicis, facilis est responsio, dei iam responsum est. Nam quo ad leges Civiles , hae nihil possunt statuere circa Ecclesiasticos defectu tutoritatis, di i risdictionis, nec contra sacros Canones possunt ali quid decernere . Quod si aliquando Ecclesiasticos obligant non ex vi sua. id faciunt , sed . vel quia, , quod est alterius obligationis proponunt, vel quia
a Summo Pont. approbantur . In nostro autem c su non solum non approbantur, sed reprobantur es,
quae onera imponunt Ecclesia sticis, &sideo non sunt adducendae a Catholicis ut Ecclesiasticorum obligatio probetur. Adde quod posteriores Principes. alijs legibus oppositum sanxerunt, Ad sacros canones eisdem laicis fauentes supra etiam responsum est,per posteriores alios aliter statvi tu messe: praeterea illos conditos esse ijs temporibus, quibus Ecclesia suam libertatem tueri non poterat regnantibus Imperatoribus, vel Ethnicis, vel haereticis . Quod si Iustinianus, cum Catholicus erat, aliqua statuit contra Ecclesiar libertatem, iniquo fecit, excusari tamen aliquo modo potest quia id fecit consentientibus , & forte suadentibus alii an, quibus Episcopis , Constantinopolitano praeseriim
et Tota ergo aequivocatio laicorum est, quod non solum volunt Ecclesiasticos in necessitate graui teneri subuenire reip. sed volunt ipsi esse ludis .cea
223쪽
ees elus necessitatis, An scilicet adsit, necne, cum tamen Sacri Canones velint Iudices in hac re esse Episcopum, & Clerum , quos vetant aliquid dare postquam iudicarint eam adesse , nisi prius consum latur Rom. Pontifex, & pr*terea applicant laici ad necessitatem non extremam, id quod erctrema tan tum concedit, nempe posse a nolentibus auferri subsidium , ad illud cogi a se Ecclesiasticos proeptio defensionis Iure. s In maiori ergo argumenti conueniunta a ici , &Ecclesiastici, quoties ades Tanta necessitas Reip. ut . teneantur Ecclesiastici ei subuenire , debent id facere, conueniunt, inquam ,&admittitur ea maior. In minori est potissima difficultas. Sed nunc est tanta necessitas, ut teneantur Ecclesiastici ei subuenire , eam enim negant Ecclesiastici , Affirmant laici ; Adiudicem , si recie agendum est , recurrere debent . , una enim pars non potest esse iudex in propria causa. Hic Iudex Quis alius esse potest, quam Summus Pon-. tifex e Hic si auditis Ecclesiasticorum probationibus non solutis a Procuratore Laicorum, nihil statuit, sed Ecclesiasticos relinquit in eo statu, in quo erant. signum est eam necessitatem: quae Ecclesiasticos ob liget ad contribuendum, non adesse, dum enim subis sidium non concedit, cam necessitatem, quq Ecclesiasticos obliget ad contribuendum , non ei liquet adesse, nam sit de illa ei constaret, petita profecto pro sua erga populos charitate concederet: simulq; laiocorum facultates satis esse ad ei necessitati subueniem dum admittit. Quad nunc superbit laicus . & contra Pastorum suorum, imo, & Summi Pastoris iudicium extollitur, suumque praesert iudicium eorum sententis e iCc - 2 p Testa,
224쪽
, Testatur equidem laici cam adesse necessitatem: S suas facultates non sussicere ei subleuandae, quod hucula; negauimus. Sed testentur id quident ,at no. lint esse iudices, de definiti in sententiam ferre . Illud testimonium nota probat, nam testimonium necessitatem patienti audiri non debet, quia deiiderium sua seruandi ,ob quod excitatur auiditas rapte
di ab Ecclesiaesticis, suspectum reddit illud teium
. Castr. Pal. nium, ut docet Castr. Palaus. a. Si ergo suspectum:eChaxit xx, est illud testimonium, multo minus. aequum erit lai- ι-- p cos Pius dicere in propria causa contra eosdem Evclesiastiem, velleq. Iudices esse , ct Partem, Nec supponendum est, sed probandum adesse necessitatem, cui auferendaen uiliciant laicorum faculta..tra, ita diligenter examinandum. est, an adsit, necne; Tu laice dicis , Adest necessitas, Ego Ecclesia.sticus nego. Tutem esse manifestam dicis,& tuum dictum vis esse pro sententia definitiua , & sine appellatione; Nego ego rem esse manifestam, & muia tisa attonibus probo, &coniecturis .i Tu nihil aliud addas, nec respondesadargumenta , sed tua responsio est, vi auferre ab Ecclesiasticis, & eorum colonis res ipsoruin . Quare Ecclesiasticos damnas idem
Iudex, idem executor, non examinata causa, cum tamen extra urgentem, seu extremam necessitatem.
non ita sit agendum. I o Sed supra adducta, non esse adducta fingamus, concedamusq; eam necessitatem adesse, quam dicunt,
laici, Acad eam subleuandam esse iaci astaeos obligatos. Satisfaciant igitur hi obligationi suae,& nece utati publicae sub niant. Nunquam tamen probabut vas .ili laici, teneri Ecclesiasticos sua largiri Principi pro ea Hem, v - satia est mutuo data . ut apud vasquce,
225쪽
tempore conserti Cap. XII. aos
aliosi Theologos non paucos videri potest, mutuo enim dando satisfit dieiq obligationi, cuna per hoc mutuum possit indigens Res p. sum necessitati subuenire, ideo Heraclius Imperator in summa inopia tum ratij sui, tum populorum suorum, Persarum bello urgente , ab Ecclesijs , & Monasterijs non vi rapuit, nec ut sibi dono daretur aliquid postulauit, nec onera , & tributa exegit ab Ecclesiasticis, scd mutuo ab ijs , seu Ecclesin accepit consentientiabus, & approbantibus plerisq; Episcopis. Praeteri in seculo Carolus V. in bello contra Protestantes Eccle- sq, &Imperij hostes, nihil ab Ecclesijs, & Ecclesiasticis inuitis exegit, sed mutuo petijt quingenta aureoru:n millia quq data sunt cum paelo, ut oppignotata essent eius ligna, eamq.summam restitueret,c in res ita ad meliorem, quam tunc erant, statum a Ex Barone perue me. Dux Mediolanensis a anno I 2I. mu- in
tuo pecunias ab Ecclesiasticis accepit necessitate ma- t se, ei
xima aerarij pressus, cum vacuum esset, & copiosum x. Et de mo- alere exercitum cogeretur, quas depulsa necessitate restituit. Hoc autem mutuum ad ratam facultatum ibid. Et pro
uniuscuiusq. petebat, requirebatq; illud prius ab pol, .caerus Ecclesiasticis, non vi auferebat. Quod eo admirabilius ast in lito, & alijs Principibus ditionis Memdiolanensis, quia a Pontifice Maximo concessum ijs erat priuilegium ut Ecclesiaesticis imponere possent contributiones , noluit tumem ob 'reuerentiam in ordinem Ecclesiasticum& vii potestate, sed mutuata pecunia contentus fuit. Quod si aliquando eo pria uilegio utebatur, Xenodochia eximebantur, sufficientia alimenta semper Ecclesiasticis conseruabam tur, & quq ad Dei cultum decenter exercedum erant necessaria, quare superflua tantuni amputabantur .
226쪽
Neq; huiusmodi contributiones imponebat nisi primi consultis Episcopis, qui,quid a quoq; soluendum e
set, decernebant ; nec ni si de eorum consensu contra Ecclesiasticorum colonos, & alios eorum debitores quicquam intentabat, ipsiq; Episcopi exactorem coibstituebant , in es imum consentiebant, illud ut exe cutioni mandaretur curabant ( Quod munus Antonii de Leua qtate ad oeconomum Generalem Ecclesiasti. cum spectasse legitur edictum de solutionePropone. bant. Nec in Ecclesiasticos unquam sine Ro. Pontifi. cis licentia quicquam autoritatis Principes illi usura pabant. Idem si pret stent nunc Principes , de Magis stratus nihil erit cdtrouersiae cum Ecclesiastici Con cedat Ro. Pontifex contributiones, exigant Episcompi, abstrucant a violenti a laici, soluant Ecclesiastici, quae iubebuntur, ac patienter ferent impositas coae . tributiones. Et quidem hoc mutuo satis esse consultum suae, ac Reip. necessitati censuerunt hi Principes adq. adeo per illud a Charitatis, & qquitatis
naturalis obligatione se Ecclesiasticos eximere, sera uariq. a se debitam Ecclesiae reuerentiam, nec pauperes sua fraudari subuentione. t CSi hoc tempore cum Ecclesiasticis eodem modo ageretur, non esset quod conquererentur, non enim cogerentur dare, seu non auferrentur ab eis quae ad victum,& vestitum necessaria sunt,sed qu*super esset, exhiberent, & quidem libentius, scientes ea aliquado esse reddeda. At nunc nunquam restituenda auferumtur; de si se restituturos dicant Principes, & Magistratus, dicet Ecclesia, Accipio conditionem. Verum sir stituendi animus est, cur non adnotantur in aliquo libro ea, quae ab Ecclesiasticis auferuntur e Curim- mittuntur Milites in Ecclesiastica bona, qui ea cori, sumant
227쪽
sumant, nullam consumptorum cuiquam Deo, reddituri rationem Cur tam rigide,& inique seruatur, ut in Cata stro non appareat esse bona Ecclesiastica ea, a quibus onera exiguntur, nisi quia si id appareret, vererentur laici , ne aliquando Ecclesia inique ablatum repeteret, cogerentur ipsi non sua viurpantes ea restituere, ut exigit iustitia ratio e Cur exactores, ni Ecclesiastici onera soluant, vi auferunt eorum animalia, & fructus, ut soluere comis pellant e Haec satis ostendunt nullum esse restituen dianimum, licet vere ad restitutionem teneantur qu, cumq; causa damnorum sunt Ecclesijs, de Monasterissiliatorum , cum causa sint, ut iniuste aliena auferantur, exempta, scilicet ab omni laicorum potestate , siue iurisdietionis , siue oeconomicae. Obliga 'tionem autem ad restituendum cum Ecclesia gra Cyn. Luatur in necessitate a Principe laico agnoscit Cynusmet ' i e apud Thuschum. a ex Thus u.
ia Quod si quis dicat, Princeps publicae utilita
tis causa potest auferre ius tertij, eiq; praeiudicare,
ergo id etiam poterit cum Ecclesiasticis . Negabitur primo consequentia , quia dato quod possit auferre ius terti j subditi, non potest tamen non subditi,&si cum Ecclesiasticis non secus accum suis subditis se
serere posset , seruare tamen deberet, quae Sacri Mi d.in I. Canones pr*scribunt, atq; adeo a Summo Pontifice licentiam petere deberet. Secundo demus esse verum antecedens, at in tali casu tenetur Princeps damnum, illius tertij compensare ; ut Doctores docent apud. b Menochium multomagis resarcire
debebit Ecclesiasticorum damnum ..
228쪽
An adsit' consueti ido Ecclesiastico, ad tributa soluenda ligans.
1 Nolant Heli Biri asserere taemi e uam a trib. Iis esse de Iure Diuino. la Non adere consuetudo, sed violentia contra ne sic
fluam Immunitatem. 3 Consuetudo laicorum contra Ecclesiasticam libertatem non ligat Eeclesiasticos . Hi legem circa aliquid condere nonpossunt, nec poseunt consuetudinem imtroducere circa i d. . Debet per actus humanos , Hr voluntarios indoei ranc' suetudo. Metu maioris mali , aut etiam in si uni Ecclesiastici onera. s Per iniuriam laici contra Ecclesiasticas iussi ineuis . . Papa non potest consentire in consuetudinem contra Eecclesiasticam libertatem. Dato quod passet censentire , fatis non esset iacitus consensas. 8 Tolerantia non arguit consensam, nec reddit validam legem , cum est, ut peiora caueantur , ut accid rei in nostro case , s Consuetudo contra Ecclesiasticam libertatem est eor, ptela, neo introducipotest ab Ecclesiasticis , O ian, cis simul. r o Ex immemorabili consuetudine contra immunita rem Era isticam arguiturprurilegium, non tamen ita omnes sentiunt xx Daces Mediolanenses iam onera imposuerunt Eretii
229쪽
tempore conserit. Cap. XIII. roy
sis Dioritate Summi Pontificis . uod Hi ulegium non ere omnibus cmemsum.1 a Non ect alleganda consuetuis centra fus scriptum. Non potes ad corascriptio contra Ecclesiasticam libertatem ma Adductra consuetudinem contra Ecclesiasticam inbertatem non tacusat a peccato.
Haec fuit prima ratio a laicis adducta cap. a. adprobandam obligationem Ecclesiasticorum ad sob.
sent Ecclesiastici ea responsione
uti, qua multi utuntur , nempe Ecclesiae exemptionem a tributis esse a Iure Dimino , di ideo comsuetudine, aut praescriptione limmana, non posse deperdi etiam cum Pari scientia, &consensu. a Sed ea uti nolunt, cum multorum Doctorum sequi iis sententiam satis sit, qui tutis humani esse eam exemptionem asserue
a Respondent ergo negantes adesse eam consue.tudinem, sed ab aliquot abhinc annis adesse violentiam laicorum in bona Ecclesiasticorum, contraquq , de colonos eorum vi armata procedunt, ut ex torqueant quae praetendunt ; Violentiam autem, longi temporis, non obligare de iure Eccle asticos squi si ad redimendam vexationem aliquid soluunt , non sponte id faciunt, nec iure id possunt facere, cum in nullius Ecclesiastici potestate sit iura, & priuilegia Ecclesiae imminuere, eisq; nuntium remittere.
3 Aa haec responsio subsistat, diligentius insipi Dd clam
230쪽
ciamus. Et primo inquirunt. Quis huiusmodi consuetudinem induxit y An Princeps e An Laici e An Ecclesiastici e An omnes simule Si Princeps , & laici, haec non est consuetudo, nec vim habet consu a suM. de tudinis, quia consuetudo ab ijs induci debet, qui Ieg. . . . s. legem condere possunt , a vi vim legis habeat , d. qtre uti seu contrariuai priuilegium abroget, est enim s.f. n. 18. S. consuetudo Ius quoddam non scriptum , quod pro lege suscipitur. b Unde cum consuetudo legem imeommuni ducat, & legem inductam mutet , tollatq; c non. Cap. con- nisi ab ijs introduci potest, qui legem possunt condere ; At neq; Princeps laicus, neq; alij laici ssunt . condere legem contra libertatem Ecclesiasticam , in hii ergo' possunt consuetudinem introducere contra eandem. Mare sicut si lege aliquid sancircne, comtra eam libertatem , esset omnino irritum , ita etiam irrita, & nulla erit consuetudo per eos introducta is Et praeterea cum agatur de utilitate tum laicorum , tum Ecclesiasticorum, ut asserunt laici ipsi , virorumq; requiritur consensus , nam quod omnes tan-Dian. i. p git, debet ab omnibus approbari. Di 'G' Si vero hanc consuetudinem Ecclesiastici intro duxerunt, nihil hominus assero hanc non esse consuetudinem. Primo quia ut consuetudo vim legis habeat, & deroget legi, ac priuilegio communitatis, debet per actus humanos, voluntarios, ac limo suar.Lr. d. beros induci, e sicut lex per huiusmodi actus fieri debet, alioqui lex non erit. At Ecclesiastici non ,. .ir , j consentiunt libere in solutionem onerum , seu tribu-n.15. torum, sed metu maioris mali alaicis inferendi, nisi contribuant, quibus non possunt obsistere, cum mittantur milites, & exactores cum satellibus ad comtonos Ecclesiasticorum , eorumq; possessiones , domos