Libertatis ecclesiaticae et publicae necessitatis concordia

발행: 1651년

분량: 479페이지

출처: archive.org

분류:

231쪽

tempore consertaCap. XII l. ari

, domos rusticas, qui auferant tritaeum, boues abdu cant, &alia surripiant, quia onera , quae laicorum sententia debebant Ecclenastici, non soluerunt. HS ccine est consuetudo soluendi E Vbi metus grauism ili, & non raro coactio intercedit, libertas non est; Adest autem inuoluntarium secundum quid, si metus sit grauis, &iniuriosus, Adest vero inuoluntarium simpliciter, si sit coactio. Confirmatur quia Ecclesiastici soluentes tributa, si non haberent metum maioris damni, nescit icet Coloni fugerent, ac posses.siones incultae remanerent, de alia grauia mala sequerentur ob laicorum violentiam, non solucrent ea onera, quq inuiti subeunt, cum nolint suis priuile-gijs, ac iuribus praeiudicare, Atq; ideo non habent animum inducendi consuetudinem ob solutiones ex talo metu , aut forte etiam vi factas, ut optime ex . Bariolo docet Suar. a a suari, a s Esse porro eum metum iniuriosum . seu iniurio 'se illatum, patet, quia laici sibi ius dicunt contra Ecclesiasticos, & contra eorum priuilegia agunt sine ordine iuris, sed factia tantummodo- Vnde non immerito dicitur a multis Doctoribus irrationabilis ea

consuetudo, quae est contra libertatem P cclesiasti b Suar. l. e. e. cam . . Quarc cum compellantur per iniuriam Eccle- o. n.is. i .eiasiastici ad solutionem onerum, nullum lauci ius ac,

qui runt: Nec dici potest consiletudo , ubi vis do

minaturo

s Nec dici potest adesse Papae consensus, nam rei adeo iniuriose, &onerost Ecclesiasticis non assentitur , cuin singulis annis in Bulla Coenae declaret oppositum. Imo nec potest consentire in talem comsuetudinem, perquam auferatur priuilegium immunitatis Ecclesiasticorum etiam unius prouincis, nam

Dd x ea ab

232쪽

ea ablatio esset iniuriosa statui clericali, & seancla losa Ecclesiae, nec esset in qdiscationem, sed in d structionem, Potestas autem Papae data est a Christo . Domino in aed ificatiouem, a & facerent contra ius Diuinum quod vel immunitatis priuilegium concessit, vel Papae prs cepit ut eam concederet. et Vertim demus Papam licite posse consentire in huiusmodi ablationem immunitatis Ecclesiastics,Certe in re tam graui non sufficit tacitus eius consensus , nam requiritur causae cognitio, de magna deliberam lio, cum laici pr*tendant hanc immunitatem auferre non ad breue tempus, &pro una, aut altera viisce, sed ad longum tempus, & singulis annis. Non ergo dici potest adesse tacitus Papae consensus, cum singulis annis declaret oppositum, & contrarium e presse promulget; renouans bullam Cinnae, in qua huiusmodi consuetudines aufert:

s Et si qua actis tolerar tia ipsius, haec non arguit

eius consensum, quia tolerat, ut peiora caueantur, quodcundi fit, Tolerantia validam non reddit legem, nec consequenter consuetudinem , ut docent Dodiores, b nam commode prouidere non poterat, de phriculum erat scandalorum, si non tolerasset, cum non facile essent obedituri laici, referebatur enim actipsum pene renouata esse duorum Henricorum Angliae Regum tempora ingemere bonos, & aliorum, pessimorum Principum facta, iussaque ; iussos. aliquos Prslatos e patrijs sedibus abire, Cognatos, Amnem; eorum, & aliorum Ecclesiae iura tuentium Ecclesiasticorum , male acceptos, & coniectos ita carcerem , deiectam domum unius vicem Episcopi sustinentis , contemni Ecclesiasticas centuras am ub

233쪽

tempore consem. Cap. XIII. arg

Ecelesiasticis illata, quas contempsisse, aliqui dice: bant, vel ob pqnas comminatas, si eas seruarent, a

potentibus illas paenas inferre, vel etiam ob pro- . Priam malitiam , vel ob pr tensam iniustitiam, &, inualiditatem earum censurarum et Cuius tamen rei

iudicium non laicorum erat, sed stiperiorum Ecclesiasticorum. Et saltem in foro fori iniustitia nulla: fuerat, cum citati laetint qui rei crederentur, nec: responderint: & idcirco, ut contumaces fuerint dam nati: Quare exterius saltem parendum erat promulgatae censurae ad vitandum sicandalum fidelium populorum. Referebatur etiam ad hunc forte contemptum censurarum alterius incitari aliquos, quia sperabant se pr*mia , & dignitates consecuturos, ut alicui contingerat. Hqc autem si vera fueruntiuerunt etiam Principum,Magistratuum, & communi Cath licorum repr*hensione dignissima, sed tamen opera quorundam opinantium te gratum Principi facturos si executioni ea mandassent, sine ipsius Principis, Semnatus, ac Magistratuum mandato , imo nec, ut Puto, cum eorum scientiae , nam si nouissent malefactores iusti Emi viri, non impune dimisissent, cum

igitur scandala timerentur , mirum non est Papam dissimulasse violationem Ecclesiasticae libertatis in aliqua Prouincia, in quo casu tolerantia non arguit consensum iuxta Cap. Duduin de praeb.& cap. Deniq. d. q. Praedicta enim timorem interebant Ecclesiae P ctori, & alijs, ne pejora priuatae illae personae molim rentur , quas forte a Principum virorum praecepto inductas ad ea facinora arbitrabantur. Vnde non ita- merito huiusmodi consuetudo dicitur corruptela

cap. Quamquam de cens in ci. & Clem. quinta Prq- scuti de cens. . Quare. iniqua .est, & irration

234쪽

, et, , ideoque non est seruanda . a . . l.ard. Is si o Superest ut ea consuetudo dicatur introductan. i i. a lateis, aut Ecclesiasticis seorsim, sed ab utrisq; simul, atq; adeo esse derogatum imminitati Ecclesi , sed neq; id assirmari potest , cum argumenta allata

militent non solum contra eos seorsi ii, sed & contra 3 vide sui . eos simul sumptos. b Nam Ecclesiastici inuolunta. I. .cotr. Reg. ris fuerunt in contributionibus, nec suis priuilegiis a gi detogare possunt, quibus laici derogandum esse contendunt; Iaici vero circa res Ecclesiasticaes nihil . iure possunt, nec ob coniunctionem cum Ecclesi sticis inaiorem aliquam potestatem acquirunt in ipsas. Non ergo dici potest consuetudo, sed continuata violentia inuista, atq; adeo corruptela . Adde quod Ecclesiastici non possunt huiusmodi consuetudinem introducere, cum non possint renuntiare pria vilegijs statui Clericali concedis, aut legem contra aliquod eorum condere, atq, adeo nec consuetudianem introducere coma Sacros Canones . vide Dia

nam T. p. tr. I. res. I S.

- io Si consuetudo esset immemorabilis forte praemsumi posset adesse priuilegium Summi Pontificismami ea prisumitur honesta, non est autem honesta,nisi per priuilegium fuerit introducta, cum alioqui eam ius reprobet. Licet de hoc etiam dubitandum sit, ciunnon desint Doctores asserentes eam consuetudinem immemorabilem non probare priuilegium, quia hoc est odiosum, &raro conceditur, & ideo debet op

esuit. l. i. e. time probari . Et consuetudo immemorabilis r 3 .ii. ir Cur. probata a iure non probat priuilegium. c Quicquid iu),-aiij. in nostro casu non adest consuetudo immemor

bilis, cum non multis ab hinc annis inceperit, ab , anno scilicet, ut puto, millesimo sexcentesimo rerclamanis

235쪽

esamantibus Ecelesiasticis. Vnde non potest dici Piiuilegii vim hebere , Stai aequiparari etiamsi esset Iongissimi temporis i. Hoc iure vers. Ductus aquae Ede aqua quot. Et qst. Quia iure scripto reprobatur, ut probat cap. Cum satis de ossic. Archid. , & Io: Anis dr. in c. de Cleric. aegrot. in o. Improbatur autem in bulla coenae, & in Concilio Later. sub. Leone X ses. ro. dc ab Honorio s. cap. Nouerit de sent. ex com dc ab Vrbano VIII. in bulla: editae anno I 6 i. Iun.apud Dian. T. p. tr i. res. i8. n. 6 in qua damnat omnia priiudicialia facta, & facienda contra immunitatem & libertatem Ecclesiasticam etiam sub praetextu quod bullae non fuerint publicatae vel usu receptae, aut contrario usu etiam decennali, &quantunlibet longissi ino abrogatae. Et si dicatur ,- hanc non esse acceptanda obligat nihilominus , quia lex est Pontificia non pendens ab accedatione, Iratestatem enta non accepit Papae populo , sed a Deo.'& adigit ad eius obseruantiam. censuris . Christus autem dedit autoritatem ligandi, atq; soluendi D.

Petro independenter a populo , seu subditorum a ceptatione, & si quis neget Pontificem id possesace crum rg

re dicet aliquid contra fidem. i . eum aliis

lilia 1 Quod si forte pro ea consuetudine, afferant, pud man laici, Duces Mediolanenses olim imposuisse onera& exegisse ab Ecclesiasticis, ut fusius quidam Autor probat,b cuius opera ad pr*lum festinant, & forte edi- ta in lucem erunt si cum hic tractatus ad umbilicum

peruenerit; I ic,contra ea. quae dicta sunt,nihil conchidi, quia illi Principes a Summo Pontifice obtinuerunt, ut id fieri posset. Quod si nunc etiam vigere illud indultum ostenderetur, nihil ultra adderem , suaderemq. Ecclesiasticis , ut patienter impositas

236쪽

contributiones ferrent factas licitas ob Summi:Pemistificis licentiam expressam. At nunc non sumus in eius indulti obseruantia, quod non omnibus Ducibus D tionis Mediolanensis, aut alijs Principibus ostenditiis concessum suturis omnibus temporibus Ad aliquibus , tantum, qui illud petierunt, & hoc satis ostendit personale liuisse, non autem dignitati annexum dia Illud etiam ponderandum est in statutis Me diolanensibus cap. 1 s. dici,non esse allegandas coinsuetudines contra ius seriptum. Exemptio autem M. clesiasticorum iure scriptb est.: is Ex dictis patere potest, non posse adduci pro laicis Praescriptioncm, quia cum non adfuerit vatim da consuetudo , nec facta est iusta priscriptio, debet enim intercedere bona fides in praescriptiorae , bona autem sides in nostro casu non adest, cum iura aperta clament, consuetudinem contra Ecclcsiasticam immunitatem esse irrationabilem. Et ideo actus eius consuetudinis scmper sunt illiciti, atq; idcirco praeis scriptionem generare non siunt. Optime enim dincet Aror cum alijsa Priscriptionem incipere cum sine

Aror.'. i. t peccato actus, ex quo oritur consuetudo, exercetur.

s.c iZq. o crum Cum autem consuetudo vim non habeat hisi fuerint consu iudo, legitime pryscripta cap. Non est de consuet. in 6. cum Abbas.e. i. de Glos. in c. vlt.de consuet. & ea consuetudo ut vim ha-ν, st beat Rationabilis esse debeat , ut docet Aror. b ine. vittae nec Consuetudo exigendi onera ab Ecclesiasticis sit hi. i Rationabilis, nec sit legitime praescripta ciuit si com/' '' tra Saetos Canones, "annis reuocetur in Bul . la Coenae Domini, nulla ex ea orta est, nec oriri potest praescriptio . Imo Ius Canonicum requirit conis, suetudinem pr*scriptam ut fiat contra ipsum Cap. vlt. de Consuri. cap. Non est eod. in o. ut obser-

237쪽

tempore conserv. Cap. XIII. at

obseruant Dostores . a Praescriptum non est consuetudo grauandi Ecclesiasticos, cum numquam legiti- Nau.de con me inceperit, sed per vim, & iniuriam, & contra--i dicentibus Ecclesiasticis, vel saltem inuitis', sed Qui . d lentibus timore maiorum malorum. Quod ii consue- suet. Aror. t.

tudo auferendi pecunias a subditis ob bellum iustum, vel aliam iustam causam publicam, de eas non re stituendi vocatur Corruptela a Roccho quia eam sexistimat contra tum genti uin, multo magis erit Cod. tract. de conruptela consuetudo auferendi bona ab Ecclesiasti-stapud Aro

cis, ct eos grauandi ob ingruentia bella sine ullo: mi T 'l'animo restitutionis . Confirmatur, quia laici praescribere non possuat contra resapirituales , vel circa eas concernentia , non enim s uni capaces administra tionis earum; At exemptio Ecclesiasticorum est quid spirituale, aut saltem spirituale concernens, cum sita Christo Domino per Papam data ad honorem status Ecclesiastici& ad Diuini cultus conseruatio, nem, ergo contra eam praescribi non potest a laico, acquirendo praesertim iurisdictionem in Ecclesiasti. cum , cuius ordinario non est capax. Adde quod nullum ius fauet ei praescriptioni, unde est sine eius adminiculo ; Ciuile enim in hac materia , nihil po- 1o. N. vlt. test, Cano micum vero consuetudini huiusnodi resti stit, cum autem hon adest ius aliquod, seu voluntas superioris,non fit praescriptio. e a Cypi.&re

is Nec demum puto consuetudinem hane et ...

bonam excusationem a peccato , & ideo dici de ea si consueta. posse quod O.Cyprianus dixit, Non hominis con- ud fisuetudinem sequi oportet, sed veritatem Nec dixit Aug. l. de Christus ego sum Consuetudo, sed Veritas aiunt Ain l) p .Ppruingustinus, de Gregorius Sanctissimi Patres. e

CAPUT

238쪽

An debeantur onera ab Ecclesiasticis ob eorum bona deseripta in libro . AEstimi, seu Calauro, non

sub Ecclesiastici, sed

sub laici no

mine r. Liber astita non facit fidem quoad dominia linoramis eo deseripiorumsed quoad terminos territoriorum. qualitatem bonorum. Et ideo non probat bonasub latet nomine descripta esse latra. a Fingunt se nescire laici aliqua bona esse Ecclesiassica , vel crassa laborant ignorantia , qur non excusat a peccato, ct censuris. 3 Vertias es inspicienda, non liber catastri. Arguitur Hesesia immunis ad oneribus, quia in Catastro non est discripta. Cur laici e Catastro nolint demere bona in Ecc am

rranslata, cum tamen olim delerentur.

3 E catastro esse delenda bona, eum in Ecclesiam tram eruntur , sensit Senatus Mediolanensis , O assRU, uagistratus , ac Gubernatores quoad onera

extraordinaria.

o Registratio quam subiectionem indicet. Argumentum . Catastro de sumptum nullam vim hinbet. Catastrum non aufert priuilegium exempti

nis Bona Diuitiaee by CO le

239쪽

tempore conser a. Cap. XIV. a r '

8 Bona catafrata esse obnoxia amribus fallunt aliqui in quos isti .s Trans uni cum onere Mnacatamina iuxta Sariolum, qaod est contra consuetudinem Tribunalium ditionis Medioian D. lo Ex catastrationi non contrahitur sepotheca bonorum.

Agnum praedicant argumentum pro se laicis inquiunt enim, Bona, pro qui bus Ecclesiasticos solucre onera com pellimus , sunt in Catastro communitatum descripta nomine laici. ergo ea

bona adhuc sunt laica, & consequenter subiecta culmicumq; oneri, quod alijs bonis imponitur. Nec ulla fit Ecclesiae iniuria , cum aliquid ob ea bona exigiis tur, ex rebus enim sub laici nomine descriptis collia gituri Magna sane esset excusatio laicorum hic liber census , seu s stimi sit veritatem non apparentias scienter sequerentur ipsi, atque adeo germane proced

rent.

Dicite queso, facit ne liber ille , ut eorum diorum sit possessor ipse, sub cuius nomine sunt descripta e Non equidem . Sunt enim multa praedia sub

unius nomine in eo libro , quae alterius sunt, ut ex

ipsis libris haberi potest, in quibus pr*dia assigna Mtur Patri, aut Auo, vel alteri iam defuncto praesemtis possessoris Cognato, quorum tamen ea non sunt; sed illius, qui ea possidet; & si unus hodie praedium suum vendit, nec cmptor curet , ut in libro census illud ad se transferatur, et it nihilominus verus ipsius postes sor, & dominus . Non enim liber ille fuit fidem quo ad dominia, sed quo ad terminos &tet. Ee a ritorium

240쪽

e2 hii iii, ratorium agrorum , qualitatemq; eorum , ut multi, Alex. eon . Doctores obseruant, a & ideo in limitum quaestio-- 'i s n-3' rubus terminandis, adhibenda est fides ei libro primi, non tamen in iis dominis, & possessionis in ban, cons. β. prsiudicium praesertim tertij, nisi forte is consentitrit.Bmn. A, ut asserunt multi, b adduciturque S .n. r. Alex. pro probatione lex si Pater tuus C. de act. empl. &h''e . - hxsolemnibus C. de rei vindic. Cum ergo esse alieons.s, .n i. qua bona in Catastro descripta sub alicuius nomine . di io. .i.. Be, non probet eius dominium in ea cum praesertim con- hoc esse penes alium, non potest cx Catastro.

se. de pro- probari bona sub laici nomine in eo posita ad laicos . b. ''od cum praesertim sciant omnes illa haberi, eian. ebus. dc possideri ab Ecclesiastico, & ab Ecclesia. Si au- o. l. .et. r.ex tem ab Ecclesia possidentur, negari non potest esse Ecclesiastica. Mid cnim est bona esse Ecclesiastica.& erinsi i ii nisi ab Ecclesia iure possideri e At nescimus, inquiunt laici, ita esse, inuenimus in nostris libris eab Dee. in e . bona laicorum nomine esse descripra, abhs idcirco

causa de pro- onera exigimus ..

a Verene nescitis, an vos nescire fingitis si ve

a,p. n. et-. Ω- od nescitis, cur Ecelesiasticos vexatis , nec a mole-cob, Put. al. ipsi coram vobis comparent, di, muni vat. cuntq; ea bona tua esse ac publicis scripturis , re lax. con . tabulis probant se esse in eorum possessione e Hoc cereohit: te non est Nescire, sed nolle scire a Ideoq; vere sciunt Neoni. io. l. laici ea bona esse Ecclesiastica, sed nescire se fingunt: m Quamuis autem id non fingerent,excusare se non posse sunt, quia facile possunt huiusmodi expellere igno-conL I.i s. ontiam, nec volunt, laborant ergo crassissima igno .sc.' .,pui rantia, quae a peccato non excusat, neq. a censuris, M.tiun.:bi si quae sunt impositae vexantibus Ecclesiasticos exa-

A, 'I obicrum . Non igitur ex libro census arguedum

SEARCH

MENU NAVIGATION